LEIDSCH
DAGBLAD
In België blijft het
sukkelen
Het Indonesische vraagstuk
WEERBERICHT
Zure beleefdkeidSstemming ter Parijscke
conferentie
Met een enkel woord
Koninklijk bezoek aan Twenthe
H.M. door duizenden toegejuicht
HET CONFLICT IN HET BANKBEDRIJF
„New York Times" over onze
annexatieplannen
By onze Zuiderburen biyft de politieke
situatie de grootste zorg baren. Welis
waar is na 24 dagen van moeizame be
sprekingen weer een kabinet gevormd
bet zevende Intusscben sinds België's be
vrijding maar de gang van zaken geeft
weinig reden tot verheugenis Men blijft
als het ware in den befaamden vlcieuzen
cirkel ronddraaien zonder den uitweg te
kunnen vinden.
De llnksche regeeringen (speciaal de
laatste onder Van Acker) hebben feitelijk
te weinig steun in het parlement, om
zich sterk te kunnen voelen. Vooral in
den Senaat is de toestand precair daar
links in dit liohaam slechts overzei
één stem meerderheid beschikt By
minste geringste tegenkanting uit eigen
gelederen, Ja zelfs bij toevallige afwezig
heid van een paar regeerlngsaanhangers,
kan de regeering ten vai worden ge
bracht En om een eenheid te bewaren
tusschen socialisten, communisten en li
beralen is nu eenmaal geen sinecure!
Zelfs niet, al bestaat by de partijen het
inzicht, dat men zich moet aanpassen.
Zoo ontstond immers ook de crisis die
de regeering-Van Acker ten vai bracht
uit een relletje uit de regeerlngspartyen
zelf tegen den minister van Justitie: bet
zich van stemming onthouden van een
paar leden van links was voldoende om
het vonnis te voltrekken.
Het is vrywei overbodig om te doen
uitkomen, dat een dergelijke situatie nu
ook niet bepaald in het belang van het
land mag worden genoemd. Voorai in de
huidige omstandigheden is voor ieder land
een krachtig bewind, dat zich gerugsteund
weet by parlement en volk, meer dan
noodzakelijk. De partijen zouden zich
daarvoor offers moeten getroosten als
erkenning, dat het landsbelang gaat bo
ven dat der party. Edoch, dat valt in de
practyk in de politiek nu blijkbaar niet
bepaald mee, naar het schynt.
Zeker, er zijn er onder de politieke lei
ders, die dit inzicht deelen en er naar
^Willen handelen, maar m meerderheid
houden zy toch te veel het oog gericht
op het enge partybelang Tot schade van
het land, maar op den diiur ook van eigen
partij, daar zij zoodoende toch vroeg of
laat het vertrouwen der kiezers verspelen.
Onder de leiders, die het goede Inzicht
bezitten, behoorde de afgetreden premier
Van Acker, die trouwens aan den ïyve
alle moeilijkheden van een zwakke regee
ring had ondervonden. Hy weigerde vier
kant om nog eens een zuiver linksche
regeering te leiden: hij drukte dit wel
zeer karakteristiek uit door te verklaren
nog liever naar do galeien te gaan! Hy
heeft alles gedaan wat in zyn vermogen
lag, om voor België de eenlg mogelijke
richting te kiezen, die heb land een krach,
tig bestuur kan garandeeren: eensamen-
gaan van socialisten met de katholieken
(de C.V.P.). maar in beide kampen was
de tegenstand te groot. Of misschien Juis
ter uitgedrukt, was de offervaardigheid te
klein om zoo'n combinatie mogelijk te
maken. Van weerszyden vreesde men voor
den terugslag op het' kiezerscorps, wan
neer werd afgeweken van het partij
ërogram, zooals dit is uitgestippeld
n dit te meer, waar volgende maand in
België de .gemeenteraadsverkiezingen moe.
ten plaats vinden. Men wil daarvan de
politieke barometer maken voor en aleer
ernstig gedacht wordt aan een ontbin
ding van het parlement!
Onderhandelingen zyn er gevoerd, doch
resultaat werd niet bereikt. Hoewei het
economisch program dus Juist dat ge
deelte dat in deze tijden vrijwel domi
neert! geen moeliykheden opleverde,
bleken de politieke scheidingslijnen te
diep om ze te kunnen overbruggen. De
C.VP. hield beslist vast aan een directe
invoering van het vrouwenkiesrecht en
aan een referendum over de konings
kwestie. Speciaal het laatste durfden de
socialisten niet aan, bang, dat zy zoo
doende den communisten te zeer den
wind in de zeilen zouden verschaffen.
