f
r
5
g
t
r§
"8
k5
n; 2
A
tai»
D
»-
Vi
N>>
r*
Q)
Q)
O
0)
kC
~Nd
tS
*aè
vormen, bepaald door den bodem
door het klimaat, door de na
tuurkundige gesteldheden, daar
uit nog sterker bepaald door de
rassen, die op dien bodem zijn
gegroeid, gedragen en gestuwd in
de geschiedenis door den geest,
door de innerlijke houding, door
de maatschappelijke vormen, die
zich juist uit dit bloed en de
specifieke raseigenschappen van
deze volkeren ontwikkeld hebben
Al het andere, dat er in de we
reld is, speelt een tweede rol.
Die gebieden en volkeren zijn in
machtspolitiek opzicht nietvorm-
gevend. De vipr machtsgroepen,
die thans bezig zijn te ontstaan,
worstelen- met elkaar om de
vormgeving van de wereld.
Kameraden: iets is ons, vooral
aan ons nationaal-socialisten,
duidelijk. Het is niet de organi
satie, het zijn niet de formaties,
het zijn niet de programma's, die
de geschiedenis maken, het zijn
de menschen. De menschelijke
geest, zooals hij uit zijn bloed
geschapen wordt, is het die de
geschiedenis maakt, die zijn
hoogste voltooiing vindt" altijd in
de heel groote mannen, die uit
het volk of uit een ras geboren
worden en als leiders voorop
gaan. Daarom moeten wij ons
met de geestelijke eigenschappen
bezighouden en moeten wij ons
af wagen: waar ligt de laatste
impuls voor de uiterlijke mili
taire en politieke verschijnselen?
DE BOLSJEWIEKEN.
Zoo wil ik eens over het Oosten
spreken, over de bolsjewieken. Wij
hebben deze volkeren reeds een
maal in de jaren 1914, 1915 en
1916 meegemaakt en toen wij in
den eersten wereldoorlog tegen
Rusland zijn opgetrokken. Toen
kwam ons de Russische soldaat te
gemoet en maakte op ons den in
druk van een op de één of andere
wijze handelbaren en ten slotte
goedmoedigen boer; Hetgeen
thans op ons afkomt is heel iets
anders. Men zal zeggen: het bols
jewisme heeft hier andere men
schen gevormd, het heeft deze
menschen in een nieuwen vorm
gebracht, maar hetgeen wij thans
zien, dat was in, hen aanwezig.
Het bolsjewisme heeft het posi
tieve, het goede van denRussi-
schen boer onderdrukt en het
heeft twee eigenschappen, die in
deze menschen altijd sluimeren,
te voorschijn gebracht. Ook deze
eigenschappen kunnen uit het
landschap worden afgeleid. Dat
landschap immers is oneindig
groot. De steppe maakt melan
choliek. U zult zeggen, de zee is
ook groot, maar de zee is altijd
in beweging. Zij is dynamisch,,
zij' verwekt in ons krachten, ter
wijl de steppe groot en als dood
is. Zij maakt melancholiek, zij
maakt bereid om te lijden. Qe
menschen van de steppe hebben
bepaald een heimwee, zij voelen
zich bevredigd wanneer zij kun
nen lijden, wanneer zij gekweld
worden. En het tweede is de on
begrensdheid van de steppe. Zij
maakt losbandig en teugelloos.
Deze menschen kunnen in een
roes gebracht worden, waaruitzij
bepaald elementair losbarsten,
zooals wij dat juist kunnen con-
stateeren aan die stormloopen
uit het Oosten, die altijd weer
tegen Europa komen aanrollen.
Deze beide eigenschappen heeft
het bolsjewisme tot een „politi-
cum" gemaakt. Het laat de men
schen. lijden door hun altes te
ontnemen wat slechts eenigszins
mogelijk is. Dat kan het zich
veroorloven omdat deze Orien-
taalsche menschen in het lijden
zelf een zekere bevrediging vin
dén en wel voor een bepaald
politiek doel, dat weer sterk los
bandig is, voor de proletarische
wereldrevolutie.
