Wanneer Regering goed voorbeeld geeft!
Man met 17 jaar fropenervaring geeft oordeel
over Indië
Spanje weer een monarchie
Hollywood cenlrum van communislische aclivileil
De snuifdoos van de Keizer
PANDA EN DE
MEESTER-
■BETECTW1E
De visserij in de afgelopen week
Moskou ondergraaft Amerikaanse regeringsvorm
Ontmoeting op Schiphol:
Duidelijke en krachtige taal
is nodig!
(Van een onzer Redacteuren).
De aankomst van een onzer „Indië-
vaarders" op Schiphol, plaatste ons plot
seling tegenover een oud-studiegenoot,
dr. J. G. Wisse, longspecialist te Ban
doeng, tevens belast met de TBC-be-
strijding op West-Java. Is het wonder,
dat wij deze gelegenheid aangrepen om
een man, die ruim 17 jaren in Insu-
linde heeft vertoefd, te vragen naar zijn
bevindingen en indrukken uit „ons land
overzee", waar hij bovendien als vlieger
arts bij het K-N.IXi. aan de strijd tegen
de Japanse overweldiger heeft deelge
nomen?
Dr. Wisse is krijgsgevangene der Jap
pen geweest, wist door een list te ont
snappen, maar werd na anderhalf jaar
opnieuw gearresteerd, een arrestatie,
welke hem twee jaar van zijn vrijheid
heeft gekost. Over die vrijheidsberoving,
hoewel zwaar en moeilijk te dragen, was
echter nog wel heen te komen, zo ver
telde hij ons.
EEN EERVOLLE ZAAK.
„Wij wisten, dat wij voor een goede
en eervolle zaak waren gegrepen, ter
wijl bij ons het besef leefde, dat wij
vroeg of Iaat van het Japanse juk
zouden worden verlost. Hoeveel zwaar
der was het lot, dat ons trof, toen wij
bij de capitulatie van Japan in Aug.
1945 moesten ervaren, dat het con
centratiekamp voor ons hermetisch
gesloten bleef. In plaats, dat wij bij
deze capitulatie, welke in feite voor
ons Hollanders en Indo-Europeanen
nooit een capitulatie is geweest, imze
vrijheid herkregen, moesten wij in de
kampen blijven.
Terwijl wij hoorden, dat het enthou
siasme in Holland geen grenzen kende,
en het rood-wit-blauw weer wapperde
boven een vrij land, werd het ons zelfs
niet toegestaan om onze geestdrift over
dit grote gebeuren te tonen of Oranje
te dragen. In stede daarvan brak een
revolutie uit, waarbij iedere blanke en
Indo-Europeaan vogelvrij werd ver
klaard. Maandenlang hebben wij zo ver
keerd als schapen tussen wolven, hun
kerend naar ieder woord van kraoht, dat
de Nederlandse regering zou spreken,
maar dat niet kwam. Duizenden mannen
en jongens, die graag wilden aanpakken
om aan deze chaotische toestand een
einde te brengen, moesten in die tijd,
toen elke Nederlandse soldaat uitbleef,
met lede ogen aanzien, dat de Indone
siërs de Japanners ontwapenden om
daarna deze wapens te gebruiken tegen
de Hollanders. Hier kwam nog bij, dat
de Hollandse troepen in Malakka wer
den vast gehouden onder het voorwend
sel, dat zij eerst aan het klimaat moes
ten wennen en dat terwijl hier hele
Hollandse families werden uitgeroeid.
Deze loop de*- gebeurtenissen heeft ons
diep teleurgesteld en ernstig gegriefd.
ONBESCHRIJFELIJKE
GRUWELEN.
Dr. Wisse vertelt ons van Japanse
militairen, die, nadat zij een Indische
naam hadden aangenomen, als in
structeurs der T.R.I—troepen optra
den. Onbeschrijfelijke gruweldaden,
waarbij vele honderden vrouwen en
kinderen stierven, hebben zich toen
voorgedaan. Beruchte concentratie
kampen als die van Bergen-Bclsen en
Buchenwalde kende men in Indië he
laas ook!
