Radiorede van ir. Mussert
OORLOGSSCHADE
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 11 October 1941
Derde Biad
No. 25014
550.000.000.-
I
82ste Jaargang
Ons volk zal in vrijheid
weer leven
<*i!
38.000 deelnemers
"RENOVATUM"
SUW RADIO DEFECT?
Weinig veranderde stemming op
de veemarkten
FEUILLETON
vervloekte Viool
Gisteravond heeft de leider van de N.S.B., ir.
'A. A. Mussert. een radiorede tot het Nederland
sche volk gehouden.
vjL Zaterdag 11 October, aldus spr., zal een histo
rische dag zijn in het bestaan van het Neder
landsche volk, omdat duizend Jonge mannen
aich doelbewust zullen inzetten voor de verove
ring van de toekomstige vrijheid van ons volk,
voor de verzekering van het voortbestaan van
ons volk.
De verantwoordelijkheid daarvoor neem ik ten
j volle op mij. Dit ontheft mij echter niet van den
plicht om rekenschap te geven. Dit is geen per
soonlijke aangelegenheid, ook geen partijzaak,
maak een zaak des volks en dus heeft leder wel
denkend volksgenoot het recht om te weten
wat er gebeurt en waarom dit geschiedt.
Er zijn honderdduizenden Nederlanders, die
jtfch van het lot van ons volk niets aantrekken,
de onverschilligen, de egoïsten, die alleen voor
zich zelf willen leven. De groote meerderheid
van het Nederlandsche volk is gelukkig anders.
Zij is vol bekommernis. Zij wil niet werkeloos
toezien en afwachten, maar handelen, doelbe
wust handelen. De vaste grondslag, welke daar
voor noodig is, wordt gevormd door de nuch
tere. onaantastbare feiten, waarvan wij ons
rekenschap moeten geven.
Ei* is toch wel niemand, die niet weet. dat het
geheele vasteland van Europa geregeerd wordt
loor of onder controle staat van het nationaal-
ialisme en het fascisme. Ik weet, dit is nu
_jog aan velen in ons land onaangenaam, maar
dit neemt het feit niet weg. En voor de feiten
sluiten alleen zij hun oogen, die voor struis
vogel studeeren. Een tweede feit is, dat de Duit
sche weermacht tot in het hart van Rusland is
doorgedrongen en in een geweldige worsteling,
de grootste van alle tijden, bezig is het bolsje
wistische gevaar voor Europa eens en voor al
ter zijde te stellen.
Een derde feit is, dat de bolsjewieken met En
geland en de Vereenigde Staten een verbond
hebben tegen Duitschland, Italië en andere
Europeesche volkeren, kortweg tegen Europa.
Dat het groot-kapitalisme uit Amerika, de lords
uit Engeland en de bolsjewieken uit Moskou
samen broederschap drinken, verwondert ons
niets. Al sinds jaren heb ik verkondigd, dat ka-
talisme en marxisme elkander alleen in schijn
istreden, maar achter de schermen elkanders
jondgenooten waren en zeker waar het gaat
»m de volksche wederopstanding.
Zoo staan wij dan aldus ir. Mussert te
idden van de grootste revolutie aller tijden;
i waarheid: twee werelden botsen. De eene
wereld is de oude. die van ons heengaat en die
ten slotte geleid heeft tot de versplintering van
een volk in politieke partijen, tot de overheer-
sching van het kapitalisme, de uitbuiting door
BESTUUR: T. DE JONGE. Lid
C' O. W J Schltocker. Comi
Asauranlicn te ArulerdtimCH.
F. O. JU LIEN. Lid der Firm» Julien
RlcI>ard«oo RennerniceJ. Comnimtnnair
,n AasursDtiBo te A d^ro JOH. SMIT Jr.
Directeur der N V. Rouwkas ..ROHYP* te
A dun. DIRECTEURI- G WOORTMAN
AMeeling Verwaarborging tegen
Thans zijn verzekerd ruim 384'
met een totaal verwaarborgdo
waarde van
Voorschotpremie voo- gebouwen en
koopmansgoederen f. 0.60 per mille,
voor inboedels f. 0.40 per mille per
halfjaar.
