fsE3MIE|) WILDE DE NIEUWE BONNEN 15 jaar geëist tegen prof. Goedewaagen PANDA EN DE GEDACHTEN-MACHINE Radio-programma Techniek nam Natuur bij de Neus Narcissen twee maanden vroeger in bloei.... VAN MEVROUW MAQUISTEN 87ste Jaargang LE1DSCH DAGBLAD Donderdag 2 December 1948 Tweede Blad No. 2655S Voor het tijdvak van 5 t.m. 18 De cember 1948 geeft elk' der volgende bon nen recht op het kopen van: Bonnen voor Vlees: 441, 443 Vlees: 100 gram viees. 4-42 Vlees: 300 gram vlees. Alle Bonkaarten: 447 Algemeen: 1Q0 gram rijst. 448 Algemeen: 250 gram boter of mar garine of 200 gram vet. Bonkaarten KA, KB cn KC 812: 451 Algemeen: 500 gram boter of mar garine of 400 gram vet. 452 Algemeen: 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas. 453 Algemeen: 12-5 gram koffie. 454 Algemeen: 50 gram thee. B 465: 200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas. Bonkaarten KD, KE 812: 457 Algemeen: 250 gram beter of mar garine of 200 gram vet. 458 Algemeen: 100 gram kaas of 125 gram korstloze kaas. Tabak- en Versnapcringenkaarten QA, QC 808: 139, 143 Tabak: 2 rantsoenen sigaret ten of kerftabak. Bonkaarten ZA. ZB. ZC, ZD, ZE, MD, MF, MH 813 (btfz. arbeid, a.s. moeders en zieken). Geldig zijn de bonnen van strook Z. Deze oennen zijn 14 dagen geldig. Bovenstaande bonnen kunnen reeds op Vrijdag 3 December worden gebruikt. De tussentijds aangewezen bonnen 414 algemeen en 420 algemeen voor 500 gr rsp. 1 kg sinaasappelen moeten uiterlijk 4 Decemoer bij een handelaar in groen te en/of fruit worden ingeleverd. Mr baron Van Voorst tot Voorst re- qmreerde derhalve wegens voortgezet misdrijf van hoogverraad door bij voortduring hulp te verlenen aan de vijand e,en gevangenisstraf van 15 jaar met aftrek, ontzetting uit de beide kiesrechten voor het leven, ont zetting uit l^et recht ambten te be kleden voor de tijd van het leven en verbeurdverklaring van verdachte's bibliotheek, welke een waarde verte genwoordigt van f. 7000.—. DE VERDEDIGING. De verdediger mr Coebergh. bestreed de mening van de Proc. Fiscaal als zou het mislukken van een wetenschappelij ke carrière de oorzaak zijn geweesü van verdachte's overgang tot de N.S.B. Goedewaagen, voortgekomen uit een li beraal milieu, maakte de teruggang van het liberalisme mee. Verdachte bezon zich hierop en keerde zich toen tot de gemeenschapsindee. Goedewaagen was een idealist; consequent heeft hij de weg gevolgd, die hij helaas gegaan is, De inval van de Duitsers in ons land zag hü als het aanbreken van de nieu we tijd. Verd, gebruikte de steun van de bezetter om' zijn ideeën op cultureel- terrein, die hij ais dienstig beschouwde voor de Nederlandse zaak, te kunnen verwezenlijken. In 1940 kon men, aldus de raadsman, te goede trouw in contact met de Duit sers treden. Toen leefde er bij velen het besef, dat de Nederlandse staatsbestel had afgedaan en veranderd moest wor den, Goedewaagen is nooit een wilde nazi-propagandist geweest. Zijn fouten aldus de raadsman, zijn te verklaren uit de plotselinge overgang van de stu deerkamer naar de arena van de poli tiek. Later zijn zijn ogen opengegaan. Hij bemerkte, dat de vrije omwikkeling van de Ned. volksaard niet meer mogelijk was. Twee jaar lang heeft hij een relatief belangrijke rol gespeeld, doch alle daden komen niet voor zijn rekening. Hij heeft zich na twee jaar reeds los gemaakt van de N.S.B., toen hij