RADIO-REPARATIE! De Leidsche Bioscoop-Programma's. IEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad Zaterdag 1 Maart 1941 C. F. MEERPOEL Offideele Kennisgevingen Afscheid van den Heer F. C. de Graaf De naam met wereldfaam TECUM. BUR. „ID ECO" Uw HOEST zal snel verdwijnen akkers Abdijsiroop CHR. JEUGDVER. „NOMATEG". Ter aanvulling en verbetering van ons overzicht der Chr. Jeugdver. „Nomateg" deelt men ons nog het volgende mede: In het oprichtingsbestuur hadden zitting A. J. v. 't Riet, le seer Mej. A. Bonnet, 2de Penningmeesteresse; H. J. v. d. Horst, 2de Secr. en M. Heijmans, Algemeen Secundus. Behalve de reeds genoemde heeft Nomateg nog een Oudercommissie en een Dames- krans, die kleedingstukken voor de Kerst- uitdeeliiig vervaardigt. In 1931 werd door het ministerie van predikanten het jeugdwerk in de Wijken 2 en 7 der Ned. Herv. Gem. toevertrouwd aan deze v'erèeniging. Sedert 1937 is de'burgemeester mr. A. v. d. Sande Bakhuyzen, beschermheer. De Commissie van Toezicht, waarin een vacature is, bestaat uit: mr. P. E. Briët, dr. P. M. de Planque, H. Filippo WFzn., en P. van.Lienden. LEIDSCHE SPAARBANK. Bij de Leidsche Spaarbank is gedurende de maand Februari 1941 ingelegd f 162.819.86 en terugbetaald f. 377.252.42; ingeschreven zijn 91 nieuwe inleggers, terwijl 176 boe,kjes geheel werden uitbetaald. Het te goed der 1667,6 inleggers, hieronder begrepen 880 deelnemers aan den Afhaal- dienst, bedroeg einde Februari 1941 f. 5.890.186.84. Door den Afhaaldienst is in deze maand f. 9.968.50 ontvangen in 3348 posten. Uw KINDEREN eten smakelijker door Standaard's brood 7829 (Ingez. Med.) HANDELSREGISTER KAMER VAN KOOPHANDEL. jaiging: *j. V. Wifrana, v.h. J. en J. Schravendijk, Breestraat 107. Leiden. Handel in reis-, toi let-, leder-, sport-, luxe- en patentartike len. Procuratie verleend aan: A. Kriek Verbiest, Leiden. OPENSTELLING POSTAGENTSCHAPPEN. De directeur van het P.T.T.-kantoor ver zoekt ons mede te deelen, dat de postagent schappen met ingang van Maandag a.s. op werkdagen zullen zijn opengesteld van 8.30 uur tot 19 uur. LEIDSCHE BELASTING OPHAALDIENST Genoemde dienst heeft in de afgeloopen maand f. 10.399.38 aan den Rijksontvanger afgedragen, benevens f. 152.59 aan den Ge meente-ontvanger. Wij ontvingen het gecyclostyleerde jaar verslag over 1940 van den Leidschen Ouder raad, waarvan wij reeds eerder ter gele genheid van de jaarvergadering het voor naamste vermeldden. Het zilveren jubileum van den heer H. de Pree bij „Rhijnhof" heeft niet a.s. Vrij dag, doch Donderdag plaats. ALS ONDERWIJZER BIJ HET OPENBAAR L. O. Foto-Achief „L.D.' De heer F; C. de Graaf. Op eenvoudige, doch hartelijke wijze heeft gistermiddag de heer F. C. de Graaf, na volbrachten diensttijd afscheid geno men van de leerlingen en het personeel van de Operub. Lagere School aan de Paul Kmgerstraat. Sedert 1 September 1922 was hij verbonden aan deze school. Zijn loop baan bij het onderwijs begon hij in 1898 aan het Instituut Bolkenstein te Rhenen. Anderhalf jaar later werd hij aangesteld voor de L.O.-vakkon aan het Instituut Wullings te Voorschoten. Tien jaar arbeid de hij hier, toen zijn benoeming volgde aan de voormalige O. L. School aan de Van der Werf f straat. In 1922 werd hij overge plaatst naar bovengenoemde school aan de Paul Krugerstraat. In overeenstemming met den wensöh van den heer De Graaf zou het een sober afscheid zijn. Niettemin kon het hoofd der school, de heer D. Jans sen, om vier uur in zijn kamer welkom hee- ten mi /r. De Graaf met haar. dochter, den heer Vriend, gemeentelijk inspecteur van het onderwijs, het geheele personeel der Voor KWALITEITS naaimachine naar Alléén BREESTRAAT no. 171. 