LEID5CH DAGBLAD - Eersle Blad
Woensdag 26 Maart 1941
Mofsoeoka in Duitschland
Rede van Tswetkowitsj
Op grensstation aangekomen
Receptie in kasteel
Belvédère
Bezoek aan den Fuehrer
Telegramwisseling Tusschen Hitler
en Prins-Regent Paul
IJsland bij
operatiezone betrokken
Wijziging Italiaansche
legerleiding in
Noord-Afrika
Zuid Slavische ministers
weer vertrokken
Het scheepvaartverkeer
van Amerika naar
Engeland
De vliegtuigbouw in
Amerika
ENGELAND BESCHULDIGD.
ï>e schuld aan deze ontwikkeling ligt
▼oor de geschiedenis uitsluitend bij Enge
land. Van de consequenties dezer oorlogs
verklaring was Engeland zich toen nauwe
lijks bewust Men bevond zich daar wel
licht nog steeds in machtsdenkbeelden, zoo
als die in den tijd vóór den wereldoorlog
heerschten en men geloofde wellicht ook
thans, zooals reeds eenmaal tevoren,
Duitschland weer door bijzondere methoden
en door de mobilisatie van de heele wereld
te kunnen bedwingen.
Wel zelden heeft een staat in de ge
schiedenis zich zoo verschrikkelijk vergist.
(Injicz Med.)
Want toen het duidelijk wérd, dat Enge
land den oorlog wilde heeft Duitschland
gehandeld en zich „ingesteld" op gerecht
matigden afweer. Terwijl nu echter Enge
land. welks machthebbers dezen oorlog
zonder eenige reden hebben ontketend,
reeds van den aanvang af er naar heeft
moeten streven andere volken voor zijn be
langen te laten doodbloeden en sindsdien
steeds weer tracht nieuwe staten in dienst
te stellen van zijn oorlogvoering, heeft
Duitschland het steeds als zijn hoogste
doel beschouwd, den oorlog te localiseeren
en met zijn eigen krachten evenals met die
van het naast Duitschland getreden geal
lieerde Italië te eindigen. Het heeft der
halve tot dusverre ook geen enkelen ande
ren staat verzocht, het zijn militaire hulp
in den strijd tegen Engeland te bieden.
Wel echter heeft Duitschland er met de
in het drie-mogendhedenpact vereenigde
staten belang bij, dat in de eerste plaats
elke verdere door Engeland bedoelde oor
logsuitbuiting wordt voorkomen, dat in de
tweede plaats de voorwaarden in het leven
worden geroepen om den nieuwen vrede
in Europa en Oost-Azië eindelijk eens aan
te passen bij de belangen van die naties,
welke van zins en vastbesloten zijn om in
de toekomst in vrede en vriendschap met
elkander te leven en dat in de derde plaats
vooral een duurzame vrede in het leven
wordt geroepen, die het onmogelijk maakt,
dat het, in strijd met de continentale be
langen. een andere mogendheid gelukt door
het uitspelen tegen elkander van Europee-
sche staten steeds weer nieuwe oorlogen
op te roepen en daarmede niet -alleen den
vrede, maar ook de welvaart van alle Euro
peesche volkeren steeds opnieuw te be
dreigen
Thans staan derhalve Duitschland, Italië
Honearij. Japan Roemenië, Slowakije. Bul
garije en Zuid-Slavië in den geest van een
nieuwe solidariteit naast elkander om voor
al elke verdere poging tot uitbreiding van
den oorlog te verhinderen. Daarbij staat de
jonge wereld aan onze zijde. Voor de eer
ste maal zal het daarmede in de geschie
denis ook gelukken, een redelijke nieuwe
orde in Europa volgens de gezichtspunten
van de continentale belangen te verwezen
lijken. In Oost-Ozië zal het niet anders
zijn. Het moet het doel zijn der in het drie-
mogendhedenpact verbonden groote mo
gendheden en der daarbij aangesloten sta
ten er zorg voor te dragen, dat een Europa
en een Oost-Azie ontstaan, waarin deze
staten, vrij van vreemde invloeden en in
triges, hun eigen volksche en cultureele
leven opbouwen en hun volkeren kunnen
leiden naar een langen vredestijd en daar
mede ook naar een gelukkige oeconomi-
sche toekomst.