tot zijn schade en schande had ondrf- vonden, wat de Duitsers in werkelijk heid wilden. Spr. vroeg ten slotte aan verdachte een kans te geven zich te rehabiliteren door een mildere straf op te, leggen. Prof Goedewaagen dankte het Hof ten slotte voor de ondervonden behan deling. Uitspraak over 14 dagen. Kind, krab hem zijn ogen toch uit! Waar hebben jullie het over? Waarop Dennis duister antwoordde: Allemaal Ernst. Maarssst; er wordt op ons gelet. Van de andere kant van de haard kwam Honoria Maquisten's stem, bo ven de andere uit:, Waar zitten jullie over te fluiste ren? Jullie hebben met je alien geen steek manieren. Jeff Stewart, kom hier en praat eens met mij. Honor, ga weer naar je theeblad. Ik veronderstel, dat je, nu de theepot bijna leeg is, hem wel kunt optillen. En Nora jij gaat, zodra je klaar bent, naar boven om die uniform uit te trekken dat ding v.oekt bij alles hier in de kamer. En als je terug bent in behoorlijke kleren, kon je beter eens rustig een brief aan je man gaan schrijven. Nora's kleur werd onheilspellend ro der. en zij zag er riu zo echt uit als een klein meisje, dat 'n boze bui heeft, dat Carey haar adem inhield. Als Nora werkelijk een klein meisje van zes jaar geweest was, zou ze haar lege kopje ongetwijfeld naar Tante Honoria's hoofd gegooid hebben. Maar als je zes en twintig bent, doe je dat niet meer. Ten minste, dat hoopte Carey, maar helemaal zeker, dat het nóóit gebeuren zou, was zij niet. (Wordt vervolgd) onlangs zuurkool eten. W1 Haar echtvriend zei: Welnu, Mevr, Lotgering-Hillebrand brengt zuurkool eens anders. ZUURKOOL MET BRUINE BONEN (onbekend maakt onbemind) Vi kg zuurkool. 1/4 kg. bruine bonen (ge weekt en gekookt in. water met zout), 1 ui. 2 appelen. 35 a 45 gr. boter, zout. Laat de gare bonen droog uitlekken. Was de zuurkool, knijp ze uit en snijd ze fijn. Fruit de gesnipperde ui in boter, voeg de zuurkool toe en later de bonen. Laat alles door en door heet worden, rasp er de rauwe appelen door en maak het gerecht op smaak af. Geef het als groente met een restje aardappelpuróe, met gebakken aardappelen of met macaroni. Rauwe zuurkool met blokjes zure appel en wat slasaus is een mooie vervanging voor de zomersla. Fijn, zegt Mlep, dat iveet ik weer. En als dessert een halve peer. Publ. Centr. Bur. v. d. Tuinbouwveilingen (Adv.) (Advert.) VOOR VRIJDAG 3 DECEMBER. Hilversum I (301 M.) VARA 7.00: nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30: Albert Sandler en zijn oricest; 8.00: nieuws; 8.15: strijdlied; 8.18: opera-programma; 8.50: voor de vrouw; 9.00: gram.muzlek; VPRO 10.00 morgenwijding o. 1. van ds Brakman; VARA 10.20: gram.muzlek; 10.30: voor de vrouw; 10.45: gram.muzlek; 11.05: voordrachten; 11.15: Fred Hartley en zijn orkest; AVRO 12.00: Maria Zamóral 12.30: weerpraatje; 12.33: sport; 12.45: Pierre Palla, piano; 13.00: nieuws; 13.15: mede delingen; 13.20: Promenade orkest; 14.00: kookkunst; 14.20: Omroepkamer orkest; 15.00: boekenschouw; 15.20. Omroepkamer- orkest; VARA; 16.00: Johan Jong, orgel; 16.30: voor de Jeugd, 17.0Q; filmland; 17.20: wij en de muziek; 18.00: nieuws; 18.15: Felicitaties; 18.30: Ned. strijdkrach ten; 19.00: denk om de bocht; 19.15: Ac- cordeola; VPRO 19.30: „Nederland en zijn gewesten"; 19,50: tien voor acht; 20.00: nieuws; 20.05: werken van Claude Debus sy; 20.30: „Midden in de wereld"; 21.00: verzoekprogramma; 