Toen wij dr. Wisse hierop vroegen,
hoe de stemming in Indië is, merkte hij
op, dat de bevolking voor het overgrote
deel niet anti-Nederlands denkt. Zowel
de Indo-Europeanen als de grote groep
Indische Nederlanders voelen zicih Ne
derlander, maar hebben hun vaderland
in Ned.-Indië. Van kort na de capitula
tie af leefden zij in de verwachting, dat
de Nederlandse regering hen zou steu
nen, maar zij zijn daarin diep teleur
gesteld en hebben de overtuiging, dat
een zeer belangrijk deel van hun eigen
volk hen in de steek heeft gelaten.
Nadat onze zegsman er ons nog op ge
wezen had, dat er onder Europeanen en
Indo-Europeanen 'n sterke anti-Engelse
stemming leeft, spraken wij met hem
een ogenblik over de leidende figuren
van de Republiek.
„Och wat zal ik u daarvan zeggen.
Grote groepen in Indië vragen- zich af,
waarom men. terwijl men in Nederland
zulke strenge straffen oplegt aan poli
tieke delinquenten, terzelfdertijd mét
hen, die eveneens met onze vijanden
heulden in Ned-Indie, gaat confereren
en dineren Zij geloven niet, dat net in
deze omstandigheden zin heeft om
contracten af te sluiten". Zoals de zaken
er thans voor staan, wli het my voor
komen, aldus dr. Wisse dat wij alleen
maar nadeel kunnen hebben van ons ter
conferentie gegeven woord.
DE SITUATIE IS NOG
TE REDDEN!
Ten slotte stelden wy dr. Wisse nog
de vraag, of hij denkt, dat de situatie
in Indië voor ons nog te redden is. „In
derdaad is het nog niet te laat Wat wij
in de allereerste plaats nodig hebben is
een krachtige regering, die weet wat zij
wil. Mochten er al invloeden van buiten
zijn, welke onze positie in Indië bepalen,
dan vraagt men zich af: waarom deze
dan niet ruiterlijk medegedeeld? Het is
lung niet uitgesloten, dat, zou de rege
ring ons hiervan op de hoogte stellen,
men voor een belangrijk deel met haar
mee zou gaan. Thans hult zij zich altijd
nog in een waas.
Laat zij duidelijke en vooral krach
tige taal spreken. Geleidelijk aan
wordt in Indië de toestand slechter;
Holland verliest in Indië steeds meer
terrein. Ook de soldaten vragen zich
af: waarom zijn wy hier? Verder ziet
men ginds het aftreder van Tjarda
van Starkenborgh nog altijd als een
groot onrecht aan hem én ons aange
daan.
Ds. Wisse gaf ons ten slotte nog als
zy'n mening te kennen, dat de mili
taire waarde van de TRI-troepen niet
te hoog moet worden aangeslagen.
1 lAAIV
De man achter de troon
Toenemende behoefte aan
export.
Overvloedige haringvangst
(Van onze deskundige medewerker).
Op het gebied der trawlvisserij was
er gedurende de afgelopen week weinig
verandering te bespeuren. Over het al
gemeen waren de vangsten matig met
uitzondering van tarbot, waarvan een
aanzienlijke hoeveelheid werd aange
voerd tegen aanvankelijk teruglopende
prijzen. De trawlvloot breidt zich voort
durend uit en vooral de laatste tijd zy'n
er verschillende schepen bij gekomen.
Het probleem van de afzet van vis zal
dus in de naaste toekomst terdege on
der het oog dienen te worden gezien.
De laatste dagen werd er vrij veel
haring gevangen. Er waren zelfs ver
schillende schepen, die te veel vingen
en aan anderen moesten overgeven. De
Katwijkers vissen over het algemeen
nog met slechts 60 netten, wat' bij der
gelijke vangsten om deze tijd van het
jaar ruim voldoende is. Verschillende
jagers zijn met volle ladingen onderweg
en het kon wel eens nodig zijn om
steun aan de markt te moeten verlenen.
De prijzen schommelen om de f 36.—
per kantje, d.w.z. ca. 4 cent per haring.
