Het Levendaal in het teken van de Bakfiets
PANDA EN DE MEESTER-VLIEGER
Impressies van een niet-Leidenaar
Tussen de haring van de Waag
en de paling in Den Haag
Het Ware Leven van de Witte Snor
Adverteert in het
Leidsch Dagblad
Is uw Radio defect?
Radio-programma
De Vrouw
VAN DICK HERIOT
Zo werd het vijf uur, een gevaarlijke voor doen! De man met de kippenpoot
tijd. Sindsdien is onze herinnering wat deed ons niets, totaaj niets, netzomin
vervaagd. We moeten eerlijk blijven, we als de Haan van Annemarie, het Ge
(Van een onzer redacteuren, buiten
verantwoordelijkheid der
hoofdredactie)
Ons ,,neen" klonk ietwat schuld
bewust op de vraag van onze hoofd
redacteur of wy ooit een 3 October
hadden beleefd. Hoe verrassend was
zijn wederwoord: „Dan ga je fegst
vieren, je kijkt rond, je doet maar
wat je niet laten kunt, maar je
schrijft er over!"
Plichtsgetrouw wierpen we ons (mèt
onze dame) in de armen van Leiden,
we deden, wat we niet laten konden en
hier zitten we nuOns hoofd is moe
en het bonst. En we begonnen nog wel
zo heerlijk helder, precies negentien
uren geleden bij die stenen Pieter van
der Werff.
Daar werd schoon gezongen in de
prille ochtend maar voor we dat aan
hoorden, kregen we de eerstesensatie
te verwerken: één onzer collega's, ons
immer bekend als een vrolijke Jan Wel
gemoed, torste een hoge hoed! We za
gen eerst de hoed en later pas hem.
daaronder, en dachten: „Dus dit moet
3 October worden, onze gezellige col
lega gekleed in het Somber, drie maten
te groot". Daarna pas constateerden
we meer hoge hoeden, allemachtig veel
hoge hoeden en als je daar even aan
gewend bent, doen ze helemaal niet
somber meer aan. Toen het goede zon
licht zich blijmoedig op al dat glim
mende vilt plenste. was het karakter
van die hoeden veranderd, er straalde
iets feestelijks van uit,' al bereiken ze
natuurlijk nooit het effect van de Zui
vere Feestpet, zoals wij die des avonds
droegen toen wij onze dame kwijt wa
renMaar dat komt straks.
Wat niet meezong in dat park, luis
terde. Je móet eenvoudig luisteren. Daar
stond Van der Werff, groot en massief,
zoals hij werkelijk geweest moet zijn.
En aan zijn voet die honderden zingen
de mensen, burgers van de stad, waar
hij voor vallen wilde, eeuwen geleden.
Kijk. dat deed ons, niet-Leidenaar, iets.
We móesten luisteren, zoals alles luis
terde. zelfs de wind liet het lover-zwij
gen en luisterde, mèt de roerloze bo
men. fitij drentelden we toen naar de
Waag, trtiar -we (voor het eerst van ons
leven) haring en wittebrood zagen uit
delen. Dat mag voor een Leidenaar de
moeite niet waard zijn. voor óns was
het een belevenis, een der vele van deze
merkwaardige dag.
Omdat we (binnen bepaalde grenzen)
.van de traditie houden en omdat dit
zo'n ontroerende traditie is. Dirkje
Pardon kwam voor de 50e maal haar
spulletjes halen, kreeg een taart en
vertelde ons, dat ze zich van de eerste
keer niet veel meer herinneren kon,
..omdat ze tosn nog zo'n klein „meisje
was". Leiden's goeden burgemeester
(waar hebben we de burgemeester
eigenlijk niet gezien vandaag) toonde
een eindeloos geduld, toen hij in de
Waag door de persfotografen ..behan
deld" werd En. voor het geval U de
soort niet kent. dat zijn me heren
hoor! „Gaat U maar door. burgemees
ter. toe maar, gooit U maar vol die em
mer!" Zo ging het door, de ene haring
na de andere, toen weer het Witte
brood, toen weer de Weduwe Pardon
met haar taart en haar kleinzoon. En
de burgemeester berustte, want hij is
een vriendelijk man.