21.30: Kermis der IJdelheid; 22.00: laultenlands weekover zicht, 22.15: Swing and sweet; 22.40: van daag; 22.45: avondwijding; 23.00: nieuws; 23.15—24.00: symphonlsch concert. Hilversum II (415 M.) NCRV 7.00: nieuws; 7.15: Te Deum Laudamus; 7.45: een woord voor de dag; 8.00: nieuws: 8.15: en nu aan het werk; 9.00: Sonatine voor fluit en plano; 9.15: voor Jonge zie ken; 9.30: waterstanden; 9.35: Rhapsodia Sextet; 10.15: Hobo kwartet; 10.30: mor- gendelnst door ds J. v. d. Velden; 11.00: Boyd Neel strijkorkest; 11.30: Daniel La zarus, plano; 12.00: Cosmopolitans; 12.30: weeroverzlcht; 12.33: Dolf van der Linden en zijn Metropole orkest; 13.00: nieuws; 13.15: Vrij en blij; 13.45: gram.platen; 14.20: van oude en nieuwe schrijvers; 14.40: Symphonie orkest; 15.35: A capella- koor; 16.00: voordracht; 16.20: gram.mu zlek; 16.40: koperkwartet; 17.00: Sinter klaas goed-helllg man; 17.15: discotheek; 17.30: orgelbespeling; 18.00: Cyclus; 18.30: voordracht; 18.45: geestel^ke liederen; 19.00: nieuws; 19 15: voordracht; 19.30: actueel geluid; 19.45: CWV-kwartler; 20.00: nieuws; 20.05: proloog; 20.15: NCRV-kwar- tet; 20.30: „Het kostbare kledingstuk", hoorspel; 21.20: omroeporkest; 22.00: ge sprekken voor de NCRV-mlcrofoon; 22.30: kamerorkest; 22.45: avondoverdenking; 23.00: nieuws; 23.15: gram.muzlek; 23.47 24.00: Benvenuto Francl. AQENDA DONDERDAG. Langebrug 63: Bijbellezing door de heer Moll. 8 uur ham. Stadszaal; Youth for Christ. Spr S. S. Wilson. 8 uur nam. Stadszaal (kleine zaal): Lezing hulp prediker B. Gabriël. 8 uur nam. Casino: K. en O. „Aan de rand van do afgrond". 7 en 9.15 uur nam. VRIJDAG. Doopsgez. Kerk: Lozing da Vaa Dorp van bgefaen. 8 uur nam. ▼an de bloemist naar.... het Slachthuis Van een onzer redacteuren). In deze vóór-Slnterklase dagen toont ook een man meer dan gewone belangstel ling voor de winkelétalages en zo ston den wij dezer dagen voor de spiegelruit van een bloemenmagazijn en verlustig den ons in de altijd fleurige aanblik van allerhande soorten bloemen en planten: herfstchrysanthen, veredelde chrysan then in tal van variëteiten, azalea's, cyclamen, Maartse viooltjes en nog vele andere meer. Plotseling werd onze aandacht ge trokken door een geweldige bos afge sneden narcisbloemen, waarvan de fris- gele kleur in combinatle met het zuivere groen der ranke schutbladen en sten gels onweerstaanbaar gedachten aan het voorjaar opriepen. Lente! Maar we schrijven toch nog nauwelijks 25 November! We herinner den ons sedert onze kindsheid rode tulp jes met Kerstmis, maar bloeiende nar cissen nog een maand eerder! Dat had den we nog nooit meegemaakt! In ons floralisch lekenbrein flitste zoiets van de eerste gebroeide narcissen om streeks FebruariEn vóór we het wisten stonden we in de winkel en vroegen de bloemist dé oplossing van dit mysterie. HIJ WEET ER MEER VAN! De bloemist hoe kan het ook an ders wanneer je dagelijks met bloe men omgaat? was een vriendelijk mens.Hij glimlachte fijntjes en zei tot onze sprakeloze ontzetting: „Vraagt U dat maar eens aan de directeur \an hetSlachthuis; die weet er méér van". Ook minder nieuwsgierig aangelegde mensen dan journalisten zouden het daarna op een holletje Slachthuiswaarts hebben gezet en zo zaten we even later tegenover dr K. ïleitsma, die nadat wij het doel van ons bezoek hadden ken baar gemaakt, onmiddellijk de nadruk legde