DRUKKER EN
MACHINEZETTER
DETECTIVE
Wapenschouw
van Europa 's voetbalmeesters
Ons Distrifouftïefaoekje
Sjahrir heeft geen haast
De snuifdoos van de Keizer
J
Geplaagd door Rheumatiek!
Radio-programma
N.S.K.K.'ers voor het Leidse
Tribunaal.
„ECONOMISCHE REDENEN" NOG
ALTIJD EEN MOOIE UITVLUCHT.
De zitting van het Leids Tribunaal
bevatte gisteren slechts zaken van on
dergeschikt-belang, zodat wij er dit
maal met een ochtendzitting afkwa
men. Vrijwel alle verdachten stonden
terecht omdat zij lid van de N.S.B. en
haar nevenorganisaties waren gewor
den om economische redenen. De eer
ste zaak, die tegen mej. A. W. de Jong,
voorheen kantoorbediende bij het Gew.
Arbeidsbureau te dezer stede, werd i. v.
met de gisteren reeds vermelde uitslui
ting van de verdediger, mr. Schaper,
één week uitgesteld. Hierna verscheen
in de beklaagdenbank J. Vrolijk bloem
kwekersknecht te Alphen aan den Rijn,
wien behalve het lidmaatschap van de
N.S.B.het N.A.P. en de Volksdienst
ten laste werd gelegd, dat IxU een ze
kere Van Kolfschoten, die hem niet
wenste te groeten, in zijn kwaliteit als
hulplandwachter met een geweer had
gedreigd en het persoonsbewijs had af
genomen. Verdachte gaf alles toe hoe
wel hij er zich niet veel meer van her
innerde. Wel meende hij te weten, dat
hij die dag „onder invloed" was ge
weest.
A. J. Parmentier, auto-monteur te
Hillegom, die het in verband met het
incident van mr. Schaper zonder ver
dediger moest stellen, was lid van de
N.S.B. en de Germaanse S.S. geweest.
Verder had hij dienst genomen bij het
N.S.K.K. Verd. verklaarde door de
slechte tijdsomstandigheden tot het
lidmaatschap en zijn dienstneming bij
de N.S.K.K. te'zijn gekomen Van de
Germaanse S.S. was hü maar drie
maanden lid geweest; in deze organi
satie voelde hij zich niet thuis.
M. D. Segijn te Leiden, die voorheen
als monteur bij de P.T.T. te Lisse werk
zaam was, had ook al bij het N.S.K.K
dienst genomen. Bovendien was hij lid
van de N5JB. en de W,A. geweest en
zou hij een zekere Versteeg, dis hem
voor landverrader had uitgescholden,
een klap in het gezicht gegeven hebben
en naar een politiebureau hebben over
gebracht. Ten slotte werd hem ten
laste gslegd, dat hij een aanklacht zou
hebben ingediend tegen de hoofdop
zichter van de P.T.T. te Lisse, de heer
Tichelaar, die hem verboden had V-
zegeltjes op een gebouwtje van de
P.T.T. te Lisse ts plakken; ook had hij
nog enige tijd bij de Duitse telefoon
dienst gewerkt. Verdachte's raadsman,
mr. J. T. Sprik, wees op de beperkte
verstandelijke vermogens van zijn
cliënt, die indertijd onder invloed van
zijn predikant, dr. Boissevain, tot de
N S.B. was overgegaan. De vijandelijke
gezindheid, welke men hem in zijn om
geving toedroeg, was oorzaak, dat hij
de wijk naar elders nam, waar hij te
recht kwam bij de NB.K.K. en Duitse
telefoondienst.
Als laatste verdachte stond G Blij-
leven, chauffeur te Lelden, terecht.
Ook deze man was een N.SK.K.-er.
Daarnaast werd hem het lidmaatschap
van de N.SJ3. en de W.A. aangerekend.
B., die deze tenlasteleggingen erkende,
verklaarde door de slechte tijdsomstan
digheden naar de NJ3K.K te zijn ge
gaan. Hier werden lonen van pl.m. f, 50
per week verdiend. Oorspronkelijk had
B., die reeds jaren werkloos was, in
het vrije beroep een werkkring willen
vinden, maar dit was hem nooit gelukt.
Uitspraak in al deze zaken over veer
tien dagen.
Natuurlijk ging het meer om het spel dan om de knikkers gisteravond in het
Feyenoordstadion, maar het was voor de meer dan zestigduizend Nederlandse
toeschouwers toch wel erg plezierig, dat de drie doelpunten, die deze Indruk
wekkende voetbaldemonstratie voortbracht, door landgenoten werden gescoord.
