ZIJN EIGEN VONNIS GEVELD
feuringen voor de Waffen-S.S. en het Legioen
-4ste Jaargang
Zaterdag 10 April 1943
No. 25470
BUITENLAND
temming en houding
van een volk in
ER oorlogstijd.
Antwerpen in rouw.
Het verbergen
van Joden.
BINNENLAND
Hulp voor Rotterdam.
EIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
RL GÖBBELS IN „DAS REICH"
•r/ :n het weekblad „Das Reich"
spreekt minister dr. Göbbels de
ïstelijke en moreele houding
..,n een volk in den modernen
1JC::-log. De minister wijst er op,
t het b.v. na een nachtelijk
wmbardement niet van beteeke-
l|f is of de burgerbevolking als
HJrolg daarvan een treurige stem-
«ng aan den dag legt, maar wel,
J.t zij houding bewaart. Buiten-
Aidsche waarnemers, zoo ver-
lf|lgt de minister, die het Duit-
f-ie innerlijke .leven bekijken
i-lor de bril der vooringenomen-
bjjid. komen in de beoordeeling
ut<r stemming en houding van het
ütsche volk in oorlogstijd vaak
geheel verkeerde conclusies.
■J2ij zien b.v. na een vijande-
cen luchtaanval vrouwen met
knen in de oogen voor haar
sgebrande woningen of mis-
lien zelfs voor de verminkte
len harer kinderen staan. Uit
t feit, dat die vrouwen huilen
iken zij op, dat haar gezindheid
jen den oorlog is ingesteld. Zou-
n zij misschien moeten lachen?
welk land zou zulk een pa-
«ysme van instemming met den
rlog denkbaar zijn? Een ander
orbeeld. Eenige neutrale critici
den morgenochtend, om de Duit-
he stenuning te peilen, in den
idergrondschen spoorweg, waar-
[ede ook arbeiders naar hun
;rk gaan. Daar die werklieden,
iiroals men zich in oorlogstijd wel
>sen indenken, bijna nooit uitge-
tpen zijn, zitten zij nog een
-w ,lf uurtje te knikkebollen en moe-
b. soms aan de halte worden
ikker geschud. Is dat een tee-
%i van gebrek aan vaderlands-
ifde? En zoo ja, waarom dan?
—'at zouden die werklieden bij die
aiegenheid dan moeten doen om
Lin trouw jegens den Führer te
wijzen? Soms bij iedere halte
n drievoudig „heil" op hem
ibrengen? In den oorlog leeft een
lk zoo, als het voor de oorlogs
behoeften het doelmatigst is. Het
":rkt met ijver en toewijding,
lar dat noodig is en spaart zijn
23 achten, waar zulks mogelijk en
54past is. Het woord vaderlands-
sïtfde of geestdrift heeft daar
JJets mee uit te staan. Het Duit-
,jhe volk doet eenvoudig zijn
loicht, dat is alles.
39-
Dr. Göbbels wyst er dan op,
dat het hart ineenkrimpt wan
neer men verneemt dat Duitsche
cultuurmonumenten, die volko
men onvervangbaar zijn, aan den
luchtoorlog moeten worden prijs
gegeven. Nog erger zou echter
zijn, indien wij tegenover die in
fame terreur onze houding zou
den prijsgeven. Dag en nacht
wordt bij ons aan de mogelijk
heid gewerkt, om de Britsche
terreur met gelijke munt te be
talen. Den Engelschen luchtoor
log bekijken wij volstrekt niet
met de armen over elkaar. De
minister constateert dan, dat de
Engelschen ons op het gebied
van den luchtoorlog voorloopig
slechts psychologisch de baas
zijn, want de gevolgen van den
luchtoorlog kunnen door ieder
een worden waargenomen, ter
wijl de gevolgen van onzen duik
bootoorlog door de breede massa
van het Engelsche volk pas na
een bepaalden tijd gevoeld wor
den. Maar dan zijn zij ook
reeds grootendeels onafwend
baar geworden. Wij weten
wel, waarom de Britsche regee
ring de cijfers der door onze
auikbooten tot zinken gebrachte
tonnage verzwijgt en op onze ex-
traberichten slechts met een ver
legen stamelen antwoordt. Met
den luchtoorlog heeft Engeland
ons aan de pols. Met den duik
bootoorlog hebben wij Engeland
aan de keel. Dat is het verschil.
