Ervaringen van een
Elfstedenrijder
LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Vrijdag 7 Februari 1941
Een mooie, zware tocht, diegrondige
training vereischt
Leeuwarden-Dokkum
werd velen noodlottig
De blokkade
Duitsch
W eer machtsbericht
Italiaansch
Weermachtsbericht
BEURSOVERZICHT
Een onzer redacteuren, die den rit mee
maakte, ook al werd het einde niet geheel
gehaald, meldt:
Het is geen kleinigheid, een elfstedentocht.
„Dat is ook geen nieuws", zullen velen met
eenige verontwaardiging voor de veronder
stelde onwetendheid denken, maar toch, al
leen zij, die het meemaakten, dit schaats-
evenement bij uitnemendheid, begrijpen de
strekking van deze woorden. De passieve
toeschouwer weet zoo weinig, zoo héél weinig
van een elfstedentocht. Neem alleen al het
beginpunt.
„Da's Leeuwarden", zullen bovengenoem
de onwetenden met stijgende ontstemming
mompelen, ondanks het feit, dat zij er vol
komen naast zijn. Leeuwarden, zeker, daar
worden de schaatsen ondergebonden, maar
al veel eerder heeft de tocht een aanvang
genomen. Veel eerder en ver van Leeuwar
den is men al „elfstedenrijder". Van den
vroegen morgen voor den wedstrijd af,sedert
het oogenblik, dat de moedige deelnemer, in
diepe duisternis, rillend van de veel goeds
voorspellende koude, uitgerust met een
flinke dosis goeden moed, en een koffer vol
onmisbare uitrustingsstukken, naar het
station van zijn woonplaats gaat, om den
vroegsten trein te kunnen nemen naar het
Noorden teneinde daar nog ergens een
slaapplaatsje machtig te kunnen worden
van dètt oogenblik af is de tocht begonnen.
Men wordt dan „elfstedenrijder", hoe ver
van Leeuwarden, in welken trein, of op welk
perron dan ook. Overal kan men de deel
nemers uit de reizigers herkennen, overal
vormen zij een apart gedeelte van de be
volking van treinen en stations.
Vrienden, bijkans vergeten kennissen en
onbekenden, het hoort bij elkaar, nu allen
met één reisdoel, met één voornemen zijn
bezield: den elfstedentocht rijden! Oude
ervaringen worden uitgewisseld, terwijl de
deelnemers tijdens den reis nog de laatste
hand aan de uitrusting leggen.
Als het buiten langzamerhand wat lichter
is geworden, en met veel moeite de dikke
laag ijsbloemen van de raampjes geveegd
is, ligt onder de heldere, strakke lucht het
vlakke land, bedekt door een laagje droge,
stuivende sneeuw, bij het gezicht waarvan
het gesprek komt op de weersverwachtingen.
Het ziet er koud uit buiten, veel kouder dan
in de donkerte, waarin de reis werd aange
vangen. Hetgeen bij nader inzien niet gek
bekeken blijkt te zijn geweest, want het vol
gende station was een thermometer rijk, die
een aanzienlijk steviger koude aanwees, dan
i\ meer Zuidelijke streken heerscht. Deze
".emperatuursdaling hield aan tot Leeuwar
den, waar inwoners wisten te vertellen, dat
bet in den vorigen nacht meer dan tien
graden had gevroren. Natuurlijk zeer ver
dienstelijk voor den ijstoestand, maar toch
begon het velen angstig te moede te worden.
Zou de moorddadige tocht van het vorige
aar worden herhaald? Later op dien dag
oleek het mee te vallen. De vrij sterke zon
deed het kwik van den thermometer aan
zienlijk stijgen en midden op den dag was
bet ideaal weer voor „den grooten tocht". De
boeveelheid gevallen sneeuw bleek betrek
kelijk gering te zijn, zoodat ook in dit op
zicht de toekomst er rooskleurig uitzag.
Het zoeken van een passende slaapgele
genheid. een allereerste vereischte in het
met vreemdelingen overstroomde Leeuwar
den, leverde in den aanvang geen ernstige
moeilijkheden op, hoewel later op den dag
de gelegenheden tot overnachten niet zoo
eenvoudig meer te vinden waren.
ELFSTEDENKOORTS IN LEEUWARDSEN.
Toen wij ons eenmaal hadden geïnstal
leerd, bestond er gelegenheid met de stad
kennis te maken, hetgeen een niet onver
makelijke bezigheid was, nu de heele be
volking behept was met de „elfstedenkoorts".
