Wesf-Europese Unie tegen het communisme Schoonheid VAN NELLE Verdrag van Brussel van historische betekenis Lief en leed in de hangmat Zaak „Anton van der Waals" thans geheel rond 757 getuigen zijn reeds gehoord Radio-programma EN DE PROFESSOR 87steJaargang LEIDSCH DAGBLAD Vrijdag 19 Maart 1948 Tweede Blad No. 26341 Historische avond in Tweede Kamer: ij hebben haast! Wij De Tweede Kamer-vergadering van gisteravond is geworden tot een grote y parlementaire gebeurtenis. De minis ter v. Buit. Zaken en sprekers namens xöjf Kamerfracties hielden grote rede voeringen over het groeiende saam horigheidsbesef in West-Europa en de noodzaak van nauwer samenwerking en zelfs van boven-nationale organen, voortbouwend op het juist gesloten Verdrag van Brussel. De meeste spre kers verbonden daaraan een felle aan val op het communisme, waartegen de heer Wagenaar voorhands alleen in terrupties plaatste; zijn spreekbeurt komt vandaag. Het viel te betreuren, dat niet die zui vere eenheid luide werd, welke men zo gaarne in deze gewichtige stonde had vernomen; en vooral dat geprikkelde uitlatingen werden vernomen tussen de sprekers van twee partijen Arbeid en C.H. van welke men toch zonder meer mag aannemen, dat zij gelijkelijk front maken tegen het allesbedreigende ge vaar. Uit dien hoofde terecht had de heer Vonk (VVD) dan ook liever gezien, dat de beraadslagingen over minister Beel's verklaring en het Verdrag van Brussel niet gekoppeld waren aan de in- terpellatie-v. d .Goes, die de neiging met zich bracht om op zijwegen te voeren. Met de ministers Beel, v. Boetzelaer, v. Maarsèveen, Jonkman, Vos en Göt- zen achter de regeringstafel en met volle loges en tribunes waarop ook verschei dene leden van het corps diplomatique aanwezig waren, hield de fractieleider der P. v. d. A. zijn interpellatie. De heer v. d. Goes constateerde, dat onze rege ring blijkbaar niet als de Belgische de behoefte had gevoeld, om aan het par lement de pols te voelen inzake West- Europese samenwerking met het oog op het communistisch gevaar. We bevinden ons thans in dezelfde si tuatie als tien jaar geleden: een tota litaire dwingelandij bedreigt ons uit het Oosten. En op dezelfde plaatsen ln de Kamer als toen zitten thans de handlangers dier bedreiging. (De heer Wagenaar: ..Alleen een grotere frac tie!") De heer v. d. Goes werkt de vergelijking verder uit en wijst op de overweldiging van Tsjecho-Slowakije. Spr. citeert dan een artikel uit De Nederlander en vindt dat De Waarheid het niet beter had kunnen doen. Is dit een voortgezette De Geer-politiek of de defaitistische uiting van een persoon, die nu al«zjjn draai neemt? Spr. zal een duidelijke verklaring der CJI. partij ten deze zeer op prijs stellen. De heer v. d. Goes besprak voorts het Europese fede ralisme en de Benelux, van welke laat ste wij niet-al te veel weten. De histo rische betekenis van Truman's jongste rede is duidelijk, aldus spr., al kan men niet van een garantie in de strikte zin des woords spreken. Alles duidt op de wil van Amerika om de omstandighe den te beheersen en zo nodig tot han delen over te gaan. Met grote dankbaar heid -zullen allen uit die rede en uit het Marshall-plan hebben kennis genomen, dat Amerika Europa niet in de steek zal laten. Spr. wystop het grote gewicht van het Europese Reconstructie Program en toont aan dat het bevel van Moskou om daartegen te stemmen, niet alleen in sommige Oost-Europese staten doch ook hier te lande te laat "kwam. Op 16 Juni 1947 was de heer Van Santen (Comm.) ook nog voorstander van het Marshall-plan! Spr- roept uit, dat na het gebeurde in Tsjecho-Slowakije ge ïsoleerd voortgaan voor geen enkele staat meer mogelijk is. Het is duidelijk, dat de Benelux in West-Europa een fe derale unie wil met vaste organen van samenwerking. Doch wij hebben haast! De militaire samenwerking moet niet later op gang komen dan de economi sche en culturele. Het verheugt spr. dat onze regering er evenzo