Het zal nog blijken, wie daarbij
het eerst den adem verliest.
Ten slotte wijst de minister er
op, dat Duitschland in dezenoor-
log de militaire slagen heeft uit
gedeeld en niet zijn vijanden. De
Engelschen, zoo zegt hij, en
vooral de Amerikanen, zullen nog
heel veel moeten presteeren om
ook maar een brokje daarvan in
te halen. Voorloopig kunnen zij
tegenover onze overwinningen
aan alle fronten slechts bepaalde
gedeeltelijke successen stellen, die
ons troffen aan de periferie,
maar het centrum van onze oor
logvoering in het geheel niet
raakten. - (D.NJ.)
Belgapres meldt: De straten van
het geteisterde district van Ant
werpen waar door de Amerikaan-
sche vliegers dood en vernieling
werd gezaaid, waren gisteren ge
tuige van een stoet, zoo droef en
van een plechtigheid, zoo indruk
wekkend als nooit tevoren.
Van den vroegen morgen was
j|derlandsche Vrijwilligers strij-
n den In het Oosten
J SS PK Zschickel-O-H-P m
'EHèt SB.-Ersatzkommando Nie-
$rlande deelt mede:
^Nederlanders van arisch, bloed
J den leeftijd van 17-45 jaar
ink gehuwden), die lichamelijk
j??wei als geestelijk goed ontwik-
j;ld zijn en zich geheel kunnen
r;ven aan de eischen, die de cp-
Iding hun stelt, kunnen zich bij
de genoemde adressen vervoegen,
ten einde gekeurd te worden.
Thans bestaat ook de mogelijk
heid tot opleiding en dienstver
vulling in Nederland, in een spe
ciaal wachtbataljon. Gezinsleden
dezer vrijwilligers hebben gelijke
voorrechten als van hen, die dienen
in de Waffen-S.S. of het legioen:
kostwinnersvergoeding, kostelooze
ziekenverpleging, extra levens
middelen enz.
Tijdens deze keuringen kunnen
zich ook diegenen melden, die tot
de Germaansche S.S. in Neder
land willen toetreden.
14.4.43, 9 tot 13 uur, Rotterdam,
Deutsches Haus, Westzeedijk.
15.4.43, 9 tot 11 uur, Tilburg,
Lange Schijstraat 66.
15.4.43, 15 tot 17 uur, Den Bosch.
Hotel Noord-Brabant. Markt 45'.
16.4.43. 9 tot 11 uur. Roermond,
N.SDA.P., Swalmerstr. 61.
16.4.43, 16 tot 18 uur, Arnhem,
Weverstraat 16b.
17.4.43, 9 tot 11 urn-, Hengelo,
Deutsches Haus,
17.4.43, 15 tot 17 uur. Zwolle, Ho
tel Peters, Markt.
18.4.43, 9 tot 11 uur, Groningen,
Concerthuis, Poelestraat.
18.4.43, 15 tot 17 uur, Leeuwarden,
Huize Schaaf. Breedstraat.
19.4.43, 9 tot 13 uur, Amsterdam.
School Iepenweg 13.
20.4.43, 9 tot 13 uur Utrecht. N.V.
Huis, Oudegracht 245.
21.4.43, 9 tot 13 uur, Amersfoort,
dienstgebouw. Leusderweg.
22 4.43, 9 tot 13 uur. Den Haag,
café „Den Hout", Bezuiden-
houtscheweg.
