BINNENLAND
Ons Kort Verhaal
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 31 Mei 1941
Derde Blad No. 24901
82sfe Jaargang
Ned. Indië en Japan
VRAGENRUBRIEK
MOEILIJKHEDEN MET IW BELASTINGEN?
Hoogstraten's Boekhoudbureau, Cronesteinkade 20, Leiden, Telef. 25754
Het ringetje
LAND- EN TUINBOUW
Gemengd Nieuws
ONDERHANDELINGEN IN KRITIEK
STADIUM.
Domei meldt uit Tokio:
In een commentaar op het „hoogst kritieke
stadium" dat bereikt is in de onderhande
lingen te Batavia wordt in de bladen van
het Asaho Sjimboen concern geschreven, dat
het bestuur van Nederlandsch Indiè na de
ineenstorting van Nederland een houding
aan den dag heeft gelegd, uitgaande naar
het streven naar een rationeele aanpassing
der economische betrekkingen met Japan.
Later werd de Nederlandsch Indische hou
ding echter strakker, waarbij een krachtige
economische druk gestadig werd uitgeoefend
door Groot-Brittannië en de Vereenigde
Staten tegen Japan. In September j.l. zond
de Japansche regeerirtg Isjizo Kobayasji,
den minister van handel en industrie, als
specialen afgezant naar Batavia voor het
voeren van economische onderhandelingen
met de Nederlandsch Indische autoriteiten
voor de wederaanpassing van de economi
sche betrekkingen tusschen de beide landen
langs vreedzame wegen. Kenkisji Josjizawa,
de vroegere minister van buitenlandsche
zaken, is in December j.l. naar Batavia ge
zonden door de Japansche regeering als op
volger van Kobayasji, die naar Tokio was
teruggekeerd, na een gedeeltelijke overeen
komst Aiet het Nederlandsch Indische be
stuur tot stand te hebben gébracht.
De anti-Japansche houding van het
Nederlandsch Indische bestuur is van dien
aard, aldus de genoemde bladen, dat het
weigert in strijd met zijn belofte, materialen
aan Japan te leveren.
Tien dagen zijn verstreken zonder eenig
antwoord van de Nederlandsche regeering
sedert de vice minister van buitenlandsche
zaken, Ohasji, den Nederlandschen gezant,
generaal Pabst, op 19 Mei uitnoodigde een
bezoek te brengen aan het departement van
buitelandsche zaken en de Nederlandsche
regeering verzocht haar houding jegens
Japan te herzien.
De Asahi Sjimboen voegt hieraan toe: de
uiterst delicate toestand kan zich ontwik
kelen al naar gelang van het antwoord der
Nederlandsche regeering, dat binnen afzien-
baren tijd kan komen.
De Kokoemin Sjimboen verklaart, dat
Japan gedwongen zou kunnen worden „be
langrijke besluiten te nemen" op grond van
de komende stappen van Nederlandsch Indië
met inbegrip van een terugroepen van den
Japanschen specialen afgezant, Kenkisji
Yosjizawa, uit Batavia. Onnoodig te zeggen
aldus het blad dat eehige derde
mogendheden achter de anti-Japansche
houding staan, welke wordt aangenomen
door Nederlandsch Indië. Alle verantwoor
delijkheid voor de gevolgen eener mogelijke
mislukking van de besprekingen te Batavia
moet echter gedragen worden door Neder
landsch Indië. Het blad gelooft, dat Japan
zal overgaan tot volledigen opbouw van een
sfeer van gemeenschappelijke welvaart in
groot Oost Azië op een andere wijze.
Nader meldt het D.N.B. uit Tokio:
De onderhandelingen zijn definitief op
het doode punt aangekomen. Men ziet van
Japansche zijde geen mogelijkheid meer om
deze situatie, gezien de houding der Neder
landsch Indische autoriteiten, te wijzigen.
Deze autoriteiten moeten beschuldigd wor
den, zoo zegt Domei, van onoprechtheid en
volkomen afhankelijkheid van Engeland en
Amerika.
De Nederlandsche delegatie, die de econo
mische onderhandelingen met Japan leidt,
heeft bekend gemaakt, dat het Nederlandsch
Indië onmogelijk is een beslissend antwoord
op de Japansche voorstellen nog in den
loop van deze week te geven. Er werd ge
weigerd een nadere verklaring af te leggen.