De C.V.P. weet maar al te goed, dat
het vrouwenkiesrecht in haar voordeel
zal zijn, vooral in het katholieke Vlaan
deren, waar bovendien het geboortecyfer
veel hooger is dan in Wallonië, waarvan
de C.V.P. trouwens reeds binnen enkele
jaren profyt hoopt te kunnen trekken.
Men ziet. het is al politiek, partij-poli
tiek, wat de klok slaat.
Er bleef voor onze Zuiderburen der
halve slechts één mogelijkheid om de
cri&ls op te lossen: terugkeer tot een
llnksche regeering. alle last en ellende
daarvan ten spijt. En waar Van Acker be
slist bleef weigeren en ook Spaak er niet
voor voelde als formateur op te treden,
is de bekende burgemeester van Ant
werpen. die in de landspolitiek totdusver
weinig op den voorgrond was getreden,
als premier naar voren gekomeh. Ca-
mille Huysmans kwam met een kabinet,
dat grootendeels het afgetreden kabinet-
Van Acker was. zonder Van Acker en ook
zonder den liberalen leider Devèze, die
Van Acker's standpunt volkomen deelde;
verder werden nog een paar minder be
kende-goden vervangen.
En zoo sukkelt het Belgenland weer
verder. Natuurlijk is de regeerlngsverkla.
ring aanvaard in den Senaat met dc
beruchte meerderheid van één stem!
doch in de verte rommelt het al weer.
De wilde stakingen dreigen bovendien do
situatie nog te vertroebelen.
Vermoedeiyk zal de regeerlr.g trachten
door het parlement op reces te sturen,
haar bestaan te rekken, maar reeds nu
staat vast. dat ook het kabinet-Huys-
mans geen biyvertje zal zijn!
Hoe lang het zich staande zal kunnen
houden?
85ste Jaargang
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1946
No. 25852
Waarnemend Directeur; A. Poortman
Hoofdredactie: B. W. Menkhorst.
J. Brouwer.
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
TeL Directie en Administratie: 25041
TeL Redactie: 21507 Giro no.: 57055
Republikeinsche propaganda
strooide buitenland zand in de
oogen.
En ontketende revolutie in
het binnenland.
In nevenstaand artikel ver
volgt de heer W. Belonje, oud
hoofdredacteur van „Het Dag
blad te Batavia, zijn in onze
nummers van 30 Juli en 2
Augustus J.l. aangevangen be
schouwing over het Indonesische
vraagstuk.
ra.
Toen de Japansche capitulatie de we
reld overviel, hadden de Indonesische or
ganisaties van militairen en anderen
aard op Java elkander nog niet gevonden,
en evenmin haar arbeidsveld.
Java werd nog beheerscht door het Ja
pansche gezagsapparaat en het aan dat
apparaat ondergeschikte Indonesische
blnnenlandsch bestuur. Slechts werd het
Inheemsche karakter van dit bestuur vol*
toold door de Japansche residenten voor
Indonesische functionarissen te doen
plaats maken.
Hoewel dit bestuurscorps door de Ja
pansche dwingelandij, vele mutaties en
benoemingen van homines novi, zyn on
afhankelijkheid jegens den bezetter en cok
wel het een en ander van zyn prestige
Jegens de bevolking had ingeboet, gold
het in de Inheemsche samenleving nog
steeds als de belichaming van traditie en
orde. Wie het blnnenlandsch bestuur had,
had het land
In deze constellatie ontstond de zooge
naamde republiek, dio haar eerste levens
weken sleet tegen den achtergrond van
een vervagend Japansch gezag. Vervagend,
maar niet afwezig.
Met name bleef het blnnenlandsch be
stuur aan den bezetter ondergeschikt. Het
miste daardoor de bewegingsvrijheid om.
zoo het dit tenminste gewild had. in het
binnenland ten behoeve van de „repu
bliek" organlseerend op te treden.
Zoo werd de republikeinsche vrijheid van
handelen volstrekt gescheiden van de ver
antwoordelijkheid. Die vryheid bestond
alleen by de republikeinsche ..regeering"
te Batavia, welke er, binnen de grenzen,
welke haar gelaten waren gebruik van
maakte door een organisatie op papier to
zetten, vee) te vergaderen en vooral te
praten. Te praten door de radio.
Vele rechtgeaarde nationalisten hadden
deze „republiek" aanvankeiyk met ge
mengde gevoelens zien ontstaan. Als een
deus ex machina, niet als hun eigen
maaksel, was zij uit de lucht komen val
len. De Japansche bysmaak in het oor-
spronkeiyk kooksel stond hun niet aan.
Ook stuitte hun tegen de borst, dat met
de Indonesische tradities wat ai te licht
vaardig werd omgesprongen. En tenslotte
deze vraag komt in republikeinsche
uitlatingen van Augustus en September
ln alle toonaarden terug welke kans
had de „republiek" in een wereld van
overwinnende geallieerden?