Het behoeft geen betoog, dat onder
deze omstandigheden door de handel
reikhalzend naar exportmogelijkheden
wordt omgezien.
In handelskringen is men wel eens
van oordeel, dat aan het artikel haring
bij de onderhandelingen op economisch
gebied thans te weinig aandacht wordt
besteed. De productie-capaciteit der
haringvloot kan nog aanzienlijk worden
opgevoerd en waar het spook van de
honger in Europa en elders veelvuldig
gesignaleerd wordt, moet er toch men
selijkerwijs gesproken een manier ge
vonden kunnen worden om deze be
langrijke voedingsbron ter bestrijding
daarvan, dienstbaar te maken. Het is
voor het bedrijf van het grootste be
lang, dat voor dit probleem spoedig een
oplossing gevonden wordt.
Een opzienbarend onderzoek
(Van onze correspondent te New-York)
De Commissie voor nlet-Amerikaanse Actie (een commissie uit het Huis
van Afgevaardigden) leidt op het ogenblik een opzienbarend onderzoek naar
aanleiding van binnengekomen beschuldigingen, dat Hollywood een der voor
naamste centra van communistische activiteit in de Ver. Staten zcu zyn. Be
vestigende getuigenverklaringen zyn reeds afgelegd door enkele van Holly
wood's grootste celebriteiten.
Dat Rusland zich van Hollywood zou trachten meester te maken, is vry
gemakkelijk te begTijpcn, daar de film een prachtig middel is voor dc ver
spreiding van ideeën in het algemeen. Door de enorme populariteit van de
film in Amerika, reikt de macht van Hollywood tot in vrijwel ieder hoekje van
het land en wat voor idee of propaganda ook in een film verwerkt wordt, deze
wordt door de grote groep der argeloze bioscoopbezoekers vrywel onbewust ge
absorbeerd.
Scherpe actie tegen Robeson,
Chaplin e.a.
TALRIJKE NOTOIRE
COMMUNIS! EN.
Adolph Menjou, de keurige veteraan
van het Witte Doek, verklaarde aan
de Commissie. „De film is Amerika's
grootste propaganda-middel cn het ls
de wens van de leiders in Moskou, dat
dit middel gebruikt wordt voor de on-
dergaving van de Amerikaanse levens
wijze en regeringsvorm
Adolph Menjou en Jack Warner van
Warner Brothers legden aan de Com
missie een lyst voor, die honderden
namen bevatte van communisten in en
om de studio's, die in het geheim de
filmindustrie trachten te infecteren
met hun ideeën.
Al deze lieden hebben, gebruik ma
kend van onopvallende middelen, er
toe bijgedragen om het communisti
sche systeem te verheerlijken cn te
zelfdertijd het Amerikaanse systeem,
de Amerikaanse regering en Ameri
kaanse instellingen als belachelijk of
corrupt voor te stellen
Rupert Hughes leider van een con
servatieve groep van filmschiryvers,
noemde niet alleen namen, maar tevens
de nummers, waaronder deze Holly
wood communisten bij de partij ge
boekt staan Volgens Hughes begon de
Infiltratie in 1937. Een dei notoire com
munisten is de bekende film- en toneel
schrijver Clifford Odets, voormalige
echtgenoot van de ook in ors land nog
welbekende Weense actrice Luise Rai-
ner. Het doet wonderlijk aan te ver
nemen, dat de heren scenario-schrijvers
gesalarieerd worden met van 500 tot
5000 doll, per week. Het is duidelijk, dat
wanneer Rusland belangrijke invloed
zou hebben op de mensen die verant
woordelijk zyn voor de filmstories,
daarmede de propagandistisch
belangrijkste groep wordt beheerst. Met
de schrijvers spannen minstens een
half dozijn belangrijke producers sa
men,
ZELFS ROOSEVELT'S ZOON
Meskou had onlangs dt vriendelijk
heid om een lijst te publiceren van zijn
„vrienden in de- Ver. Staten". Onder
hen, die op deze wijze ..beloond" wer
den voor de hulp aan Rusland in de
st-ryd tegen de democratie, was Elliott
Roosevelt, de zoon van de voormalige
President, die onlangs met zijn vrouw,
de filmactrice Faye Emerson, in Mos
kou door Stalin onthaaia werd. Een
andere, hoog op de lijst, was Paul
Robeson, de negerzanger er acteur, af
god van de Amerikaanse negers en be
wonderd door een groot aantal Ameri
kanen.
