J Nederlanders zal voortleven. Want met dezen stap zijt ge uwen leider gevolgd en hebt den weg tot een betere orde in Europa voor Nederland ontslo ten. Bij u was het inzicht aan wezig dat dit West-Europa, ik mag wel zeggen een paradijs is. Dat dit paradijs uiteraard de horden uit de Oostelijke step pen aantrekt, weten we. Er mag derhalve ook in het geheel geen twijfel bestaan en dit moet ons volstrekt duidelijk zijn, dat deze horden er steeds op hebben ge rekend op zekeren dag hierheen te komen. Als niet de Duitsche soldaat het bolsjewisme tegen hield, andere soldaten zouden dat niet kunnen. Derhalve is het belachelijk geklets als men aan den overkant op het eiland of in Amerika beweert, dat men, als Duitschland eens niet meer' be staat, het Westen tegen het bols jewisme kan beschermen. Mil- lioenen en nog eens millioenen zouden niet alleen op het slag veld, maar op de slachtbank te gronde gaan en vermoord wor den. Niemand zou verschoond worden, ook niet degene, die dit thans niet wil inzien. Een strijd tusschen werelddeelen. Misschien zouden uwe mannen in de steppen van Moermansk, Archangel en Siberië op zeke ren dag versmachten. De heer Churchill kan nog zoo vaak van het bolsjewisme spreken als een kwestie van verdraagzaamheid of humaniteit, naar uw dorpen en steden zouden de horden uit de binnenlanden van Azië worden geworpen. Wij weten, dat het thans om het geheel gaat en dat het eigenlijk geen politieke con flicten zijn, maar dat het ten slotte is een strijd tusschen we relddeelen. Het gaat erom, of weer eens als in den tijd van Hunnen, Mon golen en Tartaren een Centraal- Aziatische menschenmassa over Europa losbreken kan en of zij in dat geval Europa zal verdelgen of niet. Daarbij komt, dat als mede speler van het bolsjewisme het Amerikanisme, de scherpste vorm van het grootkapitalisme, zich in het Westen en ginder aan de ove; zijde van den Atlantischen Oceaan gereed maakt om zich eveneens op Europa te werpen. Het is thans een tijd, die zijn weerga slechts vindt in de volks verhuizing met al het ontzaglijke van de gebeurtenissen, met al de hardheid, met al de onverdraag zaamheid en vooral met heel den nasleep. Wat thans geschiedt, is een definitieve vervorming van de laatste eeuwen in een nieuwe ge stalte, geestelijk, politiek en op elk terrein des levens. Ziet u, dat geeft ons kracht, dat wij we ten, dat geen humanistische libe rale en confessioneele orde, zoo als zij wellicht eens bestond, in staat is thans dit Europa in stand te houden. Met deze vor men van orde komen wij niet meer tot een harmonische schik king van de gemeenschappelijke betrekkingen tusschen de volke ren van Europa en onder de vol- De xNauoMtaai Socialistische Be weging der Nederlanden viert het begin van het twaalfde jaar van haar strijd. Rijkscommissaris, Rijksminister dr. Seys Inquart Éeliciteert den leider der N.S.B., Mussert, met zijn benoeming. Polygoon/Fotodienst N.S.B./Otto. Pax-Holland m. keren van Europa. Dat kan nog slechts het nieuwe Europa tot stand brengen. Want anders zou dit Europa als continent afge daan hebben en nog slechts een aanhangsel van Azië blijven. Door den veldtocht tegen het bolsje wisme heeft de Führer het gewe ten van Europa gewekt en thans, nu wij de fronten in het Oosten en in het Westen duidelijk zien afgepaald, moet ik het steeds maar weer herhalen: hier klopt het lot aan de harten der Euro peanen. opdat zij tot besef komen van hun gemeenschap, tot een zinrijke gemeenschap, waarin ieder afzonderlijk en elk volk zijn plaats heeft volgens zijn cultureel vermogen, zijn militaire kracht en zijn economische prestaties voor deze gemeenschap. En het kan niet in de bedoe ling der Voorzienigheid liggen, dat dit Europa, dat