We moeten de kans wagen, antwoordde
de republlkelnsch „regeering".
DOELTREFFENDE PROPAGANDA.
En zy voerde een propaganda, welke er
op gericht was de wereld te winnen. En
dat werk heeft zy goed gedaan, oneindig
veel beter dan het ons ooit gelukt is.
Toen de eerste resultaten begonnen
binnen te vloeien in den vorm van bul-
tenlandsche sympathie, werd het voor
degenen, die nog aarzelden, een gewetens
vraag: of zy zich deze kans. hoe gering
ook. om de nationalistische aspiraties te
verwezenlijken, mochten laten ontglippen.
Sommigen, met wyze ervaring, hebben de
kans te licht bevonden. Maar hoevelen
beschikten over dit rijpe Inzicht? En by
hoevelen, die toch hebben meegedaan,
heeft niet de overweging gegolden, dat
zij aldus handelend de eenmaal loopende
zaak voor misstappen konden behoeden
en er althans iets van helpen terecht
brengen?
Tegenover het buitenland |s liet
aan de „republiek" slechts gelukt een
facade op te houwen, welke tenslotte
wei doorzien werd. In het binnenland
heeft zU veel méér gedaan: daar heeft
z(J een revolutie ontketenden den vol-
sten zin des woords.
Want wie luisterde daar? De georgani
seerde Jeugd, door den Jap gevormd, maar
door hem veel eerder dan het bestuur
aan haar lot overgelaten. Die Jeugd had
een begin van organisatie en zin. voor
organisatie, zij het ook In het klein. Vol
jeugdige onbezonnenheid en dadendrang,
werd zij dageiyks vla de radio zoo niet
tot misdaden dan toch tot daden aange
wakkerd.
Tot die Jeugd behoorde ook de politie.
Niet alleen had zy door intensieve recru-
teerlng een goeddeels nieuwe bezetting
zij was vooral doordrongen van een .geheel
nieuwen, Japanschen geest, en toegerust
met Japansche werkmethoden. En het ls
teekenend, zoowei voor dien geest als voor
het Japansche beleid gedurende den over
gangstijd. toen de geallieerden en het Ne-
derlandsche gezag nog verre waren, dat dc
politie reeds begin September naar de
„republiek" begon over te loopen en dat
de Japanners, dwars tegen de bevelen van
de geallieerden ln, dit oogluikend hebben
toegestaan.
Zoo werd het blnnenlandsch bestuur
van zijn eenlg machtsmiddel beroofd. Het
stond machteloos tegenover de „repu
bliek" en haar aanwas van misdadige
benden.
Het kon niet anders of deze tweespraak
tusschen „republiek" en Jeugd moest voor
de „republiek" noodlottig worden. Im-
Bolïg weer.
De Bilt verwacht tot Zondagavond:
Buien met kans op onweer, wlsselené
bewolkt, tydeiyk nog krachtige, zulde-
ïyke tot westeiyke wind. Eenlge af
koeling.
DE 3L\RINEBEGROOTING.
Tengevolge van verschillende wyzlgln-
gen wordt het totaal bedrag der Marine-
begrooting gebracht van f.326 008.331 op
f. 448.012.646.
In Southampton arriveerde een Poolsch opleidingsschip voor de koopvaardy. De
PooLsche kadetten ln het want van het schilderachtige schip, van waaruit zij de
Engelsche haven bij het binnenvaren aanschouwen.
Men wil opschieten.
Gistermiddag begon de conferentie te
Parijs met het bespreken van de agenda.
Drie minuten nadien had de vredescon
ferentie
1. De Joegoslavische resiolutle goed-
Kkeurd. Hierdoor hebben geallieerde
aden, grenzende aan een voormalig vll-
andeiyken staat, het recht zich recht
streeks tot den raad, van ministers van
buitenlandsche zaken der groote vier te
wenden.
2. Zich bereid verklaard de vijf voor
malig vyandeiyke landen uit te noodlgen
hun standpunt op de plenaire zitting
uiteen te zetten. Het secretariaat zal de
uitnoodiglngen verzenden, Italië komt
vanmiddag aan de beurt.
Verder kwam men overeen, dat de pers
zoowel op bijeenkomsten der commissies
als op de plenaire zitting der conferentie
toegang zal hebben. De voorlooplge voor
zitter, Bldault, bleek bereid zlln functie
nog drie dagen te blijven bekleeden. De
ministers van buitenlandsche zaken der
groote vier zullen, zooals bekend, om
beurten als voorzitter optreden.
