West-Europese beschaving op retour? Kwartet in een flat Rondom de Uno-zittingen Hoge Yeluwe en zaak Enthoven-Sanders in Tweede Kamer Lezers schrijven HERFST J De aankoop van een burgemeesterswoning te Warmond 87ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 29 September 1948 Tweede Blad No. 26502 Een incident (Van onze correspondent). Ste derde zitting van de Assemblee éer Verenigde Volkeren zou 21 Septem ber j.l. om drie uur precies door Presi dent Auriol geopend worden. Doch het werd twintig minuten over drieën al vorens de President der Franse repu bliek de gelegenheid kreeg zijn toe spraak te houden, die men de beste redevoering heeft genoemd, welke hij ln zijn oratorischrijke carrière heeft uitgesproken. Een paar dagen later werd bekend om welke dwingende rede nen men genoodzaakt was geweest van het protocol af te wijken: er had zich een incident tussen de politie en een der voornaamste Russische gedelegeer den voorgedaan. De politiemacht, die gevormd wordt door een aantal Parijse agenten en wat UNO-functionarissen, had opdracht gekregen met grote scherpte toe te zien, dat niemand Uno- sië betreden zou zónder de vereiste pa pieren te kunnen tonen. Dit consigne was even bindend als streng. Om even voor drieën verzocht een Parijs agent dan ook twee heren, die het Palais Chaillot wilden betreden, om hun pas. „Ik ben meneer Manoulsky", antwoord de een hunner. „Kan zijn, maar Uw papieren". „Niet, maar De begeleider van de Russische ge delegeerde, die als Wisjlnsky's plaats vervanger fungeert, ontpopte zich toen als Sobolev, onder-secretaris van de UNO; doch ook deze onthulling ver mocht de ijverige agent niet van zijn stuk te brengen. Hij wilde Juist vast stellen, dat zélfs meneer Marshall of Trygve Lie in persoon buiten zouden moeten blijven, als ze zich voor hem, agent nummer zoveel, niet eerst vol doende legitimeren konden, toen de „Zuivering" in Hongarije. VAN VREEMDE SMETTEN. Ruedemann, president van de Ma gyar American Olajipari, een branche van de Standard Oil Company of New Jersey en Bannantine, directeur van de Hongaarse oliemaatschappij, die 18 Sep tember in Hongarije werden gear resteerd wegens „industriële sabotage, waardoor de Hongaarse olieproductie snel was verminderd", zijn Maandag avond op weg naar New York per vlieg tuig in Londen aangekomen. Ruede mann vertelde Reuter, terwijl lnj op zijn vliegtuig naar de V. S. wachtte, dat hij en zijn compagnon werden vrijge laten nadat zij „bekentenissen" hadden getekend. Daarna werden zfj met een auto naar de Tsjechisch-Oostenrijkse grens gebracht, waar zij onder bedrei ging van vuurwapenen bevel kregen het land te verlaten en er niet meer terug te keren, aldus Ruedemann. Hij zeide verder, dat de Hongaarse rege ring het beheer van zijn maatschappij had overgenomen zonder onteigening en de maatschappij bezittingen had ver loren ter waarde van 25 millioen dol lar. Volgens Ruedemann hadden hij en zijn collega meer dan een week opge sloten gezeten in een cel van de An- drassy-gevangenis te Boedapest zonder eten. Zij moesten, zo verklaarde hij, uren lang vlak tegen de muur aan staan om hun „misdadige handelingen" te „bekennen". „Wij ontkenden alles tot de vierde dag. In mijn bekentenis heb ik gezegd een misdadiger geweest te zijn en alles gedaan te hebben waar van men mij beschuldigde. Ook beken de ik, hoe de Amerikanen poogden de olie onder de grond te laten, zodat de Sovjets haar niet zouden krijgen in de volgende oorlog, die, naar wij meenden, zo zeide' men, zou komen. Zij werden soepeler toen wij hadden gezegd, dat Stalin zo rein was, dat de engelen hem om raad zouden vragen en nadat wij onszelf als Nazi's en Hitlerianen en handlangers van de reactlonnairen enz. hadden veroordeeld". Ruedemann zei ten slotte: „Zij zullen ons er allen uitsmijten, Engelsen zowel als Amerikanen. Het is de laatste plek achter het ijzeren gordijn, waar nog buitenlandse belangen zijn". beide Russen, die groen aanliepen