Heel Leeuwarden stond in het teeken van
de komende groote sportgebeurtenis, wat
bijzonder te merken was hoe kan het
anders? in de vele café's, die rond het
stadscentrum overvol waren van rijders,
raadgevers en belangstellenden. Om alle
tafels werden nogmaals ervaringen ten ge-
hoore gebracht, raadgevingen uitgedeeld en
bijzonder sterke verhalen verteld. In Café
Spoorzicht, waar een onophoudelijke stroom
deelnemers zich liet inschrijven, heerschte
een drukte van belang. Halverwege den mid
dag waren reeds meer dan 2000 inschrijvers
geboekt, terwijl dit aantal later nog* steeg,
tot ongeveer 2500, te weten 600 deelnemers
aan den wedstrijd en 1900 aan den Toer
tocht.
Voor hen, die reeds vroeg op den dag in
Leeuwarden arriveerden, kon de middag
rustig verloopen, doch van vroeg naar bed
gaan was geen sprake, 's Avonds van acht
tot elf uur zou namelijk in „De Harmonie"
de uitreiking van startkaarten plaats vin
den, waarbij eveneens de startplaats, de
route en de finish zouden worden aange
geven. Deze tijden werden tenminste offi
cieel bekend gemaakt, doch door den korten
termijn, die voor de organisatie beschikbaar
was geweest, werd het begin van de uitrei
king aanzienlijk later. Met dat gevolg, dat
de groote zaal van „De Harmonie" al spoe
dig het aanzien kreeg van een te goeder
naam en faam bekend staanden winkel, die
ter gelegenheid van den jaarlijkschen groo
ten uitverkoop „bezocht" wordt door de
Nederlandsche huismoeder.
Er werd allerwegen een verwoede strijd
geleverd, om zoo vroeg mogelijk de benoo-
digde kaarten machtig te worden, hetgeen
uitzonderingen daargelaten geen noe
menswaardig succes had. Pas laat in den
avond keerden de laatsten huis- en hotel-
waarts, om onder de dekens te kruipen en
kracht te verzamelen voor de komende on
derneming.
Den volgenden morgen was de start vast
gesteld op omstreeks 6 uur, zoodat het geen
overbodige luxe mocht heeten, om ongeveer
4 uur op te staan. Voorbereidingen, hoe
zorgvuldig ook reeds uitgevoerd, moeten
immers altijd op het laatste moment nog
worden voltooid. Het weer liet zich goed
aanzien: matige vorst, vrijwel geen wind, en
een heldere lucht, waaruit alleen de ster
ren een onaanzienlijk en bedroevend schijn
tje licht wierpen over de donkere stad en
het ijs in de vaarten. Deze ongewone duis
ternis bij een elfstedentocht andere ja
ren kon op alle noodige en gewenschte
plaatsen ruimschoots met lampen worden
gewerkt bleek de start echter niet noe
menswaardig te beïnvloeden. Na het vertrek
uit de Harmonie, waar het officieele sein
tot gaan gegeven werd, moesten de deelne
mers ongeveer tien minuten loopen, alvo
rens de schaatsen op de Dokkumer Ee
konden worden aangebonden. De route ging
ditmaal in omgekeerde volgorde langs de
traditionele elf steden, dan het vorige jaar
het geval was. Eerst naar Dokkum via 'de
Ee, die ook gereden werd op het tweede
gedeelte van Dokkum naar Franeker, langs
de Vrouwenbuurtermolen. nog bekend uit
den vorigen elfstedentocht. Van Franeker
leidde de weg naar Harlingén, Bolsward,
Workum, Hindeloopen, Stavoren, Sloten,
IJls^en Sneek naar Leeuwarden terug.
HET ZWARE EERSTE GEDEELTE.
Het eerste deel van de 200 kilometer, die
in den aanvang voor den boeg lagen, heeft
de grondslag voor vele mislukkingen ge
legd. Diepe scheuren in het overigens uit
stekende ijs verzwaarden het door de diepe
duisternis rondom toch reeds moeilijke tra
ject in hooge mate. Valpartijen, die enkele
malen met ernstige verwondingen gepaard
gingen, kwamen aanhoudend voor, en vaak
gebeurde het, dat hierbij de schaatsen het
onderspit dolven en hersteld of vervangen
moesten worden. Het ontstane tijdverlies en
de dikwijls provisorisch aangebrachte re
paraties gaven menigeen een moreele
knauw. Anderen gingen, ondanks onder
vonden pech, onverstoord en blijgemoed een
nieuwe poging wagen. Zoo arriveerden in
Dokkum" toerrijders, die reeds drie paar
schaatsen hadden doen sneuvelen, en op
opnieuw geleende ijzers den tocht voortzet
ten. Na-ongeveer 23 K.M. rijden!
