Führer over Italië's
capitulatie
et verraad scherp gelaakt
e noodige maatregelen getroffen
Jaargang
Zaterdag 11 September 1943
No. 25598
MEDEDEELING.
BESCHIKKING
m DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
'ührer heeft gisteravond via
root-Duitschen omroep de
de toespraak gerioht tot het
tie volk:
sche volksgenooten!
ijd van den zwaren last van
ids geruimen tüd op ons
inde verwachting, zie ik
het oogenblik gekomen,
ot het Duitsche volk te kun-
jpreken, zonder tegenover
of het volk toevlucht te
nemen tot leugens. De
ne ineenstorting van Italië
inds lang vooruit te zien,
Is gevolg van het ontbreken
geschkte Italiaansche mo-
leden tot eeii meer doeltref-
verdediging of als gevolg
iet uitblijven van de ver-
Duitsche hulp, neen, veel-
s gevolg van het falen of
van het niet-willen van die
iten, die thans ter voltooi-
m hun stelselmatige sabo-
ïet initiatief tot de capitu-
adden genomen,
it slechts wat deze mannen
inds jaren nastreefden, werd
voltrokkende overgang der
nsche staatsleiding van het
Italië verbonden Duitsche
aar de gemeenschappelijke
en.
i Engeland en Frankrijk in
r.iber 1939 het Duitsche Rijk
lorlog verklaarden, dwongen
dragen Italië ertoe, zich met
ihland terstond solidair te
ren. Daarbij was deze soli
it niet alleen gemotiveerd in
ipraken van het pact, doch
het lot dat de vijanden zoo-
uitschland als Italië voor de
ast hadden toegedacht. Het
end, dat Mussolini het stel-
Dornemen had, om in Italië
eenkomstig de verdragen
ad de mobilisatie af te kon-
Aan dezelfde krachten, die
de capitulatie hebben ver-
ikt, is het in Augustus 1939
de deelneming van Italië
en oorlog te verhinderen.
Führer van het Duitsche
aoest ik begrip hebben voor
ïitengewone binnenlandsche
jkheden van den Duce. Ik
erhalve toen noch later bij
aangedrongen op het na
der verplichtingen van
enootschap. Integendeel, ik
n iet aan de Italiaansche re
ig volledig overgelaten, aan
lorlog of wel in het geheel
neel te nemen, of indien
dan op een tijdstip, dat
elf aangenaam was en dat
ilkomen vrij kon bepalen.
U ini 1940 was het Mussolini
I de binnenlandsche voor-
len te verkrijgen voor de
eming van Italië aan de
van Duitschland. De strijd
len was op dat tijdstip even-
eslist als die in Noorwegen
e tegen Frankrijk en zijn
jJnden Engelsche legers op
Wasteland. Toch moest ik den
danken voor een houding,
oals mij bekend was, in het
it aland niet tegen het Itali-
he volk, doch alleen tegen
1de kringen onder uiterste
ijkheden kon worden door-
dien tijd hebben Duitsch
en. Italië te zamen in den
gestaan. Op vele oorlogs-
ilen werd gemeenschappelijk
vergoten, geen seconde ver
)rj#& de Duce en ik erover in
1 dat de afloop van dien
beslissend zou zijn voor het
'niet-zijn van onze volkeren,
'ereenkomstig heeft Duitsch-
hoewel zelf in een uiterst
12#1 strijd gewikkeld tot aan de
van het mogelijke zijn
®oot geholpen. Vele aan
rei
biedingen voor deze hulp zijn
aoor de militaire machthebbers
van Italië van het begin af aan
of wel volkomen van de hand
gewezen, of wel slechts aanvaard
onder voorwaarden, die niet te
vervullen waren. Aan de openbare
meening zullen te zijner tijd de
bewijsstukken worden voorgelegd,
waaruit blijkt, wat Duitschland
in den gemeenschappelijken strijd
zijn bondgenoot aan bijdragen
verleend heeft en ook verder
bereid was te verleenen. De Duit
sche §oldaat zelf echter heeft op
deze gemeenschappelijke oorlogs-
tooneelen die houding aangeno
men, waardoor hij zich overal
onderscheidt, want zonder zijn
ingrijpen was reeds in den winter
van 1940 op 1941 Noord-Afrika
voor Italië verloren geweest, De
naam van maarschalk Rommel is
voor eeuwig met deze Duitsche
prestatie verbonden.
Toen het Duitsche rijk In het
voorjaar van 1941 besloot Italië
op den Balkan te helpen, geschied
de dit niet voor het vervullen van
eigen voornemens, doch alleen om
den bondgenoot bij te staan en
een door diens optreden veroor
zaakt gevaar, dat natuurlijk ook
Duitschland bedreigde, uit den
weg te ruimen.