DE NIEUWE ORDE OP DEN BALKAN.
Bijzonder zegenrijk echter, daarvan zijn
wij overtuigd, zal deze toestand op den
Balkan blijken, die steeds een speciaal ter
rein van actie voor vreemde invloeden is
geweest, waardoor hij maar al te vaak tot
uitgangspunt van groote Europeesche con
flicten.
Duitschland zelf, ik spreek dit hier
plechtig uit heeft op deze gebieden noch
territoriale, noch politieke belangen. Zijn
onmiddellijke doel is slechts te verhinde
ren, dat een vreemde mogendheid zich
meester maakt van dit gebied om vandaar
uit de mogelijkheden te vinden voor de
voortzetting van den Europeeschen oorlog
Het zal echter zijn einddoel uitsluitend zijn
mede te helpen aan het tot stand brengen
van een orde, die dit voor heel Europa zoo
belangrijke gebied volgens rechtvaardige
en verstandige beginselen pacificeert, zijn
oeconomische mogelijkheden daardoor ont
sluit en zoo ten prof ij te van allen doet
gedijen.
Dat Zuid-Slavië bij deze nieuwe ordening
in een toekomstig bloeiend Europa de daar
aan toekomende plaats op den Balkan zal
innemen is een noodzakelijke consequentie
van zijn toetreden van vandaag tot het
drie-mogendhedenpact. van Berlijn. Ik
wensch derhalve het Zuid-Slavische volk
en zijn regeering uit naam van de hier
bijeengekomen staten en in het bijzonder
uit naam van het Duitsche volk en zijn
Führer op de meest hartelijke wijze geluk"
De Zuid-Slavische premier legde volgende
verklaring af:
Het voornaamste doel en bijna het eenige
doel der buitenlandsche politiek van Zuid-
Slavië was en blijft, voor het Zuid-Slavi
sche volk den vrede te bewaren en zijn vei
ligheid te versterken. In den geest van deze
politiek was ons streven in de eerste plaats
steeds op de consolidatie van vreedzame en
vriendschappelijke betrekkingen jegens de
naburen gericht, om den vrede aan de
grenzen, de vrijheid, de onafhankelijkheid
en de staatkundige eenheid te verzekeren.
Met h»t Groot-Duitsche Rijk heeft Zuid-
Slavië reeds voor en ook na de verbinding
der gemeenschappelijke belangen de beste
betrekkingen onderhouden, welke van
vriendschap en volkomen vertrouwen door
drongen waren. De nuttige resultaten van
deze politiek zijn vooral in een reeks be
langrijke gebeurtenissen tot uiting geko
men, welke zich van het jaar 1934 af tot
de handeling van heden in de betrekkingen
tusschen beide landen hebben voorgedaan.
Zui-Slavië heeft reeds van zijn bestaan af
steeds gevoeld en er ook in het bijzonder
waardeering voor gehad, dat men in
Duitschland steeds een juiste opvatting
heeft gehad van het feit,.dat zijn nationale
eenwording niet de vrucht is van eenigerlei
verdragscombinatie, maar het natuurlijke
besluit vormt van langen en zwaren strijd
der Serven, Kroaten en Slovenen. In dezen
geest heeft Zuid-Slavië in 1937 een belang
rijk verdrag gesloten met Italië. Soortge
lijke vriendschapsverdragen heeft Zuid-
Slavië ook gesloten met Bulgarije en Hon
garije. Aangezien Zuid-Slavië geen eischen
naar buiten heeft te stellen, eischen de vi
tale belangen van zijn bestaan en zijn voor
uitgang, dat het Zuidoosten voor een nieuwe
uitbreiding van den oorlog behoed en de
door den bestaanden toestand ernstig be
nadeelde oeconomische samenwerking op
het Europeesche vasteland versterkt wordt,
evenals ook de samenwerking die den weg
voorbereidt naar de Europeesche pacificatie
de eenige redding van ons Europeesche
vasteland en zijn duizendjarige beschaving.
