82sfe Jaargang
LESDSCH DAGBLAD
ftwejle Blad
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
Een roman uit de voetbalwereld,
door J. WILMAN.
(57
„Klim op een tafel, trommel het heele
kellnerslegioen bij elkaar en waarschuw,
dat ze het hart niet hebben om alles uit te
schenken, want dat er iemand op komst is
met een f eestelij ken dorst!"
In de deuropening draaide de inspecteur
zich om. „A propos van uwe twee nieuwe
vrienden, Mr. Sullivan achteraf lijkt het
me toch maar raadzaam drommels voor
zichtig met hen te zijn!"
Sullivan zei 'iets, dat in gelach verloren
Sing. Met uitgestrekte handen kwam hij
naar Curtis. In zijn oogen was een vochtige
Slans.
„Kerel, hoe zal ik je hier voor danken?
Door Arthur de hand boven het hoofd te
houden heb je voorkomen, dat mijn naam
door den modder werd gehaald. Als één
^oet, dat Arthur zooveel consideratie niet
verdient, dan ik."
„Ik moest hem wel in bescherming ne-
1 toen, wilde ik u kunnen helpen."
„Ik begrijp het, beste jongen, en ik zal
het niet vergeten, zoolang ik leef. Bij mijn
weten heb ik nooit iemand te kort gedaan,
nooit Iemand onbillijk bejegend. Toch zijn
er genoeg menschen in Ransome, die me
mijn succes in zaken misgunnen en er in
zouden groeien, als mij reputatie een ste-
vigen opstopper kreeg.
Nora was het privé kantoor binnengeko
men. Zij ging op een armleuning van Cy
ril's stoel zitten en streek hem over het
haar.
Curtis zei: „Ik mag van de «er niet méér
aannemen dan me toekomt, en dat is goed
beschouwd maar een schimmetje. Zonder
Steve's hulp was ik nog even ver als toen
ik begon".
Hanley sloeg de hakken tegen elkaar.
„Ik sluit me aan bij den vorigen spreker.
Zonder Gore's medewerking had ik er geen
spaan van terecht gebracht."
Nora sprong in de houding. „Bij ontsten
tenis van den inspecteur breng ik zijn bood
schap over. Gore zegt: zonder Brook's aan
deel liepen we nog in een kringetje rond."
Sullivan lachte. „Hoe dikwijls wordt de
wissel nog geëndosseerd vóór iemand hem
krijgt, die er ook de duiten op gaat halen?"
„Nora noemde den naam reeds," zei Cy
ril. „Brooks, we zijn nu onder ons en be
hoeven het niet langer geheim te houden.
Als Brooks had geweigerd mee te doen,
waren we er niet in geslaagd Henline's
brandkast te openen en had Hanley den
armband van keizerin Poppea niet tegen
de imitatie kunnen ruilen. Hij speelde het
buitengewoon handig klaar; vóór vanmor
gen wist ik zelf nog niet, hoe de vork in
den steel zat. Had het aan mij gelegen, dan
was u direct ingelicht. Maar Steve verbood
het; ik moest hem mijn woord geven het
niet te doen. Anders trok hij zich terug,
dreigde hij. Mijn bezoek aan den procura
tiehouder was een uitvlucht. Ik ging naar
de wachtkamer en kreeg daar van Steve
den armband."
„Zoo is het", bevestigde Hanley. „Al doet
het misschien als een dissonant ih de jubel-
symphonie aan Mr. Sullivan verdiende
werkelijk, een oogenblik in den piepzak te
zitten. Hij heeft direct Arthur van den
diefstal verdacht. Dat hij het voor zich
hield is begrijpelijk, maar hij had zijn
houding behooren te herzien toen anderen,
al waren het dan ook schavuiten, voort
gingen met jou er van te beschuldigen." Hij
zag Sullivan aan en glimlachte. „In uw
hart geeft u toe, het lesje verdiend te heb
ben. Aangezien over dit punt geen discus
sie wordt toegestaan, verzoek ik Curtis, zijn
pleidooi ten gunste van Brooks voort te
zetten."
„Na wat is gebeurd, kan hij bezwaarlijk
als trainer worden gehandhaafd," meende
Cyril. „Hanley beloofde uit uw naam, dat
u hem niet in den steek zult laten. Zonder
overdrijving het was Brooks, die u den
belangrijksten dienst bewees."
„En dat zal ik me herinneren", verze
kerde Sullivan.
"teve kwam glunderend overeind. „Wel,
er zijn twee partijen slaags geweest en de
onze heeft alle reden, over den afloop dub
bel en dwars tevreden te zijn. Ik geloof,
dat ik nu maar eens naar het Old White
House ijl. Gore bezit een pracht van een
dorst wanneer hij hem op rekening van een
ander lesschen kan."
Nora weerhield hem. „Een oogenblik nog,
Mr. Hanley! Ik behoor tot de partij, die u
de onze noemt, en ik ben niet tevreden,
niet dubbel en ook niet dwars. Waarom
werd ik bij het endosseeren van den wissel
glad over het hoofd gezien? Durf eens zeg
gen, dat ik er geen recht op had! Als ik
er niet.was geweest, zou Cyril niet naar
Ransome zijn gekomen en had ik hem niet
kunnen overhalen om voor de Rovers te
gaan spelen. Dan had u nooit van zijn be
diende vernomen, dat er in ons land een
stad bestaat, die Ransome heet. En dan
was de bal niet aan het rollen gebracht,
naar geen enkelen kant!"