over denkt. Valt een gezamenlijke bestrijding van de 5e colonne in de deelnemende staten ook onder art. 4 van het Brusselse Verdrag? Wat betreft de Consultatieve Raad van art. 7 zegt spr., dat wy een met gezag omkleed bevoegd orgaan nodig hebben, dat-uitmondt in één gezamenlijke gene rale staf. Wij moeten in de richting van de verlangens der 73 Britse parlements leden. Spr. en zijn fractie staan achter de regeringsmaatregelen in verband met de hulppolitie. Maar we moeten ook hebben betere economische en sociale voorwaarden. Er zijn nog dingen, als het bewaren van het winstgeheim der on dernemers, die spr. niet aanstaan. Spr. wil voorts ook onderlinge hulp van de delen der unie in de Indon-politiek. De lieer ^v. d. Goes besluit zijn met veel emphase voorgedragen rede met een motie om het communistische lid uit de vaste Kamercommissie voor Buitenland se Zaken te weren. (De heer Wagenaar: Schande!). Minister v. Boetzelaer verklaarde zich in zijn antwoord op de interpellatie gaarne bereid om het contact met de Kamer nauwer te maken en om over de vorm van dit contact overleg te plegen. Hij noemt vele voorbeelden van econo mische samenwerking tussen de Bene- luxlanden. Onze regering wenst de tot standkoming van een econ. unie zoveel mogelijk te bespoedigen. De instelling van een gemengd generale-stafcomité voor de Benelux wordt reeds geruime tijd door Nederland bevorderd. Over medewerking van eigen Duitse organen aan het Europ. Reconstructie Program kan spr. niets zeggen zolang Amerika zelf zich hierover nog niet heeft uitge sproken. Onze regering zal niet onbe proefd laten om de West-Europese unie zoveel en zo snel mogelijk inhoud te geven. Komende week reeds beginnen te Brussel besprekingen. De heer v d. Goes dringt nader aan op snelle militaire samenwerking en wil de Westerse invloed meer naar het Oosten laten uitstralen. Spr. dient een tweede motie in, gezamenlijk met leden van Arbeid- en Kath. fracties, tot spoe dige opbouw van een werkelijke rechts gemeenschap van democratische staten in federatief verband met gezaghebben de boven-nationale organen, bijzonder op monetair, economisch en militair gebied. De heer Serrarens (Kath.) valt de heer v. d. Goes geheel by en houdt een donderende rede tegen het communis me, herhaaldelijk door interrupties van communistische zyde onderbroken. De heer Schmal (C.H.) sluit zich bij de heer Serrarens aan maar pleit voor meer innerlijke rust. Op dit ogenblik is er tussen Arbeid en C.H alleen maar een verschil in accent. Wij zien alleen maar de harde werkelijkheid en het zwarte' heden. De zwijgzaamheid van het verdrag tegenover Rusland kan spr. niet bewonderen. Men moet precies zeggen, waar het op staat. De heer Vonk (V.V.D.) maant, toch vooral ons nuchter onderscheidingsver mogen te bewaren, Nederlands kost baarst bezit. Hij hecht vooral grote waarde aan het verdrag, wijl het door sociale en financieel-economische sa menwerking de mogelijkheid van com munistische ontwrichting kan wegne men. Spr. en zijn fractie juichen het dan ook van harte toe. In verband met onze ongetwijfeld niet geringe militaire bijdrage wenst spr. een spoedige voor ziening in de vacature van minister van Marine. Wat zal er geschieden, indien er in een der deelnemende landen een regiem wordt gevestigd als b.v. in Tsjecho-Slowakije? Spr. vraagt van de regering een meer bezielende overtui ging van ons volk voor de grote redden de betekenis welke het verdrag voor ons land kan hebben. En naar aanleiding van het slot van minister Beel's verkla ring vraagt spr. of het inderdaad zo is, dat Nederland bescherming zal genie ten als Indië wordt bedreigd uit die ene bron, door Truman bedoeld, de commu nistische? De heer Bruins Slot (A.R.) vraagt beraad over de tweede motie-v. d. Goes en zo mogelyk splitsing der mo tie. Spr. betoogt dat evenals eerst ih het nazisme nu in het communisme het heidendom en het ongeloof te genover het Christendom staan. Het tragische