82ste Jaargang
VRIJDAG 14 NOVEMBER 1941
No. 25043
Wijziging der Amerikaansche
neutraliteitswet aanvaard
Nederland in de kentering
der tijden
„Hoe staat het met het bevel
tot schieten?
Verduisteren:
De Joden hebben de schuld
Met 212-194 stemmen!De strijd op de Krim
De dood van generaal
Huntziger
Verliezen der Britsche
luchtmacht
Verspreide berichten
Redevoering van den rijkscommissaris,
rijksminister Seyss-Inquart
Amerika naar den oorlog
gedreven
STADSNIEUWS
17.49 uur
9.01 uur
J
Artikel van dr. Goebbels
LEIDSCH
DAGBLAD
Directeur: J w Henny
relet Directie en Administratie
25041 (2 lynenl
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Telef. Redactie 21507.
Hoofdredacteur: B. W, Menkhorsfc. Lelden
PI.verv K Beon Lelden
Nadat president Roosevelt en de minister van
Buitenlandsche Zaken, Hull, in brieven aan de
democratische leiders van het Huis van Afge
vaardigden nog in de laatste minuut de stem
ming over dè wijziging van de neutraliteitswet
hadden probeeren te beïnvloeden, heeft het
Huis het voorstel met 212 tegen 194 stemmen
aangenomen.
Daarmede is de bepaling uit de neutra
liteitswet geschrapt, die aan Amerikaansche
schepen het varen in oorlogszones verbiedt.
De bewapening van koopvaardijschepen was,
zooals bekend, reeds eerder door het Con
gres goedgekeurd.
Terstond na de stemming onderteekende de
speaker de wet Thans is alleen nog de hand
tekening van Roosevelt vereischt om haar van
kracht te doen worden.
Roosevelt heeft terstond na den uitslag den
regeeringslei'ders. Rayburn en Mc Cörmack, zijn
persoonlijken dank voor hun optreden doen toe
komen.
Volgens de Associated Pres hebben de regee-
ringsaanhangers van het Huis van Afgevaar
digden, daar nog tot in den middag de uitslag
volkomen onzeker was, koortsachtig gewerkt om
alle aanhangers van de buitenlandsche politiek
van Roosevelt te moblliseeren. Nietaanwezige
leden kregen nog op het laatste oogenblik tele-
graphisch de instructie naar Washington te
komen. Zoo is bijv. de democratische afgevaar
digde Woodrum uit het ziekenhuis gehaald om
deel te nemen aan de stemming.
Voor de herroeping van het verbod om oor
logszones te bevaren hebben, naar de Associated
Press verder meldt, gestemd 181 democraten.
22 republikeinen en een vertegenwoordiger van
de Amerikaansche arbeiderspartij. Tegen de her
roeping stemden 137 republikeinen, 53 democra
ten, een vertegenwoordiger van de farmer-la-
bourpartij en drie progressisten. Elf afgevaar
digden stemden blanco.
International News Service meldt nog, naar
het D.N.B. verneemt:
Blijkbaar heeft Roosevelt de belofte gegeven,
scherpe maatregelen tegen de stakingsactie te
nemen, teneinde aan critici op dit gebied het
zwijgen op te leggen. De speaker van het Huis
Rayburn. las den brief van Roosevelt voor als
laatste inspanning om stemmen voor het voor
stel te winnen.
Zeven democraten en drie republikeinen, die
te voren voorstanders van wijziging der neutra
liteitswet waren, hadden voor de stemming aan
gekondigd, dat zy ditmaal geen wijziging
wenschten.
De „revolte" in de rijen der democratische
afgevaardigden had zoo dreigende afmetingen
aangenomen, dat de voorzitter van het Huis van
Afgevaardigden, Rayburn, na een debat van
vijf uur in allerijl naar het Witte Huis getrokken
was om Roosevelt te vragen, hoe de „revolte"
onderdrukt kon worden.
Sedert het begin van den oorlog waren de
leden van het Congres nog nooit zoo opgewon
den geweest als thans.
De voorzitter der marinecommissie van den
Senaat, Walsh (democraat) heeft in een radio
rede van president Roosevelt geëischt, dat deze
zijn bevel aan de Amerikaansche vloot tot schie
ten op schepen der spilmogendheden, zou in
trekken.