Hanley boog. „Miss Grasham, u hebt het
grootste gelijk van Ransome!" Hij wenkte
een denkbeeldig iemand. „Heila, Brooks!
Frommel den wissel eens gauw uit je vest
jeszak en laat Miss Grasham hem een mi
nuut vasthouden!" Toen klopte hij het
meisje op den rug. „U gebruikte daar een
zeer toepasselijk beeld een rollende bal.
Dat brengt ons vanzelf op de Rovers van
wie, naar we hopen, nu verdere onheilen
zullen zijn afgewend. Cyril, jij hebt Mr.
Sullivan zeker al verteld, hoe wij den boel
in het vat dachten te gieten?"
Curtis schudde van neen. „Het ging me
in al die herrie glad door het hoofd!"
„Wel, zei Steve, het verzuim is gauw ver
holpen. In het kort komt de zaak hierop
neer, Mr. Sullivan. De oude dokter in
Shields scheidt er met Mei uit. Een beste
praktijk. In was het eerst aan bod om ze
over te nemen en we werden het eens.
Curtis en ik hebben besloten, dit seizoen de
kleuren van de Rovers te blijven dragen,
nu Tom Fedler uit wandelen is gestuurd.
Dick Walsh kan zijn plaats innemen. Hij
trapt minstens even goed rechts als links.
Keeper Rand en spil Mullin wilden we nog
een kans gegeven zien; ze zijn bruikbare
spelers. Nu ze niet langer onder Fedler's
funesten invloed staan, zullen ze wel geen
gekke dingen meer uithalen. Het spreekt
vanzelf, dat we deze oplossing aan de hand
doen onder voorbehoud, dat u er mee ac-
coord gaat."
„Van harte L" verklaarde Sullivan. „En
zoo zijn we tct de rondvraag gevorderd.
Heeft iemand iets in het midden te bren
gen?" Hij wachtte even. „Ik wel, Zondag
geef ik in het Rovers House een feestdiner,
dat klinkt als een klok. Dc heele club zal
aanzitten en bij hooge uitzondering ook
een dame, Miss Nora Grasham. Geen op-
of aanmerkingen?" Sullivan nam den asch-
bak en gaf er een slag mee op het schrijf
bureau. „Dan is het voorstel met algemeene
stemmen goedgekeurd en sluit ik de ver
gadering!"
EINDE.
EEN GROOT GEZELSCHAP VRIENDEN EN BEWONDERAARS
was in Diligentia in den Haag bijeengekomen om Koos Speen
hof! te huldigen in verband met het feit, dat hij veertig jaar ge
leden voor het eerst op de planken kwam. Een ontroerend oogen
blik tijdens de huldiging van Koos en Caesarina Speenhof!.- De
bejaarde actrice Mevr. van Eysden-Vink (in het midden) biedt
het echtpaar haar gelukwenschen aan. (Schimmelpenningh)
DR. TH. GOEDEWAAGEN, secretaris-generaal van het departement
van Volksvoorlichting en Kunsten, heeft Zaterdag in het Stedelijk Mu
seum te Amsterdam de tentoonstelling van beeldhouwwerk bezocht
V.l.n.r. de heeren Dirk Wolbers, Eduard Gerdes en Dr. Goedewaagen.
(Polygoon)
EEN DUITSCH GEVECHTSVLIEGTUIG VAN HET TYPE FOCKE WULF
„CONDOR" BOVEN VIJANDELIJK GEBIED. (Holland)
OP HOUTRUST IN DEN HAAG werd Zondag in den stroo
menden regen de voetbalwedstrijd H.B.S.Blauw Wit (21)
gespeeld. Tijdens een aanval van H.B.S. op het Blauw Wit-doel.
(Polygoon)
DE VLASSERSOPLEIDING TE STEENBERGEN. Onlangs werd te Steen
bergen een vlasschool geopend. De leerlingen aan de „bookmachine" (beuk-
machine) onder leiding van Adr. Vanderputten. (Het Zuiden)
DE VOETBALWEDSTRIJD H.B.S.—BLAUW WIT. Een tweetal per
sonen had den moed den geheelen middag den regen te trotseeren. Een
kijkje op de staantribune, waar de man van het scoringbord aanwezig
was, benevens één toeschouwer. (Polygoon)
DE BEKENDE ZUID-HOLLANDSCHE SCHAATSENRIJDER PIET
KEYZER uit de Lier, de feitelijke winnaar van den Elfstedentocht
1940, werd Zondag in den Haag door hét bestuur van den Zuid-Holland-
schen Ijsbond gehuldigd. Niet alleen voor zijn prachtige prestatie in
den vorigen Elfstedentocht, doch ook voor zijn overwinning op de 5000
meter tijdens de nat kampioenschappen te Bergen in Januari j.l. De heer
H. Veth, voorz. Z.H.IJ.B., speldt hem een medaille op. (Schimmelpenningh)