is. dat wij in onze stryd halverwege blijven steken: Wij wyzen allen het communisme af, doch wy leven niet meer in de geloofsdrift, welke eens Europa van heidens Chris ten heeft gemaakt. Waarom zien wy eerst nu het gevaar? Het is er toch al dertig jaar. Wij hebben de overweldiging van Finland in 1939 gezien, de collaboratie van Moskou met Hitier en de overval op en de verdeling van Polen. Nu ziet iedereen het gevaar in; behalve de com munisten. Moge ons volk hun dit isole ment inpeperen! De militaire kracht van Europa, aldus spr., kan alleen steu nen op een economisch herstel. Hij vraagt spoed met het werk van de Con sultatieve Raad. Vandaag voortzetting. By de aanvang hebben praeses v. Schalk, minister-president Beel en de heer v. d. Goes de verscheiden oud minister Huysmans herdacht. Een troepenschip vaart uit 11 I overdag met een bleek gezicht, in 'hun (Van een bijzondere medewerker). jas gedoken, ergens op het dek in een Tr i hoekje zitten of liggen en die de naoht Slapen. soldaat Hofman uit VQOr als een schrikbeeld. Deventer. „Je kan niet slapen op deze manier. Opgepropt in het ruim als haringen in een ton. Je ligt in een hangmat, die zelfs geen ruimte heeft om te slingeren en onder je ligt iemand op een matras, die geen oog dicht doet uit angst, dat z'n boven buurman zeeziek zal worden. Nee, dat slapen wordt hier niks!" De Volendam, stoomt door de Golf van Bisoaje. Lui en traag trekt door het water een nauwelijks zichtbare dei ning. De zon schijnt warm op de dek ken, de lucht is blauw, de wind een zwak briesje uit het Oosten en niets is er. dat het Zeemansgraf doet om zijn naam waar te maken. Het IJselmeer is Want het zijn natuurlijk voor- en ach terschip, die het sterkst op en neer gaan en juist in die delen van de Vo lendam slapen de me es ten. RUIMTE TE KORT. Als 's avonds de hangmatten gespan nen zijn, kun je in de ruimen alleen neg maar diep gebukt lopen, kruipen hier èn d* ~.r. In een ruimte van en kele bient? .-n vlerkante meters liggen en hangen zestig, zeventig man, in an dere ruimtes, die groter zijn. een paar honderd. De commandanten van de on derdelen hebben zo niin als de jongens ervaring met het ophangen en het re sultaat is dat er .meestal ruimte tekort driekwart van het jaar bewegelijker I is Bovendien is de eerste avond de ba- dan de beruchte Golf op deze Maartse lentedag. Maar het is die nauwelijks zichtbare deining, dat heel langzaam ryzen van een golf en dat heel flauw afzakken er van, dat in de Volendam net genoeg beweging brengt om voor wat zeezieken te zorgen, jongens, die gage nog niet op z'n voordeligst ge stouwd, zodat er ruimte nodeloos ver loren gaat. Omdat er niet genoeg hang- ruimte is en ook niet iedere man een hangmat heeft, moet een aantal op de grond slapen. Ze liggen op matrassen, waarvan er genoeg zijn na de eerste Berucht verrader komt voor: Sinds in September 1946 het onder zoek in de zaak van Anton van der I Waals, de beruchte verrader van ille gale werkers in de bezettingstijd, een j aanvang nam, zijn 757 getuigen ge- Van justitiële zyde wees men ons voorts op het volgende: w Van yerschillende kanten is in ver- I band met deze zaak critiekuitgeoefend hoord. van wie TOo'm'eVV»3SwJE S tLSS^Vdltt werden geconfronteerd. Zij vormden K gesuggereerd Ji, dat een trieste stoet, daar heel velen aan hem de dood of vermissing van een nunner familieleden hebben te v/ljten, Het aantal pagina's processen-verbaal bedraagt 1467, hetgeen nog wel zal stijgen, want hoewel het onderzoek voltooid is, kmen er nog dagelijks kleine gevallen bij. Het onderzoek in deze zaak is door de Minister van Justitie indertijd in han den gelegd van.prof. mr J. E. Jonkers, hoogleraar te Leiden, vroeger procu reur-fiscaal in Ned.