Maximum-omslag per halfjaar: 5
maal de half jaarl. voorschotpremie.
Schadevergoeding tegen ver
vangingswaarde. mits op die basis
verzekerd.
Afrekening van schade per halfjaar
Vraagt inlichtingen bij
onze correspondenten.
ALGEMEEN ONDERLING WAARBORG GENOOTSCHAP
AMSTERDAM, SPUISTRAAT '219-221 TEL 35626
Jodendom, met de daarbij belioorende ellende
van werkloosheid en voedselvernietiging op
groote schaal.
De andere wereld is de nieuwe die komt, de
volksche ordening, het besef, dat een volk een
groote familie is, een arbeidsgemeenschap, waar
in ieder zijn taak heeft, zijn plichten vervullen
moet. maar dan ook het recht heeft om als
volwaardig volksgenoot te worden opgenomen,
zfjn kinderen behoorlijk te kunnen opvoeden,
zijn talenten in dienst van de volksgemeenschap
te kunnen stellen en, oud geworden, niet beangst
behoeft te zijn om met een paar gulden per
week in een hoek te worden gedrukt.
Tienduizenden hebben gekozen voor de volk
sche ordening. Honderdduizenden klampen zich
nog vast aan het oude, ten deele uit conserva
tisme, ten deele uit onwetendheid, omdat in Ne
derland jaar in, jaar uit met de meest geraffi
neerde middelen en de meest onbeschaamde
leugens het nieuwe verdacht gemaakt en be
lasterd is door een betrekkelijk kleine groep van
belanghebbenden bij het uitbuitingssysteem, die
een net gespreid hadden over het Nederland
sche volk heen.
De oorlog, dien wij nu medemaken, is eenvou
dig het gevolg van deze botsing Het nationaal-
socialistisch Duitschland en het fascistisch Italië
werden omsingeld door de kapitalistische, de
mocratische. marxistische staten en nu weten
wij, dat reeds in 1937 president Roosevelt, Chur
chill, Eden e.a. den oorlog wilden. Zij hebben
hun oorlog gekregen; den oorlog dien Engeland
en Frankrijk in September 1939 aan Duitsch
land verklaarden en zij zullen dien oorlogeven-
zeer verliezen als anderhalve eeuw geleden de
verbonden reactionaire machten hem verloren
hebben tegen het revolutionaire Frankrijk van
die dagen, en wel om de eenvoudige reden, dat
het een natuurwet is, dat ten slotte het oude
moet wijken voor het jonge.
Duitschland is dan ook in Mei 1940 hier niet
binnengevallen om ons blijvend te overheer-
schen, maar omdat het hier komen moest, om
dat Nederland practisch een voorpost was van
Engeland op het vasteland van Europa, omdat
Nederland niet als een democratisch eilandje
kon blijven liggen in het wordende nieuwe
Europa, omdat de weg naar den aartsvijand
Engeland nu eenmaal gaat over Nederland en
België. Maar zij, die soldaat zijn geweest in het
Nederlandsche leger, zij weten beter dan wie
ook, hoe de Duitsche weermacht het leven van
de Nederlandsche Jongens gespaard heeft. Het
Nederlandsche leger was door de Nederlandsche
regeering, die zich zelve voor de vlucht gereed
gemaakt had, nu eenmaal geplaatst tegenover
de Duitsche weermacht. Er moest dus gevoch
ten worden. Er vloeide broederbloed, maar ge
spaard is wat gespaard kon worden. Dat weten
de Nederlandsche soldaten, die met tienduizen
den over smalle dijken en landwegen in einde-
looze colonnes terugtrokken en die de Stuka's
over zich heen zagen vliegen, die geen bom lie
ten vallen op de terugtrekkende troepen, maar
allen belangstellend neerzagen op wat zij de
den. Toen het leger in zijn geheel na de capi
tulatie gevangen genomen was, zijn al deze Ne
derlandsche krijgsgevangenen niet weggevoerd
f waartoe de Duitschers gerechtigd waren krach
tens het oorlogsrecht) maar zijn zij direct naar
huis gestuurd.