Want alleen in het teeken van een oprechte
en positieve samenwerking kan Europa den
rol bij de Italiaansch-Fransche wapenst®-
standsonderhandelingen.
Archrief L. D.
(Ingez. Med.)
grondslag vinden voor zijn nieuwe orde, die
in staat zal zijn de oude vooroordeelen en
kunstmatige, moreel'e en materieele hin
derpalen uit den weg te ruimen, onder
welke wij allen thans in Europa te lijden
hebben.
De vredespolitiek van Zuid-Slavië is vol
ledig in overeenstemming met de levensbe
langen en de diepe gevoelens van ons volk.
Alle politieke verdragen, evenals de oeco
nomische, die de laatste jaren door ons land
zijn onderteekend, zijn bezield door den wil
tot verwezenlijking van een beteren en
beter georganiseerden vrede in dit gebied
van Europa. Op den huidigen dag, nu Zuid-
Slavië toetreedt tot het driemogendheden-
pact, gebeurt dit met de bedoeling zijn
vreedzame toekomst in samenwerking met
de landen van het driemogendhedenpact,
Duitschland, Italië en Japan te verzekeren.
Doordat het zijn deel bijdraagt in de orga
nisatie van het nieuwe Europa, vervult het
op deze wijze den hoogsten plicht evenzeer
jegens zichzelve alsook jegens de Europee
sche gemeenschap.
Na de toetreding van Zuid-Slavië tot het
dne-mogendhedenpact, gaf de Führer m
het kasteel Belvédère een receptie, waar
aan de te Weenen aanwezige vertegen
woordigers der regeeringen van het pact
deelnamen. Op zijn tocht van hotel Impe
rial naar kasteel Belvédère bewees een
groote menigte den Führer geestdriftig
huldebetoon.
Aan den daarop volgenden maaltijd na
men behalve de Zuid-Slavische ministers
deel de Italiaansche minister van buiten
landsche zaken, de Japansche en de Ita
liaansche ambassadeur, de Hongaarsche,
Slowaaksche, Roemeensche, Bulgaarsche
alsmede Zuid-Slavische gezanten. Van
Duitsche zijde namen aan den maaltijd,
behalve den Führer en von Ribbentrop,
deel de chef van het opperbevel der weer
macht generaal-veldmaarschalk Keitel, de
rijksleiders dr. Dietrich. Bormann en Bal-
dur von Schirach, de Duitsche ambassa
deur te Rome, de leider van het ministe-
rieele bureau in het departement van bui
tenlandsche zaken alsmede generaal der
infanterie Streccius en generaal der vlie
gers Löhr.
Na den maaltijd begaf de Führer zich
met zijn gasten naar de aangrenzende zaal
waar koffie werd gediend. Nadat de Führer
zich nog eenigen tijd levendig met zijn
buitenlandsche gasten, vooral met de Z.
Slavische ministers, den Italiaanschen mi
nister en den Japanschen ambassadeur
had onderhouden, nam hij van de aanwe
zigen afscheid en begaf zich weer naar
hotel Imperial. (D.N.B.l
De Führer heeft gistermiddag in tegen
woordigheid van den rijksminister van
buitenlandsche zaken, von Ribbentrop, den
koninklij k-Zuidslavischen minister-presi
dent, Tswetkowitsj en den koninklijk-Zuid-
slavischen minister van buitenlandsche za
ken, Cincar Markowitsj ontvangen.
