Partijleiders bijeen te München
84ste Jaargang
Donderdag 11 November 1943
No. 25650
,Werp geen „scherp'
tusschen de
aardappelschillen."
Wij spelen het klaar!
„Denkt U aan de
speelgoed-inzameling
van den Jeugdstorm?'
Ging Moskou zich
voorbereiden op de
„overwinning"?
GEMENGD NIEUWS
LEIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Op een bijeenkomst van de
Reichsleiter, gouwleiders en Ver-
bandführer der N.S.DAP., die ge
houden werd ter gelegenheid van
den 9en November onder leiding
„van den leider der partijkansela-
rij Reichsleiter Martin Bormann,
heeft de rijksmaarschalk van hei
Groot-Duitsche rijk en opperbe
velhebber der luchtmacht, Her
mann Göring, het woord gevoerd
over kwesties der rijksverdediging
en over het optreden van de
Duitsche luchtmacht.
In een bétoog, dat meer dan
2 uren duurde, behandelde de
rijksmaarschalk voor de partij
leiders diepgaand alle vraag
stukken van de verdediging en
den aanval, zooals die zich voor
de Duitsche oorlogvoering in de
lucht, aan het front en in het
vaderland voordoen.
De referaten voortzettende, die
begonnen zijn op de jongste bij
eenkomst der Reichsleiter en
gouwleiders, sprak de chef van
den Wehrmachtsführungsstab ge
neraal der artillerie Jodl voor de
verzamelde partijleiders over de
strategische positie bij het begin
van het vijfde oorlogsjaar. Gene-
raai Jodl gaf een uitgebreid over
zicht van den geheelen militairen
toestand, van het. oorlogsverloop
en van de huidige gevechtssitua
tie. Aan het slot van zijn uitvoe
rig betoog vatte hij alle factoren
samen, die het stellige Duitsche
vertrouwen in de overwinning
motiveeren. Vooraan in dit opzicht
zoo verklaarde generaal Jodl,
staat de ethische en moreele
grondslag van den Duitschen
strijd, die het kenmerk'geeft aan
de geheele houding van het Duit
sche volk en die de Duitsche
weermacht tot een betrouwbaar
instrument in handen van haar
leiding maakt. De kracht van de
revolutionaire nationaahsocialis-
tische idee heeft niet alleen een
reeks onvergelijkelijke successen
mogelijk gemaakt, doch laat dap
pere Duitsche soldaten presta
ties verrichten, zooals geen ander
volk ze heeft laten zien. Deze pre
staties, aldus generaal Jodl, ver
wijzen elke hoop op de overwin
ning der vijanden van Duitsch-
land naar het gebied der utopie.
Mijn diepste vertrouwen is even
wel gebaseerd op het feit, dat aan
het hoofd van Duitschland een
man staat, die volgens zijn ge
heele ontwikkeling, zijn willen en
streven, door het lot er slechts
toe kan zijn uitverkoren, ons
volk te leiden naar een helderder
toekomst. Hij is de ziel, niet al
leen van de politieke, doch ook
van de militaire oorlogvoering,
en de kracht van zijn wil, alsook
de scheppende rijkdom van zijn
gedachten, doorstroomt de gehee
le Duitsche weermacht op het ge
bied van strategie, organisatie en
wapentechniek. Evenzeer is de be
langrijke eenheid van politieke en
militaire leiding in hem be
lichaamd op een wijze, zooals
sinds 'Frederik den Groote °niet
meer het geval is geweest.
Wat de rol van de medewerkers
van den Pührer betreft, zoo ver
volgde generaal Jodl, zoo wordt
thans evenals weleer een weinig
bekend woord van Von Clause-
witz bewaarheid: „De volmaakt
ste generale staf met de meest
juiste inzichten en beginselen
vormt nog niet de voorwaarde tot
de voortreffelijke legerleiding,
wanneer de ziel van een groot
veldheer ontbreekt".