Hoe de gemiddelde Amerikaan rea
geert op Robeson's onverbloemde sym
pathie, kwam typisoh aan het licht,
toen Robeson onlangs een concert in
Peoria, Illinois, moest af^ggen. Alle
vooruitbestelde kaarten werden door de
houders teruggestuurd en Robeson kon
niets anders doen dan de gehele aan
gelegenheid aflasten
CHAPLIN IN ONGENADE.
Wie zeer sterk ln de Ver. Staten sym
pathiseert met het Communisme ls
Charlie Chaplin (zioh sedert zijn laatste
film. Monsieur Verdoux, waar hij zijn
beroemde kledij en schoenen liet ver
vallen, Charles Chaplin noemende). De
zelfde Charlie die met een bolhoedje,
een oude broek, een paar buitenmodel
schoenen, een snorretje en een wandel
stok, millloenen dollars bij elkaar ver
diende. Vooraanstaande lieden, die thans
de strijd met het Communisme aange
bonden hebben, vestigen in het bijzon
der de aandacht op Charlie. Hy is nu
voorwerp van een genadeloze publici
teitscampagne, bedoeld om zijn com
munistische sympathieën aa,n de kaak
te stellen. Schrijvers met grote invloed
wekken het publiek op om weg te blij
ven van zijn films.
Bijzonder wordt de aandacht ge
vestigd op het feit, dat Chaplin straat
arm uit Engeland kwam, in Amerika
een fabelachtige carrière maokte, een
groot vermogen heeft vergaard, maar
nimmer de Amerikaanse nationaliteit
aannam, z.g. omdat hy zich een „in
ternationalist" voelt. Als gevolg hier
van is Chaplin thans uit de gunst
van vele Amerikanen, die hem vroe
ger verafgoodden.
Wat de Amerikanen in dit verband
nog bijzonder tegenstond was het feit,
dat Chaplin met nog enkele van zijn
„zonnebad-terras'-vriendjes gast was
geweest op een Russisch jacht, waar de
heren weelderig met hun Russische
gastheren dronken en dineerden.
STRIJD OM ZUIVERING.
De jongste rapporten, die bij de com
missie binnenkomen, maken er melding
van, dat druk, uitgeoefend door het
Witte Huis tijdens Roosevelt's ambtspe
riode. aanleiding is geweest voor enkele
flagrante pro-Russische films, vervaar
digd door de Amerikaanse filmin
dustrie. Robert Taylor verklaarde, dat
hij geprest werd om de leidende rol te
vervullen in de film „Song of Russla",
voordat het hem werd toegestaan om
dienst te nemen in de Amerikaanse
marine.
Thans is er in de filmkolonie een
stryd ontbrand om tot een zuivering te
geraken van de filmwereld, een zuive
ringsbeweging, die tal van klinkende
namen telt.
Een groep der belangrijkste acteurs,
regisseurs en producenten weigert om
medewerking te verlenen aan films, die
geschreven zijn door notoire commu
nisten. of tekst bevatten, die commu
nistische gedachten propageert. Ginger
Rogers weigerde om een regel tekst te
spreken, die volgens haar communistisch
was.
VERGIFTIGENDE PROPAGANDA.
Dat van Communistische zijde niet
veel genoegen wordt verwacht van het
werk van 4e Commissie voor niet-Ame-
rikaanse Actie in het algemeen en van
een as. publiek verhoor in het bijzon
der, werd bevestigd, toen Victor Krav-
chenko, een voormalige Russische amb
tenaar in Washington, die tijdens de
oorlog de Russische gelederen verliet en
een opzienbarend boek „I Ohose Free
dom" in Amerika uitgaf, en die ook op
geroepen is om in Washington zijn ver
klaringen af te leggen, bekend maakte,
dat hij een bedreiging had ontvangen,
dat zyn huis gebombardeerd of in
brand gestoken zou worden, zo hij aan
de oproep om te verschijnen gehoor zou
geven.
