Debat in Britse Lagerhuis „Nederland bereikt als een der eerste het oude peil" Merkwaardige „oorlogsinspanningen" in Amerika Hef is grootmoedig tegenover Duitsland Borrel-Business en millioenen - objecten Een man als jij Onverwachte Batavia-reis van Minister L. Neher TER BESPREKING VAN WEDEROPBOUW EN P.T.T. VRAAGSTUKKEN. Geheel onverwacht is vanochtend om 6 uur de Minister van Wederopbouw en Volkshuisvesting, de heer L. Neher, per KL.M.-vliegtuig van Schiphol naar Batavia vertrokken. Minister Neher verklaarde vlak voor zijn vertrek, dat hij ,,als vertegenwoor diger der Nederlandse regering ter be spreking van vraagstukken, die zich bij de wederopbouw van Indië en bij de organisatie der P.TT. aldaar voor doen" naar Batavia vertrok. Hij achtte het niet in 's lands belang op dit moment reeds nader over zijn verblijf in Indonesië uit te wijden en kon evenmin ook maar bij benadering antwoord geven op de vraag hoe lang dit zou zijn, al voegde hij daaraan toe, dat het zeker niet minder dan een tweetal weken zou zijn. De enige, die de minister op zijn reis vergezelt, is zijn secretaris, mi\ H. G. Quik. Mevr. Neher nam met haar zoon op Schiphol afscheid van haar echtge noot, die voorts uitgeleide werd gedaan door de Directeur-Generaal der PT.T., de heer T. van Houwelingen, secr - generaal R. H. Mouton, de chef van zijn kabinet, jhr. ir. A C. D. de Graeff en de directeur-generaal der Volks huisvesting, dr. Z. Y. van der Meer. De D C. 4, waarin de minister de reis maakt, wordt bestuurd door gezagvoer der G Moll. In Cairo zal een 20-tal gestrande passagiers aan boord gaan, waarna de reis wordt voortgezet naar Sjarda in Arabië. Wegens de moeilijk heden, die de K.L.M, in Brits-Indië on dervindt, wordt dan alleen nog Colombo op Ceylon aangedaan. Van Colombo uit hoopt de piloot zonder tussenlandingen naar Batavia te vliegen. Mr. Van Kleffens ere-doctor van Hope-College Dr. J. J Lubbers, president van Hope College in Holland (Michigan), heeft medegedeeld, dat de Raad van Curato ren besloten heeft het eredoctoraat in de rechten aan mr. van Kleffens, de Nederlandse ambassadeur in de V.S., te verlenen, hetgeen morgen zal geschie den. In verband met de bespreking van de Indonesische kwestie in de Veiligheids raad vertrekt mr. Van Kleffens van daag niet naar Holland om daar de vie ring van het eeuwfeest bij te wonen- Misschien zal hij er later heen gaan. BLIJFT OP UW HOEDE VOOR DE COLORADOKEVER! Dë Plantenziektekundige Dienst wijst er de aardappelverbouwers met klem op, dat de strijd tegen de coloradokever niet mag verslappen. Het is nu de tijd, om de jonge kevers, die straks gaan overwinteren, te verdelgen Iedere kever, die nu vernietigd wordt betekent het volgende jaar een haard minder. Men controlere het gewas dus geregeld. Er mag niets ontsnappen! Ons Distributielioekje Voorlopig geen opheffing der fietsendistributie. In verband met de geruchten, dat op heffing van de fietsendistributie aan staand zou zijn, deelt het Ministerie van Economische Zaken mede. dat besloten is de bestaande regeling, voorlopig ongewijzigd te handhaven. Wel zijn, in nauw contact met het bedrijfsleven, de moeilijkheden van vrij geven van fietsen overwogen, maar het is gebleken, dat de opheffing van de distributie van fietsen bij handhaving van de bandendistributie grote moeilijk heden met zich mee zou brengen, aldus het Ministerie. NIEUWE BANANENBON VOOR KINDEREN. Op 13 Augustus a.s. zal voor kinderen tot 5 jaar opnieuw een bon voor 500 gr. bananen bekend gemaakt wordeh. Aan gezien de verstrekking van bananen af hankelijk is van allerlei factoren, die met de transitohandel in dit product