LOONKORTING EN AFHALEN VAN
PERSOONSBEWIJS.
NEDERLANDSCHE BEDRIJFSLEIDERS
IN DUITSCHLAND.
Een aantal Nederlandsche bedrijfsleiders,
die zich momenteel op uitnoodiging van
het Duitsche arbeidsfront op een reis in
Duitschland bevinden, arriveerde in de
Zwabisohe gouwhoofdstad Augsburg, om
daar het nationaal-socialistisch modelbe-
drijf Bemberg te bezichtigen.
Na verder de wereldberoemde gouden
zaal van het Augsburgsche raadhuis te heb
ben bezocht, verlieten de bedrijfsleiders
Augsburg, om de reis voort te zetten.
Te voren was reeds een bezoek aan Neu
renberg gebracht. Daar werden de partij-
terreinen met hun gebouwen en de K.D.F.-
st-ad bezocht, alsook een aantal modelbe-
drijven en eenige gebouwen der oude stad,
o.a. het raadhuis.
„VREUGDE EN ARBFJD'r NAAR
NOORD-FRANKRIJK.
Een zeer groot aantal Nederlandsche ar
beiders heeft werk gevonden in Noord-
Frankrijk. Zij bevinden zich dikwijls op
plaatsen, waar weinig verstrooiing is en
bovendien missen zij het contact met hun
vaderland.
„Vreugde en Arbeid" heeft nu een plan
gemaakt, dat, nadat eenige dagen geleden
overleg is gepleegd met de werkgevers in
vder dienst de arbeiders in Noord-Frank-
hjk werkzaam zijn, waarschijnlijk spoedig
tot uitvoering zal kunnen worden gebracht.
Ongeveer eind Juni zal een cabaretgroep,
dertien leden sterk, een tournee maken
door de steden en dorpen, langs de kam
pen en barakken in Frankrijk, waar zich
de Nederlandsche arbeiders bevinden.
DE DISTRIBUTIE.
Van bevoegde zijde deelt men ons mede,
dat de afschaffing van de gewoonte, om
bonnen nog eenige dagen na afloop van
de distributieperiode, voor welke zij zijn
geldig verklaard, te laten gebruiken geen
verderee beperking voor den consument
beduidt. Deze maatregel vindt zijn uitslui
tend motief in administratieve redenen, n.l.
dat het bij het vrij groot aantal artikelen,
dat onder de distributieregeling valt, samen
ongeveer dertig, allengs zoowel voor het
Publiek als voor den detaillist zeer moeilijk
tterd hierin orde op zaken te houden.
Eenige administratieve vereenvoudiging
tterd dringend gewenscht.
De persdienst van het N.V.V. meldt:
Het N.V.V. ontving de laatste dagen ver
schillende klachten van arbeiders, wier
loon niet werd uitbetaald voor het verlet,
dat zij voor het in ontvangst nemen van
het persoonsbewijs moesten maken. Het N.
V.V. vestigt er daarom in dit verband de
aandacht op van de werkgevers, dat het
hier een door de overheid opgelegde ver
plichting betreft en dus op artikel 1638c
ten derde van het burgerlijk wetboek van
toepassing is. Dit artikel zegt, dat de ar
beider zijn aanspraak op het naar tijds
ruimte vastgestelde loon voor een korten
naar billijkheid te berekenen tijd, behoudt,
wanneer hij, hetzij tengevolge van de ver
vulling eener door wet of overheid zonder
geldelijke vergoeding opgelegde verplich
ting, welke niet in zijn vrijen tijd kan ge
schieden. hetzij tengevolge van zeer bijzon
dere, buiten zijn schuld ontstane omstan
digheden, verhinderd is geweest zijn arbeid
te verrichten.
Het is ten aanzien van het bovenvermel
de duidelijk, dat deze doorbetaling van het
loon door het college van rijksbemiddelaars
niet als loonsverhocging wordt beschouwd.
Het N.V.V. dringt er dan ook bij de werk
gevers ten sterkste op aan, dat zij in dit
opzicht den arbeider niet te kort doen en
hem het voor het afhalen van het per
soonsbewijs noodzakelijke verlet, gewoon
doorbetalen.
C. S. F. te O. - Als geweigerd wordt te be
talen, hebt u slechts door het instellen van een
rechtsvordering kans, dat door rechterlijke uit
spraak de huurder tot betaling verplicht wordt.
