Zwitsers kolonel op Oldebroekse hei PANDA EN BE ^PROFESSOR Berlijn en de Russen De Sovjet-Unie is het initiatief uit handen genomen Veldslag tussen tanks en veldartillerie in stromende regen Snorrehttarden55 „Kippetje één, kippetje twee!" SANAPIRIM VAN NELLE Radio-programma 87ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Vrijdag 9 April 1948 Tweede Blad No. 26357 ^an onze Berlfjnse correspondent) Moskou speelt to Berlijn een gevaarlijk spel. Een spel van wagen en bluffen. Wie aan dat spel meedoet, moet sterke zenu wen hebben. Als een van de partners zijn geduld verliest, kan het partijtje poker in een ommezien ontaarden in een bloedige vechtpartij. Wie van nabij of verre de jongste ge beurtenissen te Berlijn en de verscher ping van de verhoudingen tussen de Westerse geallieerden en de Sovjet-Rus sische bezettingsautoriteiten heeft ge volgd, is niet zonder reden bezorgd over wat de toekomst kan brengen. Ofschoon Moskou er zonder twijfel waarde aan hecht, zijn'politieke plannen te verwer kelijken zonder aanwending van geweld en ofschoon het juist mag zyn, dat de verantwoordelijke machthebbers Van het Kremlin de militaire macht van Ame rika duchten, is daarmede nog geenszins de garantie gegeven, dat niet door een vergissing of een verkeerd begrepen daad een ruzie ontstaat, die niet meer met verzoenende woorden is te slechten. Als Rusland geen oorlog wil, wat beoogt het dan met zijn politiek van storen en ver tragen, waarom stuurt het hoe langer hoe openlijker aan op een scheiding tussen Oost- en Westduitsland en waar om poogt het op zulk een grove wijze de vroegere bondgenoten .uit Berlijn te ver dringen? De politiek der Sovjets is in tegenstelling tot die der Westerse demo- cratiën ongecompliceerd, om niet te zeggen plomp. Aanvankelijk zouden de Amerikanen en Britten onder omstan digheden wellicht bereid zijn geweest hun deel aan de kostbare bezetting der voormalige Duitse hoofdstad prijs te geven; na de provocerende handelwijze van maarschalk Sokolovsky en de dreige menten van Sovjet-Russische kant, is het verblijf der Anglo-Amerikanen te Berlijn een kwestie geworden van pres tige. De „Stars and Stripes" en de „Union Jack" zullen boven de hoofd kwartieren van de Amerikaanse en En gelse commandanten blijven wapperen, zelfs al zou de formele scheiding tussen Oost- en Westduitsland een feit worden en zelfs al zou de Sovjet-Russische sec tor van Berlijn inde Russische zone wor den opgenomen. Hoe langer hoe meer wordt het waar schijnlijk, dat de Russen het op zulk een scheiding laten aankomen. De cam pagne in de Russische georiënteerde dag bladpers, die van een massa-vlucht uit het Westen naar de Russische zone en van het optreden van roversbenden langs de demorcatielijn gewaagt, duidt er op, dat de Russische bezetters voor nemens zijn de grenzen naar het Westen inderdaad zo hoog werd opgevcferd, zou, de grens van het dragelijke zijn bena derd. Waarschuwingen van Amerikaanse zijtie, die aan duidelijkheid niets te wensen overlieten, zullen naar we hopende Russen ervan weerhouden va banque te spelen. Niet alleen het lot van Berlijn en zijn ruim 3 millioen mensen, doch ook de beslissing over oorlog en vrede hangt er van af, of de regeerders te Moskou de klare Amerikaanse taal juist verstaan en of zij de vastberadenheid der Ame te sluiten en het personen- en goederen- rikaanse t^enspelers hun woord gestand verkeer binnenkort geheel stop te zetten. h—i™,. De voedselvoorziening van de Berlijnse bevolking zou daardoor een probleem van de eerste orde worden. Na de aansluiting van de Oostelijke sector der stad aan de Russische zone zou de moei lijke taak om de ruim 2 millioen