Algemeen Begrootings-debat
in Tweede Kamer
laat
Het Leidsche Tribunaal
vrije" verdachte in arrest stellen
Heftige kritiek op beleid t.o.v. Indië
Waar Nederland aanspraak op maakt
DE AVONTUREN VAN HUMPO HOTSFLOTS, KUNSTENAAR
PALESTINA EN DE JODEN.
Volgens een officieele verklaring der
regeering van Palestina zullen de in Pa
lestina gedetineerde illegale immigran
ten voorrang genieten bij de uitgifte van
bewezen van toelating. Hun aantal be
draagt 843 en zy zullen zoo spoedig mo
gelijk na 15 November worden vrijgela
ten in mindering op het vastgestelde
aantal van 1500 per maand. De restee-
rende 647 vergunningen zullen worden
verstrekt aan illegale immigranten, die
deel hebben uitgemaakt van de Britsche
of geallieerde strijdkrachten en hun
gezinnen, in Europa woonachtige fami
lieleden van Palestijnsche Joden en
verplaatste personen uit Duitsche kam
pen.
Zoowel van Joodsche als Arabische
zijde wekt dit besluit -weer verzet. De
Joden gaat het niet ver genoeg, de Ara
bieren te ver.
Jeruzalem zit sinds gistermiddag zon
der licht, daar de hoofdkabels waren
doorgesneden.
VOORSTELLEN VAN
REPUBLIKEINSCH SENATOR.
De republikeinsche senator Brook, lid
van de bestuurscommissie van de repu
blikeinsche partij in den Senaat, heeft
het ontslag van alle communistische of
uiterst links georiënteerde functionaris
sen geëischt, terwijl hij voorts de in
houding van bevoegdheden, welke aan
den president der V.S. tijdens den oor
log werden verleend, wenschte, ten einde
den terugkeer naar een „gezonde" re
geering te verhaasten.
TRUMAN WIL EEN WETBOEK VOOR
INTERNATIONAAL STRAFRECHT.
In een brief aan rechter Francis Bidd-
le, Amerikaansch lid van het internatio
nale militaire gerechtshof, dat de Na
zi-leiders te Neurenberg berechtte,
schrijft president Truman, dat de beste
juristen ter wereld de mogelijkheid moe
ten bestudeeren van het opstellen van
een wetboek voor internationaal straf
recht, ten einde degenen, die een aan-
vals-oorlog voeren, te kunnen berechten.
Truman gaf uitdrukking aan zijn
verlangen, dat de V.N de beginselen van
het „handvest van Neurenberg" zouden
bevestigen.
Ten slotte zegt Truman naar aanlei
ding van het proces te Neurenberg: „Het
is bemoedigend te weten, dat de afwij
kende meening der Sovjet-Unie geen
fundamenteel beginsel van internatio
naal recht betreft, maar te wijten is
aan gevolgtrekkingen uit tegenstrijdige
bewijsvoeringen".
Truman heeft de ontslagaanvrage van
Biddle aanvaard.
NE NNI DEZE WEEK NAAR
BELGRADO?
De Italiaansche minister van Buiten-
landsche Zaken, Pletro Nenni, zal moge
lijk deze week naar Belgrado reizen, al
dus wordt te Rome in kringen van het
ministerie van Buitenlandsche Zaken
vernomen. Deze reis wordt in verband
gebracht met het bezoek van den Itali-
aanschen communistenlelder Togliatti,
aan Tito.
Volgens de „Giornale d'Italia", zou
Nenni den communistischen minister
van Financiën gezegd hebben, dat hij
momenteel wacht op officieüe Joego
slavische voorstellen over de mogelijk
heid van directe onderhandelingen tus-
schen Italië en Joego-Slavië.
DE JAPANSCHE HERSTEL
BETALINGEN.
Amerika heeft aan Engeland, de Sov
jet-Unie en andere in de commissie voor
het Verre Oosten vertegenwoordigde
landen medegedeeld, dat een voorloo-
pig Amerikaansch plan onmiddellijk van
kracht zal worden, als zij in December
niet tot overeenstemming komen over
de verdeeling van de Japansche herstel
betalingen.
De laatste kans om de zaak definitief
te regelen, zal in December komen, wan
neer vertegenwoordigers van landen, die
schadevergoeding van Japan eischen, te
Washington zullen vergaderen. De Sov
jets hebben de Amerikaansche uitnoo-
diging voor deze vergadering nog niet
aanvaard.
De waarde van de betrokken Japan
sche industrieele uitrusting zou aanzien
lijk meer dan 100 millioen dollar zijn.