op zijn dubbelrol in 's werelds schouwtoneel: enerzijds directeur van het Stedelijk Abattoir, anderzijds hoofd van het Gemeentelijk Koel- en Vries- bedrijf. Het was juist in deze laatste kwaliteit, dat hij inderdaad bleek ,.er meer van te weten". MODERNE KOELTECHNIEK. Het kweken van bloembollen, in het bijzonder narcissenbollen vormt inder daad en recute uitbreiding van ons koel en vriesbedrijf, aldus vertrouwde hij ons toe. Dit bedrijf heeft zich in en na de oorlog, toen het vlees weinig koelruimte in beslag nam en zich in sterker mate dan in normale tijden de behoefte aan het conserveren van levensmiddelen deed gevoelen, snel ontwikkeld. De toenemende vraag naar koelruimte heeft ons genoodzaakt te streven naar een meer economische verdeling van de beschikbare ruimte, hetgeen in zekeré zin vergemakkelijkt werd door de als ge volg der omstandigheden verminderde behoefte van de afdeling vleeswaren. Daarvoor hebben weliswaar de slagers een offer moeten brengen door het tij delijk prijsgeven van hun eigen koel cellen, maar anderzijds heeft dit de ge meente aanzienlijke financieel voordeel opgeleverd. Mede onder invloed van de snelle ontwikkeling der moderne koel techniek is het duidelijk, dat de be schikbare koelhuisruimte reeds In de allernaaste toekomst volstrekt, onvol doende zal zijn. Dit gebrek vormt in derdaad een belemmering voor een lo nende exploitatie Maar die bloeiende narcissen, waagden wij schuchter op te merken. O ja, lachte de heer Reit-sma. Het experimenteel onderzoek in de vak laboratoria en proefstations té Wage- ningen en Lisse, heeft zich in' de laatste jaren gericht op nieuwe mogelijkheden in de bloembollencultuur. BOLLEN IN HET KOELHUIS. Het vorige jaar zijn de resultaten van dit onderzoek .voor het e5tst zij het op beperkte schaal in de praktijk toegepast. Verschillende kwekers uit de Bollenstreek verzochten ons koelhuis ruimte ter beschikking te stellen ten behoeve van diverse partijtjes narcis- bollen. Wij kregen deze bollen medio Juli en bewaarden ze gedurende 6 8 weken bij een bepaalde vochtigheids graad en een constante temperatuur van ongeveer 9 gr. Celsius; hetgeen overeenkomt met de warmtegraad om streeks het tijdstip, waarop de bollen normaliter in de grond gaan. De bol werd door dit proces als het ware gesti muleerd tot de illusie, dat het tijd werd om te gaan groeien en begon op een vervroegd tijdstip de natuurlijke ont wikkeling. Na verloop van 6 a 8 weken werd dit proces weer afgeremd door de bollen, m kistjes ongeplant, over te brengen naar de volle grond, waarna ze begin November in de warme kas wer den geplaatst. Bij een constante tempe ratuur van plm. 60 gr. Fahrenheit ont wikkelde de bol zich snel, zodat nauwe lijks 13 dagen later de eerste narcissen konden worden gesneden. Uiteraard is het streven der bollenkwekers er op ge richt de bloemen op een zodanig tijd stip aan de markt te brengen, dat er min of meer een lacune bestaat in de aanvoer van levende snijbloemen, dus aansluitend op de herfstorysanthen en vóór de komst van de getrokken tulpen, seringen, e d. Dit streven is het vorige jaar met succes bekroond; de eerstelingen brach ten toen op de veiling 16 cents per stuk op. hetgeen meerdere kwekers tot na volging heeft gestimuleerd en de initia- toren er toe heeft gebracht de proef op groterschaal te herhalen. De aanvragen uit de Bollenstreek, al