van nijd, het cordon verbraken om de lift te bestormen, die net opsteeg naar de verdieping van de Conferentie-zaal Door overmaat van ramp, raakte toen de motor tussen de twee étages ook nog defect en kwam de heer Manoulsky, die inmiddels ver over zijn zenuwen was geraakt, tot de zekere conclusie, dat hij met een doorgestoken kaart te maken had. in casu een complot van - het Westen tegen de officiële representanten van het proletarische vaderland. Dank zij het ingrijpen van een electriciën konden de beide Russen uit hun kunst matig isolement worden verlost en dé eerste zitting van de Assemblee door Vincent Auriol geopend. Er waren toen twintig minuten verlopen DE VERJAAGDE VREDESENGEL. Het laatste toneelstuk, dat Girardoux voor zijn dood geschreven heeft en dat vorig seizoen te Parijs maanden lang volle zalen trok met de kortelings over leden actrice Marguérite Moreno in de hoofdrol, had tot titel „La Folie de Chaillot", de gek van Chaillot. Een ge lijkenis dringt zich, helaas, thans op en verscheidene Franse caricaturisten heb ben zich al laten verleiden een prent te publiceren, waarop men de vermaarde actrice als een bejaarde vredesengel, zich vergeefs moeite ziet geven zich een toegang tot het Paleis te verschaffen.. DE KOPTELEFOON. Voor de representanten van de inter nationale pers, die.ten getale van een 700 in het Palais Chaillot aanwezig zijn en de honderden invitees van am bassades en gedelegeerden, was er de eerste dagen, toen de heren sprekers zich nog wat op de diplomatieke vlakte hielden, nog niet zo veel te beleven, want incidenten stonden niet te wach ten. Gelukkig hadden zij, om de verve ling te kunnen doden, elk de beschik king over een radiotoestel met koptele foon, die een bron van verstrooiing bood. Ge hangt het kastje, waarin een ultrakortegolf ontvanger is aange bracht, om Uw hals en wanneer ge dan aan een knopje draait, wordt het mo gelijk. een spreker te volgen in een der zes officiële talen, en het biedt de no viet zeer speciale sensaties een passage respectievelijk in het Chinees, Spaans. Russisch, Frans, Engels of Arabisch te \olgen. Terwijl men zich aldus onschul dig amuseerde, kon men ook nog waar nemen, dat de zeer elegante dames, die een hoog percentage van het auditorium vormden, uit vrees haar exquise coiffu res te beschadigen het bovenstuk der koptelefoons tot achter in hun hals lieten zakken. RUSSEN HADDEN GEEN BELANGSTELLING. Tijdens de welkomstrede van de Pre sident der Franse Republiek hadden Wisjinsky. de leider der Russische dele gatie, en Bogomoulov, de ambassadeur der Sovjets te Parijs, hun koptelefoons niet opgezet, terwijl zij hun volstrekte gemis aan belangstelling voor de woor den van Vincent Auriol nog accentueer den door een druk gesprek, dat onder de Russen veel hilariteit veroorzaakte. De Sovjets schenen er op gesteld te zijn, vanaf de eerste minuten reeds te doen blijken, dat hun belangstelling voor de conferentie niet al te hoog moest worden aangeslagen. Toen ver volgens de scheidende Argentijnse pre sident in het Spaans de rede van Auriol beantwoordde, viel het op, dat deze laatste evenmin gebruik maakte van zijn radio-apparaat. Dit maal mocht men daarin echter geen manifestatie van diplomatieke onwellevendheid zien, want de Franse President liet duide lijk merkèn, dat hij de Spaanse taal volmaakt meester was. De koptelefoon mag men dus begroe ten als een nieuw wapen in het arsenaal der diplomatie. Door het apparaat ostentatief op te zetten of er even ostentatief geen gebruik van te maken, kan een afgevaardigde tonen of hij weinig, veel of geen belangstelling hecht aan de uiteenzettingen van een geacht medelid. Wanneer, bij uitzondering, die algemene belangstelling wèl bestaat, dan kan men zich voorstellen in het Palais Chaijlot een congres van telefo nisten bij te wonen. Het Amerikaanse vrachtautovervoer. (Van onze New-Yorkse correspondent) Wat de Amerikanen in de tweede wereldoorlog met hun vrachtauto's