'erreuraanvallen op Bremen,
Frankfurt en Mannheim
Dr. Göbbels „Wij bezitten de kracht om enze
zware taak te volbrengen"
ste Jaargang
Woensdag 22 December 1943
No. 25685
Jijand verloor bijna
[100 bommenwerpers.
De Rijkscommissaris
president van de
Deuteche Akademie.
De imponderabilia van
den oorlog.
EEN DUITSCHE
OVERWINNING IS...
ENGELAND'S BELANG!
VERDUISTEREN:
Zonnewende -
tijdswende
EIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOE LEIDEN EN OMSTREKEN
Duitsch weermachtbericht.
|Het opperbevel der Duitsche
eermacht maakte gisteren be-
fend:
[Aan het bruggehoofd van Ni-
ppol en ten Z.W. van Dnjepro-
ptrowsk zijn in harde gevechten
twee dagen alle doorbraak-
gingen der bolsjewieken mislukt.
vijand leed opnieuw zware
Irliezen aan menschen en mate-
pal.
Ten Z.O. van Kirowograd wer-
kn de met sterke strijdkrachten
Itgevoerde aanvallen der bolsje-
teken na zware wisselvallige
prsteling opgevangen en doorge-
oken gevechtsgroepen van den
Band uiteengeslagen of vernie
ld.
Ten N. van Kirowograd en ten
van Tsjerkassy bleven plaatse-
ondernomen aanvallen der
fis je wieken zonder succes. Eigen
genaanvallen wonnen terrein.
|Bij Korosten en aan de Beresina
kten onze troepen ondanks
alen vijandelijken tegenstand
rder op. Daarbij werden alleen
het gebied van Korosten 43
ks der bolsjewieken en 42 ka-
bnnen vernietigd.
Iln het gevechtsgebied van
[itebsk versterkten de bolsjewis-
hun druk. De zware afweer-
vechten duurden overdag en des
|chts met stijgende hevigheid
ort. 80 tanks en 39 kanonnen
|Kden vernield.
Ten N.W. van Newel onderna
men de bolsjewieken vruchtelooze
Invallen.
[Gedurende de twee laatste da-
pn werden aan het Oostelijke
ont in totaal 412 tanks der bols-
vieken stukgeschoten.
|In den Westelijken sector van
iet Zuid-Italiaansche front wer-
jen verscheiden vijandelijke stoot-
oepen afgeslagen. Vlak bijde
driatische kust zijn sedert giste-
fcn krachtige Britsche aanvallen
Bn den gang. Zij stortten onder
Vare verliezen voor den vijand
'ór onze stellingen ineen.
Iln het Middellandsche Zeege-
fed werden gisteren in luchtge-
chten en door luchtafweerge-
fchut benevens door lichte Duit-
£he zeestrijdkrachten en marine-
Tweergeschut 18 vijandelijke
liegtuigen, w.o. 8 viermotorige
ommenwerpers, vernietigd. Eén
fuitsch jachttoestel ging verloren.
1 Formaties vijandelijke bommen-
ferpers hebben overdag opnienw
P zwaren terreuraanval onder
omen op woonwijken der stad
'remen. In zware luchtgevechten
door afweergeschut werden
pinstens 45 vijandelijke vliegtui-
Vn neergeschoten.
Gisteravond hebben sterke Brit-
pe luchtstrijdkrachten het Rijn-
laingebied aangevallen. Door het
'eerwerpenvan brisant-en brand-
ommen ontstond zware schade in
oonwijken, vooral in Frankfurt
d. Main, Offenbach en Mann-
|eim. Luchtverdedigingsstrijd-
rachten schoten bij deze aanval-
Bn 49 viermotorige bommenwer-
^'•s neer. Vier andere toestellen
erloor de vijand boven de bezette
jestelijke gebieden. Daarmede
perden op 20 December en in den
acht op 21 Decenfber volgens tot
[usver ontvangen, nog onvolledige
«richten 98 vijandelijke vlieg-
Qigen, waarvan minstens 89 vier
motorige bommenwerpers, neer
schoten.
