V
De strijd in het Oosten
DONDERDAG 14 AUGUSTUS 1941
No. 24964
Rusland als voortdurende
bedreiging van Finland
Verduisteren:
82ste Jaargang
1
Zware verliezen der sovjets
Nederlaag der
Engelsche luchtmacht
Uit het Verre Oosten
VersDteide berichten
Gevolmachtigde voor
'sGravenhage benoemd
Ritmeester
Freudemann vertelt
VRIJWILI
N
EGIOEN
D
21.09 uur
6.21 uur
EERSTE BLAD
Feiten van den day
LEIDSCH
DAGBLAD
Directeur: J. W. Henny
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Hoofdredacteur: B. W. Menbhorst. Lelden
Pl.verv.: EL Been. Lelden.
PRIJS DER ADVERTENTIES
32 ets. per regel voor advertenties uit Leiden en plaatsen waar agentschappen
van ons Blad zijn gevestigd. Andere advertenties 37 ets. per regel. Minimum
5 regels. - Verplicht bewij '.ummer 5 ets. - Incassokosten volgens postrecht.
.Kleine Advertenties" (hoogstens 30 woorden) uitsluitend by vooruitbetaling,
alleen 's Woensdags en 's Zaterdags 55 ets. - Voor toezending van brieven
wordt 10 ets. berekend.
Bureau Witte Singel no. 1, hoek Noordeindsplein
Telef. nrs. Directie en Administratie 25041 (2 lijnen)
Redactie 21507
Postcheque- en Girodienst no. 57055 - Postbus no. 54
PRIJS DEZER COURANT
Voor Leiden en gemeenten, waar agentschappen gevestigd zijn:
per 3 maandenƒ2.47
per weekƒ0.19
Franco per post ƒ2.47 per 3 maanden portokosten
(voor binnenland 0.80 per 3 mnd.)
Het D.N.B. meldt: Bij de gevechten ten
Zuiden van het ümenmeer werd het Sovjet
regiment tirailleurs no. 103 door Düitsche
troepen ingesloten en op enkele maanschap-
pen na, die gewond in Duitsche gevangen
schap geraakten, volkomen vernietigd. Een
der gevangenen zeide, dat zijn divisie in de
gevechten van de laatste weken driemaal
volkomen verslagen en telkens uit de resten
van andere divisieh opnieuw was samen
gesteld.
Twee bolsjewistische pantsertreinen, die
op 12 Augustus in een sector vo i het
Oostelijke front gebruikt werden, zijn door
het Duitsche vuur vernietigd. Een andere
pantsertrein der Sovjets werd aan het
Finsche front door Duitsche duikbommen
werpers eveneens vernietigd.
In de Zuidelijke Oekraine heeft de Duit
sche luchtmacht gisteren bijzonder hevige
aanvallen gedaan op de punten, waar steeds
meer vluchtende Sovjet-troepen aankomen,
om den Dnjepr over te steken.
Duitsche gevechtsvliegtuigen hebben Dins
dag in den Zuidelijken sector van het
Oostelijk front 240 voertuigen en acht
pantserwagens vernietigd. De vernieling
der spoorwegen werd met succes voortgezet.
In den Noordelijken sector van het front
hebben Duitsche troepen op 12 Augustus
tegenaanvallen van de bolsjewisten onder
zeer zware verliezen voor de Sovjets afge
slagen. Achttien pantserwagens werden
vernietigd. In een tegenaanval veroverde
de Duitsche infanterie Sovjet-batterijen
en maakte veertien stukken geschut buit.
Bij verdere gevechten in denzelfden sector
werden tien Sovjet-pantserwagens en 32
stukken geschut vernietigd. In totaal verlo
ren de bolsjewisten op 12 Augustus in den
Noordelijken sector van het front 28 pant
serwagens en 46 stukken geschut.
Aan het centale Oostelijke front dron
gen Duitsche troepen op 12 Augustus de
omsingelde Sovjettroepen verder tezamen.
Uitvalspogingen werden onder bloedige
verliezen voor de Sovjets afgeslagen. Het
aantal gevangenen neemt voortdurend toe.
De bolsjewisten leden zware verliezen aan
materiaal.
In den strijd tegen Sovjet-oorlogsbodems
en koopvaarders hebben Duitsche gevechts
vliegtuigen op 12 Augustus twee Sovjet-
torpedoboot jagers beschadigd in de wate
ren van de Krim. Een Sovjetkoopvaarder
van 4000 brt. kreeg eveneens zware be
schadigingen door bomtreffers.