pres teerden op het gebied van goederen vervoer grensde aan het ongelooflijke. Maar het moet gezegd: zij hadden een schat van ervaring op dit gebied. Er rijden momenteel in Amerika 6.5 millioen vrachtauto's (opleggers) in het lange afstandsgoederenvervoer. Het aantal chauffeurs bedraagt 4.750.000. Dit geringe aantal is te verklaren uit het feit, dat een deel der vrachtauto- vloot altijd ergens staat om geladen te worden, om naderhand overgenomen te worden door een chauffeur, die zijn volle wagen aflevert. Welk een enorme werkgelegenheid het Amerikaanse vrachtvervoer schept blijkt wel duidelijk wanneer men bedenkt, dat alle Amerikaanse spoorwegen gezamen lijk (totale lengte van hun net ruim 360.000 KM.) 1.359.000 personen in dienst hebben. TOENEMENDE ONRUST IN FRANKRIJK. Gisteren is de onrust in Frankrijk toe genomen en werd opnieuw melding ge maakt van botsingen- tussen Gaullisten en communisten, toen laatstgenoemden Gaullistische bijeenkomsten in verschil lende delen van het land trachtte te verstoren. De tekenen van een komen de strijd tussen rechts en links in Frank rijk nemen toe. Functionarissen van het mijnwerkersverbond zijn er van over tuigd, dat een overweldigende meerder heid der leden zich voor een staking op 4 October zal uitspreken. Bijna 400.000 mijnwerkers zouden hierbij betrokken zijn en het werk in de mijnen zou vol komen stilgelegd worden. Een tweede verlammende staking dreigt in het gas- en electriciteitsbedrijf uit protest tegen een regeringsdecreet, waarbij het perso neel van alle genationaliseerde onder nemingen met 10 wordt ingekrompen. De tijd werd vooruit gezet. (Van onze parlementaire Redacteur). Gisteren zette de Tweede Kamer zich aan een lange agenda, die haar wel de hele rest van de week in beslag zal nemen. Thans deed zij vier punten af, waarvan twee zonder discussie en z.hst. werden aanvaard, n.l. enige wijzigin gen in de begroting voor 1946 en de wettelijke regeling van de instelling van het ministerie van Alg. Zaken. Hoofdstuk IIA van de begroting voor 1948. dat eerst nu in openbare behan deling kwam, lokte critiek uit van de heer Beernink (C.H.) op het gebruik van de Hoge Veluwe als vacantieoord voor kabinetsleden. De heer Van der Goes (Arb) vergeleek de representa tie-mogelijkheden jegens offciële gas ten hier te lande met de gebruiken dienaangaande in het buitenland en vond de critiek van de heer Beernink onbegrijpelijk. Ook minister Drees wees deze af, wijzend op het zeer matige en normale gebruik van dit retraite-oorü- a raison van f. 10 per persoon en per dag. Daarvoor kan men overal elders terecht, zonder nochtans de voor een lid der regering weldadige beslotenheid te vinden, die de Hoge Veluwe biedt. De heren Goedhart (Arb.) en Bruins Slot (A.R.) stipten nog de zaak Ent hoven-Sanders van het bureau Nat. Veiligheid aan. Minister Drees gaf de geschiedenis van dit bureau, dat nu de Centrale Veiligheids Dienst is en refereerde aan het rapport der com- missie-Wijnveldt terzake. Dit komt niet voor publicatie in aanmerking. De heer Sanders is buiten vervolging gesteld, doch dit betekent nog niet, dat zijn handelwijze werd goedge keurd. Het gaat niet aan, dat een ambtenaar geheime dienststukken naar eigen goedvinden behandelt. Groot deel meent van wel Enquêteurs en enquêtrices van h=t Ned. Instituut voor de Publieke Opinie vroegen „Is onze West-Europese beschaving, cultuur volgens Uin opgang, op haar toppunt of in neergang?" De antwoorden luiden: Onze West-Europese beschaving is ln neergang 44%; op haar toppunt 13%! in opgang 4%; geen oordeel 39%. Verreweg de meeste mensen zyn van oordeel, dat onze beschaving in haar neergang is. Overigens is cr een groot aantal mensen, dat zich van een oordeel onthoudt. Dit houdt ten nauwste verband met de welstand en de ontwikkeling van de ondervraag den: Beschaving in neergang: minder ge situeerden 3ö%; beter gesitueerden 55%, op toppunt respectievelijk 12% en 15%; in opgang resp. 2% en 6%; weet