De Jaarswisseling 1942—1943
Nieuwjaarsoproep
„Beslissing fen gunste
van Europa staat vast"
van den Führer aan hei Duitsche volk
ste Jaargang
Maandag 4 Januari 1943
No. 25387:
jDe Rijkscommissaris schrijft:
en Oostwal zal Europa beschermen
Bïj verstandig gebruik kan men met weinig
gas veel doen.
EERSTE BLAD.
EIDSCH
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN.
.j\v
)e Rijkscommissaris, Rijksmi-
ter Seyss-Inquart schrijft:
Iet de jaarwisseling 1942/43
wij een nieuw tijdvak maar
ens een nieuw hoofdstuk van
stryd ingetreden. Een blik
g, een vergelijking- van den
itairen toestand bij de jaar-
eling 1941/42 met de situatie
dit oogenblik, bewijst vol-
nde in welken omvang het den
mogendheden mogelijk is ge-
st in den loop van dit jaar
r fronten en haar militaire
atie zoozeer te versterken, dat
nauwelijks meer rechtstreeks
inen worden aangevallen,
ie verstijving' van de in het
ten in opmarsch zijnde Duit-
e en verbonden divisies, tij-
s een winterkoude, zooals die
rt 150 jaren niet was voorge
len, bracht als uitgangstoe -
ld voor het jaar 1942 een
tie. die men zich niet riskan-
kan denken. Den Führer, den
tschen soldaat en het Duit
volk was een beproeving op-
gd, zooals door het lot slechts
dt toegedacht aan hen, die
uitverkoren een machtig'
s:tuig te zijn dei' toekomstige
wikkeling. In ieder geval werd
winterfront in het Oosten,
tot op dat oogenblik in volle
eging was geweest, zonder
elijkheid tot tijdvërgende
zorgen en ondanks alle moei-
leden in stand gehouden,
rmede werd een' taak vervuld
evens de voorwaarde gescha-
voor de zegevierende beëin-
ïg dezer worsteling, zooals tot
'.erre nog nooit was gelukt en
ie poging waartoe Karei XII
"apoleon gestrand waren,
mk zij de tijdens deze win-
ildslagen bewezen dapper
en taaiheid der Duitsohe
verbonden soldaten konden
in den zomerveldtocht van
het geheele Donetz-, Don-,
ï- en Koeban-gebied aan de
ewieken ontrukt worden, kon
pmarsch tot aan de Wolga
en voortgezet en werden be-
rijke deelen van den Kau-
bezet. Door het verlies van
essentieele industrie-, grond-
en- en levensmiddelengebie-
en door het verbreken van
belangrijkste verkeersaders,
ijk met het verlies van bijna
elft zijner inwoners, is het
s resteerende Sovjet-Rusland
ers toch nog slechts een
istructuur, die beslissende
waarden van haar militaire
tatievermogen heeft ver-
rwijl in het Westen de situa-
n hoofdzaak ongewijzigd is
ven. voor zoover men niet
ut met de voortdurende uit-
iing der kustversterking en
vertuigenden afweer van een
ingspoging bij Dieppe ten
te van de spilmogendheden,
aan het Zuidelijke front bui-
Europa, in Afrika, verande-
n ingetreden. Wij herinne-
ons echter, dat ongeveer
een jaar de Engelschen ook
s tot aan de Groote Syrte
n gekomen, zonder dat het
mogelijk was deze in hoofd-
uit woestijngebieden be
nde terreinwinst op den duur
behouden. Intusschen zijn
isch-Marokko en Algiers on-
begunstiging van Fransche
(raals door troepen uit Enge-
en de Ver. Staten bezet,
nvankelijk moge men deze
tting als winst voor de vijan-
:e mogendheden boeken,
staat tegenover, dat thans
Corsica en het onbezette
en van Frankrijk met Tou
lon door de troepen van de
spilmogendheden zijn bezet. Hier
door is de mogelijkheid gescha
pen tot de kortste en derhalve
veiligste verbinding dwars door
de Middellandsche Zee ten gunste
van de spilmogendheden en de
onzekerheidsfactor het onbe
zette Frankrijk, zij het op het
Europeesche vasteland, zij het in
Noord-Afrika is in het mili
taire bereik der- spilmogendheden
getrokken. Met deze bezetting is
bovendien een nog doeltreffender
grendel dan tot dusverre over de
Middellandsche Zee geschoven.