Misschien valt u in de termen voor kostelooze
behandeling of tegen verminderd tarief.
J. v. G. te V. - Ook ten opzichte van den
nieuwen eigenaar is het huurcontract geldig. Als
de huur op schrift voor een bepaalden tijd is
aangegaan, eindigt de overeenkomst op den vast-
gestelden tijd.
Het sluiten van het contract was geoorloofd.
Tracht de zaak in der minne te schikken, des
noods door het betalen van eenige schadeloos
stelling.
Koor van slaboontjes:
„Meiregen, maak dat ik grooter word,
Grooter word,
Groot zijn dat min ik zoo zeer".
LOONBELASTING, OMZETBELASTING, INKOMSTEN- en VERMOGENSBELASTING.
3484
(Ingez. Med.)
DOOR ABLOVA.
Het oude huis, van den grooten weg af
nog juist even te zien tusschen de hooge
boomen, is leeg gekomen. Het zal niet lang
meer duren of de klimop zal over de ramen
kruipen en het onkruid de nu nog gladde
gazons overwoekeren.
„Te koop of te huur." Met het groote
witte bord, dat de oude Jochems bij het
hek in den grond geslagen heeft, is het
onherroepelijke gebeurd: het huis, het
oude, goede, vertrouwde huis zal door een
ander bewoond worden.
Het heeft den jongen mijnheer veel
moeite gekost om tot dit besluit te komen.
Maar wat haalt het aan om het alleen te
blijven bewonen? Jochems, de tuinman, is
al zoo oud, dat hij toch spoedig gepension-
neerd zou moeten worden. De huishoudster
en de meisjes hebben al, toen de oude
mevrouw zoo ziek lag, naar een andere be
trekking omgekeken. Het koetshuis en de
koetsierswoning staan al lang leeg.
Wat bleef er anders voor hem over? Was
het al niet uit piëteit geweest, dat hij met
zijn moeder het te groote huls was blijven
bewonen?
Den laatsten dag doet de jonge mijn
heer nog een keer de ronde. Hij gaat pein
zend en ziet aandachtig om zich heen. Het
is heel stil in huis de anderen zijn van
morgen vertrokken en toch is het vol
van stemmen uit het verleden.
Frank loopt door de lange gangen en de
oude hooge kamers. Er is geen vertrek of
het wekt weemoedige herinneringen in hem
op. Zijn eigen kamer ziet uit op den groo-
ten tuin met den vijver, waarin vroeger de
zwanen dreven. Op den drempel van het
leege vertrek staande ziet hij vreemd ont
roerd naar de doode muren, den kalen
vloer. Hier was het eigen plekje van den
kleinen jongen tot scholier, van scholier
tot volwassen man. Hier heeft hij op een
stillen avond, voor het raam, het moeilijke
besluit genomen om al dit liefs te gaan
verlaten.
Het laatst gaat hij naar de kamer van
zijn moeder aan den voorkant. Zacht ont
sluit hij de deur. De zon schijnt naar bin
nen. Hij ziet haar zitten, dicht bij het ven
ster, zooals ze daar in de laatste jaren,
daar ze moeilijk ter been was, nagenoeg
den geheelen dag zat. Het grijze hoofd, ge
bogen over een handwerkje; het opheffen,
wanneer hij binnen kwam. Haar goede,
warme oogen, die hem zoo dierbaar wa
ren. Haar zachte bevende hand die hem
over het haar streek, als was hij een kleine
jongen
Voorbij, denkt Frank. Hij sluit de voor
deur, haalt zijn two-seater uit de garage
en rijdt door het hek naar buiten. Nog een
keer blijft hij staan en kijkt om naar het
verleden, dat daar, door de late middagzon
beschenen, tusschen het groen omhoog rijst.
De flat in de stad is modern gemeubi
leerd met stalen meubelen. Het kost hem
wel wat moeite om daaraan te wennen en
in stilte verlangt hij menigmaal naar de
gezellige warme sfeer van de ouderwetsche
dingen thuis. Frank is als jongen, bij ge
brek aan omgang met andere kinderen, wat
eenzelvig geweest en dat heeft hij in latere
jaren behouden. Het kost Lubbers, den
eenigen vriend in de stad. dan ook genoeg
moeite om hem eens uit zijn doen te halen
en mee uit te krijgen.
Niet veel heeft Frank uit het oude huis
kunnen meenemen. Een enkel schilderij,
waaraan bijzondere herinnering verbonden
is; wat portretten, wat kleine souvenirs.