het niet resp. 48% en 24%. Bij de minder-gesitueerden zijn er tweemaal zoveel mensen als bij de be- ter-gesltueerden, die het antwoord op deze vraag schuldig blijven. Beide groe pen zfjn het er echter in meerderheid over eens. dat onze beschaving zich in dalende lijn beweegt. WAAROM DEZE MENING? De interviewers van het N.LP.O. heb ben ook geïnformeerd, waarom het pu bliek deze mening is toegedaan. Deze antwoorden luiden: Beschaving in neergang, want 46% Oorlog, vijandige verhoudingen, milita risme, geen tucht onder de volken, mensenlevens tellen niet. 20%: De mqnsen zijn er slechter aan toe, armoe de. 11%: Mensen worden moreel slech ter, moord, lichtzinnigheid, zedeloos heid, diefstal, corruptie, godsdienstzin (Nadruk verboden) is minder. 5%: Onderdrukking, concen tratiekampen, beroving vrijheidsrech ten, communisme. 12%: Diversen. 6%: Geen reden opgegeven. Totaal 100%. Beschaving op haar toppunt, want: techniek en wetenschap staan op een ioppunt, de kunstbeoefening is tot een heel hoog peil gestegen e.d., zeggen de mensen, die deze mening zijn toege daan. Onze cultuur is in opgang, menen zjj die dit ontwoord gaven, omdat: 55%: De mensen steeds knapper, ver standiger, slimmer worSen. 14'oEr nog steeds technische vooruitgang is (tele visie, radar, atoomenergie), terwijl an deren de steeds verbeterde economische en sociale omstandigheden van de grote massa noemen, op samenwerking en eendracht tussen de volken wijzen enz. Ten slotte vroeg het Galluup-insti- tuut: „Wat verstaat U onder bescha ving?" Uit de antwoorden blijkt, dat goede zeden en goede manieren, Christendom en kunst als de voornaamste cultuur- inhouden beschouwd worden. 20%: Goed zedelijk gedrag, zich niet als wilden gedragen, eerbied voor het leven, reine levenswandel, vredelievend, goede samenleving. 20%: Goede ma nieren, zich goed gedragen, goed opge voed, goed ontwikkeld, niet ongema nierd, goed onderwijs. 8%Ontwikkeling van kunst, letteren enz. 8%: Doorleving van Christelijke beginselen, Christen dom. Godsdienst, naasteliefde. 6%: Bloei van de wetenschap. 4%: Goede economische toestanden, verbetering lot arbeidersklasse, menswaardig bestaan voor iedereen 2%' Politieke bescha ving, erkenning vrijheidsrechten. 11%: Diverse antwoorden. 35%: Weet het niet, geen oordeel. Ned. Instituut voor de Publieke Opinie. FEUILLETON door Elisabeth Margetson, vertaald oit het Engels 28) U mag Marianne tegen me zeg gen, als u <Jat wilt, antwoordde ze vro lijk, alleen ben ik er meer aan ge wend, dat ze me Manny noemen. Zö noemt iedereen me. En natuurlijk wii ik Max zeggen. Ik houd helemaal niet van dat gejuffrouw en -meneer. Ver tel me nu dus maar, wat je me voor belangrijks te zeggen hebt. Je hebt tot dusverre daarvan nog niets losgelaten. Ze wist opeens, dat Max Dereham haar sympathie had gewonnen, en dat hij iets bijzonder aantrekkelijks had. Zijn vierkante gezicht was open en eerlijk en intelligent, en in zijn ogen en in de lijnen om zijn mond was hu mor te lezen. Ofsohoon hij nog Jong was, was er toch een zekere rijpheid in hem en zijn manieren waren uit stekend. Ze zette zioh er toe om dit maal werkelijk ernstig naar hem te luisteren. Wel, Manny, ik wilde met je spre ken over Je werk. Je hebt een prach tige stem, die je op het ogenblik ver knoeit door te zingen bij een volkomen onbekende band. Ik neem aan, dat je dat met me eens bent. Ja, zei ze zonder enige ijdelheid, ik weet dat ik een behoorlijke stem heb. Missohien een zeer speciale stem. Maar, begrijp je, ik moet geld verdie nen. Ik studeerde bij prof. Reani om voor de opera opgeleid te worden, en toen moest ik opeens werk zien te vin den, omdat ik geen geld meer had. Daarom zing ik nu met een onbekende band in een afgelegen badplaats. Er is niets aan te doen. Natuurlijk is er wat aan te doen. En een heleboel ook! Manny, ik heb je vandaag mee uit lunchen gevraagd om je een baan aan te bieden, en wel een veel betere baan, dan die, welke je nu hebt. Haar