Geen haar op ons hoofd zou,er ooit
"Over denken, om met een bakfiets zo
hard we kunnen tien keer het Leven-
daal op en af te fietsen, maar we kij-
ken er graag naar.
Er waren honderden, misschien een
paar duizsnd mensen op het Levendaal
en waarom moest die ene man de brui
ne nicotinepunten van zijn overigens
witte snor nu juist in óns rechteroor
duwen om té fluisteren: „Dit is het
Ware Leven. Ik ben olie-magnaat. Ik
heb iets gedronken". Het eerste wisten
wij. het tweede betwistten wij, het der
de roken wij. Een oliemagnaat kan nooit
op een konyrrenboer lijken. En deze
man leek op een koniinenboer. Ook op
deze derde dag van October. De wiel
rennerij had onze intensieve aandacht
(niet die van onze dame) en we trok
ken verder, de stad in.
„Dit is het Ware Leven", had de wit
te snor gezegd en, gaande via de Bree-
straat (U weet. wel, waar de Blauwe
Tram door rijdt), Blauwpoortsbrug.
Beestenmarkt naar de Stationsweg (dat
is vlak bij het Station), werd zijn stel
ling bewezen. Op Prinsjesdag of 31
Augustus zijn we in Den Haag als kind
in huis. Je ziet dan wel aardige dingen.
Maar niet het Ware Leven van de
Ook de man, die alleen een orkest
verving, dwong onze eerbied af. Accor
deon, bellen, castagnetten, grote trom.
middelgrote trom. kleine trom, bekkens
en nóg meer bellen. Alles met tien
tenen en tien vingers en hij zag nog
kéns er een sigaar bij te roken ook!
En dan het kind. Is deze dag ook
niet het feest van het kind? De hand,
die over twintig of dertig jaar de voor
zittershamer der 3 Octobervereniging
zal hanteren omvat nu. nat en kleverig
van de zuurtjes, een gepluimde feest-
toeter of het touw van eerf rood bal
lonnetje,
De optocht was een feest op zichzelf,
zij het een feest met een enorme staart.
Wij vo.elden veel voor Jaccba van
Beieren die houdingmaar ze zag
ons niet. Onze dame was wèg van een
31,luguber tournooiridder. (We kunnen
dit best van elkaar velen, zó zijn we
niet). Het was prachtig, maar één ding
deed ons pijn: kauwgum kauwende geu
zen. Daar had iets aan gedaan moeten
worden. Van de andere kant snappen
we wel, dat de verleiding tot dat ver
gif groot is als je zo lang moet wach
ten omdat de hoofdfiguren onderweg
steeds maar gelaafd worden.
Helemaal niet ridderlijk gedroeg zich
in de stoet van Floris de Vijfde de Rid
der, die er een sport van maakte met
zijn spies ballonnetjes van kinderen
langs de weg kapot te prikken. Hele
maal niet lollig ook. Een kinderhand is
gauw gevuld, maar een kinderhart is
gauw gewond. De echte Floris zou vroe
ger zo n kerel onthoofd hebben
muzikanten, kaartleggers, nougattenten
marskramers, palingboeren, boeienko-
ningen, orgeldraaiers, krachtmensen,
acrobaten, poppekasten en luchtballons
vandaankomenWe zullen er een paar
bekijken. Eerst dat verschrompelde oude
mannetje met een miniatuur-orgel in
een kinderwagen. De actie-radius van
z'n simpele instrument reikte niet ver
der dan Sarie Marijs en Piet Hein.
maar Sarie en Piet gingen er in als
koek. Iets verder lag een boeienkoning
op een matje te sidderen met allemaal
touwen om zich heen. „Dubbeltje van
links, een dubbeltje van rechts en U
ziet de grote tosr. Het kost hem z'n
lichaam". Dat riep z'n assistent ten
minste. Maar een dame achter ons riep:
„Waarom doet zo'n sterke man liever
niet iets anders?" En waarom stond die
dame zo heerlijk te griezelen? Boven
dien, er moeten boeienkoningen zijn, al
prefereren wij persoonlijk een boeien-
koning, die met kettingen werkt. Deze
werkte slechts met touw en staaldraad.
Onze dame moesten we gewoon wèg-
trekken bij een figuur, die zich in een
zak liet knopen, maar wij moesten
voort, impressies opdoen. Bovendien
kost het allemaal dubbeltjes en er komt
een moment, dat je ze niet meer hebt.