samenhangen, is het noodzakelijk, dat ook de nieuwe bon op lange termijn lo pende is, waarop naar mogelijkheid ge distribueerd kan worden. DEZE WEEK EEN EI VOOR IEDEREEN! In de bonnenlijst van deze week zal een bon worden aangewezen voor een ei. Deze verstrekking geldt voor alle leeftijdsgroepen. Korporaal dodelijk verongelukt VLIEGTUIG TOTAAL UITGEBRAND. Gistermiddag om 12 uur is op de vliegbasis Woensdrecht bij het maken van een oefenvlucht met een Tiger- móthtoestel de 23-j, korporaal L. A. J. Dirken, uit Zundert (N.B.) dode lijk verongelukt. Het vliegtuig kwam, nadat het in een vrille was geraakt op ruim 500 M. van het vliegveld neer, slechts dertig meter van de weg HoogerheideHuvbergen op ongeveer zeventig meter van een wo ning. Het toestel vloog t-oen het op de grond terecht kwam terstond in brand Spoe dig was hulp aanwezig, doch men kon niet voorkomen, dat het vliegtuig vrijwel ge heel uitbrandde. Het verkoolde lichaam van de bestuurder kon eerst daarna worden geborgen EERSTE HEFSCIIROEFVLIEGTUIG IN ONS LAND. In ontzaglijke kisten verpakt, is giste ren met het Amerikaanse s.s. „Gaines ville Victory" van de Black Diamond Line het eerste voor ons land bestemde hef schroef vliegtuig uit New York te Rotterdam aangekomen. Het is bestemd voor Frits Diepen Vliegtuigen N.V. Deze hélicoptère, van het Sikorsky S 51 type zal. door de „Stichting hef schroef vlieg tuigen" op Ypenburg en andere vlieg velden op het practische bruikbaarheid worden getoetst. De hélicoptère is tij dens de oorlog met succes o.a. tegen de Duitse U-boten ingezet. VERVROEGD VERTREK VAN HET M.S. „ORANJE". Het m.s. „Oranje" van de Stoomvaart Mij. „Nederland" za' Vrijdag a.s. en kele uren eerder dan aanvankelijk was bepaald uit Amsterdaam naar Indië ver trekken Ongeveer 1000 passagiers zul len aan boord gaan. Te Nieuw Weerdlnge zijn bij de landbouwer W. Brinks drie kalveren ter wereld gebracht door een koe, die reeds meermalen tweelingen had. ONZE KINDEREN IN ENGELAND. Binnen 14 dagen allen terug. Volgens de „Daily Herald" werken functionarissen van het Britse Depar tement van Buitenlandse Zaken, de Nederlandse ambassade te Londen en de Deense legatie aldaar thans samen om er voor te zorgen, dat de 1500 Ne derlandse en Deense kinderen, die nog met vacantie in Engeland vertoeven, weer behouden thuis zullen komen. De eerste groepen van deze 1500 kin deren zullen in de loop van deze week de thuisreis maken. Men verwacht, dat alle jeugdige vacantiegasten, die in het kader van de uitwisseling door de W.F.A. nog in Engeland vertoeven, bin nen veertien dagen naar hun haardste den teruggekeerd zullen zijn DANK AAN DE DENEN. De duizend Nederlanders, die onder auspiciën van de World Vriendship As sociation hun vacantie in Denemarken hebben doorgebracht en nu met de „Waterman" op de thuisreis zijn. heb ben aan het bestuur van de W.F.A. in Denemarken het volgende telegram ge zonden: „Wij danken u voor alle moeite en verzoeken u het Deense volk onze dank over te brengen voor de prettige vacan tie en grote hartelijkheid, WEER NORMALE REGELING VOOR INDISCHE SPAARBANKBOEKJES. Toen de verbinding met Indië moei lijk en de administratie van de post spaarbank te Batavia nog niet hersteld was, heeft de rijkspostspaarbank vele duizenden gerepatrieerde houders van Indische postspaarboekjes geholpen, De normale regeling van overdracht voor Indische spaarbankboekjes is weer ingevoerd: zij worden door de directie van de Postspaarbank te Batavia met vergunning van het N I. Deviezeninsti- tuut afgesloten en de saldi worden over gemaakt aan de Rijkspostspaarbank. Voor hen, die zich in Indië gaan vesti