7898 (Ingez. Med.) school en enkele collega's, die vroeger met den heer De Graaf op dezelfde school wa ren. Daarna richtte hij zich in het bijzon der tot den scheidenden leerkracht. In het kort ging hij diens loopbaan bij het onder wijs na en hoe hij aan de school Paul Kru gerstraat onder vaak moeilijke omstandig heden met opgewektheid, ijver en toewij ding zijn taak had vervuld. Daarvoor bracht hij den heer Ds Graaf hartelijk dank en wreiischte hem met zijn gezin nog vele goede jaren toe. Als herinnering aan de aangename samenwerking in de school bood hij hem namens het personeel een fraai boekwerk aan. Mevr. De Graaf werd ook niet vergeten: zij mocht- een prachtige Azalea in ont vangst nemen. Namens het Gemeentelijk Schooltoezicht sloot de heer Vriend zich gaarne aan bij het gesprokene van den heer Janssen en dankte den heer Dc Graaf voor zijn veeljarigen arbeid ten bate van de Leidsche jeugd. De heer Van der Jagt, oud-hoofd van de school Paul Kru gerstraat, wilde niet gaarne ontbreken bij dit afscheid. Spr. dankte hem nog wel voor voor de goede samenwerking in de school en de ondervonden vriendschap. De heer Noé bracht de hartelijke groeten en beste venschen over van de 82-jarige mevr. de wed. Wullings. Daarna kwam de heer De Graaf zelf aan het woord. Op hartelijke wijze dankte hij de verschillende sprekers. Het personeel had de kamer van het hoofd keurig tot ontvangst in gereedheid gebracht en zorgde op niet mir-der voor treffelijke wijze voor verversohingen. Zoo bleef men nog geruimen tijd gezellig bijeen. Eenvoudig, intiem en hartelijk is het af scheid geweest van den 'heer De Graaf. AFSCHEID VAN DEN HEER T. DE JONGE. Wegens het bereiken van den pensioen gerechtigden leeftijd, nam de hoofd-tuin- man der gestichten Endegeest c.a., de'heer T. de Jonge afscheid van zijn werkkring. In de versierde kasteelzaal werd de ver trekkende, in tegenwoordigheid van zijn echtgenoote en vele belangstellenden uit alle kringen van het personeel, toegespro ken door den geneesheer-directeur. De Commissie van Beheer was hierbij vertegenwoordigd door den secretaris mr. J. A. van dér Stok. De spreker sprak eerst zijn blijdschap uit, dat dit afscheid plaats vindt onder gunstige omstandigheden; de Jonge is nog gezond en yolikomen valide; alléén het reglement eisoht, dat hij vanwege zijn leeftijd plaats maakt voor een jongere. Dank zij zijn sterk gestel,-is hij in de 38 dienstjaren steeds een stoere werker geweest; vol ijver, met nauw gezette plichtsbetrachting en met groote vakbekwaamheid, deed hij rustig, zonder ophef zijn werk. De tuinbaas kon hem ten volle vertrouwen, vandaar dat hij langs alle rangen opklom tot hoofd-tuinman-plaats- vervangend tuinbaas. Mede uit naam van de Commissie van Beheer bracht spreker hem hiervoor hulde en dank. Als teeken van erkentelijkheid werd den scheidende daarna een fraaie bloemenmand en een enveloppe met iiïhoud aangeboden. Nadat De Jonge allen, met wie hij steeds prettig heeft samengewerkt en die hem KOSTWINNERSVERGOEDING VOOR DEN VRIJWILLIGEN ARBEIDSDIENST. De Burgemeester van Leidenbrengt ter kennis aan belanghebbenden, dat aan de verwanten van hen, die als vrijwilliger bij den Nederlandschen Arbeidsdienst zullen worden ingedeeld, kostwinnersvergoeding kan worden toegekend. Deze vrijwilligers moeten zich, om aan spraak te kunnen maken op laatst bedoel de vergoeding, aanmelden bij de afdeeling Militaire Zaken der Gemeente-Secretarie (bureau