Zij (onze dame) kon een gevoel van
stille bewondering niét onderdrukken
voor het hygiënische zakeninstinct van
de man. die op dé Beestenmarkt had
opgesteld een gelegenheid, waar duizen
den in de gelegenheid werden gesteld,
van een tweezijdige gelegenheid gebruik
te maken, waar je als niet-Leidenaar in
deze stad natuurlijk niet zo gouw gele
genheid voor vindt. Hoe kómt zo'n man
erbij. Z'n zaak floreerde.
heim van ae Boerderij, „zij bezit het 9e
zintuig!Daphnia Daphne,N de „enige
Vrouw ter Wereld, -die haar Geraamte
laat zien", was oplichterij met licht
gevende verf. „In tien minuten tijds
ziet U de ernst van het leven" gilde een
zakenman bij het geraamte. Wij ont-
walk. Negentig van-de honderd knallen,
die U tussen tien en één uur hoorde,
was onze klap op het hoofd van Jut. We
zijn anders zo gespierd niet, maar d«
rozetten, bewijzen van onze spierballen-
liggen hier naast de schrijfmachine. Het
vuurwerk moet prachtig geweest zijn,
maar onze feestneus verhinderde gro
tendeels het uitzicht. We hadden onze
handen vol met prijzen uit de schiet-
zijn iets een tikkeltje maar over
I de schreef gegaan. Heel weinig, maar
we waren er over. We troffen namelijk
esn collega, die niets meer te schrijven,
dus niets meer te vrezen had en ons een
1 dronk aanbood ergens in een groot, ge
zellig rookhol. Daar zijn we met die
collega kameraad tot in de dood gewor
den. *U kent dat wel, die stemming, je
gaat dan jijen en jouwen tegen hoge
mensen, „neem er een van me". Je wilt
mee doen en je nsemt er een van hem.
hij deed plezierig tegen onze dame, zij
werd ook plezierig, alles werd plezierig
trouwens. Met het oog op onze onkos-
tennota, die niet te hoog mag worden.
accepteerden" we nogal iets. Er begon0
weer een heer in ons rechteroor tefluis- i ren onszelf, ons rustize zelf niet meer. We hopen dat onze dame intussen bo-
We probeerden hel feestniveau van de ven water is. We zullen straks eens op
maar ach, die bellen.
eenzame
dekten in tien minuten tijds hoe. snel je tent. anders hadden we de neus wel
je geld kwijt bent. In de tent van leven afgezet.
dat geraamte zijn -we ook onze dóme1 We zijn weer in Den Haag gekomen,
kwijtgeraakt, dat is wel meer gebeurd, I naar wij Aannemen per trein. De scheer-
we maken ons daar nooit ongerust over.1 spiegel en een nieuwe dagtaak roept
En toen. Leidenaars (het zij in oot
moed erkend) zijn we alleen voortge
gaan en kochten we een feestneus, een
ons.~want het daagt in het Ocsten. Én
we zouden zo graag naar bed willen.
Maar we gaan de paling eten, die wè in
mooie rode. Met U hebben we non- een onzsr binnenzakken vonden. Dan
stop gehost rond de muziektent, we wa- het mes in de baard en dan de trein.
teren. Hij had geen witte snor, hele-
maal geen snor, maar hij deed wél zon- Lei denaar te benaderen,
derling. waarmee we glashard onzestel- staat te dezer zake op
ling aanton:n, dat met alleen Witte hoogte. Tarara-boemdiééë. typisch Lsids Katuurliik is dit artikel niet aan
s™,™ on™,,. ?rji k n he^ lliet onde de knie. Het Qn2e aandacht ontenap.. Wij nemen de
i- loot creTi-nrdpn vrwcrfll in /int. nofp i
Snorren zonderling doen. Deze schoen
maker, kennis nemende van het feit,
dat wij niet-Leidenaar zijn, wilde ons
per sé mee naar de Lakenhal hebben,
want daar stond een pan. De pan van
de hutspot in 1574. Wij merkten
schuchter op, dat dit dan een zeer oude
pan moest zijn. „Heel Leiden is een
pan" riep de man. betaalde en ging
weg. we vermoeden naar de Lakenhal.