Duitsche vliegtuigen hebben in
en nacht van 20 op 21 Dec. doe-
Si in het gebied van de Theems-
aonding gebombardeerd.
Vice-admiraal von Reuter over-
Pden Vice-admiraal Ludwig
T?h Reuter, wiens naam in de ge-
[chiedenls voor altijd verbonden
7 met het tot zinken brengen
Bn de Duitsche oorlogsschepen,
km n|. ^en vorigen wereldoorlog
r,1* Engeland moesten worden
°eleverd, ls aan een beroerte
overleden. Hij is 75 jaar oud ge
worden.
Vice-admiraal von Reuter trad
in 1885 toe tot de Duitsche marine.
Hij was commandant van den
kruiser „York" en werd kort voor
het begin van den wereldoorlog
commandant van den -grooten
kruiser „Derfflinger". Na den wa
penstilstand kreeg vice-admiraal
von Reuter de opdracht, om op
grond van de wapenstilstandsvoor
waarden de Duitsche vloot aan En
geland uit te leveren. Om de roem
rijke Duitsche oorlogsschepen niet
in handen van de vijanden te
laten vallen, bracht hij op 21 Juni
1919 in de Britsche interneerings-
haven Scapa Plow de uit te leve
ren schepen tot zinken, een daad
die toentertijd in de geheele
wereld het grootste opzien heeft
gebaard. (D.N.B.).
De dreigende spoorwegstaking
in de Ver. Staten De Britsche
berichtendienst meldt uit Wa
shington dat op de bijeenkomst
van president Roosevelt met de
vertegenwoordigers der spoorweg
maatschappijen en van de vak-
De Führer heeft op voor
stel van Rijksminister dr.
Göbbels Rijksminister dr.
Seyss Inquart, als opvolger
van den overleden minis
terpresident Ludwig Siebert
benoemd tot president der
Deutsche Akademie.
vereenigingen geen overeenstem
ming kon worden bereikt in de
kwestie der dreigende spoorweg
staking. Men verwacht, dat heden
een nieuwe bespreking met Roo
sevelt zal plaats vinden. (D.N.B.).
Commandant der Spaarische
vrijwilligers onderscheiden - Ge
neraal Franco heeft den com
mandant van het Spaansche vrij
willigerscorps, generaal Esteban
Infantes, de individueele mili
taire medaille verleend. Deze
medaille is na de lauwerkrans
van San Fernando de hoogste mi
litaire onderscheiding van Spanje
(D.N.B.)
Onder het opschrift „De im
ponderabilia van den oorlog"
schrijft rijksminister dr. Göbbels
in het jongste nummer van „Das
Reich" het volgende:
„Wij maken thans een van die
omwentelende gebeurtenissen en
ontwikkelingen in de geschiede
nis der menschheid door, die een
totale verandering van het aan
zien der wereld met zich mede
brengen.
Wij staan thans in de laatste
acte van dit grootste drama, dat
"de geschiedenis kent. Ook deze
oorlog is een bewijs voor het feit,
dat in dergelijke tijden bijna
alles mogelijk is. De oorlog is
terechtgekomen in een gebied der
imponderabilia.
Slechts voor een deel verloopt
hij volgens de wetten, die de
menschheid hem gesteld hebben,
voor het overige echter volgt hij
zijn eigen wet. En dit wordt in
geen geval door de dagelijksche
omstandigheden, doch uitsluitend
door diepere historische noodza
ken en doelmatigheden bepaald.
Hetgeen de oorlog ons aan zorgen
en smarten bereidt, behoort
daartoe en is onvermijdelijk.