Zoo toonde Hitier aan het Nederlandsche
volk, dat hij dit Germaansche volk niet als vij
and wenschte te zien of te behandelen, nadat
de onvermijdelijke oorlogshandelingen waren af-
geloopen.
Na de oorlogsdagen bleven wij hier achter.
De regeering was in Westelijke richting ver
trokken, voorloopig Engeland. Vanuit de veilige
verte laten deze heeren nu ophitsen tot sabo
tage en tot moord, waarna in den regel geëin
digd wordt het „Wilt heden nu treden voor
God den Heer". Zij gevoelen zich de bondge-
nooten van de millionaire uit New-York, de
lords uit Londen en de bolsjewieken uit Mos
kou. Zy zyn dus de tegenstander o.a. van Fin
land, voor welks bevrijding zij nog geen twee
jaren geleden bidstonden hebben bijgewoond,
om niet te zeggen: hebben georganiseerd. Dat
rijn zij.
En nu wy. Wij Nederlanders, hier op onzen
vaderlaridschen bodem, wy Germanen, wy
Europeanen. Er is niemand onzer zoo dom of
kortzichtig, dat hij niet weet. dat als de bolsje
wistische horden, de tienduizenden tanks, vlieg
tuigen en kanonnen van sovjet-Rusland, hier
over Europa waren komen denderen, dat dan
Europa tot een puinhoop gemaakt zou zijn. dat
elke vorm van cultuur en godsdienst zou zyn
uitgeroeid, dat, de Europeesche beschaving zou
zyn vernietigd. Dat dit niet gebeurt, danki
Europa, dankt dus ook ons volk. aan Adolf
Hitler, die naar mijn vaste overtuiging door
God gezonden is om Europa, dat aan den rand
van den afgrond stond, te redden van den on
dergang. Adolf Hitler, de Führer, Benito Mus
solini. de Duce, twee ma men van eenvoudige
afkomst, arbeiders in den letterlijken, maar ook
1-TÉT JACHTSEIZOEN I'S WEER OPE"H
em Memeer Schrootmahs,wietis jachtverhalen
VROECER WElNiq BOEIDEN
is nu een "Populair ni/\_n c^Evy.ORDEri
in den hoogsten zin v-i:i het woord, zijn door
hun gaven van hart en hoofd en door Gods wil
uitverkoren om het nieuwe Europa te bouwen,
zy vernietigen het godaelnozo bolsjewisme, zfj
maken een eind aan het men-.Mor.teeremie ka
pitalisme en zullen een rechtvaardig Europa
tot stand brengen, waarin de verschillende vol
keren in vrede en samenwerking naast elkander
en met elkander zullen kunnen leven.
Het Nederlandsche volk is evenals het Duit
sche, het Zweedsohe, het Noorsche en het Deen-
sche, een Germaansch volk. Deze Germaansche
volkeren behooren te leven als broeders, lots-
verbonden in voor- en tegenspoed. Het grootste
en het sterkste volk daarvan is het Duitsche.
In een Germaanschen statenbond, waarin lk
geloof, zal het grootste en het sterkste volk,
dat daarenboven de meeste offers heeft ge
bracht, de leiding hebben. Dat is de natuur
lijkste zaak ter wereld. Maar dit zal niet weg
nemen dat de andere volken in vrij.heid zullen
kunnen leven en zich naar eigen aard en zeden,
volgens eigen cultuur zullen kunnen ontplooien.
Het Nederlandsche volk, opgenomen in een
Germaanschen statenbond, zal niet meer onder
den voet geloopen kunnen worden, zal straks
een groote welvaart tegemoet gaan. zal cultu
reel zich tot ongekende hoogte kunnen op
werken.