Verlies van het bolwerk Hollywood
zou voor de Communisten een grote
slag betekenen. Daar was het geld,
daar waren de sterren met klinkende
namen voor hun propagandavergadc-
ringen, daar waren de schrijvers, die
de Communistische gedachte konden
uitwerken in manuscripten, daar was
het machtigste propaganda-orgaan om
Amerika tc vergiftigen. De onthul
lingen van de Commissie en de ge
tuigenis van Hollywood-figuren met
niet minder klinkende namen dan de
Communistische „meerijders" zouden
een krachtige tegenactie kunnen in
luiden.
Atoomfabrieken in de V.S.
verouderd.
De helft van de fabrieken en uit
rustingen van de Amerikaanse commis
sie voor atoomenergie is verouderd door
de „verbazingwekkende verbeteringen
der werkwijze", aldus de algemeen di
recteur van de commissie. Caroll Wil
son, in een verklaring aan een finan
ciële commissie van het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden
Wilson verklaarde, dat naar zijn me
ning 't commerciële gebruik van atoom
energie nog 10 tot 15 jaar verwijderd is.
Het was niet waarschijnlijk, dat alle
andere vormen van energie in onbruik
zouden raken.
Hoe wordt spaarzin gekweekt
Nederlander is er toe geneigd,
(Van onze financiële medewerker).
Het wetsontwerp Nationale Spaar-
raad en uitgifte van Rijksspaarbrieven,
onlangs door Minister Lieftinck inge
diend, is in en buiten de Kamer met
zeer weinig geestdrift begroet, om de
eigen woorden van de Minister in Zyn
Memorie van Antwoord te gebruiken.
En als wij deze Memorie goed hebben
gelezen, is ook de geestdrift van de
Minister wel enigermate bekoeld, zodat
wij geen kabinetscrisis hebben te
wachten als het ontwerp door de Ka
mer verworpen wordt. In elk geval
staat de uitgifte van Ryksspaarbrieven
op het tweede plan en schijnt het in
de eerste plaats de bedoeling te zijn
door middel van de Regeringsvoorlich
tingsdienst de grote betekenis van het
sparen de bevolking onder het oog te
brengen en daardoor de welvaart des
lands te bevorderen.
Deze bedoeling kan natuurlijk wor
den gewaardeerd, ook al is men met
de voorzitter van het bestuur der
Coöp. Centrale Boerenleenbank van
mening dat de beste propaganda voor
het sparen een zuinig overheidsbe-
hcer is, waarbij de spaarders een
waarborg vinden, dat hun spaargel
den, welke immers toch voor een zeer
groot deel by de Overheid terecht
komen, inderdaad tot verhoging van
's lands welvaart worden aangewend.
Onder verwijzing naar de vele reizen
naar het buitenland, het bezoek aan
amusementsbedrijven en sportevene
menten, de bedrijfsresultaten van tou
ringcar-ondernemers, banketbakkers,
e.d. is de Minister terecht van oordeel
dat er in ons land meer kan worden ge
spaard, dan thans het geval is. Maar
een grootse propaganda voor het spa
ren. hetzij deze door de particuliere
^FEUILLETON"
Vdoor JOHN DICKSON CARR
Vertaald door ALICE VAN ITERSON
59)
Dermot leunde achterover in zijn rie
ten stoel en kruiste zyn benen. Terwijl
hij een van zijn Mary land-sigaretten
aanstak, kwamen er door de aandacht,
waarmede hij dit deed een boze. ge
spannen aandacht meer rimpels en
lijnen in zijn gezicht dan gewoonlijk.
Maar hij poogde zich te beheersen, ter
wijl hy glimlachte tegen Eve.
„Ik zou willen dat u nog eens nadacht
over een heleboel dingen, die wij ont
dekt hebben. Toen u nog getrouwd was
met Atwood. en hier vroeger woonde"
hij zag, dat haar gezicht betrok „was
u niet bevriend met de familie Lawes,
wel?"
„Neen".
„Maar u had de oude heer toch wel
eens gezien?"
