Partijleiders bijeen te München 84ste Jaargang Donderdag 11 November 1943 No. 25650 ,Werp geen „scherp' tusschen de aardappelschillen." Wij spelen het klaar! „Denkt U aan de speelgoed-inzameling van den Jeugdstorm?' Ging Moskou zich voorbereiden op de „overwinning"? GEMENGD NIEUWS LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Op een bijeenkomst van de Reichsleiter, gouwleiders en Ver- bandführer der N.S.DAP., die ge houden werd ter gelegenheid van den 9en November onder leiding „van den leider der partijkansela- rij Reichsleiter Martin Bormann, heeft de rijksmaarschalk van hei Groot-Duitsche rijk en opperbe velhebber der luchtmacht, Her mann Göring, het woord gevoerd over kwesties der rijksverdediging en over het optreden van de Duitsche luchtmacht. In een bétoog, dat meer dan 2 uren duurde, behandelde de rijksmaarschalk voor de partij leiders diepgaand alle vraag stukken van de verdediging en den aanval, zooals die zich voor de Duitsche oorlogvoering in de lucht, aan het front en in het vaderland voordoen. De referaten voortzettende, die begonnen zijn op de jongste bij eenkomst der Reichsleiter en gouwleiders, sprak de chef van den Wehrmachtsführungsstab ge neraal der artillerie Jodl voor de verzamelde partijleiders over de strategische positie bij het begin van het vijfde oorlogsjaar. Gene- raai Jodl gaf een uitgebreid over zicht van den geheelen militairen toestand, van het. oorlogsverloop en van de huidige gevechtssitua tie. Aan het slot van zijn uitvoe rig betoog vatte hij alle factoren samen, die het stellige Duitsche vertrouwen in de overwinning motiveeren. Vooraan in dit opzicht zoo verklaarde generaal Jodl, staat de ethische en moreele grondslag van den Duitschen strijd, die het kenmerk'geeft aan de geheele houding van het Duit sche volk en die de Duitsche weermacht tot een betrouwbaar instrument in handen van haar leiding maakt. De kracht van de revolutionaire nationaahsocialis- tische idee heeft niet alleen een reeks onvergelijkelijke successen mogelijk gemaakt, doch laat dap pere Duitsche soldaten presta ties verrichten, zooals geen ander volk ze heeft laten zien. Deze pre staties, aldus generaal Jodl, ver wijzen elke hoop op de overwin ning der vijanden van Duitsch- land naar het gebied der utopie. Mijn diepste vertrouwen is even wel gebaseerd op het feit, dat aan het hoofd van Duitschland een man staat, die volgens zijn ge heele ontwikkeling, zijn willen en streven, door het lot er slechts toe kan zijn uitverkoren, ons volk te leiden naar een helderder toekomst. Hij is de ziel, niet al leen van de politieke, doch ook van de militaire oorlogvoering, en de kracht van zijn wil, alsook de scheppende rijkdom van zijn gedachten, doorstroomt de gehee le Duitsche weermacht op het ge bied van strategie, organisatie en wapentechniek. Evenzeer is de be langrijke eenheid van politieke en militaire leiding in hem be lichaamd op een wijze, zooals sinds 'Frederik den Groote °niet meer het geval is geweest. Wat de rol van de medewerkers van den Pührer betreft, zoo ver volgde generaal Jodl, zoo wordt thans evenals weleer een weinig bekend woord van Von Clause- witz bewaarheid: „De volmaakt ste generale staf met de meest juiste inzichten en beginselen vormt nog niet de voorwaarde tot de voortreffelijke legerleiding, wanneer de ziel van een groot veldheer ontbreekt". Wat er in den loop van dezen oorlog, zoo verklaarde generaal Jodl, nog allemaal zal gebeuren, hoeveel verwachtingen teleurge steld zullen worden en hoeveel zorgen zich in het tegendeel zul len verkeeren, ligt in het duister van de toekomst verborgen. Zeker is alleen, dat wij nooit zullen op houden te strijden, zoolang de overwinning niet is behaald. .,Ik zou op het oogenblik niet uiet den mond, maar diep uit het hart willen bekennen, dat ons vertrouwen en ons geloof in den Führer geen grenzen heeft, dat er voor ons geen hoogere wet en pen heiliger plicht bestaat dan tot den laatsten ademtocht te strijden voor de vrijheid van ons volk, dat wij al het weekè en slap pe in onze houding willen afstoo- ten, dat ons alle dreigementen van onze tegenstander-s slechts nog harder en vastberadener zul len maken, dat wij ons niet over geven aan eenige laffe hoop als of anderen ons tegen het bolsje wisme zouden kunnen redden