De bespreking van vraagstukken, die voor
beide partijen van belang zijn, verliep in
den geest van de traditioneele vriendschap
pelijke betrekkingen tusschen Duitschland
en Zuid-Slavië.
Zij duurden bijkans een uur.
In aansluiting hierop ontving de Führer
in tegenwoordigheid van den rijks-minister
van buitenlandsche zaken, von Ribbentrop,
den Italiaanschen minister van buiten
landsche zaken, graaf Ciano, voor een on
derhoud, waarbij ook de Italiaansche am
bassadeur te Berlijn, Dino Alfieri en de
Duitsche ambassadeur te Rome, von Ma-
ckensen. tegenwoordig waren.
Naar te Weenen verluidt, is tusschen den
prins-regent Paul van Zuid-Slavië en den
Führer een hartelijke telegramwisseling
gevoerd. Het telegram van prins-regent
Paul aan den Führer luidde als volgt:
„Op den dag. waarop het koninkrijk Z.-
Slavië toetreedt tot het drie-mogendheden
pact, verzoek ik Uwe Excellentie mijn bij
zonder hartelijke wenschen voor het per
soonlijk welzijn van Uwe Excellentie als-
De Japansche minister van buitenland
sche zaken. Matsoeoka, is in den afgeloopen
nacht met zijn gevolg aan het Duitsche
grensstation Malkinia aangekomen. Het
station was versierd met de Japansche en
Duitsche vlaggen en met dennengroen.
Matsoeoka werd namens den Fuehrer en de
Duitsche regeering verwelkomd door am
bassadeur Stahmer, De Japansche minister
begaf zich vervolgens naar de diplomaten-
kamer, waar hij bleef tot het vertrek van
den specialen trein, door de Duitsche regee
ring beschikbaar gesteld.
De Japansche ambassadeur te Berlijn,
Osjima, heeft tegenover eenige Duitsche
bladen verklaard: „De wereld ziet, hoe niet
alleen de pers van Japan, Duitschland en
Italië, maar die van alle landen haar op
merkzaamheid richt op de Europeesche reis
van Matsoeoka. Duidelijker kan niet gede
monstreerd worden, welk een groote poli
tieke beteekenis aan dat bezoek gehecht
wordt. De Japansch-Duitsche samenwer
king wordt immers niet alleen gekenmerkt
door het ontbreken van iedere politieke
tegenstelling, maar brengt in de eerste
plaats het gemeenschappelijke van het doel
naar voren. Deze samenwerking berust op
de gedachte van het vervangen der oude,
vermolmde wereldorde door een nieuwe en
(Ingez. Med.)
op de verwezenlijking dier gedachte.
Daarom is zij niet aan tijd gebonden, zij
vloeit geenszins uit opportuniteit voort,
maar wortelt in de wereldbeschouwing, in
de volksche overtuiging, die voor alle tijden
onveranderlijk is. Daar deze gezindheid, die
beide volken gemeen hebben, heeft het be
langrijke driemogendhedenverdrag vorm
gekregen. Dit verdrag verleent onze oriën
tatie, die op het spoedig scheppen van een
nieuwe orde gericht is, een georganiseerde
stootkracht, die onvoorwaardelijk succes
belooft.
Volken, die van gelijke gezindheid zijn,
aldus vervolgde Osjima, hebben dan ook
niet geaarzeld zdch om de vaan van het
driemogendhedenverdrag te. scharen. Het
bezoek van Matsoeoka wint aan beteekenis,
doordat het plaats vindt op een oogenblik,
dat de wereld vol spanning is en de toe
stand reeds in het teeken van de succes
volle ontwikkeling en vernieuwing staat. Ik
•twijfel er niet in het minst aan, dat het
bezoek van Matsoeoka' zeer zal bijdragen
tot een verdere versterking onzer samen
werking, die van het grootsté belang is voor
den weg onzer beide volken, die door de
voorzienigheid bepaald is. Bovendien zie ik
ln het streven naar den wereldvrede, die in
het verdrag tot uiting komt, de waarborg
voor een schitterende Duitsche overwinning
(DiN.B.)
