Trumans boodschap aan het Congres
Het Franse volk ziet geen uitkomst meer
PANDA OP DE WALVISVANGST
Een sociaal programma ontvouwd
Buitenlandse politiek vrijwel niet beroerd
Kerkelijk Leven
Radio-programma
87ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Donderdag 6 Januari 1949
Tweede Blad No. 26584
President Truman heeft gisteren voor
(het Amerikaanse Congres 'n regerings-
iprogram ontvouwd, dat zowel in om
vang als ruimte de „New Deal'' van
•wijlen president Roosevelt overtreft.
Truman drong aan op machtiging tot
herinstelling van prijscontrole, verho
ging van inkomstenbelasting met vier
milliard dollar en annulering van de
door de Republikeinen voorgestane
arbeidswet van Taft-Hartley. Op de
buitenlandse politiek ging hij slechts
schetsmatig In en Wj maakte in het
geheel geen gewag van het Noord
Atlantisch pact, een militair hulp-
program voor West-Europa of aan
vullende fondsen voor het plan-
MarshalL Wel zeide hii, dat hij in de
loop van deze zitting van 't Congres
„de gelegenheid zal hebben het Con
gres te verzoeken verschillende maat
regelen in overweging te nemen op
het gebied van de buitenlandse poli
tiek."
Hij verklaarde, dat het Amerikaanse
volk bij de laatste presidentsverkiezin
gen „de in discrediet geraakte theorie,
dat het lot van de natie moest liggen
in de handen van enkele begunstigden,
iheeft afgewezen."
De president zette daarna zijn pro
gram uiteen, dat het volgende inhoudt:
1. Een uit 8 punten bestaand plan
tot bestrijding van de inflatie. Voor dit
doel vraagt hij bevoegdheid om een
contróle op de prijzen in te stellen,
een toewijzingenstelsel voor schaarse
•grondstoffen in het leven te roepen en
eventueel leningen te verstrekken ter
financiering van de vervaardiging van
materialen, waaraan acute tekorten be
staan.
2. Verhoging van de ondernemings-
belast.ing en andere belastingen met in
totaal vier milliard dollars per jaar,
teneinde de staatsschuld te venhlnde-
ren.
3. Volledige herroeping van de ar
beidswet van Taft-Hartley en vervan
ging van deze wet door de vroegere z.g.
Wagner-wet, die een meer liberaal ka
rakter droeg. Wel moet laatstgenoemde
wet gewijzigd worden met dien ver
stande, dat jurisdictionele stakingen
(stakingen, voortvloeiende uit geschil
len tussen vakorganisaties) en secon
daire boycotts (het neerleggen van het
werk uit sympathie met stakers in een
niet-aanverwante industrie) verboden
blijven.
4. Verruiming van de sociale wetge
ving in dier voege, dat de ouderdoms
pensioenen worden verhoogd en de
overheidszorg zich ook uitstrekt tot
hen, die slachtoffer zijn van werkloos
heid, ziekte of invaliditeit.
5. Het instellen van een stelsel van
De Belgische hoofdstad krijgt een ondergrondse. Reeds voor de oorlog werd
begonnen met de aanleg van de tunnel die een directe verbinding zal vormen
tussen het Noorder- en het Zuider-Station. Na de oorlog zijn de werkzaam
heden hervat en Brussel zal nu over enkele jaren een ondergrondse bezitten.
De stand der werkzaamheden in het centrum der stad nabij de St- Gudule.
Ds J. K. Lofvers t
Na een langdurige ongesteldheid ls te
Amsterdam in de ouderdom van 47 Jaar
overleden ds J. K. Lofvers, predikant bij
de Ned. Herv. Gem. aldaar. Ds Lofvers die
te Markelo geboren werd, studeerde te
Groningen en aanvaardde zijn ambt ln
1930 te Gartshulzen (Gron.). In 1935 ver
trok hij naar Noordhorn en ln 1938 kwam
hi( Jn de hoofdstad, waar nlj eerst werk
zaam was ln Amsterdam-N, en sedert 1946
in wlik 15 (binnenstad). Ds Lofvers, die
ook evangelist bij de Zuiderzeewerken ls
geweest beeft twee boeken geschreven:
„De polderjongensdomlné" en „Met de
beurt".