Bij een aanval van negen bommenwer
pers der Sovjets onder escorte van acht
jagers heeft de bestuurder van een Duit-
schen jager, oberfeldwebel Win tergerst,
Dinsdag alleen zeven bolsjewistische bom
menwerpers neergeschoten.
Het D.NB. meldt nader uit Berlijn:
Tusschen 12 Augustus des ochtends 7 uur
tot 13 Augustus op denzelfden tijd zijn
boven Duitsch gebied en boven het bezette
gebied aan het Zuiden van de Noordzee en
langs het Kanaal, naar thans vaststaat
in totaal 60 Britsche vliegtuigen vernield.
Jagers hebben 43 Britsche vliegtuigen
neergeschoten. Afweergeschut 15, marine-
artillerie twee. De Britsche luchtmacht is
vooral zwaar getroffen door het verlies van
meer dan 20 bommenwerpers, waaronder
verscheidene met vier motoren. Bij deze ge
vechten heeft* de Duitsche luchtmacht geen
enkel vliegtuig verloren.
De bolsjewiki en Engelschen hebben de
laatste 24 uur in totaal 244 vliegtuigen ver
loren, naar het D.NJB. verneemt, waarvan
184 Sovjet-vliegtuigen, die door Duitsche ge
vechtsformaties en luchtdoelartillerie wer
den vernietigd. In het Oosten keerden vier
Duitsche vliegtuigen niet op hun bases te
rug. In het Westen ging geen Duitsch
vliegtuig verloren.
In den grooten luchtslag van 12 Augustus
aan het Kanaal heeft zich, naar het D.N.B.
meldt, het jachteskader van commandant
Oesau opnieuw onderscheiden. Over een
uitgestrekte frontbreedte namen de Duit
sche jagers de naderende Britsche vliegtui
gen waar, welker bemanningen de Duitsche
jachtvliegtuigen niet opmerkten. De Duit
sche vliegers plaatsten zich boven de Brit
sche aanvallers en zetten hen achterna.
Toen nu de commandant het bevel tot den
aanval gaf werden de Britten door het vuur
der Duitsche boordwapens volkomen ver
rast. Met de grootste snelheid probeerden
de Britsche vliegtuigen op de vlucht te
slaan, doch steeds weer werden zij door de
snellere Messerschmitts bestookt en neer
gehaald. Bij deze hevige luchtgevechten
heeft majoor Oesau alleen vijf Britsche
machines neergeschoten.
De Berlijnsche bladen leveren commen
taar op de zware verliezen, die de Britsche
luchtmacht lijdt bij haar mislukte aanvals-
pogingen op Duitsch gebied.
De „Angriff" schrijft: Het zal ons be
nieuwen of de Engelschen het zullen wagen,
met deze aanvallen ook nog te pronken.
Misschien zullen zij het doen, om hun ka
meraad Stalin een genoegen te doen. Veel
nut heeft het niet, nederlaag blijft neder
laag.
De ,,Lokal Anzeiger" schrijft: Wat men
eigenlijk met deze versterkte luchtactie wil
bereiken, is niet duidelijk. Want geen en
kele generaal in Engeland zal zich ver
beelden, dat de Duitsche operaties in het
Oosten daardoor ook maar eenigszins be
moeilijkt kunnen worden. Ook de Duitsche
oorlogsproductie kan door dergelijke aan
vallen niét verlamd worden. Er is dus
slechts sprake van een prestige-offensief of
zelfbedrog, want de Engelschen, die zich nu
zoo energiek voelen, weten zeer wel, dat het
hier maar korte termijnen betreft, waarin
de Duitsche vliegers iets anders te doen
hebben.
De „Duitsche Algemeine Zeitung" schrijft,
dat de Engelse)- ?n bewijzen, dat zij zich aan
hun prèstige-luchtoorlog veel gelegen laten
liggen en dat het hun er om gaat, door
pompeuze berichten de gebrekkige hulp aan
de bolsjewisten aan te vullen. Maar aan
hun fantastische berichten wordt evenmin
geloof gehecht als aan die uit Moskou. De
Sovjets beweren onlangs in een nacht meer
dan 1000. ton hommen op Berlijn geworpen
te hebben. Pat zou dus een millioen kilo
gram zijn. Op dergelijke lange vluchten kan
een vliegtuig hoogstens 1000 K.G. medene-
men. Er moeten dus duizend Sovjet-vlieg
tuigen boven Berlijn geweest zijn. Waar
schijnlijk was de hemel te duister, anders
had men ze kunnen tellen. Wat zou het
mooi geweest zijn, wanneer men den be
richtgever uit Londen eens des nachts mede
kon nemen op een wandeling door Berlijn,
hem de Sovjet-vliegtuigen kon laten tellen
en dan vergelijkingen met zekere berichten
uit Londen te trekken.