In zijn schrijven beweerde de president, dat
nietaanvaarding van de wijziging Duitschland
en „andere agressoren", zooals het Roosevelt
behaagde zich uit te drukken, zou „aanmoedi
gen tot agressieve maatregelen en voornemens",
terwijl tegelijkertijd het effect op het Britsche
rijk, China eu Sovjet Rusland ontmoedigend zou
moeten zijn. Bovendien moest een „falen" van
het Huis van Afgevaardigden den binnenlandsch
politieken toestand in de Ver. Staten verzwak
ken. De «ninister van buitenlandsche zaken,
Huil, noemde de wijziging van de neutraliteits
wet noodzakelijk in het belang van de veiligheid
der Ver. Staten.
SOVJET-VLOOT OEFENT GEEN INVLOED
OP VERLOOP VAN OORLG.
In aanvulling op het Duitsche weermachts-
bericht verneemt het D.NB. nog het volgende:
De havens Sebastopol en Kroonstad, welke
opnieuw zijn bestookt, zijn de twee Sovjet-vloot-
bases, waarop het streven naar macht ter zee
steunde. De twee steunpunten, die de Zwarte
Zee en de Oostzee onder de heerschappij der
Sovjet-vloot moesten brengen en die de Noord
en de Zuidflank van het Sovjet-front moesten
beschermen, worden reeds eenigen tijd door de
luchtmacht en door de artillerie van het leger
bestookt. De oorlogsschepen die in deze twee
havens zijn gevlucht, zijn niet in staat, ergens
aanvallend in den strijd in te grijpen. De Sov
jets hebben weliswaar een betrekkelijk groote
vloot, maar deze was noch in het Zuiden, noch
in het Noorden in staat haar gevechtskracht in
de schaal te werpen.
Er was geen sprake van. dat de Zwarte Zee-
vloot der Sovjets het mondingsgebied van den
Donau zelfs ook maar korten tijd beheerschte
of dat zij invloed kon oefenen op de beslissin
gen in het mondingsgebied van Dnjestr, Boeg
of Dnjepr. Evenmin als zij een rol speelde bij
de verdediging van Odessa, evenmin kon zij in
grijpen bij de verovering van De Krim. Zij dient
thans alleen nog tot dekking van het wegvoeren
der verslagen Sovjet-troepen van De Krim en
zij lijdt daarbij zware verliezen door het optre
den van de Duitsche luchtmacht en van de
Duitsche artillerie. Zij kan niet eens verhinde
ren, dat de havenwerken van Sebastopol wor
den vernield.
Ook Kroonstad is een permanent bewijs ge
worden, dat de Sovjets wel gestreefd hebben
naar macht ter zee in de Oostzee, maar dat zij
een en ander niet hebben kunnen verwezenlij
ken. Reeds in den Wereldoorlog was Kroonstad
alleen een toevluchtsoord voor de Oostzeevloot.
Toen de Duitsche troepen in het begin van
April 1918 Zuid-Finland hadden veroverd, bleef
de Russische vloot evenals nu als omsingeld te
Kroonstad liggen. En ook nu moet de Sovjet-
vloot werkloos toezien hoe de havenwerken door
Duitsche artillerie worden vernield.
Het schiereiland Kertsj, tot waar de Duitsche
troepen thans zijn doorgedrongen, is een der
rijkste ijzerertsgebieden ter wereld, zoo meldt
het D.N3. De bolsjewisten hebben de hoeveel
heid erts op 2.722.000.000 ton geschat. Het erts
is gemakkelijk aan de oppervlakte te brengen,
weliswaar bevat het minder ijzer dan het erts
van het reeds bezette gebied van Kriwoi Rog,
doch het phosphorgehalte stijgt tot een pro
cent. Met moderne methoden kan dit erts goed
tot metaal worden verwerkt. Dit geschiedde niet
alleen in de stad Kertsj, maar ook in de steden
Mariopol en Taganrog, die reeds in Duitsche
handen zijn. Op den duur zal het schiereiland
ongetwijfeld een groote toekomst tegemoet
gaan.
