Fatale achterstand in mankracht
lening
en
bewapi
J
isenui/
DRIE LEVENS
LACUNES IN HET ENQUETE-RAPPORT
Het volk „waecke voor
seine securiteit"
Eerste Kamer keurt begroting
van Economische Zaken goed
Zekere mate van vrijheid voor bedrijfsleven noodzakelijk
beantwoordt uildaging van exporteurs
Paedla en
reiziger
Radio-programma
88ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 23 Maart 1949
Tweede Blad No. 26649
(Van onze Parlementaire Redacteur).
Wanneer wjj ter beëindiging van onze bespreking van de eerste publicatie
der parlementaire Enquête-commissie nog een laatste artikel daaraan wij
den, rest ons te wijzen op enige lacunes, zonder daarbij te kort te
doen aan het formidabele werk, dat door de Commissie is verricht, en
waaraan wij onze lof niet hebben onthouden. De voornaamste lacune is
wel die, dat bij de beoordeling van het militair beleid iedere conclusie
aangaande de parlementaire verantwoordelijkheid ontbreekt. Gelukkig
vindt men daaromtrent gegevens in de uitnemende, bezadigde, memorie
van generaal-majoor Nierstrasz over de houding der troepen in de Mei
dagen 1940, en in de „Indrukken van luit.-generaal J. J. G. baron Van
Voorst tot Voorst (toenmaals commandant Veldleger) over de Meidagen
1940".
WAARTOE WIJ NIET BEREID
ZIJN.
Van meer nut dan de verhalen over
de paniekstemming onder soldaten en
het eigenmachtig verlaten van het
strijdtoneel, ook door gegradueerden,
waarvan in de stukken eveneens mel
ding wordt gemaakt, zijn de uiteenzet
tingen over de mentaliteit van ons volk
tlissen de beide wereldoorlogen en over
de stelselmatige afbraak van onze de
fensie door regering en parlement.
Want nu hebben wij, in internatio
naal verband, op dit gebied heel wat
goed te maken en in te halen, waarbij
de jongste geschiedenis ons tot lering
moge strekken.
Opnieuw is bevestigd, aldus gen.-ma-
joor Nierstrasz, dat „ons volk niet
bereid is te waecken voor seine secu
riteit", zolang het „de periculen niet
clacr voor oogon staen".
En die „periculen" stonden ons zelfs
niet voor ogen, toen ontstelde vluchte
lingen in doodsangst aan onze grenzen
verschen..n op de vlucht voor het Nazi-
beest, en wij slechts voor een klein
deel hunner onze door de eeuwen ge
roemde gastvrijheid ter beschikking stel
den, doch de overgrote meerderheid on
verbiddelijk terugwezen-. Alle Kamer
fracties hebben op dit gebied gezon
digd en de oud-commandant Veldleger
somt voor ieder harer de schuld op in
zijn bovengenoemde „indrukken".
TOEN HET TE LAAT WAS...
Het gevolg was, dat wij een jaarlijkse
lichting hadden van 19.500 man, of
schoon er telkens 70.000 mannen van
20 jaar beschikbaar kwamen. De oefen
tijd was slechts 5Vi maand. België be
hield zijn minstens tweemaal sterkere
lichting en lange eerste, oefentijd.
Toen het eenmaal te laat was, pro
beerden wtf nog iets te verbeteren.
Doch op 23 Januari 1940 was er nog
bij het Veldleger een tekort aan de
organieke kadersterkte die toch al
zeer pover was van 390 officieren
en 1000 onderofficieren. Met alle an
dere lichtingen by elkaar kwamen wij
tot 300.000 man, terwijl de Britse
strjjdkracbten een sterkte hebben be
reikt van 8.713.000 man.
Het bedrag voor onze materiële her
bewapening bleef beperkt tot de 180
millioen gulden, die hiervoor op de
zg. kapitaalsdienst waren uitgetrok
ken (na de Anschluss van Oosten
rijk).
Hitler had in weinige jaren, naar
onze toenmalige guldenkoers, 54 mil
liard aan bewapening uitgegeven.
Herhaaldelijk was in ons land van
militaire zijde aangedrongen op het
aanschaffen van vechtwagens, maar de
minister van Oorlog huldigde de op
vatting der Franse Hoge Krijgsschool,
dat de burgeroorlog in Spanje had uit
gewezen. hoe de vechtwagens niet be
stand waren tegen het moderne pant-
serafweergeschut.