-Indië. Daar deze, gezien andere werkzaamheden, niet lan ger zyn tijd daaraan kon besteden, is .vervolgens deze bijzondere opdracht aan de advocaat-fiscaal by de Rotterdamse kamer van het Haagse Bijz. Gereohts- hcf, mr H. W. van Doorn verstrekt, die, geassisteerd door de heer Klaassen, het onderzoek heeft voortgezet. De dagvaarding, die ongeveer vier fo lio-vellen beslaat, bevat alle zaken, die wettig en overtuigend bewezen worden geacht en zy dekt door haar formule ring een zeer uitgebreid terrein. 't gehele contact van de illegaliteit met Londen in handen lag van mensen als de Duitse pol.-beambte Joseph Schreie- aer, de chef van Van der Waals, terwijl Van der Waals zelf met Londen zou hebben geseind. Uit het onderzoek is duidelijk gebleken, dat heel veel ver bindingslijnen met Londen nooit door de Duitsers zijn ontdekt en dat Van der WaaHs nooit de grote man is ge weest in dit zgn. „Engeland-spiel", doch wel Schreieder, de man met hersens, die Van der Waals zijn opdrachten gaf. Als wij de dagvaarding samenvatten, dan blykt daaruit 't volgende: „Werk zaam als „Vertrauensmann (V-man)" voor de SD heeft Van der Waals een groot aantal illegale werkers blootge steld aan opsporing, vervolging en vrij heidsberoving, eerst in Rotterdam, later ook in Den Haag en'in het Oosten en midden van het land. Dit bereikte hy, door vele gegevens door te geven aan de SD of door zelf personen te arresteren, of hun arres tatie mogelijk te maken. Dit kon alles geschieden omdat hij in illegale or ganisaties doordrong onder een valse nahm en in verscheidene gevallen door zich uit te geven voor een uit Engeland „gedropte" agent van de te Londen zetelende wettige Nederlandse regering of van de geallieerde stryd- krachten, soms' ook dpor zich uit te geven als een illegaal werker. In de dagvaarding staan 83 van het nog grotere aantal personen genoemd, die door zijn toedoen aan de Duitsers zijn overgeleverd. Van deze 83 kwamen 42 nimmer terug, terwijl alle anderen, meestal tot aan de bevrijding, in Duitse gevangenschap doorbrachten. Onder deze personen bevindt zich de groep Pahud de Mortanges, zes Delftse studenten, die in 1943 te Rotterdam in de val van Van der Waals liepen, een tiental mensen uit Apeldoorn, behoren de tot Nederlands grootste illegale groep en verder leden van 't Nationaal Comité, o.w. dr C. Th. Groothof!, di recteur van de Staatsmijnen. Onder de gemeente Tienhoven bij de Loosdrechtse plassen heeft hij omstreeks 16 Maart 1945 Joseph Marie van der Meer van hét leven beroofd, een man, die hij in zyn dienst had genomen, slechts met dit vreselijke doel. om door deze daad in de gelegenheid te worden gesteld te gaan leven onder de naam en de identiteit van zyn slachtoffer en zioh zo veilig te ^tellen tegenover even tuele represailles. Eenzelfde feit moet hy nogmaals gepleegd hebben, qpi ook de SD zyn spoor bijster te doen wor den, opdat deze by het schelden van de markt hem tniet zou kunnen aan wijzen als een hunner beste spionnen. De zaak van Anton van der Waals zal op 16. 17, 19, 21 en 23 April voor de R'damse kamer van het Haagse Byz. Gerechtshof voorkomen. 46 getuigen zullen worden gehoord. De verdediging berust by mr Van der Starp. VOOR ZATERDAG 20 MAART. Hilversum I (301 M.) KRO 7.00: nieuws; 7.15. ochtendgymnastiek; 7.30: morgengebed en liturgische kaTender; 7.45 Maria ter ere; 8.00. nieuws; 8.15: opge wekte klanken; 9.00: oor de vrouw; 9.05: ochtendconcert; 10.00- voor de kleuters: 10.15: kamermuziek van Mozart en Beet hoven, 11.00' ziekenbezoek: 11.-45 zang van Benjamino Glgli; 12.00: Angelus; 12.03 licht orgelspel. 12.30: weeroverzlcht; 12.33 lunchconcert; 12.55; zorsnewyzer; 13.00: Ned. strijdkrachten; 13.30: Zwitserse or kesten en solisten; 13.50 film en toneel; 14.10- London Fantasia; 14.20: Engelse les voor beginners; 14.40: Zwitsers Radio Strijkorkest; 15.15: debutantenconcert; 15.45: kiosk; 16,00: nieuwe Franso platen; 16.20: Dr Pocls. zijn persoon en werk, 16.30: de schoonheid van het Gregori aans; 17.00: de wigwam; 18.00: Paul Ro beson. zang; 18.15' Journalistiek weekover zicht; 18.30: Ned. strildkrachten: 19.00; nieuws; 19.15: voor Ned. in Duitsland; 19.30. planoduo; 19.50: banden die bin den; 20.00: nieuws: 20.05; de gewone man; 20.12: hoe heet deze plaat? 