„JAPAN KAN NIET WERKLOOS
TOEZIEN."
Het D.NB. meldt uit Sjanghai:
Japan kan niet werkeloos toezien hoe
het door Amerika, Engeland, China en Ne-
derlandsch-Indië wordt omsingeld, ver
klaarde de woordvoerder der Japansche
vloot in de Chineesche wateren tpr gele
genheid van den vierden verjaardag van de
uitbreiding van het Chineesch-Japansche
conflict tot Sjanghai.
Sedert het uitbreken van den tweeden
Europeeschen oorlog is een nauw. onver
breekbaar verband tusschen de Chineesche
affaire en het Europeesche conflict ont
staan, aldus de woordvoeder, zoodat het
onmogelijk is de bijlegging van het eene
te scheiden van die van het andere. Niet
alleen het Chineesche plan tot omsingeling
moet worden verpletterd, maar ook moet
de oude orde daar vervangen worden door
een nieuwe, zoodat het land gelegenheid
krijgt zijn half-kolonialen staat af te
schudden. Japan moet de moeilijkheden,
die zich opstapelen, met grimmige vastbe
radenheid aanpakken.
HET AMERXKAANSCHE ZIJDETEKORT.
Het Amerikaansche s taatsdepartement
heeft alle licenties voor uitvoer van zijde
ingetrokken, met uitzondering van de ver
gunningen voor de Philippijnen. (D.N.B.)
Het Rijkscommissariaat maakt bekend:
De Rijkscommissaris heeft op grond van
art. 4, tweede alinea van verordening no.
3/40 betreffende de uitoefening der regee-
ringsbevoegdheden in Nederland den ge
volmachtigde voor de provincie Zuid-Hol
land Oberwaltungsgerichtsrat Schwebel,
tevens benoemd tot gevolmachtigde voor
de stad 's-Gravenhage, zulks met ingang
van 1 September 1941.
CANADA EN FRANKRIJK.
Naar United Press uit Ottawa meldt,
heeft het Canadeesche kabinet zich in een
kabinetszitting bezig gehouden met de Ca-
nadeesch-Fransche betrekkingen en den
toekomstlgen status der Fransche eilan
den St. Pierre en Miquelon in den Atlan-
tischen Oceaan. Naar het Amerikaansche
agentschap in dit verband opmerkt, zouden
reeds eenigen tijd Canadeesche marine- en
luchtstrijdkrachten in de omgeving van
deze eilanden patrouilleeren.
AMERIKAANSCHE PLANNEN VOOR
TROEPENTRANSPORTHAVEN.
Het Amerikaansche ministerie van oor
log heeft, naar de New York Herald Tri
bune uit makelaarskringen zegt te hebben
vernomen, het voornemen een speciale
troepentransporthaven in Jersey City in te
richten voor troepen verschepingen naar
overzeesche gebieden. De kosten van den
aanleg worden geraamd op 6 millioen.
(D.N.B.)
n.
Men schrijft ons van Finsche zijde:
Over de herkomst van het Finsche volk
hangt de dichte sluier van de geschiedenis.
Ondanks naarstige onderzoekingen van eth-
nologen en geschiedvorschers staat er te
dien aanzien nog maar weinig vast. Maar
tot dit weinige behoort, dat de Finnen noch
Germanen noch Slaven zijn, waaruit volgt
dat een aanspraak van een groote mogend
heid op beheersching van de Finnen en hun
„levensruimte" nimmer steunen kan op
rasgelijkheid of bloedverwantschap. Voor
het overige willen wij in een tijd, zoo vol van
actueele problemen als de onze, het vraag
stuk van de herkomst der Finnen hier laten
rusten. Genoeg zij het ons te weten, dat zij
met hun buren, de Russen, allerminst tot
een volkerenfamilie behooren, al sedert men-
schenheugenis de Noordelijke streken van
Europa bewonen en reeds eeuwen geleden
geklommen waren op een hoogen trap van
innerlijke beschaving. Hoe zou het anders
denkbaar zijn, dat de „Kalevala" in het
Finsch valt de klemtoon van elk woord al
tijd op den eersten lettergreep dat onver
gankelijk epos, waarin de heldVainamöinen
de hoofdrol vervult, de grootheid van den
mensch niet zoekt in zijn bedrevenheid met
het zwaard, niet in de kracht van den ver
overaar of in den moed van den roofridder,
maar veeleer in zijn „weten", zijn „begrij
pen", ook van die geestelijke waarden, die
buiten de grenzen van het kenbare liggen?