In Mei 1940 hadden wij totaal 26
pantserwagens, waarvan er geen enkele
aan de Grebbelinie stond, omdat zij
best-emd waren voor de verdediging der
vliegvelden. En dat tegen de Duitse
stortvloed van tanks
Aan vliegtuigen hadden wy bij het
uitbreken van de oorlog totaal 126 stuks
gevechtswaardig, veelal niet modern. De
Duitsers beheersten het luchtruim. Ons
tweede legercorps beschikte helemaal
niet over vliegtuigen. De weinige, die
organiek waren ingedeeld, werden bij
de aanval op Ypenburg buiten gevecht
gesteld.
Twee moderne- veldhouwitsers, die ons
nog eind '39 door Duitsland geleverd
waren, moesten in April '40, naar ons
door de betreffende batterij-comman
dant werd meegedeeld, weer naar
Duitsland terug.
Wij bleven met verouderd materiaal
zitten. De luchtafweerbatteryen, die
in arren moede door onze gemeente
besturen werden besteld, onze aanko
pen in Zweden, het kon allemaal niet
meer op tyd geleverd worden.
Die fatale achterstand in onze man
kracht en bewapening behoorde by
een onderzoek naar het militair be
leid zeker betrokken te woraen. En al
was ons volk in zyn geheel hiervoor
te laken, de verantwoordelijkheid be
rustte onafwijsbaar bij regering en
parlement, die ook wel eens leiding
aan het volk mogen geven...
HET „HALVE MINIMUM".
De hoofdzaak bleef echter de geest
van de troep. De wil om alles, tot het
leven toe, over te hebben voor het ver
vullen van de hoogste Nederlandse
plicht, de verdediging van de vader
landse bodem, het behoud van de vrij
heid.
Die geest by te brengen, is vooral de
taak van het beroepskader. Maar de
minister van Oorlog verzette zich tegen
het uitbreiden van de beroepsonder
officieren met zgn. capitulanten, zolang
de voorgenomen grotere lichtingssterkte
nog niet een feit was geworden. Alsof
het met zonneklaar is, dat een zoveel
grotere lichbingssterkte moet worden
opgevangen door een tevoren volkomen
op de hoogte van zijn taak gebrachte
sterkere kern aan onderofficierskader.
Ook de aanvulling van de beroeps
officieren geschiedde onder toepassing
van het stelsel van het beruchte „halve
minimum". Tijdens de mobilisatie is ge
tracht, om door voordrachten en ge
schriften (folders) de geest van vastbe
radenheid onder beroeps- en reserve
kader op te voeren. Maar dingen als het
misleidende „praatje aan de haard" van
de minister-president, dat ons land
niets ernstigs dreigde, verknoeiden weer
veel.
Men maakte niet genoeg gebruik van
de heersende verontwaardiging over
de Nazi-methoden, vanwege onze neu-
traliteits-politiek. Vrijwilligers konden
geen plaats vinden, terwyi men toch
kan aannemen, dat die zich niet uit
lafheid opgaven. Zelfs op Vrydag 10
Mei, toen velen zich vol strijdlust, ja
woede vanwege de overval door de
Duitsers, vrijwillig voor dienstneming
aan het Departement van Oorlog
meldden, werdén zy teruggewezen. Er
was nergens een aanmcldingsbureau.
Ook niet voor burgerlijke hulpverle
ning.
Van deze laatste zaken wordt in de
publicatie der Enquête-commissie geen
melding gemaakt. Ook niet in de van
militaire zijde overgelegde documenten.
Zo zouden er nog enkele punten kun
nen worden opgesomd, doch wij willen
hiermee volstaan.
CRITISCH LEZEN.
Wy willen sluiten met de waarschu
wing, om ook de in de publicatie opge
nomen .bewijsstukken met critische zin
te lezen. Zo zijn er enige „zeer geheime"
stukken by van de kolonel (KNIL) dr J.
M. Somer, die daarin o.m. rapporteert
dat Opperbevelhebber Winkelman op
nonchalante wyze de nacht van 9 op
10 Mei 1940 zou zijn ingegaan. Deze ge
durende de oorlog aan H.M. de Konin
gin gedane beschuldiging is volkomen
ongegrond gebleken.