dus dr Reitsma, zijn zó talrijk en om vangrijk, dat w|j er slechts 5 van hebben kunen aannemen. Dit opent voor ons bedrijf onberekenbare perspectieven, vooral wanneer een maal de grenzen opengaan en niet alleen de kwekers in het buitenland hun bloemen kunnen afzetten, doch ook de exporteurs de aldus behandel de bollen kunnen exporteren. Nadat wij in gezelschap van dr Reits ma en zijn technische chef, de heer Hoogteyling onder wiens supervisie het koelprocédé wordt toegepast, het be drijf hadden bezichtigd, brachten onze gastheren-tegen-wil-en-dank ons contact met de kweker Van Emmerik uit Vóorhout, die als een der eersten in de Bollenstreek van de nieuwe moge lijkheden der cultuurontwikkeling ge bruik maakte. Wij bezochten onder zijn leiding een drietal kassen te Voorhout, waar de narcissen in volle bloei prijk ten als ware het Maart. Zowel in 1947 als m 1948, aldus vertelde de heer Van Emmerik met gerechtvaardigde be roepstrots, was ik de eerste die narcis sen cp óe Rijnsburgse veiling aanvoer de. Her vorige jaar begin December, toen ze 16 cent per stuk opbrachten, dit jaar op 22 November, tegen een prijs van 9 cent. Dit is ongeveer twee maan den eerder dan vroeger mogelijk werd geacht. Momenteel brengen ze niet meer dan 4 cent per bloem op, maar vermoe delijk zal de prijs na Sint Nicolaas, wanneer het publiek weer aan iets an ders denkt dan „suikergoed en marse pein" wel weer stijgen. Het hierboven bedoelde proces wordt voornamelijk toegepast met de soorten Helios en Early Glory en in veel be perkter omvang ook met tulpen, crocus- sen. irissen, scylla's en convallaria. Wat de handel betreft, zijn deze laatste soor ten nog nauwelijks boven het experi mentele stadium uitgegroeid, doch daar bij moet niet uit het oog worden verlo ren, dat de beperkte afzetmogelijkheden (practisch uitsluitend het binnenland) en de onvoldoende koelhuisruimte de ontwikkeling sterk remmend beïnvloe den. De gehele Bollenstreek, aldus verze kerde ons zowel dr Reitsma als de heer Van Emmerik, verbeidt met on geduld het ogenblik, waarop deze beide remmer wegvallen! Nederlands volksziel verpesten is misdadig Prof. Goedewaagen Verdediger noemt hem „idealist" Tijdens de behandeling van de zaak tegen prof. Goedewaagen voor het Bijz. Hof te Den Haag zeide verdachte van mening te zijn dat een grote omroep een Nederlands belang was. Voorts zet te prof. Goedewagen uiteen, dat de Kultuurkamer zi. geen dwangbuis was. voor zijn rechters. Hij beschouwde de instelling daarvan nog steeds als een Ned. belang. „Thans wensen alle kunstenaars hetzelfde", zei hij. Later had hij ingezien, dat het Ned. volk nooit aan de verwezenlijking van zijn ideeën zou meewerken, zolang er een Duitse soldaat op Nederlandse bo dem stond. Prof. Goedewaagen gaf toe, dat hij de Propagandaraad van het departement had voorgezeten. Het doel was leiding te geven in Ned. geest om het volk op te voeden en de Ned. cultuur te dienen. Hij was door jaren van sudie en bezin ning een aanhanger vap het socialisme geworden. Het nacionaal-socialisme was, zo had hij vroeger gedacht, de ware en enig goede vorm van het socialisme. Daarom had hij het gediend. De NJ3.B. was voor hem een middel om zijn ideeën van vóór 1940 gestalte te geven. Hij had zich niet gericht naar de N.SJB. en haar leider. Als eerste getuige a décharge ver klaarde de heer Lehrbuch, secretaris van het Ned. Journalisten Verbond, dat Blokzijl de meeste schuld had aan het Journalistenbesluit. Verdachte had naar zijn mening het Nederlandse belang willen dienen. De heer Oosterbaan, hoofd van de afd. Perswezen vanhet Departement onder Goedewaagen, verklaarde, dat verdachte een N.S.B.