20.30: lichtbaken; 21.00: negen heit de klok; 22.15: klein orkest; 22.35: actualiteiten; 22.45: avondgebed en liturgische kalen- der; 23.00: nieuws: 23.2524.00: avond- 1 concert. Hilversum II (415 M.) VARA 7.00: nieuws: 7.15' gram.muzlek; 8.00: nieuws; 8.15: strijdlied; 8.18' lichte klanken: 9.30: waterstanden: 9 35- koorzang; VPRO 10.00 morgenwyding o.l.v. ds F. Oort; VARA 10.20: feuilleton; 10.35: Lotte Lehmann zingt; '10.55: voor de continubedrijven; 12 00. lunchconcert; 12.30: weerpraatje; 12.38: zang: 13.00: nieuws; 13.15: kalen der; 13.20: het Ned. lied; 14.15: harmonie orkesten; 15 00 jeugdweek; 15.15: geva rieerd programma; 16.00: conferentie Wlardl Beckmanstichting: 16.15* ama teurs op de planken: 16.45: artistieke staalkaart: 17.05: uitzending van het NVV; 17.15: Radio Philh. Orkest; 18.00: nieuws: 18.15: soortpraatje: 18.30: voor de rilpere Jeugd; 19.00: Ned. pianomuziek; VPRO 19.30. de kerk nu: 19.45' wat Vriiz. Prot. schreven; VARA 20.00' nieuws: 20.05: dingen van de dag; 20.15: de winkel van Sinkel: 21.15: socialistisch commentaar: 21.30: Vindobona Schrammeln; 22.00: Deel vflf hoorspel ..De vrouw in de mist"; 22.30: Ramblers: 23.00' nieuws; 23.15' om het wereldschaakkampioenschap; 23.3024.00 Hasse Kahns ensemble. ave-ruien, toen sommigen er twee na men en anderen niet aan bod kwamen, en ze vinden een plaatsje op een bank, op een tafel en sommigen zelfs ónder een tafel. „Dan ben je tenminste gedekt tegen alles wat van boven k-omt," zegt er een met een soort galgenhumor. Gelukkig houdt de Golf van Bisoaje zich rustig, het hele etmaal dat de Volendam er haar schuimend kielzog over trekt, want anders was de ellende te groot geworden. Vooral voer de jongens, die op een tafel of tussen de banken liggen. Zij zien de hangmatten 'oovep. zich zweven als onwezenlijk grote vleermui zen in het gele lamplicht, ze voelen het tergend trage ryzen en dalen van het schip en ze vechten misschien te gen twee zeeziektes- die van henzelf en die van dp mam boven hen. ZO ERG IS HET NIET! Betekent dat nu, dat de legering op de Volendam onmenswaardig is? Ach nee, zo erg is het nu ook weer niet. Natuurlijk, het kon beter. Het zou voor de jongens ook heel wat pretti ger zyn, als het beter was, maar al zyn er vooral de eerste dagen heel wat klachten en al wordt er flink ge kankerd, dat ze liet thuis toch maar heel anders hadden, na een paar da gen blykt, dat ze allemaal het hang- mat-lief en -leed met glans en glorie overleefd hebben. En het gekke is: als de jongens om tien uur de hangmatten g-espannen heb ben in de ruimen en om half elf het signaal „lichten uit" geblazen is over de sche&psradio, dan duiurt het maar heel kort voor de meesten vertrokken zyn. Ook soldaat Hofman ligt lekker te snurken als ik hem 's avonds nog eens opzoek. Hij is -helemaal vergeten, dat het met dat slapen niets worden zou. Volgende 'nachten, als het schip neg rustiger vaart, iedereen een beetje ge-- wend is aam het liggen in iets. dat he lemaal meegeeft en waarin je voeten hoger liggen dan je hoofd, als de ruim te bovendien ook doelmatiger verdeeld is, gaat het allemaal beter, vooral, als we na op een winderige avond de straat van Gibraltar door gevaren te zyn, een Middellandse zee vinden, die nog wel niet direct een prentbriefkaart is, maar die het schip toch zo rustig doet lopen, alsof het op rolletjes gaat. Pas na Port Said, als de warmte komt, zou het in de 'ruimen ondragelijk worden, vooral in die beneden de wateriyn. Maar dan kan gelukkig iedere nacht de helft aan dek slapen, zodat er beneden meer ruimte is en wat nog belangrijker is: meer frisse lucht, zoals die door kokers wordt aangevoerd. Tegen het voorjaar liggen de wonderen der schoonheid uitge spreid. Ge ziet ze door de treinraamp jes en vergeet voor een -moment, dat ge geperst staat tussen Uw medepassagiers, die lang