De ontwikkeling van het Zuide
lijke front buiten Europa laat
derhalve op zijn minst alle mo
gelijkheden open, wanneer men
niet aan de spilmogendheden de
beste strategische positie wil
toekennen.
SUCCESVOLLE DUIKBOOT
OORLOG.
Met bijzonder veel succes is in
1942 de duikbootoorlog voortge
zet. Wij moeten ons voor oogen
houden, dat de Ver. Staten met
een ongeveer 4 millioen ton om
vattende, voor de vaart in volle
zee geschikte koopvaardijvloot de
zen oorlog zijn ingegaan en in
den loop van dit jaar ongeveer
een even groote tonnage, in
hoofdzaak door den duikbootoor
log, hebben verloren. Wanneer
men zich dit feit voor oogen
houdt, dan legt dat meer gewicht
in de schaal dan profetieën en
mededeelingen over de beweerde
aanvulling van tonnage, aange
zien het nu eenmaal niet zonder
meer denkbaar lijkt, dat een
scheepsbouwindustrie, op welk
hoog peil ook, binnen den tijd
van een jaar evenveel kan inha
len als tevoren in den tijd van
vele jaren werd gebouwd. De En-
gelsche pers heeft in een jaar
overzicht zelf geconstateerd, dat
de vijandelijke mogendheden met
een koopvaardij tonnage van on
geveer 25 millioen het jaar 1942
zijn ingegaan en dat zij aan het
einde van dit jaar nog slechts 20
millioen ton ter beschikking heb
ben, dat wil dus zeggen, dat zij
toegeeft, dat de transportscheeps-
ruimte van onze tegenstanders
ondanks alle nieuwe schepen met
ongeveer 5 millioen ton is ver
minderd. Men moet toegeven, dat
de bouw van nieuwe koopvaar
dij tonnage nog opgevoerd kan
worden. Ook het aantal convooi-
vaartuigen kan vermeerderd wor
den.
Zeker is echter, dat het aantal
duikbooten stijgt en wel zeer aan
zienlijk en onafgebroken stijgt.
Wanneer wij aan al deze facto
ren gelijke kansen geven, komen
wij tot het eindresultaat, dat wij
voor het jaar 1943 toch met de
mogelijkheid van een verminde
ring der vijandelijke koopvaardij-
Bij de wisseling des jaars
heeft de Führer een nieuw
jaarsoproep gericht tot het
Duitsche volk, waarin hij
o.a. zegt:
Voor de vierde maal dringt
mij het lot den nieuwjaars-
oproep tot het Duitsche volle
te richten. In deze vier jaar-
is het echter ook het Duit
sche volk duidelijk gewor
den, dat het in dezen strijd
die ons zooals zoo vaak in
de Duitsche geschiedenis
dóór de hebzuchtige oude
vjjanden was opgedrongen,
werkelijk gaat om zijn of
niet te zijn.
Voortgaande geeft de Führer
een historisch overzicht van
den strijd, die door de vijan
dqn van Duitschland steeds
opnieuw in den loop der
eeuwen tegen het Duitsche
volk ontketend is. Onver
schillig onder welke motie
ven de vijanden deze oorlo
gen echter aanvingen, in
wezen was de reden steeds
gelijk: haat tegen een
Duitsch rijk als bescher
mende mogendheid van
Midden Europa, afwijzing
van de levens-aanspraken
van het Duitsche en het
Itaiiaansche volk en niet in
de laatste plaats een alge
meen kapitalistisch belang
bij den oorlog in het alge
meen.
Er kan echter geen twijfel
aan bestaan, dat aan het
einde van dezen stryd de
nationaal-socialistische staat
zal bestaan als een onwrik
baar en niet te vernieuwen
blok in Europa. Wij hebben,
toen de oorlog niet verme
den kon worden, aldus de
Führer, besloten hem te
voeren met heel het fana
tisme, waartoe wij, natio-
naal-socialisten, in staat
zijn. Vooral willen wij hem
voeren tot aan een defi-ii-
tieve en duidelijke beslis
sing, zoodat ons en onzen
nakomelingen een herhaling-
van deze catastrophe be
spaard zal worden.
Scherp en duidelijk wees
de Fiihrer het internatio
nale Jodendom aan als de
voornaamste aanstichter tot
dezen oorlog.