gen, is thans ook weer overdracht mo gelijk van Rijkspostspaarbank op de Indische postspaarbank. REGERING BLIJFT IN DE MEERDERHEID Gisteren is het debat over de wet aangaande voorziening en diensten, voortgezet. Churchill diende het voornaamste amendement van de oppositie in, strek kende tot verwijdering van de bepa lingen uit het wetsontwerp, welke de regering in staat stellen de werkers over de verschillende bedrijfstakken te verdelen. Churchill verzette zich hevig tegen dit gedeelte van de wet. Naar zijn mening handelden Attlee en Mor rison onder druk van buiten. Vervolgens verdedigde Churchill het recht van be- staan van privé-eigendom. Ten slotte beschuldigde hij de regering van het ge bruik van Hltleriaanse taal. hoewel hij zioh haastte er aan toe te voegen, dat zijn politieke tegenstanders „respecta bele lieden" zijn. Hij hield staande, dat achter het wetsontwerp „crypto-com munisten en extremisten" zitten. „Ik acht het noodzakelijk, dat de werkende bevolking weet. dat na twee jaar socia lisme. ons een wetsontwerp wordt voor gezet dat tegelijk geoogt de bemiddel den te beroven en de armen zonder de sanotle van het parlement tot slaaf te maken". Morrison, die voor de regering ant woordde. verklaarde niet van zins te ■zijn een opsomming te geven van het geen de regering op grond van de nieu we bepalingen zou kunnen doen. Chur chill, aldus Morrison, houdt er van an dere mensen Hitier te noemen, maar hij is zelf een „interessant geval voor de psychologie": Toen hij zelf eerste minis ter was. meende hij de meest uitge breide bevoegdheden voor zich te mo gen opeisen maar als een ander ver strekkende bevoegdheden nodig oor deelde. was deze een Hitier. De opposl- Gisterochtend heeft de 72-Jarlge litte rator Thomas Mann in het Amstel- hotel, waar hij voor enkele dagen met zijn echtgenote intrek heeft genomen, de meest uiteenlopende, vrager beantwoord. Thomas Mann kent ons land op zijn duimpje. Hij is hier vaak geweest en heeft herhaaldelijk in Noordwijk gelo geerd. Het laatst was deze beroemde schrijver hier in het jaar 1939, toen hij vanuit de V. S. een bezoek bracht aan Europa. In 1933 is hij, zoals bekend, uit Duitsland uitgeweken, om zich in Zwit serland te vestigen. Daar verbleef hij tot 1938 om dan naar de V. S. te emi greren. Mann verklaarde er van overtuigd te zijn, dat Nederland een der eerste Euro pese landen zal zijn, dat het oude peil bereikt. In Noordwijk hoopt Mann een voorwoord te schrijven voor een album met tekeningen van Franz Mazerel, dat binnenkort zal worden uitgegeven, Sprekende over de oorlog en zijn gevolgen, zeide Thomas Mann: „Geen Duitser zal dit land zonder schaamte kunnen bezoeken, na al die ^ellende, die de Duitse leiders hier hebben ge bracht. Ik heb een diepe bewondering voor de grootmoedigheid, die het Ne derlandse volk tegenover de Duitsers toont. Ik ontving onlangs een schrijven van een Nederlandse vereniging, die het op zich genomen heeft voedselpaketten naar Duitsland te zenden. Het spreekt vanzelf, daft het streven van deze ver eniging in Nederland op enig verzet stuit, In het schrijven vroeg men mij, hoe ik stond tegenover het verzenöen van de voedselpaketten naar Duitsland. Ik heb gemeend hun streven te moe ten ondersteunen. Een bewijs van uw grootmoedigheid is het ook," zo zeide Thomas Mann lachend, „dat lk u in het Duits toespreek, zonder dat u daar aan stoot aan neemt. Het spreekt vanzelf, dat gU, even goed als ik, waardering hebt voor het geen de goede Duitse traditie de we reld aan cultuur heeft gebracht. Het instrument voor het uitdragen van de „goede tradities" was de Duitse taal en wij mogen haar niet verdoemen, omdat zij ook de taal van onverant woordelijke leiders was." Op de vraag, wat hij dacht van de her opvoeding van de Duitse jeugd, ant woordde Mann: .