het bolsjewisme, dat alles zou wegvagen, wanneer Duitschland zou vallen en da£ wij zullen overwinnen omdat wij moeten overwinnen, aangezien de wereld geschiedenis anders haar zin zou verloren hebben. Ridderkruisdrager kolonel Von Hallermann sprak vervolgens over de aanvulling voor het leiders corps in het leger. Aan het slot van de bijeenkomst gaf ridderkruisdrager vice-admi- raal Ruge de vergadering een boeiend inzicht over het optreden van de Duitsche marine in het voorgebied aan de kusten van de vestiging Europa. Hij schilderde de groote prestaties der bewa kingsformaties en vaartuigen, van de konvooien en flottieljes van de duikbooten, versperringsbooten en mijnenvegers en bracht hulde aan het stille heldendom van de man nen der Duitsche marine. (D.N.B.). Commentaar op de rede van Churchill De diplomatieke correspondent van het D.N.B., dr. Siegfried Horn, schrijft: Churchill heeft op het banket van den Lord Mayor van Lon den een rede uitgesproken, waar in het Britsche publiek gewaar schuwd wordt tegen lichtvaardig optimisme en voorbereid op de, geweldigste bloedoffers, die het Engelsche volk in zijn geschiede nis nog heeft moeten brengen. Dezelfde Churchill die in 1940 en 1941 den top van den berg reeds geloofde te zien èn durfde aan kondigen, dat men in 1943 over den berg heen zou zijn, ziet zich thans gedwongen te constateeren dat' 1944 van Engeland en de Vereenigde Staten de grootste offers zal eischen aan menschen- levens en dat overal diepe rouw 'zijn intrede zal doen. Van Duit sche zijde heeft men er nooit twijfel over laten bestaan, dat de strijd om buitenbastions van de Europeesche vesting kinder spel zouden zijn vergeleken met de taken, die iedere poging tot penetratie in de vesting Europa zelf met zich mede zou brengen. Churchill blijft zichzelf echter in zooverre trouw, dat hij in staat is zijn? volk wederom slechts „zweet, bloed en tranen" te bie den zonder de eindoverwinning, die hij terecht afhankelijk stelt van de „wisselvalligheden der veldslagen' volstrekt zeker te kunnen garandeeren. De rede van Hitier, waaruit de vastberadenheid tot den strijd en de zekerheid der overwinning van Duitschland straalt, schijnt haar effeot op den Britschen premier niet gemist te hebben, evenals ook de aankondiging van de stel lig komende vergelding doorhem geenszins meer lichtvaardig wordt opgenomen, gelijk blijkt uitzijn desbetreffende uiteen zettingen. In zooverre Churchill actueele politieke problemen raakt, blijft hij uiterst vaag. Na de overwin ningsfanfares over het resultaat van Moskou, doet zijn verwijzing naar de daar genomen besluiten merkwaardig slap aan en doet het zelfvertrouwen1 missen, dat Churchill bij andere gelegenhe den aan den dag pleegt te leg gen. Denzelfden indruk- geven zijn bezwerend klinkende, uitlatingen over het empire. Weliswaar keert hij zich tegen de veronderstel ling, dat hij de liquidator van het empire is, hij kan echter niet nalaten een berpep te doen op 4FNE traditie getrouw heeft tl 1de Führer op 8 November 'in de Löwenbraukeller te München tot zijn oüde strijdmak kers gesproken. Zij die zijn rede voering beluisterden, hebben be grepen: hier sprak een man, die zéker is van de overwinning, die ervan doordrongen is dat hij het recht aan zijn kant heeft en die met fanatiek vertrouwen zal strij den totdat hij de vijanden van zijn volk verslagen zal hebben. In een kernachtige en machtige rede getuigde de Leider van het Duitsche volk van zijn liefde voor dit volk en van zijn onwrikbaar geloof in de toekomst van Europa, waarvoor hij zich verantwoorde lijk weet. Adolf Hitler herinnerde zijn landgenoote# aan de gebeurtenis sen, die zich afspeelden sedert den llen November 1918, hij herdacht den 9en November 1923 en hij vergeleek de situatie van Septem ber 1939 met die van thans. Het kan zijn dat de vijandelijke propaganda menigeen buiten Duitschland aan het twijfelen brengt, maar wie het Duitsche volk kent, wie weet tot welke pre staties de Duitsche soldaat fii staat is, wie beseft hoe groot het vertrouwen is dat én de burger bevolking én het front in den Führer stelt, die zal begrijpen dat het een onmogelijkheid is dit volk aan het wankelen te brengen of met de wapenen te overwinnen en die zal weten dat het de waar heid is, wanneer Adolf