Het Ware Leven. Buiten deinde Leiden.
Misschien omdat onze dame en wij er
npgaj hongenjg uitzagen, nodigde onze
collega ons uit tot een maal te zijnent.
Wat denkt U, dat ze aten op zó'n feest
dag? Hutspot! En wij eten alles, wat de
pot schaft, behalve hutspot. Sinds daar
straks willen we niet anders meer. want
hutspot, bereid door Leidse vrouwen
handen is in onze ogen geen hutspot,
maar een feestdis, de derde October
waardig!
Tot Madame Lucienne' (de Zwaarste
Vrouw van Frankrijk. 32 jaar, weegt 485
pond) voelden we ons al onmiddellijk
aangetrokken. Haar knie zullen we
nooit vergeten. Om voor twee kwartjes
zó'n knie te zien, hoe kunnen ze het er
is 'laat- geworden, vooral in dat hoge
ronde ding, waar we steeds maai" im
pressies op gingen doen, en in de cake
verantwoordelijkheid op de kcop toe -
Hoofdredactie.
Tien keer heen en weer!
In een enorme belangstelling mochten
zich 's morgens vroeg de wielerwed
strijden op bakfietsen cn transportfiet
sen verheugen.
Wat een drukte op het Levendaal!
Vier, vyf ryen dik stonden de toe
schouwers langs de route en de favo
rieten werden aangemoedigdalsof het
een wereldkampioenschap gold!
De zwaarste wedstrijd was wel die
voor bakfietsen op houten wieleri. Voor
al dóér, waar het Levendaal heuvelach
tige neigingen krijgt (bij de Geeregracht
(Foto Van Vliet)
Een van de fraaist met bloemen versierde wagen van de traditionele
optocht.
en de Wielmakerssteeg) is door de
mannetjesputters, die voor deze race
hadden durven inschrijven, getranspi
reerd! Met. een indrukwekkende voor
sprong werd H. J. van Dijk winnaar,
gevolgd door 2. J. Preenen, 3. J. Gus-
senhoven, 4. N. Koolmans en 5. K.
Abrahams.
De bakfietsruiters op luchtbanden
hadden het evenmin gemakkelijk, doch
reden 6 ronden, 2 ronder meer dan de
„houten wielen'. Hier triomfeerde M.
Riethoven de 400 meter loper, dus
niet de wielrenner! met ruime voor.
sprong. G. van Schagen werd 2, 3. M.
Callenberg, 4. N. Dool, 5. P. Hollander,
6. J. Kalthof, 7. K. G. den Os. 8. J. C.
Boelee, 9 „De Sleutels" an 10. W. Zwet
sloot.
Meer spanning bracht het laatste pro
grammanummer, de transportfietsers. De
sterksten dei- deelnemers een groep van
ca. 8 renners, maakter zich al in de
eerste ronde los van de zwakkere broe
ders en bleven daarna angstvallig bij
een. individuele ontvluchtingspogingen
gezamenlijk de kop indrukkend! Th.
Schröder voerde ronderilang het pele-
ton aan, zeer onverstandig overigens,
want in de eindsprint, die de zaak be
slissen moest, was hij volkomen leeg en
kwam niet meer in het stuk voor" Van
der Poel ontsnapte in de laatste ronde
met v. d. Fits. die zich tot dusverre zeer
rustig gehouden had en in de laatste 100
meter, met een stijl la Schulte zijn
concurrent voorbij vloog enbekijkt
U maar de uitslag: 1. en ongekroond
kampioen van Leiden en omstreken op
de transportfiets: J. v. d. Fits, 2. K.
v d. Poel. 3. M. Riethoven, 4. Th.
Schröder. 5. J. Kastelein De prijzen
werden uitgereikt door de heer A. L. A.
van Unen, praeses van Arena Studioso-
rum en voorzitter der Organisatiecom
missie. geldprijzen wel te verstaan,
want we hadden hier ten slotte met
„beróepsrenner" té doen, nietwaar?
Als van ouds de
MEEST GELEZEN COURANT
van Leiden en Omstreken
(Foto Van Vliet)
Burgemeester Van Kinschot in een enthousiaste bui op de bakfiets te
zamen met de winnaars van de race. die onder grote belangstelling eff
hilariteit op dit soort vervoermiddel werd gehouden.