Wat er in den loop van dezen
oorlog, zoo verklaarde generaal
Jodl, nog allemaal zal gebeuren,
hoeveel verwachtingen teleurge
steld zullen worden en hoeveel
zorgen zich in het tegendeel zul
len verkeeren, ligt in het duister
van de toekomst verborgen. Zeker
is alleen, dat wij nooit zullen op
houden te strijden, zoolang de
overwinning niet is behaald.
.,Ik zou op het oogenblik niet
uiet den mond, maar diep uit het
hart willen bekennen, dat ons
vertrouwen en ons geloof in den
Führer geen grenzen heeft, dat
er voor ons geen hoogere wet en
pen heiliger plicht bestaat dan
tot den laatsten ademtocht te
strijden voor de vrijheid van ons
volk, dat wij al het weekè en slap
pe in onze houding willen afstoo-
ten, dat ons alle dreigementen
van onze tegenstander-s slechts
nog harder en vastberadener zul
len maken, dat wij ons niet over
geven aan eenige laffe hoop als
of anderen ons tegen het bolsje
wisme zouden kunnen redden
het bolsjewisme, dat alles zou
wegvagen, wanneer Duitschland
zou vallen en da£ wij zullen
overwinnen omdat wij moeten
overwinnen, aangezien de wereld
geschiedenis anders haar zin zou
verloren hebben.
Ridderkruisdrager kolonel Von
Hallermann sprak vervolgens over
de aanvulling voor het leiders
corps in het leger.
Aan het slot van de bijeenkomst
gaf ridderkruisdrager vice-admi-
raal Ruge de vergadering een
boeiend inzicht over het optreden
van de Duitsche marine in het
voorgebied aan de kusten van de
vestiging Europa. Hij schilderde
de groote prestaties der bewa
kingsformaties en vaartuigen, van
de konvooien en flottieljes van de
duikbooten, versperringsbooten en
mijnenvegers en bracht hulde aan
het stille heldendom van de man
nen der Duitsche marine.
(D.N.B.).
Commentaar op de rede van
Churchill De diplomatieke
correspondent van het D.N.B.,
dr. Siegfried Horn, schrijft:
Churchill heeft op het banket
van den Lord Mayor van Lon
den een rede uitgesproken, waar
in het Britsche publiek gewaar
schuwd wordt tegen lichtvaardig
optimisme en voorbereid op de,
geweldigste bloedoffers, die het
Engelsche volk in zijn geschiede
nis nog heeft moeten brengen.
Dezelfde Churchill die in 1940
en 1941 den top van den berg reeds
geloofde te zien èn durfde aan
kondigen, dat men in 1943 over
den berg heen zou zijn, ziet zich
thans gedwongen te constateeren
dat' 1944 van Engeland en de
Vereenigde Staten de grootste
offers zal eischen aan menschen-
levens en dat overal diepe rouw
'zijn intrede zal doen. Van Duit
sche zijde heeft men er nooit
twijfel over laten bestaan, dat
de strijd om buitenbastions van
de Europeesche vesting kinder
spel zouden zijn vergeleken met
de taken, die iedere poging tot
penetratie in de vesting Europa
zelf met zich mede zou brengen.
Churchill blijft zichzelf echter
in zooverre trouw, dat hij in
staat is zijn? volk wederom slechts
„zweet, bloed en tranen" te bie
den zonder de eindoverwinning,
die hij terecht afhankelijk stelt
van de „wisselvalligheden der
veldslagen' volstrekt zeker te
kunnen garandeeren.
De rede van Hitier, waaruit de
vastberadenheid tot den strijd en
de zekerheid der overwinning van
Duitschland straalt, schijnt haar
effeot op den Britschen premier
niet gemist te hebben, evenals
ook de aankondiging van de stel
lig komende vergelding doorhem
geenszins meer lichtvaardig
wordt opgenomen, gelijk blijkt
uitzijn desbetreffende uiteen
zettingen.