^Ongetwijfeld is dit een uiterst moei lijk probleem De toestand is bijzonder verwarrend, doch ik geloof stellig, dat er thans reeds in Duitsland krachten aanwezig «zijn, die de vernieuwing voor bereiden. Het Duitse volk heeft sedert de Renaissance te lijder, gehad onder de geestelijke en morele radeloosheid als gevolg van religieuze en traditionele bin dingen. Ook andere Europese volkeren hadden hiermede te kampen. Doch zij bezaten de „bon sens", de aanwezige energie in de juiste banen te leiden. „Duitsland bezat deze „bon sens" j niet en heeft er zwaar voor moeten boeten, Het algemeen heersende ni- j hilisme, dat zich reeds dadelijk na de Renaissance deed gelden, is in Duits land het sterkst tot uitdrukking ge komen." „Waarom ik mij niet meer in Duits land zal vestigen? Och, dit zijn zuiver persoonlijke motleven. Mijn kinderen en kleinkinderen zijn in Californië en ik heb mij daar ingeburgerd. Het heeft géén zin meer voor mij naar Duitsland te gaan en mij daar aan de gewijzigde omstandigheden aan te passen. Boven dien heb ik een zekere wrevel tegen hen, die met mij hadden moeten emigreren in 1933. Deze mensen bleven In Duits land en profiteerden mede, toen het nationaal-socialisme in opkomst kwam. Thans beroemen zij zich er op, dat zij Duitsland in de moeilijke jaren niet in de steek lieten, terwijl de emigranten in het buitenland een prettig leventje leid den." Over de Amerikanen zeide Thomas Mann: „Het is een jeugdig, leergierig en openhartig volk. Het heeft veel res pect voor de Europese civilisatie. De Amerikaan is een athletisch en gezond mensentype en ik geloof in zijn toe komst." „Heeft u nog plannen voor nieuwe ro mans" „Mijn laatste grote werk, „Dr. Faustus" is nu voltooid. Het zal in verschillende talen verschijnen Binnenkort wordt de oorspronkelijke Duitse editie in Stock holm uitgegeven In 1911 onderbrak ik mijn roman ,3ekenntnisse des Hoch- staplers Felix Kr uil" om „Der Tod in Venedig" te schrijven. Ik zal dit frag ment weer ter hand nemen en afmaken." tie verdedigt zich door te zeggen, dat Churchill de bevoegdheden in oorlogs tijd had, maar hij (Morrison) sluit zich aan bij de mening van het vakvereni gingscongres en beroept zich op het recht om de arbeid te organiseren. Na 5 uur discussies werd Churchill's amendement verworpen met 278136 -stemmen.- Ook een paar voorstellen van dissi dente labour-Ieden werden met grote meerderheid verworpen. Intussen blijft bij een deel van La bour het verzet krachtig, daar de wet h.i. niet ver genoeg gaat, speciaal niet, wat de nationalisatie betreft. Dientengevolge blijven er geruchten lopen van een wijziging in de regering. Zelfs verluidt, dat Attlee zou hebben willen aftreden, doch dat daarvan op aandrang uit de partij niets is geko men. Na een zitting van 18 uren heeft het Lagerhuis de wet in derde lezing afge daan. De wet werd aanvaard met 178 63 stemmen- Heden gaat de wet naftf het Hogerhuis. Fraser Wighton Reuters correspon dent. weet omtrent de gisteren gehou den bijeenkomst van de parlementsfrac- tie der Labourpartij nader te melden, dat de regering haar voorstel tot het uitstellen van een beslissing over na tionalisering van de ijzer- en staalin dustrie met een zeer kleine meerderheid, namelijk met 81 tegen 77 stemmen, er door gekregen heeft. De ijzer- en staal industrie zal thans onder regeringscon- tröle gesteld worden De aandelen zul len echter in particuliere handen blij ven. in afwachting van nationalisering in de