Indrukwekkende rouwplechtigheid voor generaal Seyffard! 83ste Jaargang Donderdag 11 Februari 1943 No. 25420 BUITENLAND. ITALIAANSCH WEERMACHTBERICHT ,Bij verstandig gebruik kan men met weinig gas veel doen". VERDUISTEREN: De toespraken. LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN De strijd aan het Oostelijke front - In aanvulling op het weermachtbericht van gisteren verneemt het D.NJ3.: Over het algemeen kan men bij, de huidige wintergevechten niet overal spreken van een eigenlijke frontlijn in den zin van een door loopend systeem van loopgraven of steunpunten met nauwe ma zen. Veeleer steunt de Duitsche gevechtsleiding veelvuldig op een diepgestaffeld verdedigingssy steem, waarin de weinig belang rijke plaatsen tot steunpunten zijn gemaakt en een mobiele re serve van pantserwagens en in- fanterieformaties te allen tijde beschikbaar is voor tegenaanval len. Onder de wintersche omstan digheden is het voor de sovjets niet moeilijk door deze steun punten te vermijden, met kleine marcheerende groepen, die hun infanteriewapens en benoodigde hoeveelheden munitie en voedsel met sleden meevoeren in de Duit sche verdedigingszone „binnen te druppelen". Door een dergelijke oorlogvoe ring ontstaat natuurlijk een aan tal groteske militaire situaties, waarmede de Duitsche leiding reeds uit den vorigen winter goed vertrouwd is en waaraan ook thans geen gebrek is. Sovjet- «Russische eenheden strijden met het gezicht naar het Oosten tegen Duitsche steunpunten, Duitsche formaties knijpen de ravitaillee- ringsverbindingen van Sovjet- Russische eenheden af, die van haar kant weder Duitsche ge vechtsgroepen omsingeld hadden. Vaak ontstaan door de tegen woordige weersomstandigheden met sneeuwstormen en sneeuw- verstuivingen verrassende mili taire situaties. In dien zin moeten de huidige Sovjet-Russische berichten wor den opgevat, die gewag maken van de inneming van plaatsjes, in wier nabijheid zich ophetoogen- blik dergelijke doorgesijpelde sovjet-formaties bewegen. In dit verband kan slechts aan den af- geloopen winter worden herin nerd. toen dergelijke eenheden voor den aanvang van de groote operaties in het voorjaar van 1942 door plaatselijke zuiverings acties van Duitsche en verbon den formaties uit den weg wor den geruimd. De Engelsche propaganda. - De diplomatieke correspondent van het D.N.B. schrijft: Gisteren hebben in het Engel sche Lagerhuis enkele afgevaar digden vragen gesteld, die het karakter van besteld werk droe gen. Churchill was aanwezig, doch zijn ontwijkende antwoor den bewezen, dat het hem min der te doen was om een uitla ting van regeeringszijde, dan wel om de propagandistische uitwer king, die het stellen van de vra gen beoogde. Zoo werd Chur chill b.v. gevraagd, zonder dat hij daarop antwoord gaf: „of de Britsche regeering een plan heeft, dat Duitschland verhin dert den zesden oorlog te doen uitbreken, want dit is de vijfde oorlog, waarvoor Duitschland in minder dan 100 jaar verantwoor delijk is." Hier wordt in den onschuldi- gen vorm van het stellen van een vraag de geschiedenis ver- valscht. Volgens de bekende Brit sche methode tracht men den tegenstander moreel te discrimi- neeren, ofschoon door de ge schiedenis van Europa de laatste honderd jaar als een roode draad de politiek van Groot Brittannië van het „evenwicht der krach ten" loopt, haatzaaiend, oorlogen aanwakkerend, alle streven naar eensgezindheid verhinderend. Men weet in Duitschland, dat het niet noodig is zich bij de weerlegging van dergelijke leu gens slechts te beroepen op Duitsche historici doch dat de ge- schiedvorsching ook in Engeland en in de Vereenigde Staten tot resultaten is gekomen, die de in het Lagerhuis gestelde vragen reeds a priori onthullen als dries te propagandistische zwendel. Het is notoir, dat in dezelfde mate als