Ziedaar, aldus ir. Mussert, ons geloof op
staatkundig terrein. Niet een geloof van van
daag of gisteren, maar een geloof dat wy al
jaren hebben, al jaren uitdragen, waarvoor
wij gehoond en gelasterd zyn, uit de ambten
ontzet en uit kerken gestooten. Wy beklagen
ons daarover niet. Nog nooit is er in de wereld
iets goeds tot stand gebracht zonder dat er
offers voor gebracht- moesten worden en zonder
dat alle machten der duisternis zich daartegen
hebben verzet.
Het is de moeite waard, want de inzet is de
toekomst van ons volk. wy Nederlanders zijn
toch nooit een volk van bedelaars geweest.
Moeten wij nu steaks, als de oorlog in Europa
ten einde is. in Berlyn gaan bedelen om een
Bel 24244
De Radiotechnische Dienst 1 E M O n.v.
NIEUWE RIJN 32.
plaatsje in het nieuwe Europa? Moet men daar
dan kunnen zeggen: wat, gy Nederlanders, eerst
stond gy tegenover ons, daarna hebt gy ge
saboteerd en nu onze vyanden verslagen zijn
en het nieuwe Europa gebouwd wordt, komt gy
en vraagt een behoorlyke plaats. Moet dat ge
beuren?
Gij zult het met my eens zyn, dat mag niet
zoo zyn. Wy willen die plaats in het nieuwe
Europa eeriyk verdienen. Geheel verdienen
kunnen wij haar niet meer. Dat zou het geval
zyn als wy Nederlanders nu met 200.000 man
aan het Oostfront stonden te zamen met de
andere Europeesche volkeren onder leiding van
de onoverwinneiyke Duitsche weermacht. Het
heeft niet zoo mogen zijn en de generaties, die
na ons komen, zullen zich er over ergeren, dat
het niet zoo was.
Maar wat wy onder de huidige omstandig
heden kimnen doen om voor ons volk een
plaats in het nieuwe Europa te verkrygen, dat
zullen wy doen. dat is onze plicht, dat is onze
eer. Daarom nemen nu reeds duizenden deel
aan den oorlog aan de zijde van Duitschland.
Zy dienen in de Standarte Westland der Waf-
fen S.S.. zij dienen bij het N.S.K.K., bij de
verbindingstroepen en in het Nederlandsche
legioen.
En nu zal Zaterdag 11 October 1941 het
eerste bataljon van het W.A.-regiment van het
Nederlandsche legioen naar het Oosten ver
trekken. nadat ik hen zal hebben beëedigd op
Adolf Hitler als Germaansch Führer, Ger
maansch aanvoerder. Dit is een daad. waarvoor
ik de verantwoordelykheld ten volle op my
neem. omdat ik de vaste overtuiging heb, dat
's lands toekomst die vordert. De duizend man
van dit bataljon weten waarvoor zy gaan.
Eens zal een geheel volk hun dankbaar zijn
voor het offer, dat zij brachten voor hun pio
nierswerk. op een tydstip waarop nog honderd
duizenden blind waren en niet wisten, hoe zy
den juisten weg zouden vinden.
Ik weet, aldus spreker, dat er nog velen zul
len zyn, die deze daad afkeuren, die het nog
niet zullen begrypen of die nog geen geloof
hebben, daaraan kan ik niets veranderen. Het
eenige wat ik hun vraag is om eeriyk te willen
overwegen, te willen nadenken. De anderen, zy
die voor rede vatbaar zijn, zy die begrip heb
ben, zy zullen dankbaar zyn dat met vaste
hand een koers gestuurd wordt, waarvan wy de
onwrikbare overtuiging hebben, dat hij noodig
is in 's lands belang.
Ons volk mag niet ten onder gaan, ons volk
zal in vryheid weer leven.
Wij houden zee!
Zelfgemaakte hoestsiroop
overwint hoest en
verkoudheid.
Geen enkel middel brengt sneller verlich
ting dan dit eenvoudige recept. Vraag aan
Uw apotheker at drogist een 30 grains-
fleschje Verras (dubbel geconcentreerd').
Vermeng het thuis met een kwart liter heet
water en een eetlepel suiker. Het resultaat
is een flinke lowart liter-flesch doelmatige
medicUn, ook zeer geschikt voor de kinderen.