Uit deze beide eigenschappen
en haar politieke uitwerking kunt
u zich het wezen van het bols
jewisme en van den bolsjewisti-
schen massamensch verklaren.
Tevens kunt u daaraan zien,
dat wij hier te doen hebben met
menschen en een systeem,
waarmede wij het volgens Euro-
peesche spelregels nooit zullen
klaarspelen. Dat moeten wij dui
delijk inzien. Een vergelijk met
het bolsjewisme is niet mogelijk,
alleen een tegenover elkaar
staan, hoogstens een scherpe af
bakening. Het bolsjewisme draagt
zijn gevaarlijkheid niet zoozeer
in zijn methoden dan wel in zijn
doelstelling. Het bolsjewisme
drukt het individu terneer tot
een minióiale levenshouding, op
dat het de krachten, die zich
aldus verzamelen, samengebun
deld voor een bepaald politiek
doel kan laten optreden. In dit
opzicht is het alle andere sy
stemen de baas, om maar in het
geheel niet te spreken over een
liberaal of over een democra
tisch» systeem. In die -systemen
gaan alle mogelijke energieën op
in de bevrediging van de eigen
behoeften, cultureele wenschen
enz. Deze energieën eischt het
bolsjewisme voor zich op. De
mensch \moet werken, hij moet
heerendiensten verrichten, hij
wordt geknecht, opdat de volle
dige som van zijn prestaties ge
stoken wordt in een bepaald po
litiek doel, in dit geval de pro
letarische wereldrevolutie. Dit
doel echter is van een vernieti
gend karakter. De totale oorlog,
kameraden, dwingt ons thans tot
soortgelijke methoden. Echter
hier is de impuls onze belijdenis
aan het volk en het vaderland,
dat ons er toe brengt niet meer
aam, ons zelf te denken en alles
wat wij bezitten te richten op
een enkel doel, namelijk op de
verdediging van ons'volk en van
ons vaderland. Maar dat is een
positief, een mooi, een edel doel,
terwijl het bolsjewisme de knech
ting en concentratie van zijn
menschen wij dj aan het vernie
tigende en onnatuurlijke doel van
de proletarische wereldrevolutie.
Het proletariaat vormt op zich
zelf een speculatief begrip. Niet
de organische eenheid van het
volk maar een tot de eigenmach
tige klasse gemaakte economische
laag moet de alleen bevoegde en
daartoe geroepen klasse zijn om
alle anderen te vernietigen. Ook
gaat het bolsjewisme ervan uit,
dat er onder alle volkeren en
rassen om zoo te zeggen zonder
onderscheid een zoodanige klasse
aanwezig is. Dat is de groote ver
gissing van het bolsjewisme. Het
proletariaat is het resultaat van
een maatschappelijk ven" econo
misch gefaald hebbende ontwik
keling. En ook deze klasse, wan
neer zij dan ontstaan is, wordt
weer bepaald door de rasken
merken van elk volle. Dat be
speurt het bolsjewisme. Het be
merkt hier een fout in zijn bere
kening en komt derhalve tot een
methode der physieke vernieti
ging van alle andere klassen en
beroepsstanden van een volk en
der physieke vernietiging van de
zuiverheid van ras van een volk
door de rassenvermenging. Daar
uit vallen te .verklaren de tot
millioenen uitgemoorde beroeps
klassen in Rusland en de in de
millioenen loopende deportaties.
Dat zijn niet zoozeer politieke
maatregelen met het doel een
politieken tegenstander van dit
oogënblik te vernietigen, neen,
dat zijn maatregelen, om de
volksche substantie van de af
zonderlijke stammen, die in Rus
land leven, uit te wisschen en te
vernietigen, opdat er juist een
proletariaat zonder onderscheid
zal ontstaan.