Het laatste gedeelte naar Dokkum lever
de nóg een handicap op, n.l. de terugkomst
langs deze baan van de eerste wedstrijd
rijders, die een half uur voor de toerrijders
vertrokken waren. De deelnemers stooten op
het betrekkelijk smalle berijdbare stuk op
elkaar, en lang niet altijd kon men dit
slechts ln figuurlijken zin zeggen. Jongert
moest later b.v. door zulk een botsing op
geven.
De tocht naar Franeker was de laiigste
weg tusschen twee controleposten, die te
vens natuurlijke rustplaatsen vormen. Een
straffe Zuid-Oosten wind was langzamer
hand komen opzetten, terwijl de zon die
na verloop van tijd verscheen, slechts vaag
zichtbaar was door een nevelig wolkendek.
Het ijs was beslist slecht, voornamelijk
dank zij ontelbare scheuren, die, evenals
bij het eerste gedeelte van den tocht, een
aanzienlijke hoeveelheid slachtoffers
ei£chten. Op weg naar Harlingén kwam,
nadat reeds velen waren afgevallen, een
nieuwe hindernis opduiken: zand, Over
grooten afstand was de baan door dit zand
vrijwel onberijdbaar, en talrijken, die zich
met alle energie hadden moeten heenzet-
ten over den ondervonden tegenslag, kon
den niet meer de kracht vinden, den rit
verder voort te zetten. Jammer, want
Juist daarna begon een stuk, dat, wat ijs
betreft, heel goed te noemen was, hoewel
de vrij koude tegenwind hun ook hier par
ten had kunnen spelen.
DE TERUGTOCHT.
Toen via Bolsward, Workum en Hinde
loopen het Zuidelijkste controlepunt Sta
voren eenmaal was bereikt niet allen,
die uit Harlingén vertrokken viel dit ten
deel schepte het meerendeel van de
eenigszins ontmoedigden weer nieuwen
moed, aangezien hier het laatste gedeelte,
dat vrij regelrecht naar Leeuwarden terug
leidt een aanvang neemt, hoewel de helft
van den tocht reeds even na Bolsward
werd gepasseerd. Toch waren de moeilijk
heden nog niet ten einde. Het Sloternieer,
dat geheel moest worden overgestoken,
was erg slecht, hobbelig en dientengevolge
buitengewoon vermoeiend. Bovendien kwam
in deze omgeving onverwachts een sneeuw
bui opzetten, die den toestand er niet
rooskleuriger op madkte, Het slot van de
route, Sneek—Leeuwarden, eiséhte het
laatste restje van de moreele en physieke
krachten der deelnejnërs. Het Is dan im
mers te hard, ongeveer'25 Kilometer voor
het einde, om nog od' te geven, terwijl dat
eigenlijk, gezien hetgeen er nogover is
van de conditie van velen, beter zou zijn
geweest. Misschien was dit oogenblik bij
menigeen reeds eerder daar, doch het is
heel begrijpelijk, dat zij, die zoover waren,
ook het einde trachtten te bereiken Hon
derden deelnemers, die weliswaar bogen
kunnen op een voltooiden elfstedentocht,
zullen niet kunnen zeggen, dat de route
best nog enkele kilometers langer had mo
gen zijn. Het was dan ook een verlossing
voor hen, aan het einde van de rijbaan,
dood-vermoeid maar zegevierend aangeko
men, een aantal autobussen te vinden, die
voor het vervoer naar het stadscentrum
zorg droegén, nu de finish een eind buiten
Leeuwarden gelegen was.
Wat er meer te zeggen valt over dezen
tocht? Allereerst een woord van lof over
de organisatie. Deze liet niets te .wenschen
over, want mocht ergens een korte hape
ring ontstaan, dan was dit alleen te wijten
aan de snelheid, waarmede de todht voor
bereid is. Vooral het feit, dat de baan mee-
rendeels goed was geveegd, getuigt van den
ijver, die is betoond, om het den rijders
zoo aangenaam mogelijk te maken.