Ook schrijft deze kolonel daarin, dat
generaal-majoor Harberts, commandant
van he^ 4e Legercorps, reeds de tweede
dag van de mobilisatie te 's-Gravenhage
in civiele kleding rondliep: hij zou een
voudig zijn post hebben verlaten
Maar juist gisteren sprak men zie
elders de Advocaat-Fiscaal voor het
Hoog Militair Gerechtshof o.m. over
het „voorbeeld van wijs beleid en voor
uitziende blik" door gen. majoor Har
berts op 13 Mei 1940 in zijn commando
post te Doorn gegeven.
Kolonel Somers was hier cn in Londen
werkzaam by de Inlichtingendienst.
De bovenvermelde, met zoveel zelf
verzekerdheid gegeven „inlichtingen"
doen het ergste vrezen voor de arbeid
van die dienst te Londen.
Maar dat wordt misschien bü het
England-Spiel behandeld
(Van onze parlementaire Redacteur).
Gisteren zette minister Van den
Brink in de Eerste Kamer zijn vorige
week Donderdag afgebroken rede voort
met de beantwoording van afzonderlij
ke vragen uit de beschouwingen m
eerste termijn door de senatoren.
Spr. wees er daarby op dat by de
Industrialisatie een der „knelpunten"
is: „de investering". De binnenlandse
kapitaalmarkt zal in die investering
een belangTyke rol moeten spelen.
Daartoe is een zekere mate van vry-
hcid voor het bédryfsleven nodig: er
moet een „industrieel klimaat" ge
schapen worden om de investering tot
het noodzakeiyke volume op te voe
ren.
Aan de industrie-vestiging in het
Noorden des lands wordt de nodige aan
dacht besteed. Spr. heeft te dien einde
reeds een bezoek gebracht aan Gronin
gen en Drente, ook Friesland zal hij
bezoeken.
De eventuele doorberekening van de
omzetbelasting wordt voor verschillende
groepen afzonderlijk bekeken, een alge
mene regeling ter zake komt er niet.
Bij een uiteenzetting van onze kolen-
positie, met name van huisbrand, legde
de minister vooral de nadruk op het te
kort aan anthraciet, wat een algemeen
Europees probleem is.
Men wil nu industrie-kolen langs che
mische weg voor huisbrand geschikt
maken, om in de behoéfte te voor
zien.
ORGANISATIE-„WOLTERSOM"
HERLEEFT NIET.
Staatssecretaris v. d. Grinten hield
vervolgens zijn maidenspeech, toen hij
een uiteenzetting gaf over de organisa-
tie-Woltersom, dat is de indeling van
ons bedrijfsleven in hoofdgroepen, vak
groepen, ondervakgroepen, enz.
Deze organisatie berust op besluiten van
de secretaris-generaal in bezettingstijd
en werd na de oorlog "bekrachtigd. Zij
kan slechts bij de wet worden opgehe
ven. Dit zal straks gebeuren bij de wet
op de publiekrechtelijke bedrijfsorgani
satie. Deze zal daaromtrent bepalingen
bevatten, waarbij rekening zal worden
gehouden met de toestand in de orga
nisatie.
Dc organisatie-Woltersom zal daar
door niet herleven. Waar het be
drijfsleven er geen behoefte aan heeft
zal er" geen organisatie komen: dat
wordt dan een niet-publickrechtelykc
bedryfstak.
Daar de wet op de P.B.O. betrekkelijk
gauw komt, heeft men zo lang met
de opheffing van de organlsatie-Wol-
tersom gewacht. Dc reserve-gelden
moeten gebruikt worden voor het nor
male werk dier organisatie. Even
tueel kan men overgaan tot verla
ging of afschaffing van de contribu
tie.
In de jaren '42 en '43 zijn aan de
verschillende hoofdgroepen bevoegdhe
den verleend, b.v. tot opheffing van
lagere groepen. Hiervan is al eens ge
bruik gemaakt, o.a. door opheffing van
de vakgroep der schoorsteenvegers.
Naast deze formele opheffingsmoge-
lij kheid was er ook een materiële. Er
bestond immers geen dwang. Men was
volkomen vrij. De leden hadden een
grote zeggenschap in de organisatie. Als
de meerderheid niet wildé, dan werd
geen maatregel uitgevoerd. Er was geen
sprake van een gedwongen contributie.
Wel van de vordering der nog na het
jaar '44 verschuldigde contributie. Maar
dit is een heel andere zaak: men wilde
de lasten van de groep gelijkmatig ver-
Wenst Handelsreglement
in eigen hand te houden
(Van een spsciale medewerker).