Wanneer u enkele dagen gele
den in de courant gelezen hebt,
dat de bolsjewisten als oörlogs-
schadeloosstelling verlangen, dat
millioenen Duitsche arbeiders
naar Siberië gebracht zullen wor
den om daar te werken en wan
neer eenige politieke narren mee-
nen, dat dit een heel juiste her
stelmaatregel zou zijn, dan is het
doel en de zin van dezen maatre
gel toch in het geheel niet een
schadeloosstelling, maar het doel
is uitsluitend de volksche sub
stantie van het Duitsche volk te
vernietigen door het millioenen
mannen te ontnemen en daarvoor
millioenen Aziaten en Mongolen
over te sturen. En wat voor het
Duitsche volk geldt.' geldt voor
alle andere volken.
EEN VERGELIJK MET HET
BOLSJEWISME IS ONMO
GELIJK.
Want één ding moet men dui
delijk inzien: een vergelijk is met
het bolsjewisme niet mogelijk, om
dat het niet op den bodem eener
organische maatschappelijke orde
staat, maar omdat het een ge-
faaltji» hebbende ontwikkeling tot
draagster van zijn ontwikkeling
maakt, en zijn doel'de vernietiging
is van de volksche substantie on
der de afzonderlijke volken en na
ties. Er wordt soms gesproken
over een zachtaardig communisme
Menschen, die zoo praten, hebben
geen idee wat het bolsjewisme is.
Dat zijn gedegenereerde salon
bolsjewisten of politieke gezond-
bidders, die op het oogënblik, dat
zij de pistool van den commissaris
in hun nek voelen, altijd nog zeg
gen, dat hij het zoo kwaad niet
meent. Het communisme moet
echter dien weg opgaan, want zoo
lang er nog een niet-boïsjewis-
tiseh-geordende staat bestaat, is
hij een eeuwige aanklacht tegen
het bolsjewistische stelsel. Het
bolsjewisme kan in het geheel niet
dulden, dat er ergens een econo
mische ordening bestaat, die or
ganisch natuurlijk is opgebouwd.
Wanneer het zich wil blijven
handhaven, moet het alle andere
maatschappelijke en economische
vormen vernietigen.
HET AMERIKANISME.
Ook in het Westen kunnen wij
een verschijnsel waarnemen, dat
wij juist als nationaal-socialisten
van den verstandelijken kant
moeten bekijken, om het gevaar
daarvan voor onze beschaving
vast te stellen. Hier is dat niet
zoo eenvoudig, want het Ameri
kanisme dat op ons afkomt, wordt
door ons niet zoo zonder meer
onze tegenstander geacht: 1. wij
meenen namelijk, dat de men
schen daaa'ginds toch de nakome
lingen van onze eigen voorvade
ren zijn, die eens uit Europa zijn
geëmigreerd. Wij hebben het ge
voel, dat zij menschen zijn van
ons bloed. Maar de nakomelingen
van alle Europeesche volken daar
ginds zijn in een smeltkroes ge
worpen met negroiden en joodsche
bijvoegsels. Daar ontwikkelt zich
een geslacht, dat over eenige ge
neraties ook door ons als niet
meer Europeesch zal worden er
kend. Wanneer u thans tot een
Amerikaan uit de Vereen. Staten
zoudt zeggen, dat hij toch eigen
lijk èen Europeaan is, dan ben ik
ervan overtuigd, dat hij deze
meening in zijn verwaandheid zou
afwijzen en handtastelijk zou
worden, want in zich draagt hij
reeds het gevoel geen. Europeaan
meer te zijn.
Ten tweede is de methode, de
aard en wijze waarop deze Ameri-
kaansche geest tot ons komt, voor
ons niet onaangenaam. Hij komt
tot ons met die technische uit
vindingen, die h^ leven aange
naam maken, met zijn conserven
en ijskastenbeschaving, die vele
zorgen in de huishouding verlich
ten, maakt hij zich bemind en
aangenaam.