ACTENTASCH GERED.
Omtrent het vliegtuigongeluk in Zuid-Frank
rijk, dat het leven kostte aan den Franschen
minister van oorlog, generaal Huntziger, wordt
nog gemeld:
Toen het voor de passagiers onvermijdelijk
leek, dat het vliegtuig zou neerstorten, heeft
generaal Huntziger zijn actentasch met belang
rijke documenten uit het raampje geworpen.
De tasch werd nabij de plek des onheils ge
vonden. De documenten bevatten de aanteeke-
ningen, die de minister tijdens zijn inspectiereis
van 14 dagen in Afrika heeft gemaakt, en over
welker resultaat hij de regeering nauwkeurig
verslag wilde uitbrengen.
Het stoffelijk overschot van den generaal, van
de twee hem vergezellende officieren en van de
vier leden der bemanning van het verongelukte
toestel is gistermiddag van de plek des onheils
naar Vigan overgebracht, waar het werd opge
baard. Van hier uit zullen de lijken vervoerd
worden naar Nimes, waar op het station een
voorloopige rouwkapel is ingericht. Hedennacht
zullen de lijken der slachtoffers per trein naar
Vichy worden gebracht.
Naar officieel wordt medegedeeld, heeft de
Fransche regeering besloten, dat het stoffelijk
overschot der slachtoffers op staatskosten be
graven zal worden. De kerkelijke plechtigheid
zal morgenochtend te Vichy plaats hebben.
Onder de bewijzen van deelneming waren te
legrammen van den Fuehrer en von Ribben-
trop, waarvoor Petain en Darlan hun dank be
tuigden. (D.N3.)
De Britsche luchtmacht heeft, in het lucht
ruim boven Groot-Brittannië, de bezette gebie
den in het Westen en boven Noorwegen, als
mede bij vluchten boven het Duitsche Rijk van
1 Januari 1941 tot 31 October 1941 in totaal 2501
vliegtuigen verloren, en wel 1192 Jachtvlieg
tuigen en 1309 bommenwerpers. Tegenover dit
verlies van 2501 Britsche vliegtuigen staat een
verlies van 602 Duitsche vliegtuigen.
De Duitsche superioriteit wordt nog duidelij
ker, wanneer men bij deze totale verliezen het
aantal vliegtuigen bekijkt, dat de Britten by
hun z.g. non-stop-offensief alleen al aan het
Kanaal hebben verloren. Van 22 Juni tot 31
October werden aan het Kanaal in totaal 1590
Britsche vliegtuigen neergeschoten, terwijl
slechts 228 Duitsche vliegtuigen verloren gingen.
Tijdens de luchtgevechten, welke in deze
periode aan het Kanaal zijn geleverd, werden
alleen al 820 Britsche jagers neergeschoten,
terwijl slechts 77 Duitsche jachtvliegtuigen in
deze gevechten verloren gingen. De Britten
hebben dus in de luchtgevechten meer dan tien
maal zooveel jachtvliegtuigen verloren als de
Duitsche luchtmacht. (D.N.B.)
COMMUNISTEN VEROORDEELD.
Het speciale gerechtshof te Lyon heeft gis
teren 21 communisten veroordeeld wegens actie
tegen den staat. Een der beklaagden kreeg de
doodstraf, de overigen werden veroordeeld tot
gevangenis- of tuchthuisstraffen.
VERKLARING TURKSCHE MINISTER.
In een vergadering der parlementsfractie van
de republikeinsche volksparty heeft de Turk-
schc minister van buitenlandsche zaken. Sa-
rad jogloe, verklaringen afgelegd over deh po
litieken toestand en de oorlogssituatie in het
Oosten, waarby hij zich vooral beriep op het
rapport van de Turksche generaals, die onlangs
net Duitsche Oostelyke front bezocht hebben.
De minister liet er geen twyfel over bestaan,
dat de indrukken der generaals hoogst belang
wekkend zyn en dat het weerstandsvermogen
der bolsjewieken dè zwaarste klappen gekregen
heeft. Uitvoerig sprak Saradjogloe vervolgens
over de vernietiging van het Turksche motor
zeilschip „Kaynakdere" in de Zwarte Zee door
een bolsjewistische duikboot en deelde mee. dat
deze inbreuk op de vrije Turksche scheepvaart
het voorwerp van diplomatieke stappen te
Moskou zal rijn. (DN.B.).