De Sovjet-afgevaardigde Wlsjlnski vroeg
onmlddeliyk na het openen van de by-
eenkomst debat over de wijze waarop de
diverse vraagstukken op de agenda zou
den worden geplaatst. Hy beklaagde zich
er over, dat de agenda pas op het laatste
moment had gecirculeerd en dat er geen
Russische tekst was. Wlsjlnski zeide niet
met een agenda accoord te kunnen gaan.
als hy niet wist waar, wanneer en door
wlen deze was opgemaakt.
Bidault antwoordde, dat de agenda
onder zyn toezicht was opgemaakt door
den secretaris-generaal. Hij sprak op ge-
ergerden toon en liet zyn verveeldheid
over de sleepende discussie duidelijk biy-
ken. Teneinde de discussie te beëindigen
verklaarde Bidault zloh bereid op voor
stel van de Sovjet-delegate punt vier van
de agenda („diverse bepalingen met be
trekking tot de regels van procedure")
te vervangen door „organisatie van het
secretariaat".
Alexander, leider der Brltsche delegatie,
zeide, dat het ontoelaatbaar was zooveel
tyd te verspillen. Wlsjlnski vond het be
ter nu een half uur aan deze kwestie te
besteden dan later veel tijd te verliezen.
Tenslotte werd de conferentie het eens
over een nieuw voorstel van Wlsjlnski dat
een punt. 5. („het opstellen der agenda")
aan de agenda zou worden toegevoegd.
De atmosfeer van deze byeenkomst
kenmerkte zich door een zute beleefdheid,
bij vele afgevaardigden Op een gegeven
oogenbllk scheurde Wlsjlnski een blaadje
van zyn blocnote waarop hy tevoren
haastig lets had gekrabbeld Hy gaf het
aan een van de Joegoslavische afgevaar
digden. die vlak achter hem zat. Deze af
gevaardigde stond onmiddellijk op en stel
de voor. dat de agenda zou worden opge
haakt ln overleg met alle vijf voorzit
ters. Hierop weerklonk de stem van een
onbekend gebleven Engelschen afgevaar
digde, die riep; „laten we opschieten".
Nadat was besloten, dat Italië zou wor
den uitgenoodlgd zyn zaak aan de confe
rentie voor te leggen, kwamen de ver
zoeken van Albanië, Egypte. Mexico en
Cuba om ter conferentie vertegenwoor
digd tc mogen zyn ter sprake.
Wlsjlnski zeide, dat het eenlge punt
onder dit hoofd op de agenda voorkomen
de de Joegoslavische motie ten behoeve
van Albanië was, welk land een advlsee-
rende stem zou krijgen. Van andere ver
zoeken was hem niets geblekenDeze
konden niet zonder voorbereiding worden
besproken.
Toen Bevln, de Brltsche minister van
buitenlandsche zaken naar Parys vertrok,
zeide hy met betrekking tot de vredes
conferentie: „het is tUd op te houden
met praten en aan het werk te gaan.
Hij is intusschen ln Parys gearriveerd.
DE UNRRA.
Het bestuur van de Unrra heeft voor
gesteld. dat de zorg voor verplaatste per
sonen bij de Unrra zal biyven berusten
totdat de Internationale vluchtelingen
organisatie met haar werk zal kunnen
beginnen. Verder is voorgesteld, dat het
maatschappelijk werk van de Unrra
wordt overgenomen door het secretariaat
der Vereenlgde Naties totdat een speciale
permanente commissie dit werk kan over
nemen.
BINNENLAND
De Minister van Openbare Werken en
Wederopbouw dr. ir. J. A. Ringers bracht
In gezelschap van dr. ir. Z. Y. v. d. Meer,
den algemeenen commissaris voor den
Wederopbouw, een bezoek aan Oosterbeek.
teneinde zioh op de hoogte te stellen van
het wederopbouwplan van deze gemeente.
Ook bezocht de minister het plaatsje
Overloon in de gemeente Vierllngsbeék,
waar hij den voortgang der wederopbouw
werkzaamheden in oogenschouw nam
Ter hoogte van Lunet 2 in de on-
mlddeliyke nabijheid van het internee-
rlngskamp Vught heeft de organisatie
„Trouw" gisteren haar dooden herdacht,
die twee jaar geleden ten getale van 23
stryders uit het verzet door de Dultsche
fusillade om het leven kwamen.
Mevrouw dr. G. van de Molen, voor
zitster van de stichting „Trouwfonds"
sprak fte herdenkingsrede uit.
Op 22 Augustus zal het Deensche
fregat de „Niels Ebbesen" de Amsterdam-
sche haven blnnenioopen voor een nlet-
officieel bezoek Het schip zal aan de kade
van de firma van Es en van Ommeren
komen te liggen.
BUITENLAND
Het Amerikaansche ministerie van
landbouw heeft bekend gemaakt, dat de
V.S. op de grootste oogst ln hun geschie
denis kunnen rekenen, wat betreft tarwe,
afgewisseld door zichtbare geergerdheid mals en soortgelijke gewassen.