Schijnbaar is het nog de puri-
teinsche geest, die daarginds
heerscht. In werkelijkheid echter
heeft de teugelloosheid, die ook
aan dit continent in zijn onbe
grensdheid eigen is, uit de leer
van de predestinatie van het puri
teinisme geleid tot een teugelloos,
vrijbuiterdorp, dat in het geheel
slechts één vrijheid kent: de vrij
heid van de meest meedoogenlooze
uitbuiting van den evenmensch.
Voor ons persoonlijk komt er nog
iets bij, dat ons de leiders van
deze menschen moeilijk verdraag
baar maakt en dat wij aanvoelen
als naamlooze huichelarij: dege
nen, die bepaald het tegenvoor
beeld van de naastenliefde geven,
hebben voortdurend bijbelspreuken
in den mond. Dat doet ons deze
menschen zoo oneerlijk en onop
recht voorkomen en maakt ze voor,
ons onsympathiek. De categori
sche imperatief waardoor dit
Amerikanisme geleid wordt, is niet
de inschakeling van het individu
in een organische gemeenschap,
maar is de techniek, haar presta
ties en vooral het persoonlijke
economische succes. Dat alleen
zijn de beweegredenen, waardoor
de Amerikaansche menschen zich
laten leiden. Dat moet ons Euro
peanen en ons Germanen in bij
zondere mate vreemd zijn, want
wij bespeuren altijd als den cate-
gorisehen imperatief van ons han
delen het besef van het gemeen
schappelijke bloed, dat ons in een
hoogere lotsgemeenschap verbindt.
Het resultaat van dit Amerika
nisme is het tot een sehabloon
maken van alle beschaving. Alles
moet hetzelfde zijn en er bestaat
in Amerika niets gevaarlijkere dan
wanneer iemand uit den toon zou
vallen. Gelijkheid is bij de vrijen
een recht bij dè onvrijen wordt
de gelijkheid tot een verdomden
plicht. Dat is thans in Amerika
het geval. De menschen moeten
gelijk zijn. want wie zich niet in
de rij schikt, wordt uitgestooten
en economisch vernietigd. Zij mo
gen in Amerika naar hun aard
gelukkig worden, in onze verhou
dingen dienen zij zich niet te
mengen.
ENGELAND NAAR DEN
ACHTERGROND.
Kameraden! bij deze beschou
wing heb ik aan eep machtsfactor
nog in het geheel niet gedacht,
die tot voor kort een zeer groote
rol heeft gespeeld: het Britsche
wereldrijk: Engeland. Dat was niet
opzettelijk. Dat is bepaald onbe
wust ontstaan, want wanneer wij
heden ten dage de krachten be
schouwen die vorm geven aan de
wereld, dan is voor ons allen En
geland sterk op den achtergrond
getreden. De Engelschen hopen,
dat zij in dit conflict tusschen het
bolsjewisme en het Amerikanisme
zooiets als scheidsrechter of als de
wijzer aan de weegschaal zullen
zijn. Daarbij vergeten zij echter,
dat de essentieele voorwaarde
voor een scheidsrechter het eigen
gezag is, d.w.z. de eigen kracht, die
zij verloren hebben. Wie zou er bij
de bolsjewisten of bij de Ameri
kanen nog op het idee komen een
Engelschman aan te wijzen als
bemiddelaar, een Engelschman,
die toch geen machtsmiddelen
meer bezit, waarmede hij zijn wil
zou kunnen doorzetten? Immers,
zijn dominions zijn min of meer
door de Amerikaansche wereld op
geslokt, zijn buitenlandsche saldi
zijn opgeteerd, zijn groote koop
vaardijvloot verdwijnt in toene
mende mate naar den bodem der
zee, terwijl de Amerikanen hun
koopvaardijvloot machtig uitbrei
den. Beiden, vooral de Amerika
nen, doch ook de bolsjewisten, zijn
veel te nuchtere zakenlieden om
zoo te zeggen iemand provisie te
betalen voor een bemiddeling, die
zij niet noodig hebben en die zij
zich kunnen besparen. Het is
reeds zoo, zooals onlangs een
Engelsch weekblad schreef: arm,
klein Engeland, je zit voor de om
heining en wacht
Men verwijt ons soms, dat wij,
nationaal-socialisten, aanspraak
maken op wereldheerschappij.