Verder verklaarde de Führer
o.m., dat het nationaal-
socialistische Duitschland
noch overwonnen zal wor
den, noch ooit van zins is
te capituleeren, maar dat
het integendeel vast beslo
ten is vervuld door den geest
van den grootsten tijd der
Duitsche historie, dezen
strijd slechts te eindigen
met een duidelijke overwin
ning. De veiFgste waarborg
voor deze' g Iheid en de
kracht van den daarvoor
noodigen wil, wordt geboden
door de nationaal-socialisti
sche partij met haar orga
nisaties en vooral door het
door de partij opgevoede
volk.
Het recht om te gelooven
aan deze overwinning bezit
ten wij door onze eigen
kracht, aldus de Führer,
door den moed onzer troe
pen, de trouw en den arbeid
van ons vaderland, zoowel
als door het optreden der
met ons verbonden dappere
volken in Europa en Azië.
Ten slotte verklaarde de
Führer: Eenmaal zal in
dezen stryd een mogendheid
als eerste vallen. Dat dit
niet Duitschland is, dat we
ten wij. Zoo zal dan einde
lijk die lange vrede komen,
waarnaar wij vurig verlan
gen ten behoeve van den
grooten opbouw van onze
volksgemeenschap, en daar
mede als eenige waardige
dank voor onze doode hel
den.
tonnage met nog weer netto 5
millioen ton kunnen rekenen.
Deze overweging doet het begrij
pelijk voorkomen, dat de Engel
schen, maar thans ook reeds de
verantwoordelijke mannen in de
Ver. Staten, de duikbootoorlog de
gevaarlijkste situatie noemen.
Daarbij is het veronderstellen
van gelijke kansen ongetwijfeld
een voor onze tegenstander gun
stige wijze van beschouwing,
want iedere ton staal, die ge
bruikt moet worden voor den
aanbouw van vervangende sche
pen in de koopvaardij, kan niet
meer gebruikt worden voor de
productie van kanonnen, tanks
en andere oorlogswapens, ook
niet voor de vervaardiging van
oorlogsschepen.
Ergens ontbreken dus het
materiaal en de arbeidskracht,
die gebruikt zijn voor de in
den grond geboorde, resp. ver
vangen tonnage, in ieder geval.
In het geheel geen rekening is
echter gehouden met het pro
bleem van het bijeenbrengen dei-
scheepsbemanningen, vooral be
manningen, die opgewassen zijn
tegen de eischen van den duik-
bootóorlog.
HET INGRIJPEN VAN
JAPAN.
Is op die wijze een zeer nuch
ter overzicht over de militaire
gebeurtenissen van 1942, voor
zoover wij die hier uit het Wes
ten overzien, volkomen gunstig,
dan is de ontwikkeling, die dooi
de deelneming van Japan in
deze wereldworsteling in het
Oosten tot stand gebracht werd,
waarlijk overweldigend gunstig.
Uit Oost-Azië en het Westen van
den Stillen Oceaan zijn alle te
genstanders van de spilmogend
heden weggevaagd. Zij hebben
daarmede op een voor hun be
wapeningshuishouding buitenge
woon pijnlijke wijze de belang
rijkste grondstofgebieden dei-
aarde aan hun tegenstanders
moeten afstaan. De militaire in
eenstorting van onze vijanden in
Oost-Azië kan niet beter verdui
delijkt worden dan door het feit,
dat het al dezen vijandelijken
mogendheden te zamen niet mo
gelijk is Japan en zijn onmid
dellijke bondgenooten militair
anders bezig te houden dan in
gevechten om 't, op den grootst
mogelijken afstand van het Ja-
pansche moederland liggende
vliegveld op het eiland Guadal
canal'. De strijd om dit vlieg
veld en om een positie op de
Oostelijke punt van Nieuw Gui
nea zijn de heele som der mili
taire operaties tegen Japan, bij
welken strijd het grootste deel
der Zuidzee-vloot der Ver. Sta
ten verloren is gegaan.
NAAR VERBETERING IN
DEN VOEDINGSTOESTAND.
Wanneer wij de ontwikkeling
van 1942 overzien, mogen wU
naast deze militaire gebeurtenis
sen den belangrijken vooruitgang
op economisch gebied, dus van
het binnenlandsche front, niet
over het hoofd zien, welke ont
staan is, doordat thans de rijke
levensmiddelengebieden van het
Oosten, vooral de Oekraïne, in de
Europeescne voeamgsruttnte zijn
opgenomen en hun effect begin
nen te doen gevoelen. Het diep
tepunt van den voedingstoestand
van Europa is achter den rug.