1 *K d"ET ontroerd hart heeft
T l\/| het geheele Nederland-
i.VJ.SChe volk kennis geno
men van den wreeden aanval der
Britsche vliegers op Rotterdam.
Groot is het aantal dooden, groot
is de rouw, waarin honderden fa
milies zijn gedompeld. De Brit
sche oorlogvoering is thans uit
sluitend op de burgerbevolking
gericht en daardoor worden zij
getroffen, die met den oorlog
niets te maken hebben. Het doel
is vrouwen, kinderen en ouden
van dagen en daarmede heeft
Engeland aangetoond, dat het
nog dezelfde methoden toepast,
welke het reeds eerder aanwend
de tegen de vrouwen en kinderen
van onze stamverwante Boeren
in Zuid-Afrika. En de aanval op
onze Zuid-Nederlandsche bevol
king in Antwerpen stelt dit wel
in een heel duidelijk licht. Nim
mer in de geschiedenis werd een
burgerbevolking zoo wreed ver
moord, een stadsdeel zoo ver
nietigd, als in Antwerpen. Uren
heeft men noodig om de straten
van de wijken in Antwerpen,
waar deze misdadige vernietiging
is aangericht, door te loopen.
Het eene verschrikkelijke beeld
volgt op het andere en als
men het geheel gezien heeft,
dan vraagt men zich af of dit
alles werkelijkheid is. Het ver
nietigingswerk grenst aan het
ongeloofelijke. Ieder weldenkend
mensch heeft alleen verontwaar
diging voor dit optreden en
mochten er nog enkelingen zijn,
die schouderophalend staan bij de
zen aanval, dan kan men ook
slechts voor hen diepe veront
waardiging hebben. Zij, die nog
juichen bij het overvliegen van
Britsche of Amerikaansche vlieg
tuigen zijn niet anders dan de
vijanden van hun eigen volk, de
moordenaars van Nederlandsche
kinderen, een gevaar voor de toe
komst van ons land en ons volk.
Deze rampen leer en ons duidelij
ker dan vele redevoeringen van
welke zijde Nederland mede het
groote gevaar te duchten heeft.
Engeland is het geweest, die den
eersten bom op de burgerbevol
king wierp. Zijn piloten zullen er
nog meer werpen. Eens zal de
dag komen, waarop deze helsche
Britseh-Amerikaansche machine
in elkaar gesmeten zal worden.
Maar dan zal dit geschieden
door een Duitschen bom. Dan zal
Europa bevrijd zijn van een be
lager, die eeuwenlang het conti
nent heeft geterroriseerd en
daarbij het eene volk tegen het
andere heeft uitgespeeld om daar
door zelf in de gelegenheid te
zijn zich ten koste van de an
deren te goed te doen aan alle
aardsche gaven, welke maar
denkbaar zijn. Een werkelijke
eenheid in Europa kon nooit
groeien, omdat Engeland steeds
met zijn zoet gefluit de orde
kwam verstoren. Duitschland zal
deze eenheid mogelijk maken en
heeft de basis hiervoor reeds ge
schapen. In velerlei vorm vol
trekt deze eenheid zich; eerst na
den oorlog zal zij een grooteren
vorm en inhoud krijgen. De ge
stalte zien wij reeds voor ons; de
mogelijkheden hieruit voort
vloeiend zijn legio en komen ge
heel Europa ten goede en zul
len een langdurigen vrede en
een ontplooiing in den volmaakt-
sten socialen zin tot gevolg heb
ben.