kostwinnersvergoeding) Gemeen tehuis,. teneifide een staat van inlichtingen te doen opmaken. De toekenning van alle vergoedingen ge schiedt door den Secretaris-Generaal van het Departement van Algemeene Zaken. Leiden, 1 Maart 1941. A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN. 7901 Burgemeester. DISTRIBUTIE VASTE BRANDSTOFFEN. (Aljeen voor houders van speciale brandstof-identiteitskaarten) Houders van bovenbedoelde kaarten, wel ke behooren tot de groepen B. C. en D., kunnen a.s. Maandag, 3 Maart hun 5e periode-toewijzing komen afhalen aan de afdeeling Brandstoffen van het Distribu tiekantoor, Breestraat 119. 7902 E!r wordt op gewezen, dat groep B, welke in November een dubbele toewijzing heeft ontvangen, met de thans ingaande periode de laatste toewijzing ontvangt, zoodat voor deze groep geen 6e periode-toewijzing zal plaats hebben. Leiden, 1 Maart 1941. De Burgemeester van Leiden, A. VAN DE SANDE BAKHUYZEN. nu een cadeau hebben aangeboden, harte lijk bedankt had, werd van de gelegenheid om de Jonge de hand te drukken, een ruim gebruik gemaakt. 40 JAAR BIJ DE SPOORWEGEN. Jubileum van den heer L. Kluvers. Heden Was het 40 jaar geleden, dat de heer L. Kluvers, chef-commies aan het plaatskaartenbureau der Ned. Spoorwegen bij het station alhier, in dienst trad bij de Ned. Spoorwegen. Hedenmorgen om half elf had in het bu reau van den stationschef in bijzijn van verschillende chefs de bureau de huldiging plaats. Toén de jubilaris was binnengeleid, nam de stationschef, de heer Slebos, het woord; om hem in zeer hartelijke bewoor dingen geluk te wenschen ook namens het personeel met zijn 40-jarig jubileum. Uit uw personeelstaat is mij gebleken, al dus spr., dat gij op 1 Maart 1901 bij de Spoorwegen in dienst trad en het is wel zeer toevallig, dat u precies 10 jaar geleden tot chef-commies van het plaatskaartenbu- BREESTRAAT 121 TEL. 22862 7897 (Ingez. Med.) reau benoemd werd. Hoewel de omgang met het reizend publiek soms zeer moeilijk is, wist u door uw bemiddelend optreden, het reizend publiek tevreden te stellen. Namens alle ambtenaren bood spr. tenslotte een fraai tegeltableau in lijst aan, voorstellende het verkeer vroeger, nJ. per trekschuit en thans. Aan zijn echtgenoote werd een mooi bloemstuk aangeboden met de namen der gevers op verdienstelijke wijze geteekend door commies Buitendorp. Daarop nam de controle-beambte van Zeyst het woord, die er op wees dat het controlepersoneel dik wijls in aanraking kwam met den jubilaris, die altijd bereid was dit personeel te hel pen. Namens dit personeel bood spr. een plant aan. Nadat alle aanwezigen den jubilaris had den gefeliciteerd, dankte de heer Kluvers allen voor de hem gebrachte hulde. In zijn woning in de Lijsterstraat, die door het spoorwegpersoneel in een bloemhof was herschapen, ontving de jubilaris nog vele blijken van belangstelling in den vorm van mooie bloemstukken. De commies, de heer J. v. d. Ford me moreerde de voortreffelijke samenwerking, welke steeds met den jubilaris heeft be staan. AANGEHOUDEN. De politie alhier heeft aangehouden den 30-jarigen T. L. K. uit Voorschoten, ver dacht van valschheid in geschrifte. K. wordt ervan verdacht te zijnen voordeele wijziging te hebben aangebracht in een toewijzing der distributie. Voorts zijn aangehouden de 15-jarige A. L., verdacht van diefstal van een partijtje lood en de 29-jarige W. C. J., beiden alhier, verdacht van- verduistering van eenige on der zijn beheer berustende goederen. als Gij direct Akker s Abdijsiroop neemt. Gij zujt dadelijk de gunstige werking on dervinden van de vanouds beproefde „genees-kruyden", waaruit Abdijsiroop in hoofdzaak bestaat, thans door den beken den Apotheker Dumont nog versterkt door nieuwe, snel werkende toevoegingen. Daardoor is nog meer dan vroeger, nu het beproefde ho.est-geneesmiddel! 