Zijn stoffelijk overschot wordt a.s. Zater
dagmiddag cp „Zorgvlled" te Amsterdam
begraven na èen rouwdienst ln de Amstel-
kerk, de wljkkerk van de overledene.
Ned. Herv. Kerk Drietal te Amster
dam (buurtgem. Zuid) H. M. Cnossen te
Breukelen, B. van Glnkel te Amsterdam-W.
en A. P. Mljnarends te Amstelveen.
Beroepen te Montfoort J. Vermaas' te
Amersfoort.
Bedankt voor Hoek G. Jansma te Kan
tens.
Gerei". Kerken Beroepen te Molenaars
graaf-Brandwijk F Minnema, cand. te Rot
terdam; te wilnis J. F. Mantz te Han-
tum (Fr.).
Aangenomen naar Rotterdam-C. (vac. A.
J. v. Sluys) J. Hlndrlks te Vlisslngen.
Bedankt voor Epe J. v. d. Mije te Loenen
a. d. Vecht.
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O.
Beroepen te Rotterdam-Charlols J. F.
Sollle te Zoutespul.
Chr. Geref. Kerken Bedankt voor
Barendrecht C. v. d. Weele te Harderwijk.
Doopsgezinde Broederschap Vijftal te
Zaandam (vac. J. Knot) J. P. Keunlng te
Enschedé, L. D. G. Knipscheer te Gronin
gen, H. Luiklnga te Almelo, J, H Rawie te
Amstelveen en D. Richards te Bussum.
ziekteverzekering, dat „iedere Ameri
kaan in staat zal stellen goede medi
sche behandeling te verkrijgen."
6. Meer staatssteun voor het onder
wijs.
7. Een speciale wètgeving, die het de
regering mogelijk moet maken volks
woningen met lage huren te bouwen,
krotten op te ruimen en een onderzoek
naar de woontoestanden in te stellen.
8. Een veelomvattend program ter
herziening van de burgerrechten met
het doel discriminaties tegen negers of
andere rassenminderheden te verbie
den.
Ten aanzien van de buitenlandse po
litiek diende president Truman slechts
de twee volgende voorstellen in:
1. Verlenging van de geldigheidsduur
van de wet, die op 31 Maart a.s. af
loopt, en die de regering de bevoegd-'
heid geeft met andere regeringen over
eenkomsten inzake verlaging van de
douane-tarieven aan te gaan.
2. Schrapping van in het bestaande
program opgenomen beperkingen inza
ke de toelating van verplaatste perso
nen uit Europa in de V.S. Volgens -de
huidige regeling mogen gedurende een
periode van 2 jaar 200.000 verplaatste
personen in de V.S. immigreren.
President Truman legde er de na
druk op, dat hy zijn program voor het
binnenlandse regeringsbeleid be
schouwt als de grondslag voor de bui
tenlandse politiek der V.S.
„De wereld vraagt heden ten dage ons
om' leiding, omdat wij binnen onze gren
zen in zo grote mate genieten van die
voordelen van de democratie, waarnaar
de mèeste volkeren der wereld smach
ten," zo verklaarde hij en voegde hier
aan toe, dat de buitenlandse politiek der
V.S, gericht is op vrede en daarbij uit
gaat van het principe van internatio
nale samenwerking. Zolang echter nog
geen stelsel van internationale veilig
heid tot stand Ls gebracht, waarop Ame
rika zich kan verlaten, kon de Ameri
kaanse regering zich niet onttrekken
aan het scheppen en instand houden van
een gewapende macht, die toereikend
is om eventuele agressie af te schrikken.
„Wij zijn in het afgelopen jaar in be
langrijke mate gevorderd met het doel
treffend organiseren van onze gewapen
de macht," aldus Truman, „doch het is
noodzakelijk verdere verbetering aan te
brengen in de wetgeving met betrekking
tot de nationale veiligheid". Als een van
deze verbeteringen beschouwde de pre
sident de inwilliging van zfjn verzoek om
het instellen van een algemeen militair
opleidingsprogramma voor de Ameri
kaanse jeugd.