Naar Reuter meldt, zou het Ameri
kaansche ministerie van Buitenlandsche
Zaken overwegen aan generaal Mac
Arthur, den commandant der bezet
tingsstrijdkrachten in Japan, opdracht
te geven de Japansche herstelbetalin
gen te verdeelen zonder te wachten op
overeenstemming inzake de te ontman
telen industrieën.
Roelofarendsveen en
Oudewetering ingeschakeld in
automatisch telefoonverkeer.
Met Ingang van Dinsdag 19 Nov.
a.s. wordt het telefoonverkeer
tusschen Leiden en Roelofarends
veen—Oudewetering automatisch,
waardoor laatstgenoemde plaat
sen automatisch bereikbaar zijn
uit alle plaatsen, die tot dusverre
Leiden automatisch kunnen be
reiken en anderzijds zelf automa
tisch kunnen telefoneeren naar
alle plaatsen, die van Leiden uit
automatisch bereikbaar zyn. Het
kengetal van Roelofarendsveen
Oudewetering is K 1713.
GAAN DE RUSSEN VERDER?
Uit Duitsche bron wordt vernomen,
dat de Russen in de door de Westelijke
mogendheden bezette sectoren van
Berlijn Duitsche arbeiders voor werk
oproepen. Een inwoner van den Brit-
schen sector ontving gisteren een
schriftelijk bevel van den burgemeester
van Blankenfelde, een Berlijnsche voor
stad onder Russische controle om zich
aan het raadhuis van die gemeente
aan te melden voor werk. Niet opvolgen
van dit bevel, zoo werd er aan toege
voegd, zal worden beschouwd als sabo
tage van het Sovjet-militaire bestuur.
De ontvanger van dit bevel zegt dat
ook andere inwoners van den Brit-
schen sector dergelijke oproepen heb
ben ontvangen. Ofschoon deze opge-
roepenen vreezen, dat zij bij aanmel
ding naar Rusland zullen worden ge
bracht, spreekt het bevel alleen van
werk voor de Russische bezettings
autoriteiten. (United Press).
DENEMARKEN EN DE BEZETTING
VAN DUITSCHLAND.
Volgens wel-ingelichte Londensche
kringen worden 20 November as. een
aantal hooge Deensche functionarissen te
Londen verwacht waar zij besprekingen
zullen voeren over de mogelijkheid, dat
Deensche troepen een deel van de Brit
sche bezettingszóne overnemen.
Men acht het niet onmogelijk, dat de
Denen de bezetting van Sleeswijk-Hol-
stein op zich zullen willen nemen, waar
een belangrijke Deensche minderheid
woont
Bij de onlangs gewisselde nota's tus
schen Londen en Kopenhagen met be
trekking tot deze Deensche minderheid,
heeft de Deensche regeering te kennen
gegeven, dat zy als belanghebbende par
tij bij de tot standkoming van het vre
desverdrag met Duitschland wil worden
beschouwd.
HULP AAN VOLKEN IN NOOD.
De V.S. hebben een voorstel, gedaan
door den directeur-generaal van de
Unrra. Laguardia, tot het instellen van
een noodvoedselfonds van 400 millioen
dollar om aan de nooden van die door
den oorlog getroffen landen tegemoet te
komen, die niet in staat zijn het vol
gend jaar hun allereerste behoeften te
financieren., verworpen.
De Amerikaansche waarnemend mi
nister van Buitenlandsche Zaken, Ache-
son, verklaarde tijdens een persconfe
rentie, dat deze kwestie volgens het
Amerikaansche standpunt, moet worden
opgelost door een wederzijdsche over
eenkomst tusschen de landen, die hulp
noodig hebben, en die, welke in staat
zijn voedsel te leveren. Hulp moet alleen
geschieden door middel van leeningen
of schenkingen, aldus Acheson. Onder
de bedoelde landen reke nde Acheson
Italië. Oostenrijk en Griekenland.
Het Leidsche Tribunaal hield giste
ren haar wekelijksche zitting onder
presidium van mr. E. van Haersma
Buma. Deze zitting, onderscheidde zich
ditmaal van alle voorgaande doordat
een der verdachten, die zich voor de
zitting in vrijheid bevond, ter zitting
werd gearresteerd en ter beschikking
van den P.RA. werd gesteld.
Het betrof hier de zaak tegen J. C.
Evers, bloemistknecht te Sassenheim.