Officieel wordt uit Berlijn bekend ge
maakt
Als gevolg van de wederrechtelijke bezet
ting van het Deensche eiland IJsland door
Engelsche troepen, wordt den laatsten tijd
door naar Engeland varende blokkadebre
kers gepoogd IJsland als steunpunt te ge
bruiken. Dit feit dwingt Duitschland IJs
land In het operatiegebied rondom Enge
land te betrekken.
De bij de verklaring omtrent de totale
Duitsche blokkade rondom Engeland op
17 Augustus 1940 tot de neutrale scheep
vaart gerichte waarschuwing, dat elk schip
dat zich ondanks deze waarschuwing in het
Duitsche operatiegebied rondom Engeland
begeeft, zich aan het gevaar van vernieti
ging blootstelt en dat voor schade, die
hieruit voortvloeit, door Duitschland geen.
verantwoording aanvaard kan worden,
geldt thans voor het vergroote operatie
gebied. (D.N.B.)
Zooals wij gisteren reeds in een deel onzer
oplage hebben gemeld is maarschalk Ro-
dolfo Graziani op eigen verzoek ontheven
van de functies van chef van den generalen
staf, gouverneur van Llbye en opperbevel
hebber der gewapende maoht in Noord-
Afrika.
Generaal Italo Garibaldi is benoemd tot
gouverneur van Libye en opperbevelhebber
der Italiaansche gewapende macht in N.
Afrika.
De legercorpsgeneraal Mario Roatta,
souschef van den generalen staf van het
leger, is belast met de functie van chef
van den generalen staf.
De divisiegeneraal Francesco Rossi is be
noemd tot souschef van den generalen
staf. (Stefani).
Rodolfo Graziani, markies van Neghelli,
werd op 11 Augustus 1882 in Filettino ge
boren. Na een rechtenstudie koos hij de
militaire loopbaan; in 1911 nam hij in Libye
deel aan den veldtocht. Na den wereldoorlog
pacificeerde hij Cyrenaica, waar hij reeds
(Inge2. Med.)
tot gouverneur was benoemd en hij brak
het verzet van de Senoessi door de verove
ring van Koefra in 1931. In Maart 1935 werd
hij tot gouverneur van Somaliland en com
mandeur van de troepen aldaar benoemd.
Van hieruit leidde Graziani de troepen in
Abessynië binnen, waar hij het front van
Ras Desta doorbrak. Op 5 Mei 1936 volgde
zijn benoeming tot gouverneur van Ita-
liaansch Oost-Afrika en korten tijd later
tot onderkoning van Abessynië. Hij werd
door den hertog van Aosta als zoodanig op
gevolgd, waarna hij den titel van „markies
van Neghelli" verkreeg.
Op 31 October 1939 werd Graziani benoemd
tot ohef van den generalen staf. Hij bleef
daarbij het commando voeren over leger
groep II.
United Press meldt nog uit Rome:
Het aftreden van graaf Graziani vormt
hier algemeen een aanwijzing voor een op
handen zijnde wijziging in de methode der
Italiaansche oorlogvoering in Afrika. Men
gelooft dat thans inplaats van den kolo
nialen oorlog moderne Blitzkrieg-metho-
des en inplaats van kolonistentroepen ge
mechaniseerde eenheden zullen komen.
Generaal Roatta, die de plaats van Gra
ziani inneemt als chef van den staf was
tot nu toe plaatsvervangend stafchef en
zijn opdracht was nauw verbonden met
het inzetten van gemotoriseerde Italiaan
sche troepen aan het Grieksche front.
Roatta is bekend als een intiem vriend
van Mussolini. Hij speelde een voorname
mede mijn oprechte gehikwenschen voor
den verderen bloei en het welzijn van het
groote Duitsche volk wel te willen aan
vaarden."