Maar er is één ding bij, dat hem bijzonder
dierbaar is. Een ouderwefcsch gouden ringe
tje, dat vroeger zijn grootmoeder, daarna
zijn moeder gedragen heeft. Ja, zoolang het
hem heugt ziet hij het gouden slangetje
met spitse kopje aan zijn moeders vinger.
Het hoorde zij haar zooals haar lieve ocgen
en zachte handen.
Kort voor haar ziekte alsof ze een
voorgevoel had heeft ze het van haar
vinger geschoven en het hem gegeven.
„Zooals vóór mij grootmoeder het droeg,
zoo hoop ik dat eenmaal je vrouw het zal
dragen, jongen."
Op stille avonden haalt Frank het sie
raad uit zijn portefeuille en beziet het met
ontroerde aandacht. Al is het oude huis dan
verloren, dit kostbare stukje van het ver
leden draagt- hij altijd bij zich.
Het wordt winter; dan volgen de lente
en de zomer. Hij gaat 's Zondags wel met
Lubbers en diens vrouw naar buiten, zeilen
op het meer. En dan komt de dag, dat hij
des avonds met grooter devotie dan anders
het ringetje te voorschijn haalt. Hij ziet
liet in gedachten aan den slanken vinger
van een meisje, dat hij nu al maandenlang
op hun Zondagsche uitstapjes heeft ont
moet.
Een week daarna laat hij zijn vrienden
alleen gaan. Des Zondags rijdt hij met zijn
auto naar het oude dorp. Het huis staat
nog steeds te huur. Te oud en niet modern
qenoeg voor den tegenwoordigen tijd, denkt
hij bitter. Hij dwaalt In gedachten door den
tuin en om het huis heen, terwijl de eerste
herfstbladeren al geluidloos naar beneden
dwarrelen, en ziet de toekomst vóór zich.
Lise en hij, hier, in het oude huisIs er
heerlijker gedachte mogelijk? Hij ziet het
bewoond, levend, met kinderstemmen en
vroolijk gezang gevuld zooals vroeger en
ontroerd staart hij naar de blinde ramen,
alsof dat alles al werkelijkheid geworden
is. Denzelfden avond neemt hij zijn besluit.
„Mag ik heel eerlijk zijn?" zegt Lubbers
aarzelend, wanneer Frank het hem verteld
heeft. „Ikgeloof niet dat Lise geheel
en al bij jou zal passen. Neem me niet
kwalijk, dat ik je dat zoo zeg, beste jon
gen. Is ze niet wat oppervlakkig? Zullen
jullie, jouw gevoelige aard in aanmerking
nemend, wel harmonieeren?"
„Je kent haar niet," zegt Frank opge
wekt. „Anders zou je dat niet beweren. Ik
geloof, dat we heel gelukkig zullen zijn."
„Ik hoop het van harte," antwoordt Lub
bers warm.
De herfst komt met donkere, winderige
avonden, wervelende bladerstormen en
drenserige regens. Waarom aarzelt Frank
nog? Eindelijk, op zekeren avond, als Lise
en hij voor den open haard op zijn kamer
zitten, doet Frank wat hij den laatsten tijd
a) honderd keer in gedachten beleefd heeft.
Hij haalt eerbiedig het ringetje uit zijn
portefeuille en schuift het aan haar vin
ger. In dit voor hem plechtige oogenblik
is het alsof het grijze hoofd van zijn moe
der hem uit het schemerduister lachend
toeknikt.
„Wat een aardig dingetje," zegt Lise.
Hij vertelt haar, terwijl het knappende
houtvuur dansende schaduwen op de mu
ren werpt, de geschiedenis van het sieraad,
dat hem zoo dierbaar is. Het oude huis gaat
weer leven in zijn gedachten; hij beleeft
zijn jeugd, wordt ouder, studeertMaar
altijd wanneer hij thuis komt is daar ook
de zachte moederhand met het gouden rin
getje.
„Zooals vóór mij grootmoeder het droeg,
zoo hoop ik dat eenmaal je vrouw het zal
dragen," herhaalt hij ontroerd. „En nu,
Lise
„Wat een aardig dingetje," zegt ze nog
eens; ze schuift het van haar vinger en
bekijkt het. „Een slangetjegrappig."
De droom van het oude huis zal niet ln
vervulling gaan.