Wilkes, rolvaste linksbinnen in de machtige aanvalslinie der „Continentalen",
zorgde voor twee doelpunten, kort na elkaar gemaakt en van een zó formida
bel gehalte, dat hij er zelf een beetje van schrok. Eerste klas maatwerk! En
het tegenpunt der Nederlanders" vloog ten slotte van Bergman's linkervoet.
(Van onze sportredacteur).
Dit waren dus Europa's beste voetbal
lers, die daar in de Maasstad aantra
den voor een grootse wapenschouw,
waaruit de snelste, de kundigste en de
knapste grootmeesters zullen worden
gekozen om Zaterdag in Glasgow te
duelleren met Groot-Brittannië ten
aanschouwe van 130.000 mensen, van
wie leder zich met zijn plaats op de
tribune al even uitverkoren zal voelen
als de voetballer met zijn plaats op het
veld.
De wedstrijd was een fraai kijkspel,
waarin bal-, lichaams- en speltechniek
de hoordrollen vervulden. Kennelijk
hadden de spelers de instructie ontvan
gen zich te sparen zodat van een ver
woed gevecht om de zege minder sprake
was. Individueel voetbal overheerste,
van ploegverband was weinig te mer
ken natuurlijk. Het gebeurde zo nogal
eens, dat in „de Rest van Eurapo" unie
ke kansen verloren gingen door kleine
misverstanden, die in een elftal, dat als
team beter ingespeeld is niet zouden
voorkomen.
GEVRAAGD voor spoedige
indiensttreding een
Sollicitaties te richten aan de
N.V. LEIDSCH DAGBLAD.
Witte Singel 1 - Leiden
llliiiiiiiiiiiillllltilllliliiiiliiiliililllliiillililllillilllllllliiiillllliii
VOLGENDE WEEK 250 GRAM BOTER
Voor kinderen van 514 jaar.
In de afgelopen wintermaanden is een
enkele maal voor personen boven 4
jaar het botergedeelte van het vetrant-
soen vervangen moeten worden door
margarine en/of vet.
Aan de c-groep (kinderen van 514
jaar) zal min of meer ter compensatie
voorlopig meer boter worden gegeven
en wel elke veertien dagen in totaal 250
in plaats van 125 gram. Voor deze groep
bestaat het rantsoen de volgende week
dus uit 250 gram boter en 250 gram
margarine en/of vet.
Voor de oudere leeftijdsgroepen zal
voorshands geen wijziging in de bestaan
de verhouding tussen boter en marga
rine worden aangebracht.
KNIP BROODBONNEN JUIST AF!
De laatste weken komt het herhaalde
lijk voor. dat men broodbonnen ver
keerd en wel langs de blauwe lijnen
afknipt. Daar die blauwe lijnen midden
over de bon lopen, wordt zodoende de
bon gehalveerd. Men dien,t de bonnen
af te knippen boven het woord „brood"
en onder de aanduiding van het num
mer. zodat op een bon te lezen staat
„brood" en daaronder het nummer.
Bonnen, die op een andere wijze zijn
afgeknipt, zijn niet geldig.
Grote kwesties blijven
onopgelost.
(Van onze correspondent).
Ruim een maand is verstreken sinds
de ondertekening van het basis-accoord
zonder dat we iets verder zijn gekomen
wat de uitvoering van Linggadjati be
treft. Er zijn een paar honderd politie
ke gevangenen vrijgelaten, men kwam
overeen, dat Modjokerto zal worden ge
demilitariseerd, een republikeinse resi
dent heeft zich in Buitenzorg geïnstal
leerd, en het ministerie van Voorlich
ting der republiek zal kantoren gaan
openen in Soerabaja, Bandoeng en Se-
marang. Maar met deze symptomen van
samenwerking houdt het ook op. De
grote kwesties, waar het om gaat (te
ruggave der ondernemingen en fabrie
ken. regeling van de in- en uitvoer, het
monetaire probleem, de voedselvoorzie
ning. de militaire samenwerking, de
buitenlandse vertegenwoordiging), zyn
nog precies even ver van hun oplossing
als vóór de historische 25ste Maart.