In geen enkele passage van zijn rede
voering noemde president Truman de
Sovjet-Unie met name. Hij verklaarde
evenwel, dat „het thans alle landen dui
delijk moet zyn ,dat Amerika niet tracht
de huidige toestand te bestendigen. Wij
hebben niet het voornemen het onrecht
van het verleden in stand te houden",
zo zeide hij, „en wij juichen de construc
tieve pogingen toe, die door vele landen
in het werk worden gesteld om de le
vensomstandigheden van hun burgers te
verbeteren. Door middel van het Euro
pese herstelprogramma, onze „politiek
van goede nabuurschap" en via de Ver.
Naties zijn wij begonnen de nationale
barrières neer te halen, die de econoihi-
sche groei eh de sociale vooruitgang van
de volkeren der wereld belemmeren."
De president zeide, dat de woorden
van ,4e sombere profeten, die de onder
gang van het Amerikaanse kapitalisme
voorspelden" zijn gelogenstraft, doch hij
gaf toe, dat Amerika nog steeds „vele
tekortkomingen" heeft, waarvan hij de
volgende noemde:
„WIJ hebben nog steeds te kampen
met een te hoog prijspeil. Onze produc
tie ls nog niet toereikend om onze be
hoeften te bevredigen. Onze minimum
lonen zijn veel te laag. De kleine be
drijven verliezen terrein in de strijd met
de gevaarlijke monopolies- Onze land
bouwers zien nog steeds een onzekere
toekomst tegemoet en een te groot aan
tal van hen ontbeert de zegeningen van
de moderne beschaving. Sommige van
onze nationale hulpbronnen worden nog
steeds verspild. Wij hebben een acuut
tekort aan electrische stroom, niettegen
staande er ruimschoots middelen zijn om
de electriciteitsvoorziening op te voeren.
5 millioen gezinnen wonen nog steeds
in sloppen en woningen, die niet van
voldoende nooduitgangen voor brand
gevaar zfjn voorzien. 3 millioen gezin
nen delen hun woningen met anderen.
Onze gezondheidszorg is ver ten achter
bij de vooruitgang van de medische we
tenschap. Goede medische verzorging
is zo kostbaar, dat zit buiten het bereik
ligt van de grote meerderheid onzer
burgers. In vele plaatsen zijn de onder
wijsinrichtingen volkomen ontoereikend.
Onze democratische idealen worden dik
werf gedwarsboomd door vooroordelen
en onverdraagzaamheid."
De eerste belangrijke taak van de
Amerikaanse regering is, aldus de pre
sident, de bescherming van de Ameri
kaanse economie tegen de ongunstige
gevolgen van conjunctuurschommelin
gen. Met het oog op de mogelijkheid
van een economische depressie vroeg
president Truman in zijn boodschap
aan het Congres de volgende bevoegd
heden:
1. Voortzetting van de bestaande con
tróle op de credietverstrekklng en gro
tere bevoegdheid voor het beperken van
de credietverstrekking door banken.
2. Bevoegdheid om de speculatie op
de graan- en andere goederenmarkten
te reguleren.
3. Verlenging van de bevoegdheid
om contróle te oefenen op de expert.
4. Verlenging van de bevoegdheid om
transportprioriteiten te verlenen en
van de bevoegdheid om bepaalde goe
deren onder de industriële verbruikers
te distribueren.
5. Het instellen van een prioriteits-
en toewljzingenstelsel voor belangrijke
grondstoffen, waaraan tekorten be
staan,
6. Bevoegdheid om de huidige con
tróle op de huren te verlengen en te
verscherpen.
7. Bevoegdheid om maximumprijzen
vast te stellen voor schaarse goederen,
wier prijsniveau van invloed is cp het
productie-niveau van belangrijke indus
trieën of op het niveau van de kosten
van levensonderhoud, en bevoegdheid
om „ongerechtvaardigde" loonsverho
gingen te beperken, die tot gevolg zou
den hebben, dat de maximumprijzen
niet langer kunnen worden gehand
haafd.
8. Bevoegdheid om onmiddellijk een
onderzoek in te stellen naar de toerei
kendheid van de productie-faciliteiten
voor belangrijke goederen, zulks met 't
oog op eventuele verstrekking van le
ningen door de regering om een ex
pansie van deze productiefaciliteiten
mogelijk te maken.