inwo ners van de Westelijke sectoren van Ber lijn van levensmiddelen te voorzien, ge heel ten laste komen van de Amerika nen, Engelsen en Frasen. Indien de Russen het vervoer langs de autobaan en spoorlijn Helmstedt-Berlijn regelma tig chikaneren, zal deze taak een vrijwel onbegonnen werk zijn. Wel heeft gene raal Clay verklaard, het transport te zullen doen uitvoeren met behulp van een vloot zweefvliegtuigen, maar het is twijfelachtig of op deze wijze de levering van de nodige levensmiddelen, grond stoffen en steenkolen zal kunnen worden afgewikkeld. Indien het spel der Russen te doen, de nodige betekenis toekennen. Het plan der Russen om een formele scheiding tussen Oost- en Westduitsland te forceren, behoeft daarentegen geens zins tot een conflict te leiden. Integen deel: het initiatief is de Russen reeds voor een goed deel uit de hand genomen. De inschakeling van Westduitsland in het complex der z.g. plan-Marshall-lan- den dwingt de Sovjets hun plannen in versneld tempo ten uitvoer te brengen en maatregelen te ontwerpen, welke straks moeten dienen als tegenwicht tegen de economische opleving en de verhoging van de levensstandaard, welke in Westduitsland een gevolg zullen zijn van de Amerikaanse hulpverlening. De Oostduitse staat naar Sovjet-model is niet langer de stok achter de deur, maar de onvermijdelijke consequentie van de Amerikaans-Engelse politiek in het Westen. Het Charter van Havana NADERE TOELICHTING. Op een te 's-Gravenhage gehouden persconferentie heeft de heer Speeken brink van het Departement van Econ. Zaken, die de besprekingen te Havana meemaakte, nadere inlichtingen ver strekt over de daar bereikte resultaten, welke zijn neergelegd in het z.gn. Char ter van Havana. Het bevat bepalingen tot verruiming van de wereldhandel, be vordering van de werkgelegenheid, eco nomische ontwikkeling, bedrijvigheid en reconstructie; voorts tot wegneming of althans vermindering van handelsbe lemmeringen. De vooropgezette idealen en ook de destijds te Genève bereikte resultaten konden niet worden verwezenlijkt. Maar daar staat tegenover, dat de vertegen woordigers van niet minder dan 53 lan den zich met het charter konden ver enigen. Het non-discriminatiebeginsel moest worden verwaterd; de tarieven- verlaging en de afschaffing van prefe- rentiele rechten moesten beide diverse uitzonderingen ondergaan; de afschaf fing van quota werd niet bereikt. Maar er is om het zo eens te zeggen, een serie spelregels opgesteld, waaraan men van plan is zich in het internationale eco nomische verkeer te houden. De vroeger onbeperkte vrijheid van elke staat wil men laten varen Men zal rekening hou den met de belangen van anderen. Ge lijk op politiek gebied het Handvest der Ver. Naties bestaat, zo ligt .er thans een wereld-charter voor handel en eco nomie, dat steun verleent aan regionale overeenkomsten en omgekeerd van die stimulansen ontvangt tot verdere ver dieping van de wereld-samenwerking. De Benelux zal een vaste zetel hebben in de Uitvoerende Raad. Het is zeer te hopen dat de politieke ontwikkeling in diverse landen het mo gelijk zal maken, dat er voldoende on dertekeningen van het charter zullen binnenkomen, opdat de I.T.O. (Inter national Trade Organisation) spoedig een feit zal zyn. I (Speciale reportage). Wijd en grauw lag de Oldebroekse hei onder de door de gure wind voortge jaagde regenluchten. Beneden ons over het door millioenen granaten geteisterde en bruingebrande heidevlak rukte een battery „self propelled" veldartillerie, vier 9 cm vuurmonden als 't ware gebouwd op het onderstel van een tank. Deze bruin-grijze gevaarten staakten hun lawaaiige opmars achter de ge brekkige