de uitslui tende drager en schepper van alle cultuur op aarde is, vergaat. Dat kan niet in de bedoeling der Voorzienigheid liggen en daarom weten wij, dat wij over winnaar zullen blijven. tBijval). Aan welken kant staat Nederland? Nationaal-socialisten! Op dit oogenblik wordt de vraag ge steld: Aan welken kant staat Nederland in dezen strijd? Dat is de vraag, die gij moet beant woorden en tot de beantwoor ding' daarvan brengt uw leider u. Het deelnemen aan dezen nieuwen strijd, deze strijd voor het nieuwe Europa, komt voor namelijk tot uiting in den strijd met de wapenen. Maar het deel nemen geschiedt ook door den arbeid. Deze opperste deelneming met j 'de wapenen levert, zooals men I weet, Nederland, als geheel be zien, nog niet. Maar toen de Führer den roep heeft doen weer i klinken, heeft deze roep weer klank gevonden en wel zeer ster ken weerklank in de harten der Nederlandsche nationaal-socia- listen. Deze mannen, die er op uit getrokken zijn, en die ginder deel uitmaken van Legioen en Standarte, zy zijn de dragers van de belijdenis der Nederlanders I ten gunste van de nationaal-so- I cialistische idee en het nieuwe Europa. Dat zijn de mannen, wien het Nederlandsche volk eens ten zeerste dankbaar zal zijn, want hun dapperheid heeft bewezen en bewijst dagelijks, dat de Nederlander een volwaardige strijder is en dat hy in alles aanleg bezit om zelf eens op de voorste plaats in dit nieuwe Europa medeverantwoordelijke drager te zijn. Op het ruimere gebied van den arbe'd hebben de Nederlanders hun tf.sk op zich genomen. Ik zou hier slechts een enkel ning willen epme.'ken: gelooft u niet, dat d" gentn van uw volkgsenooten, die tl ns moeten worden ingescha keld in de fabrieken van Duitsch land, omdat zij daar noodig zijn en hun krachten kunnen ont plooien, daardoor nu tullen wor den onttrokken aan het Neder landsche volk. Dit is een zuivere oorlogsmaatregel, die slechts zoo lang deze oorlog duurt, gerecht vaardigd zal zijn. Zij zullen der halve het Nederlandsche volk niet worden ontnomen, maar voor dit volk bewaard blijven. Hier in Ne derland zullen beslist die indus trieën en productiebedrijven in stand gehouden en opnieuw opge bouwd worden, die volgens hun ligging en volgens de bekwaam heden der Nederlanders hier hoo- ren. Het beginsel, volgens welk wij ons nieuwe leven willen ordenen, is vrijheid van beweging laten voor de uitwisseling' van goederen en de vrijheid van beweging laten voor de uitwisseling van krachten in het toekomstige Europa. Opdat deze taak wordt voorbereid en ver vuld, heb ik gelast, dat het Neder landsche Arbeidsfront en het de partement van sociale zaken in zonderheid, de behartiging van de belangen van al deze Nederlanders op zich nemen. Taak van de partij is het aan deze organen en orga nisaties de impulsen van politie- ken aard te geven, opdat zij hun taak kunnen vervullen. Onze voedselpositie ge waarborgd. Nog een tweede belangrijke taak hebben de Nederlanders te vervullen en wel het waarborgen van hun voeding. Dit is de zwaar ste taak, waarvoor in Europa op dit gebied iemand is gesteld, want gij zijt het land, dat het grootste aantal inwoners op de kleinste oppervlakte moet voeden. Daaromtrent wil ik u in dit ver band slechts één ding zeggen: er bestaat reden voor de ver wachting, dat het peil, dat wij in dit land hebben, wordt gehand haafd tot op het oogenblik, waarop eenmaal ook de gTaan- stroom uit de Oekraine Neder land bereikt. Als hij eerst in Duitschland komt, dan zult ge dat begrijpen, daar de Duitscher thans de steunpilaar van den strijd is en de Duitscher de zwaarste offers heeft te brengen. Maar ik ben reeds thans met de verantwoordelijke i stanties in Duitschland overeengekomen, dat