„Ja, verscheidene malen".
„En altijd, wanneer hij u en Atwood
samen zag. keek hij u .beiden scherp aan,
alsof hy verbaasd was over iets? Inder
daad Hij poogde zich dan te herinneren,
waar hij Ned Atwood eerder gezien had".
Eve ging opeens rechtop zitten. Een
plotseling vermoeden, een voorvoelen van
wat er ging komen, schoot door haar
brein. Maar Dermot raadde maar niet
alleen,
„En eens. dat was toen u zich ver
loofd had met Toby Lawes. begon Sir
Maurice u op bedekte wijze te onder
vragen over Atwood. Maar hy kuchte
en humde wat en keek u eigenaardig
aan en verder zy hy niets? Juist. Nu,
in ieder geval bent u gètrouwd geweest
met Atwood. Maar wat weet u eigenUjk
van hem zelfs nu? Hebt u ooit iets van
hem of over hem vernomen, over zyn
vroeger leven over zijn afkomst, of wat
dan ook?"
Eve bevochtigde haar lippen.
„Helemaal niets- Eigenaardig genoeg,
heb ik hem dat nog verweten op de
avond ja op de avond van de moord!"
Toen keerde Dermot zich naar Janice.
di° ook haar mond geopend had en op
wier gezicht zich een duister en huive
ringwekkend vermoeden weerspiegelde.
„U hebt my verteld, mijn lieve jonge
dame. dat uw vader erg moeilijk gezich
ten kon onthouden. Maar af en toe her
innerde hy zich zoiets opeens als een
donderslag uit heldere hemel en dan
wist hy precies waar hy de persoon in
kwestie had ontmoet. Nu had hy na
tuurlijk heel veel gezichten leren ken
nen gedurende het werk, dat hij voor de
gevangenissen deed. Het is niet waar-
schyniyk. dat wy er achter zullen ko
men wanneer hy zich precies herinnerde
dat hy Atwood voordien gezien had. Wa,
hy zich herinnerde was dat Atwood. een
veroordeelde die zich uitstekend gedroeg,
uit zyn gevangenis ontsnapt was. ter-
wyl hy een straf van vyf jaar wegens
bigamie uitzat in Wandsworth".
„Bigamie?" riep Eve uit.
Maar zy sprak niet tegen. In haar
verbeelding zag zy Ned in de scheme
ring over het gras komen aanwandelen,
zo duidelyk, alsof hy in levende lyve
voor haar stond en zij zyn jongensach
tige gryns kon zien.
„Een merkwaardig soort kerel", ver
volgde Dermot. „Erg aantrekkelyk voor
vrouwen. Hy zat altyd op het vasteland.
Zorgde, dat hy uit de buurt van Enge
land bleef. Hy verdiende hier en daar
wat met zyn wonderiyke zaken maar
hy leende ook vanDermot beheer
ste zich plotseling.
„In elk geval kunt u zien. hoe de ge
beurtenissen zich langzamerhand gaan
toespitsen.
U en Atwood waren gescheiden, Eigen-
lyk kan ik dat niet eens zeggen, want
volgens de wet was u eigeniyk nooit ge
trouwd geweest. En bovendien héét hy
niet eens Atwood- U moet op een goede
dag maar eens het rapport over hem
lezen. Na die zogenaamde scheiding
ging Atwood naar Amerika. Hy beweer
de. dat hy u zou terug winnen en daar
was h yook heilig van overtuigd. Maar
intussen verloofde u zich met Toby La
wes.
Sir Maurice was daar zeer voldaan
over. Eigenlijk was hy er geweldig bly
om. Het was zyn bedoeling om dit hu-
welyk niets, maar dan ook niets in de
weg te leggen. Ik weet. dat Janice en
Mr. Philips my zullen begrijpen, als ik
zeg. dat zijn voornaamste redenen
Er viel een sitlte-
„Ja", mompelde Oom Ben. terwijl hij
op zy'n pyp kauwde. Toen voegde hy er
driftig aan toe: „Ik heb zelf altyd aan
Eve's kant gestaan".
Janice keek naar Eve.