De tijdsomstandigheden, waarin
wij thans leven, zijn zwaar, da
invloed van den oorlog drukt een
diep stempel op de Europeesche
volkeren. Bij dit alles mag niet
vergeten worden, dat Duitschland
vooraan staat en het grootste offer
daarvoor brengt. Wat de Duitsche
soldaat aan alle fronten presteert
en zjjn ontberingen in den win-
terslag in het Oosten moeten bij
den rouw van Rotterdam, Ant
werpen en Parijs ook eens over
dacht worden. Ook Duitschland
heeft sporen soms diepe sporen,
door dezen oorlog gekregen. Deze
sporen zijn voor het Duitsche volk
aanleiding met nog grootere over
tuiging dezen vrijheidsstrijd te
voeren. De Duitsche soldaat strijdt
tegen den bolsjewistischen en
Anglo-Amerikaanschen krijgs
man en zijn strijd is een fana
tieke, doch eerlijke. De Britsch-
Amerikaansche soldaat strijdt te
gen vrouwen, kinderen en grijs
aards en zijn strijd is er een
vanuit een hoogte van 7000 meter.
De rampen van de laatste dagen
zijn daarvan de onomstootelijke
bewijzen. Aan het graf van een
soldaat kan men denken aan den
tegenstander, die eveneens zijn
hoofd zal buigen bij het neer
dalen van de kist. Wanneer hon
derden, duizenden kisten worden
neergelaten, dan denken wij aan
die vele onschuldige wouwen en
kinderen waarvan wij afscneid
moeten nemen, omdat de dood
hen plotseling van ons wegrukte.
Maar dan denken wij aan een
tegenstander, die zich vergrepen
heeft aan den zegen van den Al
machtige, Die ons het geluk der
kinderen schonk. Een moordenaar
van kinderen verdient ae «waarste
straf. Door zijn daad heeft hy
tevens zijn eigen vonnis geveld.
Dit vonnis zal voltrokken worden
op een wyze, welke aan duidelyk-
heid niets te wenschen zal laten.
voor een sterken ordedienst ge
zorgd en terwyi aan het puin nog
verder werd gewerkt, dromden de
menschen samen langs de afslui
ting. De stukgeslagen gevels op
heel den weg van den tragischen
stoet zagen nu zwart van volk. In
de vernielde raamopeningen op de
puinhoopen, stonden de menschen
stom en stil. Intusschen reden
ryen auto's met of zonder rouw
floers, maar alle met bloemen,
den weg op naar de school, waar
de lykkisten, ongeveer 500, werden
geladen.
Op het gemeenteplein werden de
voertuigen met 8 en meer kisten
in drie lange rijen naast elkaar
geplaatst. De eerewacht werd be
trokken door in het wit gekleede
Roode Kruisverpleegsters.
Schoolkinderen vormden een
haag rond het plein, terwyi dra
gers van kronen en bloemen als
het ware een omlijsting vlochten
rond het lugubere schouwspel der
kisten. Nadat de geestelijkheid was
gekomen, waren de autoriteiten
die in de hoofdkerk te Antwerpen
den lijkdienst hadden bijgewoond,
ter plaatse verschenen. Even later
kwamen de lijkwagens met de 10
onbekende lijken aangereden, be
geleid door een eerewacht gendar
men. Er ging op dat oogenblik een
huivering door de opeengepakte
menigte. De geesteiykheid haalde
kardinaal van Roey af die langs
de militaire en burgerlijke auto
riteiten naar het verhoog schreed
en de kerkeiyke plechtigheid
leidde. Nadat de lykkisten met
wijwater waren besprenkeld zette
de stoet zich in beweging voor den
tocht naar het kerkhof. Bloemen
dekten de kisten en achter elk
voertuig stapten de nabestaanden,
gebroken van smart.
Aan de dorpskerk nabij het
kerkhof, vormden schoolkinderen
weer de haag. Het eerepark, waar
de kisten zouden bijgezet worden,
lag daar doorgraven met 12 breede
geulen, waar in elk meer dan 40
kisten werden geplaatst. Een zwart
hoog houten kruis met het op
schrift „5 April 1943", beheerschte
de verschgedolven doodengrachten
Toen de geestelijkheid en de
autoriteiten aangekomen waren,
werden de tien kisten der onbe
kenden aangedragen. Na het zeg
gen der laatste gebeden legde bur
gemeester Delwaide aan de voeten
Van bevoegde Duitsche zijde
wordt op het volgende gewezen:
Sedert de afkondiging van de
beschikking van den General-
kommissar für das Sicherheits-
wesen inzake het verblijf van
Joden in de provinciën werd een
groot aantal voortvluchtige joden
door de medewerking der bevol
king gevat en naar een arbeids
kamp overgebracht.