Hij was. hoewel communist zijnde, lid
geworden van de NSNAP en de NSB,
terwijl hij vrijwillig bij de Duitschers
had dienst genomen om als schoenma
ker bij het Marine-Kleidungslager te
Oegstgeest te gaan arbeiden. Besch.
verklaarde dit gedaan te hebben tot
eigen bescherming, omdat hij zich als
communist bedreigd gevoelde. Hij ont
kende voorts lid van de NSB te zijn
geweest, waartegenover get. A. Kriens,
gedetineerd te Laren, anders verklaart
en deze getuige was destijds groeps
leider der beweging te Sassenheim. De
verdediger, mr. Proper, wees erop, dat
verd. geweigerd had zijn voorw. invry-
heidsstelling te teekenen en dat er
daarom eenige wrijving ontstaan was,
waarby nog komt, dat verd. zeer prik
kelbaar is, zoodat dit tot eenige wrij
ving aanleiding gaf.
Spr. vroeg verd. geen andere straf
op te leggen dan alleen verbeurd
verklaring van een gedeelte van zijn
vermogen, hem dus niet te beroo-
ven van ztfn kiesrechten, doch het
Tribunaal dacht anders over dezen
beschuldigde en na raadkamer be
val de voorz. zyn onmiddellijke ge
vangenneming, aangezien poging
tot ontvluchting niet uitgesloten
werd geacht.
Veehouder dreigde met Duitschers.
D. M. Binnendijk, veehouder te Al
phen a. d. Rijn, was lid geweest van
de NSB, had de gelofte van trouw af
gelegd, was blokleider geweest, had zit
ting gehad in de pachtkamer en pro
paganda gevoerd voor Agrarisch front.
Hij zou voorts, toen hij evenals andere
boeren verplicht was jong vee, ook
stamboekvee, te leveren, gedreigd heb
ben de Duitschers erbij te zullen ha
len, hetgeen inderdaad ook geschied
was, door middel van wie hij trachtte
aan zyn verplichting te ontkomen, zoo
als door get. Schellingerhout ter zit
ting werd toegelicht. De verdediger,
mr. Taat, wees op de zware jaren, die
verd. had doorgemaakt tengevolge van
den last, die op zyn bedrijf drukte. Hij
poogde verschillende aantijgingen te
ontzenuwen en betoogde, dat alleen het
lidmaatschap van de NSB overblijft,
voortvloeien. Verbeurdverklaring van
een gedeelte van zijn vermogen zou
hem zwaar treffen en hem tot paupe
risme brengen, waarom spr. een cle
ment oordeel vroeg.
Veel op zijn kerfstok.
J. N. Los, koopman, te Zevenho
ven, was lid geweest van de NSB, wijk-
hoofd en buurtschapsleider bij den N
VD, W.A.-man in uniform, hy hadden
politiecursus te Schalkhaar gevolgd,
was werkzaam geweest bij den pers
dienst van ®e NSB, den z g. documen
tatiedienst, had algemeen toezicht ge
had op de leden en was later nog
chauffeur geweest bij den evacuatie-
dienst in het Oosten des lands. Verd.
had niet veel tot zijn verdediging aan
te voeren, zeide alleen, dat hij zijn
brood moest verdienen en vroeg ten
slotte de clementie van het Tribunaal
om weer beter werk te kunnen ver
richten.
Feest met de Duitschers.
Mej. N. A, KokCitteur te Oegst
geest zag zich ook een heele lijst van
tenlasteleggingen toegemeten, waarbij
beschuldigingen van het bekende re
cept. Daarbij kwam nog, dat zij te ha
ren huize bijeenkomsten had gehou
den om niet NSB-ers over te halen lid
te worden, dat zij vriendschappeiyken
omgang had gehad met Duitschers en
feesten te haren huize had georgani
seerd, waarbij het volgens de buren
soms tot braspartijen kwam. Verd. ver
klaarde op aandringen van haar man
lid te zijn geworden. Deze was echter
reeds in 1933 lid, zij werd het in 1941.
Mr. Moresco wees er in zijn verdedi
ging op. dat verd. werkzaam is ge
weest bij een NSB-firma, waar zij ook
haar man heeft leeren kennen en dat
zy ten slotte onder invloed van haar
man heeft toegegeven lid te worden.
Een tragisch geval.