De eenzijdige wijziging door de Alge
mene Vereniging voor Bloembollencul
tuur van het Handélsreglèment voor de
bloembollenhandel in de laatste alg2-
mene vergadering heeft, zoals wij reeds
meldden, verzet uitgelokt van de in de
Bond van Bloembollenhandelaren ver
en gde bloembollenexport éurs.
He t zag er aanvankelijk naar uit. dat
het geschil in der minne kon worden
geregeld, aangezien beide partijen het
aan arbitrage onderwierpen. De arbi
trage-commissie heeft echter geen bin
dende uitspraak gedaan, wél enkele
richtlijnen aangegeven. Het Hoofdbe
stuur der Alg. Vereniging stelt thans
voor. die richtlijnen te volgen by de wij
ziging van het Handelsreglement.
Inmiddels echter heeft de Bond van
Bloembollenhandelaren, ook weer op
eigen houtje, de betaaldat-a gewijzigd
en haar leden geadviseerd slechts koop
briefjes af te geven, waarop uitdruk
kelijk voorbehoud wordt gemaakt ten
aanzien van bepaalde artikelen van het
Handelsreglement.
Dit kan worden beschouwd als een
openlijke uitdaging van de Algemene
Vereniging, die het natuurlijk niet zon
der meer kan accepteren, dat het door
haar vastgestelde regiement op deze
wijze aan de kant geschoven wordt.
De Algemene Vereniging heeft zich
aangaande deze zaak met een kennis
geving tot haar leden gericht. De
rechtszekerheid in de binnenlandse
handel, verankerd in het Handelsregle
ment (zo betoogt zij) is een zodanig
groot goed voor koper en verkoper, dat
deze zeker niet lichtvaardig mag wor
den aangetast door incidentele regelin
gen buiten dit reglement om.
PRINCIPIËLE KWESTIES.
Het gaat hier niet om enkele inci
dentele geschillen, maar om kwesties
die voor de l5loembollenkwekerij en -ex
port van het grootste belang zijn. In
de allereerste piaats toch gaat de strijd
om het vraagstuk van de credietverlé-
ning tot nog toe trad de kweker in
zekere zin als credietgever voor de ex
porteur op en daarnevens gaat het
er by de Algemene Vereniging om, dat
zy haar pretentie handhaaft als het
gehele Bloembollenvak overkoepelende
organisatie, die ook het recht heeft de
handelsbepalingen vast te stellen.
Het hoofdbestuur dezer Vereniging
toch zegt in zijn toelichting op de be
schrij vingsbrisf ultdrukkelij k
dat het Handelsreglement een
instelling onzer vereniging bUjft en el
ke bepaling daarvan pas van kracht
wordt door haar goedkeuring door de
algemene vergadering".
Nu is in theorie inderdaad de Alge
mene Vereniging dé organisatie van
het Bloembollenvak. Zowel kwekers als
delen, anders zou men een premie stel
len op wanbetaling.
Na korte replieken werd de begroting
van Econ. Zaken z.h.st. goedgekeurd.
Er werd daarna een begin gemaakt
met de begroting van het Staatsmijn-
bedrijf. De heer Regout tKath.) drong
er op aan, de kolenprljs niet te verho
gen, vooral met het oog op onze export
belangen.
Ten slotte passeerden enige naturali
satie-ontwerpen de hamer.
Vandaag voortzetting.
D.;:„
Prijs 22ct.
FEUILLETON
door DAVID GARTH
33)
„Zeg, knokploeg
„Je zult zo vriendelijk zijn, om mij
geen „knokploeg" te noemen."
„AU right. Zeg, kampioen
„En evenmin „kampioen". Hij keek
haar met strenge blikken aan. „Hoor
eens, Chérie
„Hei, hei, jij wint het. Geen „Chérie".
„Alles, maar dat niet."
Jock lachte. „O.K. dame."
„Weer vriendjes?"
„Vriendjes."
Zij zat dicht bij hem, stak haar arm
door de zijne en bekeek peinzend haar
slanke enkels, die op het voorbankje
lagen.
„Jock, ik hoop, dat je niet boos op
mij zult zijn. Het het is over dat
boek van je."
„Wat is daarmee?"
„Het zal worden uitgegeven."
„Wel, dat hoop ik, maar liet is nog
niet klaar."
„Neen, niet dat geschiedenisboek. Die
fyne romain, die je geschreven hebt. Ik
ik heb die meegenomen naar een
uitgever en hij denkt, dat hij prachtig
is. Zie je," ging ze haastig voort, „jij
hebt zoveel voor mij gedaan en ik wil
de zo graag eens iets voor jou doen..."