Duitschland steeds in In zijn weermachtbericht van gisteren maakte het Italiaansche opperbevel het volgende bekend: Bedrijvigheid van verkennings- afdeelingen aan de grens tus schen Libye - en Tunesië. Con centraties gemotoriseerde strijd middelen en troepen werden met goed resultaat door formaties dei- luchtmacht van de as bestookt. In den Tunesischen sector we derzij dsch e activiteit van de ar tillerie. Een formatie vijandelijke vliegtuigen heeft Kairoesan in Tunesië hevig gebombardeerd, waarbij tal van slachtoffers vie len onder' de burgerbevolking. Duitsche jagers schoten in lucht gevechten zestien vijandelijke vliegtuigen omlaag. Er zijn brisant- en brandbom men geworpen op eenige land streken van het kustgebied in Calabrië en aan de Ionische zee, zooals op Noto, Marina en op de stad Trapani. De schade is ge ring. De verliezen zijn nog niet vastgesteld. Boven Trapani heb ben batterijen van het Italiaan sche en Duitsche luchtdoelge schut vier vliegtuigen geraakt, die neerstortten en wel een ten Noorden van de stad, een ander in zee nabij de Egadische eilan den, het derde nabij het plaatsje Blandino en het vierde ten Zui den van Paceco. het belang van den Europëe- schen vrede heeft gewerkt, En geland steeds belang had bij Europeesche onrust en derhalve geopende conflicten begunstigde, bevorderde of zelfs, zooals in 1914 door een stelselmatige om- singehngspolitiek van Eduard VII, den oorlog op doelbewuste wijze naderbij heeft gebracht. De Britsche politiek is van oudsher gericht geweest tegen iedere sterke macht op het vas teland met het doel den oorlog tegen haar voor te bereiden en uit te voeren. Spanje, Nederland, Frankrijk en tweemaal Duitsch land hebben aldus door Enge land uitsluitend om Engelsche belangen den oorlog opgedrongen gekregen. Allen herinneren zich nog de herhaalde pogingen van Führer om met Engeland tot een vergelijk te komen en Europa het' conflict te besparen. Chur chill en zijn kliek verkozen den oorlog boven de overeenstem ming. Het stellen van vragen zooals in het Lagerhuis beoogt klaarblijkelijk het verbloemen van nuchtere feiten, gezien de juist ook voor Engeland ontstane consequenties. Gandhi in hongerstaking - Naar de Britsche berichtendienst meldt is te Poona medegedeeld, dat Gandhi besloten heeft 21 dagen te vasten. Gandhi bevindt zich in arrest in het Aga Khan-paleis te Poona. De thans 73-jarige Gandhi heeft gisterochtend voor de eerste maal zijn eten geweigerd. Hij verklaarde, dat hij deze honger staking drie weken zal voortzet ten. Dit is de zesde hongersta king van Ghandi. (D.N.B.). De hongerstaking is naar de Britsche berichtendienst uit New Delhi meldt, een gevolg van een uitgebreide correspondentie met den onderkoning, waarin Gandhi de beschuldiging van de hand wees, dat het congres verant woordelijk is voor een aantal moorden, treinontsporingen en materieele schade. Gandhi geeft veeleer de regeering de schuld van deze voorvallen. De correspondentie van Gandhi met den onderkoning is verge zeld van een begeleidende ver klaring door de Indische regee ring gepubliceerd. In deze ver klaring wordt gezegd, dat de In dische regeering Gandhi er van m kennis heeft gesteld, dat hij met het doel en alleen voor den duur van het vasten vrijgelaten zou worden. Voorts wordt in de verklaring gezegd: Gandhi heeft medegedeeld, dat" hij bereid is voor het geval dat hy geheel en al wordt vrijgelaten de honger staking op te geven. Gebeurt dit niet, dan zal hij in de gevange nis met de hongerstaking begin nen. Het is thans duidelijk, dat alleen zijn onvoorwaardelijke vrijlating hem van de hongersta king zou kunnen afbrengen. De Indische regeering is echter niet geneigd Gandhi vrij te laten. Haar houding blijft onveranderd. Zij is bereid Gandhi met het doel om te vasten- en uitsluitend voor den duur van de honger staking in vrijheid te stellen Ten slotte wordt in de ver klaring gezegd, dat de Indische regeering geenszins voornemens is zich door deze hongerstaking van haar vastgestelde politiek te laten afbrengen. van hedenavond 17.44 uur tot morgenochtend 8.04 uur De maan kwam heden op te 11.14 uur en gaat vannacht onder om 1.54 uur; het is vannacht om 1.40 uur Eerste Kwartier. In aansluiting op het gisteren vermelde, laten wij hier volgen hetgeen door de sprekers bij den uitvaart van luit.