De Führer heeft hierop als volgt geant
woord
„Voor de gelukwenschen, die Uwe Ko
ninklijke hoogheid mij ter gelegenheid van
de toetreding van Zuid-Slavië tot het drie-
mogendhedenpact heeft doen geworden,
dank ik u zeer hartelijk en verbind hier
aan mijn oprechte wenschen voor de toe
komst van het Zuldslavische volk en zijn
koningshuis."
De Joegoslavische premier Twetskowitsj
en de minister van Buitenlandsche Zaken,
Cincar Markowitsj. hebben gisteravond per
extratrein Weenen verlaten om naar Bel
grado terug te keeren. De Duitsche minis
ter van Buitenlandsche Zaken, von Rib
bentrop, vergezelde de Joegoslavische
staatslieden naar het statipn, waar hij har
telijk afscheid van hen nam.
Hedenmorgen arriveerden zij te Bel
grado. Tswetkowitsj begroette den plaats
vervangende minister-president, dr. Mat-
sjek, met de woorden: „Thans is alles in
orde." CD.N.B.)
Om zeven uur verliet ook de Italiaan
sche minister van Buitenlandsche Zaken,
graaf Ciano. per extratrein Weenen. Hij
keerde naar Italië terug, na een hartelijk
afscheid van von Ribbentrop. die hem naar
zijn trein geleidde.
Zoowel de Duitsche, Italiaansche, Japan
sche als Zuid-Slavische pers begroet deze
toetreding; tot het drie-ir.ogendheden-pact
met warme ingenomenheid. Het is ons niet
doenlijk deze alle te vermelden, we willen
volstaan met volgend, blijkbaar geïnspi
reerd artikel in de Zuid-Slavische „Politika"
De waarborg voor de territoriale integri
teit en onafhankelijkheid, alsmede de waar
borg van een ongestoorden vrede, zoo
schrijft het blad, heeft door de plechtige
garantie van Duitschland en Italië een
nieuwe bevestiging ontvangen. Zuid-Slavië
heeft geenerlei militaire verplichtingen op
zich genomen en blijft ook verder buiten
den oorlog. Juist wegens zijn lijden, dat
eeuwen-lang geduurd heeft, en zijn heroieke
gevechten, heeft Zuid-Slavië thans den
vrede verdiend. Door de toetreding tot het
driemogendhedenpact, zoo schrijft Politika,
is het Zuid-Slavië thans mogelijk gelijk
tijdig in vrede zijn huidige loyale samen
werking met de nabuurlanden, in de eerste
plaats met Duitschland, voort te zetten en
te verdiepen. Duitschland heeft ook bij deze
geleger^ieid opnieuw zijn groot begrip voor
de vraagstukken van ons land alsmede zijn
waardeering voor de natuurlijke gevoelens
van onze ridderlijke natie getoond.~De Zuid-
slaven zijn diep van de beteekenis van
dezen historischen dag doordrongen, doch
vooral van zijn beteekenis voor de verdere
verdieping der Zuidslavisch.Dultsche vriend
schappelijke betrekkingen. Daarom zal ook i
door deze nieuwe bijdrage tot de politiek
des vredes en van de samenwerking in dit
deel van Europa een verdieping van de j
vriendschappelijke betrekkingen met Italië
mogelijk worden. Ook de, zooals bekend.
vriendschappelijke betrekkingen van ons
land met de dichtstbijgelegen Donau- tn
Balkanlanden zullen de gevolgen hiervan
ondervinden, vooral gezien van het stand
punt van een beveiliging van den vrede in
Zuidoost-Europa, die de basis vormt voor
een gemeenschappelijiken vooruitgang.
Graziani.
Voorts woonde hij verscheidene militaire
conferenties tusschen Italiaansche en Duit
sche legerleiders bij.