Duitschland bracht dit offer
bijna op hetzelfde oogenblik,
waarop het wegens de vrees van
den bijna ieder uur te verwachten
grooten bolsjewistischen aanval
op geheel Europa aan zijn eigen
zorgen meer dan genoeg te dragen
had. Het bloed van talrijke volks
genooten bezegelde den honds
trouw van het Duitsche volk. Het
Duitsche rijk en ik als zijn Füh
rer konden echter deze houding
slechts aannemen in het bewust
zijn van het feit, dat aan het
hoofd van het Italiaansche volk
een van de belangrijkste mannen
stond die de moderne tijd 'voort
gebracht heeft, de grootste zoon
van den Italiaanschen grond se
dert de ineenstorting van de
antieke wereld. Zijn onvoorwaar
delijke trouw verleende aan den
gemeenschappelijken bond de
voorwaarde voor een succesvol be
staan. Zijn val, de hem toegevoeg
de eerlooze krenkingen zullen eens
door generaties van het Italiaan
sche volk als de grootste smaad
worden gevoeld. De laatste beslis
sende factor voor de reeds lang
beraamde putsch was echter de
eisch van den Duce naar grootere
volmachten voor een succesvolle
voering van den oorlog.
Deze moesten dienen voor het
nemen van de krachtigste maatre
gelen, tegen de openlijke en ver
borgen sabotem-s van de oorlog
voering, tegen de reactionaire vij
anden van de sociale rechtvaar
digheid en zoodoende van de ver.
zetsmogelijkheid van het Italiaan
sche volkslichaam.
Mussolini wilde nog te elfder
ure de arglistige vijanden van het
Italiaansche volk in den strijd
om het zijn of niet te zijn uit
schakelen om zoodoende de toe
komst van Italië te waarborgen.
De smart, die mij persoonlijk
vervulde als gevolg van het histo-
rlcsh unieke oprecht, dat men de
zen man heeft aangedaan, zijn
vernederende behandeling, die
hem, die meer dan 20 jaar lang
een en al zorg voor zijn volk was,
nu verlaagde tot een gemeenen
misdadiger, is begrijpelijk. Ik was
en ben gelukkig dezen grootenen
trouwen man mijn vriend te mo
gen noemen. Ik heb bovendien
niet geleerd mijn gezindheid al
naar behoefte van geval tot geval
te veranderen of ook maar te
verloochenen.
Ik geloof, dat ondanks sommige
tegenovergestelde opvattingen ook
in het leven der volken precies zoo
als tusschen individuen onderling
de trouw van onvervangbare waar
de is, zonder welke de mensche-
lijke maatschappij aan het wan
kelen raakt en haar organisaties
vroeg of laat moeten ineenstorten.
Desondanks hebben ook na deze
smadelijke gebeurtenis de Duit
sche troepen op Sicilië, Duitsche
vliegers, mannen van de duik-
booten, motortorpedobooten trans
portschepen van allerlei soort
enzoovoorts, te land, in de lucht
en op zee, in de hoogste mate
verder hun plicht gedaan. Om re
denen eener tactische doelmatig
heid, mag de tegenstander dat
thans nu wel verzwijgen, eens
echter zal het nageslacht consta-
teeren, dat, van enkele dappere
Italiaansche formaties als uitzon
deringen afgezien, het sinds dien
tijd in de eerste plaats slechts
Duitsche troepen geweest zijn, die
met hun bloed niet alleen het
Duitsche rijk maar ook den Itali
aanschen bodem verdedigden.
Dat nu de Italiaansche staats
leiding besloten heeft het bondge
nootschap te verbreken, zich uit
den oorlog terug te trekken en daar
mede Italië zelf pas goed tot het
tooneel van den oorlog te maken,
mag zy nu wel met alle redenen
die zij wil motiveeren. Zij kan dit
voorstellen als een noodzakelijk
heid, maar nooit zal zij een ver
ontschuldiging vinden voor het
feit, dat dit is geschied, zonder
den bondgenoot van te voren al
thans op de hoogste te stellen.
Niet alleen dat op denzelfden
dag, waarop maarschalk Badoglio
het wapenstilstandsverdrag on
derteekend had, hij den Duitschen
zaakgelastigde te Rome bij zich
ontbood en hem verzekerde, dat
hij, maarschalk Badoglio, Duitsch
land nooit zou verraden, dat wij
vertrouwen in hem moesten stel
len en dat hij door zijn daden zou
bewijzen dit vertrouwen waardig
te zijn, en vooral dat Italië nooit
zou capituleeren, maar ook op den
dag der capitulatie ontbood de
koning den Duitschen zaakgelas
tigde en verzekerde hem eveneens
heel nadrukkelijk, dat Italië nooit
zou capituleeren, doch, met
Duitschland op leven en dood
verbonden, trouw aan onzen kant
wilde blijven staan. Ja, nog een
uur na het bekend worden van
het verraad verklaarde de chef van
den Italiaanschen staf Roata te
genover onze militairen gevol
machtigde, dat dit bericht een
leugen en een product van de En
gelsche propaganda was.