Doch dit is niet het "beslissende
van den oorlog.' Wij gelooven
veeleer vast en onwrikbaar, dat
de geschiedenis ons in dezen
oorlog een van haar groote, voor
eeuwen berekende taken heeft
toevertrouwd. Wij zijn bij de
vervulling van deze taak in Gods
hand. Wij weten zeer nauwkeu
rig, dat zij niet op onze schouders
gelegd zou zijn, wanneer wij niet
de kracht bezaten haar ook te
volbrengen.
Het zou vermetel zijn, zoo gaat
de minister verder, in het hui
dige stadium van den oorlog te
willen voorspellen, wanneer hij
ten einde zal zijn. De oorlog is op
het oogenblik in zijn meest op
windend stadium en eiken dag
worden nieuwe, verrassende mo
menten aan den oorlog toege
voegd. Men kan weliswaar met
eenige waarschijnlijkheid van te
voren bepalen, in welke richting
hij zich ongeveer zal ontwikke
len, doch of de afzonderlijke pha-
sen van deze ontwikkeling kor-
teren of langeren tijd zullen du
ren, dat weet niemand. Het ls
absurd te veronderstellen, dat
het bolsjewisme aan het einde
van dezen oorlog de heerschappij
over ons continent zal verkrij
gen, want dan zou de geschiede
nis haar beteekenis verloren heb
ben en dan zou Europa terecht
de vraag stellen, waartoe het de
zen omweg moest maken, daar
hetzelfde resultaat in 1918 veel
gemakkelijker te bereiken \vas
geweest.
Het natlonaal-socialisme heeft
in deze ontwikkeling dezelfde
taak te vervullen, die de natio-
naal-socialistische beweging in
de analoge ontwikkeling in
Duitschland vervuld heeft, n.l.
haar kort voor de dramatische
beslissing, die, wanneer eij een
maal gevallen is, niet meer on
gedaan gemaakt kan worden, tot
staan te brengen en haar zoo
doende een fundamenteel nieuwe
wending te geven. De minister
wijst op de teleurstelling, welke
bij de vijanden heerscht over het
feit, dat in Duitschland nergens
ook maar het geringste teeken te
ontdekken valt, dat de Duitsche
natie eens in een onbewaakt
oogenblik zwak zou kunnen wor
den. Deze vijanden hebben zelf,
zoo verklaart dr. Göbbels, het
hunne ertoe bijgedragen, dat dit
ook in de toekomst nooit het gé
val zal zijn. Er is in Duitschland
niemand, die ook maar speelt
met de gedachte aan den oorlog
een einde te maken door te vroeg
op te houden. In dit opzicht heeft
het Duitsche volk in het afge-
loopen jaar meer gejeerd dan wij
bij het begin durfden hopen. Het
rijk is thans ons heiligdom. Wij
zijn allen vastbesloten het in ge
val van nood met hand en tand
te verdedigen. De vijand zal ver
baasd staan, wanneer hij op
zekeren dag den grooten storm
loop op Europa begint. Hij zal
daarbij stooten op een volk, dat
door al het lijden en door alle
gevaren van dezen oorlog moest
gaan en, daar het hierdoor niet
ten onder gegaan is, alleen nog
harder en sterker geworden ls.
Nooit was het Duitsche volk zoo
eensgezind in het besluit om de
zen oorlog tot de definitieve over
winning voort te zetten als thans.
Wat denkt men aan de over
zijde van het Kanaal nog door
terreur vanuit de lucht te kun
nen bereiken? Onze bewape
ningsindustrie blijft, naar de er
varing bewijst, intact. De eene
stad na de andere en de eene
provincie na de andere hebben
bewezen, dat brand en vernieling
haar ideëele krachten niet ver
lammen. doch slechts stimulee-
ren. Hierdoor schijnt dus bewe
zen te zijn, dat men een twee
duizend jaar oudeEuropeeschege-
schiedenis niet op een zoo goed-
koope wijze met fosfor kan ver
nietigen. Met andere woorden:
«t» I IR zijn in den laatsten tijd
f H maar weinig redevoerin-
-Il gen gehouden, die zooveel
stol deden opwaaien als die welke
Smuts hield en waarin hij ver
klaarde dat Engeland arm en zon
der invloed uit dezen oorlog te
voorschijn zal komen.