Op het Schuttersveld
Terwijl honderden zich vermaakten
in Stadsgehoorzaal. Schouwburg, of het
gebouw Prediker, bezochten duizenden,
om niet te zeggen tienduizenden het
Lunapark op het Schuttersveld, waar
men over de hoofden kon lopen en de
exploitar^en dan ook enorme zakende
den. Jammer dat de wet van vraag- en
aanbod ook ditmaal weer in de entrée-
prijzen tot uiting kwam. waardoor deze,
in tal van établissement-en stegen naar
mate de klok vorderde. Een ritje van
enkele minuten in de grote luchtschom-
mei kostte op het laatst liefst f. 1.25 en
nóg dromden de liefhebbers voor de
cassa! Klokke elf uur kondigden de
eerste knallen en vuurpijlen het laatste
nummer van het feestprogramma, hot
vuurwerk aan. Dank zy het prachtige
weer kwamen de diverse stukken voor
treffelijk tot l>un recht, zodat ook dit
onderdeel naar wens verliep.
Na afloop trokken de meeste feest
gangers naar huis; even nog werden de
café's in de binnenstad voller dan vol,
PAP EN YOGHURT 1 CENT PER
LITER DUURDER.
In verband met de verhoging van de
omzetbelasting van 2 op 3 To op
melkproducten zijn nieuw^maximum
verkoopprijzen voor pap en yoghurt
vastgesteldq. De nieuwe prijzen, welke
heden ingaan, zijn een cent per liter
hoger dan de tot nu toe geldende prij
zen. De prijs van consumptiemelk blijft
ongewijzigd.
Ingezonden Mededeeling
Bel 24244
DE RADIOTECHNISCHE DIENST
I.E.M.C.O. N.V., - NIEUWE RIJN 32
Repareert vlug, betrouwbaar, vakkundig
doch na enen was het ook hier tap
(kraan)-toe, zodat geleidelijk de nach
telijke rust over de voorheen zo roezige
Sleutelstad daalde.
VOOR ZONDAG 5 OCTOBER.
Hilversum I (301 M.) VARA 8 00:
nieuws,8 .15: strijdlied, 8.18: koperaccoor-
den; 8.30: voor de tuin; 8.40: Barcarole;
9.12: sport: 9.15: verzoekprogramma: 9.45:
geestelijk leven; 10.00: omroepkamerorkest;
10.30: correspondentie van Erasmus; 11.00:
kunst na arbeid: AVRO 12.00: nieuwe
Russische platen: 12.30: Zondagsclub:
12.40: zanglust; 13.00: nieuws; 13 15:
orkest Nador Bela: 13.50: spoorwegen
spreken: 14.00: Polonaise Brillante; 14.05:
boekenhalfuur; 14.30: Residentie orkest:
18.^: A. Rubinstein .piano; 16.40: sport-
reportage; VARA 17.00: morgenrood: 17.15:
harmonie Apollo, 17.30: Ome Keesje:
FEUILLETON
9
vertaald uit het Engels
door SUSAN ENGLIS
34).
Maar ik heb hem verteld, dat ilJ
niet meer met hem verloofd wilde zijn!
Uw David, zei Anne kalm is
een veel te verstandig iemand om zich
daar veel van aan te trekken. Gisteren
ben ik zelf even naar beneden gegaan
en heb ik met hem gesproken, nadat u
ingedommeld was. en hij heeft mij toen
alles verteld. En ik heb hem beloofd,
dat ik hem op de hoogte zou stellen,
zodra het. mysterie opgehelderd was.
Kathryn's ogen glansden en kregen
een zachte uitdrukking.
Hebt u dat heus gedaan? Dat was
.erg lief van u.
Wat zoudt u er van zeggen .stelde
Anne voor. als ik nu eens naar oe
neden ging en hem opbelde, nu dade
lijk om hem te vertellen, dat u hem
zo spoedig mogelijk wilt zien.
Zoudt u dat willen doen? Lieve
engelzei Kathryn gretig. hij is
waarschijnlijk 'op zijn kantoorik
heb het nummer hier ergens.
Ik heb het ook. vertelde Anne
haar lachend. en ook zijn nummer
thuisen het nummer van het res
taurant vaar hij gewoonlijk luncht. Hij
gaf me die allemaal gisteren. Zal ik
maar direct gaan proberen?