In zooverre Churchill actueele
politieke problemen raakt, blijft
hij uiterst vaag. Na de overwin
ningsfanfares over het resultaat
van Moskou, doet zijn verwijzing
naar de daar genomen besluiten
merkwaardig slap aan en doet het
zelfvertrouwen1 missen, dat
Churchill bij andere gelegenhe
den aan den dag pleegt te leg
gen. Denzelfden indruk- geven zijn
bezwerend klinkende, uitlatingen
over het empire. Weliswaar keert
hij zich tegen de veronderstel
ling, dat hij de liquidator van
het empire is, hij kan echter niet
nalaten een berpep te doen op
4FNE traditie getrouw heeft
tl 1de Führer op 8 November
'in de Löwenbraukeller te
München tot zijn oüde strijdmak
kers gesproken. Zij die zijn rede
voering beluisterden, hebben be
grepen: hier sprak een man, die
zéker is van de overwinning, die
ervan doordrongen is dat hij het
recht aan zijn kant heeft en die
met fanatiek vertrouwen zal strij
den totdat hij de vijanden van
zijn volk verslagen zal hebben.
In een kernachtige en machtige
rede getuigde de Leider van het
Duitsche volk van zijn liefde voor
dit volk en van zijn onwrikbaar
geloof in de toekomst van Europa,
waarvoor hij zich verantwoorde
lijk weet.
Adolf Hitler herinnerde zijn
landgenoote# aan de gebeurtenis
sen, die zich afspeelden sedert den
llen November 1918, hij herdacht
den 9en November 1923 en hij
vergeleek de situatie van Septem
ber 1939 met die van thans.
Het kan zijn dat de vijandelijke
propaganda menigeen buiten
Duitschland aan het twijfelen
brengt, maar wie het Duitsche
volk kent, wie weet tot welke pre
staties de Duitsche soldaat fii
staat is, wie beseft hoe groot het
vertrouwen is dat én de burger
bevolking én het front in den
Führer stelt, die zal begrijpen dat
het een onmogelijkheid is dit volk
aan het wankelen te brengen of
met de wapenen te overwinnen en
die zal weten dat het de waar
heid is, wanneer Adolf Hitler zijn
volk en Europa de verzekering
geeft: wij spelen het klaar!
Wie Adolf Hitler hoort spreken
en niet blind is voor de feiten, zal
het onbegrijpelijk voorkomen dat
er altijd nog menschen te vinden
zijn, die er de voorkeur aan ge
ven, inplaats van deze feiten te
zien, het oor te leenen aan de af
gezaagde drogredenen waarmede
de vijanden van Duitschland en
van Europa de menschheid op een
dwaalspoor trachten te brengen.
Het is leerzaam de redevoerin
gen van Roosevelt, Churchill en
andere sprekers uit het geallieerde
kamp, benevens het slotcommu
niqué van de conferentie te Mos
kou, te vergelijken met den in
houd van de rede van den Führer.
Wie dat doet zal Adolf Hitler niet
het recht kunnen ontzeggen zijn
vijanden te vragen, hoe zij zich
durven aanmatigen de wereld te
willen leiden, waar zij in eigen
land niet eens in staat blijken te
zijn leiding te geven en zelfs door
hun wanbeheer- in hun koloniën
een hongersnood ontketënen.
Zij, die zich solidair verklaar
den met de bolsjewisten, zij die de
Westersche beschaving aan Stalin
willen uitleveren, zij die zelfs zoo
ver durven gaan dat zij oorlog
voeren tegen vrouwen en kinde
ren, missen inderdaad het recht
zich op te werpen als strijders
voor recht en menschelykheid. Zij,
zullen ervaren dat het zijn zal
zooals Hitier voorspelde, dat het
Duitschland is dat de wapens als
allerlaatste zal neerleggen en niet
zooals in 1918 om kwart voor
twaalf, maar om 5 minuten over
twaalf en zij kunnen erop rekenen
dat het bittere ernst is, als de
Führer zijn volk de verzekering
gaf. dat eens de dag zal aanbre
ken waarop het uur der vergel
ding zal komen en dat het dan
Engeland zal zijn. dat zal moeten
boeten voor de verschrikkelijke
gevolgen van de Anglo-Ameri-
kaansche terreuraanvallen op
Duitsche steden en dorpen.