Dagen achtereen wacht Frank op de
vraag die ze hem stellen moet. Maar Lise
vraagt niets. Wanhopig maakt hij toespe
lingen. Tevergeefs. Ja, moet hij na een
week zichzelf bekennen, Lubbers heeft toch
gelijk gehad. Wij passen niet bij elkaar. Ik
«ou haar ongelukkig maken en zij mij.
Nog een keer gaat hij naar het dorp;
voor den laatsten keer dwaalt hij door de
stille, verlaten kamers. Een afscheid voor
goed. Dan rijdt hij naar den notaris en
zegt, dat hij met het bod, dat deze hem
een paar dagen geleden gedaan heeft, ac-
coord gaat. Hij zet zijn handteekening. Het
oude huis is verkocht.
Thuis gekomen schrijft hij Lise een af
scheidsbrief. Het zal haar niet al te veel
zeer doen, weet hij opeens met pijnlijke
zekerheid.
En dan bergt hij het gouden ringetje.dat
zij dien avond achteloos op tafel liet liggen
en dat zij nimmer miste, met een teeder
gebaar in zijn portefeuille.
(Auteursrecht voorbehouden).
(Nadruk verboden).
VRAGEN EN ANTWOORDEN.
Vraag: Ik teel dezelfde hoeveelheid aard
appelen als in het vorige jaar, n.l. 20 Aren. Moet
ik daarvan in het a.s. najaar van inleveren?
J. H. de W. te H.
Antwoord: U doet het best in dezen in uw
plaats van inwoning bij de officieele crisis
instanties ten gemeentehuize te informeeren
Het is moeilijk te zeggen, welke bepalingen t.z.t
zullen gelden.
Vragen op tuinbouwgebied aan de
Redactie onder motto „Tuinbouw".
ALS SCHILDER VERMOMD.
Inbrekerslist.
Een familie in Badhoevedorp heeft dezer
dagen, naar de Tel. meldt, bezoek gehad van
een inbreker, wien het aan brutaliteit niet
ontbreekt. De man had zich in het werkpak
van een huisschilder gestoken en men zou
aan zijn witte overall met de noodige verf-
vlekken en aan de manier, waarop hij den
verfkwast hanteerde, niet zeggen dat hij tot
het inbrekersgilde behoorde in plaats van
tot het schildersgilde. Bewoners van Bad
hoevedorp, die hem om een villaatje van een
bekende familie in het dorp zagen scharre
len en met kennersblik zoowel de voor- als
de achterzijde van het huis zagen opnemen,
meenden niet anders dan dat het huis een
goede beurt zou krijgen. Niemand schonk er
aandacht aan, dat do schilder aan de ach
terzijde een keukenruit uit het kozijn sneed
en vervolgens snel naar binnen glipte. „Ze
ker binnenwerk," dachten de buren.
De kruideniersbediende, die tijdens het
schildersbezoek aankwam om boodschap
pen te brengen, vond het wel vreemd, dat
hij langer dan gewoonlijk moest wachten en
ten slotte, toen de voordeur openging, een
schilder voor zich zag staan, die hem zeer
vriendelijk te woord stond.
„Is mevrouw niet thuis?" informeerde de
bediende.
„Neen, man, je hebt het slecht getroffen,
ze is net de deur uit, maar ze komt weer
gauw terug. Zet het mandje met de bood
schappen daar maar neer, dan vindt ze het
straks wel. Ik zal haar in ieder geval zeg
gen, dat je er geweest bent."
En dezen viendelijken raad gaf de schil
der met zijn verfkwast in de hand zoo rustig,
dat de bediende geen oogenblik argwaan
kreeg. Hij gaf het mandje met de bood
schappen over en vroeg den onbekende of
hij aan mevrouw wilde zeggen, dat hij de
theebonnen den volgenden dag wel zou ko
men halen.
„Komt in orde hoor," zei de schilder, die
de voordeur sloot en binnen weer „aan het
werk" ging. Toen mevrouw thuiskwam, was
de schilder al verdwenen en met hem alle
costuums van haar man, dassen, boorden,
zakdoeken, alsmede de kostbare pakjes
thee, die de kruidenier net had gebracht.
In de woning was alles overhoop gehaald
en waren verschillende deuren geforceerd.
DOOVE MAN OVERREDEN.