Dosis: 3 tot 8 jaar: een theelepel; 8 tot
12 jaar: een dessertlepel; volwassenen: een
eetlepel (telkens na de maaltijden en vóór
het naar bed gaan).
Haal de 30 gram Verras in huls en maak
het vandaag nog klaar. 3786
Knip dit receptje uit. „Adv."
BELANGRIJKE OVERSCHOTTEN.
(Van onzen deskundigen medewerker).
Dc stemming op de gebroiksvceafdeelingen
was in de afgeloopen week weinig of niet
.veranderd. Er werd iets minder versch melk
vee aangevoerd, tengevolge waarvan de
pryzen iets vaster waren, vooral in de eerste
helft van deze week, doch de handel bleef
„taai"; geregeld was de afloop met wat
overschot, even gedrukt.
De eindmarkten vertoonden ook het beeld van
kalmte, waarby kwam dat door het slechte weer
het bezoek ongunstig werd beïnvloed. De over
schotten waren dan ook in het algemeen nogal
belangrijk.
wy noteerden voor de goedsoortige tot aan de
beste versche melkkoeien van f.475 tot aan f.600
per stuk, terwyl de lichtere en mindere kwa
liteiten varieerden van f375 tot f. 450 per stuk.
Goede vaarzen f. 400 tot f. 525 per stuk.
Het aanbod van kalfdragende koeien was in
verhouding nogal flink en gezien de goede vraag
voor den exporthandel kon men lüer van een
vry goed verloop spreken. De pry zen waren
vooral voor de zware soorten stijf zoo hoog als
de vorige week en wel tot aan f.700 per stuk
toe. De tusschensoorten f525 tot f625 per stuk.
Met het jonge fokvee. in het byzonder de gras
kalveren, verliep de handel weer uiterst traag;
er bleef hiervan veel over. met wat gedrukte
pryzen. Noteering van f. 120 tot f.200 en de beste
tot f.225 per stuk. Voor pinken was byna uit
sluitend vraag uit de provincies Noord Brabant
en Zeeland en nogal veel voor de mesterij. De
pryzen liepen van f240 tot f350 per stuk, ter-
wyi wii voor extra beste pinken ook nog wel
eens f25 meer zagen besteden.
Nuchtere fokkal veren van enkele weken oud,
zyn ook vry duur en deden van f.35 tot f.45
per stuk.
De aanvoeren van slachtvee werden deze week
wat geremd; er werd daardoor beduidend min
der geleverd dan de laatste weken het geval was.
Op de Lcidsche markt waren gisteren
slechts een 150 runderen inclusief een 20 tal
stieren voor de slacht en een klein kwantum
sohapen en nuchtere kalveren. Ongeveer de
helft dus van de weck tevoren. De voor
raden zUn echter thans te groot om te kun
nen verwerken. Dit is dan ook de reden,
dat er deze week minder behoefde te worden
geleverd.
Op de wolvecmarkt matige aanvoeren en
vooral op de Vrijdagmarkten aanvankeiyk een
stille handel, door het slechte weer, doch de
vraagprijzen voor goede fokschapen, zoowel ais
lammeren, bleven er niet minder om.
Er werd ten slotte duur verkocht. Voor beste
fokschapen tot f. 100 per stuk toe, varieerende
van f. 75 af. Minder kocht men niet veel zaaks.
De lammeren werden verkocht van f35 tot f60
per stuk. naar gelang de kwaliteit.
Op de varkensmarkt weer weinig drukte. De
aanvoeren bleven zeer klein, doch ondanks ging
het met den handel nog uiterst moeiiyk en
bleven de pryzen laag. Mestvarkens en loopers
gemiddeld 60 cent per kg levend gewicht en
de biggen van 0 tot 10 weken oud, van f.7 tot
f. 11 per stuk. Zware soorten wat hooger.
Zorg dat and'ren voor U zorgen, 1401
Hebt U niet voldoende zorg
Waarom zeli voor zorgen zorgen.
Kijk: ons Ziekenfonds staat borg.