HET VLIEGTUIG VAN LITWINOF.
In Londen is men, naar de Associated Press
meldt, over het lot van het al twee dagen over
tijd zijnde vliegtuig, waarmede Litwinof, Stein-
hardt en sir Walter Monckton, leider van den
Britschen inlichtingendienst in Caïro, benevens
een of twee hooge Britsche ambtenaren uit
Koeibisjef naar Teheran waren gevlogen, zeer
bezorgd (DNB.)
Donderdag heeft de rykscommissaris. rijks
minister Seyss-Inquart in Keulen een groote
rede gehouden over het onderwerp: „Neder
land in de kentering der tyden".
De rykscommissaris herinnerde allereerst
aan den heroieken inzet van de militaire bot
sing op 10 Mei 1940, in den loop waarvan het
noodzakelijk was gebleken het Belgische en
Nederlandsche gebied onder de bescherming
van het Duitsche leger te stellen, aangezien de
Westelijke mogendheden dit gebied hadden uit
verkoren voor een flankaanval op het hart
van het Roer-gebied.
Voor de beoordeeling van den politieken en
militairen toestand is het van eenig belang,
dat met Nederland geen wapenstilstandsver
drag Is gesloten. Groote beteekenis moet ver
der gehecht worden aan de omstandigheid,
dat de regeeringsbevoegdheden in het bezette
Nederlandsche gebied evenals ln Noorwegen
zyn overgedragen aan een rykscommissaris, in
tegenstelling tot de situatie in andere bezette
gebieden, die de Duitsche weermacht onder
haar hoede heeft genomen. Het onderscheid
tusschen een rijkscommissariaat en een mili
tair bestuur is gelegen in het feit, dat het
laatste een uitvoerend orgaan vormt van de
weermacht, terwyi de rykscommissaris recht
streeks lasthebber is van den Führer en de
belangen van het ryk moet behartigen en be
kleed is met de hoogste regeeringsmacht ten
aanzien van de civiele zaken.
De bijzonderheid van deze regeling heeft een
diepere politieke reden. Nederland en Noorwe
gen behooren tot de Germaansche volkerenfa-
milie en daarom is het ook de wensch en de
wil van den Führer in deze beide landen in zoo
snel mogeiyk tempo normale toestanden te
herstellen en ze er toe te brengen dat zij kracht
dadig, uit eigen gewonnen inzicht medewer
ken aan den nieuwen opbouw van Europa. Zoo
heeft de rykscommissaris zorg te dragen voor
de beveiliging van het openbare leven in zyn
geheel, maar vooral heeft hy de geestelijke ver-
schynselen, voor zoover zy uitwerking hebben
op het politieke leven, te bevruchten.
Wat het openmare leven in Nederland in den
huldigen tijd betreft, kan worden gezegd, dat
rust en orde verzekerd zyn. De handhaving daar
van is echter slechts een onderdeel van de taak
van den rykscommissaris. Een even groote be
teekenis komt toe aan de economische aanpas
sing van Nederland aan midden-Europa. In het
bestek van deze economische aanpassing zijn
speciaal de douanegrens en de deviezengrens tus
schen Duitschland en Nederland opgeheven.
De spreker behandelde vervolgens die geo
politieke problemen van Nederland en verduide-
ïykte in welke mate Engeland er in den loop
van vele eeuwen naar heeft gestreefd de be
langrijke oceaanpoort van de Rijn-Schelde-mon-
ding te beheerschen en onder zyn invloed te
brengen.
Indien het gelukt, aldus vervolgde de ryks
commissaris. de Nederlanders voor de gedachte
van het nieuwe Europa te winnen, zouden wy
niet alleen negen millioen buitengewoon waar
devolle medewerkers aan onze zyde hebben,
maar ook een der beslissende geo-politieke stel
lingen van het vasteland betrekken ln het groote
Europeesche gebied.