„Ik heb me misselyk tegen je gedra
gen". barstte zij uit, „omdat ik niet wist
wat een ellendige egoïst Toby is. Ja, dat
zeg ik, al is hij honderd maal myn broer.
Maar wat jou betreft, ik heb in werke
lijkheid nooit gedacht
„Zelfs niet", glimlachte Dermot,
„toen u veronderstelde, dat ze misschien
in de gevangenis had gezeten?"
Janice stak haar tong tegen hem uit.
„Maar u bracht ons op het spoor",
vervogde Dermot. „Tot in détails toe gaf
u ons de hele geschiedenis, door te ver-
58). „Het is jammer, dat die chauf
feur nu weet, dat wy in zyn auto zit
ten!" zei de speurder. „We waren zo
mooi achter een spoor aan! We zijn de
bende op de hielen, collega!"
„Knap zo!" zei Zondervan. ,,Ik ben
jaloers op U! Goeie reis verder en tot
ziens".
De vrachtauto reed verder en Panda
en de detective zaten hotsend op hun
kisten en bespraken de stand van za
ken. „Ik kan myn snor nu wel afdoen,
niet?" vroeg Panda....
„Die chauffeur zullen we wel laten
zwijgen!" zei de detective. „We zullen
hem vertellen, dat we de politie op hem
zullen afsturen, wanneer hy vertelt wie
wy zyn! Rustig biyven. Panda! Laat je
door een kleine tegenslag niet van de
wys brengen, jongen! Trouwens, ik ben
bly, dat we Zondervan daar by de grens
aantroffen. De man is op een verkeerd
spoor, dat is duidelyk! Hy moest eens
weten wat wij weten!"
tellen van dat geval met die man Flnis-
terre of McConklin. Want let nu op,
wat er gebeurde- De geschiedenis her
haalde zich! Ten slotte kunt u het niet
helpen, dat u het verkeerd interpreteer
de. Ik veronderstel dus. dat het bekend
was, dat Ned Atwood teruggekeerd was
naar La Bandelette en zy'n intrek had
genomen in Hotel Donjon.
Sir Maurice ging zyn middagwande
ling maken. Waar ging hij heen? Naar
de achterbar van Hotel Donjon. En wie
zat daar in die bar. zoals we weten? Ned
Atwood, die hevig aan het opscheppen
was, dat hy zyn vrouw wel weer terug
zou krygen. wat er ook van haar te be
weren mocht zyn. Janice heeft- zelfs ver
ondersteld. dat Atwood Sir Maurice ont
moet heeft en met hem heeft gespro
ken. Dat is precies wat er gebeurd is.
Uw vader zei: Mynheer, wilt u zo
vriendeiyk zyn even met my mee naar
buiten te gaan? Ik heb u Iets te zeg
gen. Atwood begreep niet wat er aan
de hand was. Maar hy ging mee. En
daar ontdekte hy en we kunnen alle
maal begrypen hoe razend hem dat
maakte dat de oude heer zeer goed
op de hoogte was van zijn geschiedenis.
Ze wandelden door de Dierentuin. Sir
Maurice trilde van verontwaardiging en
hij zei precies hetzelfde, wat hij inder-
ttid tegen die Finisterre had gezegd.
Herinnert u zich dat nog?"
Janice knikte.
„Ik zal je vler-en-twlntig uur geven
om te verdwynen" herhaalde zy. „En
over vier-en-twintig uur. of je verdwe
nen bent of niet, gaat er een volledig
verslag van jou en de manier, waarop Je
nu leeft - met opgave van de plaats, waar
je te vinden bent naar Scotland
Yard",
Weer ging Dermot. die voorover had
gezeten, achterover leunen in zyn stoel.
„Daar komt de cattastrophe voor Ned
Atwood uit het niet te voorschyn! At
wood zal zyn vrouw nu niet terug kun
nen krygen. maar hij is er toch heilig
van overtuigd, dat hy daarin slagen zal
Het is nu uit met zyn gemakkelijk le
ventje. Hy zal terug moeten naar de ge
vangenis. Als u zich kunt voorstellen,
hoe hy" daar door de Dierentuin voor de
kooien van de wilde dieren heen en weer
gelopen heeft, dan kunt u zich een
denkbeeld vormen van hetgeen er in zyn
hoofd omging. Nu zal hij opnieuw in de
gevangenis terecht komen zo maar mid
den in de vryheidvindt het ver
schrikkelijk onrechtvaardig".