En hoe ware het anders mogelijk geweest,
dat deze waarlijk „volksche" poëzie, later in
de betooverende schilderstukken van Axel
GallenKalela en nog later in de lithogra
fieën van Matti Visanti zoo aangrijpend
uitgebeeld, honderden jaren lang van ge
slacht op geslacht onopgeschreven bewaard
kon blijven, totdat de voortrekkers uit de
bloeiperiode der Finsche cultuur, met den
Kajaanischen plattelandsdokter Elias Lönn-
rot aan de spits, dat epos, liefderijk vergaard
en zorgvuldig te boek gesteld, voorlegden
aan een verbaasde en verrukte wereld?
Lange en moeizame reizen waren het, die
Lönnrot meer dan honderd jaar geleden
ondernam, teneinde de verzen op te teeke
nen. die hij allerweg in Karelië kon hooren
zingen door de runen-zangers geen ge
schoolde krachten, maar eenvoudige men-
schen uit een eenvoudig volk met ineen
geslagen handen tegenover elkander zit
tend, en al reciteerend de lichamen wiegend
op het rhythme van een melodieus wijsje in
mineur.
De Kalevala vereert den mensch om zijn
zelfstandigheid, zijn weten, zijn kunnen. Het
is, voor wie Finland kent. geen wonder. Wij,
Nederlanders, die met honderden landge-
nooten op een vlerkanten kilometer wonen,
kunnen de eenzaamheid van het leven op
het Finsche platteland met onze verbeelding
nauwelijks omvatten. Gemiddeld haalt Fin
land, gemeten over het geheele land, elf
menschen per vierk. k.m., in het Zuiden,
waar langs de kust de groote centra liggen:
Turku, Helsinki, Viipuri, de oude Kareli-
sche hoofdstad, die bij den „vrede" van Mos
kou den Russen in handen viel loopt de
bevolkingsdichtheid tot zoowat 45 man per
vierk. km. op, maar daartegenover reikt het
Noorden niet verder dan een mensch per
millioen vierk meters, en Karelië vooral
het Russische deel er van haalt zelfs dat
minimum niet. Wie, als de Fin, aangewezen
is op zich zelf. wordt een vereerder van het
persoonlijke, een vriend van de vrijheid, voor
de rol van kuddedier ganschelijk ongeschikt.
De eenzaamheid heeft de Finnen gestempeld
tot harde werkers, zelfstandige menschen,
sober van levensstijl, gewapend met een die
pen vrijheidszin, waarachtig in hun gast
vrijheid, gespeend van alle veroveringszucht,
maar bereid eiken belager van hun land te
weerstaan.
Vrijheid! Dat is de droom van de Fin
nen geweest temidden van alle stormen,
die een bewogen geschiedenis deed razen
óver him land. Vrijheid droomden zij in de
eeuwen, toen Finland nauw verbonden was
met Zweden, van welk tijdperk de resten
nog veelvuldig en in velerlei vormen terug
zijn te vinden. Van vrijheid vooral in de
ruim honderd jaren van toenemend schrik
bewind onder vier tsaren, waarvan de eer
ste in 1809 de verkrijging van Finland dan
ken mocht aan de boosheid van Napoleon
op de recalcitrante Zweden. Speelbal te
zijn tusschen grootere machten ziedaar
het harde lot, Finland door zijn ligging
toebedeeld. Zijn historie is er een van ein-
delooze oorlogen, waarbij het land zelf
meer prooi was dan partij, totdat einde
lijk in 1918. ook voor de Finnen het uur
van de vrijheid sloep. Nicolaas, wiens re
geering over het grootvorstendom Finland
een opstapeling was van vergrijpen aan
den eed op de Finsche vrijheid, eens in de
oud-Borgasche kerk door Alexander afge
legd, en sindsdien door al zijn opvolgers
plechtig bekrachtigd. Nicolaas zond in de
persoon van Bobrikoff al de verschrikkin
gen van zijn absolutistische terreur over
het wijde Finsche land. Zijn dagelijksche
woordbreuken verbitterden niet de Finnen
alleen, maar joegen heel beschaafd Europa
het bloed naar de kaken. Maar de man,
die de wereld naar Den Haag noodde om
er te spreken over verzekering van vrede,
liet Fin en .niet-Fin kloppen aan doove-
mansdeur. Bobrikoff regeerde in Finland,
en hij deed het met ijzeren hand. Het
doel? Ten onder brengen van de restan
ten van de Finsche vrijheid, vestigen van
Ruslands totale macht aan de boorden van
de Oostzee. De „Drang nach Westen" bleek
sterker dan de trouw aan eigen gegeven
woord.