rgezichtsdekking van een ijle bomenrand en even later rolde de don der der kanonnen over de Noord Veluwc. Drie kilometer verder spatten, temidden van jeneverbessen en armetierige reeds geschonden denneboompjes de grana ten uiteen. We stonden op een knobbel midden in de Oldebroekse schietterreinen en toen wij deze manifestatie van militair geweld zich zonder ons zagen afspelen, gevoelden we ons, zoals Napoleon zich gevoeld moet hebben, wanneer hij met veldheersblik het slagveld overzag, waarop zjjn soldaten triomphen behaalden. Een luide, by zonder luide stem verstoorde deze illusie. Achter ons stond een auto en door de daarop bevestigde luidsprekers, werd gezegd: „Jetzt selien Sle die vierte Programmanummer, rechts von uns cm. kanonnen op motoraffuiten. Daarna kwam het vuur op gefantaseerde .ogen bliksdoelen op 2 k 3- kilometer afstand. Tientallen granaten suisden over de vlakte. Het derde bedryf bracht de clou. Tanks van de tegenpartij, de Bison, Tapir, Eland en Buffel, rukten op en j bedreigden de kwetsbare batterij veld artillerie, die noodzakelijk moest terug trekken. De gezichtsdekking van de bomenpartij verlaten en zich open en bloot op de kale vlakte wagen, was te riskant en zo was de enige redding hals over kop een maskerend nevelgordijn te leggen waarachter de rijdende vuur monden veilig terug konden trekken. In razend tempo schoten vier kanonnen nevelgranaten af, die enige honderden meters voor de batterij in de hei neer kwamen. Binnen drie minuten was het gordijn er. Niet even ondoordringbaar, maar wel even ondoorzichtelijk als het Stalin Gordijn. Een grijze massieve rookmassa. De artillerie vluchtte, hier door beschermd; de tanks rukten op nog enkele schoten werden gewisseld en toen zei de stem door de luidspreker: .,Das spiel ist aus". Op boekverkopers rust een zware plicht Generaal Kruis fungeert als gastheer We moesten het even verwerken in deze omgeving, maar nuchter bezien was het volkomen normaal, dat de stem „Zwitsers", sprak. Immers, we stonden niet alleen op de knobbel in de hei. Dit ganse spiegelgevecht werd op gevoerd ter ere van de Zwitserse kolonel van de generale staf F. M. Schaf froth, die tezamen met zijn gastheer, luitenant generaal mr H. J. Kruis, met bijzondere interesse de artillerie-operaties volgde. En dat daarom de majoor achter de microphoon zijn commentaar op het vierde programmanummer van deze demqpstratie in het artillerieschietkamp Oldebroek, ter ere van- deze Zwitserse kolonel sympathiek, rustig, rijzig, in grijsgroen uniform met smalle kepi en de drie aanwezige Zwitserse jour nalisten, in hun landstaal aansprak, was niet anders dan een zeer te waarderen wellevendheid. VRIENDSCHAPPELIJK, NIET OFFICIEEL. Voordat we verder vertellen over de slag op de Oldebroekse hei nog enkele opmerkingen over kolonel Schaffroth's bezoek aan ons land. Enige lieden heb ben er reeds voorbarige conclusies aan vastgeknoopt, in die zin, dat zij veron derstellen, dat de komst van deze bui tenlandse legerexpert een duidelyk symptoom was van een op de handen zijnde aansluiting van Zwitserland bij het Westelijke „blok". Welnu, dit waren fantasie-geruchten. Het vorige jaar maakte generaal Kruis een militaire rondreis door Zwitserland en by die gelegenheid fungeerde kolonel Schaff- roth als zyn „gids". De kennismaking- was van bijzonder aangename aard en daarom nodigde de Nederlandse Chef Staf de Zwitser uit voor een contra- bezoek in vriendschappelijke en niet in officiële sfeer. Dit laatste bleek ook wel zeer duidelyk uif de aanwezigheid van hun beider echtgenote's, die vanuit de wind- en regenvrije schuilplaats van een overhuifde vrachtwagen de manoeuvres