De regeering van Vietnam heeft de
Pranschen zonder meer verantwoordeiyk
gesteld voor de guerilla gevechten, die in
den loop van deze week hebben plaats
gevonden te Bac Nlnh, ongeveer 30 K.M.
van Hanoi verwyderd en waarby volgens
de berichten 15 Franschen zyn gedood en
45 gewond.
Een nieuwe „middelmatig sterke"
aardschok heeft wederom in de Caralbisohe
Zee plaats gevonden. Dit ls reeds de vyfde
dag van de aardbevingen, waardoor tot
nogtoe minstens 55 personen zijn gedood
of verdronken en duizenden dakloos zyn
geworden.
Een aangekondigde staking van tram
personeel te Brussel op 11 Augustus gaat
niet door. Het ls evenwel 'niet onwaar-
schijniyk dat op 15 Augustus het werk
zal worden neergelegd.
De Russische bezettingsautoriteiten
hebben plotseling besloten de léveringen
van voedsel uit de Russische zone naar
de Brltsche, Amerikaansche en Fransohe
sectoren van Beriyn stop te zetten.
By Great Falls (Montana. V.S.) heeft
een vliegongeluk plaats gehad, dat vijf
burgers en de bemanningen van twee
Amerikaansche legervliegtuigen het leven
heeft -rekost. Oorzaak Ls een nachteiyke
bots'rgeweest.
Tusschen Ris en Chateldon ln
Frankrijk is uranium ontdekt.
Zweden heeft thans ook verzocht toe-
mers, het eenlge bruikbare apparaat, om
een eigen gezag te vestlge i, was nog al-
tyd het blnnenlandsch bestuur. En toen
dit bestuur van den Japanschen dwang
was bevrijd, maat ook de Japansche rug-
gegraat had verloren, was de doos van
Pandora geopend en had de „republiek"
de zaak niet meer in de hand.
„REPUBLIEK" VERLIEST
HAAR GEZAG.
Tweeërlei gezag begon zioh nu over Java
te verspreiden: ln de groote havensteden
en te Bandoeng, dat van de eindeiyk ge
arriveerde geallieerden, ln het binnenland
dat van de pemoeda's, de Hitler-Jugend
van Java. Het blnnenlandsch bestuur
werd het eerste slachtoffer. In Bantam
werd het compleet uitgeroeid. Elders op
Java werd, naar bevoegde bronnen my
verzekerd hebben, zeker negentig procent
feliquideerd of in de gevangenis gezet,
an wel op de vlucht gedreven De band
jir. die de „republiek" had 'ontketend,
verzwolg alles wat nog maar lets met het
oude. vertrouwde gezag te maken had.
Daarmede was de zaak verkeken. Want
de macht ln het binnenland biyft altijd
en overal de eerste en vaak de eenlge
grondslag van een onafhankelijk, staat
kundig bestaan. En die macht verloor de
„republiek" steeds meer. Ja zy hielp mee
die af te breken.
Dat ls wel het sterkste bewijs voor het
gebrek aan staatkundigen werkeiykhelds-
zln en aan nationaal verantwoordelijk
heidsgevoel, hetwelk de meerderheid van
de Indische nationalisten kenmerkt.
Nu was geen andere oplossing meer
mogehjk dan een opbouw van het gezag
op de nieuwe Jeugdorganisaties, wier
geest de Jappen weerloos hadden ge
kneed. Het ls dan ook niet de democra
tie, welke de oude, patriarchale auto-
tie vervangt geiyk de republikeinen
herhaaldelijk beweerd hebben maar
een nieuwe autocratie, vee] drukkender,
een autocratie naar fascistisch model.
Eenheid en centralisatie werden niet
langer toevertrouwd aan een. paar hon
derd ervaren bestuurders, maai aan een
wyde vertakking van het militairb
machtsmiddel van den staat. En het arme
Javaansche volk betaalde het gelag. Tot
den huldigen dag ls het aan de tyrannle
van dit machtsmiddel overgeleverd, zon
der recht op beroep, zonder eenlge kans
om er zich aan te kunnen onttrekken
In welhaast elke groote revolutie heb
ben de leidende flgurèn de fout begaan,
do maatschappeiyke mogeiykheden te
meten aan hun Idealen en verlangens.
In de kringen van de Indonesische „re
publiek" spiegelt men zich gaarne aan de
Fransche en de Russische revoluties. Men
vergeet dan dat aan die revoluties eeuwen
van nationale consolidatie vooraf zyn ge
gaan, eeuwen waarin vaak een leeuwen-
stryd gestreden werd voor de bevestiging
en de handhaving van een eigen natio
naal bestaan.