Mej. C. Spruyt-Kleer te Hazerswou-
de had o.m. op haar strafregister naast
de vele „gewone" gevallen, dat zij zeer
vriendschappelijken omgang met Duit
sche militairen had gehad, maar te
vens dat zij aan het stafkwartier van
de NSB verraden had, dat O. Offrin-
ga en N. Bokseel zich niet hadden ge
meld bij den Arbeidsdienst en dat het
tijd werd, dat zij evenals de anderen
zich zouden melden „voor dienst voor
het vaderland". Dit verraad had ge
lukkig geen gevolgen gehad, omdat de
brieven waren onderschept door den
kantoorhouder der PTT, W. Kraaije-
veld, die de brieven echter op 27 Oct.
1944, toen hij moest onderduiken, had
(Van onzen parlementairen redacteur).
De eerste middag van het algemeen
begrootingsdebat werd bovenal be-
heerscht door heftige kritiek op het
door de Regeering t.o.v. Indië gevoer
de beleid. Alleen prof. Romme (K.V.P.)
viel haar by, vond géén reden tot kla
gen in de wijze van voorlichting om
trent den gang van zaken ginds, ter-
wyl hy, er van uitgaande dat de Re
geering de marschroute had te bepa
len, In de gegeven omstandigheden
ook aanvaardbaar en, gegeven het be
oogde doel, evenmin onwaardig achtte
het spreken met Sockarno.
Intusschen stond hij er wel op van de
ministerstafel te vernemen, dat ook nu
nog het nagestreefde doel was. niet de
vorming van eenige volkomen zelfstan
dige staten, alleen door een personeele
unie verbonden, maar „de volle ontplooi
ing van het Indonesische nationalisme
in het in vrijheid wortelende, duurzame
verband met Nederland, Suriname en
Curasao in een gemeenschappelijk
staatsverband".
De oppositie liet echter bij monde van
dr. Biereman (P. v. d. V.), mr. Vonk (P.
v. d. V.), Tilanus (C.-H), die bovenal
verbolgen was over het praten met Soe-
karno en dreigend de mogelijkheid op
perde. dat mettertijd de voor de struc
tuurverandering noodlge Grondwetsher
ziening wel eens kon mislukken door uit
eindelijk ontbreken van de dan onont
beerlijke meerderheid van 2/3 (b.v. in
de Eerste Kamer), forsche geluiden hoo-
ren. Deze sprekers zagen zich in felheid
en hartstocht nog overtroffen door den
heer Schouten (A.-R.), welke steen en
been klaagde over het voor voldongen
feiten plaatsen van de Staten-Generaal
door de Regeering, over onvoldoende
voorlichting enz. Hy ontzegde het Ka
binet in den moreelen zin des woords
het recht zoodanig onderscheid tusschen
staatsrecht en politiek te maken, dat
onder het mom van de politiek het Ko
ninkrijk vermoord wordt wat volgens
hem thans dreigde te gebeuren, opvat
ting door mr. Vonk en den heer Tilanus
gedeeld zonder gelegenheid voor het
Parlement om er zich over uit te spre
ken.
Hü bezwoer het Ministerie op kor
ten termyn alsnog opening van zaken
te verstrekken en wees overigens voor
wat er nu gaat gebeuren, elke verant
woordelijkheid voor zijn partij ten
eenen male af.
waaruit ten slotte alle andere' dingen verbrand. Deze getuige verklaarde, dat uitspraak volgen.
Ieder bang voor haar was. Toch had hij
niet den indruk, dat zij iemand zou
verraden. Zij wist, dat hij vele onder
duikers in huis had, doch hij was niet
bang voor haar. Hoe besch. tot. het
schryven van de twee brieven aan het
stafkwartier van de NSB is gekomen,
kon getuige ook niet begrijpen. Mr.
Moresco wees er in zijn verdediging
op, dat het leven van de vrouw een en
al tragiek is. Reeds 15 jaar is haar
man ziekelijk, zij was belast met de
zorg van haar zeven kinderen, van wie
zij er ten slotte reeds vier heeft ver
loren. Hij verzocht het Tribunaal haar
te beschouwen als iemand, die op een
gegeven oogenblik psychisch defect
heeft gekregen en daarmede rekening
te houden bij de uitspraak.
Een agressief bollenman.
Ten slotte stond terecht C. de Vink
uit Lisse, ook al met een heele lijst
van tenlasteleggingen, die bij een W.