De president gaf als zijn mening te
■kennen, dat de arbeidswet van Taft-
Hartley onbillijke discriminaties tegen
over de vakbeweging inhoudt, de con
structieve strevingen van de arbeidsor
ganisaties beperkt en inbreuk maakt
op het recht der arbeiders om vrij col
lectieve arbeidsovereenkomsten aan te
gaan. De nieuwe wetgeving moet ech
ter een bepaling bevatten, welke sta
kingen verhindert in vitale industrieën,
wanneer deze 't openbaar belang scha
den. Het minimumloon-niveau dient
volgens de president verhoogd te wor
den Vdn 40 cents per uur tot min
stens 75 c,ents per uur. Voorts moeten
de anti-trustwetten opnieuw verscherpt
worden, teneinde monopolie-vorming
tegen te gaan en om de kleine bedrij
ven te beschermen. Met betrekking tot
de landbouwpolitiek stelde Truman
voor het bestaande stelsel van steun
voor de prijzen van landbouwproducten
te bestendigen en de mogelijkheden te
onderzoeken om de markt voor deze
producten, zowel in het binnenland als
in het buitenland uit te breiden.
Truman's programma voor openbare
werken voorziet in verdere electrifica-
tie voor agrarische gebieden, de bouw
van waterkraQhtstations, het bevaar
baar maken van rivieren en irrigatie-
projecten.
Tenslotte deelde Truman mede, dat
de sociale diensten van de regering
zullen worden gebracht onder een spe
ciaal departement van sociale zaken.
Met volle zeilen verlaat het opleidingsschip van de Deense vloot „Danmark"
de haven van Kaapstad om met zijn 117 cadetten aan boord de terugtocht
naar Kopenhagen te aanvaarden. 10September begon de „Danmark" haar reis
naar Zuid-Afrika. waarbij zij Madeira en Teneriffe aandeed. De afstand van
Teneriffe naar Port Durban werd in 47 dagen afgelegd. By het vertrek uit
Kaapstad sloegen duizenden het zeldza me schouwspel van een volgetuigd groot
zeilschip, één der weinig overgeblevenen ter wereld, gade.
Wordt 1949 het jaar van
De Gaulle?
(Van onz« Panjse correspondant).
De traditie wil, dat men aan het
begin van een nieuw jaar terugziet op
de verstreken twaalf maanden, en men
zijn wensen en verwachtingen formu
leert voor het jaar, dat is aangebroken.
Daarbij onttrekt men zich lastig aan
zijn ervaringen: een slecht jaar stemt
•moedeloos en een voorspoedig jaar weat
hoop voor de toekomst. Zelfs een van
nature optimistisch, zelfs „lichtzinnig"
volk als het Franse ontkomt niet aan
de vrees, dat 1949 wel weer een herha
ling van 1948 zal worden, zo goed als
'48 een copie is geweest van '47. Een
copie in steeds donkerder kleuren.
Frankrijk gaat aan een soort mecha
nisch lot geloven, aan een historische
cirkelgang waar niet aan te ontkomen
is. Het mislukken van tientallen expe
rimenten heeft hier een wantrouwen
en een pessimisme opgeroepen, welke
men wel de dominerende krachten mag
noemen in het huidige Frankrijk. Het
volk ziet geen uitkomst meer.
Men kan zich daar helaas niet zeer
over verwonderen. Sedert de oorlog
heeft Frankrijk een tiental verschil
lende regeringen gehad. Tienmaal heeft
een nieuwe premier plechtiglyk ver
klaard dat er een betere toekomst aan
ging breken. En de toestand werd
steeds slechter. Het enige, dat onver
anderlijk bleef, dat was de keten van
stakingen, prijsstijgingen en loonsver
hogingen. Geen der tien premiers bleek
by machte die keten te verbreken.
Niettemin wezen de officiële statis
tieken uit, dat de productiecijfers ste
gen en dat Frankrijk nimmer zo hard
en zo vlijtig had gewerkt als deze laat
ste jaren. Maar de vlijt werd niet meer
beloond. Zo werd men moedeloos.
Ten aanzien van de binnenlandse po
litieke situatie van Frankrijk kan men
zeggen, dat er een verstarring is inge
treden. Een groep partijen socialis
ten, katholieken en radicalen bezit
thans de macht, welke haar van.
twee kanten, door communisten en
Gaullisten, wordt bestreden. Die poli
tieke strijd slaat alle goede voornemens
met steriliteit. Het doel van De Gaulle
is, aan de macht te komen en aan dat
object wordt alles, inclusief het welzijn
des lands, ondergeschikt gemaakt. Het
doel der regeringspartijen is, de macht
FEUILLETON
Het testament
VAN MEVROUW MAQUISTEN
door Patricia Wenthworth.