Beide eenige mogendheden echter
die op dit oogënblik aanspraak
maken op wereldheerschappij zijn
de bolsjewisten en het grootkapi
talisme van den heer Roosevelt.
Die willen, zonder met de naties
rekening te houden, de geheele
wereld onder hun heerschappij
brengen en vóór alles met hen
geestelijk gelijkschakelen. Wij
niet! Wij weten heel precies, dat
de ordening, die wij willen heb
ben,- op ons bloed is opgebouwd
en dat onze aanspraak op orde
ning of onze wensch naar orde
ning de gemeenschap van ons
eigen bloed niet te buiten kan
gaan.
WAT IS EUROPA?
Maar nu vraag ik mij af,-wan
neer wij het bolsjewisme en het
Americanisme op hun geestelijken
inhoud onderzocht hebben::
wat zijn wij? Wat is Europa? Ik
geloof, dat wij ons deze vraag
zeer zelden voorleggen, want wij
Europeanen hadden tot dusverre
in het geheel niet de -behoefte
ons voor te stellen wat Europa is.
Het leek ons niet noodig. Pas
thans, nu wij de verschillen tus
schen het Oosten en het Westen
beleven, moeten wij ons afvragen,
wat wij eigenlijk zijn. Werpen wij
eens een blik op de landkaart!
Dit Europa onderscheidt Zich van
de groote samenhangende massa's
land als Amerika, Afrika of Azië
in kenmerkende mate door de
'omstandigheid, dat het een onge
meen rijk gevormde schepping is.
Het bevat schiereilanden, het be
vat baaien, het bevat hooggeberg
ten, middelgebergten, het bevat
rivier- en dal-landschappen. Dat
is allemaal veel rijker en geva
rieerder dan in eenig werelddeel
en in dit door de natuur inge
deelde gebied is het arische ras
en in het bijzonder het Noorsch
ingestelde ras ontstaan en heeft
hier zijn bakermat— Het kenmerk
van Europa is de ongemeene veel
vuldigheid, de rijkdom aan bloe
sems van de culturen en volks
persoonlijkheden, die eigen zijn
aan den aard en door bloed ge
bonden. die hier in de afzonder
lijke landen en gewesten als in
fraaie door de natuur opgedischte
schalen, hun volksaard ontwik
keld hebben. Wij zouden ophou
den Europeanen te zijn, wanneer
wij er niet meer onze roeping in
zouden zien dezen rijkdom aan
bloesem van de aan aard eigen en
door bloed gebonden culturen der
Europeesche volken te behouden
en te bevorderen. Wanneer wij
dit ons kenmerk duidelijk voor
oogen houden, dan zien wij het
vernietigende in van den invloed
uit het posten, die onze rassen
wil uitroeien, doch ook het ver
derfelijke van den invloed uit het
Westen, die immers ook onze
volkspersoonlijkheden wil nivel-
leeren, opdat de menschen hier
er allemaal uit zien zooals in
Amerika, alsof zij aan den loo
penden band bij millioenen tege
lijk zijri voortgebracht.
Juist deze veelvuldigheid van
onze culturen biedt natuurlijk ook
de mogelijkheid van voortduren
de penetraties uit het Oosten en
uit het Westen. De Westelijke
geest dringt bij ons vooral door
in de burgelijke lagen en in de
kringen der intelligentie en wel
des te sterker naar mate wij meel
de Westkust van Europa naderen.
Zeker, het is een aangename be
schavingsvorm, die van ginds tot
ons komt en bij dezen bescha
vingsvorm ziet men meestal over
het hoofd, dat men daarbij tob
een sehabloon gemaakt en geni
velleerd wordt. De gevolgen van
dien Westelijken invloed verlam
men het begrip van de laatste
wortelen, waaruit wij zijn geboren
en er ontstaat nog slechts een
streven naar de internationa
lismen.