Attlee en Eden hebben getracht
de redevoering van Smuts af te
zwakken en zij hebben veel moeite
gedaan de wereld ervan te over
tuigen dat Smuts slechts een
privé meening formuleerde en dat
deze meening door de Engelsche
"sering niet gedeeld wordt
Het schijnt echter bijzonder
moeilijk te zijn de openbare mee
ning in Engeland ervan te over
tuigen dat Smuts de zaken te
somber inziet, vandaar dat het
Engelsche tijdschrift „Economist"
een artikel publiceerde dat gezien
kan worden als een poging de ge
moederen in Engeland weer tot
rust te brengen, de argumenten
van Attlee en Eden te ondersteu
nen en het bolsjewistische gevaar
als minder dreigend voor te stel
len. Uit den aard der zaak ls het
de schrijver van het artikel in de
..Economist" niet mogelijk te be
wijzen dat er geen bolsjewistisch
gevaar bestaat maar het blad
meent reeds voldoende olie op de
golven te werpen door te beweren
dat de sovjets zoo verzwakt uit
den strijd te voorschijn zullen
komen, dat zij minstens 10 jaren
noodig zullen hebben om op adem
te komen en dat zij in de eerste
jaren dus niet in staat zullen ziin
geheel Europa te overheerschen.
Het blad bestrijdt dus dat Europa
direct het slachtoffer zal worden
van de sovjets en geeft het 10
jaren uitstel. Deze voorstelling van
zaken moet er dan toe dienen het
Engelsche volk gerust te stellen,
want de eerste 10 jaren zullen de
sovjets dus niet, zooals vele Engel-
schen vreezen, aan het Kanaal
staan. Het is duidelijk dat deze
voorstelling van zaken onjuist is,
want indien de sovjet-unie dezen
oorlog zou winnen, dan heeft zij
geen 10 Jaren noodig. maar dan
zullen de bolsjewisten direct het
geheele continent overweldigen.
Hieruit volgt dat het Engelsche
volk gelijk heeft zich ongerust te
maken over wat er zou gebeuren
indien Stalin de overwinning zou
behalen.
Hoe verder de gebeurtenissen in
de wereld zich ontwikkelen, hoe
meer het duldelük wordt welke
gevolgen deze oorlog voor Enge
land zal hebben, des te meer
dringt de overtuiging zich op dat
hoe vreemd het ook klinkt
Engeland het grootste belang heeft
bij een Duitsche overwinning.
Toen de Führer in het najaar
van 1940 Engeland nogmaals de
hand toestak en herhaalde, dat hij
den ondergang van Engeland niet
wenschte. omdat ook Duitschland
daar geen belang bij had, waren er
maar weinigen die begrepen dat
Adolf Hitler toen reeds voorzag
welk gevaar Europa en ook Enge-
'snd in de toekomst bedreigde.
Nu is het zoover met Engeland
gekomen dat het hoe deze oor
log ook zal eindigen, het slacht
offer zal worden. Een overwinning
is voor Engeland niet meer mo
gelijk. Winnen de geallieerden,
dan zijn het de sovjet-unie en
''ie over het lot van En
geland zullen beslissen. Dan zal
het land, door Amerika beroofd
van zijn bezittingen een prooi
worden, evenals Europa, van het
bolsjewisme Verliezen de gealli
eerden. dan is het uit met de
overheersching van Engeland,
maar dan zal het waarschijnlijk
toegestaan worden, tot op zekere
hoogte, een rol te spelen bij den
opbouw van het nieuwe Europa.