Een volk, dat nationale zelftucht én
Internationale macht heeft verkregen, kan
zich de luxe permltteeren revolutlonnalr
te zijn en tegelijk de wereld te tarten. Een
volk, dat deze antecedenten mist, doet
beter vooralsnog evolutlonnair te zyn en
alle Inspanning te richten op het ver
werven, eerst lnneriyk. van de zelfstan
digheid. welke voor een nationaal bestaan
toch het eerst noodlge is
Doet het dat niet, dan verliest het bel
de: zelfstandigheid en nationa-di bestaan.
Of beter: het heeft ze nooit gehad!
BELONJE.
Voor het eerst na de bevryding heeft
H.M. de Koningin gisteren een bezoek
gebracht aan Twenthe. Het doel van
Haar reis waren de Industriesteden Hen
gelo en Enschedé, waar H.M. zlcli op de
hoogte stelde van de aangerichte schade
en Zy tevens- op de hoogte werd gesteld
van de plannen voor den herbouw der
verwoeste stadsgedeelten. Tegelijkertijd
voerde ZU een langdurig gesprek met ver
tegenwoordigers der voormalige Illegali
teit en afgevaardigden van landbouw,
handel en Industrie.
Duizenden bereidden Haar voor het
station te Hengelo een enthousiaste ont
vangst. Op het perron werd zy ontvangen
door den Commissaris der Koningin voor
de provincie Overyssel, Ir. J. B. G. M.
ridder de van der Schueren en door den
burgemeester van Hengelo, mr. J. A. H.
J. van der Dus sen, Langzaam reed de
koninkiyke auto door de straten van deze
zwaar geteisterde stad. die Zy met groote
belangstelling bezichtigde.
Do ontvangst te Enschedé was niet
minder hartelijk. Op het perron werd de
vorstin begroet door den burgemeester
van Enschedé, den heer mr. van Veen.
die naast H.M. plaats nam ln do auto. Na
een tocht door de gebombardeerde stads
gedeelten arriveerde de stoet voor het
stadhuis, waar H.M. verschillende be
sprekingen zou voeren. Ook hier Juichten
duizenden personen de Koningin toe.
toen de stoet langzaam het stadhuisplein
opreed. In de Mozaiekzaal van het stad
huis vond een Intieme bijeenkomst
plaats, waar vele illegale werkers uit
Twenthe alsmede vertegenwoordigers van
industrie en het cultuxeele leven in dit
gewest zich hadden verzameld. Tydens
deze byeenkomst, die ongeveer 1-1/2 uur
duurde, werden een zestal illegale koe
riersters door den burgemeester van Hen
gelo aan H.M. voorgesteld. Do burge
meester van Enschedé stelde de verte
genwoordigers der industrie aan de Ko
ningin voor, de burgemeester van Almelo
de vertegenwoordigers van het geesteiyke
leven en de burgemeester van Oldenzaal
de vertegenwoordigers van den landbou
wenden stand. De Koningin sprak met
elk der ruim 50 aanwezigen. H.M. ver
toonde zich daarna op het balcon van.
het stadhuis, waarop de duizenden aan
wezigen spontaan het „Wilhelmus" aan
hieven.
Per trein vertrok H.M. tenslotte inwes-
teiyke richting.
DE INTERNATIONALE
NOOD-VOEDSELRAAD.
De Internationale Nood-voedselraad
maakt bekend, dat er vyf nieuwe leden
zyn toegelaten: Finland, Italië, de Phl-
lippynen, Tsjecho-Slowakye en Zwitser
land. Het totaal aantal leden ls nu 24.
Het vertrek van de „Karei Doorman" naar Engeland voor een laatste revisie,
waarna het ln September naar het Verre Oosten zal vertrekken.
(Foto ANP)
HET COMMUNISME IN ARGENTINIË.
De Argentynsche minister van Justitie
heeft voor. de leiders van de vier partijen,
dio ln de constltueerende vergadering
vertegenwoordigd zyn, met uitzondering
van den, leider der communistische party,
een uiteenzetting gegeven over de „op
ruiende activiteit" der communistische
partij. Een der aanwezige leiders heefb na
afloop verklaard, dat de toestand van hft
land. wat de communistische activiteit
betreft, ernotig ls en dat de verschillende
partyen zich solidair hebben verklaard
met den president om „de nationale in
stellingen en souverelnitelt te verdedigen"
OPERATIES IN DE MIDDELLANDSCHE
ZEE TEGEN HET SMOKKELEN
VAN JODEN.