Er werd zo enthousiast begonnen na
de bekrachtiging van het accoord „het
vaagste document, dat ooit door twee
landen als een verdrag ondertekend
werd", zoals de „Straits Times" het
noemde. Nauwelijks bekomen van de
overvloed aan spijs en drank, die de
heer en mevrouw Van Mook na de on
dertekening hun gasten boden, kwamen
de Commissie-Generaal en de Indone
sische delegatie reeds de volgende mor
gen bijeen om Linggadjati te gaan uit
werken. Vier dagen later stuurde Neh
ru een Dakota, waarmee Sjahrir naar
New-Delhi vloog. De ministers, die hem
niet vergezelden, verdwenen naar Djokja
en hiermede stonden de besprekingen 2
weken stil. Na Sjahrir's terugkeer wer
den ze hervat op 14 April, en men be
sloot aanstonds elke dag liefst twee
vergaderingen to houden. Dat ging drie
dagen goed. Toen stapte het hele repu
blikeinse kabinet (met een groep Ame
rikaanse en Britse zakenlui) in de trein,
het binnenland in. Sjahrir beloofde de
Commissie-Generaal spoedig terug te
zijn, maar bij het schrijven van deze
brief wacht het trio Schermerhom, Van
Mook, van Pol nog steeds.
De republiek legt het er nogal dik op,
dat zij hoegenaamd geen haast heeft
met de practische uitvoering van het
accoord. Of de sociale en economische
toestanden in de republiek deze luxe
veroorloven, is een tweede. Maar de Ja
vaan is veel gewend in de afgelopen vijf
jaren, en er kunnen nog wel een paar
maanden bij zonder- dat het tot onge
lukken komt. Sjahrir is blijkbaar van
mening, dat de tijd vóór de republiek
althans minder tégen de republiek dan
tegen de Hollanders werkt. Met Oosters
geduld tracht hij de Westerse haast de
loef af te steken, en misschien is dat
van zyn kant nog niet zo gek bekeken.
Mits hij het niet te ver doordrijft maar
daar is hy vermoedelijk een te' goed
politicus voor.
STEEDS MEER BUITENLANDERS
NAAR DJOKJA.
Zo aan de buitenkant gaat het de
republiek inderdaad niet slecht. Hadji
Agoes Salim zit met een delegatie Jm
Egypte en is daar door koning Paroek
ontvangen. De ..Indonesian Airways"
heeft een luchtlijn Singapore—Djokja
geopend. Steeds meer buitenlanders ko
men in Djokja rondkijken wat daar te
verdienen valt. En Sjahrir's reis naar
Brits-Indië moet een groot succes zijn
geweest. Of land en volk hier veel mee
opschieten, is een andere vraag. Dat
moeten de verantwoordelijke republi
keinen ook wel beseffen, maar zij leg
gen nu eenmaal andere maatstaven aan
dan de Westerling pleegt te doen. Zij
trachten zich in een zo gunstig moge
lijke positie te manoeuvreren om alles
uit Linggadjati te halen, wat er uit te
halen valt.
Intussen kan van Nederlandse zijde
geen enkel politiek initiatief worden
verwacht, zolang niemand weet, welke
politiek hier gevolgd zal worden. De
stroom van geruchten over een heen
gaan van Van Mook, een benoeming
van prof, Romme, enz. heeft de ver
warring en onzekerheid hier de laatste
weken des te groter gemaakt. Eén ding
is duidelijk: er zijn veranderingen op
til. En zoals het na elke politieke be
noeming op de gehele wereld altijd gaat:
een officiëel communiqué zal verklaren,
dat het politiek beleid van de voorgan
ger door de opvolger ongewijzigd zal
worden voortgezet.
Maar het is duidelijk, dat zeker
hier in Indië, en in de gegeven omstan
digheden meer dan ooit zb'n per
soonswisseling van grote betekenis kan
zijn. Het ei van Linggadjati is gelegd,
maar wat er uit zal komen hangt in
eerste instantie af van de vogel, die er
op wordt gezet. Zo wachten wij hierin
spanning af, wat het bezoek van Beel
en Jonkman brengen zal. Het is de
tweede maal ln de geschiedenis, dat Ne
derlandse ministers persoonlijk een
kijkje komen nemen in dit land. De
situatie is kritiek, Anders, maar mis
schien even kritiek als toen Weiter en
Van Kleffens kort voor de Japanse in
vasie de lange reis ondernamen. Veel
zo niet alles, zal afhangen van wat dé
beide ministers in Indië nodig zullen
achten te doen
Kranig heeft de versterkte Bonds-
ploeg partij gegeven tegen de op veel
plaatsen sterker bezette Continentalen,
In dit milieu schoot eigenlijk alleen
Drager te kort.