Waaruit volgt dat voor het
Engelsche volk een Duitsche over
winning verre te verkiezen is bo
ven een geallieerde overwinning,
die "slechts een sovjet-overwinning
zal zijn. hoeveel moeite Churchill
en consorten ook doen hun land-
genooten zand in de oogen te
strooien.
Eenmaal zal de tijd komen dat
nes in Engeland zal beseffen hoe
groot de schuld was die zij op de
schouders laadden, die ln 1940
weigerden op het aanbod van
«Anif Hitler in te gaan.
Nu staat reeds vast dat slechts
°en Duitsche overwinning. Enge
land van den totalen ondergang
kan redden.
De noeinsen van Attlee en Eden
en het artikel ln de „Economist"
bewijzen dat er in Engeland groe
pen zijn die, hoewel waarschijnlijk
onbewust, beginnen te begrijpen
waar de werkelijke belangen van
bun land en volk liggen en die het
'"ngzaam maar zeker duideliik
•t'ordt dat ook zij zich niet kun
nen onttrekken aan de lotsverbon
denheid der Germaansche volken
waartoe tenslotte ook zij behooren.
van hedenmiddag 18.30 uur
tot morgenochtend 6.30 uur
De maan kwam heden op te 3.45
uur en ging onder te 14.06 uur.
de vijand moet zelf en recht
streeks op het slagveld verschij
nen om de poging te ondernemen
een beslissing af te dwingen. Wat
dat wil zeggen weten de Engel-
schen en Amerikanen even goed
als wij. Waarom zouden zij an
ders zoo lang geaarzeld hebben
om dezen riskanten gang te on
dernemen? Niet alleen het Duit
sche rijk, ook Engeland strijdt
daarbij om zijn bestaan. Alleen
zien wij Duitschers dit helderder
in dan de Engelschen. En dit
is reeds een goed deel van de
overwinning. Het zou mogelijk
zijn, dat hier het aspunt van den
oorlog ligt. De imponderabilia
van den oorlog zullen daardoor
weer rechtstreeks haar doel be
reiken. Zij neigen over het alge
meen meer naar de zijde van den
wil en de besluitvaardigheid dan
naar die van liet materiaal al
leen. Wat het laatstgenoemde be
treft. zijn wij nauwelijks infe
rieur, wat het eerste betreft, zijn
wij verreweg superieur.
Het Duitsche volk, zoo besluit
de minister, staat dit jaar rond
een karigen Kerstboom. Veel van
wat vroeger dit meest Duitsche
van alle feesten verfraaide, heb
ben wij in het verloop van dezen
oorlog verloren: het geluk der
kinderen aan het moederhart en
den vrede van onze steden en
dorpen. Des te vaster echter is
ons besluit geworden om dit alles
weer terug te halen en veel, wat
het leven van een volk mooi en
waard om geleefd te worden
maakt, nog bovendien."
De S.S.-man denkt eraan,
waar hij zich ook bevindt.
En hij voelt zich, daar ver
weg aan het Oostfront, ge
dragen door die prachtige
gemeenschaps-gedachte der
S.S. En vooral ln de dagen
vóór joelfeest, vóór zonne
wende, valt het hem soms
zwaar zijn plicht te doen, zijn
plicht voor de groote Ger
maansche genieenschap. Maar
dan denkt hij aan zijn Ger
maansche voorouders, die
deden wat hij nu doet en dit
vanzelfsprekend achtten.Zon-
der uitzondering ging toen
iedere weerbare man ten
strijde voor het behoud van
het vrije Germaansche land.
Zoudt gij. Jonge Nederlan
der, dan willen achter
blijven, dan durven ach
terblijven, nu het niet al
leen gaat om een vrij Ger-
manje, maar tegelijk ook om
het behoud van alles wat ons
ras gedurende eeuwen aan
kuituurwaarden heeft geza
meld?
Aarzel toch niet langer
en neem dienst bij de Waf-
fen-S.S. of meld u voor
den Landstorm Nederland!