Vrijheid. De Finnen lieten het allengs
niet meer bij droomen. Zij dromden samen
en begonnen een grimmig verzet tegen hun
meedoogenloozen tyran. Eeuwen lang wa
ren hun grenzen heen en weer geschoven
naar de wisseling van de krijgskansen.
Nimmer was acht geslagen op hun recht
matige verlangens naar een vreedzaam le
ven in een eigen staat, omvattend allen,
die daarin naar aard en beschaving, naar
godsdienst en herkomst thuis behoorden.
Maar de droom was gebleven en Bobri-
koffs slagen op den Finschen vrijheidszin
maakten de Finnen slechts verbetener in
hun verzet. Nam ooit vrijheidsverlangen
nobeler vormen aan dan in die dagen rond
1900, toen het in getale kleine, maar in ka
rakter groote, Finsche volk zich aangord
de tot een geweldloos verzet, tot een „non
coöperatie" die de Russen tot wanhoop
dreef, en die geadeld werd door een on
wrikbaar vertrouwen op den Allerhoogste,
die, naar rotsvast Finsch geloof, eenmaal
dit volk leiden zou uit de verdrukking naar
de vrijheid? Hoe aangrijpend moeten de
j oogenblikken zijn geweest, waarin duizen-
den en duizenden zich verzamelden aan
het station van Helsinki, om bij het ver
trek van den trein naar Petersburg. die een
Finsche petitie, in 10 dagen geteekend
door 523.931 mannen en vrouwen uit ge
heel Finland, naar den tsaar zou brengen,
den gedelegeerden het ook ons welbekende
lied toe te zingen: „Een vaste burcht is
onze God." En zie in 1918 werd de droom
werkelijkheid. Nog dreigde een oogenblik
de Russische greep, nog scheen het alsof
den Finnen de vrijheid zou ontgaan. Maar
uit den baaierd van een burgertwist, waar
in Duitsch ingrijpen mede gewicht in de
schaal legde, verrees de vrije onafhanke
lijke republiek Finland, die sedertdien niets
ongedaan heeft gelaten om 't goed recht
der Finnen op een eigen staatsleven door
uitnemend bestuur en daden van groote
economische en cultureete beteekenis te
bevestigen.
Vrijheid! helaas: voor de Oost-Kare-
liërs sloeg haar uur niet. Bij den vrede van
Dorpat in 1920 moest Finland de districten
Repola en Porajaervi aan de Russen af
staan, en toezien, dat ook het overige deel
van het huidige Russische Oost-Karelië
aan het bestuur van Lenin en de zijnen
werd overgelaten. Dwars door Karelië,
dwars door het land van de „Kalevala"
snijdt een willekeurige grens als een
zwaard door het hart van het Karelische
volk. Viipuri bleef Finsch, het Ladogameer
werd tusschen de beide buren in tweeën
gesneden en verder naar het noorden ver
hakte macht niet recht! de Kareliërs
in Finnen en Russen.
De vrede van Dorpat was zoomin een
einde als de vrede van Noeteborg, van
Tayssinae, van Stolbova. van Ussikaupunki,
van Turku, van Vaeraelae of van Hamina
een einde beteekende. Nauwelijks twintig
jaar later ondernamen de Russen Le
nin was door nieuwe tsaren: Stalln en Mo-
lotof afgelost wederom een aanval op
de Finsche vrijheid en bij den vrede van
Moskou van 12 Maart 1940 kwam groot
leed over het Finsche volk: de Oostgrens
verschoof in Westelijke richting, honderd
duizenden Kareliërs vooral van de land
engte namen de wijk, Viipuri viel ten
tweeden male in Russische handen, 't La
dogameer werd 'n Russische binnenzee, de
Oostkareliërs, wel verre van vrij te worden,
zagen duizenden nieuwe onvrijen trekken
binnen de politieke grenzen van hun
slechts in schijn onafhankelijke republiek.