Maar eerst de candidaten voor Zater
dag, daar gaat het deze keer toch om.
Onder de lat stond daar Jensen (De
nemarken), een koel, kundig en vooral
moedig doelverdediger, volkomen in an
dere stijl werkend dan zijn tempera
mentvolle collega aan de andere kant,
de Fransman Darui, die meer de in
druk maakte van een virtuoos, lenig
als een kat. Al zag hij de drie doelpun
ten langs zich vliegen na rust waren
de beide verdedigingen verwisseld van
elftal, dus bleven zij staan schuld had
hij hieraan niet. Het koude, berekende
overleg van de Deen of de zwierig uit'
gevoerde bravourstunts van de Frans
man... we zouden niet weten wie de
internationale keuze-commissie hier de
eer moet geven. Vóór Darui stonden
Gijger en Steffen, Zwitsers, van wie
de laatste vriend en vijand verbaasde
door zijn ongelooflijk harde kopballen.
Trouwens in veel opzichten was hij de
meerdere van zijn landgenoot, dat op
stellen, dat omspelen en wegwerken van
de bal. voor voetbalkenners om van te
watertanden! De enige buitenlander in
de „Nederlandse" middenlinie was links
half Prouff, weer een Fransman, die na
rust stukken beter was dan voordien.
Hij maakt een wat trage indruk maar
zijn techniek is voortreffelijk. Hansen
(Denemarken) speelde dan nog rechts
binnen in onze voorhoede, liet zeer
goed werk zien, doch behoorde niet tot
de grootste uitblinkers. Het Skandina-
vlsche backstel aan de andere kant. Pe
tersen (Denemarken) en Nilssen (Zwe
den) was ook al weer van uitzonderlij
ke klasse. Trapvast, resoluut en met een
oer-gezonde spelopvatting demonstreer
den deze Noordelingen. We geven Nils-
son de beste kansen voor een plaats.
Dan Parola. de Italiaanse spil.' Wat een
acrobaat, wat een technicus, wat een
athleet en vooral: wat een voetballer!
We zagen hem ballen omhalen in een
halve salto-mortale. ballen vallend hard
en zuiver wegwerken. Die komt er in,
zo vast als een huis! Ludl. de Tsjechi
sche linkshalf is een knap speler, on
vermoeibaar. doch met weinig variaties
in zijn spel. Rechtshalf Carey, een Ier,
liet zien. dat hy het zuivere speltype
van de Engelse profschool volkomen
beheerst, al moest hij zich zeer veel ke
ren gewonnen geven aan Rijvers. (Maar
over Rijvers straks nog iets!) Carey
had bovendien Zaterdag voor Manches
ter United z'n leaeue~v®rlstrijd gespeeld
Zondag Ierland-Portugal nog even mee
genomen, was Mao-iag per vliegtuig
naar Nederland cekomen en stond
Dinsdag al weer in Rotterdam. Maar
het is ten slotte z'n broodje!
Verdenk ons niet van chauvinisme
als we Wilkes uit de Continentale
voorhoede het eerst noemen, want hy
was nu eenmaal de beste man, ook
zonder die twee doelpunten was hy
dat voor ons gebleven. In de wedstrijd
van gisteren kwam hij dicht bij het
voetbal-ideaal: perfecte lichaamsbe-
lieersing, meesterlijke baltechniek en
een hard en zuiver schot. Zijn spel
opvatting was niet egoïstisch zoals we
dat de laatste tijd nogal eens zagen
en zijn taktiek uitstekend. Hij kan
beslist rekenen op een plaats, zij het
als links- of als rechtsbinnen, in het
Europees elftal.
Midvoor Nordahl uit Zweden is een
goed aanvalsleider met een krachtig
schot uit beide benen, zijn landgenoot
Gren beschikt over een verbazende bal
contróle maar moet vóór doel de bal
beslist voor zijn rechterschoen krijgen
Tijdens een aanval van de „Rest van Europa" op het doel van het Bondself-
tal in het Feyenoordstadion te Rotterdam. Keeper Darui redt. Links Gunnar
Nordahl en Schijvenaar. (Foto ANP-vd.. W.)
/"FEUILLETON"
V_d°or JOHN DICKSON CARR
Vertaald door ALICE VAN ITERSON
30)
„Een week geleden, om half twee des
morgens", vervolgde hij, „kwam Mon
sieur Atwood de hall van het Hotel
„Donjon" binnen. Terwijl hJj met de lift
naar zijn kamer ging, raakte hy buiten
bewustzijn".