A.-marsch in die gemeente zekeren
Eigenbrood een stomp in het gelaat
had gegeven, waardoor deze bloedend
verwond was. Zyn brieven zou hij
voorts per Duitsche veldpost hebben
doen verzenden. Bij zijn verhoor bleek,
dat hy in Juni 1933, op 16-jarigen
leeftijd lid was geworden van de NSB;
zijn vader was het eveneens. Mr. den
Duik verdedigde hem en wees er op,
dat de vechtpartij in Lisse reeds door
den Politierechter is berecht, waarvoor
hem f.30.boete is opgelegd. Dit deed
den voorz. opmerken, dat deze kwestie
thans uit een ander gezichtspunt wordt
bekeken. Pleiter wees er verder op. hoe
verd. in een NSB-milieu was opgevoed,
dat hij geen zakenbrieven via de Duit
sche veldpost had verzonden en merkte
voorts op, Hat zijn gunstige houding in
het kamp Duindorp hem tot verschil
lende functies heeft geleid.
In alle zaken zal over veertien dagen
Beter was hij te spreken over het be
leid, dat de Regeering t.a.v. loonen en
prijzen volgt, in welk verband hij groote
soberheid bepleitte, iets wat de heeren
Tilanus en dr. Bierema, die o.m. het
vertoon met kostbare door ambtenaren
bereden auto's gispten, insgelijks deden.
Had de heer Schouten een philippics
ten beste gegeven tegen de socialistische
wenschen tn,.v. geleide economie, vai* de
geestelijke en persoonlijke vrijheid in
het gedrang brengende staatsalmacht
en overheersching door den staat, ook
het subsldlariteits-beginsel, aangehangen
door de K.VP. achtte hij uit den booze.
Uit den aard der zaak stond prof. Rom
me hier gansch anders tegenover. Ver
meld zij nog, dat deze namens de Ka
mercommissie voor Indische Zaken met
het oog op de in verband met de door
den West in te nemen positie voor te
bereiden hervormingen in een motie een
parlementair reisje daarheen bepleitte
en met betrekking tot ons bultenlandsch
beleid onderstreepte dat zyn fractie rui
mere grenscorrecties wenscheltjk acht,
dan de Regeering vraagt.
DE NIEUWE BERLIJNSCHE
GEMEENTERAAD.
De Duitsche communisten, die direct
na de capitulatie van Berlijn door de
Sovjets in alle sleutelposities van den
gemeenteraad en administratie waren
geplaatst, treffen thans voorbereidingen
om deze posten te verlaten, welke door
de sociaal-democraten zullen worden be
kleed.
De sociaal-democraten hebben ver
zocht. dat radio Berlijn van communis
tischen invloed wordt gezuiverd en zon
der tusschenkomst van eenige bezetten
de mogendheid aan de Duitschers te
rug zal worden gegeven.
Uitspraak zaak
Arnold Meyer uitgesteld.
NADERE INLICHTINGEN
NOODZAKELIJK.
De Bijzondere Raad van Cassatie zou
heden uitspraak doen in de zaak tegen
Arnold Meyer, den m. leider van „Na
tionaal Front"
De raad heeft de uitspraak voor on-
bepaalden tlld aangehouden, ten einde
nadere inlichtingen tc verkregen om
trent de vraag of Meyer voor zichzelf
of voor zUn party gelden heeft ont
vangen van of door middel van Duit
sche zUde.
Dit onderzoek wordt opgedragen aan
het Nederlandsch genootschap tot zede
lijke verbetering van gevangenen, dat
schriftelijk aan den raad rapport zal uit
brengen.
De mijnconcessies. j
Zooals bekend, strekken de Nederland -
sche eischen tot schadevergoeding ten
aanzien van Duitschland zich niet al
leen uit tot de reeds bekende grenscor
recties. De economische belangen van
Nederland maken ander^ bijzondere
voorzieningen noodzakelijk. In het me
morandum, dat door de Nederlandsche
regeering is voorgelegd aan de Groote
Vier wordt uiteengezet, dat ten einde
Nederland in de toekomst minder af
hankelijk te doen zijn van zijn achter
land, een verdere industrialisatie nood
zakelijk is.
De regeering gaat hierbij van de over
weging uit, dat deze industrialisatie een
ruimere kolenpositie noodzakelijk maakt.
Teneinde deze grootere behoeften te
kunnen dekken, bepleit het memoran
dum de overdracht aan Nederland van
een aantal met name genoemde con
cessies, welke ten deele wèl en tendeele
niet in exploitatie zijn. Behalve de op
de kaart aangegeven concessies, wordt
tevens aanspraak gemaakt op de nog
niet ontgonnen kali-lagen bij Wesel, om
de voorziening van den Nederlandschen
landbouw met meststoffen te waarbor
gen.