Mocht Lenin nog oog hebben gehad voor
het recht der Kareliërs,op een eigen leven
binnen de Russische republiekenfederatie,
Stalin kende slechts één oogmerk: Russi
ficatie. Hij trok zooveel zuiver Russisch
gebied bij de Oost-Karelische sovjetrepu
bliek, dat in het bestuur niet één Kareliër
meer overschoot en hield razzia's onder
zijn partijgenooten met het doel, de Kare
lische er uit te werken en de zuiver-Rus-
sische in hun plaatsen te stellen.
Maar van de vrijheid geldt, wat Cats van
de waarheid zegt: „Al leyt zij in een graf,
al dat haar druckt, dat moet eraf."
Nooit bogen de Kareliërs de hoofden:
nooit legden de Finnen zich bij de vertre
ding van het vredesverdrag van Dorpat
neer. En nu opnieuw het vuur is uitgesla
gen, dat eeuwen lang ginds smeulde of
brandde, nu schrijven de Finnen een defi
nitieve oplossing van het Karelische vraag
stuk in het vaandel van hun verdedigings-
krijg tegen den altijd weer naar het Wes
ten dringenden Rus. En in de eenzaamheid
van het Karelische land zal in deze dagen
in menig hart het gebed oprijzen, dat in
den drie en veertigsten zang van de „Ka
levala" van Vaeinaerpoeinens lippen komt:
Geef, o Jumala, ons voorspoed,
Schenk ons, Schepper, uwen zegen,
Laat ons altijd vreedzaam leven
Laat ons steryen eens met eere
In dit dierbaar land Suomi
In dit heerlijk-schoon Karelien!
En waar ritmeester Freudemann vertelt,
wat hij gezien heeft in de sovjet-unie, in
het „paradijs" der bolsjewisten, daar
heerscht een voelbare spanning, daar wor
den kreten van afschuw met moeite onder
drukt. In de couranten heeft men de ver
slagen der journalisten, die onder het ge
hoor van ritmeester Feudemann waren,
gelezen. Het waren artikelen waarin de
naakte werkelijkheid beschreven werd.
De waarheid die vastgesteld werd, niet al
leen door ritmeester Freudemann, maar ook
door de hem vergezellende verslaggevers uit
Amerika, Finland, Zweden, Spanje, Hon
garije, Turkije en Japan, is zoo afschuwelijk,
dat hieraan een einde gemaakt moet wor
den!
Dit kan alleen, indien het bolsjewisme
met wortel en tak wordt uitgeroeid.
Reeds werd de directe bedreiging van
Europa, door de legers van het nieuwe
Duitschland van Adolf Hitler, afgewend.
Thans komt het erop aan, de benden van
Stalin te achtervolgen en te vernietigen. Dit
dient afdoende te gebeuren, daarom moeten
alle krachten worden ingespannen, daaraan
moeten ook zooveel mogelijk Nederlanders
deelnemen.
Reeds strijden er duizenden Nederlanders
aan het Oostfront, reeds zijn twee contin
genten vrijwilligers naar Krakau vertrok
ken, maar Nederland telt nog vele tiendui
zenden vastberaden mannen die weten wat
hun plicht Is.
Laten deze niet langer wachten, maar zich
aanmelden bij het:
Vrijwilligerslegioen Nederland,
Koninginnegracht 22, 's Gravenliage.
RADIOREDE VAN MAX BLOKZIJL.
Hedenavond van 7 uur 45 tot 8 uur
spreekt voor de microfoon van den Neder-
landschen Omroep (Hilversum Hl Max
Blokzijl over „Vrijheid van meening in
oorlogstijd."
van hedenavond
tot morgenochtend
De maan kwam heden op te
0.12 uur en ging onder te 14.13 uur
.J
Dit Nummei bevat TWEE Bladen
Binnenland
Nieuwe boter- en vetkaarten voor het tijd
vak van 1830 Augustus (Binnenland,
2e Blad).
Het principieele onderscheid tusschen
„Winterhulp Nederland" en „Nederland-
sche Volks nst" (Binnenland. 2e BI.)
Noodlottig ongeluk te Hoogkerk; man en
vrouw verdronken (Laatste Berichten,
le Blad).
Buitenland
Duitsche successen in het Oosten (le Blad).
Aanslag op Japanschen minister Hiranoema
(le Blad).
ZIE VOORTS „LAATSTE BERICHTEN"
EERSTE BLAD.