Het belangrijkste is in het ge
heel niet de omvang van de
vooral met recht aan het Duit
sche Volk gegeven voedingsver
beteringen, die al naar den oogst
verschillend kunnen zijn, maar
het' belangrijkste is, dat de voort
durende daling der levensmidde
lenrantsoenen, die in een ge
blokkeerd midden-Europa onver
mijdelijk is, tot staan is gekomen
en kon omslaan in een tegen
overgestelde ontwikkeling, aan
gezien thans die ruimte ter be
schikking staat en geëxploiteerd
wordt, welke niet slechts tijdelijk
maar voor de duurzame vorming
Dit Nummer bestaat uit
8 Pagina's.
van het nieuwe Europa voor een
voldoende voeding van zijn be
volking toereikend is. Wij herin
neren ons nog duidelijk hoe ern
stig de oorlogswil en de oorlogs
vastberadenheid in het Duitsche
rijk eh de Oostenrijksch-Hoh-
gaarsche monarchie tijdens den
eersten wereldoorlog leden door
de toenemende ellende zijner be
woners, hoe juist door deze ont
wikkeling de psychologische in
valspoorten ontstonden, waardoor
de ontbindende vijandelijke pro
paganda mede bfj de bestaande
volkomen onbekwame politieke
leiding, kon binnendringen in
aen strijdgeest en wil tot tegen
stand der centrale mogendheden
Wat blijft thans van deze laat
ste hoop onzer tegenstanders
nog over, nu er een duidelijke,
elk compromis afwijzende poli
tieke leiding en een beveiligde
voedingsbasis is.
CONSOLIDATIE DER STRA
TEGISCHE EN MILITAIRE
SITUATIE.
Wanneer men onze tegenstan
ders goed begrijpt, zal men in
zien, dat zij huil hoop op succes
eigenlijk nog slechts baseeren op
de verwachte bewapeningssuc
cessen der Ver. Staten. Deze
moeten stellig niet onderschat
worden, ofschoon de bewape
ningsindustrie der Ver. Staten
langs den weg van de pacht- en
leenwet een behoorlijken aan
looptijd achter zich had, toen zij
van ongeveer een jaar af ge
bruikt werd' voor den oorlog van
eigen land en toch tot op heden
geen resultaten toont, die aanlei
ding kunnen geven tot bijzon
dere ongerustheid. Integendeel,
de kwantitatieve productie, wel
ke men steeds van de Ameri-
kaansche industrie verwachtte,
heeft haar wansucces reeds bin
nengehaald. Wij weten uit den
mond van Roosevelt zelve, dat
hij de kwantitatieve productie
heeft stopgezet en thans een po
ging doet tot kwalitatieve pro
ductie. Daarvoor zijn echter voor
al ervaringen noodig en de op
dit gebied geoefende vereischte
vaardigheid der constructeurs en
meesterknechts. Het is mogelijk,
dat mettertijd op dit gebied in
de Ver. Staten het een en ander
zal worden gepresteerd. Het is
echter zeker, dat de onder Duit
sche leiding' staande bewape
ningsindustrie van Europa reeds
in 1942 buitengewone prestaties
heeft geleverd. Wij herinneren
slechts aan de nieuwste automa
tische vuurwapens en tanks. En
wij mogen derhalve met recht
hopen, dat in onze constructie-
bureaux en werkplaatsen ijverig
verder gewerkt wordt aan de
ontwikkeling van onze bewape
ning, die door een steeds vol
maakter organisatie van het ge
bruik van arbeidskrachten en
van productiewijze een stijging
beleeft, die rustig de concurrent
tie kan opnemen met hetgeen
men op het oogenblik aan den
anderen kant mag verwachten.
Overzien wij de gebeurtenissen
van 1942 juist, dan kunnen wij
zeggen, dat zy de versteviging en
uitbreiding, dus de consolidatie
van de strategische en economi
sche situatie in het nieuwe
Europa evenals in het Verre
Oosten hebben gebracht.
Wij behoeven ons voor 1943 niet
meer te wenschen dan dat het
ons de successen van 1942 laat
herhalen. In dit geval zouden
wy het einde van deze worsteling
kunnen verwachten, welker af
loop zich thans begint af te tee
kenen, aangezien onze tegen
standers nu voltallig en met hun
reserve duidelijk zichtbaar aan
het'front getreden zijn en groote