volgden. GRANATEN EN NEVEL. Het was inderdaad een „nummer", dat de mannen van Oldebroek aan de gasten vertoonden. Een militair nummer met een pointe. Het eerste bedrijf was het oprukken en in stelling komen van de batterij 9 HUN STRIJD TEGEN HET COMMUNISME. De Ned. Boekverkopersbond verga derde in Musis Sacrum" fce Arnhem. De voorzitter, de heer M. J. Visser, uit Den Haag, sprak een openingsrede uit. Deze wees er o.a. op, dat de depressie, welke ongetwijfeld eens weer zal komen, z.i nog niet in zicht is. Spr. gelooft, dat de boekverkopers nog enige goede jaren tegemoet gaan. De boekverkopers zullen een overtuiging moeten hebben, die moeten tonen en met klem die boeken moeten aanbevelen, die er toe kunnen bijdragen het Nederlandse volk op een hoger peil te brengen en het wakker te schudden voor de gevaren die het be dreigen. Spr. noemde hel voorts verheugend, dat de regering onlangs heeft besloten de politie met vrijwilligers te verster ken; dat men in de grote gemeenten begint de communistische wethouders uit te nodigen hun mandaat ter be schikking te stellen, maar hy betreur de het. dat men uit te ver gedreven democratie de nieuwe vijfde colonne in staat blijft stellen, de geesten te vergiftigen met haar „waarheid". Wij boekverkopers, aldus spr., hebben méér dan de rest van de bevolking, on dervonden wat dictatuur betekent. Wij hebben ondervonden, dat wy onze klanten de beste boeken, die welke de vrijheid van het denken konden stimu-, leren, moesten onthouden. En wij kun-' nen beter weten, dan nwie ook, hoe het onder een dictatuur van een volleerde leerling van Hitier zou worden. Maar wij hebben nog de vrijheid ons deel bij te dragen in de strijd tegen dit bederf". Spr. heeft het geloof, dat, Stalin geen slechtere spionnen heeft dan Hitier. Allen moeten echter een risico nemen Wy hebben een hoge plicht jegens ons land en de grote geesten, die het in de loop der jaren heeft voortge bracht. een Hugo de Groot, Erasmus, Huizinga, die de rechten van de mens, de vrijheid van het denken en spre ken hebben gepropageerd. Laten wij onze regering in haar strijd tegen de naderende koude oorlog steunen naar mate van onze mogelijkheden" Spr. drong er ten slotte op aan, zich van de plicht als Nederlander en als boekverkoper ten volle bewust te zijn. 99 Tussen de stapels foto's, die iedere dag de redactionele schrijftafels overstromen, trekt er één myn bij zondere, zéér verwonderde aan dacht. Het is een merkwaardig beeld van acht Engelse heren met pracht- snorren van fantastische omvang. Merkwaardig allereerst, omdat Engelsen denk aan Sherlock Hol mes! meestal gladgeschoren door 't leven gaan en voorts, omdat die lange snorren voor 't moderne oog een ontstellend ouderwetse in druk maken. Het lijkt plotseling, alsof het uiterlijk verschil tussen de 20ste- en de 19de-eeuwer alleen maar in die snor zit en de mens in ander opzicht geen enkele metamorphose onderging. Wie zijn deze vreemde, maar écht mannelijke heren, die eikaars snorrebaarden met trots en innige voldoening bekijken en betasten? Leden van een club in Kcnslng- dere lengten sloeg: een „S1-.- inch" snor siert zijn verheugd-gekrulde bovenlip. Weet U, dat dat zeggen wil? 8^2 maal ruim 2lé cm., dus ruim een-en-dertig-en-een-halve centi meter! Gaat U maar aan de hand van een liniaal na, hóe lang dat is en U zult zich 'smans stralende op gewektheid kunnen indenken! Gelukkig zijn er dus toch nog ware „kaerels", die zich graag late» voorstaan op 'n specifiek mannelyke tooi en er hun eigen charme piee denken te verhogen. Als ik zo eens rondkijk, is 'thièr met die snorren maar miserabel ge steld Er moet dus iets in de smaak van de man