Uit het Engels vertaald
door Allee van Iterson.
34)
En als u denkt, dat er iemand in de
badkamer kon komen, dan hebt u het
mis, want dat kon ik horen omdat ik
aldoor in de kamer was en de deur
stond open. Ik ben ook nog een glas
water voor haar gaan halen en een
spons om haar ogen te wassen, omdat
ze zo gehuild had.
Hoe lang denkt u, dat u er ge
weest bent?
Dat weet ik niet.
Tien minuten?
Dat kan wel.
Niet langer?
Ellen ging met een schok overeind
zitten, Zo lang niet eens, zei ze op
haar oude moppertoon, Ik loop niet
altijd op de klok te kjjken, maar tien
minuten is het niet eens geweest. Ze
heeft precies gezegd, wat ik u verteld
heb en ze huilde, de arme stakker. Ik
'ben tenslotte weggegaan om haar een
beetje tot rust te laten komen. Toen
ik om halfacht even binnen kwam om
te kyken, zei ze niets ze schudde
alleen haar hoofd toen ik zei, dat ik
naar juffrouw Honor zou gaan en of
ze nog iets nodig had.
En wanneer zag u mevrouw Ma-
quisten toen weer?
Ik hielp haar met opstaan en in
haar stoel gaan zitten voor het eten,
(nadat juffrouw Honor naar beneden
was gegaan. Maar we spraken er niet
meer over, geen van tweeën. Ik wou
haar weer niet opwinden en ze wou
zelf ook liever een beetje rust hebben,
omdat de familie boven zou komen om
•koffie te drinken. Daarom zeiden we
niets. Ook niet, toen ik haar naar bed
hielp alleen pakte ze toen mijn hand
stijf vast en ze zei: Jij zult me toch
nooit in de steek laten hè, Ellen? En
■dat ls het laatste woord, dat ze tegen
one gesproken heeft.
McGillivray leunde achterover in zijn
stoel. Of hij over Ellen nadacht of over
iets anders, was niet te zeggen. Toen
de stilte een tijd geduurd had, zei hij
verstrooid
U was by juffrouw King tussen
halfacht en acht uur. Toen met plot
selinge scherpte: Waarom?
Ellen zette haar meest beledigende
gezicht. D'r was een japon, die ze
van mevrouw Maquisten had gekregen
en daar moest de zoom van ingeslagen
worden.
Moest zij die japon dragen?
Ik was er zo goed als klaar mee,
maar ze wilde niet langer wachten,
toen ze mevrouw Huil had horen thuis
komen. Toen heb ik liet afgemaakt en
de japon op haar bed gelegd en toen
ze klaar waren met eten, kwam ze bo
ven om haar aan te trekken.
McGillivray slaagde er in een glim
lach te voorschijn te brengen, wat erg
vreemd stond orri een mond, die ge
woonlijk hard en grimmig was. U
hebt een bijzondere genegenheid voor
juffrouw Honor King, geloof ik?
Ellen rukte zichzelf weer rechtop.
O, die! zei ze, Wie heeft U dat
wijvSgemaakt?
O, niemand, neen, niemand ik
dacht dat alleen maar zelf. En omdat
U zei, dat U haar japon had veranderd.
Hy kreeg een blik, die hem duidelijk
maakte, dat Ellen Bridlings dunk van
de politie niet bijzonder hoog was. Op
haar gewone moppertoon zei ze:
Nou, daarvoor hoef je toch niet bijzon
der gek op iemand te zijn? En juf
frouw Honor nog wel! Kan U me
iemand opnoemen, hier in huis of er
gens anders, die gek op haar is? Een
sukkeltje is ze altijd geweest niet
dat er iets aan mankeerde, maar d'r was
helemaal niks aan. De kinkhoest heeft
ze tweemaal zo lang gehad als een an
der kind, en zo ging het overal mee. Ze
is van het begin af aan al een stumperd
geweest en dat zal ze altijd wel blijven
ook. Zo is juffrouw Honor nou een
maal!