Indien deze eischen worden ingewil
ligd, zullen de betrokken mijnen met
Nederlandsche kapitaal worden geëx
ploiteerd. De handel in deze kolen zal
eveneens in Nederlandsche handen blij
ven. De duur van deze toewijzing van
de Duitsche concessies wordt geschat op
40 k 50 jaar. Indien Duitschland dan
weer een normale economie heeft, zal
een nieuwe regeling getroffen moeten
worden, waarbij rekening gehouden
dient te worden met het geïnvesteerde
Nederlandsche kapitaal.
Indien Duitschland zich op genoemd
tijdstip nog niet economisch heeft her
steld, dan zal de mogelijkheid open
moeten zijn om den termijn, waarvoor
deze concessies zijn verleend, te ver
lengen.
Meer voedsel voor
Duitschland.
VÓÓR DAAR VERTOEVENDE
NEDERLANDERS.
Binnenkort zal een belangrijke uit
breiding plaats hebben van de verstrek
king van voedsel aan in Duitschland wo
nende of verblijvende Nederlanders. Het
ministerie van Binnenlandsche Zaken,
dat deze voedselsteun door tusschen
komst van den Rijksdienst voor de on
dersteuning van behoeftige Nederlan
ders in het buitenland verzorgt, heeft
daartoe de medewerking verkregen van
een Nederl. organisatie, die ln staat
is om geregeld elke maand een hoeveel
heid voedsel naar Duitschland te ver
zenden en te doen distribueeren. De
hoeveelheden zullen reeds dadelijk 400 a
500 ton per maand bedragen.
FEUILLETON
DE ZWARTE VOS
door C. B. BOOTH.
28)
„Ja. ja", vervolgde de sheriff, „het
feit, dat er slechts één trap is. maakt
dat we ons kunnen bepalen totlaat
eens kijkenvier personen, vijf op z'n
hoogst, als de waarheid me ten minste
meegedeeld is. We zullen dus de ronde
maar doen...." Hij wees op Paul
Grimshaw. „Vertel op!" zei hy.
„Zooals ik reeds bij uw komst ver
klaard heb", antwoordde Paul, was ik
beneden aan de baai, toen myn oom
vermoord werd en ik wist er niets van
af tot enkele minuten voordat u hier
kwam".
„Goéd zoo.dus u staat er bui
ten", gromde de sheriff, „u hebt im
mers gezegd, dat u een neef van
Strawn was? Hm!.... de volgende!"
Hy wees op Jaggers en de huisknecht
herhaalde, wat hij reeds gezegd had.
„Je houding vind ik een beetje
vreemd", zei de sheriff. „Ik geloof, dat
je me staat voor te liegen".
„Ik zou niet weten, hoe Jaggers weer
naar boven had kunnen komen, zon
der dat ik hem gezien had", merkte
Dolliver nu op. „Hij moest mijn deur
voorby om naar de derde verdieping
te gaan". De sheriff deed, of hy niets
hoorde. N
Daarna kwamen de drie dienstboden
aan de beurt, maar het bleek, dat ze
alle drie in de keuken waren geweest,
toen het schot gelost werd en dus vie
len ze buiten iedere verdenking. Toen
werd mevrouw Eastman gevraagd, re
kenschap te geven van wat ze gedaan
had op het oogenblik der misdaad.
„Ik was op mijn* kamer", gaf ze ten
antwoord.
„Hoe ver was dat van die werkkamer
verwijderd?" wilde de sheriff weten.
„Aan het uiteinde van de gang".
„Hebt u de deuren hooren dichtslaan?"
„Nee ik heb niets anders gehoord dan
dat schot. Ik ben niet daelijk uit mijn
kamer gekomen; ik was me juist aan
het verkleeden. Toen ik in de hal
kwam, waren mijn dochter, mijnheer
Dolliver en mevrouw Kingslake er al.
Even na mij kwam ook Jaggers".
Edwards wendde zich tot Vera. „En
hoe staat het met u?"
De weduwe verfrommelde haar natte
zakdoek tusschen haar vingers.
„Ik was ook op mijn kamer", ant
woordde ze met doffe stem. „Die is aan
de overzyde van den gang en ligt in
den hoek bij de werkkamer. Ik ik
hoorde het schot, maar ik was verlamd
van schrik. Ik.Ik kon me niet oewe-
gen. Toen ik eindelijk in de hal kwam,
zag ik.." Ze begon weer te snikken.
„U schijnt er meer verdriet van te
hebben dan de rest. Meneer Strawn
soms familie van u?"
„Ik hield van John Strawn". fluisterde
Vera tragisch. „Ik had hem lief".