Hitler zijn volk en Europa de verzekering geeft: wij spelen het klaar! Wie Adolf Hitler hoort spreken en niet blind is voor de feiten, zal het onbegrijpelijk voorkomen dat er altijd nog menschen te vinden zijn, die er de voorkeur aan ge ven, inplaats van deze feiten te zien, het oor te leenen aan de af gezaagde drogredenen waarmede de vijanden van Duitschland en van Europa de menschheid op een dwaalspoor trachten te brengen. Het is leerzaam de redevoerin gen van Roosevelt, Churchill en andere sprekers uit het geallieerde kamp, benevens het slotcommu niqué van de conferentie te Mos kou, te vergelijken met den in houd van de rede van den Führer. Wie dat doet zal Adolf Hitler niet het recht kunnen ontzeggen zijn vijanden te vragen, hoe zij zich durven aanmatigen de wereld te willen leiden, waar zij in eigen land niet eens in staat blijken te zijn leiding te geven en zelfs door hun wanbeheer- in hun koloniën een hongersnood ontketënen. Zij, die zich solidair verklaar den met de bolsjewisten, zij die de Westersche beschaving aan Stalin willen uitleveren, zij die zelfs zoo ver durven gaan dat zij oorlog voeren tegen vrouwen en kinde ren, missen inderdaad het recht zich op te werpen als strijders voor recht en menschelykheid. Zij, zullen ervaren dat het zijn zal zooals Hitier voorspelde, dat het Duitschland is dat de wapens als allerlaatste zal neerleggen en niet zooals in 1918 om kwart voor twaalf, maar om 5 minuten over twaalf en zij kunnen erop rekenen dat het bittere ernst is, als de Führer zijn volk de verzekering gaf. dat eens de dag zal aanbre ken waarop het uur der vergel ding zal komen en dat het dan Engeland zal zijn. dat zal moeten boeten voor de verschrikkelijke gevolgen van de Anglo-Ameri- kaansche terreuraanvallen op Duitsche steden en dorpen. „Wij spelen het klaar!" heeft Adolf Hitler zijn getrouwen ver zekerd en hij heeft hen wegge zonden met de woorden: „Gaat heen met fanatiek geloof en in fanatiek vertrouwen". En zij zijn gegaan vol vertrouwen op hun Führer en in een fanatiek geloof in de over-winning. En de millioe- nen in Duitschland en aan de fronten, die de woorden van Adolf Hitler hoorden, gingen aan het werk of grepen opnieuw naar de wapenen, gesterkt in hun overtui ging dat aan het einde van alles de overwinning zal staan en dat uit de offers, die gebracht wor den, een nieuw Europa zal groei en. En wij hier' in Nederland? Er zijn er onder ons, die uit de woor den van Adolf Hitler eveneens nieuwen moed geput hebben om den strijd tegen wanbegrip en onverstand voort te zetten. Ook zullen er velen zijn, die begrepen zullen hebben waarom hun veron derstelling dat 11 November van dit jaar een herhaling te zien zou geven van de gebeurtenissen in 1918, op niets gebaseerd was en eenvoudig niet in vervulling kon gaan. Indien het werkelijk zoo is dat de woorden van Adolf Hitler aan hun foutieve veronderstellingen een einde maakten, dan zal inder daad de dag komen dat ook ons volk mét het Duitsche volk zal kunnen zeggen: „wij spelen het klaar". Op dien dag zal het in het nieuwe Europa de eervolle plaats kunnen innemen waar het dan recht op heeft. de vriendschap en samenwerking met de Vereenigde Staten, om dat daarvan, naar hij' verklaart, het geluk der komende geslach ten afhankelijk is. Zou Chur chill misschien ook bevangen zijn door duistere voorgevoelens ten aanzien van de toekomst, zooals die sedert eenigen tijd door de Britsche pers spoken? Zijn verzekering, dat de strijd wordt voortgezet tot de bevrijding van ieder land van het vreemde juk, klinkt grotesk gezien het thans duidelijke feit, dat bijvoorbeeld de Baltische landen in Moskou erkend zijn als integreerend be standdeel van de Sovjet-Unie en dat het lot van Europa zeer in het algemeen moet worden ge regeld „op de basis van het res pect voor de bolsjewisten". De door Churchill aangekon digde plannen ter voorkoming van chaotische toestanden na den oorlog, vormên soortgelijke propaganda-stellingen als de uit latingen van Roosevelt over de hulpverleening aan de „bevrijde gebieden". Evenmin als Roose velt's plannen den nood in Zuid- Afrika op Sicilië of in Zuid- Italië vermochten te lenigen, even min zullen 'maatregelen van Churchilliaanschen stempel den chaos kunnen verhinderen, die een bolsjewistische overwinning