7822 (Ingez. Med.) Rex-Theater Het spannende detecti veverhaal met vele dolle en sensationéele fragmenten is de Tobisfilm „Schurk of Gentleman", ontleend aan de roman „Di amanten Comedie". welke velen ongetwij feld een aangenomen avond zal bezorgen. Het heele verhaal draaft om een. zending diamanten uit de Minerva-mijnen naar Amsterdam. Hiervoor is een viertal bekwa me detectives in den arm genomen, twee zullen er reizen met kistjes kiezelsteenen en de andere twee met de kistjes diaman ten. De echte diamanten zouden vervoerd worden per stoomschip „Galitea" en als Dick Timperley, de neef van den directeur der Minerva-mijnen, de aanlokkelijke foto verslaggeefster. Corola Hollerthau, tot aan boord van het schip vergezelt, ziet hij, ter wijl de trossen reeds zijn losgesmeten, dat Martini, een der zware jongens uit Kaap stad eveneens aan boord is. Langs een hijschkraan weet hij nog aan boord te ko men en ook hij werpt zich als een Sher lock Holmes op de bescherming der dia manten. Ondanks alle bescherming zijn toch de diamanten onverwachts verdwe nen en ondanks de beschuldiging van Dick dat Martini de schuldige is, komt er een heel andere ontknooping, waaruit blijkt, dat Martini niet de schurk, doch de gentle man is. Handig is hierin een liefdes-ver- haal verwerkt, met een succesvolle ont knooping. Het spel van Maria Andergast Fita Beukhoff, Alexander Engel en meer dere bekende filmartisten, geeft aan deze film een groote bekoring. Dit programma, aangevuld met binnen- en buitenlandsche actualiteiten, zal zeker belangstelling trekken. Luxor-Theater. Een Noorsche film in een Leidsch theater! Misschien is het niet direct iets nieuws, misschien ook wel, maar zeker is in ieder geval dat het Leidsche publiek er zich voor interesseert. Een tal rijke toeschouwersschare zat gisteravond met levendige belangstelling te kijken naar „Lajla", het mooie Lappenmeisje, en wij zijn overtuigd dat deze groote en warme interesse zich de geheele week zal blijven manifesteeren. „Lajla" is geenszins een „groote" film; zij wordt bovendien ge bracht in een taal. welke wij niet ver staan, maar toch- het is alsof wij hier menschen zien. die wij kennen en begrij pen. Hun rustige spraak komt tot ons als of wij er reeds lang mee vertrouwd zijn geraakt, vele woorden begrijpen wij er van, de rest zien wij verklaard door den nergens tekort schietenden tekst en zoo gaan wij weldra gansch en al op in de geschiedenis van die rijke Lappenfamilie, die alles heeft wat zij begeert aan aardsche schatten, maar tevergeefs bidt om de geboorte van een kind. In het kerspel, daar ergens in het hooge Noorden van Noorwegen, waar tégen Kerstmis tot uit verren omtrek de menschen bijeen komen om huwelijken te sluiten, kinderen te laten doopen en in- koopen te doen, staat de hoofdpersoon uit dit verhaal met ver-langende blikken- rond te kijken in het simpele kerkje waar zoo vele ouders hun kinderen "ten doop hou den en tegen den predikant klaagt hij zijn nood. Nauwelijks echter is hij thuis of een wonder geschiedt. Wolvengehull lokt den Lap van huis om te zien of zijn rendieren niet bedreigd worden, en dan, ergens on der een berkenstammetje bij een beek, ont dekt hij een houten wieg met een schreiend kind...., een meisje! Lajla zal het heeten. Lajla is het kind van een