Eve drukte haar handen tegen haar
slapen.
„Maar dat was toen hij van mij weg
ging! Het was donker. Ik kon niets zien.
Hij moet zijn hoofd bezeerd hebben, toen
hijNa een ogenblik voegde zij er
aan toe: „Arme Ned!"
Toby Lawes sloeg met zijn vuist op de
schoorsteenmantel.
Er kwam een fijn, sarcastisch lachje op
het beminnelijke, beleefde gezicht van
Monsieur Goron.
„Ongelukkigerwijze", vervolgde hij, „be
hield Monsieur Atwood zijn bewustzijn
nog juist zolang dat hy kon uitleggen,
hoe hy op straat door 'n auto was aan
gereden en met zijn hoofd tegen de trot
toirband was terecht gekomen. Dat wa
ren zijn laatste woorden".
Monsieur Goron maakte met zyn vin
ger een horizontaal gebaar in de lucht,
alsof hij een bepaald punt wilde onder
strepen.
„U zult begrypen, dat Monsieur At
wood nu waarschynlyk niet als getuige
kan fungeren. Men verwacht niet. dat hy
zal herstellen".
HOOFDSTUK X.
Monsieur Goron keek bedenkelyk.
„Ik had u dat misschien beter niet
kunnen vertellen", voegde hy er aan toe.
„Ja, ik ben eigenlyk te ver gegaan- Het
is niet de gewoonte om zo openhartig te
spreken met de verdachten voordat zy
gearresteerd worden".
„Gearresteerd?", stamelde Eve.
„Ik vrees, dat u hierop zult moeten re
kenen Madame":
De emotie had nu haar toppunt be
reikt De anderen waren zo opgewonden,
dat. zij niet langer Frans spraken, wat
hun altijd enige inspanning kostte
„Dat kunnen ze toch niet doen", hijg
de Helena, met tranen in haar ogen, Zy
had haar onderlip uitdagend vooruitge
stoken, .Een Brits onderdaan kunnen zy
dat niet aandoen. Myn arme Maurice
was een van de intiemste vrienden van
de consul- In elk geval. Eve
„Maar het moet allemaal uitgelegd
worden", riep Janice opgewonden uit.
„Over dat stukje van de snuifdoos, be
doel ik. En waarom je niet om hulp ge
roepen hebt. als je werkelijk bang was
voor Mr. Atwood. Dat zou ik ten minste
gedaan hebben".
Toby schopte nydig tegen het hekwerk
van de haard.
„Ik vindt het 't toppunt", mompelde
hij, „dat die vent waarachtig aldoor in
je kamer was, toen ik opbelde".
Oom Ben zei niets. Hij was over het
algemeen niet spraakzaam. Oom Ben was
de man. die met zyn handen werkte, die
een auto kon repareren of een speel
goedbootje uit een stuk hout snyden. of
een kamer behangen, zo goed als 'een
vakman Hy bleef kalm bij de theewa
gen zitten, terwyi hij zijn onafscheide-
ïyke pijp rookte. Af en toe glimlachte hy
flauwtjes bemoedigend tegen Eve. maar
zijn vriendeiyke ogen stonden bezorgd en
hy schudde aldoor zyn hoofd.
„Wat betreft", vervolgde Monsieur Go
ron in het Engels, „deze kwestie, om
Mrs. Neill in hechtenis te nemen.
„Een ogenblik", zei Dermot.
Allen schrokken toen hy sprak.
zy hadden hem nog niet gezien, of
liever in het geheel niet op hem gelet,
terwyl hy in zyn donker hoekje by de
piano had gezeten. Nu rustte Eve's blik
ken vol op hem! Een seconde voelde hy
weer denzelfde panische angst en het
zich voortdurend bewust-zyn-van zich
zelf. die hy andergaan had toen hy had
gedacht, dat hyve rder door het leven
zou moeten gaan met een half gezicht.
Die angst was een overbiyfsel uit kwade
dagen, uit de tyd toen hy had beseft,
dat geesteiyk lijden de ergste kwelling is
op aarde- En in dat besef had hy zyn
beroep gekozen.
Monsieur Goron sprong op.
„Myn hemel ja!", zei hy op dramati
sche toon. „Dat vergeet ik helemaal.