Als wy onszelf de vraag voorleggen, of de Ne
derlander Duitscher is of niet. moet gezegd
In zijn nummer van Woensdagavond vervolgt
„Der Angriff" de reeks artikelen „uit de ver-
valschingswerkplaats van den jood Roosevelt"
met den ondertitel „hoe staat het met het bevel
tot schieten?"
De wonderlijke historie der vervalschingen
van Roosevelt, aldus het blad, is tevens de his
torie van een volk, dat tegen zyn wil en tegen
uitdrukkeiyke beloften van zijn president tot
oorlogvoeren toe bedrogen werd. want „naar
den oorlog geleid" kan men by dit soort volks
bedrog niet meer zeggen. Eens was Roosevelt
een beetje te onvoorzichtig Op 6 Juni 1940 had
hy den overzichtschrijver Alsop, waarmede hij
in nauw contact staat, laten berichten: „Roose
velt hoopt altyd nog door patrouilles van de
Amerikaansche vloot Duitschland tot het eerste
schot te kunnen uitdagen, want de president
voelt, dat de volksmeening nog niet eensgezind
voor deelneming aan den oorlog is. De eenige
uitweg is een Duitsch „incident". Daar dit in
cident uitbleef, werd het in eikaar gezet en
wel verschillende malen na elkaar, telkens vol
gens hetzelfde schema. Roosevelt behoort tot de
interessante zwendelaars uit de geschiedenis van
de misdaad.
1) Het geval „Robin Moor." De feiten, op 10
Juni werd de Amerikaansche vrachtboot Robin
Moor door een Duitsche duikboot volgens het
geldende oorlogsrecht ter zee in het zuideüjke
deel van den Atlantischen Oceaan tot zinken
gebracht. Het schip had een lading aan boord,
welke voor 70% uit contrabande bestond. De
vervalsching: volgens Roosevelts bewering wilde
Duitschland de controle over de zeeën verkrij
gen en den Amerikaanschen handel van den
Oceaan verdrijven. Het begrip „vrijheid der
zeeën" vervalschte hy dus tot „vrijheid voor
oorlogsleveranties", De agitatie: zijn pers laat
hy schimpen van woede. Zij verlangt verbreking
der betrekkingen met Duitschland, de bewape
ning van de koopvaardijschepen en de bestrij
ding van de Duitsche duikbooten. Hierbij wordt
niet vergeten de vraag te stellen, of zich in
ide West-Afrïkaansche wateren geen Duitsche
I steunpunten bevinden.
2) De landing op IJsland. De leuze „Duitsche
steunpunten in wateren van den Atlantischen
Oceaan" was nauwelyks aangeheven, of het be
richt kwam binnen over de bezetting van IJs
land door Amerikaansche troepen. Het congres
werd voor het voldongen feit geplaatst en kreeg
als kalmeeringspil in een boodschap van Roose
velt de mededeeling, dat de Amerikaansche
strijdkrachten de Engelschen op het eiland
moesten vervangen. Weer een leugen. Twee da
gen later immers zeide Churchill in het Lager
huis: „de Britten biyven op IJsland". Roosevelt
rende dus bewust den oorlog achterna. Hy wil
de de mogeiykheden voor een conflict vergroo-
ten
3) Het geheime schietbevel. De leugen: op 13
Juli wordt gemeld, dat in het Noordelyke deel
van den Atlantischen Oceaan een incident
heeft plaats gehad tusschen een Amerikaan
schen torpedojager en een Duitsche duikboot.
De verklaring van den minister van marine.
Knox, in den Senaat, dat de torpedojager „uit
zelfverdediging drie dieptebommen geworpen
heeft" was gelogen. De feiten: later, op 30 Juli.
maakt Knox bekend: „de commandant van den 1
torpedojager heeft op een bericht, dat een
duikboot is waargenomen, drie torpedo's laten
afschieten, doch er was geen verder bewys voor
de aanwezigheid van een duikboot." De jood
Roosevelt grijnst om dat alles. Hij heeft in zes
weken bereikt wat hy wilde: het Amerikaan
sche volk heeft zich aan het schieten gewend.
Het zal nu ook gemakkelyker aan den oorlog
gewend raken.