koopmansgezin dat op weg naar de kérk door wolven is overvallen. De wieg, een soort houten klomp, schiet van de slede, snelt als een ski de besneeuwde hellingen af en ont komt op die manier aan den moordlust der hongere wolven. Ja. ook de ouders worden gered, maar als de Lappenfamilie al op weg is, hoe zeer ook tegen haar zin, om Lajla terug te brengen, verneemt zij dat Lajla's ouders, vergrijsd reeds door het leed wegens het verdwijnen van hun baby, aan de pest ten offer zijn gevallen! Dan is er, ondanks alles, vreugde en geluk in het huis der Lappen en van nu af aan leven deze drie menschen slechts voor één doel: Lajla gelukkig te maken, Lajla, die zij overal voorstellen als hun eigen kind! Vele jaren later zien wij het meisje terug; een jonge wouw nu, bestemd om te huwen met den aardigen zoon van een schatrij ken rendierhouder. Rijk bij rijk, dat hoort zoo en dat wordt door de ouders bepaald zonder de kinderen er in te kennen. Lajla schikt zich, is niet zonder sympathie voor den jongeman, maar komt in verwarring als zij naar het nabij zijnde kerspel gaan om voorbereidingen te treffen voor het huwelijk. De zoon van den predikant Is daarvan de aanleiding. Hij, op zijn beurt, gaat van het meisje houden en er ontwik kelt zich een pijnlijk conflict, met vele boeiende momenten, dat ingaat tegen de tradities van het Lappengeslacht, maar ten slotte toch eindigt met het huwelijk tusschen den domine's-zoon en het weinig ontwikkelde Lappenmeisje. Te veel gebeurt er om dat gansche verloop hier te schet sen, maar wel mogen wij vaststellen dat Aino Taube in haar rol van Lajla aller harten wint door haar mooie, overtuigen de en innig bewogen spel en dat al die anderen precies in. het kader passen. E.en film van louter sympathieke menschen, een film, die onze aandacht ten volle waard is èn door haai* inhoud, èn door haar vertolking èn door de fraaie opna men van het donkere Noorsche land! Een aangrijpende film met vele prachtige typen en belangwekkende beelden van het leven in het uiterste hoekje van Noorwegen! Lido-Theater. „Burgemeester-come- diant" is een luchtige film. die anderhalf uur goede ontspanning biedt. Gezonde humor, waaraan op het witte doek nogal eens gebrek bestaat, vormt het voornaam ste element van de wonderlijke gebeurte nissen, die zich in een dorpje in Duitsch- land afspelen. De burgemeester van dit dorpje, een uitzonderlijk conservatief figuur is voor velen van zijn dorpsgenooten, voor al voor hen, die naar vooruitgang op aller lei gebied streven, en ware tyran. en even als de burger»-?ster hierdoor bij zijn on derdanen een gevoel van wrevel opwekt, zoo lijdt de burgervader ook ten zeerste onder de onverantwoordelijke en afkeu renswaardige nieuwe opvattingen, die zich van de gemeentenaren meester maken. Een buitengewoon ongelukkigen dag heeft hij wel, als eerst zijn nichtje die bij hem woont er met den gemeente-secretaris van door wil gaan, vervolgens het comité „De Vooruitgang" komt verzoeken, zijn toe stemming te verleenen tot het oprichten van een electriciteitsbedrijf, en ten slotte nog een reizend tooneelgezelschap hem om goedkeuring verzoekt, om 'n volgens hem im moreel stuk op te voeren. Hoofdzakelijk echter de kwestie van den gemeentesecre taris zit hem dwars. Hij neemt alle papie ren van zijn nichtje in beslag en bergt deze weg in de khiis van het gemeentehuis, om zoodoende een geheim huwelijk te ver hinderen. De combinatie van het letter slot is alleen hem en den bode, Högl, be kend. Deze laatste weigert pertinent, aan den gemeentesecretaris het sleutelwoord te