gii, als ge hier door extrapresta ties op het gebied van tuin bouw, cultuur van zaden enz, uw met graan bebouwde oppervlakte vermindert, hiervoor vergoeding zult krijgen door leveranties van graan uit het Oosten. Daaruit moet u vooral één ding duidelijk worden en wel, dat gij voor ons nie^ object zult zijn, maar dat gij steeds meer zult opgroeien tot en in de kame raadschap en de gemeenschap van ons lot. Nationaal-socialisten, het be taamt thans nog' een korten blik te werpen op de militaire situa tie, waarin wij ons bevinden. Wij hebben immers zes weken gele den weer een der beroemde, maar in werkelijkheid nog nooit ingetreden „keerpunten van den oorlog" beleefd. Er kwam een ge concentreerde aanval uit Egypte, over Noord-Afrika en toen ook aan het Oostelijke front. Thans zijn er zes weken voorbij en het is eigenlijk al erg stil geworden op dit „keerpunt." Vorigen winter hebben de bols jewieken onafgebroken versclie divisies en legers, die uitstekend waren uitgerust, tegen ons in het veld gebracht. Ditmaal is het anders. Ditmaal hebben zij het grootste deel der troepen, waar van zij op beide aanvalsplaat- sen gebruik maken, aan andere gedeelten van het front moeten onttrekken. En onder deze troe pen bevinden zich mannen, d.w. z. men moet het eigenlijk kinde ren noemen, van het zestiende jaar af tot grijsaards van zestig' jaar toe. Ik geloof, dat men thans zon der overdrijving' kan zeggen, dat in het gebied Kaiinin-Toropets een Russische nederlaag ontstaat en dat daar reeds talrijke divi sies zijn omsingeld. Wat Stalin grad betreft, u kunt ervan over tuigd zijn: de vuist zit vast om den strot. Wij hebben geen dei- wijken in Stalingrad opgegeven, geen der 22 wijken van de 24, die de Duitsche soldaat heeft veroverd. Wij hebben ze allemaal vast in handen W£~t zal eenmaal verwonderd Wol"ien -met hoe geringe verliez Stalingrad ver overd is. Ieder verlies is voor de betrokkenen zwaar en pijnlijk. Van het standpunt van het volk bezien moeten wij ook het oog houden op het aantal. Wij kun nen dat getal thans nog niet noe men om den bolsjewisten geen conclusie mogelijk te maken. Maar het is een getal, dat men het eerste oogenblik niet wil geloo- ven, zoo overweldigend en nauw keurig traden de wapenen van het Duitsche leger tot bescher ming van zijn soldaten op. Nationaal-socialisten! Iets wordt thans reeds bewezen door den veldtocht in het Oosten: de vol strekte superioriteit van den Duitschen soldaat en van de sol daten der verbondenen en de volstrekte superioriteit van het materiaal. Als op een dag in een betrekkelijk kleinen frontsector 170 tanks kunnen worden kapot geschoten, dan behoeft men hier omtrent verder geen verklaringen af te leggen. Eén ding geloof ik en dat kan men ook afleiden uit opgevangen radioberichtenSta lin heeft al vreeselijk spijt van het avontuur, waarin hij zich heeft gestort. Maar als men zich in het hoofdkwartier bevindt, dan ademt dit hoofdkwartier slechts één ding: volkomen rust en zekerheid tegenover alles, wat in het Oosten geschiedt. Ik wil niet veel over het Zuiden spre ken, maar één ding zou ik wel willen zeggen: het 'eit, dat thans Tunis, dit bruggehoofd bij uitstek met zijn vestingen, bovendien Corsica en daarbij het onbezette Frankrijk en Toulon zich in onze handen bevinden, dat staat gelijk met strategische overwinningen van ie eerste orde. Dan mogen de anderen gerust duizenden woestijnkilometers hebben, Tunis, Corsica en het onbezette Frank rijk zijn meer waard. En ten slotte is er nog een ding, waaraan men moet herinneren en wel de strijd van onze duikbooten op de wereldzeeën. De anderen hebben eens, namelijk in den vo rigen oorlog, het groote voor deel gehad, dat zij de zeeën heb ben