Volgens welingelichte bron zullen de
gedurende de eerste oorlogsjaren gevormde
en uitgewerkte plannen om Dultsche en
Italiaansche vlootversterklngen voor de
legers van maarschalk Grazlani en gene
raal Rommel In Noord-Afrlka to onder
vangen door de Engelsohe zeemacht ln de
Mlddellandsche Zee worden toegepast om
het smokkelen van Joden over zee naar
Palestina tegen te gaan. Men verwacht,
dat het sein tot het ln werking stellen
van deze „klopjacht" gedurende heb
weekend uit Londen zal worden gegeven.
Ultimatum door
werkgevers betreurd.
Met betrekking tot de situatie in het
bankbedrijf wordt ons van werkgevers
zijde medegedeeld, dat er van onwil bij
de werkgevers om in overleg met de
Bedrijfsunie der samenwerkende kan
toorbediendenorganisaties te komen tot
een herziening van de geldende sala
risregeling. geen sprake is.
De salariscommissie der werkgevers
heeft in den laatsten tijd herhaalde
lijk met de Bedriifsunie overleg ge
pleegd over aangelegenheden, de ar
beidsvoorwaarden der bankemploye's
betreffende en er zijn reeds eenlge
malen regelingen omtrent bepaalde
Dim ten (salarisverhooging. overwerk -
bemaling) door beide partijen geza
menlijk tot stand gebracht.
Een stap verder op dezen weg is gezet,
doordat de oprichting van een „Werk-
geversvereeniging voor het Bankbedrijf"
is voorbereid. De constltueerende ver
gadering dezer vereeniging heeft 22 Juli
Jl. plaats gehad.
In de bespreking met de Bedruis-
unie op 23 Juli jl. hebben de werkge
vers zich bereid verklaard om tezamen
met de Bedriifsunie ernstig te werken
aan de herziening van de bestaande
salarisregeline. Echter hebben zij be-
toogd. dat deze nieuwe regeling een
grondige bestudeering vereischt, tcrwul
men voorts wachtte op de richtlijnen,
welke ten aanzien van de salarieering
van administratief personeel door een
deskundigen-commissie worden onder
worpen en spoedig gereed zullen zijn.
Daartegenover werd door de Bedrijfs
unie een herziening op zeer korten ter
mijn verlangd. Het bestaande meenines-
verschil heeft derhalve hoofdzakelijk
betrekking op het tempo van behande
ling.
Wat betreft de onlangs by eenige in
stellingen gegeven salarisverhoogingen,
het zou geheel onjuist zijn daaruit te
concludeeren, dat overleg omtrent de
salarisregeling niet meer gewenscht
wordt. Het gaat hier slechts om de ln
een aantal gevallen noodzakelijk gewor
den aanpassing, aan het hoogere niveau,
waarop jonge lui. die pas hun einddi
ploma H B S. of Mulo behaald hebben,
thans algemeen worden aangenomen.
Het wordt van werkgeverszijde ten
zeerste betreurd, dat de Bedrijfsunie
by den huldigen stand der besprekin
gen gemeend heeft een ultimatum te
moeten aankondigen, hetgeen niet be-
vordelijk is voor de goede vérstand
houding tusschen werkgevers en werk
nemers. Bovendien wordt het uit or
ganisatorisch oogpunt niet juist ge
acht. dat de .Bedrijfsunie zich niet
heeft gericht tot de salariscommissie
resp. de werkgeversvereniging in op
richting, doch tot enkele individueele
werkgevers.
F^n resolutie der Bedrijfsunie
Met overgroote meerderheid
gelaten te worden tot de Vereenigde stemmen is gisteravond in de te Rot-
Naties. 1 terdam gehouden vergadering van de
Bedrijfsunie van samenwerkende orga
nisaties* van handels- en (kantoorbe
dienden een resolutie aangenomen,
waarbij de bedienden, werkzaam in den
geld- en effectenhandel te Rotterdam,
o.m. verklaren:
„Dat zij met groote verontwaardiging
er kennis van hebben genomen, dat de
salariscommissie op 23 Juli j.l. plotse
ling verklaard heeft niet bereid te zijn
op dit oogenblik over een salarisrege
ling te beraadslagen.,
dat zij geen lang uitstel wenschen en
accoord gaan met de stappen van de
Bedrijfsunie om tot een regeling van de
salarissen en arbeidsvoorwaarden te ko
men, vervat in een collectieve arbeids
overeenkomst,
dat zij voorts den collega's, die even
tueel op 19 Augustus ln staking zullen
gaan, allen steun en medewerking zul
len verleenen en dat zij de Bedrijfsunie
verzoeken de middelen te overwegen
om, indien noodig, tot uitbreiding van
dit conflict te komen door ook andere
banfkinstellingen dan de Amsterdam-
sche Bank, de Rotterdamsche Bank-
vereeniging, de Hollandsche Bankunie
en R. Mee6 en Zonen daarin te betrek
ken, wanneer dit het tot stand komen
van een regeling van den geheelen be
drijfstak kan bevorderen."