verraden, zooda de situatie hopeloos zou zijn, ware niet juist het tooneelgezelschap in het dorp. Silbernagel. de directeur van het gezel schap, wordt overgehaald, zich als den burgemeester te verkleeden en te grimee- ren hij vertoont een treffende gelijkenis met den tyran en zoodoende van Högl het geheim te weten te komen. Dit gaat niet geheel en al zonder moeilijkheden, doch deze zijn gering in verhouding tot de gebeurtenissen, die zich na de expeditie naar het gemeentehuis voordoen. Overal wordt Silbernagel begroet als de burge meester, men maakt een praatje met hem, en ten slotte weet een lid van „De Voor uitgang" hem over te halen, een vergade ring bij te wonen. Op deze vergadering be looft hij zijn medewerking. Nadien komt de imitatieburgerneester in een kroeg te recht, waar hij niet kan nalaten, een ste- vigen borrel te verwerken, met het ruïneu ze gevolg, dat- hij boven zijn theewater raakt. Eerst nu komen de complicaties los. Den volgenden morgen, als de werkelijke burgemeester zijn bezigheden hervat, spreekt het heele dorp over hem. Hij blijkt dan allerlei dingen' gedaan te hebben, waarvan hij zich niets herinnert hetgeen al spoedig tot allerlei komische situaties aanleiding geeft. Ten slotte, na vele dwaze gebeurtenissen, komt de waarheid aan het licht. Een vroolijke, vlot gespeelde film, die een bezoek zeker waard is. Voor de pauze treedt het Bart Elfrink ensemble op met „Lach dan Paljazzo." Casino-Theater. Dat het niét altijd even gemakkelijk is .om een erfenis, waar op men onbetwist recht heeft, werkelijk te bemachtigen, toont u de deze week als hoofdfilm draaiende film „Het gestolen testament." De schilderachtige omgeving, de machtige bergen en het prachtige spel van de twee hoofdrolspelers maken deze film tot een prachtig geheel. Want zoowel Hertha Thiele (als de dochter van een ar men boer) als Gustav Dlessl, als de door het heele dorp genegeerde berggids, spelen hun rollen op weergalooze wijze. Het gaat hier om een testament, waarvan iedereen gehoord heeft, maar nog niemand, behalve Jacob Burkhard, heeft het gezien. Het tes tament bevat de schenking van een prach tige bergweide aan Jacob, mits deze een zekeren berg beklimt, iets wat nog nie mand voor hem gelukt is. Voor een man alleen is het bijna onmogelijk om het klaar te spelen en het lukt Jacob dan ook voor- loopig niet om het waag- en kunststuk te volbrengen. Wanneer een lawine een hotel met over de 200 gasten bedreigt, trekt Jacob er op uit en weet na een zeer ver- moeienden tocht, de lawine door gebruik te maken van springstoffen een anderen kant op te sturen. Kort na dit kunststuk wordt hij aangewezen als gids voor een rechter. Behalve hem gaat er echter nog een andere gids mee. Wanneer de rechter den anderen gids beveelt om even weg te gaan, om met Jacob alleen te kunnen spreken, gebeurt er een ongeluk waardoor de rechter gedood wordt. Jacob wordt van moord beschuldigd, maar wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Als een zware last drukt, echter de beschuldiging op hem. Monica verneemt intusschen, dat haar broer zich met zijn vriend klaar maakt den berg te beklimmen. Zij snelt naar Jacob en deze bemoedigd door de trouw van Monica gaat alleen op pad om den gevaarlijken berg te beklimmen. En inderdaad gelukt het hem ten aanschouwe van het gansche dorp het eerst den top te bereiken. Zich op den terugweg bevin dende hoort hij echter het angstige ge schreeuw van Monica's broer en ijlings terugkeerende, bemerkt hij dat diens vriend in doodsgevaar verkeert. Met inspan ning van al zijn krachten