Ziekenfonds „Tot Hulp der Menschheid",
Zoeterwoudsche Singel 2 - Teief. 25018.
door PETER FAZEKAS.
ai
(24
Ik had nooit gedacht, dat zooveel geluk
mogeiyk was, fluisterde Alma in de ooren van
Pelt ie.
Het kan niet mooier, zei hij enthousiast
en drukte haar hartstochtelijk tegen zich aan.
Weet je. Pettle, eens las ik, dat men zyn
feigen lot, zijn eigen geluk in handen moet hou
den en ze bewust moet beleven, men moet er
volkomen van overtuigd zyn, dat men gelukkig
is en men moet er voor zorgen, dat men de
- blijdschap volkomen ziet en voelt en geniet. Wij
beiden hebben veel offers gebracht, wij streden
een grooten strijd in onszelf en met anderen om
elkaar te kimnen krygen, wy hebben alles ach
ter ons verbrand en gaan nu een nieuw leven
tegemoet.
Een nieuw leven, zuchtte Pettie bly en
diep ademend en vlocht beide handen achter
zyn hoofd in elkaar. Ook ik voel en besef het
groote geluk, dat mij ten deel gevallen is en ik
zal je eeuwig dankbaar zyn voor al dat goede en
mooie.
Neen, Pettie. niet dankbaar zyn moet je
mij, houden moet je van me, opdat ik er nooit
spijt van kryg, dat lk met je meeging.
Ik beloofde je toch eeuwige trouw voor den
ambtenaar van den burgerlijken stand, Alma
Oho Pettie, dat is geen maatstaf, de trouw
en de liefde moet je in het hart voelen en met
je hersens doorzetten. Want één keer beloofde
je al trouw, aan een anderen toch ging je
van haar weg.
Dat was wat anders, schertste Pettie,
Juliska is maar
Verder kon hy den zin niet zeggen, want Alma
legde haar hand op zyn mond.
Geen woord over Juliska en vooral geen
kwaad. Laten we voortaan liever niet over haar
spreken. Goed?
Afgesproken, zei Pettie.
Alma reikte haar hand, die hy pakte en kuste.
Hy haalde uit zyn binnenzak een document te
voorsc.hyn, dat hij streelde en aan zyn wangen
drukte. „Pettie Lakatos, oud vijfentwintig jaar,
violist, en Alma gravin Kopandy de Domborad,
oud vierentwintig jaar, zonder beroep, verklaren
elkaar te willen huwen.. Dit was er in het
Fransch op geschreven, want zij trouwden in
een kleine plaats, te Charavinë, in Zuid-Oost-
Frankryk, waar Pettie by den ambtenaar niets
anders hoefde te zeggen dan „oewie", hetgeen
„ja" beteekent. De rest regelde Alma, zy besprak
de ceremonie, waarby de neven van den ambte
naar, twee forsche slordige boeren, assisteerden,
die stom verbaasd keken, toen elk van hen tien
francs kreeg als honorarium voor hun getuige
nis.
O, als de reporters van de boulevardbladen te
Ecedapest bij dit tafereel tegenwoordig hadden
kunnen zyn
In schilderachtige pracht verhieven zich de
bergketenen der Grande Chartreuse, eindelooze
stilte heerschte hier in de dalen en tusschen de
boomen; het uitgebreide, oude klooster aan den
bergvoet, waar eens monniken leefden, die in de
daarachter gelegen brouwerij, in vroeger jaren
den heeriyksten drank vervaardigden, was ver
laten; de vrome broeders waren verdreven, en
leefden sindsdien ergens in de Pyreneeën, waar
zy hun Karthuizersbestaan verder leidden.
Ik wou dat we eeuwig hier bleven, dat we
nooit van deze heeriyke plaats weg moesten.
zei Pettie droomerig, toen zy terugliepen en voor
de boerdery stonden, waar zy sinds eenige da
gen woonden
En ik wou dat lk den tyd grijpen kon om
hem niet verder te laten gaan, opdat wy altyd
zoo Jong en zoo gelukkig bleven, antwoordde
zy en spreidde haar armen uit. alsof zy de heele
omgeving, de bergen en de heele wereld had wil
len omarmen
Maar helaas, helaas, duurt het nog maar
kort, nieuwjaar nadert met groote schreden en
ik moet gaan spelen.