Myn goede vriend! Ik bied u myn nede
rige excuses aan, als Ik onbeleefd tegen
u ben. Maar ln al die opwinding
Hij maakte een wijds armgebaar
„Mag ik u allen myn vriend, Dr. Kin-
ross uit Engeland, voorst-ellen? Dit is de
familie, van wie ik je heb verteld- Mi-
lady Lawes. De broer van Milady, haar
dochter, haar zoon. En Madame Neill.
Hoe maakt u het? In goede welstand,
vertrouw ik? Ja".
Toby Lawes bevroor als het ware.
„Bent u Engelsman?", vroeg hy.
„Ja", glimlachte Dermot. „Ik ben En
gelsman. Maar trekt u zich daar vooral
niets van aan".
„Ik dacht. dat. u een van de lui van
Goron was", zei Toby, zonder dat de er
gernis van zyn gezicht verdween. „Alle
machtig, we hebben flink gekletst". Hy
keek rond. „Ik bedoel, we hebben nogal
openhartig gesproken".
„Nu wat hindert dat?", vroeg Janice.
„Het spyt my", zei Dermot. „Myn eni
ge verontschuldiging, dat ik my by u
heb ingedrongen, is
anders is hy machteloos. De Belgische
rechtsbuiten Lamberechts speelde pre
cies zoals hy Zondag in Antwerpen
speelde: snel, gevaarlijk voorzettend,
maar voor doel niet doortastend genoeg.
(Hij deed het overigens heel wat min
der fanatiek dan Zondag met zijn Bel
gische broeders). Prest uit Denemarken
stond linksbuiten en zal dat Zaterdag
ook wel staan. Zyn spel is vlot, goed
verzorgd en bezit fantasie. Tot de al-
lerbesten behoorde hij niet.
Over de Nederlanders zullen wij
kort zyn, met één uitzondering ech
ter: Ryvers. Wie deze kleine man uit
Breda Zondag tegen de Belgen heeft
zien falen, zal zich. mèt ons. haas®
niet kunnen voorstellen hoe hij giste
ren van begin tot eind een der bes
ten uit dit selecte gezelschap was.
Raadselachtig, maar zéér verheugend
natuurlyk! Het publiek genoot, als hy
met zyn korte dribbelpasjes (welgeteld
drie tegen één van Carey) zyn heus
niet kinderachtige Ierse tegenstander
voorbijvlóóg, dan wéér een vyandvoor-
byrende om de bal keurig op tyd af te
28). „We stapper weer in, kom mee!"
zei de detective boos tegen Panda. „Met
die politielui kan ik niet praten! Nooit
gekund! Bah! Alle radiatordoppen zyn
gestolen! Onder de ogen van de agen
ten! Maar die hadden het te druk met
jouw arrestatie, denk ik! Komaan, laat
ik rustig biyven en de feiten rangschik
ken. Ga jij maar naar bed, dan ga ik...
eh,... ook naar bed! Morgen is er weel
een dag en ik ben moe, zéér moe! Goe
de nacht!" Panda deed wat hem ge
zegd werd en zocht het zolderkamertje
op, dat voor hem bestemd was. „Het is
een raar geval met die radiatordoppen!"
dacht hy. „Wie heeft daar nu eigenlyk
belang by? Waarom zou iemand zo'n
dop gaan stelen? Wat kan je met zo'n
dop doen? Niets! Maar misschien...,
wacht's". Panda sperde in eens zyn
ogen wijd open, want hy kreeg een
idee, dat alle slaap verdreef.
„Ik heb het hem gevraagd", legde
Monsieur Goron uit. „In het gewone le
ven is hy een bekende dokter, die zyn
praktyk heeft in Wimpole Street, Voor
zo ver ik weet. heeft hij al drie beruchte
misdadigers te pakken gekregen. Eén
door dat een jasje verkeerd was dicht
geknoopt en een ander doordat hy ogen
blikkelijk opmerkte, hoe iemand sprak.
Hersenwerk, begrijpt u? Daarom heb ik
hem gevraagd hier
Dermot keek Eve recht aan.
„Hier te komen, omdat mijn vriend,
Monsieur Goron". zei hy. enigszins twij
felt aan de waarde van de bewijzen te
gen Mrs. Neill",
„Maar mijn waarde heer!", riep Mon
sieur Goron uit. met boze, verwijtende
stem.
„Is het soms niet zo?"
„Het is niet noodzakelijk zo", ant
woordde Monsieur Goron op hoogst som
bere toon „Ten minste nu niet meer".