Haar stem stierf weg. Jock keek naar
haar hoofdje dicht bij zijn schouder.
En toen keken haar blauwe ogen hem
angstig aan.
Hij keerde zich tot haar.
„Connie," zei hij enthousiast, „het is
een van de beste verrassingen, die ik
nog ooit gehad heb. Ik vind je een reu
zemens, Miss Dawson entracht me
maar eens tegen te houden." Hij boog
zich tot haar over en gaf haar op de
meest besliste wijze een zoen.
Connie ging met een ruk overeind
zitten, terwijl haar ogen van verbazing
wijd open gingen.
„Waarom," zei ze, „deed je dat?"
„Een saluut van 21 schoten," zei
Jock.
„Ja," zei Constance, „dat leek het
ook."
Het was die avond al laat, toen Cur
tis Maitland afscheid nam. Hy trok de
ceintuur van zijn kameelharen jas om
zich heen en zette de kraag cp.
„Ik wou, dat ik met je mee kon gaan
op de Draga. Maar de ouwe heer vindt,
dat ik ook nog wel eens een beetje
werk kan doen tussen twee polo-seizoe
nen. Het schijnt, dat ik een jongere
•rmant op zijn grote kantoor ben." Hij
glimlachte tegen haar. „Pak alsjeblieft
alles vanavond in, zodat we het mor
gen meteen in de wagen kunnen laden."
„Curtis," zei zij met zachte stem,
„ik kan het niet doen."
„Wat kun je niet doen?"
,ftk kan niet weglopen een vluch
teling zyn. Ik kan het eenvoudig niet
doen."
„Maar, het is het enige verstandige."
„Alsjeblieft," zei zij, hem de hand op
de arm leggend. „Ik kan het niet. Zo
is het nu eenmaal. Ik dank je voor
alles, wat je gedaan hèbt, maar, alsje
blieft, m'n beste Curtis, tracht niet met
mij te argumenteren. Ik meen het."
Een ogenblik bleef hij als verward
zwijgen.
„Denk er nog eens over," zei hy ten
slotte. „Je bent nu vermoeid en over
spannen. Je hebt een afschuwelijke tijd
gehad. Slaap er nog maar eens over,
Fonnie, en dan zal ik je morgenoch
tend wel opbellen."
De detective aan de voordeur sloot
die achter hem en knikte toen tegen
haar.
„Slaapt u rustig, Miss Carsden. Dit
huls is aan alle kanten onder bewa
king."
Fontaine glimlachte even.
„Dank u." zei zij. „Zoudt u graag
koffie of zoiets willen hebben?"
„Wel, een beetje koffie zou in de
vroege morgen zeer welkom zijn, Miss
Carsden. Als u misschien een thermos
fles hebt
zy knikte, gaf Jerrold de nodige in
structies en ging naar boven naar haar
kamer. Het zou een slapeloze nacht
worden. Dat voelde zy al aankomen.
Detectives in het gehele huismaar
veel bescherming tegen je eigen ge
dachten gaven ene je niet.
Zy vroeg zich zelf vagelyk af, waar
om zij dat voorstel van het jacht van
de Maitlands zo promptelyk afgeslagen
had. En teen wist zij het plotseling en
de gedachte deed haar met een ruk
stilstaan. Er viel nog iets af te maken.
Curtis had gelijk. Zij was er nog niet
uit. zy was op eens tot de ontdekking
gekomen, dat zy op een verkeerde weg
was, maar nu kon zy er niet bij gaan
zitten. Zy moest achteruit of vooruit;
zij kon niet stil blyven staan en
men moet nu eenmaal vertrekken, van
het punt, waar men staat.
„Vooruit, meid, ga er mee door,"
mompelde zy woedend.
Impulsief liep zy haar kamer door
naar haar schrijftafel en legde de hand.
op haar telefoon. Maar op het punt die
cp te nemen, aarzelde zij even. Dit was
toch zeker iets, waar zy wel eens over
slapen mocht. Zy wenste hartstochte
lijk, om al die Kamaxkale-ratten te
zien oppikken en zy was bereid, om de
autoriteiten inlichtingen te verstrek
ken, die voor dat doel zeer bevorderlyk
zouden kunnen zyn. Maar zij was zelf
wel een beetje in een delicate positie,
om de Officier van Justitie er in te
halen. Misschien zou het -beter zyn, als
zy eerst eens een conferentie met de
Maitlands hield?