„Wij spelen het klaar!" heeft
Adolf Hitler zijn getrouwen ver
zekerd en hij heeft hen wegge
zonden met de woorden: „Gaat
heen met fanatiek geloof en in
fanatiek vertrouwen". En zij zijn
gegaan vol vertrouwen op hun
Führer en in een fanatiek geloof
in de over-winning. En de millioe-
nen in Duitschland en aan de
fronten, die de woorden van Adolf
Hitler hoorden, gingen aan het
werk of grepen opnieuw naar de
wapenen, gesterkt in hun overtui
ging dat aan het einde van alles
de overwinning zal staan en dat
uit de offers, die gebracht wor
den, een nieuw Europa zal groei
en.
En wij hier' in Nederland? Er
zijn er onder ons, die uit de woor
den van Adolf Hitler eveneens
nieuwen moed geput hebben om
den strijd tegen wanbegrip en
onverstand voort te zetten. Ook
zullen er velen zijn, die begrepen
zullen hebben waarom hun veron
derstelling dat 11 November van
dit jaar een herhaling te zien zou
geven van de gebeurtenissen in
1918, op niets gebaseerd was en
eenvoudig niet in vervulling kon
gaan.
Indien het werkelijk zoo is dat
de woorden van Adolf Hitler aan
hun foutieve veronderstellingen
een einde maakten, dan zal inder
daad de dag komen dat ook ons
volk mét het Duitsche volk zal
kunnen zeggen: „wij spelen het
klaar".
Op dien dag zal het in het
nieuwe Europa de eervolle plaats
kunnen innemen waar het dan
recht op heeft.
de vriendschap en samenwerking
met de Vereenigde Staten, om
dat daarvan, naar hij' verklaart,
het geluk der komende geslach
ten afhankelijk is. Zou Chur
chill misschien ook bevangen
zijn door duistere voorgevoelens
ten aanzien van de toekomst,
zooals die sedert eenigen tijd door
de Britsche pers spoken? Zijn
verzekering, dat de strijd wordt
voortgezet tot de bevrijding van
ieder land van het vreemde juk,
klinkt grotesk gezien het thans
duidelijke feit, dat bijvoorbeeld
de Baltische landen in Moskou
erkend zijn als integreerend be
standdeel van de Sovjet-Unie en
dat het lot van Europa zeer in
het algemeen moet worden ge
regeld „op de basis van het res
pect voor de bolsjewisten".
De door Churchill aangekon
digde plannen ter voorkoming
van chaotische toestanden na
den oorlog, vormên soortgelijke
propaganda-stellingen als de uit
latingen van Roosevelt over de
hulpverleening aan de „bevrijde
gebieden". Evenmin als Roose
velt's plannen den nood in Zuid-
Afrika op Sicilië of in Zuid-
Italië vermochten te lenigen, even
min zullen 'maatregelen van
Churchilliaanschen stempel den
chaos kunnen verhinderen, die
een bolsjewistische overwinning
op Europa ten gevolge zou hebben
Eden, Huil en Menemendzjogloe
teruggekeerd Naar de Engel
sche nieuwsdienst meldt, is de
Britsche minister van buiten-
landsche zaken, Eden, gisteren
van de Moskousche conferentie in
Engeland teruggekeerd.
Uit Washington wordt gemeld,
dat de Amerikaansche minister
van buitenlandsche zaljen, Huil,
eveneens gisteren van zijn reis
naar Moskou is teruggekeerd.
Naar verluidt heeft hij een per
soonlijke boodschap van Stalin
voor Roosevelt meegebracht.
De Turksche minister van bui
tenlandsche zaken, Menemend
zjogloe is na afloop van de be
sprekingen te Cairo in Ankara
teruggekeerd. .CD.I^IB.).
Geallieerde controlecommissie
voor Italië De Britsche be
richtendienst meldt uit het hoofd
kwartier der geallieerden in
Noord-Afrika, dat Eisenhower
heeft medegedeeld, dat een ge
allieerde controlecommissie voor
Itaüë is gevormd, die tot taak
heeft de voorwaarden van den
wapenstüstand ten uitvoer te
leggen.