„Maar de werkelijke reden, waarom ik
ben gekomen en waarom ik hoopte, dat
ik u van dienst zou kunnen zijn, is dat
ik uw man gekend heb
„Hebt u Maurice gekend?", vroeg He
lena. toen Dermot haar aankeek,
„Ja, in vroeger dagen, toen ik nog
werkte in de gevangenissen. Hij had heel
veel belangstelling voor de hervorming
van het gevangeniswezen".
Helena schudde haar hoofd. Hoewel zy
min of meer zenuwachtig was, dat er
onverwacht een gast bijgekomen was,
sprong zij van haar stoel en stelde alle
pogingen in het werk om het hem aan
genaam te maken. Maar de inspanning
van de laatste week was blijkbaar teveel
voor haar geweest. En, zoals mestal,
wanneer iemand Maurice's naam noem
de, kwamen er tranen in haar ogen.
„Maurice", zei ze. „was iemand, die
veel.méér dan alleen maar „belangstel
ling" voor het gevangeniswezen had. Hij
bestudeerde de mensen in die gevange
nissen. de veroordeelden, bedoel ik en hij
wist alles van hen- Zelfs als ze niets van
hem afwisten. Omdat hij ze hielp, ziet
u en hy wilde er geen dank voor heb
ben". Haar toon werd ongeduldig. „O,
hemel, waar zit ik over te praten? Het
heeft niet de minste zin, er over te den
ken of te praten, nietwaar?"
„Dr. Kinross", zei Janice, met zachte,
maar heldere stem.
„Ja?"
„Is het werkelyk waar wat ze allemaal
vertellen over dat arresteren van Eve?"
„Ik hoop van niet" zei Dermot effen.
„U hoopt van niet? Waarom?"
(Wordt vervolgd)
EN DAN MET ZO'N DURE
PLAATS IN JE ZAK....
Verwonderd merkten we de vele
kale tribune-plekken op, die de
mensenzee rondom het veld by
het begin van de stryd nog onder
braken. Niet uitverkocht? Wèl uit
verkocht, maar verkeersopstoppin
gen in de stad. Rotterdammers en
treinpassagiers waren op tyd, zij
die per auto de reis ondernamen
kwamen te laat. We hoorden ver
halen in de geest van „vyf uur
in Overschie en om kwart voor
zeven in het Stadion". Geen won
der, dat er een hartig woordje
viel over die voortreffehjke ver
keersregeling. toen de slachtoffers
daarvan tijdens de rust pas op hun
plaatsin gingen zitten!
geven. Zyn werk was effectief, nuttig
en vooral verwarrend voor de vyande-
ïyke verdediging, die hy, als het in z'n
kraam te pas kwam, finaal uit elkaar
rukte. Een ding ontbrak hem, het har
de, zuivere schot op doel, maar dit ver
geven we hem na gisteren graag!
Stroker en Schyvenaar bleven in dit
gezelschap iets onder de maat, doch
over het algemeen nog bóven de ver
wachtingen. Drager was véél minder,
Roozen (voor rust) en Van Onselen
(na rust) deden hun best en werkten
hard maar konden zich in dit; milieu
toch niet aanpassen. Bergman speelde
behoorlijk.
Na 38 minluten passeerde Wilkes Gy-
ger en schoot op vrij grote afstand on
houdbaar langs Darui om een paar mi
nuten later op dezelfde wyze door de
Zwitserse defensie te wandelen en de
stand op 20 te brengen. Na rust kwam
pas het tegenpunt toen Parola een
voorzet van Drager onderschepte, waar
door de bal voor Bergman kwam. Hard
en onhoudbaar joeg hij het enige doel
punt voor het Bondselftal in de touwen.
Ook storing In Rotterdams treinverkeer -
De extra treinen naar Den Haag en Am
sterdam, die gisteravond met bet oog op.
de voetbalwedstrijd waren ingelegd, kon
den het station Feyenoord niet bereiken,
daar om 19.30 uur een voedlngscLraad van
het electrisohe bovennet was gebroken-
Deze storing was pas om 20.30 uur opge-
iheven, zodat vele bezoekers van het
Feyenoord stadion gedupeerd werden en
per tram naar het station. DP. moesten
gaan, '/aar velen pas één en later na
afloop van de wedstrijd aankwamen. En
toen moest het gevecht om een plaats
in de trein nog beginnen!