Maar we komen hier terug, we gaan steeds
weer daar, waar wy onze wittebroodsweken heb
ben doorgebracht wy zullen -dezen moolen tyd
niet vergeten en hem, wanneer jy je vacantie
neemt, hernieuwen. zei Alma.
Voor den eersten Januari had Pettie een con
tract te Nice, waar hy in een der grootste ho-
tel-restaurant-café's van de Boulevard des Ang
lais met zyn orkest moest optreden, zyn bassist,
de oude Franzi en eenige leden van zyn strykje
gingen hem vóór. zy wachten reeds op hem,
doch de baas bleef nog weg, zy wisten niet
waar hij met zyn nieuwe vrouw verbleef, zy
gunden hem de eenzaamheid en het geluk;
sinds hij met een gravin hertrouwde, won hy
in hun oogen, indien mogeiyk, nóg meer in aan
zien. Toen een paar dagen voor den eersten
Pettie en zyn vrouw te Nice arriveerden, was
hun hotelkamer vol bloemen. Alle leden van
zyn band kochten een afzonderlyk bouquet en
zij wedijverden met elkaar in het verzinnen van
de meest harteiyke woorden ter verwelkoming
van het jonge echtpaar. Ontroerd keek Alma
haar kamer rond, dan ging zy naar het raam
en staarde over de verre zee, die zich in alle
schakeeringen in goddeiyke rust uitstrekte.
Pettie volgde haar, omarmde haar en greep
haar daarna vast aan den arm. Een langen tyd
keek ook hy zwygend naar de oneindige zee en
vroeg dan:
Waaraan denk Je, lieveling?
Aan jou. En aan my. En aan de zee. Ik
wou dat we nu op een groote boot zaten en wy
het groote water doorkruisten.
Zij legde haar hoofd op zyn schouder. Hy
vroeg verder:
Wil je nu al weg van hier? Wy zyn nauwe-
lyks aangekomen en reeds wil je verder!
Zoo ver mogelijk van hier.
Waarom toch kindlief?
Ik weet het niet. Men vertelt van jullie
zigeuners, dat je een Nomadenvolk bent, jullie
zijn nooit tevreden op één plaats, welnu, ik heb
me zoo gauw aan je aangepast, dat ik steeds
maar door wil reizen en trekken, naar nieuwe
landen en nieuwe steden.
Wat eigenaardig toch. Ik weet alleen één
ding. Alma, dat je daar moet biyven, waar je je
brood verdient en waar je je gelukkig voelt.
Je hebt geiyk, peinsde ze stil, waar
je je gelukkig voelt! Het is misschien maar een
gevoel, een vrees in me, dat men ons vervolgt en
dat men ons nergens met rust zal laten, daar
om verlang ik weg te zijn van hier.
Kom, kom, klein dom kind van me, maak
je maar niet bezorgd, men vervolgt ons niet.
Waarom dan ook? wy zyn toch wettig ge
trouwd.
Hy kuste haar gesloten oogen, nam afscheid
en ging naar zijn mannen om voor het eerst ln
den vreemde te repeteeren. Toen hy in de zaal
aankwam, wachtte dezen hem reeds. Na de be
groeting vroeg Franzi hem:
Mijnheer de graaf, mogen we de gravin hiet
een klein muziekstukje verwelkomen?
Luistert, mannen gaf Pettie hun te ken
nen, denk er om, niemand te vertellen, dat
myn vrouw een gravin is, want anders wordt ze
niet met rust gelaten. Overigens heb ik er niets
tegen, dat jullie haar wat voor gaan spelen.
Hij liep met hen naar zyn kamer terug en
meldde zyn vrouw, dat zyn orkest haar een wel
komstserenade wilde brengen.