De heer Meyer van „Mercurius" uit
Amsterdam, een van de onderhande
laars met de bankdirecties. zeide o.a.:
W" staan thans op een keerpunt
in de positie van de bankbedienden;
ook ik ben, evenals de bankdirecties,
van meening, dat het niet in 's lands
belang is het werk neer te leggen,
maar de verantwoordelijkheid er van
ligt niet by ons maar bij de directies,
die den chaos van vroeger weer in het
leven hebben geroepen".
Naar verhouding worden er, zoo meen
de hy, krankzinnige salarissen betaald
aan jongens en meisjes, die pas van
school komen. Spreker somde alle mid
delen op, welke de Bedrijfsunie beproefd
had om tot een oplossing te geraken,
en herinnerde aan de overweldigende
meerderheid, waarmede deze Unie ge
machtigd was tot het stellen van het
ultimatum. De E.V.C. had aan Mercu
rius yerzocht in dit conflict betrokken
te worden, doch dit was van de hand
gewezen. Nog vandaag was eert brief
ontvangen van de salariscommissie, die
de Bedrijfsunie een onjuiste voorstel
ling van zaken verweet en plotseling
bereid bleek in de eerste helft van Sep
tember tfiet voorstellen te komen.
Heden conferentie met Ryks-
bcmiddelaar.
Bovendien had het Ministerie van
sociale zaken als den aangewezen weg
genoemd besprekingen met het college
van Ryksbemiddelaars. Een conferen
tie met den Ryksbemiddciaar, aldus
spr. zal nu hedenmiddag plaats heb
ben. De salariscommissie zal hierbö
aanwezig zyn.
„Wij zijn bereid bij de besprekingen
tegenwoordig te zijn", aldus spr., „maar
wij zullen ons alleen en uitsluitend la
ten leiden door de belangen van de be
trokken bedienden".
Bentheim en Kleef het
belangrijkst.
De correspondent van de .New-York
Times" te Amsterdam, David Anderson,
houdt in dit blad een beschouwing over
de Nedcrlandsche annexatieplannen en
zegt hierin o.m., dat de Nederlanders
uadrukkeiyk ten aanzien van dit pro
bleem verklaren, dat het hier wyzlgln-
gen In de Nederlandsch-Dultsche grens
betreffen, die geen annexatie betccke-
nen, doch dat het veeleer gaat om een
recht trekken van de grens, waardoor
o.m. twee bclangryke Dultsche enclaves
worden verwijderd.
De correspondent zegt vervolgens: „De
politiek van het parlement blijft onzeker.
Het is alleen bekend, dat de huidige re
geering meer voor annexatie voelt dan de
vorige. .Men meent te weten, aldus An
derson, dat het programma, dat men thans
voor oogen heeft, geen uitzetting der be
volking vraagt. De Britten zlln ronduit
gekant tegen elke vermeerdering van het
aantal verplaatste personen in nun zóne
wyzende op het meer topografische
dan geografische karakter der Nedcr
landsche plannen, schryft hy, dat de
Nederlanders hier een brug wenschen,
daar het afsnyden van een bocht, het
toevoegen van een dorp op dc eene en
van een rivier op de andere plaats en
noemt tenslotte de belangrykste be
oogde grenswijzigingen Bentheim en
Kleef, het eerste belangryk wegens de
bronnen van verscheidene kleine rivie
ren, welke de Nederlanders onder hun
contróle willen hebben.
De correspondent gaat voort: .Annexa
tie werd voor het eerst een belangrijke
kwestie voor de Nederlanders ln 1944.
toen mr. Van Kleffens t.e Londen het
principe verkondigde van het ln bezit
nemen van Dultsch gebied by wyze van
compensatie. Deze politiek om de deur
voor annexatie open te houden wordt al.
gemeen goedgekeurd, terwyi hot feit op
zichzelf by het publiek een lauwe ont
vangst ten deel viel. Van offlcleele zyde
wordt het zelfs nog minder toegejuicht.
Nauw met de grenswijzigingen verbon
den is de pynlljke kwestie van de bezet
ting van Duitschland. De Nederlauders
hebben niet alleen in de verste vorte
geen eigen bezettlngsgebled, maar zyn
tevens ontstemd, doordat de Belgen langs
de Nederlandsche gTens od Dultschen bo
dem zyn gelegerd."
Volgens Anderson zouden de Neder-
(anders naast de psychologische voor
dcelen van een bezetting het bovenal
van groote waarde achten om met het
oog op eventueele lnformeele bespre
kingen der Groote Vier over Uultscb-
land reeds op aangrenzend Cultsch
grondgebied, aanwezig te zUn.