-propaganda van het departement uit niet gewild had. De musicoloog Goverts, hoofd van dè afd. Muziek van prof. Goedewaagen's departement, verklaarde dat verdachte de maatregelen tegen de Joden zoveel mogelijk verzacht had. Oa. was het aan Goedewaagen te danken, dat de bekende musicus prof Carl Flesch uit Nederland haar Zwitserland kon ont komen. De heer Goverts noemde ver dachte een steun voor de Nederlandse componisten. Ir. Van der Vegte, hoofd van de afd. xadio en film van het departement, ihans nog gedetineerd, stond, volgens zijn verklaringen, alleen maar Neder landse belangen voor. Zo was ook het beleid van prof. Goedewaagen. HET REQUISITOIR. „De naam Goedewaagen zal voorgoed verbonden blijven aan de pogingen der Duitsers om het Nederlandse cul turele leven van de Duitse geest en ideeën te doordringen", aldus begon mr baron Van Voorst tot Voorst, de proc. fiscaal, zijn requisitoir. Het ge knechte volk, dat zich niet kon ver weren heeft verdachte vertrapt, uit eerzucht omdat hij op normale wijze geen wetenschappelijke carrière kon maken. Verd. voelde zich in 1932 gepasseerd wanneer niet hij, doch een ander be noemd werd als hoogleraar aan de universiteit te Utrecht. Hij verdween toen uit het universitaire leven. Later kwam ,hij terug als privaat-docent. Hij was toen echter NS'.B.-er. De Proc. Fiscaal geloofde niet, dat het ontslag van Goedewaagen als secretaris-gene raal te danken was aan een conflict met de N.S.B. en spanningen met de Duit sers. Uit een briefwisseling tussen Rau- ter, Seyss Inquart en Himmler is ge bleken. dat Goedewaagen ontslagen werd wegens pro-Amerikaanse uitlatin gen. Spr. verklaarde vobrts dat prof. Goe dewaagen zün benoeming tot hoogle raar in Utrecht niet op eervolle wijze verkregen had. „Men moet verdachte principieel de titel van professor ont houden" meende hij. Vele wankel moedige Nederlanders z\jn door deze verdachte verleid tot verraad aan de Nederlandse zaak. „Misdadig, zo de gave Nederlandse volksziel te verpesten", aldus de Proc. Fiscaal, die niet aan kon nemen, dat Prof. Goedewaagen de Nederland se zaak heeft willen dienen. De Proc. Fiscaal herdacht dan de dappere strijd, die vele kunstenaars te gen het beleid van Goedewaagen ge voerd hebben. Sprekende over de nade lige invloed, welke verdachte op de Ne derlandse pers heeft uitgeoefend, rele veerde spr. de uitspraak van de pers zuivering, die verdachte de uitoefening van iedere journalistische functie tot 5 Mei 1965 heeft verboden. Alle artikelen van verdachte zelf waren pro-Duits en ndtionaal-socialistisch. „Diefstal en ver duistering" noemde de Proc. Fiscaal de opheffing van de omroepverenigingen. Verd. was een zeer gewillig marionet, geheel naar de vijand gekeerd. Moreel verwerpelijke daden heeft verdachte niet gesteld. Zijn invloed ten kwade is zeer groot geweest. Door hem hebben pers, radio en film onder dwang een nadelige invloed gehad. Oog en oor van de Nederlandse bevolking heeft hij op zettelijk misleid. Een zware straf heeft deze man verdiend; de feiten zijn be wezen. FEUILLETON Het testament door Patricia Wenthworth. Uit het Engels vertaald door Alice van Iterson. 