of van de vrouw? veranderd zyn. Maar in Kensington staat éb snor in hoge gunst en de dames kyken er daar blijkbaar met welgevallen naar ton, waar ge alleen wordt toe gelaten, als ge over een „grijpbare" snor beschikt. Het is begrijpelijk, dat 't ene lid niet voor 't andere wil onderdoen en met alle mogelijke middelen de snor, éénmaal voor de vrouw het zinnebeeld van mannelijk schoon, tot 'n lengte van ongekende pro porties laat uitgroeien. Deze voor treffelijke heren hielden nu zelfs 'n wedstrijd Het was George Hoffman, die op 't jaarlijkse diner van deze snorre- club de eerste prijs wegsleepte. Hij glorifieerde in het gelukkige bezit van 'n exemplaar, dat ètlle an- ouden we 't niet eens met een Leidse „snorreclub" proberen, om te zfen, hoe onze schonen er op reageren? Eén ding is zeker: mij krijgt U niet mee. Want ik zou niet weten hoe, met zóveel lange draden rond m'n lepel. nog behoorlijk soep te eten Om van een zoen maar niet eens te spreken. En die gaat mij méér ter harte, dan 'tzeldzaamst mannelijk schoon! FANTASIO. Een troepenschip vaart uit KLOPPEND PROGRAMMA. •♦Dit was het slotnummer van het op de minuut af kloppende programma, dat de commandant van de legerplaats Ol- debriek luit.-kolonel J Portheine, zijn gasten aanbood. Tevoren hadden dezen o.a. reeds een demonstratie met de bijzonder beweeg lijke en snel te handteren 4 cm. lucht doelkanonnen gezien en een „berg en dal" rit van enige tanks en andere rups band-voertuigen, waarbij de natuurlief hebbers met bloedend hart aanschouw den hoe het heideschoon wild omge ploegd werd en de nog resterende ber kenboompjes onder de rupsbanden ver pletterd werden: de niet te vermijden consequenties .yan het er op na houden van een onontbeerlijk artilleriekamp, dat bovendien voor de moderne mili taire begrippen nog veel te klein is. In Port-Said snuiven wij het Oosten v. (Van een bijzondere medewerker). Port Said! Het is voor ons, aan boord van de Volendam, gedurende de tien óók je woordje Arabisch spreekt. „Oh Allaih, ik Allah," jammert de Muzelman 't kan ook iets anders zyn, maar het lijkt er op) „seventy, enkel zeventig." „Je vieze baard, kerel, vijftien en an ders: „Jalah Imshe!" Je moet tenslotte laten h^en, dat je Ingezonden Modedeling Hoofdpijn - Kiespijn - Zenuwpijn helpt altijd dagen, dat we sinds het vertrek uit Rotterdam op weg zijn, 'n begrip ge worden. De eerste haven. De eerste aanraking met het Oosten. Zelfs al moet het dan een vluchtige aanraking zijn, want niemand van de militairen mag van boord. Dinsdagmiddag, kort voor het eten, varen we langs het standbeeld van De Lessepsl dat in tegenstelling met de ge ruchten niet beschadigd is. „Maak je borst nat, Piet," zegt iemand, „nou ko men de bruine kereltjes met koopspul- len. Dingen maar en je niet laten nep pen." De Volendam gljjdt voorbij de stad naar haar ligplaats bij de olie-installa ties. Straten, vierkante huizen, 'n plant soen met de eerste palmen, een groot reclamebord van Johnny Walker vlak er aohter en dan het blinkend witte ge bouw van de Suezkanaal-maatschappij DAAR ZIJN DE EERSTE ARABIEREN! De eerste Arabieren in kleine bootjes komen langszij. Aan boord mogen alleen een paar erkende handelaren komen, de rest van de zaken moet afgehandeld worden via het bekende mandje aan een touw. Maar eerst moet er afgedon gen worden. En daarbij laten de jon gens zien, dat de handelsgeest er nog in zit, waarmee eens hun voorvaderen naar het nabije en verre Oosten trok ken. „Mooie tas," brult een Arabier, „aoh- tig gulden, eighty guilder!" „Vijftien," brult een soldaat van het dek. FEUILLETON Mijnheer MelvWs ivonderlijke fantasie door W. H. LANE CRAUFORD 89) Die