Mevrouw Eastman stak haar kin in
de hoogte en kneep haar lippen samen.
„Ik heb 't geweten!" mompelde zij,
„ik heb het aldoor geweten!"
De sheriff fronste de wenkbrauwen
en speelde afwezig met zyn ambtspen
ning.
„Eén ding is zeker", snauwde hij. „Een
van allen liegt! Zooals ik al gezegd heb,
bevindt zich de moordenaar hier in deze
kamer!"
Paul Grimshaw hief het hoofd op.
„Groote goedheid!" riep hij uit, „we zit
ten allemaal te suffen! We vergeten
dien drievingerlgen man heelemaal!"
XIV.
Het eigenlijke spoor.
Na die dramatische uitbarsting van
Paul viel er zulk een stilte, dat het tik
ken der pendule bijna hinderlijk werd.
Er gleed een uitdrukking van opluch
ting over het gelaat van Bob Dolliver
en over Polly's lippen kwam een bijna
hysterisch gilletje.
„De drievingerige man", herhaalde ze,
„natuurlijk., de drievingerige martf Die
heeft mijnheer Strawn vermoora om
aan die cliché's te komen. Dat dichtslaan
van een deur, door Bob en my gehoord,
dat moet die man gedaan hebben, toen
hy uit de werkkamer de gang inholde
en in de bibliotheek verdween. Ik heb
gisteravond dus toch gelijk gehadEr
was iemand in die kamer! Hy.."
Sheriff Edwards was eindelijk was be
komen van zyn verbluftheid over dien
onverwachten omkeer van zaken en be
gon spottend te lachen.
„Wat moet dat nou weer beteekenen?"
„Wat bedoel je daarmee., een drievin
gerlgen man?"
Maar op dat oogenblik schonk niemand
veel aandacht aan den sheriff; allen
hielden zich bezig met die veronderstel
ling van Paul en zelfs mevrouw Eastman
vroeg zich af, waarom zyzelf daaraan
niet eerder gedacht had.
„Drommels, oudje", fluisterde Tom
my Bakerville in het oor, „dat gaat wat
worden!"
Bakerville knikte. „Dat is zoo", ant
woordde hy zachtjes, „het wordt zeker
wat; maar houd je er bulten jochie.
Laat die lui maar praten. We zijn nog
niet aan de beurt.
„Toen ik die deur hoorde dicht slaan",
zei Dolliver op dat oogenblik, „was de
bibliotheek het eerste, waar ik aan
dacht., nog voordat ik wist, dat mijn
heer Strawn was doodgeschoten. Dat zat
vermoedeiyk daarin, dat die kamer door
het gedrag van Polly een zekere ge-
37. Zodra de Hoofdcommissaris dit grote locleuc'e sirene en fluitende wielen weg-
nleuws had vernomen, werd de hele po- toof. U. ?.*cn was tot de laatste plaats
litlemacht bil elkaar geroepen. Iedereen besot idt'i vofc de tanden gewapende apen-
rende dadelijk door elkaar, alles was in en. Hl» reed verschrikkelijk hard. zo hard.
de weer. maar het gevolg was. dat twee dat hli de trein, die nog maar steeds ver-
minuten later de snelste auto met een I der reed, na een half uur had Ingehaald.
Zo kwam het. dat de politie nis eerder
op liet station van aankomst aanwezig
was. dan de trein zelf. Toen de wagen
voor het station stilhield, vlogen de man
nen er uit en snelden regelrecht het per
ron op.
heimzinnlgheid had verworven. Ik deed
dan ook die deur open en keek naar bin
nen, maar er was niemand".
„Maar Bob", riep Polly uit, „gisteren
avond, nadat ik licht door het sluetelgat
gezien had, was er ook niemand in!"
„Zeg eens, zijn jullie nou allemaal
krankzinnig geworden?" viel Edwards
plotseling uit. „Wat is dat voor geklets
over een drievingerigen man en leege
kamers? Als jullie denken, dat ik me
daardoor van m'n apropos laat afleiden,
dan hebben jullie het glad mis".
„We willen u niet afleiden", zei Paul
Grimshaw, „we willen u juist op het
rechte spoor brengen. Neen, sheriff, iets
krankzinnigs zit er heelemaal niet in,
al mag het dan ook buitengewoon
vreemd klinken. Luister maar eens!"
„Ik luister aldoor, jongmensch!" grom
de Edwards.
„U weet misschien iets af van de voor
geschiedenis van dit sombere huis, be
gon Paul vry gejaagd. „In het dorp
noemen ze het ,,'t Boevenhuis" en.."