beheerscht. Thans blijken de verbindingen ter zee een van hun zwakste plekken te zijn. Zij moe ten Engeland van het noodige voorzien. De Amerikaansche be wapening is- nl. de eenige hoop, waaraan onze tegenstanders zich nog vastklampen. Als zij deze verwachting der Amerikaansche bewapening niet hadden, zouden zij in het geheel geen hoop meer hebben zich ooit tegenover ons te kunnen stellen. Deze hoop hangt grootendeels eveneens van de aanwezigheid en het verkeer der schepen af. Daarbij komen de fronten in Oost-Azië en Egypte en de voor ziening' van Rusland. Nu hebben ze er Noord-Afrika ook nog bij - gekregen. En ik geloof, als wij de balans van een jaar opmaken en zelfs de cijfers gelooven, die ginder zoogenaamd worden ge haald in het scheepsbouwbedrijf, dan komt men toch altijd nog op omstreeks' 4, misschien 5 mil- lioen ton achteruitgang' in den loop van dit jaar. Dat hoeft dan misschien niet bedenkelijk te zijn als men 48 millioen ton heeft, maar als het aantal een maal in de buurt van 20 mil lioen is gekomen en men meteen weer een vierde of een vijfde verloren heeft, weegt dat zwaar. Bovendien hebben wij reeds het bewijs, dat onze tegenstanders het niet eens meer konden wa gen tot Tunis of zelfs tot Tou lon door te varen. Daartoe had den zij overigens nooit den moed gehad, daar is een Adolf Hitler voor noodig, die vaart de geheele Engelsche vloot voorbij en bezet Narvik. (Bijval). Kameraden, het jaar 1943 zal een zwaar en moeilijk jaar wor den. Maar dit Europa is een zoo geweldig ding, zoo'n heerlijk suc- sec, dat men daarvoor ook we: 'ets groots in de waagschaal mag stel len, want anders zal men tegen over het lot geen recht hebben. Dit jaar zal de wind ons fel om de ooren blazen en we zullen ons schrap moeten zetten, zooals Fre- derik de Groote in den zeven jarigen oorlog zeide. Dat willen wij ons zelf nu ook voorhouden en dan zullen we het zelfde succes heb ben als hij. Wij moeten voorzorgsmaatrege len treffen in dit land, zooals overal waar wij ons bevinden. Der halve moeten wij bepaalde voor zieningen nemen, waarvoor u wel begrip zult hebben. B.v. de maat regelen der evacuatie. Ook in het voorterrein van onze steunpunten moeten wij gebouwen slechten, dat is harde oorlogsnoodzaak. Het is beter, dat wij dit tijdig doen dan dat wij verrassingen beleven of onze strijd bemoeilijkt wordt. Maar u kunt van één ding overtuigd zijn, dat wij- al deze maatregelen zoo uitvoeren als maar kan om zooveel mogelijk te ontzien. Dat zullen u uw mannen be vestigen, die met mijn bureaux te maken hebben, hoe daar over elk gezin en over elk huis wordt gesproken, of het noodig is dat gezin nog van de kust te verwij deren. of dit huis werkelijk af te breken. Ik ben ook besloten en kele van mijn bureaux te ver plaatsen. Ook enkele Nederland sche bureaux zullen moeten wor den verplaatst. Dit heeft een zeer eenvoudige reden. Ziet U, Den Haag ligt aan de kust, het is met bommenwerpers terstond te bereiken en ook van schepen uit te beschieten. Het kan dus heel gemakkelijk worden uitge schakeld. Ik hecht er evenwel de grootste waarde aan, dat het Ne derlandsche bestuur function- neert, juist in het belang van het Nederlandsche volk. De Rijkscom missaris met zijn verantwoorde lijke instanties blijft in Den Haag Zooals deze oorlog is begonnen, in die situatie zal hij niet ein digen. Waartoe zouden wij dan gestreden hebben? Wij komen tot een reorganisatie van Europa en dan komt weer de vraag naar voren: aan welken kant staan de Nederlanders? Ik moet zeggen, het zou slecht gesteld zijn met de Nederlan ders, als zij geen Mussert en geen nationaal-socialistische be t.n hebben. (Bijval). Ik heb 29L 1940 gezegd: het Nederlands volk zal door de vervulling K de