toekomst. Morrison zou krachtig op uitstel van nationalisering hebben aangedrongen, omdat het thans ten uit voer brengen er van de door de rege ring verhoopte productie in gevaar zou kunnen brengen. Thomas Mann en zijn echtgenote bU aankomst op Schiphol. (Van onze correspondent in New York) Gelijk Nederland als naoorlogse wee de zuivering kent, heeft Amerika zijn War Invesigating' Committee, dat tot taak heeft na te gaan of gedurende de oorlog onregelmatigheden hebben plaats gehad met betrekking tot regerings orders voor de bewapeningsindustrie. Onlangs werd het onderzoek geopend tegen Howard Hughes (zijn belangen: petroleum, de Hughes Tool Comp., Lockheed Aircraft, Trans World Airli nes, Films; zijn vermogen: 150 milli- oen dollar) en Henry Kaiser, wiens veel zijdige industriële belangen wij reeds eerder beschreven. Hoewel het werk van het Committee zakelijk volkomen verantwoord is, schuilt er een addertje in het gras in de vorm van het drijven van bepaalde republikeinen om de Roosevelt-rege- ringen posthuum in de schoenen te kunnen schuiven dat er op onbetame lijke wijze is omgesprongen met het geld van de Amerikaanse belastingbe taler. De voornaamste punten waren de contracten voor een tweetal vliegtuig modellen, door de Hughesl Tool Comp. te vervaardigen, het ene de beroemde zesmotorige vliegboot van Hughes, waaraan intussen $18.000.000 besteed is maar die nog altijd verlaten in het speciaal gegraven vijvertje op eind montage ligt te wachten en het tweede het smalle verkenningsvliegtuig voor foto-doeleinden, dat tot op heden 22.000,000 heeft gekost, waarvan een model vorig jaar door Hughes zelf werd proef gevlogen, neerstortte en totaal vernield werd, waarbij Hughes als door een wonder aan de dood ontsnapte. JOHN MEYER, MEESTER- HENGELAAR NAAR VETTE KLUIFJES. Het spreekt vanzelf dat de Ameri kaanse industriëlen gedurende de oor log voortdurend op de loer lagen naar zulke vette kluifjes als deze 40.000.000 -contracten, waarmee naar hartelust geëxperimenteerd kon worden. Om de ze in de wacht te slepen hadden zij ,,public-relations-men" in hun dienst, die met borrels en dinertjes en dan vervolgens met wat pressie op hoge ambtenaren en hoge militairen moes ten trachten om voor hun baas de or ders los te krijgen. Dit aantonen van „pressie" en het begunstigen van vriend jes nu is 't werk van het „Committee". Een van de meest schilderachtige „public-relations-men" in dienst van een Amerikaans industrieel is zonder twijfel John Meyer, in dienst van Ho ward Hughes. Meyer gaf toe bij de on derzoekingen, dat hij in de oorlogsjaren meer dan 150.000 besteedde aan di nertjes, borrels en gezellige avondjes voor hoge ambtenaren en militairen. Een bijzonder pikant tintje kreeg zijn verklaring toen hij zei, dat een van de hoge militairen die het meest geteerd had op de zak van Meyer/Hughes nie mand anders was dan Elliott Roosevelt, zoon van de president, gedurende de oorlog kolonel en ten slotte brigadier- generaal in de Amerikaanse lucht- FEUILLETON Roman door Bettina Meyenberg. 44) Een ogenblik hield ik mijn adem in. maar dan schoten tientallen gedachten door mijn hoofd. Het verbaasde me niet, zo erg in de bibliotheek, die ten slotte als Asbjörusens rijk werd beschouwd, een revolver aan te treffen. Het was de ma nier waarop die revolver bewaard werd. die ik zo vreemd vond- Een man die zijn wapen zo verbergt voert iets in zijn schild. Zou hij misschien Gösta naar het leven staan? Geloofde hij daartoe het recht te hebben, omdat hij een verrader in hem zag? Ik was zo verstrooid, dat Gösta. met wie ik een half uur later mijn dagelijks telefoongesprek had. me verschillende