Generaal-majoor Henyen Joyce
van het Amerikaansche leger is
benoemd tot fungeerend plaats
vervangend president der com
missie. Hij heeft zijn hoofdkwar
tier bij den zetel der regeering-
Badoglio en staat direct onder
den opperbevelhebber van de
geallieerde strijdkrachten. De
commissie oefent controle op het
militaire en economische optre
den van Italië overeenkomstig de
voorwaarden van den wapenstil
stand. In de bekendmaking van
Eisenhower wordt de verwach
ting uitgesproken, dat de regee-
ring-Badoglio haar politieke sa
menstelling zal uitbreiden en haar
bestuursapparaat zal versterken.
Italiaansch gebied zal evenwel
niet aan een onbeperkte Italiaan-
sche controle worden terugge
geven.
Eisenhower heeft verder mede
gedeeld, dat de na den wapen
stilstand bij de regeering-Badog-
lio benoemde militaire missie on
der leiding van luitenant-gene
raal Mac Farlane vervangen
wordt door de geallieerde controle
commissie. Mac Farlane keert
terug naar zijn post van gouver
neur van Gibraltar. (D.N.B.),
Nieuwe Turksche gezant te
Lissabon De nieuwe Turksche
gezant te Lissabon, Agah Aksel,
heeft aan den Portugeeschen pre-,
sident, generaal Carmona, zijn
geloofsbrieven overhandigd. Mi
nister-president Salazar woonde
deze plechtigheid bij in zijn
kwaliteit van minister van bui
tenlandsche zaken. (D.N.B.)
Het bolsjewisme De symbo
len van het Christendom worden
door het roode leger bespot en
door de modder^ gesleurd, zoo
schrijft een Noorsche vrijwilliger
van het Oostelijke front in het
blad „De Morgenposten". Hij pu
bliceert als bewijs hiervoor de
fotografische reproductie van
speelkaarten, zooals dezerdoor de
bolsjewistische soldaten worden
gebruikt. Elke kaart van deze in
de sovjet-staatsdrukkerij vervaar
digde speelkaarten is een be
spotting van het Christendom.
De Noorsche frontstrijder
Het A.N.P. meldt uit
Stockholm: De Moskousche
correspondent van de „News
Chronicle" meldde op 5
October aan de B.B.C. het
.volgende over het levén in
de Russische hoofdstad
„Er heerschteen nieuwe
geest in de stad. Het ge
bouw .der Sovjet-Unie te
Moskou wordt geheel nieuw
opgeschilderd met roode
verf, de muren worden ge-
stucadoord en dé ruiten wor
den gelapt. Ik weet niet, of
Moskou zich voorbereidt op
de overwinningsfeesten in
November, maar in ieder ge
val doet men zijn best de
stad op te frisschen. De ver
duistering wordt ook minder
nauwgezet gehandhaaf d
Doodelijk tramongeluk te Den
Haag Om ongeveer halftwee
gistermiddag is op den hoek van
het Hobbemaplein en de Heem-
straat te Den Haag de 25-jarige
wielrijdster B. J. M., echtgenoote
van F. B. van L., wonende in de
Bruegelstraat aldaar, onder een
tram gekomen. De oorzaak van
dit ongeluk was, dat de vrouw
niet voor de tram stopte. Het
rechterbeen werd haar afgereden,
terwijl het linkerbeen zoo goed
als afgereden werd. Zij werd
naar het ziekenhuis aan den
Zuidwal vervoerd, waar zij direct
na aankomst is overleden.
schrijft: Ook al zijn deze speel
kaarten misschien maar een ba
gatel, toch geven zij e?n aan
schouwelijk stemmingsbeeld van
de door de godloozenagitatie ge
vormde mentaliteit. Met derge
lijke kaarten spelen de bolsjewis
ten in de pauze van hun wereld
revolutionairen strijd, waarmede
zij de Christelijke wereld in een
puinhoop willen veranderen.
(DJLB.X