niet zo welriekend aandoen als de frisse buitenlucht. Eenzaam verspreide, kleurige crocussenvelden geven plotseling afwisseling aan het grauw-gryze aspect der nog niet tot nieuw leven gewekte bollenvelden. De zon speelt over de groene weiden, blauwe waterslierten, af en toe overgaand in schitterend zilveren licht, slingeren er tus sen door en in de verte ontdekt ge even het brede watervlak van de Kaag. waarop nu nog geen scheepjes varen, maar dat er stil, blank en zuiver op wacht. Een nieuw zeilseizoen ligt voor de boeg en ge beseft, dat die Kaag weer gezondheid en levensvreugde zal schenken aan èl degenen, wie de stadslucht te bedompt en de straten te eng geworden zyn. •Hoè snel gaat toch die reis naar Amsterdam! Vóór we het beseffen en van zomergedachten bekomen zyn, dringt de horde medepassagiers al naar voren en nog intensiever naar omlaag, naar de poorten die hen de stad inspuien. En ge zit er weer midden in: In het gejaag en het gedrang, in de ryen van auto's waar komen ze allemaal vandaan? in het bruisende stadsleven, dat rust noch duur kent, maar waarin iedere se conde haar waarde schynt te heb ben. Zie de mensen jakkeren om ln de tram te komen, zie de ontspan ning op de gezichten, wanneer zy een plaats veroverd hebben: de trek van angst, alsof het hun leven gold> is als op slag verdwe nen en ge bedenkt dat het heil dier jakkerende lieden op dat mo ment afhing van de nypende vraag: „Hoe kom ik er in vóór myn buurman", terwyl die kwaiyke bum-man precies hetzelfde dacht. Wie sprak daar ooit over broe derschap onder mensen? O! Beethoven, wat waart gij 'n idealist Maar dón, plotseling, stopt de tram snerpend by een dier vredige, stille en prachtige Amsterdamse grachten en ge stapt uit en wandelt langs de statige herenhuizen, waar in de heren van weleer veranderd zijn in rekenende kantoormensen, die nauweiyks een oog over hebben voor de wilde vlucht der scherende witte meeuwen, voor de pracht der oude gevels en wier oog doof schynt voor de twinkelende klank van de hemelse beiaard. Ge loopt door dat oude Amster dam en laat de ziedende kolkende mensenstroom vèr achter U, vindt zelfs ook hier af en toe een vredi ge plek, waarin de sfeer der 17e eeuw U tegemoetkomt en ge beseft, dat het leven, voor velen ondrage- lyk in zyn lasten, tóch schatten kan voortoveren, als ge er U zelf maar voor openstelt. En het gevoel voor de wóre schoonheid in U draagt FANTASIO. SCHEEPSBERICHTEN. FEUILLETON Mijnheer MeVviVs wonderlijke fantasie door W. H. LANE CRAUFORD Ï3) „Ik had u willen spreken over die arme Henry Melvil." Christopher kuchte, het was het laatste onderwerp, dat hy wenste te bespreken en hij hoopte, dat de heer Robinson genoegen zou willen nemen met enige oppervlakkige mededelingen. „Het is werkelijk erg treurig," zucht te de heer Robinson. „Het gaf me- een hevige schok, werkelijk ik wras er een paar dagen van uit myn gewone doen." Het had de meeste mensen een gro te schok gegeven, doch de schok, die de heer Robinson had ondervonden', kon best van een geheel ander soort zijn geweest. Vermoedelijk vond hy het helemaal niet in de haak, dat zo'n drinkparty een schaamteloze oplichter zijn gerechte straf deed ontlopen. „Ik denk, dat het de dood Van zyn vromV is, die de oorzaak was van dit alles?" „Ja, ln zeker opzicht wel," zei Chris topher op goed gehik. Het zou hem zeer moeilijk zyn te verklaren in welk opzicht, want het was hem nog niet mogelijk enig verband te zien tussen de dood van mevrouw Melvil en het ongeluk, dat haar echtgenoot was overkomen, maar hoe dan ook, die theorie stond hem wel aan. „Dat dacht myn vrouw al," klonk het nadenkend. ,-Zij zei, dat hij pro beerde zyn verdriet te vergeten door te drinken." Christopher knikte, dit was de beste oplossing, die hij tot nu toe had ge hoord. Alles scheen dus uLtstekend te lopen. Mevrouw Robinson was er van overtuigd dat er een mevrouw Melvil was geweest, er was dan zeker geen moeilijkheid te vrezen wrat