malen vroeg wat er eigenlijk aan de hand was. „Oh, niets bijzonders", antwoordde ik ontwijkend. „Ik heb mé geërgerd over Sonja". „Ontsla haar dan toch ook, als ze je op je zenuwen werkt" „Dat is al gebeurd. Heb jij er be zwaar tegen als ik Mariana's vroegere keukenmeid aanneem?" „Maar Sylvrid! Dat moet jij toch we ten!" „Ja. natuurlijk. Maar ik bedoel., kan ze ook later blijven? Ze is op een leef tijd waarop men niet zo gemakkelijk een nieuwe betrekking vindt". „Wat bedoel je. later?" Er krampte iets samen in mijn keel. Dat Gösta me dat moest vragen! Het leek wel of hij er genoegen in schepte mij steeds weer over dit „later", te ho ren spreken. En ik wist immers nog he lemaal niet of ik overwinnares zou blij ven in de strijd om zijn liefde- „Dat weet je heel goed. Later als ons contract afgelopen is". „Oh juist. ja. Natuurlijk kan ze blij ven. Ik weet uit ervaring dat Inge be trouwbaar is en goed kookt. Verder nog iets nieuws?" Ik ontkende vertelde hem dat Eb- ba alles op "Juliënborg ondersteboven keerde Ze had het grote zomerfeest na melijk reeds vastgesteld op volgende Za terdag. Op het grasveld voor het slot was een dansvloer opgericht, en uit de stad was een hele kist lampions aange rukt. De hele dag door werd er getim merd en gezaagd, en Inge zou haarban den vol hebben om alle hongerige ma gen van de gerequireerde hulptroepen te vullen. In de 'hall zou een groot boek komen goud op snee, waarin iedere gast zijn handtekening moest zetten. Dit boek zou volgens Ebba een blijvende herin- nering zijn aan het grootste feest dat ooit op Juliënborg gehouden was. Ik in- formeerde nog naar Gösta's gezondheid en vroeg of hij dacht Zaterdag aanwe zig te kunnen zijn. Hij dacht dat zulks wel niet het geval zou zijn en voegde er bij dat hij dergelijke daverende festivi teiten toch nooit zo erg op prijs steldé. Teleurgesteld stelde ik Ebba voor het feest nog enige dagen uit te stellen, maar ze hield koppig aan de oorspron kelijke datum vast. Het weer zou oin- nenkort veranderen dacht ze. en boven dien zou Gösta blij zijn als bij zün te rugkeer de rommel voorbij was. Ik moest me nu maar met mijn planoconcert be zig houden en de rest aan haar over laten, dan kwam het wel in orde. Overigens had ze vandaag met Rune- berg over het muzikale deel van de avond gesproken. Hij zou eerst Mendel sohns Sommernachtstraum dirigeren en dan kwam ik met Beethoven aan de beurt- En of ik al wist wat ik ging spe len7" „Ik weet het niet. dat doet er wei nig toemompelde ik, worstelend met mijn tranen. Ik kon het niet ge loven het feest zonder Gösta. „Rune- berg mag uitmaken wat ik zal spelen, concert in Es-dur of 'dat in C-dur". „Goed, ik zal het met hem bespreken. Twee repetities zullen wel voldoende zijn?" „Volkomen". „Prachtig. Je zult zien Sylve. jouw op treden wordt het hoogtepunt van de avond". „Dat weet- ik niet. Gewoonlijk is het publiek op een feest niet erg enthousiast als ze erg lang worden bezig gehouden met klassieke muziek". Ik zweeg even. Dan zei lk: „Je moet niet boos worden, Ebba, maar lk moet je iets vragen". Ebba's bla,uwe ogen keken mü aan. Ze schenen zo eerlijk en hel der dat mijn aanloopje al stokte, „Nou. Sylve? Zeg het maar!" „Ebba, zeg eens eerlijk houd jij van Gösta?" „Ja", zei Ebba. vlug en zonder reserve. „En ik weet ook dat jij van hem houdt". „Oh nee, Ik „Natuurlijk houd jij van hem. Het is een onmogelijke situatie, maar we zullen ons er bij neer moeten leggen dat we 19). Het is achteraf moeilijk te zeg- gen waardoor Oehoe Z. Uil wakker schrok. Misschien door het geschreeuw van Panda of misschien omdat er een steen lag waar het toestel tegen