„Verdraaid!" zei Fontaine hardop.
„Ik ben myn eigen conferentie."
zy rukte de telefoon van de haak en
terwyi haar hart heel wat luider be
gon *te kloppen, belde zij de kamer van
Rechter Cole cp de Nachtzitting op.
Hy meest daar nu zyn, Juist voor de
aanvang van de Nachtzitting. Zy ken
de Rechter Cole goed. In vroeger da
gen had hy haar af en tce eens de les
gelezen over het verlenen van borgstel
ling, of het toetalen van boetes voor
overtreders.
De stem van de rechter kwam over
de draad. Ja, natuurlyk herinnerde hij
zich Fontaine Carsden. „Goede avond,
Miss Carsden."
19). „Dacht ik het niet!" dacht Pan
da, want hy hêd het wel gedacht
nameiyk dat het ongunstige individu
met de dophoed en de als heer geklede
persoon zich rechtstreeks zouden bege
ven naar de kamers van Joris Goed-
bloed en de Hoogdoorluchtige Bey van
Kromostan. Ja daar gingen ze! Dat
was niet veel minder dan inbraak, vond
Panda en Panda zou Panda niet ge
weest zyn als hij daar niet onmiddellijk
achteraan was gegaan om er iets aan
te doen. „Hee hee! Wat moet dat?"
.riep hy, terwyi hy achter de indringers
aan naar binnen rende. „Ik ben de pic
colo van dit hotel en ik kan dit niet
toestaan!"
Recht tegenover de deur stond die
gene, die op een heer leek. En die zei:
„Wat een misseiyke drukte! Dop! Dep
maak daar een eind aan!"
Nu bleek dan dus, dat het individu
met de dophoed Dop heette. En Dop
liet er geen gras over groeien. Hij schoot
toe en greep Panda onzacht'by een arm.
„Laat los!" riep Panda. Maar de heer
antwoordde: „Wy denken er niet aan!
Houd je kalm! Dop! Houd dat stukje
drukte vast, terwyi ik deze vertrekken
eens even verder onderzoekl"
„.Edelachtbare," zei ^ontaine, „ik
wens dringend de Officier van Justitie
te spreken de Federale bedoel ik.
En ik wil hem vanavond nog spreken.
Het Is zeer belangryk. Kunt u my ver
tellen, waar ik hem bereiken kan?
WatJa, dat hy morgen op zyn
bureau is, weet ik ook wel.Maar
ik wil hem vanavond nog spreken. All
right, ik zal aan de telefoon blyven."
Zy wachtte, de hoorn styf vasthou
dend. Tot de morgen wachten, had de
rechter geadviseerd. Geen kyk cp. Af
doen deze kwestie, in plaats van er over
te denken. En die Kamarkale-'bende zou
wel eens reeds over het gehele land
verspreid kunnen zyn.
De rechter kwam weer aan het toe
stel en gaf haar een nummer op. Zij
dankte hem hartelyk en belde toen on-
middellyk het genoemde nummer op.
Eerst vocht zy het uit met iemand, die
aan de telefoon kwam, tot zy de Offi
cier van Justitie zelf aan het toestel
kreeg.
Fontaine gaf haar naam en adres op.
„Het is van het grootste belang, dat
ik u even spreken kan," zei zy op haar
kort afgebeten manier. „Ik heb belang
ryke inlichtingen over een smokkei-
affaire, waaroy het gaat om het Al-
lardyoehalssnoer, Turgott, de gangster
en Norroy, de eigenaar van de Kamar-
kale-antiekwinkel. Ik zou het zeer op
prys stellen, als u even hierheen zoudt
kunnen komen. Zoudt u daar kans voor
zien? Ik zou n.l. alle publiciteit zo lang
mogelyk willen vermyden."
Hy zei, dat hij de volgende morgen
cp weg naar zijn kantoor onmiddellyk
even bij haar zou komen..
„En dat," mompelde zy met een
wrange glimlach, terwijl zy de hoorn
op de haak legde, „is dat. Het abces is
opengesnedenen het zal wel een
beetje py'n doen."
Het scheen haar toe, of zij lange tyd
daar aan de telefoon gestaan had,
trachtend niet aan de volgende mor
gen te denken, want zy wist, dat zij
heel wat op zich genomen had. maar
ook, dat zij er zich alleen doorheen
moest slaan. Als by ingeving ging zy
naar beneden naar de bibliotheek. Het
huis scheen niet zo groot en leeg en
stil daar beneden in de bibliotheek
misschien, omdat zy daar altijd haar
formidabele grootvader gevonden had.