Op hetzelfde oogenblik verze
kerde de vertegenwoordiger van
het Italiaansche ministerie van
buitenlandsche zaken, dat dit be
richt slechts een typisch Britsche
bedrogpleging was. die hij dacht
te dementeeren. Een kwartier la
te gaf hij toe, dat de aangelegen
heid natuurlijk toch juist was en
dat Italië zich inderdaad uit den
oorlog had teruggetrokken. In de
van de democratische oorlogsop
hitsers en in die van de tegen
woordige Italiaansche bewinds
mannen mag deze houding door
gaan voor een schitterend voor
beeld van een tactisch handig
stukje staatskunde, de geschiede
nis zal eens anders oordeelen, en
geheele generaties van Italië zul
len zich schamen, dat men deze
tactiek gebruikt heeft tegenover
een vriend en bondgenoot, die met
bloed en offers van allerlei aard
zijn plicht meer dan slechts naar
de letter van het verdrag is na
gekomen.
Volksgenooten! Nadat ik reeds
twee jaren lang gelegenheid had
om den toenemenden invloed van
deze reactionaire en anti-Duit-
sche kringen, die ook afwyzènd
stonden tegenover de sociale taak
van Italië, meer dan voldoende
De voorschriften over kenteeke-
nen, te voeren door vaartuigenen
drijvende inrichtingen in het door
de verordening nr. 100/41 als
Kuestensperrgebiet gekenmerkt ge
bied, wordt als volgt uitgebreidt:
Hiervan uitgezonderd zijn vis-
schersvaartuigen, die de officieel
voorgeschreven teekens aan de
scheepswanden of in de zeilen
voeren.
waar te nemen, was er sinds den
val van den Duce nauwelijks twij
fel meer mogelijk over de werke
lijke bedoeling van deze wisseling
van bestuur.
Het was derhalve mijn plicht,
bevel te geven tot het nemen van
alle maatregelen, die voor dit ge
val genomen konden worden, ten
einde het Duitsche rijk te behoe
den voor een lot, dat maarschalk
Badoglio en zijn mannen niet al
leen aan den Duce en het Itali
aansche volk hebben bereid, doch
waarin zij ook Duitschland wilden
storten. De belangen van de na
tionale oorlogvoering van het
Duitsche volk zijn voor ons heilig
en verplichtend. Wij allen weten,
dat in dezen strijd, die geen er
barmen kent, de overwonnene vol
gens den wensch van onze vijan
den vernietigd zal worden, terwijl
alleen voor den overwinnaar de
mogelijkheden om te leven zullen
overblijven. Wij zijn derhalve
voornemens om in koelbloedige
vastberadenheid, in het groot en
in het klein, altijd die maatrege
len te nemen, om de hoop van
onze tegenstanders te schande te
maken.
Maar ook talrijke Italianen,
die hun eer liefhebben, hebben
zich thans pas goed verbonden
en onafscheidelijk verklaard met
den tot dusver gevoerden strijd
der beide volken. In militair op
zicht beteekent het verdwijnen
van Italië slechts weinig, want de
strijd in dit land werd sinds
maanden in de eerste plaats ge
schraagd en gedragen door Duit
sche strijdkrachten. Vrij van alle
drukkende hindernissen zullen wij
dien strijd thans voortzetten. De
poging van het internationale
plutocratencomplot om den Duit
schen tegenstand evenals in Italië
met woorden stuk te maken, is
kinderlijk. Zij verwisselen het
Duitsche volk in dat geval met een
ander. De hoop, in het Duitsche
volk thans verraders te vinden,
zooals in Italië, is gebaseerd op
de volkomen onbekendheid met
het karakter van den nationaal-
sccialistischen staat.
Hun geloof ook in Duitschland
een 25en Juli te kunnen verwek
ken berust op de fundamenteele
vergissing, waarin zij verkeeren,
zoowel ten aanzien van mijn per
soonlijke positie als ook ten aan
zien van de houding mijner poli
tieke medestrijders, mijner veld
maarschalken, admiraals en gene
raals. Meer dan ooit te voren
biedt juist de Duitsche leiding als
een fanatiek gesloten gemeen
schap het hoofd aan dit voor
nemen.
Elke toestand van nood zal ons
slechts versterken in onze vast
beraden houding. Het persoonlijke
leven heeft daarbij voor mij toch
al reeds lang opgehouden aan
mijzelf te behooren. Ik werk met
het inzicht en het plichtsbesef
door mijn bijdrage het leven van
mijn volk voor generaties in de
toekomst te kunnen waarborgen.