gezichtje stond plech tig, toen ze hem aankeek. Ze leunde achterover in haar stoel en haar slan ke hand speelde met haar vork. Max Dereham keek er naar en constateerde bij zichzelf, dat het een mooi handje was met lange, smalle vingers en pun tige nagels. Aan haar pink droeg ze 'n merkwaardige, antieke gouden ring. Een betere baan? vroeg ze. Wat voor soort baan? Wat denk je? Een waarin je kunt zingen natuurlijk. Ik heb vanmorgen met Jaok Lawrence getelefoneerd en hij heeft mij gemachtigd om je een Voorstel te doen. Maar. protesteerde Marianne, ter wijl ze haar fijne blonde wenkbrauwen verbaasd fronste, hoe kan hij mij willen arrangeren? Ik bedoel, de or ganisatie van Jack Lawrence organi seert toch toumee's van cabarets en bands overal in het land? Juist, en met veel succes. En hij wil jou hebben! Hij wil jou in één van zijn revues laten optreden. Je behoeft niet veel anders te doen, dan wat je nu doet, begrijp je, maar het zal je alleen meer opleveren. Maarbegon ze weer, terwijl ze nog steeds vragend keek. Maar het is natuurlijk erg vriendelijk van meneer Lawrence, maarals ik hetzelfde moet doen als ik hier doe, dan zou het dus een gewoon baantje als lady-crooner zijn, is het niet? En wat zou daar voor bezwaar tegen zijn? Momenteel misschien niets, geloof ik. Maar zie je, ik wil eigenlijk liever geen lady-crooner zijn. Misschien is het dom van me, zei Max Dereham geduldig, maar ik be grijp je niet goed. Wil je het me uit leggen. O. het is heel eenvoudig. Er be staat een groot verschil tussen iemand die liedjes zingt bij een band, en iemand die werkelijk zingt. En eigen lijk wil ik een echte zangeres worden. Begrijp je, zei ze, terwijl ze haar hand ophief, toen hij haar wilde interum- peren, er is al veel geld aan mijn zanglessen uitgegeven. En eens wil ik optreden in de grote opera. Dat weet ik heel zeker. Dat veel ik hier diep in mijn hart. Daar twijfel ik ook niet aan, Manny. Maar in de tussentijd. In de tussentijd hoopte ik geld te kunnen verdienen door op concerten te zingen en voor de radio en op par ticuliere feesten, en dergelijke. Echt zingen dus Juist, zei Max. Hij zat met zijn kin in zijn hand en keek haar ernstig aan. Na een poosje zei hij: Weet je, dat je me daar een idee aan de hand hebt gedaan? Misschien is het helemaal geen gek Idee! Het valt me opeens in, dat geen van Jack's revue's eigenlijk een echte liederen-zangeres heeft. Ik denk, omdat eohte zangeres sen meestal dik en groot zijnmaar als het een aardig jong meisje zou zijn is het missohien mogelijk. Marianne zweeg en Max bleef ook even stil voor zich uit zitten kijken. Daarna vervolgde hij enthousiast: Luister eens, wat zou je er van zeggen, als ik Jack eens even opbelde, terwijl jii hier op me waoht? Jack is een man met vlug begrip en hij heeft veel ver trouwen in mijn ideeën. Ik kan hem mijn idee voorleggen, en als hij er voor voelt, kan ik hem zeggen, dat wij het vanavond af zullen praten. Nee, zei Marianne. Zijn gezicht was een en al verbazing. Nee? Nee, herhaalde ze vastberaden. We kunnen vanavond niets afpra ten, het is onmogelijk. Ze kon hem natuurlijk niet vertel len, dat ze Larry die avond zou ont moeten en dat ze, als de belangrijke mededeling, die Larry haar te doen had, werkelijk datgene inhield, waar over ze altijd droomde, nooit meer eni ge interesse in wat voor contract ook zou hebben. Bijgelovig als een kind stak ze een hand onder tafel en klopte zachtjes even tegen het hout van een poot. Lieve help, protesteerde Max, wanneer zul je dan wel definitief met mij af kunnen praten? Ik heb het ra zend druk en je weet, dat ik dolgraag een en ander tussen jou en Jack vast gelegd wil hebben. Je maakt het me niet gemakkelijk, Manny. Zeg me als jeblieft, wanneer ik het definitief mag weten. (Wordt vervolgd) 17). Joris Goedbloed had net zo lang gezocht, totdat hij een vreemd sol datenuniform bij elkaar had. Op de kamer van Panda had hij zich ver kleed, maar nu hij voor de poort