oplossing leek haar niet bevredi gend en zy zwegen beiden. ,„U hebt geen secretaresse nodig, niet (Waar?" zei ze streng. ,;Neen." „En ook geen gouvernante." „Neen." „U wilt pie alleen maar helpen?" „Neen." Ze keek hem onderzoekend aan, als of ze zijn gedachten-wilde raden. „Maar waarom hebt u dan gezegd, dat ik hier dringend nodig ben?" „Omdat het zo is." „Als wat?" Hij slikte een paar maal en werd vuurrood. „Als vrouw," stootte hij toen uit. Het violet van haar ogen werd die per, alle spieren van haar gelaat wa ren gespannen; ze stond recht op, on beweeglijk. „Als myn vrouw," voegde hij er aan 1 toe, roekeloos als iemand, die zijn schepen achter zich verbrandt. Zij greep naar haar keel, haar ogen waren groot en erg licht. ,Maar de dame?" ,Dame!" „De dame van het portret?" „O," zei hij nonchalant, „dat portret heb ik kapot'gegooid. Expres." .Maar u houdt toch van die dame?" Het was een kinderstemmetje. Hij schudde zyn hoofd, en iedere ver klaring uit. de weg gaande zei hij„Ik houd van jou." Hij stak zyn handen naar haar uit en met verwondering in haar ogen en een gelukkige glimlach op de lippen kwam ze naar hem toe. „En ik houd van u," zei ze eenvou dig. Hij nam haar handen in de zijne en hoeveel, toen rukte Bunty zich met keek haar in haar ogen. een uitroep van schrik los. Hij keerde" „Heb je gezegd, dat je van me zich om en zag de welgedane figuur houdt?" fluisterde hij. I van Dibbs in de deuropening. Zij keek naar hem op en er blonk' w<?rdt, *°ttd' mÜnheer" zoveel geluk in haar ogen, dat hij zijn Christopher keek hem aan en vroeg adem inhield teen woedend: „Waarom heb je dan tl. - j niet op de gong geslagen?" „Ik heb altyd van u gehouden, zei „Dat hei? ik gedaan, mynheer." ze, terwijl ze hem openhartig m de Hij wisselde een blik met Bunty, haar ogen keek. knikje schéén te beduiden, dat zij er Hy aarzelde nog een onderdeel van zich flauw bewust van was, d^t zij iets een seconde, dan drukte hij haar in had gehoord en hy zelf ook, hu hij er zijn armen en kuste haar. Haar hart over daoht, herinnerde hij zich wel, klopte wild van een groot geluk, dat i iets dreunends te hebben vernomen." het nog niet geheel kon vatten. Er ,.,Nu, goed dan, maar sla de volgende gingen minuten voorbij-, hij wist niet I keer wat harder." „Ja, mijnheer." En Dibbs, met een gezicht, waarop absoluut niets stond te lezen, hield de deur voor hen epen. EN NU... EEN KOPJE mr Onze jongens zijn aan dc Arabieren gewaagd, het „giving too little and asking too much" (te weinig geven en te veel vragen) geldt voor hen alle bei, maar toch zfjn er altijd, die zich voor dertig gulden een tas in hun handen laten stoppen, die mooi lykt, als je in Port Said zit, maar waarmee je meisje of je vrouw beslist niet wandelen gaat in het nuchtere Ne derland. Een ander staat beteuterd naar een ordinair blikken mes te kfj- ken, dat hy in een grote schede om hoog heeft gehaald a raison van vijf gulden. „By ons op de Nieuwcdijk twee gul den," zegt z'n buurman lakoniek. „Wat zit Je d'r tussen!" MYSTERIES VAN HET OOSTEN. Als het schip aan de boeien ligt, is het in een ogenblik aan stuur- en bak boord van voor tot 'achter omzwermd door bootjes. Gekakel en gekrakeel in alle talen en dialecten. Het Hollandse geld vliegt over boord, sigaretten, pru- len, een enkel goed ding komen terug. Snoep en suiker mogen wegens besmet tingsgevaar niet van handelaars ge kocht worden. Maar zou U alle vygen en dadels lusten, die tóch aan boord komen? Op de dekken komen een paar offi ciële handelaars. De grootste is natuur lijk Simon Arzt. Daarnaast zijn gooche laars aan het fterk en het is maar goed, dat iedereen gewaarschuwd is en de deuren zoveel