McGillivray had zelden zoveel wrok
in een menselijke stem horen klinken
en hij durfde er bijna zijn reputatie on
der te verwedden, dat die wrok echt
was. Als ze geen hekel aan Honor had,
dan minachte zij haar toch in ieder
geval. Hij geloofde nu helemaal niet
meer, dat Ellen zichzelf er toe leende
om Honor een alibi te verschaffen. Hij
was een te goed mensenkenner om niet
te weten, wanneer hij met waarlyke
wrok en verachting te maken had. Wie
zou zijn geweten bezwaren met een
meineed om een alibi te fourneren voor
iemand, waar je een hekel aan hebt en
die je minacht? Hiermede was Honor
King definitief uitgeschakeld uit de rij
van verdachten.
Hij veranderde plotseling van onder
werp.
Nog één ding, mevrouw Bridling,
Ik veronderstel, dat mevrouw Maquis
ten U niet vergeten heeft in haar tes
tament?
Ellens benige vingers sloten zich ste
viger om de zakdoek. Ze keek hem uit
dagend aan: Nou. en wat wilt u
daarmee zeggen? Ben ik soms geen
vijf en dertig jaar bij haar geweest?
Wat zou u wel van haar gedacht heb
ben a's ze me vergeten had?
Heeft ze u ooit verteld, hoe hoog
het bedrag zou zijn, dat zy u had toe
gedacht?
Ellen snoof nijdig. Nee, dat heeft
ze nooit verteld.
iMc.Giriivray liet haar gaan.
HOOFDSTUK XIX.
Den! Nora kwam achter hem de
trap op rennen en legde haar hand op
zijn arm.
Wat is er?
Ik moet met je praten. Die poli
tieman in de studeerkamer hij Ls
bezig met Ellen ik moet met je pra
ten. Ga mee naar de salon!
De grote kamer was koud en somber.
De 'luiken waren gesloten, de lichtkro
nen waren omhangen met katoenen
zakken, over de meubelen waren stof-
lakens gelegd; er hing een geur van
roet en schimmel. Nora trok 'n gezicht.
Het is hier vreselijk, maar het
hele huis is vol mensen.
Hij trok zyn wenkbrauwen op.
Onder vier ogen?
Zij knikte heftig. Ja, Den, het
6). De, storm werd ieder ogenblik he
viger. De kust was nauwelijks meer te
zien, daar de boot voortdurend verder
afdreef.
„Ik kan hem niet meer houden",
bromde de schipper. „Straks gaan we
allemaal naar de 'haaien! Hé, let op!"
schreeuwde hij, „daar komt weer een
zeetje!"
Meteen helde het bootje gevaarlijk
over, de zeilboom schoot met een ruk
naar de andere kant en Panda, dieniet
gauw genoeg gebukt had, kreeg het ding
met een klap tegen zijn hoofd. Hij voel
de zich door de lucht zweven en even
later spartelde hij in de dansende gol
ven.
„Help!" schreeuwde hy. „Help! man
overboord! Hé, kom terug! Help, help!
Het lijkt wel of niemand me hoort.
Zou niemand dan wat gezien hebben?
Help!"
Maar de boot voer rustig verder. Mis
schien kon de schipper niet keren en
misschien had niemand het ook ge
merkt, omdat alles zo gauw was gegaan.
„Dat ziet er niet al te best uit", proest
te Panda. „Dat kon inderdaad wel eens
een bezoek aan de haaien worden. Een
geluk, dat Ik ten minste een zwemvest
aan heb". Verdrietig keek hy het bootje
na, dat nog slechts een stip aan de ho
rizon was.
is verschrikkelijk die man zit daar
binnen met Ellen en wie weet, wat ze
allemaal vertelt!
Zy stonden tameiyk dicht by de deur.
Hjj ging er .n£>g verder naar toe en
draaide een van de hoeklichten aan.
Nu zag hij, dat Nora angstig keek.
Haar natuurlyke kleur was verdwenen,
zodat haar aangezette lippen te helrood
waren en spookachtig aandeden in het
witte gezioht. Hy zei:
Wat heeft ze tegen jou gezegd?
De ronde ogen tegenover hem wer
den nog ronder. Op 'n kinderlijk fluis-
tertoontje vervolgde zy:
Ze zegt, dat het Carey was, die
uit tante Honoria's testament geschrapt
zou worden.