van de gevangenis stond, voelde hij zich toch v/el een beetje zenuwachtig. „Kom Joris", vermaande hij zichzelf, „tot nu toe is alles goed gegaan. Een beetje meer vertrouwen in je eigen voortreffelijkheid is wel gerechtvaar digd". Inderdaad ging alles van 'n leien dakje. Zodra de bewakers de gevreesde handteke nlng van Bandera zagen, vlogen ze voor Joris en even later stond hij al bij Panda in de cel. Nu, die was dolblij. Hij be greep eerst niets van het vreemde pak je, dat Joris had aangetrokken, maar toen de bewaker hem vertelde, dat hij vrij was om de gevangenis te verlaten, vond hij het allang goed. Hfj wilde Jo ris uitvoerig gaan bedanken, maar die vond het veiliger om zo gauw mogelijk er vandoor te gaan. Hij was nog steeds een beetje bang, dat het bedrog zou uitkomen en dan zag het er minder fraai voor hem uit. „Maak nu maar voort", zei hij tegen Panda, „anders bedenken deze lieden zich nog" Dat liet Panda zich geen tweemaal zeggen en even later stonden ze samen voor de gevangenis. Het wetsontwerp werd z.h^t. goed gekeurd. Een voorstel tot onteigening van 'n deel der z?n. Zeijer Strubben in de ge meente Vries bracht strubbelingen met de heren De Ruiter (C.H.) en Engel- bertink (Kat.h.), waartegen minister Rutten een lange maidenspeech hield. Toen het ontwerp met 5213 st. was goedgekeurd, kwamen verscheidene leden de nieuwe minister van O.K.W. complimenteren. Met dat al had de Kamer bijna drie uur nodig gehad voor het afdoen van vrij onbeduidende zaken. Zij scheen geen haast te maken. Hetgeen er niet beter op werd, toen de Kamerbewaar der, die per abuis een kalenderblad te veel had afgescheurd, op last van de voorzitter het blaadje van 28 Septem ber opnieuw met een punaise op de beide kalenderblocs moest hechten. Men leefde dus nog een dag eerder dan gedacht en had een zee van tijd! Maar stra/is met de begroting moge 't Huis zaken als Hoge Veluwe en Zeijer Strubben uit de openbare behandeling houden. Tegen vier uur kwamen de leden der Eerste Kamer binnen in gezelschap van parlementaire vertegenwoordigers uit 't Britse Gemenebest. Praeses Kortenhorst begroette de gas ten, waarop de heer Gerhart, minister van Handel en Industrie van de Staat Alberta in Canada, met een hartelijk woord antwoordde. Op gelijke wijze werden de Britse bezoekers in de Eerste Kamer door de heer Kranenburg welkom geheten, waarna in sectievergaderingen de voor lichting dei* gasten een aanvang nam. Amerikaanse doktoren leven in hoogconjunctuur. (Van onze correspondent te New-York) Als de patiënten het goed gaat, gaat het de doktoren niet slecht. Dat wil dan zeggen: in financieel opzicht. De Amerikaanse medische professie toucheerde in 1947 een bruto-inkomen van 2,5 milliard dollar, neerkomende op een gemiddelde van 17.500 doll, per dokter. Hiermede bevindt zich de doktorenstand in de top 3% van de Amerikaanse inkomensschaal. Een klei ne groep doktoren 0,1% had een inkomen van meer dan 100.000 doll, en 2,8% had meer dan 50.000 doll. Het doktersinkomen bereikte een dieptepunt van 3800 doll, (netto) in de depressiejaren (1935). Het netto-inkomen van 1947 kwam neer op 9900 doll. Het verschil tussen bruto en netto is te verklaren uit de fiscaal toelaatbare aftrekposten, zoals huur voor wat de Amerikaanse dok ter noemt zijn kantoor, veel doktoren hebben hun praktijk buiten hun woon huis, verder: personeel, instrumenten, verwarming en verlichting, automobie len en medicijnen en verbandstoffen. Een militair uit Batavia beklaagt zich over de verhoging der posttarieven voor het briefverkeer met onze militairen in Indonesië. Naar aanleiding van de hieruit Voort vloeiende besparing van 2 millioen gul den per jaar, wijst hij er op, dat het leger drie en een half millioen per dag kost. zodat het hem voor komt, dat deze bezuiniging de financiële positie van de staatskas onmogelijk kan verbeteren. „Vele Jongens, die een fijne, dikke brief van thuis verwachten, zullen erg teleurgesteld zijn, als zij