Met het oog op het vrijwillig
en tijdig verstrekken der aanwij
zingen zijn de Nederlanders en
hun gezinnen, die oorspronkelijk
deel hadden genomen aan de
verberging der joden er in alle
gevallen zonder straf vanaf ge
komen.
Daarentegen moest onlangs een
aantal Nederlanders worden ge
arresteerd, die getracht hadden
te verhinderen, dat de politie
kennis kreeg van het verblijf van
verborgen Joden.
Teneinde een vergissing inzake
het al of niet behooren tot het
Joodsche ras van woningzoeken
de personen en tevens het ge
vaar van een strafbare hande
ling te vermijden, wordt drin
gend aanbevolen alle in de hui
selijke gemeenschap opgenomen
personen overeenkomstig de voor
schriften en onverwijld aan te
geven bij de meest nabije poli
tieautoriteit.
van het kruis bloemenkransen
neer van koning Leopold en ko
ningin Elisabeth. En dan werd
om het kruis een berg van bloe
men gevormd door kransen van
militaire autoriteiten, van den
gouverneur, van de bestendige
deputatie, van de stad Antwerpen,
van de steden Brussel, Luik en
Gent, van de werkmakkers uit
Mechelen en Brussel.
Toen de familie toegelaten werd
met de afvaardigingen van de
scholen, groeide de berg bloemen
maar steeds aan. De purperen se
ringen en roode tulpen, de witte
lelies, de simpele groene kransen
zijn als een symbool van het
nieuwe leven dat voortgaat na den
dood.
Aan een radiotoespraak van
den stedelijk leider van den N.V.
D. te Rotterdam is het volgen
de ontleend:
18.000 landgenooten hebben
tengevolge van het bombarde
ment op Rotterdam alles of na
genoeg alles verloren hebben.
Kijk eens even om u heen en
bedenk wat dit voor u beteeke-
nen zou, wanneer dit u overko
men was. Niet alleen de vele
kleinigheden waaraan u zoo ge
hecht zijt en die het leven zoo
aangenaam kunnen maken, maar
zelfs het meest noodzakelijk en
allergewoonste huisraad is weg,
zooals uw tafel, uw stoelen, uw
bed, uw linnenkast en uw keu
kengerei.
Hier wordt natuurlijk gehol
pen.
Door wie?
Natuurlijk door ons allen, door
negen millioen Nederlanders!
Om dit gigantische hulpwerk
snel en doeltreffend uit te voe
ren heeft de Nederlandsche
Volksdienst over het geheele land
een actie ingezet, teneinde bin
nen een week voor de slachtof
fers te Rotterdam het noodige
huisraad, kleeding en schoeisel
bijeen te brengen. Wij hebben
bij deze ramp bewezen, dat er
snel en doeltreffend geholpen kan
worden.
Alle getroffenen hadden den-
zelfden avond warm eten, had
den denzelfden nacht onderdak,
de baby's hadden kindervoeding,
er werden binnen enkele dagen
door den volksdienst een half
millioen boterhammen gesneden,
gesmeerd, belegd en uitgereikt.
Ook bij de verdere hulp, zooals
het bezorgen van de noodige
meubels en kleeding, zal ons volk
de Rotterdammers niet in den
steek laten. Maakt daarom direct
uw pakket klaar, zet de meubels
gereed voor hen die niets meer
hebben, en helpt mede deze ar
tikelen te verzamelen.
Bedenkt dat groote spoed ge
boden is, want achttienduizend