Dennis zei geen woord, Hy begon er
langzamerhand uit te zien alsof hy 't
erg koud had. Maar hy zei niets.
Nora's ronde, bruine ogen stondén vol
tranen. Ze hadden nu de kleur van
het water in een veenplas. f
Den, dat heeft ze gezegd, en nu
vertelt ze het natuurlyk ook aan hem.
Wanneer heeft ze het jou gezegd?
Nu pas, terwyi hy met Ernst aan
■het praten was. En teen liet hy haar
roepen en ik weet, dat ze het hem
vertelt, zy zal maar al te biy zUn
ze haat Carey,
zy is jaloers. Ik geloof niet, dat
ze iets weet. Herinner jy je niet, dat
je Maandagavond aan tafel al beweer
de, dat Ellen wel zou weten, wie er
uit lag en ik zei al, dat dat niet zo
was, omdat ik het haar gevraagd had.
Ik weet het. Dat zei ik haar ook
en toen zei ze, dat tante Honoria haar
opgedragen had niets te zeggen, dus
dat deed ze natuurlyk ook niet, maar
nu ze dood is, was het wat anders en
ze vond het haar plicht om te vertel
len, wat ze wist. O Den, het is meer
dan afscbuweiyk, Carey, zou zo iets
nooit hebben kunnen doen!
Dennis keek ijskoud. Toen zei hy:
Eigenlyk kennen we haar niet eens
goed, vind Je wel?
Den!
Wat zei Ellen?
Dat tante Honoria er met haai
over gepraat had en dat ze had ge
zegd, dat het Carey was ten minste:
dat was duideiyk genoeg, zei ze.
Wat bedoelde ze daarmee?
Ze zei: Namen zyn er niet ge
noemd, maar ze bedoelde juffrouw Ca
rey, zo zeker als tweemaal twee vier is.
Den, dat is juist wat me zo bang
maakt, want als ze het allemaal ver
zonnen had uit jaloezie of afgunst, dan
zou ze niet om de naam heen draaien
dan zou ze zonder omwegen vertel
len, dat tante Honoria haar gezegd
had, dat het Carey was.
Ik weet niet
(Wordt vervolgd)
in handen te houden en die stryd vor
dert alle aanwezige energie, Over do
communisten behoeft men weinig woor
den vuil te maken, zy zyn zich bewust
een politiek na te streven, die bepaa.d
wordt door de belangen van de Sov
jet-Unie, het proletarisch vaderland.
VERGIST DE GENERAAL ZICH?
Zolang er ln deze politieke constella
tie nieti verandert, hoeft men helaas
geen spoedig herstel van het land te
verwachten. Is verandering op korte
termyn waarschyniyk?
Wordt 1949 het jaar van De' Gaulle?
De generaal gelooft heiliger dan ooit
in zijn eigen gelukkig gesternte. Doch
het verstreken jaar. heeft niettemin
aangetoond, dat hy zich ln de weer-
standkraoht der politieke partyen ver
rekend heeft. Ze hebben gevoelige sla
gen te verduren gehad by de gemeen
teraadsverkiezingen, doch die party en
zyn er in geslaagd haar bestaan te red
den. En een ontbinding van het parle
ment, een conditie voor nieuwe verkie
zingen, schynt vandaag verder dan ooit
verwyderd. Drie mogelykheden openen
zloh derhalve voor de Gaullisten:
wachten tot de zittingsperiode van het
parlement is verstreken, 'n greep naar
de macht, of overleg met de regerende
partyen.
Deze laatste mogeiykheid wordt in
kringen van de R, P. F. thans steeds
ernstiger overwogen. Een „politiek ge
sprek" heeft zelis reeds tussen Bldault
en D« Gaulle plaats gevonden en het
schijnt dat de basis voor 'n overeen
komst wordt gelegd. Slaagt dit compro
mis, dan verschuift het gehele beeld
de politieke verhoudingen. De derde
macht zou springen en de socialisten
zouden met de communisten in de op
positie worden gedrongen. Het heetaat
de generaal Bidault heeft beloofd alle
katholieke parlementsleden te zullen,
„redden", wanneer de MRP zich voor
niepwe verkiezingen uit wenst te spre
ken. Er wordt over deze punten in de
belanghebbende kringen momenteel in
tensief onderhandeld, en de katholieke
kerk, in de Franse politiek een factor
van zeer grote betekenis, moet zich
voor de verzoening hebben uitgespro
ken. Eerstvolgende weken kunnen dus
beslissend zyn.