-generaal Seyf- fardt op het Binnenhof is ge zegd. De Leider van het Neder- landsche Volk sprak als volgt: REDE VAN MUSSERT. Luitenant-generaal Seyffardt is in zijn 71ste levensjaar gevallen voor het vaderland. Wij staan hier nu vereenigd om afscheid van hem te nemen en hem uitgeleide te doen. Niet alleen wy, zijn volks- genooten en kameraden, maar ook gij mijnheer de Rijkscommissaris, gy bevelhebber van de Duitsche Weermacht in de bezette Neder - landsche gebieden, gij SS-Grup- penführer zijt gekomen met al len, die hier staan aangetreden om hem de laatste eer te bewijzen als stichter en leider van het Ne- derlandsche legioen en als Neder - landsch officier. Generaal Seyffardt was militair in hart en nieren, van ouder op ouder soldaat. Geboren te Breda in 1872, was hij op 20-jarigen leeftijd luitenant, doorliep hij alle rangen, om in 1930 de hoogst be reikbare rang van luitenant-gene raal te bereiken. Een jaar later volgde zijn benoeming tot chef van den generalen staf; in 1934 werd hij gepensionneerd. Na zijn pensionneering trad hij in de ja ren 1934 en 1935 in tal van be langrijke plaatsen op in de verga deringen van het Verbond voor Nationaal Herstel om de noodza kelijkheid te betoogen de Neder - landsche weermacht uit haar ver val op te heffen en om te pro- testeeren tegen de toenmaals sys tematisch plaatsvindende afbraak van- het leger door de ministers Colijn en Deckers. Ook kwam hij als voorzitter van de afd den Haag van dat Verbond in een vergade ring in October 1935 met kracht op tegen de onverantwoordelijke daad van onze toenmalige regee ring, om zich als haantje de voor ste aan te sluiten by de sancties tegen Italië. De 4% dag oorlog bracht de juistheid van zijn inzicht nl. dat het Nederlandsche leger tot geen landsbeveiliging kon dienen, om dat het door het heerschende de mocratische regiem tot diep in de fundamenten was ondermijnd. Zijn inzicht was juist gebleken, maar geen vreugde welde daarom op in zijn hart, evenmin als dat bij ons het geval was, hetgeen het best begrepen wordt door alle hier aanwezige militairen. Dankbaar waren wij, dat het bloedvergieten in een oorlog tusschen onze vol keren tot een minimum beperkt was. Toen kwam de zomer van het jaar 1941. De teerling werd ge worpen, de eindstrijd tusschen nationaal-socialisme en bolsje wisme begon. Wij weten nu be ter dan toen, welk een geweldi ge militaire macht gereed stond om Europa te overvallen, de Europeesche cultuur te vernieti gen en de Europeesche volkeren in slavernij te voeren. Generaal Seyffardt gaf gehoor aan het verzoek van den Rijks commissaris om een Neder- landsch Legioen te vormen. An derhalf jaar zijn sindsdien voor bijgegaan, die zonder twijfel het zwaarste 'tijdperk van zijn leven zijn geweest. Hij had gehoopt, dat vele officieren van het Ne derlandsche leger de juistheid van zijn daad zouden inzien en hem zouden volgen, om der wille van het vaderland. Hij had ge hoopt, dat daardoor eigen be velvoering mogelijk zou zijn, het geen van groot belang geweest zou zijn voor het legioen. Dat heeft niet zoo mogen zyn. Maar wie hem niet in den steek gela ten heeft, dat is onze W.A. De kern van het Legioen werd ge vormd door de W.A. en is W.A. Wie legioen zegt, zegt W.A. Zijn groote vreugde heeft hij beleefd toen hij vernam, dat het