Kathryn knikte stralend. Anne ging
snel de kamer uit en rende de trappen
af op weinig conventionele wijze. Sara.
die door de hall kwam. keek haar ver
schrikt aan. totdat ze de uitdrukking
van Anne's gezicht zag.
Alles is in orde. Sara riep Anne
triomfantelijk uit. Ga maar naar
boven naar juffrouw Kathryn. ze zal
je alles wel vertellen- We hebben het
mysterie doorgrond en ze zal nu in
minder dan geen tijd weer beter zijn.
Terwyl .ze wachtte op het gesprek
met Londen, overdacht ze. dat ze niet
alleen zo blij was, omdat het probleem,
dat baar als verpleegster zo ter harte
pi"" nu was opgelost. Het gaf vooral
VD,d',or,ing Kathryn zo volkomen jong
en gelukkig te zien .om het masker van
hardheid en cynisme van haar jonge
gezichtje te zien wijken en om haar
te horen spreken zonder de cynische
toon, waarmee ze het verdriet in haar
hart had trachten te verbergen. Het was
iets wonderbaarlijks enontroerends.
Uw gesprek met Londen
meldde de centrale.
Snel vroeg Anne. of meneer David
Lorne aanwezig was. Neen, het betrof
een persoonlijke aangelegenheidZe
kon het met niemand anders behande
len. De stem aan het andere einde van
de lijn verklaarde dat meneer Lorne
helaas die morgen uit de stad vertrok
ken was. Voor zaken. Neen. hij zou
vandaag niet terugkomen en ook mor
gen niet Het zou misschien een week
of tien dagen durenOf hij ergens
te bereiken was? De kwestie, waar het
om ging was zeer dringend. Misschien
pou een telegram naar zijn hotel in
Belfast hem bereiken, meende de stem
aan de andere kant. Maar morgen zou
hij weer vandaar vertrekken, en waar
heen hij daarna zou gaan. was niet ze
ker. Dat hing af, van wat in Belfast
gebeurde.i
Naderhand vroeg de telefoniste aan
de andere kant zich af, waarom ze
zoveel inlichtingen over meneer Lorne
had gegeven in dit speciale telefoon
gesprek. terwijl het een drukke morgen
was en ze helemaal niet dergelijke, in
lichtingen mocht verstrekken. Na
tuurlijk had de vraagster gezegd, dat
't een zeer dringende persoonlijke aan
gelegenheid betrof, maar dringende
zaken betroffen meestal een sterfgeval
of ernstige ziekte en deze stem had
helemaal niet geklonken ^lsof er iets
dergelijks aan te kondigen viel. Het
leek er eerder op. dat nien opbelde om
hem stel dat hij getrouwd was ge
weest aan te kondigen, dat er een
tweeling geboren was en dat vrouw en
kinderen het goed maakten!
Anne moest even moed verzamelen
om Kathryn te vertellen, dat David
Lorne niet 4n Londen was, en daar niet
eerder dan over een week of tien dagen
terug zou zijn. en dat het niet zeker
was of ze hem telegrafisch zouden kun
nen bereiken. Maar, Zei ze verstandig,
als Kathryn nu een week of een dag
of tien goed oppaste zou ze er ook des
te beter uit zien op het moment, dat
hij haar zou künnen komen opzoeken.
Bij deze voorstelling van zaken kon Ka
thryn haar vrolijkheid behouden, en
toen moest het telegram opgesteld wor
den. dat. naar ze hoopten. David in
Belfast zou bereiken.
Nadat ze het samen in elkaar gezet
hadden, ging Anne weer naar beneden
om het telefonisch door te geven. Sara.
die bij Kathryn achterbleef, moest in
tussen het hele wonderbaarlijke ver
haal opnieuw horen. Kathryn bekende,
dat een ziekelijke overtuiging zich van
haar had meester gemaakt, dat ze vast
en zeker zou sterven. En hoe ze zich
zelf iedere nacht in slaap had gehuild.
63). De daling gelukte en daar ston
den Panda en Oehoe dus voor de zo
veelste maal op een onbekend stuk land
ditmaal het strand van een klein
Zuidzee-eiland.