betreft de kinderen; zij had ze gezien en zien was geloven, „Treurig voor de kinderen," vervolg de de heer Robinson. Christopher zuchtte opgelucht. „Oja, seer treurig," stemde hy toen toe. „Er zyn er dTie, nietwaar?" „Vier." In antwoord op Robinsons verbaasde blik voegde hy er aan toe: „U hebt de baby vergeten." „O, is er nog een baby ook?" „Ja, een buitengewoon intelligent kind." Hij wist eigenlyk niet, waarom hy dit er by had gezegd, maar 't klonk in ieder geval overtuigender, dan een droge bevestiging zonder meer. De heer Robinson keek hem van ter zijde aan. „Indien ik me wel herinner," zei hy, „dan. was er iemand getuige van het ongeluk. Was u dat?" Deze keer was een droge bevestiging meer dan genoeg. „Hoe is het gebeurd?" Christopher zuchtte diep. Belangstel ling voor het griezelige en. het ontzet tende soheen iedereen aangeboren. De kranten hadden uitvoerig beschreven hoe alles was gebeurd. Die verslagen waren niet volkomen juist, maar om trent de hoofdzaak kon geen verschil van mening bestaan. Men zou nu kun nen denken, dat de laatste vraag, die iemand, die ook maar over het minste gevoel van tact beschikte, zou stellen aan. de man, die zijn beste vriend voor zUn ogen heeft zienv verdrinken, zou zyn hoe het precies Is gebeurd. Maar iemand, die dit dacht, zou zich vergis sen, 'het was de éérste vraag. De heer Robinson brandde van verlangen om alle kleine bijzonderheden te vernemen en ze aan zijn vrouw te kunnen ver tellen. Al die kleine bijzonderheden, •die de kranten niet hadden kunnen vermelden; wat Christopher dacht en wat hy voelde, toen hij de auto over de dyk zag gaan en het water in zag sohieten; wat hij dacht van Henry's wanhopige worsteling om de deur van de wagen open te krygen, of de gol ven erg hoog waren opgeschoten, toen de wagen er in verdween? Al die klei ne details zouden de geschiedenis in teressant maken. Christopher voelde er niet veel voor om die nieuwsgierigheid te bevredigen; hy vertelde het veihaal, dat hy nu al zo vaak had verteld, dat het voor hem byna werd het opzeggen van een versje. „En kon u niéts doen?" Die vraag was onvermijdelijk. De vorm kon verschillen, maar iedereen stelde haar. Hy wist niet wat anderen in zijn plaats zouden hebben gedaan, maar hy wist wel, dat allen een zeer uitgespro ken mening hadden omtrent hetgeen hy had moeten doen: hij had in het ijskoude water moeten springen en óf Henry eruit hebben moeten halen, óf met hem hebben moeten verdrinken. „Nee, ik kon niets doen, antwoordde hy verveeld. De heer Robinson keek hem vreemd aan, maar misschien verbeeldde hy zioh dit alleen maar. „Ik had de heer Melvil gesohreven," zei hij nadenkend. „Ik heb hem ver zocht eens by my op kantoor te ko men." ^3). Panda wachtte niet wat er ver der zou gebeuren. Hij wist nu zo lang zamerhand wel, wat de uitwerking van het vreemde instrument was en daar om holde hy weg, zo vlug hy kon. Al rennende maakte hy zo veel mogelyk bochten en onverwachte wendingen om het mikken moeilijker te maken. Dat lukte hem wel, maar de zwarte ge daante kon erg hard lopen en was vlak op zyn hielen. De professor hoorde een druk gerit sel in het kreupelhout en keek een beetje verstoord om zich heen. „Hé!" mompelde hy. „Daar loopt myn uitvinding! Tjonge! Die edele vorm zou ik overal herkennen!" De geleerde was zó ontroerd, dat htf alle voorzichtigheid vergat en uit het geboomte te voorschyn trad. „Myn toestelI" riep hy. „Ach! Myn vinding! Wees er voorzichtig mee! De polaan-onderdelen zyn zo gevoelig!" De zwarte gedaante hield zijn vaart in en keek een beetje besluiteloos van Panda naar de roepende professor.... Christopher keek strak voor zioh, met een ondoorgrondelijke uitdrukking op zijn gezicht. „Ik had hem over een zakelijke aan gelegenheid willen spreken." Hij wacht te even en vervolgde toen, in diep na denken verzonken: „Ik vermoed dat hy zyn geld heeft nagelaten aan zyn kin deren?" Dit was een zeer normaal vermoeden, zo normaal, dat