op Europa ten gevolge zou hebben Eden, Huil en Menemendzjogloe teruggekeerd Naar de Engel sche nieuwsdienst meldt, is de Britsche minister van buiten- landsche zaken, Eden, gisteren van de Moskousche conferentie in Engeland teruggekeerd. Uit Washington wordt gemeld, dat de Amerikaansche minister van buitenlandsche zaljen, Huil, eveneens gisteren van zijn reis naar Moskou is teruggekeerd. Naar verluidt heeft hij een per soonlijke boodschap van Stalin voor Roosevelt meegebracht. De Turksche minister van bui tenlandsche zaken, Menemend zjogloe is na afloop van de be sprekingen te Cairo in Ankara teruggekeerd. .CD.I^IB.). Geallieerde controlecommissie voor Italië De Britsche be richtendienst meldt uit het hoofd kwartier der geallieerden in Noord-Afrika, dat Eisenhower heeft medegedeeld, dat een ge allieerde controlecommissie voor Itaüë is gevormd, die tot taak heeft de voorwaarden van den wapenstüstand ten uitvoer te leggen. Generaal-majoor Henyen Joyce van het Amerikaansche leger is benoemd tot fungeerend plaats vervangend president der com missie. Hij heeft zijn hoofdkwar tier bij den zetel der regeering- Badoglio en staat direct onder den opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten. De commissie oefent controle op het militaire en economische optre den van Italië overeenkomstig de voorwaarden van den wapenstil stand. In de bekendmaking van Eisenhower wordt de verwach ting uitgesproken, dat de regee- ring-Badoglio haar politieke sa menstelling zal uitbreiden en haar bestuursapparaat zal versterken. Italiaansch gebied zal evenwel niet aan een onbeperkte Italiaan- sche controle worden terugge geven. Eisenhower heeft verder mede gedeeld, dat de na den wapen stilstand bij de regeering-Badog- lio benoemde militaire missie on der leiding van luitenant-gene raal Mac Farlane vervangen wordt door de geallieerde controle commissie. Mac Farlane keert terug naar zijn post van gouver neur van Gibraltar. (D.N.B.), Nieuwe Turksche gezant te Lissabon De nieuwe Turksche gezant te Lissabon, Agah Aksel, heeft aan den Portugeeschen pre-, sident, generaal Carmona, zijn geloofsbrieven overhandigd. Mi nister-president Salazar woonde deze plechtigheid bij in zijn kwaliteit van minister van bui tenlandsche zaken. (D.N.B.) Het bolsjewisme De symbo len van het Christendom worden door het roode leger bespot en door de modder^ gesleurd, zoo schrijft een Noorsche vrijwilliger van het Oostelijke front in het blad „De Morgenposten". Hij pu bliceert als bewijs hiervoor de fotografische reproductie van speelkaarten, zooals dezerdoor de bolsjewistische soldaten worden gebruikt. Elke kaart van deze in de sovjet-staatsdrukkerij vervaar digde speelkaarten is een be spotting van het Christendom. De Noorsche frontstrijder Het A.N.P. meldt uit Stockholm: De Moskousche correspondent van de „News Chronicle" meldde op 5 October aan de B.B.C. het .volgende over het levén in de Russische hoofdstad „Er heerschteen nieuwe geest in de stad. Het ge bouw .der Sovjet-Unie te Moskou wordt geheel nieuw opgeschilderd met roode verf, de muren worden ge- stucadoord en dé ruiten wor den gelapt. Ik weet niet, of Moskou zich voorbereidt op de overwinningsfeesten in November, maar in ieder ge val doet men zijn best de stad op te frisschen. De ver duistering wordt ook minder nauwgezet gehandhaaf d Doodelijk tramongeluk te Den Haag Om ongeveer halftwee gistermiddag is op den hoek van het Hobbemaplein en de Heem- straat te Den Haag de 25-jarige wielrijdster B. J. M., echtgenoote van F. B. van L., wonende in de Bruegelstraat aldaar, onder een tram gekomen. De oorzaak van dit ongeluk was, dat de vrouw niet voor de tram stopte. Het rechterbeen werd haar afgereden, terwijl het linkerbeen zoo goed als afgereden werd. Zij werd naar het ziekenhuis aan den Zuidwal vervoerd, waar zij direct na aankomst is overleden. schrijft: Ook al zijn deze speel kaarten misschien maar een ba gatel, toch geven zij e?n aan schouwelijk stemmingsbeeld van de door de godloozenagitatie ge vormde mentaliteit. Met derge lijke kaarten spelen de bolsjewis ten in de pauze van hun wereld revolutionairen strijd, waarmede zij de Christelijke wereld in een puinhoop willen veranderen. (DJLB.X

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1943 | | pagina 1