taak, die voortvloeit uitlij gemeenschappelijke lot, zijn en zijn vrijheid voor de toefo vermogen te waarborgen. Ki raden, daarbij blijft het. Ik[| van deze woorden niets Ik heb ze met goedkeuring den Führer uitgesproken, hangt van de Nederlander!""] de taak, die uit het genif®^ schappelijke lot voortvloeit' vervullen. Door deze verv is de vrijheid van het lam vrijheid van het volk gegi ja, meer nog, daardoor is gelijkberechtigd toetreden tol nieuwe, groote taak van Ei gegeven. Grondslagen voor de toekoj d Wij hebben juist deze weelMl onderhoud gehad in het 1# V kwartier van den Führer. Deen Mussert, mijn kameraad Schj^S en ik zijn bij den Führer |lfl weest, die omgeven was van Pffl naaste, verantwoordelijke ral®* lieden, en in dit onderhoud]:® de grondslagen voor de kip komst door den Führer vas1161 steld,. «li De eerste grondslag, dien UB' Führer heeft verkondigd, sien deze: Hij wil de Nederland niet als overwonnenen behaipn len (bijval). üei De Nederlanders moeten in |wa strekte gelijkgerechtigdheid tón hebben aan alle mogelijkhefl die dit nieuwe Europa biedt zullen hieraan deelhebben tegelijkertijd de taak en de pÉde ten on zich te nemen, die dragers van dit nieuwe Euj. te wachten staan en die ,t drager van deze verantwoter lijkheid op zich zal hebben p, nemen. isei En hierbij behoort als twffln grondslag de taak, die uw leien zich steeds heeft gesteld, en lit hij u, nationaal-socialist, Nederland heeft opgedragen, het Nederlandsche volk het r onaal-socialisme bij te brem so En wat is thans nationaal-soi lisme op het oogenblik, waa| het om de continenten g Thans is nationaal-socialisme loof en strijd voor dit European voor de gemeenschap van L Europeesche volken, voor o9 Europeesche cultuur en onze komst en in engeren zin het denende bijeenhouden van «j£j| Germaansche bloedsgemeenscl ten Noorden van de Alpen. En als derden grondslag hé P de Führer uitdrukkelijk erkei dat de N.S.B., de Nationaal-i cialistische Beweging der Ned® landen, de draagster dezer pi tieke ontwikkeling is, en flit 1 I ik met allen nadruk en uitfluit kelijk willen verklaren, dat M Jj sert als Leider der Nationa Socialistische Beweging de leijl van het Nederlandsche volk (sterke bijv Kameraden, daaruit volgt vierde grondslag, die de toek stige opneming van de Nederl: ders in de Europeesche orde in de Germaansche orde betri de Führer heeft gezegd, d< deze orde thans nog niet msl' worden vastgelegd, want de i(elj komstige orde van Europa zuLn wij eerst dan kunnen vaststel® als wij de grenzen van dit Ec.aa 113. h#>hhpn V3«;t.fTpcfplrj pa hebben vastgesteld. Deze grenzen moeten op tze plaatsen nog verder worden schoven. Ik denk daarbij sl& aan Afrika en aan onze dap, bondgenooten in het Zuiy Eerst als alle Europeesche vn; stukken zijn opgelost, zullen ons met deze aangelegenheidje zighouden. Maar één ding ist ker, dat heeft de Führer ook zegd, als eenmaal deze nie] opbouw komt en deze nieuwe jUE de, dan zal ik u, mijnheer Mfer sert, bij mij roepen, u zult ffl deze nieuwe orde niet wotne verrast, u zult tot mij komen led wij zullen haar bespreken kv (bijnier Ik geloof, dat hiermede u- grondslagen zijn vastgesteld, j c gens welke de Nederlands^ 2 nationaal-socialisten nu met vige overtuiging en vastbesloten - k< den arbeid en ten strijde kun*s< gaan. Ikzelf wil voor mij hieruit dezen zin een gevolgtrekking ;rlZi ken, dat ik den politieken wil, j- tot uiting' komt in de Nation^ Socialistische Beweging, ook tof' aangevend betrek bij het, 'al stuur van dit land. (Bijval). Ik heb derhalve besloten mijn bureaux een decreet te déj^ weging hadden gehad en 2x1 udentoekomen, dat luidt als volgt:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1942 | | pagina 2