aan stootte in ieder geval, de grote vlie ger schrok wakker, zag met één enkele blik wat er aan de hand was en haal-1 de toen met kloeke hand een handle over en op het zelfde moment stond het vliegtuig stil. „Een remtf' legde de piloot uit toen Panda er door de geweldige ruk uitge slingerd werd en met een plof op de grond terecht kwam. „Dit had slecht af kunnen lopen!" vervolgde hij pein zend. „Wanneer ik het terrein goed bekijk is het eigenlijk vreemd, dat we nog in elkaar zitten! Maar ja, zolang ik zelf aanwezig ben is het uitgesloten, dat er een ongeluk gebeurt, daar troost ik me altijd maar meel" allebei van hem houden- Overigens ik hoop dat jullie huwelijk als je het zo noemen wilt, maar van voorbijgaande aard is", Ebba's woorden kwetsten mijn vrou welijke trots diep. „Dat geloof ik graag". Ik speelde het zelfs klaar een soort sarcastisch lachje voort te brengen „anders zou je nooit in staat geweest zijn zo aardig tegen me te zijn. Je gelooft zeker dat je al zeker bent van zijn liefde?" „Dat geloof ik niet alleen, dat weetik zeker" Ze overlegde een ogenblik met zichzelf dan zei ze op heel andere toon: „Ik ben hier ook niet voor mijn plezier, Sylve maar om Gösta te helpen een zeer bepaald plan uit te voeren". „Dus je werkt met hem samen, en niet met de geheime dienst?" „Wèitvroeg Ebba „Stel je niet zo onschuldig aan. Het is dus toch zoals Ik dacht: door jou is Gösta hiermee begonnen! Als Gösta te gen de muur wordt gezet ben jij daar voor verantwoordelijk- Ik begrijp nu al les. Je bent dus niet hier om gemene zaak te maken met Asbjörusen en Wei haven. maar om üit te vinden hoeveel zij weten". „Wat?" vroeg Ebba nogmaals, ditmaal een nuance luider. „Maar dan heb je toch buiten mij gerekend. Ik zal Gösta's onzalig voorne men verijdelen. Ik! En dan Ik zweeg. Maar mijn blik zei: „Dan moet jij wijken!" Voor de eerste maal sinds ik Ebba ken de was ze om woorden verlegen. Een hele poos was het_stil voor ze zachtjes zei: „Pas op. Sylve, Je speelt va banque!" Na dit gesprek gingen we elkaar uit de weg. Ik oefende en repeteerde voort durend. Runeberg was een buitenge woon fijngevoelig dirigent. Hij was groot, slank, met grijs, achterovergeborsteld haar en ascetische trekken. Hij sprak weinig en prees nooit. Maar al te graag had ik geweten wat hij van mijn spel dacht, maar ik durfde geen desbetref fende vraag te stellen Des te meer ver- rastte het mij. toen hij na de laatste repetitie kort voor het feest naar mij toekwam. „Jammer....", zei hij. (Wordt vervolgd). macht bij de afdeling luchtverkenning. Een voormalig generaal van de Ameri kaanse luchtmacht verklaarde, dat, toen in 1943 de A.AR.-experts beslo ten om het contract met Hughes voor het foto-vliegtuig niet te verlengen. El liot op het toneel verscheen en 'deze beslissing ongedaan wist te maken. Juist in die tijd vleleri de zware decla raties van Meyer voor „vertier van be vriende relaties", declaraties die weer werden gereken bij de productiekosten en zodoende door de belastingbetaler werden gefourneerd! ELLIOT ROOSEVELT. INTER NATIONALE CLOWN VAN FORMAAT. Elliott Roosevelt is een jongeman die het licht der publiciteit reeds vele ma len in ongunnstige zin op zich heeft zien schijnen: uitgesproken pro-Russi sche ideeën, een grenzeloze eigenwaan in de beoordeling van wereld-kopstuk ken als Churchill (waarover hij schrijft in een boek over zijn vader „As he saw it"), een geruchtmakend huwelijksle ven. voor de derde maal getrouwd, vechtpartijen in nachtclubs, geldlenen van lieden als genoemde John Meyer, en ter bekroning van dit alles zijn po sitie in het thans aan de gang zijnde onderzoek. Zijn dwaze