Midden in de beraadslaging van het Huis van
Afgevaardigden over de bewapening der koop
vaarders doet zich weer een nieuw incident op
bestelling voor: het geval met de „Kearny". Het
leugenspel begint weer van voren af aan. Als
de verklaring van de Duitsche regeering op 1
November het leugen weefsel kapotscheurt, zwy-
gen de joodsche oorlogsophitsers bedremmeld.
Het geheime schietbevel van Roosevelt luid- j
de: wanneer een duikboot wordt waargenomen. I
wordt zij aangevallen. Hiervoor citeeren wij bo
vendien als getuige den schyncandldaat Willkie,
die verklaarde, dat Roosevelt hem in verschei-
dene gesprekken het schietbevel bevestigd heeft.
Dat er een schietbevel was, bewijst in de vierde
plaats het geval „Greer". De dolste verval
sching van een staatshoofd in de moderne ge
schiedenis. Weer begint de zaak om de Ame
rikaansche oorlogsstemming aan te wakkeren
met den volgenden leugen: Roosevelt laat op
5 Sept. aan het ministerie van marine meedee-
len, dat de torpedojager Greer na een aanval
door een Duitsche duikboot dieptebommen
heeft uitgeworpen. De agitatie: deze leugen
wordt gebruikt om nieuwe maatregelen te ne
men. De bewapening van de koopvaardysche-
pen wordt voorbereid, Amerikaansche burgers
mogen van nu af gebruik maken van schepen
van oorlogvoerende staten en de opheffing der
neutraliteitswet wordt reeds als niet onmoge
lijk vermeld. Dat gaat zoo zes weken lang. Ein
delijk wordt op 15 October een rapport van het
ministerie van marine gepubliceerd, dat de fei
ten bevat. Volgens deze feiten was de onschul
dige „postboot" Greer op zoek naar de duik
boot. die haar door een Engelsch vliegtuig ge
meld was. Bij de gemeenschappelijke jacht
op de duikboot heeft toen het vliegtuig diepte
bommen laten vallen, waarop de torpedojager
naar de duikboot voer en haar wilde noodzaken
aan de oppervlakte te verschijnen. 3H uur
lang heeft de Greer de duikboot achtervolgd. De
duikboot was dus aangevallen en schoot slechts
uit noodweer. Roosevelts vervalsching was door
zijn eigen vlootcommissie bewezen. Een Ameri-
kaansch blad schreef: het incident met de
Greer is erger dan de „Emser depeche".
(A.N.P)
worden, dat hy naar afstamming behoort tot
Friezen, Neder-Saksers en Franken. Al beschikt
hy overigens ook over dezelfde raseigenschappen
als het Duitsche volk eigen zyn. toch bestaat er
in zooverre verschil, dat hy niet dezelfde ont
wikkeling op geestelyk en militair gebied heeft
gehad. Om volstrekt gemeenschappeiyke orien
teering te bereiken, is ontwikkeling noodig met
orienteering op een doel. dat van beide kanten
duidelyk onderscheiden en bewust nagestreefd
wordt. By de behandeling van dit probleem nu
wordt tegenwoordig vaak gesproken van onaf-
hankeiykheid en zelfstandigheid. Kameraad
schap is tenslotte nooit onafhankelykheid in
den traditoneelen zin. Noodzakelijk is. dat re
kening wordt gehouden met de belangen
van alle deelnemers en derhalve zal
het komende Euri ,:a een gemeenschappeiyk
gebied zyn, waar voor niemand volstrekte onaf
hankelykheid bestaat en kan bestaan. Want een
gemeenschappeiyk gebied elscht naar bulten ge
meenschappeiyk optreden ook tot de grens der
gemeenschappeiyke verdediging en naar binnen
een gemeenschappeiyk economisch stelsel. An
ders is het gesteld met de zelfstandigheid, die
in wezen bestaat uit het bereiken van de grootst
mogelyke ontwikkeling op geestelyk en cultureel
gebied van het eigen volk,
In wezen gaat het hter om de gehjkgerech-
tigdheid. Dat ls het grootste, dat het Duitsche
volk heeft te vergeven en ook het schoonste,
dat aan een volk gegeven kan worden. Zoo ls
het ook de ernstige wil van den Fuehrer de Ne
derlanders als gelykgerechtigde kameraden in
het Germaansche gebied op te nemen. By de
mannen, die thuns de verantwoordeiykheld in
Nederland dragen, treedt steeds meer het st e-
ven aan den dag in de toekomst samen met
het Duitsche volk op te trekken, een gemeen
schappeiyke vertegenwoordiging van alle be
langen naar bui cn te vormen, maar daarenbo
ven ook zoo noodig door een gemeenschappe
iyk bloedoffer het gemeenschappelijke bestaan
te beveiligen. Veel Nederlanders, die de toekomst
met helderen blik beschouwen, zien in den
Fuehrer van het Duitsche volk de groote per-
soonlykheid, die het lot van Europa en vooral
van de Germaansche volken beheerscht en
JEUGDVEREENIGING „D.V.V.".