legioen in den barren winter van 1941 en 1942 stand gehou den had op het zoo ongunstige gedeelte van het Oostfront aan het Ilmemneer. Toen daarna de Duitsche commandant tot onze mannen sprak, dat zij met de De bevolking defileert voorbij de katafalk, waarop het stoffelijk overschot was geplaatst. (foto Polygoon Meyer Pax m.) beste Duitsche troepen konden wedijveren, verklaarde deze: „De Nederlander is een slecht kazer nesoldaat, maar een goed vecht- soldaat van oudsher. Wanneer zijn mannen van het Oostfront terugkwamen, hem bezochten en hem vertelden van hun strijd en hun inzet voor ons vaderland, dan vergat generaal Seyffardt, hetgeen hem bezwaarde en vond de kracht om blijmoedig voort te gaan zich te blijven inzetten, waar jongeren de armen gekruist hielden. Zijn leeftijd belette zijn daad werkelijken inzet als comman dant. Dit te hebben verdragen hier te moeten blijven, is het grootste offer, dat hij voor het vaderland heeft gebracht In den avond van den 4en Fe bruari stonden plotseling twee in dividuen in het duister tegenover hem en vroegen hem of hij de generaal Seyffardt was. Geen aarzeling. Het antwoord hard en duidelijk: „Ja, ik ben generaal Seyffardt." Twee schoten en zwaar gewond zeeg hij ineen. Met inspanning van zijn uiter ste krachten heeft hij nog tele fonisch mededeeling kunnen doen van zijn verwonding. Tot zijn laatste wilsuiting behoorde, dat om zijnentwille geen gijzelaars zouden worden gefusilleerd. Hij heeft het groote voorrecht gehad om op een leeftijd, waarop an deren sterven in hun bed, te zijn gevallen als soldaat. Dit vervult ons met ^ontroering en tempert onze smart. Generaal Seyffardt, wij zijn niet alleen gekomen om u te herdenken en uitgeleide te doen. Wy zijn gekomen ook om u te danken en om in het aangezicht van den dood u een gelofte te doen. Ik weet te spreken uit naam van de duizenden mannen, die op uw en op mijn oproep ge komen zyn uit de rijen der W. A., uit de rijen der politieke or ganisatie der N.S.B. en uit de klingen, die begrip hebben voor hetgeen het vaderland in dezen tijd van noode heeft, om u te danken voor al hetgeen gij geof ferd hebt en dat was veel, zeer veel. Honderden zijn gevallen in het Legioen en gij hebt hun lot nu gedeeld, de legionnairs zullen uw dood met ontroering hebben vernomen en begrijpende dat de schoten werden gelost door bols jewieken of hulpkrachten daar van, zullen zij als goede Hol- landsche jongens tot elkander gezegd hebben: „maar nu meer nog dan voordien is de bolsje wiek onze vijand". Uit naam van de oude strijders der Beweging, de verantwoorde lijke gezagsdragers der Beweging, zeg ik, dat wij, zooals gij generaal, bereid zyn ons leven te geven voor ons ideaal: „de herrijzenis van ons vaderland". Wij willen graag leven om te bouwen, maar verkie zen den dood boven schuldig zijn. De oudste spreuk van de W.A. is: „Alles voor het vaderland". Daar aan blijven wij allen getrouw, met u, die ons zijt voorgegaan in den dood. Uit naam van het Nederlandsche volk zoover het begrip heeft van de enorme worsteling van de zen tijd - zeg ik u generaal Seyf fardt, dat wij het communisme hier zullen uitroeien met wortel en tak. De groote worsteling van Duitschland en Italië met hun verbondenen, is ook onze worste ling. Wy zijn solidair met elkan der tot de overwinning bevochten zal zijn. In den geest leeft gij luitenant-generaal Seyffardt, stichter en leider van het Neder- landsch Legioen voort in onze harten, als man van eer, als man van karakter, als man van hooga hoedanigheden, die was den va derland getrouwe tot in den dood. Zoo waarlijk er een'God is, zoo waarlijk geloof ik dat Hy uw ziel genadig is. Na Mussert trad de Weer machtsbevelhebber in Nederland, generaal der vlieger# Fr. Chris-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1943 | | pagina 1