Moedeloos gingen ze op een verho
ging van de bodem zitten en staarden
voor zich uit.
„Zo gaat het niet goed!" mompelde
Oehoe. „Er is maar weinig kans, dat
ik deze wedstrijd zal winnen! Ik heb te
véél pech. Daar zitten we nu en weten
niet eens waar!"
„Myn schuld is het niet!" zei Panda.
„Waarom is er geen extra-benzine0
Kompas! Wel ja! Alsof het niets is!
Heb jy geld om die dingen te betalen0
Weet je wel, dat ik aan deze wedstrijd
mee doe om iets te verdienen! Ik zou
ook liever een middagdutje doen, ge
loof dat maar!"
„Wacht es even!" riep Panda. „Het
kljnkt hol! Er zit hieronder een niimte!"
Als u het my toch maar eens ver
teld had. juffrouw Kay, zei Sara
ik had u toch kunnen zeggen
Maar ik was er zo van overtuigd,
dat je me toch niet de waarheid zou
zeggen. Sara. Alan, die zou het me wel
vertellen, als ik het hem op de man
af, vroeg, maar ik was bang het hem
te vragen
En dat ik er nooit een vermoeden
van heb gèhad. dat y zo lag te pieke
ren! Maar zuster Prescött diè heeft
het dadelijk gezien, zodra ze hier kwam.
Ze heeft er Rose en mij naar»gevraagd,
en ik dacht dan wel esns aan dingen,
waaraan ik tevoren nooit zozeer aan
dacht had geschonken, maar nóch Rosè.
nóch ik konden de waarheid vermoeden
Maar de zuster, die was vastbeslo
ten er achter te komen, en nu is dat
haar gelukt!
Sara veegde tranen van geluk weg
en lachte tussen haar snikken door.
Kathryn's ogen waren ook glanzend
van tranen, terwyl ze teruglachte.
Wat een stomme ezel ben ik geweest,
hè Sara! Maar ik was er zo van over
tuigd, omdat Dick
Opeens schoot Kathryn iets te bin
nen en haar ogen werden groot van
verwondering. —Maar Sara! Ze wist het
van Dick! Op het moment, dat ik zijn
naam noemde, zei ze dadelyk, dat hij
aan tuberculose gestorven was-*1
Maar natuurlijk wist ze dat juf
frouw Kay. loog Sara snel en kalmweg.
Ik heb haar op een dag in de keuken
alles over meneer Dick verteld- Wat Sa
ra betrof, mocht mevrouw Dick Heriot
doorgaan dé maskerade van zuster Pres
cött te spelen net zo lang als ze dat
zelf verkoos. Ze had van nu af aan
Sara's volledig vertrouwen en Sara zou
haar in alles wat ze deed steunen. Rose
zal er ook blij om zijn, dat we onze
mond hielden over haar als ze dit hoort
zei Sara tevreden tot zichzelf.
HOOFDSTUK XII.
Alan Heriot richtte zich op, haalde
schouders op en. glimlachte tegen
voorman bij de tractor, die stil
stond. Daar zitten we nu, George,
zei hii. de lagers zy'n kappt.
Ja, stemde George toe. dat hebt
u goed gezien.
(Wordt vervolgd)
17.50: sport: 18.00: nieuws; 18.15: boek
bespreking. 19.00: dienst Herv. Kapel
Hilversum, voorg. ds. G. J, W. den Herder;
AVRO 20.00: nieuws; 20.05: actualiteiten;
20.15: meesters der melodie; 21.00: hersen
gymnastiek; 2130: le piano romantlque;
21.45: slot hoorspel „Bandjir": "22.30:
waltztlme; 23.00: nieuws; 23.15: Skymas-
ters; 23.4524.00: zigeunerorkest M. Imre.
Hilversum II (415 M.) KRO 8 00:
nieuws; 8.15: J. Paderewski. piano; 8.25:
inleiding Hoogmis; 8.30: Hoogmis Parochie
kerk H. Jozef te Hilversum; NCRV 9.30:
nieuws; 9.45: NCRV-koor; 10 00: dienst
Chr. Geref. Kerk Utrecht, voorg. ds B. J.