Op den onbewaakten overweg onder Voor
stonden bij Zutphen is de 68-jarige doove
landbouwer H. Barmentloo uit Tonden onder
een losse locomotief geraakt. Het slacht
offer was terstond dood.
GEVAARLIJK SPEELGOED.
Gisterochtend beging de 16-jarige M. H.
te Boxtel de onvoorzichtigheid een projec
tiel, dat hij had gevonden, te demonteeren.
Het voorwerp ontplofte en de knaap werd
aan het onderlichaam zoo ernstig gewond,
dat hij in hopeloozen toestand naar het
ziekenhuis is vervoerd. (N.R.Crt.)
ZAANDAMSCHE RECHERCHE DOET
GOEDE VANGSTEN.
Autoladingen gestolen goederen in beslag
genomen.
Arresteerde de Zaandamsche recherche
eergisteravond een drietal Zaandammers,
dat zich schuldig gemaakt had aan diefstal
en heling van partijen olie, toebehoorende
aan de oliefabrieken het Hart en de Zwaan,
gisteren sloeg zij een nog beteren slag. Zij
legde do hand op den dertigjarigen Zaan
dammer K„ die ongeveer een jaar lang in
Zaandamsche zaken inbraken gepleegd
heeft. Bij een huiszoeking in zijn woning
kon de politie eenige autoladingen gestolen
goederen terugvinden. De collectie varieerde
van een kachel en een naaimachine tot
doozen laurierdrop. K. bekende reeds een
tiental inbraken. Van verscheidene heeft
de politie nimmer aangifte gekregen.
DRIE PEUTERS WILDEN NAAR
FRANKRIJK.
De oudste was zeven jaar.
Drie broertjes uit Deri^Bosch, van wie de
oudste zeven jaar, de middelste vier en de
jongste drie jaar oud was, zijn op weg ge
weest naar Frankrijk, ten einde daar hun
vader te bezoeken, die daar werkzaam is.
Zij vonden het zoo erg, dat ze hun vader
in langen tijd niet hadden mogen zien, dat
ze besloten naar hem toe te gaan en hem
mee terug te brengen.
Gedrieën zijn de kinderen op stap gegaan,
nadat ze op initiatief van den oudste hun
spaarpotten er aan hadden gewaagd.. Naar'
hun meening met voldoende geld op zak om
de verre reis te maken, kochten ze aan het
station een perron kaartje en klommen in
den eersten trein den beste, die er aan
kwam.
Een controleur maakte echter onverwacht
een einde aan de uitvoering van hun kor
date plan, want toen hij de perronkaartjes
zag en vroeg, wat de peuters wilden, wist hij
al heel spoedig, wat hem te doen stond. Het
drietal, tranen met tuiten schreiend, werd
naar het bureau van den stationschef ge
bracht. De groote man met de roode pet en
de gouden biezen prees het trio om hun
liefde, maar bracht het tevens aan het ver
stand, dat kleine kinderen beter doen met
bij moeder thuis te blijven dan vader in een
vreemd land te gaan zoeken.
Hij waarschuwde de politie, die de kna
pen weer bij moeder bracht.
DE SLUIKHANDEL IN ROGGE.
Het onderzoek in de zaak van den sluik
handel in rogge met als doel groote hoe
veelheden in België binnen te smokkelen,
heeft tot nieuwe arrestaties geleid.
De opsporingsambtenaren en marechaus
sees hebben nog twee personen aangehou
den, die betrokken zijn bij het koopen te
gen hooge prijzen van rogge te St. Michiels
gestel en Berlicum en In verband met den
verkoop van roggemeel aan bakkers.
Thans is op twee Tilburgenaren de hand
gelegd, terwijl verwacht kan worden, dat
nog meer personen zullen worden gear
resteerd. In totaal zitten thans reeds acht
personen in verzekerde bewaring. Het ge-
heele complot zal zich voor den economl-
schen rechter te Den Bosch hebben te ver
antwoorden.
HIJ AARZELDE BIJ HET OVERSTEKEN
VAN EEN STRAAT.
Op de Oldenzaalschestraat te Hengelo
werd de 64-jarige B. Hobbelink uit Enschedé,
na een bezoek per fiets aan zijn zoon, door
een auto gegrepen en gedocd. Bij het op
rijden van de .straat weifelde de man, wilde
terugkeeren, doch werd door den snelrijden
den auto gegrepen en in een sloot geslin
gerd. Het slachtoffer was onmiddellijk dood.