wy geloven niet, dat een overeen
komst tussen De Gaulle en een der
regeringspartijen als by toverslag Frank
rijk de weg tot de vooi-spoed, de over
daad en het geluk zou openen. Het
kwaad der verpolitiekte corruptie is
reeds te diep ingevreten. Doch wel me
nen wy, dat het welzyp des lands er
sieohts mee gediend kan wezen, wan
neer aan de onzalige concurrentiestrijd
tussen tegenstrevende machten einde-
lyk een einde kan komen.
Voor vrijdag i januari.
Hilversum I (301 M.) KRO 7.00:
nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
planoduo; 7.45; morgengebed en liturgische
kalender; 8.00: nieuws; 8.15: opgewekte
muziek; 9.00: operettemelodleen; 9.37:
lichte orkestmuziek; 10.20: muziek houdt
fit; 11.00: ziekenbezoek; 11.40: kamer
muziek; 12.00: Angelus; 12 03: zang en
plano; 12.30: weeroverzlcht; 12.33: Prome
nade Orkest; 12.55: zonnewyzer; 13.00:
nieuws; 13.25: Promenade orkest; 13.50: op
de korrel; 14.00: omroepkoor; 14.20: opera
muziek; 15.20: Mexicaanse muziek; 16.00:
ziekenbezoek; 17.00: na schooltyd; 17.15:
kinderkoor; 17.45: wat het buitenland
leest; 18.00: Franse muziek; 18.30: Ned.
strijdkrachten; 19.00: nieuws; 19.15: Rus
sische Kerstzang; 19.30: de Benelux; 19.45:
piano en orgel; 20.00: nieuws; 20.05: de
gewone man; 20.12: kamermuziek; 20.35:
Bijbels luisterspel; 21.30: operamuziek van
Massé; 22.37: actualiteiten; 22.45: avond
gebed en liturgische kalender; 23.00:
nieuws; 23.15; Blljartkamploenschappen.
Schevenlngen; 23.2524.00: dansmuziek.
Hilversum ii (415 M.) VARA 7.00:
nieuws: 7.15: ontbbtmuzlek; 8.00: nieuws;
8.15: strydlled; 8.18: operamuziek; 8.50:
voor de hulsvrouw; 9.00: muziek van Grleg;
J9.30: waterstanden; 9.35: Roth strykkwar-
tet; VPRO 10 00: morgenwydlng door ds
A. L. Broer; VARA 1ÖJ20: gram.muzlek;
11,30: voor de vrouw: 10.45: tenor en.
plano; 11.05: voordracht; 11.25; Accordeola;
AVRO 12.00: Kwintetspelers: 12.30: weer
overzlcht; 12.33: sport en prognose; 12.45:
zlgeunermuzick; 13.00: nieuws; 13.15:
mededelingen; 13.20: Avroleans; 14.00:
kookkunst: 14.20: sollstenprogramma;
14.00: boekenschouw: 15.20: bekende ope
rettemelodieën; VARA 16.00: Omroep-
kamer orkest; 16.30: voor de Jeugd; 17.00:
J. Jong. orgel; 17.20: wij en de muziek;
18.00: nieuws; 18.15: felicitaties; 18.45:
Sllvestrl-kwartet; 19.00- denk om de bocht;
19.15: appél voor ex-pol. gevangenen uit
bezettlngstitd; VPRO 19.30: praatje over
Drente: 19.50: tien voor acht; 20.00:
nieuws; 20.05: Das Musikallsche Opfer van
J. S. Bach; 20.55: Juist verschenen boeken;
VARA 21.00: verzoekprogramma; 21.30:
hoorsDel „De liefde van de man gaat door
de maag"; 22.00: buitenlands overzicht;
22.15: swing and sweet: VPRO 32.40: van
daag: 22.45: avondwijding: VARA 23.00:
nleuwG; 23.1524.00: symphonlsch concert.
v AGENDA
DONDERDAG.
StadszaaJResidentie-orkest. Solisten
Janlne Dacosta en Annle Hermes. 8 uur
nam.
zaterdag:
Schouwburg Ned. Chr. Relaver. Jodel-
avond, 7J0 uur.