mogelijk op slot zijn, want je voelt je in hun buurt niet ze ker. Zo handig en vingervlug zyn ze. „Kippetjé één, kippetje twee, gabbe- len, gabbelen"; het zal nog lang een gevleugeld woord biyven aan boord na de kunsten van Ali, die met een onver stoorbaar gezicht handenvol kuikens te voorschijn tovert van de onwaarschljn- ïykste plaatsen. Zelfs uit de battledress van een van de soldaten en uit de broek van een andere. Uit zyn eigen mond tovert hy twee eieren te voor- sohijn, een lang touw met twaalf vlag gen en twee metalen ballen. Mysteries van bet Oosten! 25.000 BRIEVEN EN LIEFDE Ondertussen gaat de post van boord cn heeft majoor G. H. J. Rose, die hier alles verzorgt wat met troepen vervoer samenhangt, de post uit Ne derland meegebracht. 25.000 brieven verlaten de Volendam. Ruim tien per man, maar sommigen schreven er 20 30. Aan de slager, de melkboer, de buurvrouw Sientje en Oom Piet. ,,'t Gaat me goed, hou je taai." Maar het record blijft toch de knaap hou den, die een tijd geleden tussen Rot terdam en Port Said 36 brieven schreef aan cén cn hetzelfde meisje. Als dat geen liefde Is De post, die aan boord komt, wordt zo gauw mogelijk uitgedeeld. Nog onder het avondeten zit iedereen te lezen. Hebt U er enig idee van, wat het voor, enkele betekent, die helemaal niets krygen? Maar daar hebben we het nog wel eens over. Het gaat nu vlot met de post, ver telt Majoor Rose, maar alles hangt af van de beschikbare ruimte in de vlieg machines. De tyd, dat de Egyptenaren onze post expres in Caïro lieten liggen om wraak te nemen op „die moorde naar" is gelukkig weer voorby. Als nu de brieven Dinsdagochtend uit Amster dam gaan, kunnen ze Woensdagavond in Port-Said op het sohip zyn. Behalve voor de post, zorgt majoor Rose vcor zieke soldaten, die achter moeten biy- ven (nog niet zo lang geleden lag het dichtst bijzyude hospitaal 150 K.M. ver, in de woestyn, voor de jongens, die nadat de boot al uit Nederland ver trokken v/as vrystelling kregen, voor het inkopen van sigaretten voor bet hele schip tegeiyk (maar hy heeft er deze keer geen geluk mee gehad) en voor duizend en een andere dingen, die met het transport van 10.000den sol daten samenhangen. Als militair is Ma joor Rose in '46 hierheen gegaan, maar tegenwoordig loopt hy in burger en draagt de persooniyke titel van vice- consul, wait de Egyptenaren wilden geen vreemde militairen land hebben. meer in hun GERECHTVAARDIGDE TROTS! Ruim 12 uur, nadat de Volendam in Port Said is aangekomen, aanvaardt zy de tocht door het Suez-kanaal. Goed zeven uur is het als „voor en achter!" klinkt. De bootjes met handelaren, die al vroeg in de ochtend teruggekomen zyn, na het langdurig zaken doen van gisteravond, blyven aohter, en op de grens van twee werelddelen, Azië en Afrika, varen wy verder. Achter ons een stad, dl? sinds 1870 gegroeid is van woestynnest tot een havenplaats met 130.000 inwoners, rondom ons de woes tyn, die er eerst uitziet als de Noord oostpolder, voor die volkomen droog was, maar die dan wit en golvend wordt. By El Kantara kyken de jon gens voldaan naar de spoorbrug, die in stukken ligt, omdat de Volendam op een vorige reis er tegen aan gebotst is. Ei- zit iets van trots in hun opmerkin gen. Zie je, de Volendam is een ouwe schuil en die Egyptenaren zyn beste mensen, maar een beetje wraak is toch wel zoet. Als Je ook zit met een tas. die je steeds minder mooi gaat vinden Ondertussen is er Zondagse dienst, want aan alle beide kanten vap het kanaal is nu veel te zien, als Je tien dagen niets gezien hebt en verscheide ne beginnen maar vast met de beant woording van hun brieven. Ook, al kunnen die pas in Colombo over twaalf dagen van boord. Tenslotte te het nu nog zo, dat je behoorlijk wat doen kunt; wie weet, hoe warm het morgen wordt. Hilversum II (415 M.) KRO 7.00: nieuws; 7.15: Maria ter Ére; 7.30: variaties op Kuhnau; 7.45: morgengebed en litur gische kalender; 8.00: nieuws;: 8.15 opge wekte muziek; 9.00: voor de vrouw; 9.05: M. Elman, vlooi; 9.30- waterstanden; 9.35: Engelse paradepaardjes; 10.00. voor de kleuters: 10.15: operafragmenten-van Puc cini; 11.00: ziekenbezoek; 11.45: gram.