gelukt het hem de beide mannen te redden en rehabiliteert hij zich tegenover de geheele bevolking. Monica heeft intusschen het testament aan den pastoor overhandigd en deze maakt allen deelgenoot van den inhoud daarvan. En dan staat niets Monica en Jacob meer in den weg om samen door het leven te gaan. In het voorprogramma een dwaze klucht en de gebruikelijke journaals. Trianontheater „De Baas in Huis" had welicht nog beter kunnen heeten „Een huls vol menschen", want daar gaat het per slot van rekening om, al zwaait Hans Moser, als de „huismeester" (concierge) over hen allen den scepter. Het is een typisch Weensch huis met vele etages en verschillende families, waarin deze film ons voert. Allereerst maken wij kennis met het be kende type, de „huismeester", aan wien de bewoners de. huishuur moeten, voldoen en die verder voor het schoonhouden en den regelmatigen gang van zaken zorgt. Dan komen de bewoners: een „Kammersanger" (Leo Slezak) met zijn charmante dochter (Maria Andergast), een oude en een jonge graaf Schwarzendorff, een „Professor" in het helderzien en waarzeggen, een „Grafin", die prachtige juweelen bezit, een jonge operazanger, die op de zolderverdieping huist en nog naam moet maken en vele anderen, minder belangrijke personages. Zij allen komen op de een of andere wijze met elkaar in contact. De wederwaardigheden van al deze huis- genooten worden ons getoond op de echt gemoedelijke wijze, die het leven van de Weeners kenmerkt. Natuurlijk speelt de liefde er een groote rol in: de aantrekkelijkheid van des zangers dochter maakt het begrijpelijk, dat de rijke graaf, maar ook de arme operazanger hun oog op het lieve meisje laten vallen. De „Kammersanger'- met zijn herculische gestalte is een échte brombeer, maar meent het nog zoo kwaad niet. Hij is zelfs buiten gewoon toegankelijk voor de geheimzinnige romantiek van den helderzienden professor, die handig echte colliers voor valsche weet te verwisselen tijdens zijn spiritische séan ces, waarbij deze aartsbedrieger ten slotte door den huismeester zélf bedrogen wordt. Want als hij den geest van Napoleon op roept, komt de kleine Moser, als Napoleon verkleed binnen en geeft den waardigen pro fessor, een formidabele „watjekau", die hem totaal het genoegen in zijn spiritistische hokus-pokus doet vergaan. Hans Moser huppelt voortdurend bedrijvig en vol typisch Oostenrijksche humor door het huis, helpt waar geholpen moet worden, straft, waar straf verdiend is: enfin, hij is de ziel van het heele huis, zorgt, dat de „Kammersanger" zijn aan den professor geleende 10.000 Kronen terugkrijgt, geeft het meisje er van langs, als zij met den jongen graaf uit sensatielust naar een „séparé" gaat, fungeert als kellner bij het genoeglijke dinertje van alle huisgenootenkortom wan neer hij er niet was, zou de ziel uit het huis verdwenen zijn. In één woord: alles komt op zijn pootjes terecht. De zanger krijgt zijn spaarduitjes terug, het meisje haar v^ndje van de op:3 die succes gaat oogsten, de professor en zijn handlanger gaan elders nieuwe trucs uit halen en Hans Moser pruttelt zoo maar verder, want er zullen, vóór hij dood gaat, nog wel vele anderen het huis komen be volken. Deze film is een genoeglijk niemendalletje, waarbij men de Weensche humor waardee- ren en het Oostenrijksche dialect verstaan moet, om er volkomen van te kunnen ge nieten. Voor de pauze journals en een interes- Tlfa fllvw r\-r m Uftf ww. V.V jvumoiu S.W1 santé film over het duiksprlngen. 2—1

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1941 | | pagina 2