Dat ik het recht heb, onvoor
waardelijk aan dit succes te geloo-
ven, ligt niet alleen gefundeerd
in mijn eigen levensweg, maar in
den opgang van ons volk.
In 1939 moesten wij alleen en
verlaten de oorlogsverklaringen
van onze tegenstanders in ont
vangst nemen. Wij hebben gehan
deld volgens de uitspraken van
een Clausewitz, inhoudende, dat
een helfhaftige tegenstand onder
alle omstandigheden beter is dan
een laffe onderwerping. Ik heb
derhalve ook reeds op den eersten
September 1939 in den rijksdag
verklaard, dat tijd noch wapen
geweld het Duitsche volk ooit op
de knieën zouden dwingen.
Sindsdien is in de eerste plaats
door onze eigen kracht de vijand
voor een deel meer dan 1000 kilo-
VAN DEN
GENERALKOMMISSAR FUR
DAS SICHERHEITS WE SEN
inzake vervroeging van het
sluitingsuur van openbare
lokalen en het tijdstip waarna
het verboden is zich in de open
lucht op te houden op de
eilanden Walcheren en Noord
en Zuid-Beveland.
Op grond van par. 44, 48 en 51
van de verordening van den Rijks
commissaris voor de bezette Ne-
derlandsche gebieden Nr. 1/43 be
schik ik:
1) Op de eilanden Walcheren en
Noord- en Zuid-Beveland wordt
het sluitingsuur van openbare
lokalen vervroegd tot 21.00 uur
en het tijdstip, waarna het ver
boden is zich in de openlucht
te bevinden, vervoegd tot 22.00
uur.
2) Overtredingen worden gestraft
op grond van par. 51 van de
in het begin genoemde veror
dening.
3) Deze beschikking treedt inwer
king op den dag van publi
catie.
De Generalkommissar
für das Sicherheitswesen
(w.g.) RAUTER
SS-Obergruppenführer und
General der Polizei.
meter van de Duitsche grenzen
teruggedrongen. Alleen uit de
lucht is hij in staat het Duitsche
vaderland te terroriseeren. Maar
ook hier zijn de technische en or
ganisatorische voorwaarden bezig
te ontstaan om niet alleen zjjn
terreuraanvallen definitief te bre
ken, maar door andere en doel
treffender maatregelen te vergel
den.
Thans mogen ons tactische nood
zakelijkheden dwingen in dezen
geweldigen strijd van het lot nu
en dan aan een front iets op te
geven of uit te wijken voor bijzon
dere bedreigingen. Op die wijze
wordt echter nooit de stalen band
verbroken, die door het Duitsche
vaderland gesmeed door het hel
dendom en het bloed van onze
soldaten gehandhaafd, het rijk
beschermt.
Ik verwacht nu juist in dezen
tijd, dat de natie met verbeten
trots op alle gebieden van dezen
geweldigen strijd eerst recht haar
plicht vervult. Zjj heeft alle reden
op zichzelf te vertrouwen.
De partij echter moet in alles
het voorbeeld zijn. Het vaderland
kan met trots naar zijn soldaten
zien, die met heroisch op het spel
zetten van him bloed en onder de
moeilijkste omstandigheden steeds
weer hun plicht vervullen. Het
front echter moge in oogenblikken
vol leed, bij de vaak bovenmen-
schelijke eischen van vele weken
en maanden, denken aan het va
derland, dat thans eveneens tot
strijdend front is geworden, met
dit verschil, dat hier het helden
dom zijn vervulling vindt door
grijsaards, knapen, moeders, vrou
wen en meisjes.
Ieder soldaat heeft derhalve den
heiligen plicht meer nog dan tot
dusverre de hoogste standvastig
heid te behouden en te doen wat
de Stryd eischt. Het Duitsche volk
was in zijn heele geschiedenis nog
nooit met meer recht trotschopzich
zelf dan in deze meest geweldige
worsteling aller tijden. Op dezen
wil en deze prestatie zullen alle
pogingen om Duitschland even
eens het lot van een tot slavernij
gebrachte natie op te leggen,
stranden.
Moge ieder individueel Duit.
scher, volkomen onverschillig waar
hij staat, zich er van bewust zijn,
dat van hemzelf, van zijn optre
den en zjjn offervaardigheid het
behoud van ons volk, het lot en
toekomst van vele generaties af
hankelijk zijn.
Ik kan derhalve ook het Duit
sche volk, den mannen en vrou
wen van het vaderland, den sol
daten aan het front met woorden
geen dank zeggen voor hetgeen zij
doen, hetgeen zij gewillig dragen
en geduldig lijden. Dezen dank
zullen eenmaal komende geslach
ten" uitspreken in het bewustzijn
van het feit dat him vr(| en so«