Ook in dit winterseizoen wordt alle aandacht
besteed aan de ontwikkeling van de jongens en
meisjes van „D.V.V.".
Er zijn reeds bezoeken gebracht aan het Ryks-
museurn voor Volkenkunde en aan het Stedelyk
Museum „De Lakenhal", dit geschiedde on
der deskundige leiding terwyi meerdere be
zoeken op het programma staan. Tevens wordt
morgen een begin gemaakt met schaaklesscn,
welke gegeven worden door den heer P. Vlugt,
terwyi Maandag a.s. de damlessen zullen aan
vangen onder leiding van den secretaris van
den Leidschen Districtsdambond, den heer L.
F. Steenbergen.
van hedenavond
tot morgenochtend
De maan kwam heden op te
2.37 uur en ging onder te 15.52 uur
Onder het opschrift „De joden hebben de
schuld" schrijft dr. Goebbels in „Das Reich" over
het aandeel, dat de joden der geheele wereld
hebben gehad in de ontketening van den oorlog.
Hij schrijft o.a.: de joden wilden hun oorlog,
zy hebben hem nu. Doch ook aan hen wordt de
voorspelling van den Fuehrer in den Duitsche
rijksdag bewaarheid, dat wanneer het den in
ternationalen geldjood zou gelukken nog een
maal de volken in een wereldoorlog te storten,
het resultaat hiervan niet de bolsjewiseering
der wereld en daarmede de overwinning van
het jodendom zou zyn, maar de vernietiging
van het joodsche ras ln Europa. Wy beleven
thans het oogenblik, waarop deze voorspelling
uitkomt. Daarmede voltrekt zich aan het joden
dom een noodlot, dat weliswaar hard, doch
meer dan verdiend is. In dit conflict van we
reldhistorische beteekenis is iedere jood onze
vyand, onverschillig of hy in een Poolsch
ghetto woont of in Beriyn of Hamburg, dan
wel zyn parasitair bestaan voortsleept of in
New-York of Washington de krijgstrompet
blaast Alle joden behooren op grond van hun
geboorte en ras tot een internationale samen
zwering tegen het nationaal-socialistische
Duitschland. Zy wenschen de nederlaag en ver
nietiging daarvan en doen wat in hun macht
ligt om daaraan mede te helpen. Dat zy in
Duitschland daarvoor nog slechts geringe mo
gelijkheid vinden, ligt niet daaraan, dat zij daar
loyaal waren, doch alleen aan het feit. dat wij
daartegen de maatregelen hebben getroffen, die
ons geschikt voorkwamen. Een daarvan is de
invoering van de gele jodenster. Dit is een bui
tengewoon humaan voorschrift, om zoo te zeg
gen een hygiënische prophylaxe, die verhinde
ren moet. dat de jood zonder herkend te wor
den. onze rUen kan binnensluipen voor het
zaaien van tweedracht. Het ls kenmerkend, dat
iedere maatregel, die wy tegen de joden nemen,
reeds den volgenden dag in Engelsche of Ame
rikaansche bladen te lezen is De joden be
schikken dus thans nog over geheime verbin
dingen met het vijandeiyke buitenland en ge
bruiken die ook niet alleen in eigen zaak. maar
in alle aangelegenheden, die voor den oorlog
van Duitschland van belang zijn. De vijand be
vindt zich dus in ons midden. Wat ligt nu meer
voor de hand, dan dat wy hem op zijn minst
voor eiken burger uiterlijk kenbaar maken? In
de eerste dagen na de invoering van de joden
ster ging de Berlijnsche kranten verkoop snel
omhoog Iedere jood. die over straat moest,
kocht er een om beschaamd zyn Kaïnsteeken
daarmede te bedekken. Toen dat verboden werd
rag men hier en daar joden op de straten in
het westen van Beriyn paradeeren in gezelschap
van niet-joodsche buitenlanders. Deze joden
knechten kwamen eigenlyk ook in aanmerking
voor een jodenster. De Joden zien zich nu lang
zamerhand geheel op zich zelf aangewezen.