optreden heeft hem in Amerika de naam van interna tionale clown bezorgd, en hij is waar lijk geen sieraad aan de kroon van de Roosevelts. By het onderzoek door het Commit tee kwamen ondermeer de volgende voor onze begrippen ontstellende bij zonderheden aan het licht. De partijtjes, die Meyer organiseer de, werden gehouden in de duurste nachtclubs van Amerika, van Holly wood tot New York, ln luxueuze hotel suites of in 't buitenverblijf van Hughes in Hollywood. Ter opluistering van het feest werd allerlei vrouwelijk schoon uit de Hollywood-kolonie gecharterd, dat thans in de onkosten-declaraties voorkomt als „dames voor de gasten „cadeautjes voor dë dames ".In de vijver van Hughes bui tenverblijf gaven deze dames zwemde- monstraties, of zij gingen dineren met „eenzame" militairen, die na lange tijd aan overseese fronten te zijn geweest nu eens niet alleen behoefden te zit ten. Op een van die feestjes ontmoette Elliot die volgens Meyer in totaal voor meer dan 5000 aan gratis borreltjes, feestjes, hotelkamers etc. etc. van hem genoot, het nagenoeg onbekende actri- cetje Faye Emerson. Elliot, aldus Meyer, had het onmiddellijk zwaar van haar te pakken. Faye kwam nog eens terug en nog eens en nog eens, kreeg van Meyer 132 aan nylonkou sen, gratis vliegbiljetten en toen zij bij een gelegenheid eens geen „zakgeld bij zich had nog eens 20 van Meyer. In 1944 huwde Elliott met Faye. De kosten van het feest, inclusief vervoers kosten der gasten (een speciaal Hughes- vliegtuig) en de hotelrekeningen van het bruidspaar werden braaf door Meyer betaald. Frye, president van de TWA, was Elliott's getuige bij, het huwelijk, Meyer nam de eer waar voor Faye. DE ENE DIENST IS DE ANDERE WAARD OPREKENING DER BELASTINGBETALERS. Ten einde zijn vriendjes ook een ple ziertje terug te doen, verzocht Elliott zijn ouders om het gezelschap eens op Hyde Park te inviteren. Meyer moest natuurlijk de spoorkaartjes voor Ieder een weer betalen en boekte deze tradi tiegetrouw als „onkosten", die produc tiekosten werden en door de belasting betaler werden opgebracht. Toen de voorzitter van het „Committee" hem vroeg, hoe hij er tóe kwam om dit als onkosten te beschouwen, zeide Meyer, dat het per slot van rekening toch voor de „business" was. zodat men in dit geval dus van een zaken-huwelijk in optima forma kan spreken! Alles bijeen genomen is de zijde van het onderzoek, gevormd door de op zichtige verteringen voor die „eenzame militairen" een onbelangrijk aspect van het Committee-werk, doch het had uiteraard de meeste publieke belang stelling, en het lijkt er op dat er zo veel reputaties in het gedrang komen (o.a. leden van de volksvertegenwoor diging en zelfs een minister) dat het onderzoek zich op bijzaken zal gaan verdiepen en op de hoofdzaken in het moeras zal lopen. Intussen is voor velen in Washington reeds bereikt wat men er van wenste, n.l. om publiekelijk aan te tonen dat er onder de Roosevelt-regeringen heel wat merkwaardige dingen zijn geschied, en dat een drager van de naam Roo sevelt een hoogst dubieuze rol speelde in de Amerikaanse „oorlogsinspan ning". 20 JAAR GEËIST TEGEN OUD-RECHERCHEUR H. BLONK. De procureur-fiscaal bij het Bijz. Ge rechtshof te Amsterdam, mr- M. H. Gelinck heeft na een uitgebreid requi sitoir geëist' tegen de 54-j. ex-recher cheur der Amsterdamse politie Hendrik Blonk 20 jaar gevangenisstraf met ont zetting uit de rechten voor de tijd van het leven, zulks in verband met zijn werkzaamheden gedurende drie maan den bij het bureau „Joodse Zaken", toen hij vele Joden had gearresteerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1947 | | pagina 2