Reeds by de geringste aanwyzing van
rheumatische pynen moet ge Kruschen
Salts nemen. Duizenden over de heele
wereld deden dit reeds en bleven regel
matige gebruikers. De kleine dageiyk-
sche dosis Kruschen doet wonderen;
de aansporende werking op de bloed
zuiverende organen is heilzaam voor
Uw heele gestel, 't Bloed gaat sneller
stroomen en de schadelyke zuren - oor
zaak van Uw hjden en pyn - verdwynen
vanzelf. Vraag Kruschen Salts by Uw
Apotheker of Drogist.
VOOR DONDERDAG 8 MEI
Hilversum I (301 M.) AVRO 7.00:
nieuws; 7,15: ochtendgymnastiek; 7.30:
musette orkest; 8.00: nieuws; 8.15: och-
tendrhythme; 8 45: gramofoonmuzlek;
9.15: morgenwyding door ds. W. Willemse;
9.30: strykorkest Boyd Neel; 9.45: arbeids
vitaminen; 10.30; van vrouw tot vtouw;
10.35: Spaanse volksmuziek; 10.50: voor
de kleuters; 11.00; gramofoonmuzlek;
11.20: H. M. Grenadier Guards: 1145:
familieberichten. 12 00: A. Hall en P
Robeson, zang; 12.30: ln 't spionnetje;
12.35: operette concert; 13.00: nieuws;
13.15: Metropole Orkest; 13.45; concert
voor fluit en strykorkest; 14.00: voor de
vrouw; 14.20: kamermuziek van Beet
hoven; 15.00: voor zieken en gezonden;
16.00: wetenswaardigheden; 16.05: London
Plano Accordeon Band; 16.15: film pro
gramma; 17.00: kaleldoscoop; 17.20:
praatje over dieren; 17.30: Skymasters;
18 00: nieuws; 18.15; sportpraatje; 18.30:
Ned. Strydkr., 19 00; en nu naar bed;
19.05: radiostrip; 19.15: volksmuziek
school; 19.45; RVD antwoordt; 20 00:
nieuws; 20.05: reportage; 20.15: Radio
Philh, Ork21.15; hoorspel „Zo ziet de
oorlog er uit"; 22.00: Mei-liederen; 22.45:
H. Pezie over de organisatoren van de
middenstand; 23.00; nieuws; 23.1524.00:
operetteconcert.
Hilversum II (415 M.) KRO 7.00:
nieuws: 7.15: ochtendgymnastiek; 7.30:
morgengebed en liturgische kalender; 7.45:
ochtendgloren: 8.00: nieuws; 8.15: opge
wekte muziek: 9 00; London Palladium
Orkest; 9 30; pol. berichten; 9.50: Pade-
rewskl speelt; NORV 10.00: leger des heils:
10.15: morgenwijding o. 1. v. ds. R. C.
Harder; 10.45: Myra Hess plano; KRO
11.00: ziekenbezoek; 11.45: orkest Andre
Kostelanetz; 12.00: Angelus; 12.03: Halle
Orkest; 12.30; Vaudeville Orkest; 12.55:
zonnewijzer; 13.00: nieuws; 13.15: katho
liek nieuws; 13.20: Vaudeville orkest;
13.45: voor de vrouw: NCRV 14.00. Gia-
conda ensemble; 14.40: voor de vrouw;
15.00: vrolijke flanken; 15.30; cello en
piano: 16.00: bijbellezing; 16.45: plano
kwartet; 17.25: gramofoonmuzlek: 17.50:
Rijk Overzee: 1800: orgelconcert M. Boe
kei; 18.45: Neerbos en wU; 19.00: nieuws;
19.15: hoe staat het ln Indië; 19.30: J.
Mac Cormack, tenor; 19.40: de vaart der
volken. 20.00: nieuws; 20.05: programma
van de zee: 21.30: verzoekprogramma;
21.50: lenteprogramma; 22.30: nieuws;
22.46: avondoverdenking: 23.00: nieuwe
Nederlandse muziek; 23.3024.00: non
stop-programma.
NIEUWE UITGAVEN.
FransNederlands en NederlandsDuits
woordenboek Bij de uitgevers maat
schappij J. B. Woltèrs te Groningen ver
scheen de negende door Albert Dory
verzorgde uitgave van het eerste deel
van C. R. C. Herckenraths Franse woorden
boek. Dit deel bevat de FransNeder
landse versie. Tevens verscheen bij deze
maatsohappy het tweede deel van het
Duitse woordenboek van Van Gelderen.
Deze vijfde herziene druk werd verzorgd
door J. H. van Beokum. Het ls het Neder
landsDuitse deel.