6). Op het eerste gezicht scheen de ka mer vol mensen te bitten. Mevrouw Ma quis ten was uit 'bed en zat nu plecht statig in een brocaten stoel naast het vuur. De zilveren draperie was vervan gen door 'n lang gewaad van emeraud- groen fluweel, afgezet met bont. De ringen, de parels, de oorhangers schit terden in het licht van een grote kris tallen kroonluchter. De groen- en zilve ren gordijnen waren dichtgetrokken, zo dat het daglicht buiten gesloten werd. Alles ademde licht, tinteling en kleur; het vlammende rood van Nicht Hono ria's haar domineerde. De jonge man met de kruk had haar stoel bereikt en stond naast haar. Aan de andere kant van de haard achter een kolossale theewagen bevond zich waarlijk de witte muis van mevrouw Maquisten's beschrijving een klein, bleek figuurtje met verschoten vlashaar en fletsblauwe ogen. Zij was kinderlijk 'klein en smal, maar toch zag zij er niet jong uit. Zij schonk thee uit een reusachtige zilveren theepot, die veel te zwaar voor haar leek en toen Carey naar haar toekwam en voorgesteld werd, beefde haar hand, zodat er een straaltje thee over de rand van het 'blad liep en vlekken maakte op het kanten theekleed. Toen kwam de grote hand van de heer Jefferson Stewart over haar schouder en pakte de theepot vast. Die is immers veel te zwaar voor je, zei hij. Ik bezit het wereld-record theeschenken. Laat mij het maar voor je doen. l ,n„ Honor King zei: „Hoe maakt u het? tegen Caery met een zachte, verstrooi de stem en wierp een zenuwachtige blik op Tante Honoria. Als antwoord kreeg zij een.sarcastische blik terug. Hij kan het inderdaad heel wat beter dan jij, zei mevrouw Maquisten, maar dat zegt nog niet veel. Jeff Stewart schonk met veel om haal de thee. Ziet u, Nicht Honoria, dit is een zeer bijzondere ervaring voor mij. Al die verhalen over de vrouwen uit het Vic toriaanse tijdperk, die zo zwak en hul peloos waren, dat ze bijna altijd in een flauwte lagen ik kan nu ten minste thuis vertellen, dat het allemaal baker praatjes zijn. Behalve dat zij een do zijn of meer kinderen hadden ja, dat moet wel zo geweest zijn, anders hadden zij geen theepotten van zo'n omvang nodig gehad moesten ze flinke spieren hebben om zo'n pot te kunnen hanteren." v Je zoudt een lezing ofter dat on derwerp kunnen houden, zei Honoria Maquisten droog. De jongeman met de kruk kwam naar Carey toe en ging in een stoel naast haar zitten. Daar is hij al mee bezig, zei hij. Niemand stelt ons aan elkaar voor, maar ik ben Dennis Harland. Magda Brayle presenteerde de kop jes. NU gaf zij er een aan Carey. Dennis zei: U zult saccharine moe ten gebruiken, want juffrouw Deeping de huishoudster houdt al de sui ker achter om er jam mee te maken. Als ik die jam eet, vind ik, dat het ook wel de moeite waard is, maar als ik thee drink, ben ik daar niet zo zeker meer van. Hij had een prettige stem en zoveel charme, dat het er eigenlijk niet veel toe deed, wèt hij zei. Je kreeg het ple zierige, opwekkende gevoel, dat hij er eigenlijk zijn hele leven naar verlangd had om met je te praten. De lichtbruine ogen, die zoveel op die van Nicht Ho noria leken, glansden van belangstel ling en bewondering. Toen zij er naderhand over nadacht, had Carey de indruk, dat zij met al deze mensen op intieme voet verkeer de, Niet dat zij zich