nu maar een nietig postvelletje ontvangen", zo schrijft hij en voegt er aan toe: .,Ik meen met zekerheid te kunnen zeggen, dat het merendeel van de militairen in Indlë dezelfde mening ls toegedaan". Wij zijn 't volkomen met hem eens. Onze jongens hebben het niet gemak kelijk, maar zij dragen hun lasten, om dat zij weten, dat de regering hen voor de verdediging en de instandhouding Kijkend uit mijn raam, word ik opeens getroffen door de diepe wijn-rode kleur, overgoten met gul- den zonneschijn, van de wilde-win. gerd aan de overzij. Een kleur van zeldzame pracht, fel afstekend te gen het blauw der herfstasters: een speling der natuur, zoals geen schilderstuk, kleurenfilm, noch schoonste platenboek, dat vermag na te bootsen De herfst ls gekomen en met haar die eigenaardige, prikkelende geur, welk lk diep inadem en mij aandoet als een verfrissing. Er is in deze wisseling van het seizoen geen weldadiger gang, dan een wandeling langs het strand het brosse zand onder de voeten en de blik op de wijdheid der schui mende zee door het wazlg-dam- pende land of het bos. waar gouden lichtbundels spiegelen over het be dauwde, parelende spinrag. Maar toch ook ls er de weemoed om wat vergaat, om de snelheid, waarmee tegenwoordig alles ver vluchtigt en de bekommernis voor wat de komende winter ons allen weer brengen mag in deze tijd van gewapende vrede. De jaren vervliegen: zullen wij ooit de rust en harmonie van wel eer ondergaan? Herfst: de natuur sterft tegen een bloedrode avondzon en wij allen sterven een beetje mee bij het zien van afvallende, ln de wind dwar relende bruine bl&ren, die neerko men op het stille pad. dat zich slin gert tussen hoge bomen, waarin kraaien krassen, als spookachtige wezens fladderend van kruin tot kruin, schrille kreten uitstotend als aankondigers van met onheil gela den noodlot Maar dan is er plotseling ook het springende eekhoorntje met zijn schichtige bewegingen en tintelende oogjes of een trillend, vliegensvlug hertje, dat huppelt en springt. Het is. of zij alle sombere gedach ten verdrijven uit het hoofd van de wandelaar, die heel even maar zich laat overmeesteren door de druk der vergankelijkheid van mens en natuur. ,De laatste asters worden aange dragen, de laatste wingerd prijkt in glorie voor het raam. Als de winter gekomen is, zullen de bloemen verdord en de takken kaal zijn. Maar ik weet, dat daarna nieuwe loten en knoppen gaan spruiten. Vibrerend leven wordt wederom geboren! De natuur zal, als eeuwig, zich verjongen. Die zekerheid stemt ook voor het menselijk zijn *tot hoopvolle ver wachting. Dus trek ik het winterse, koude „dal der duisternis" binnen met héél in de verte reeds het wenkende licht der warmende lente, die ons allen sterken en Inspireren zaL Want in 't vergaan van 't oude, ligt de wasdom van 't nieuwe on herroepelijk besloten Zo is er ln herfsttij naast wee moed, ook plaats voor het blijde vertrouwen FANTASIO. van het Rijk naar Indonesië geroepen heeft. Zowel voor hun geestelijk welzijn als voor behoud van de band met het moe derland is het noodzakelijk dat de band met Ouders en andere familieleden hecht en sterk blijft. Een uitvoerige brief van huls ls het minste wat vereist is. om hen op peil te houden en om daarop nu te beknib belen lijkt ons psyhologisch volkomen onjuist. En de hierdoor te verkrijgen bezuini ging betekent toch maar een druppel ln de emmer (Red. L.D.) Inlossing van jaren-oude toezegging. De gemeenteraad van Warmond kwam Maandagavond onder voorzitterschap van de burgemeester in vergadering bijeen. Na enige bespreking werd de adviescommissie woonruimtewet 1947 voor het komende zittingsjaar als volgt samengesteld: J. Heitlager, J. v. Bla- del, A. Willemse, F. Walraven, Th. Weijers. Door B. en W. werd voorge steld een lokaal van het voormalige gemeentehuls te verhuren aan het R.K. Kerkbestuur t.b.v. de R.K. Jeugdbewe ging, waartoe met algemene stemmen werd besloten. Aan de orde kwam hier na de aankoop