„Net of ik dat niet weet!" viel de she
riff hem in de rede, „als je met derge
lijke praatjes mijn tyd wilt verknoeien.
„Kom, schei nou eens uit met dat
ambtelijk gedoe", stoof Paul op. „Als je
dan alles van het huis afweet, dan
heeft het voor mij geen zin. er verder
over te praten, want dan zul je ook wel
weten, dat dit huis indertijd het eigen
dom was van den Zwarten Vos. Mijn
oom heeft het vorigen winter gekocht
en laten opknappen.. En gisteren, toen
hy eens rondsnuffelde in de bibliotheek
op de tweede verdieping recht tegen
over de kamer die hy als werkkamer
had laten inrichten ontdekte hy een
losse plank in de achterzijde van een
der boekenkasten. Hij bemerkte, dat die
plank er uit genomen kon worden en
zag toen een holte waarin twee pakjes
lagen; in het eene zaten enkele cli
ché's voor het maken van valsch bank
papier en in het andere een aantal vel-
letjesspeciaal daarvoor bestemd papier".
„Nu zullen we toch wel aan de beurt
komen", grinnikte Tommy zachtjes aan
Bakeville's oor, „We komen er wel in
en goed ook!"
J. B. knikte van Ja.
(Wordt vervolgd).
Het nieuwe bestuur
Residentie-Orkest.
In de ledenvergadering van het Re
sidentie-Orkest, is een nieuw bestuur
gekozen. Het heeft als voorzitter aan
gewezen Jhr. mr. C. J. A. de Ranitz en
als secretaris dr. R. Leopold. Verdere
leden zijn jhr. mr. J. H. de Brauw, drs.
J. P. Doedens, mr. B. Ph. Baron van
Harinxma thoe Slooten, mr. Kohn-
stam, A .Mondt, mr. T. O. Palte, J.
Pasman en K. Schiefer; gedelegeerde
van het Rijk is mr. J. H. de Mol van
Otterloo, van de gemeente den Haag
A. van Velsen. Als adviseerende leden
maken deel uit van het bestuur de
eerste dirigent Frits Schuurman en de
administrateur J. J. L. van Zuylen.
Door het bestuur zullen alsnog een
tweede voorzitter en een penningmees
ter worden aangewezen. Het vertrou
wen, waarmede dit nieuwe bestuur zijn
taak aanvaardt is gebaseerd op de ver*
wachting, dat rijk en gemeente het zul
len steunen bij zijn pogingen om voor
het Residentie-Orkest een gezonde fi-
nancieele basis te vinden. Bovendien
vertrouwt het bestuur, dat het publiek
in stijgende mate van zijn sympathie
voor het orkest blijk zal geven door
concertbezoek en anderszins.
Mengelberg m beroep.
BIJ CENTRALEN EERERAAD.
Prof. dr. Willem Mengelberg heeft te
kennen gegeven, dat hy van plan ls
hooger beroep aan te teekenen tegen de
beslissing van den Eereraad waarbij
hem het recht om in Nederland op te
treden werd ontzegd.
Mengelberg heeft dit voornemen door
een advocaat aan den Centralen Eere
raad kenbaar gemaakt. De basis, waar
op het voorgenomen beroep zal zyn.
gegrond, is nog niet bekend.
KANSELIER TE PARIJS
ONDERSCHEIDEN.
De directeur van de Kanselary der
Ned. Ambassade te Parys, de heer M.
H. C. Janse, is vanwege zyn verzetshou
ding benoemd tot ridder in 't Legioen
van Eer. Tydens de bezetting maakte hij
zich verdienstelijk door hulpverleening
aan in Frankryk vertoevende Neder
landsche uitgewekenen. Voor velen or
ganiseerde hy den doortocht door Span
je.
15 Januari 1944 werd hy vanwege zijn
ondergrondsche activiteit door de Ge
stapo gearresteerd en vervolgens gede
porteerd naar Buchenwald, Mauthausen
en Bergen Belsen. Na zyn bevryding uit
gevangenschap in April 1945 hernam hy
zyn functie op de Ambasade te Parys.
October 1945 werd hem de rang van di
recteur der Kanselary verleend.
EEN VERGETEN
INTERNEERINGSKAMP.
Op Madoera.
Op Madoera is een vergeten inter-
neeringskamp ontdekt. Lt.-gen. Soe-
dirman en een aantal van zyn officie
ren zyn onder bescherming van een
geallieerd convooi daarheen gereisd,
om de situatie te onderzoeken.