thuis voelde bij hen, of cp haar gemak, of gelukkig. Want dat was niet het geval. Er waren ogenblikken, waarop zij zich totaal vreemd voelde. Ogenblikken, waarop zij zich voelde als een hond, die zijn huis kwijt is, en waarop zij maar het liefste gehuild zou hebben op Jeff Stewarts stevige tweed-schouder. Maar er waren ook momenten, waarop zij zich bewust werd van een sterke intimiteit. Bijvoor beeld teen Nora met haar lichte, hoge stem over de sofa heen riep: „Hoe was het in het ziekenhuis vanmorgen, Den? Moest je niet naar een of andere pil toe? Wat heeft hij gezegd?" Dennis haalde zijn schouders op en zei niet anders dan: De gewone onzin. Merkwaardigerwijze was de charme, die van hem uitging, opeens verdwenen. Hij zag er nu stijf en koud uit. Daarop Nora weer: „Hij wil toch je voet niet afzetten, wel?" Waarom zou hij? Nora ging voort mét praten ever men sen, van wie een •voet geamputeerd was en hoe prachtig kunstbenen eigenlijk waren en wat je er allemaal mee kon doen. Dennis Harland scheen niet te luisteren. Hij begon Carey een verhaal te vertellen, dat grappig moest zijn, maar zij kon er haar aandacht niet bij houden. Een poosje daarna keek hij over haar heen naar Honor King en zei, terwijl hij zijn stem liet dalen: Dus het 'vriendje is weer terug. Honor sloeg haar lichte wimpersneer en keek op haar handen, die in haar schoot gevouwen lagen. Ik weet niet, wat je bedoelt, Den nis. Nee, natuurlijk weet je dat niet. Nou, in het leger is het ook niet alles, hoor ik denk niet, dat hij het er naar zijn zin had. Trouwens, ik geloof ook niet, dat hij daar erg in de smaak viel. Hoe zijn ze hem eigenlijk kwijtge raakt? Honor zei niets. Haar oogleden en het puntje van haar neus waren rood geworden. Zij leek nu werkelijk spre kend cp een witte muis, waarvan men niet langer kan aanzien, dat zij ge kweld wordt. Carey zocht naar iets om te zeggen, toen Nora er bij kwam en een ogenblik met haar lege kopje in de hand bieef ^taan. Zij laohte en zei op onverschillige, verachtelijke toon tegen Honor: 29). „Dit gaat er lelijk uitzien", dacht Bulk, die zich met een angstig gezicht aan de ladder vastklemde. „Maar wacht eens, ik heb die gedaChtenmachine in mijn zak, daarmee kan ik ze dwingen, dat ding los te laten. Als ik er maar bij kan komen". Met enige moeite slaagde hy er in, het instrument uit zijn zak te halen en op het knopje te drukken. De professor en Panda merkten hier niets van. Ze hadden al hun kracht no dig om de ladder zwevende te houden, zodat Bulk er ten minste niet vandoor kon gaan. „Moet ik hier blijven staan, tot ik in een zoutzak veranderd ben?" klaagde de professor. „Wanneer men politie no dig heeft, is zij uit vissen. Hé, wat is dat zwaar, we moesten' dat ding eigen lijk maar loslaten". Domrqel voegde de daad bij het woord en liet de ladder schieten. En Panda, met een heel verbaasd ge zicht, volgde zijn voorbeeld. „Ja, we moesten die ladder maar laten gaan", beaamde hij. Doch op hetzelfde ogen blik ging hem plotseling een licht op. „Pak beet!" schreeuwde hij. „Het is 'n truc! Die schurk werkt met de gedach- tenmachine, die heeft hij ook nog, dat was ik helemaal vergeten". Maar, het was al te laat. Het ene ogen blik van weifeling was voldoende ge weest. De ladder was met een slag te- ruggezwiept en Bulk lag benedèn op straat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 5