- muziek: 12.00: Angelus: 12.03: gram.mu- ziek; 12.30: weeroverzlcht; 12.33: orkest Klaas van Beeck; 12.55: zonnewijzer; 13.00: 49) Panda zocht ijverig naar de gas kraan zonder iets te vinden, dat er op leek. Hij verloor echter de moed niet en speurde verder. Al zoekende opende hij een kast en toenJa, toen kreeg Panda de grootste schok gedurende dit hele avontuur. Want daar, voor "zijn neus hing een zwart pak in de kast. Eri dat was nog niet alles. Het pak hing daar met een zwarte hoed en een groot zwart masker er by. En daar onder lag de uitvinding van professor Kalker! „Welheb ik ooit!" mompelde Panda. „Dus die zwarte gedaante huist hier- En hier is het laboratorium van de politiedeskundige. Dus de politiedeskun dige is de zwarte schurk, die het toe- Panda sloot snel de kast, want hy hoorde voetstappen, en keek zo on schuldig als hij kon! „Wat deed je daar?" vroeg de binnen stappende geleerde. r „Wat heb Je daar te maken, hè?" „Ik zocht een gaskraan!" zei Panda vriendeiyk. „Wilt U het vlammetje wat stel gestolen en al die agenten versteend hoger zetten, dokter? Err hebt U een heeft! Ik sta hier gevaarlyk, lykt me! i grotere fles gevonden?" Hij kan ieder ogenblik terug komen!" VOOR ZATERDAG 10 APRIL. Hilversum I (301 M.) VARA 7.00" nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30: orkest en pianomuziek; 8.00: nieuws; 8.15: strijdlied; 8.18: lichte klanken, 9.30: mu ziek van Sibelius; VPRO 10.00 morgen wijding door ds J. A. van Nleuwenhuyzen; VARA 10.20: radlofeullleton; 10.35: zang en plano: 10.55: voor de continubedrijven; I nieuws: 13.15: orkest Klaas van Beeck; 12.00: Vaudeville orkest; 12.30: weer- 13.50: film en toneel; 14.10: Afrikaanse praatje; 12.33: Vaudeville strykorkest; wijsjes; 14.20: Engelse les voor beginners; 13.00: Ned. strijdkrachten; 13.30: Vlncen- 14.40: gemengd koor Apollo; 15.15: Jcugd- tlno; 14.00: voor de AJC; 14.15: harmonie- concert; 13l45: kiosk; 16.00: orkest V Sll- orkesten; 15.00: de activiteit van het vester; 16.20: de vliegende Hollander; NW; 15.10: gevarieerd programma; 16.00. i 16.30: de schoonheid van het Gregoriaans; het nut van de sociologie; 16.15: klein- 17.00: de wigwam; 18 00: planoduo; 18.15: kunstprogramma; 16.45: voor de rypere Journalistiek overzicht: 18.30: Andrew Sls- Jeugd; 17.15: Radio Phllh. Orkest; 18.00: ten Orkest; 18.00: nieuws; 18.15: sportpraatje; 18.30: Ned strydkrachten; 19.00: artistieke staalkaart; VPRO 19.30: de kerk nu; 19.45: voor Ned In Duitsland; VARA 20.00: nieuws; 20.05: :rs en Blng Crosby; 18.40: hoorspel; 19.00: nieuws; 19.15: platen van Klaas van Beeck; 19.50: banden die binden; 20.00; nieuws; 20.05: de gewone man: 20.12: gram.muzlek; 20.20: lichtbaken; 20.50: omroeporkest; dingen van de dag; 20.15: ABC-cabaret, 21.25: hoorspel Pluvier knapt h'et op; «- 22.00: Veekendserenade; 22.37: actualltel- 21.15. socialistisch commentaar; 21.30 weekendorkest; 22.00: deel VIII hoorspel ,.De vrouw ln de mist"; 22.30: Ramblers; 23.00: nieuws: 23.15; hobbyhoek; 23.30 24.00; P. Rossborough, piano. ten; 22.45" avondgebed en liturgische k» lender; 23.00: nieuws; 23.1524.00: om- roepkamerorkest.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 5