Oosterhoff; 11.30: na de kerkdienst; KRO
12.15: boekbespreking; 12.30: Metropole-
Orkest; 12.55: zonnewijzer; 13.00 nieuws;
13.15: over boeken; 13.20: Metropole Or
kest; 13.40- apologie; 14 00 Radio Phllh.
Sextet; 14.35: Helnrich Schlusnus. bariton;
14.45: R.K. middenstandsbond; 15.00: gra-
mofoonmuziek15.15: cabaret; 15.45: Kath.
thuisfront; 15.55: Vespergesang; 16.00:
Vesper Augustljncrklooster Nijmegen;
16.35: verzoekprogramma; NCRV 17.00- de
Jonge kerk hoort het oude woord19 00
de psalmen van Sweelinck. 19.15 kent gij
uw bijbel; KRO 19.30: nieuws; 19.45: R.
Dixon, orgel; 19.55: sportflitsen; 20.20:
luisterspel, „De ijs-sfinx"; 21.15: V. Syl
vester en orkest; 21.35: de zilvervloot;
22.10: de Van Rooyens; 22.15: avond
gebeden liturgische kalender; 22.30:
nieuws; 22.45: Kath. nieuws; 22.5024.00:
kamermuziek..
VOOR MAANDAG 6 OCTOBER.
nilvcrsum I (30r M.) VARA 7.00:
nieuws; 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
musetteklanken; 8.00: nieuws; 8.1-5: strijd
lied; 8.18: lichte klanken: 9.15: symphonle
van Beethoven: VPRO 10.00: morgenwij
ding door ds J J. Thomson; VARA 10.20:
J. Mc. Cormack .zingt; 10.30: voor de
vrouw; 10 45: ziekenbezoek. 1120: celloN
en plano: 11.40: voordracht; 12.00: accor
deonorkest; 12.30: weerpraatje; 12.33; voor
het platteland; 12.38: orkest Carlo Car-
cassola; 13.00: nieuws; 13 15: kalender;
13.20: Metropole Orkest; 14.00: plano
recital E. Everts; 1430: voor de Jonge
moeder, 14.45. operettemuziek; 15.30:
hoorspel „De stad Wan-Lln"; 16.30 orgel
opnamen; 17.00: de school is uit; 17 30:
pianoduo; 17.45: Rijk Overzee, 18 00:
nieuws; 18.15: orkest F. Hardley; 18.30:
Ned strljdkr.; 19 00: Jan Corduwener;
19.15: Noord Hollands progr 19.45: appèl
ex pol. gev. bez. tijd; 20 00: nieuws; 20 05:
dingen vhn de dag; 20.15: Radio Phllh.
Ork.; 21.00: GG cabaret; 21.30: Refiio
Phllh. Orkest; 22.16: de vakbeweging in
Engeland: 22.30: meestertrio; 23.00:
nieuws; 23.15: Ramblers; 23 4524.00:
llohte rustige klanken.
Hilversum II (415 M.) NCRV 7.00:
nieuws: 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
reveille: 7.45: woord voor de dag: 8.00:
nieuws; 8.15: Sionsliederen 9 00: orkest
Boyd Neel; 9.15: ziekenbezoek; 9.30:
waterstanden; 9.33: grote orkesten; 10.30:
morgendienst o. 1. v ds nir. G. A Alma;
11.00: tenor en klavier; 11.15: voordraoht;
11.40: muziek van Schubert. 12.00: staf-
muziek A'damse politie; 12.30: tteerovor-
zicht; 12.33: stafmuziek A'damse politie:
13.00: nieuws; 13.15: Mandollnata; 14.00:
voor de scholen; 14.30: favorite songs;
15 00: discoverrassingen: 1530: sonate van
Reger; 16.00: bijbellezing; 16.45: Soclété
des concerts du conservatoire; 17.00. Bos
ton Symphonle^}rkest; 18.15: sport; 18 30:
bariton en clarecimbel; 19.00: nieuws:
19.15; boekbespreking; 19.30: actueel ge
luid; 19.45: gram muziek. 20.00; nieuws:
20 05: proloog; 20.15: omroeporkest; 2100:
Chr. Hist. Jongeren; 21.20: ensemble
Lachman; 22.00: kerkelijk orgelspel; 22.30:
nieuws; 22.45: avondoverdenking; 23.00:
populaire klanken; 23.4024.00: slot»
accoord.