Reeds om hen moesten wy den oorlog winnen.
Verloren wy dezen, dan zouden zich de onschul
dig voordoende joodsche brave mannetjes plot
seling veranderen in verscheurende wolven. Zoo
hebben zy het in Bessarabië en de Oostzeesta-
ten gedaan, toen het bolsjewisme daar zijn in
trede deed. De joden moeten van de Duitsche
volksgemeenschap worden afgezonderd, want zij
brengen onze nationale eenheid in gevaar, zy
zouden nooit rust geven, zy zouden, indien zij
het konden, het eene volk na het andere tegen
ons in den oorlog brengen. Wat geven zy om het
leed, dat daarmede voor de menschen verbon
den is, als zy slechts de wereld onder hun geld
en bloedheerschappy dwingen. Als wy Duit-
schers „ueberhaupt" een noodlottige fout in ons
nationale karakter hebben, dan is het een al te
groote vergeetachtigheid.
De Franschen hebben ons in den winter van
1939/1940 gedreigd ons land te verbrokkelen en
ons met onze gezinnen queue te laten maken
voor hun dampende veldkeukens om een hap
warm eten te krijgen. Ons leger verslaat Frank
rijk in zes weken en dan ziet men de Duitsche
soldaten langs de wegen brood en worst uitdee-
len aan de hongerende Fransche vrouwen en
kinderen en benzine geven aan de Parysche
vluchtelingen.
Daarom moet het nog eens ten overvloede
worden gezegd: 1) de joden zyn ons verderf.
Zy hebben dezen oorlog ontketend. 2) Er is
geen onderscheid tusschen joden en joden.
Iedere jood ls een gezworen vyand van het
Duitsche volk. 3) Ieder Duitsch soldaat, die in
dezen oorlog sneuvelt, komt op rekening van de
joden. 4) Als iemand de jodenster draagt, is hij
daarmede gekenmerkt als vyand van het volk.
5) De joden genieten de bescherming van het
vijandelijke buitenland. Er is geen verder be
wijs noodig voor hun verderfelyke rol onder ons
volk. 6) De joden zijn afgezanten van den
vyand onder ons volk. 7> De joden hebben
geen recht zich onder ons voor te doen als ge
lijkgerechtigden. Waar zy op straat, in de rijen
voor de winkels, ln de middelen van vervoer fc t
woord willen nemen, moet hun het zwygen wor
den opgelegd, niet alleen omdat zy principieel
ongelijk hebben, doch omdat zy joden zyn en
geen stem ln het kapittel hebben. 8) Als joden
op het gevoel gaan werken, weet dan. dat dit
een speculeeren is op uw vergeetachtigheid, laat
hun dadelyk merken, dat gij hen doorziet en
straf ze met verachting. 9) De fatsoeniyke
vyand heeft na de nederlaag recht op onze
grootmoedigheid. De jood is geen fatsoenlijke
vyand. hij doet slechts alsof. 10) De joden
dragen de schuld van den oorlog. Zy lijden,
door de behandeling, die wij hen doen onder
gaan. geen onrecht zy hebben het meer
dan verdiend. Het met hen definitief
klaar te spelen. Is taak der regeering. Nie
mand heeft het recht op eigen gezag te hande
len. maar elk den plicht de maatregelen van dea
staat tegen de joden te eerbiedigen. (A.NP.)