van de buitenplaats „Klein Leerust". Door B. en W. was een prae-advies aan de Raad overge legd, waarin o.m. wordt gezegd: „Het is U bekend dat wij er bij voort during naar streven om verbetering te brengen In de huisvesting van onze burgemeester met zijn gezin. Toen de burgemeester in 1946 zijn ambt aan vaardde, nam hij, wegens gemis aan 'n betere, voorlopig genoegen met deze woning, nadat het gemeentebestuur hem had verzekerd, dat alle medewer king zou worden verleend aan het ver schaffen van een geschiktere woning, in de naaste toekomst. Sedert dien zijn reeds ruim 2jaar verstreken. Enige tijd geleden meenden wij, met inachtne ming van de eisen welke gesteld wor den aan een billijke verdeling van woonruimte, een oplossing te hebben gevonden, doch door een uitspraak van Gedeputeerde Staten kon dit plan niet worden verwezenlijkt. Thans menen wij een goede oplossing van de moeilijkhe den gevonden te hebben. De eigenares se van de buitenplaats „Klein Leerust" heeft dit buiten n.l. aan de gemeente te koop aangeboden voor de som van f. 37.500.Een nieuwe burgemeesters woning met een inhoud van 1000 M3 zou kosten f. 77.000.—waarbij dan ls gerekend f. 12.500.— voor kosten bouw terrein. .Klein Leerust" bestaat uit een solide doch ouderwets Ingerichte wo ning gelegen in een tuin die grenst aan 3 wegen en is groot 8150 M2. In het uitbreidingsplan is over#dit bezit de van Beverningkstraat doorgetrokken welke doortrekking zeer gewenst ls om aan de toestand van een doodlopende straat een einde te maken. Door deze straat verlenging wordt het oorspronkelijk be zit in 2 delen gesplitst t.w. een terrein groot 3150 M2 waarvan 450 M2 be stemd voor straataanleg en 2700 M2 geschikt voor bouwterrein en een wo ning met tuin groot 5000 M2. Kent men aan het bouwterrein inclusief de grond bestemd voor straataanleg een waarde toe van f. 10.800.—d.l. f.4.— per M2 nuttig bouwterrein, dan blijft voor de woning met tuin een prijs van f. 26.700. Vergeleken bij de prijzen van nieuw bouw en mét inachtneming van het feit, dat hier 5000 M2 grond aanwezig is, zeer gunstig gelegen in de bebouwde kom, is deze prijs erg laag hoewel bij de huidige huren een exploitatie als huurwoning wel niet lonend zal zijn. Bij de verhuur voor f1400.— zal de ge meente een Jaarlijks exploitatieverlies lijden van circa f.700.—". De heer Van Bladel informeert of de doortrekking van de van Beverningk straat definitief is. De voorzitter ant woordt, dat zulks bij het uitbreidings plan Imperatief is voorgeschreven. De heer Bladel stelt voor de doortrekking dan zo spoedig mogelijk te bevorderen, hetgeen door wethouder De Greef on dersteund wordt. De voorzitter zegt deze bevordering gaarne toe. Na de no dige discussie wijst de heer Vergeer er op dat deze aankoop een aanzienlijk offer voor de gemeenschap betekent, doch dat dit offer gaarne gebracht wordt, omdat door deze aankoop een oplossing gevonden wordt voor de reeds lange tiid hangende kwestie der bur gemeesterswoning. De heer Heitlager brengt vervolgens de voorwaarde van verkoopster Inzake de toekomstige be woning door haar van de tegenwoordige burgemeesterswoning ter sprake. De raad besloot ten slotte met alge mene stemmen tot aankoop van .Klein Leerust", gelijk wij gisteren reeds be richtten. Met algemene stemmen werd vervolgens besloten tot uitkering van 'n bedrag van 2M van de Pensioens grondslag over 1947. waarover reeds voorschotten zijn verstrekt, tot ont eigening van gronden nabij Leevlietin het belang van de verbetering van de volkshuisvesting en tot vaststelling van een wijziging van de gemeente-begro ting en van het waterleidingbedrijf. Bij de rondvraag deelde wethouder De Greef mede, dat hij er prijs op stelt dat de raadsleden weten dat bij het be palen van zijn standpunt bij de aan koop van „Klein Leerust" de urgentl# van een behoorlijke burgemeesterswo ning voor hem Honrcia^fovend® aard Is gewee«t.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 5