Als zy nu nog maar eens haar hand
in die van de oude Nathaniël kon leg
genhy zou het natuurlyk hiermee
eens geweest zyn. De oude Nathaniël
hield er niet van, om rommel achter
te laten, waarmee je je leven in de war
kon sturen.
(Wordt vervolgd)
exporteurs zyn in haar Hoofdbestuur
vertegenwoordigd. In de nieuwe com
missie voor wyzigingen van het Han
delsreglement. (waarvan het Hoofdbe
stuur permanent-making voorstelt), is
er zelfs angstvalig voor gezorgd dat
kwekers en exporteurs gelykelfjk ver-
tegeifwoordigd zyn. Beide groepen heb
ben dan ook in de voorbereidende werk
zaamheden volkomen gelijk recht van
sprekenmaar de uiteindeiyke be
slissing valt in de algemene vergade
ring van „Bloembollencultuur". En
daarin zyn de exporteurs verre in de
minderheid. Het feit dat de Bond van
Bloembollenhandelaren naast de Al
gemene Vereniging werd opgericht, en
dat die Bond thans stelling neemt té
gen de Algemene Vereniging ter behar
tiging van de exporteursbelangen. wijst
er trouwens op. dat de exporteurs zich
van hun minderheid in de Algemene
Vereniging ten volle bewust zyn.
De komende algemene vergadering
zal dus weer over belangryke vraag
stukken moeten handelen.
Ten aanzien van de credietverlening
ligt er een voorstel van de afd. Anna
Paulowna om het gehele vraagstuk ter
bestuderin- toe te vertrouwen aan een
deskundige commissie, waarin behalve
kwekers en exporteurs ook deskundigen
op veiling- en bankgsbied, alsmede re
geringsvertegenwoordigers zullen zitting
hebben. Het Hoofdbestuur heeft dit
voorstel overgenomen.
Inmiddels staan de zaken thans zo,
dat de exporteurs alleen willen kopen
op „u;tsluitings-clausule" en de kwe
kers alleen willen verkopen op basis van
het Handelsreglement. De veilingen
echter zitten hier op de wip en zy heb
ben hun verkoopvoorwaarden, die geba
seerd ziin od het Handelsreglement der
Algemene Vereniging.
Men ls in het Bloembollenvak de or-
ganisator'sche moeiiykheden nog lang
niet te boven!
WEST-DUITS MANIFEST.
Een West-Duits manifest, waarin de
nadruk wordt gelegd op een verlangen
van Duitsland om samen te werken met
de Westeiyke landen en waarin de jong
ste geallieerde ontwikkeling met betrek
king tot „de constructieve fase der be
zetting" wordt verwelkomd, zal aan de
drie Westelijke militaire gouverneurster
doorsturing naar Londen, Parys en
Washington worden gezonden.
In het manifest, onder de titel „de
verklaring vanDuitse samenwerking",
wordt ook gepleit voor de twaalf mil
lioen refugié's van gebieden door de
Duitsers in 1938 bevolkt, en verklaard,
dat „alle maatregelen voor het herstel
van de economie van het overbevolkte
West-Duitsland begunstigd moeten wor
den"
Het document is getekend door dr
Karl Arnold, premier van Noord-Ryn-
land-Westfalen, dr Karl Boeckler, voor
zitter van het verbond van vakvereni
gingen in de Britse zone. de Karl-
Schurz vereniging, welker voornaamste
doel de bevordering van Duits-Ameri
kaanse culturele betrekkingen is. en de
burgemeesters van alle belangryke West-
Duitse steden.
VOOR DONDERDAG 24 MAART.
Hilversum I. (301 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7 15' ochtendgymnastiek: 7.30:
Squire Celeste Octet: 7.45: Morgengebed:
8.00: nieuws: 8 15: Pluk de dag: 9 00:
voor de vrouw; 9 05: muziek houdt fit!;
9.40: schoolradio: NCRV 10.00: Kwartet
in D voor fluit en strijkers. W A. Mo
zart; 19 15: morgendienst te lelden door
ds W. C. v. d Brink; 10 45: NCRV-orkest;
KRO 11.00: de Zonnebloem: 11.40 school
radio; 12.00: Angelus. 12 03" Theo Baylê,
zang; 12.30: mededelingen ten behoeve
van land- en tuinbouw; 12.33: Septet olv.