Christopher niet an ders kon doen dan iets bevestigends te mompelen. „En wie behartigt hun belangen?" „Ik." Dat was tenminste waar. „Hm." De belastinginspecteur aarzel de een moment en toen, langzamer lo pend daar zij de hoek naderden waar hun wegen zich scheidden, zei hy-. „Ik vraag my af, of het landgoed er iets voor zou voelen een els in te dienen t^t het terugbetalen van belasting?" „Terugbetaling van belasting?" Ja, daarover had ik Melvil .villen spreken. Hy had geen accountant en daarin had hy ongelyk. De staat moet hem vermoedelyk inkomstenbelasting terugbetalen over verscheidene jaren." Hij bleef staan en keek de weg af, die hy ging inslaan. „Als vriend van de familie Melvil had ik hem dat willen vertellen." „Dat eh dat was erg vriende lijk van u," stamelde Christopher. „Maar nu zyn zijn belangen natuur lijk die van zyn kinderen geworden." Hij keek plotseling om zich heen. „In dien u eens bij my op kantoor kunt komen, dan kunnen wij die zaak be spreken." Christopher bedankte hem, zy schud den elkaar de hand en gingen ieder hun weg. De heer Robinson, zyn krant onder de arm, zijn parapluie in de an dere hand, liep met flinke, elastische tred: Christopher, met een bezorgde uitdrukking in zyn ogen, liep verslagen en onzeker als een dronken man. (Wordt vervolgd) en NU ^WW7 een kopje mr ALDABI, 17/3 yan Montevideo naar Santos; BATOERAN, Pladkoe— Batavia, 17/3 in Straat Banka; BLIJDENDIJK. New YorkRotterdam, 17/3 te Londen; DORDRECHT, AbadanLand's End. 17/3 van Port Said; GAASTERKERK, 17/3 v. Hongkong naar Shanghai; GOMPHINA, 17/3 van Plymouth naar Aruba; GROOTE BEER, Batavia— Amsterdam, pass. 17/3 Cape Race; GROOTEKERK, 18/3 van Sydney te Fremantle; LEMSTERKERK, 17/3 van Bombay naar Aden; LIMBURG. 17/3 van Karachi naar Kuweit; LI8SE- KERK, CalcuttaRotterdam, 17/3 te Antwerpen; LOOSDRECHT, 16/3 van Abadan naar Karachi; MAASLAND, - 17/3 van Bahia naar Las Palmas; MA- CUBA, 17/3 van Sydney te Pladjoe^ ORANJEFONTEIN. 18/3 van Durban te East Londen; POELAU LAUT, 17/3 van Belawan naar Colombo; RANDKERK, Kaapstad—Antwerpen, 17/3 dwars van Niton; REMPANG, Amsterdam—Bata via, 17/3 te Port Said; SALANDO. Huel- va—Amsterdam, 17/3 te Immingham; STAD MAASTRICHT. 17/3 van Savona naar Bona; WELTEVREDEN, Rotter damBatavia, 17/3 van Suez; WILLEM RUYS, BataviaRotterdam, 18/3 van Colombo; ABBJSKERK, Rotterdam Australië. 17/3 te Genua; ALCOR, 17/3 van Rotterdam te Antwerpen; ALGE- NIB, 17/3 van Florianapolis te Ratonis; ITTERSUM, AntwerpenCalcutta, 16/3 te Port Said; KEDOE, Rotterdam—Ba tavia, pass. 17/3 21 uur Kaap Bon; LEMSTERKERK, 17/3 van Bombay n. Aden; TRIPORT (VN.S.). Rotterdam- Calcutta, pass. 17/3 Perim; STAD SCHIEDAM, 17/3 van Rotterdam naar Amsterdam; STREEFKERK, 17/3 van Calcutta naar Colombo; THETIS, (V. N.S.), Rotterdam—Calcutta, 18/3 van Antwerpen; ZUIDERKRUIS, Rot terdamBatavia, pass. 17/3 20 uur Point de Galle. K.H.L. ENTRE RIOS, 16/3 van Rio de Janeiro (uitreis). My. Nederland GROOTE BEER, 17/3 Gibraltar gepasseerd naar Amster dam; JOHAN VAN OLDENBARNE- VELT, 17/3. van IJmuiden naar Ned.- Indië; POELAU LAUT, 17/3 van Bela wan naar Colombo;' REMPANG, 17./3 te Port Said van Marseille n. Belawan. Holland West Afrika Lynen JAAR- STROOM, 17/3 van Bordeaux naar Da kar; WIGERSTROOM, 16/3 te Takoradl (thuisreis). Vinke en Co. WINSUM, 17/3 te Antwerpen van Amsterdam naar Cu rasao. K.N.S.M. ARDEA, 17/3 te Carta gena van Gandia naar Hoek van Hol land; DAO DUCE, 17/3 te Kopenhagen van Aarhus naar Amsterdam; DRACO, 17/3 te Amsterdam van Gothenburg; EUTERPE, 17/3 van Oporto naar Lis sabon; HELENA. 17/3 te Curasao van La Guiaira naar Aruba; ILOS, 18/3 te Rotterdam van Amsterdam naar Gi braltar; IRIS, 17/3 te Barcelona van Tanger naar San Feliu; NIOBE, 18/3 te Rotterdam van Amsterdam naar Fin land; ORNEN, 17/3 te Oporto van Ant werpen naar Lissabon; PERICLES, 17/3 van Rio de Janeiro naar Recife.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1948 | | pagina 5