De Washington Post meldt, dat president
Roosevelt, alvorens zijn vacantiereis te be
ginnen, langdurige besprekingen met lord
Halifax, Harry Hopkins en admiraal Land,
den leider van den Federal Shipping Board
heeft gevoerd over de kwestie, hoe men
het hoofd kan bieden aan de Duitsche be
dreiging van het scheepvaartverkeer van
de Vereenigde Staten naar Engeland. De
president heeft een dikke actentasch vol
stukken meegenomen en zal zijn besluit
waarschijnlijk na zijn terugkeer bekend
maken. Inmiddels is er reeds een bestuit
genomen, n.l. om ook Brltsche koopvaardij
schepen, krachtens de wet op de hulpver
leening aan Engeland, op Amerikaansche
werven te laten repareeren. Men zal aan
de kust van den Atlantischen Oceaan
groote marinedepots inrichten, waar deze
beschadigde vrachtschepen hersteld en van
2388a
(Ingez. Med,)
brandstof voorzien kunnen worden. Door
Engeland dit werk af te nemen, zal men
dus de Engelsche havens ontlasten. Men is
gaan inzien, dat belangrijker dan de kon
vooikwestie het vraagstuk der Engelsche
havens is, die Duitschland thans stelsel
matig verwoest, zoodat zij op zekeren dag
niet meer te gebruiken zouden zijn. Be
haalt Duitschland op den Balkan een di
plomatieke overwinning, dan is dat erg,
maar gelukt het den Duitschers om Glas
gow, Liverpool, Bristol, Cardiff en Swansea
te sluiten, dan zou dat catastrofaal zijn,
want daar het Kanaal en de Noordzee voor
de Engelsche scheepvaart te gevaarlijk ge
worden is, zijn slechts deze vijf westelijke
havens overgebleven, waar Engeland ma
teriaal binnen kan krijgen en strijdkrach
ten naar de Middellandsche Zee kan zen
den. Om althans dit deel van den last weg
te nemen, zal men de Engelsche schepen
in Amerika repareeren. (D.N.B.)
Uit de Amerikaansche vakpers blijkt
steeds duidelijker, aldus het A.N.P., dat de
dat de aankondiging van president Roose
velt, volgens welke Amerika in 1942 36.000
vliegtuigen zal bouwen, niets anders dan
bluf is om den indruk te wekken, dat En
geland met behulp van de Amerikaansche
leveranties den Duitschen voorsprong in
vliegtuigbouw nog kan inhalen. De voorzit
ter van de vlootcommissie, Charles Vinson,
heeft onlangs kort en krachtig verklaard,
dat het niet mogelijk is, het getal van
36.000 machines per jaar te halen, die Roo
sevelt in 1942 wil bouwen, om niet te spre
ken van de 50.000 welke hij thans verlangt.
In het invloedrijke tijdschrift „American
Mercury" schrijft de bekende vliegtuig
bouwer Sewersky het volgende:
Het optimisme van de openbare meening
op het gebied der massaproductie is omge
keerd evenredig aan de technische moge
lijkheid. Op het oogenblik produceert de
vliegtuigindustrie der Ver. Staten onge
veer twintig vliegtuigen per dag. Soms moe
ten wij maandenlang op den aanvoer van
aluminium, magnesium of ander materiaal
wachten. Hoe zal het mogelijk zijn, dit fa-
bricatietempo te verhonderdvoudigen? Hoe
zullen wij in zes of zelfs twaalf maanden
aan dc noodige vakwerklieden komen? De
geheele Amerikaansche bewapening is
slecht opgezet, verkeerd georganiseerd en
technisch verkeerd aangepakt.
Ook het voornemen om de Amerikaan
sche automobielfabrieken in te richten voor
den bouw van vliegtuigen, zooals Roose
velt heeft aangekondigd, wordt door des
kundigen voorloopig naar het rijk der fa
belen verwezen als gevolg van de geweldige
2*1