Buitengewoon aardig van jullie, mannen,
speel maar, gaf zy hun te kennen, terwyl zy
en Pettie gingen zitten.
zy speelden eenige weemoedige Hongaarsche
liederen. Alma en Pettie dachten aan Domborad
en aan Boedapest, met een verlangen, dat al
leen zulke liederen kunnen verwekken en waar
by alle jeugdherinneringen aan hun oogen voor
bij trokken. Toen ze eindigden, riep Franzi de
bassist uit:
Tjonge, dat noem ik „kamer"-muziek
Oudejaarsavond trad Pettie Lakatos met zyn
orkest voor het eerst te Nice op. Het café was
feesteiyk versierd, aan het plafond en langs de
muren hingen guirlandes, er werden veel gasten
verwacht, omdat de Rivèra vol was met vreem
delingen uit alle landen der wereld. Pettie'sspel
viel dadelyk in den smaak, hy oogstte van het
eerste oogenblik af veel en groote successen, op
gewekt, frisch en onvermoeibaar wandelde hy
van tafel tot tafel en speelde voor de gasten. Hy
bleef echter steeds by elke tafel maar kort en
dan stapte hy verder, doch bij één toefde hy
langer dan elders, hier zat een eenzame, knappe
blonde vrouw, die den Zigeuner biykbaar kende
en die hem met verliefle oogen aanstaarde, tel
kens, wanneer hij voor haar bleef staan. Deze
vrouw was-zyn eigen vrouw, doch niemand wist
dit nog en het ging ook niemand aan. alleen
meenden sommige aanwezige dames recht te
hebben op jaloezie, omdat de „Tzigane" by haar
tafels korter bleef staan dan by die der eenza
me, vreemde vrouw.
Het middernachtelyk uur naderde. Pettie keek
ongemerkt naar de klok, die boven een fontein
in een inham van den muur hing en rekende het
zoo uit, dat, wanneer de lichten zouden dooven,
hy voor de tafel van Alma stond.
Hy draaide zich naar zyn orkest:
Mannen, klaar, toesj!
Franzi boog zich voorover en met een ritselen
op zijn „grootmoeder" gaf hy het sein tot een
disharmonisch kort concert. De klok begon te
slaan, de lichten gingen uit. Alma sprong op en
reeds hing zy aan den hals van Pettie. die met
de eene hanl zyn viool en met de andere zyn
vrouw omarmde.
Gelukkig nieuwjaar, liefste vrouw.
Gelukkig nieuwjaar en nog veel gelukkige
nieuwe jaren
Terwyl de lawaaiige kattenmuziek van het or
kest aanhield, en zich met de langzame, diepe,
gongslagen van de klok vermengde om aldus de
andere klanken, die door het zoenen ontstonden,
te onderdrukken, maakte ook Franzi gebruik
van deze zeldzame gelegenheid; hy had zich
reeds eerder een tafeltj? uitgezocht, waar een
oude dame en twee Jonge meisjes, biykbaar haar
dochters, zaten, en als een haas rende hy naar
deze tafel toe. Het gevolg hiervan was, dat toen
men in het nieuwe jaar stapte en ledereen zijn
glas leegdronk, Franzi onherkenbaar naar zijn
„grootmoeder" terugliep zyn haren waren ver
ward, zyn das zat scheef en zyn pasgewasschen
witte vest had geen knopen meer.
Franzi, wat zie Je eruit! vroeg hem de
zimbalist.
Hoe ik er uit zie? Zóó zie ik er uit. Jou wil
ik heus niet bevallen. Basta, En hy vervolgde
daar. waar hij verleden jaar geëindigd was.
Pettie en zyn strykje trokken veel publiek,
het café was steeds goed bezocht en ook de
wandelaars op den boulevard bleven op het trot
toir staan om eenige klanken van binnen op te
vangen. Vooral toen bekend werd, dat de kapel
meester op een Stradivari speelde, werd de om
zet van het café zeer verhoogd, de belangstelling
gold thans het drietal: de muziek zelf, den pri
mas en zyn viool, een trio dus, dat ln één per
soon vereenigd was.
Nadruk verboden)
(Wordt vervolgd)