Johnny Ombach; 12.55: zonnewijzer: 1.00
nieuws: 1.25 liederen van E-nesto dc
Curtis; 1.45: Roeromme; NCRV 2.00:
Kamerorkest olv Maurits v. d. Berg: 2.40:
even onder ons; 3.00: middagconcert; 3.30
Alice Hoksch. plano: 4.00: bijbellezing
door ds J. F. Bcrkel; 4.45: Scuola dl Ballo,
Boccherlni. 5.00: radio jeugdjournaal;
5.30; Sweellnck Kwartet: 6.00: Leger des
Hells-kwartler6 15: CNV-kwartler; 6.30
voor de strlldkraehten; 7.00: nieuws: 7.15
Nederlandse organisten sDelen eigen wer
ken: 7.30: actueel geluld: 7,45: De RVD
antwoordt: 8.00: nieuws: 8.05: program»
ma proloog: 8.15: Studlo-S^eravoud; 9.30:
famfiiecompetitle: 10.00: aflossing van de
wacht uit ..Carmen": 10.05: de vaart der
volken"; 10.25: planoduo; 10.45: avond
overdenking: 11.00: nieuws: 11.15: Marek
Weber cn zlln ork°st; 11.35: Serenade in
C opus 10. von Dohnanyl; 12.00; sluiting.
Hilversum II (115 M.) AVRO 7.00:
nieuws; 7.15: Accordeon: 7.50: (VPRO):
dagopening door dr A. Trouw; 8 00:
nieuws: 8.15: ochtendvarla; 8.55: korte
gesprekken van vrouw tot vrouw; 9.00:
Graduation Ball.' Joh. Strauss; 9.30: wa
terstanden; 9.35 een lied gaat de wereld
rond: 10.00: morgenwijding: 10.15: ar
beidsvitaminen: 10.50: Kleutertje luister!;
11.00: orgelconcert door Stoffel van Vle-
gen uit de Pieterskerk te Utrecht: 11.45:
De sterren, verhaal van een herder uit
de Provence; 12.00: De Papavers; 12.90:
mededelingen ten behoeve van land- en
tuinbouw; 12.33: In 't spionnetje; 12.38:
Gerard van Krevelen: 1.00: nieuws: 1.15:
mededelingen of gram.muzlek; 1.20: het
Metropole Orkest olv. Dolf van der Lin
den; 2.00: van de hak op de tak, in en
om de tuin; 2.20: solistenconcert: 3.00:
voor zieken en gezonden: 4.00: Assorti
ment©; 5.00: AVRO-kaleidoscoop door R.
Feenstra; 5.20: welk dier deze week?; 5.30
tips voor modelvliegtuigbouwers: 5.35:
kwintet Johnnv Meyér: 5.50: onze muur-
bewoners; 6.00: nieuws; 6.15: Sport-
praatje: 6.30: the Romancers olv Gerard
v. Krevelen: 7.00: Pepl. radiostrip: 7.10:
AVRO's avondschool: 7.45: muziek van
Strauss; 8.00: nieuws; 8.15: het omroep
orkest: 9.00Het wonder der armen,
hoorspel: 10.15: Sor.gs of Sorrow, hope
and glory; 10.45: Pijlers van Necrlands
welvaart; 11.00- nieuws: 11.15* drie kwar
tier lichte melodieën: 12.00: sluiting.
AGENDA
WOENSDAG
Gerecht 10: Splrltisch Genootschap, 8
uur nam.
Harmonie: Int. Ver. Bellamy. Spr. J.
Boeaard, 8 uur- nam,
Stadszaal: Uitvoering van „Donar",
8 uur nam.
DONDERDAG.
Langebrug 8 aAandeelhoudersverg.
N.V. Eerste Leldse Hulpbank. 3 uur nam.
Rapenbure 50: Anthroposophlsche le
zing J. M. Westra. 8 1/4 uur nam.
Voorschoten: Aandeelhoudersver
gadering N.V. Lakfabrieken Nefaboline.
111/2 uur voorm.
In den vergulden Turk: Ledenvergade
ring Coöp. Boerenleenbank Lelden. 7 1/2
uur nam.
Schouwburg: Residentie Operette „Ge-
schichten aus dem Wienerwald" 8 uur n.m.
Stadszaal (Kleine Zaai)Sprekers L. J.
Pasman, D. J. Bruljn en A. Nouta, 8 uur
nam.