Het internationalisme alleen is
troef. Het volk en de verbonden
heid met het volk wordt be
schouwd als verouderd en be
lachelijk. Een volksch, naar hun
aard eigen bewustzijn hebben de
ze lieden niet meer en daarom
zijn zij volkomen vreemd aan het
leven geworden. Zoo is het laatste
slot van alle wijsheid in dit land
om de menschelijke betrekkingen
te ordenen volgens de fair play.
Alsof de bolsjewisten en de zeer
hardhandige Amerikanen thans
wel aan een fair play zouden den
ken. Wanneer het om de laatste
dingen van een volk gaat, moet
men reeds het richtsnoer van het
eigen handelen uit een andere*
diepergaande zedelijkheid verkrij
gen, uit de overtuiging, dat men
voor zijn volk tot het uiterste
moet opkomen, ook dan wanneer
de maatregelen, die men moet ne
men, en waarvoor men moet in
staan, vervloekt hard zijn. Men
verdraagt ze, omdat men op een
hoogere verantwoordelijkheid
staat, en gesteld is voor de groo-
tere taak, die het lot ons heeft
toevertrouwd.
Nationaal-socialisten, minstens
even groot echter zijn de pene
traties die uit het Oosten ko
men, penetraties van het collec
tivisme in onze Europeesche
maatschappij, of dat nu Marxisme
of bolsjewisme is, die zich im
mers alleen onderscheiden in de
methode., bij het bei-eiken van
hun doel en niet principieel ver
schillen.
Men moet ook in dit land de
oogen niet sluiten. Ik herinner
aan een gebeurtenis, die ik
kortgeleden meemaakte. Ik streef
ernaar zooveel mogelijk de pro
vincies te bereizen en daar met
onze kameraden, Nederlanders en
Duitschers, te spreken, en ik
ben dankbaar dat onze kamera
den heel openlijk tot mij komen
en mij zeggen, wat zij gezien
hebben. Zoo bevond ik mij on
langs in Limburg, waar ik eon
gesprek aanknoopte met een
mijnwerker en nem vroeg: „Nu,
wat denken eigenlijk de mijnwer
kers in het Limburgsche?" Mijn
zegsman zeide mij heel eerlijk
„ik wil heel openlijk met u pra
ten. Er bestaat een zeer groot
aantal mijnwerkers, die voor het
nationaal-socialisme geen begrip
hebben. Zij willen niet dat
Duitschland overwint, maar zij
willen ook niet, dat de Engel
schen en Amerikanen overwin
nen". Toen heb ik gevraagd, wie
er dan de overhand moest krij
gen. Mijn zegsman antwoordde
mij: „ja, wanneer men met deze
menschen ter plaatse spreekt,
dus daar, waar zij afgesloten van
de rest van de wereld niet licht
vaardig denken, krijgt men ten
antwoord: de Russen". Dat is op
merkelijk. In Limburg heerscht
onder een niet gering deel van
de mijnwerkers de meening. dat
de Russen moeten winnen
Waarschijnlijk hebben zij
daarbij een onduidelijke voorstel
ling van wat dat eigenlijk voor
een winst en een overwinning
zou zijn. Maar deze meening is
er en zij is bjjzonder opmerkelijk,
omdat wij toch allemaal weten
dat in Limburg de katholieke
kerk een ongemeen grooten in
vloed op deze menschen uit
oefent, en stellig niet in de rich
ting, die de bolsjewisten verte
genwoordigen.
Zie vervolg pag. 1 van het
Tweede Blad.
Hoofdredacteur: B. W. Menk-
horst, Lelden, plv. hoofdredacteur:
K. Been, Leiden.
Redactiestaf: B. W. Menkhorst,
Buitenland en Tooneel: K. Been,
Binnenland en Sport; J. Brouwer,
Stadsnieuws: Th. J. Hannema,
Omgeving en Muziek.
Politiek medewerker: W. H.
Streng. Wassenaar.
Verantwoordelijk voor de adver
tenties: A. Poortman.
3—1