„Tenzy...." (Wordt vervolgd).
spaarbanken, dan wel door de Over
heid geschiedt, zal niet baten, wanneer
de ook door vele Kamerleden genoem
de bezwaren niet worden weggenomen,
welke thans aan het sparen in de weg
staan.
De Minister acht het percentage van
de rente geen factor van betekenis.
Maar de hier boven genoemde deskun
dige merkt o.m. op, dat het by voort
during van de lage rente-politiek moei-
ïyk zal vallen de by de Boerenleenban
ken reeds verlaagde spaarrente te hand
haven en deze- wellicht zou moeten wor
den teruggebracht tot een peil, waarby
het twyfelachtig is of de Boerenleen
banken als organen van het spaarwe
zen nog wel voldoende levensmogeiyk-
heden overhouden.
En welke plaats de Boerenleenban
ken in het spaarwezen bekleden, biykt
wel uit de door de in de Mem. van Ant
woord voorkomende cyfers, volgens wel
ke eind 1946 bij de Boerenleenbanken
in totaal byna f, 1600 millioen was be
legd tegen f. 1480 millioen by de Rijks
postspaarbank en f.900 millioen by de
particuliere spaarbanken.
In de Kamer en ook elders was opge
merkt dat de zware vermogensheffin
gen, waartoe de regering is overgegaan,
aan de spaarzin der bevolking niet be-
vorderiyk waren.
De Minister meent echter dat die
heffingen een stimulans kunnen zyn
om extra te sparen ter compensatie
van de plaats gevonden vermogens-
verminderingeen op zyn zachts*
gezegd wel wat vreemde conclusie,
waarvan immers de consequentie zou
zijn, dat hoe méér de Staat de par
ticuliere vermogens amputeert, hoe
groter de spaarzin zal worden!
m
Zo is het natuurlyk niet. En dat de
Minister ook zelf aan dit meer vernuf
tig. dan juiste argument geen grote
waarde hecht, biykt uit zyn. inderdaad
geruststellende verklaring, dat voor een
herhaling der heffingen géén vrees be
hoeft te bestaan en dat ook de blokke
ring van saldi by de banken en spaar
banken niet als een onteigening van
spaargelden mag worden beschouwd,
hetgeen, zo zegt hy, bij de verdere af
wikkeling der geldzuivering duidelyk
zal worden.
Dergeiyke verklaringen zyn wel de
beste propaganda voor het sparen.
Want de spaarder wenst naast een
redelyke rente, de zekerheid, dat hij
te allen tijde integraal over zjjn spaar
geld zal kunnen bcschikken en dat dc
Staat het maar niet zo in zyn hoofd
kan halen een deel er van ten alge
menen nutte aan zich te trekken.
Maar ln niet mindere mate is het
vertrouwen in de stabiliteit van de munt
een voorwaarde van de spaar-bereid-
heid der bevolking. De Minister keert
de zaak weer om als hy zegt dat juist
door het sparen de stabiliteit van de
munt wordt bevorderd, een stelling, die
op zichzelf natuurlyk juist ls. maar
waarbij verzuimd wordt te zeggen, dat
vooral thans het financieel beleid der
regering op de stabiliteit van de munt
van invloed is.
Met vele Kamerleden geloven wij, dat
als de regering ten aanzien van haar
financieel beheer het goede voorbeeld
geeft, zy zich over de spaarzin der Ne
derlandse bevolking géén zorgen behoeft
te maken.
Want de geneigdheid tot sparen zit
de goede Nederlander in het bloed;
alleen maar en wie zal hem dat
euvel duiden? hy spaart het liefst
voor zich zélf, of, om het eens heel
populair te zeggen, hy moet er beter
van kunnen worden.
Naarmate hieromtrent meer zeker
heid ontstaat, zal de spaarzin by de
Nederlandse bevolking weer toenemen!