VAT DEN RIT NIET TE LICHT OP.
Verder is een waarschuwend woord aan
sollicitanten voor een volgenden tocht
zeer zeker op zijn plaats. Weinigen kunnen
zich een voorstelling maken van wat het
beteekent, een elfstedentocht te rijden.
Velen, die zijn gestrand, zullen de onder
vonden mislukking wijten aan toevallige
ongevallen,' die hen hebben gehandicapt,
zooals bijvoorbeeld een gebroken schaats,
valpartijen én botsingen, steeds draaien-
den wind. en dergelijke tegenvallers. Toch
is niet dit de oorzaak van hun uitvallen,
neen, de eenige oorzaak hiervan is, dat zij
de eischen, die aan hen gesteld worden,
niet hoog genoeg aanslaan. Op een tocht
van deze lengte zijn toevallige hindernis
sen onvermijdelijk. En de training, die be
slist aan deelneming moet voorafgaan,
dient met deze toevalligheden rekening te
houden.
En mocht een dergelijk ongelukkig voor
val het ontijdig einde voor een deelnemer
beteekénen, dan kan hieruit slechts' de con
clusie worden getrokken, dat de voorberei
ding f niet serieus genoeg is opgevat. Het is
natuurlijk niet de bedoeling, hierin ook de
uitzonderingsgevallen te betrekken, die zich
hebben voorgedaan.
Ook deze bestaan, doch over het alge
meen kunnen de niet-geslaagc^n genoem
de conclusie ter harte nemen.
Voor den niet-deelnemer is dit misschien
moeilijk te gelooven, maar om een elfste
dentocht te begrijpen, om die te kennen en
er een oordeel over te kunnen vellen, zal
men hem moeten rijden. Iedere voorstelling
die iemand er zich van maakt zonder deel
nemer te zijn geweest, klopt niet met de
werkelijkheid. Zwaar, onnoemelijk zwaar
is het voleinde van de 200 KM., en zij die
den tocht afrijden, kunnen er aanspraak op
maken, tot de beste rijders van het land
te behooren. Zoowel van lichamelijke als
van geestelijke gesteldheid en dit laat
ste niet in het minst wordt een dusda
nige vastheid geëischt, dat wij niet aarze
len, de geslaagde rijders in deze opzichten
geluk te wenschen. De voldoening, zichzelf
in de moeilijke óogenblikken overwonnen
te hebben, is hun grootste belooning. Hon
derden. die de finish bereikten, slaakten de
verzuchting: „Het was onbeschrijfelijk
zwaar; ik ben blij, dat ik het heb gehaald
maarhet is eens en nooit weer." En
desondanks, zullen de meesten van hen. zóó
zij de gelegenheid hebben ook den volgenden
keer weer aanwezig zijn. Dat juist typeert
hun energie en vasthoudendheid, en even
eens' is het kenmerkend voor de aantrek
kingskracht- van deze bijzondere sportge
beurtenis: de Friesche Elfstedentocht.
-»
BIJZONDERE CIJFERS.
Het A.N.P. meldt ons hedenmiddag:
Nadat de grootste drukte bij het slot van
den Elfstedentocht tot het verleden be
hoort, heeft het centraal bestuur de be
schikbare gegevens omtrent de bereikte re
sultaten kunnen ordenen eh voorlocpig
eenige officieuze cijfers bekend gemaakt.
In totaal waren 600 inschrijvingen bin
nengekomen voor den wedstrijd, waarvan
geen enkele rijder bij den start ontbrak.
Toen gisteravond omstreeks het midder
nachtelijk uur de laatste controle te Leeu
warden werd gesloten, waren ruim 500
wedstrijdrijders binnengekomen. Ongetwij
feld een buitengewoon bevredigend resul
taat, waarvan men thans met voldoening
gewag maakt. De deelneming aan den tocht
overtrof reeds bij de inschrijving de stout
ste verwachtingen. Hoewel Woensdagavond
1763 rijders zich hadden laten inschrijven,
bleef de toeloop gedurende het verdere ge
deelte van den avond aanhouden, hetgeen
tot gevolg had, dat ruim 2200 deelnemers
aan den tocht gistermorgen aan den start
verschenen.
Van deze groote groep waren gisteren
tegen het middernachtelijk uur ruim 14C0
personen binnengekomen en hadden hun
controlekaart ingeleverd. Deze cijfers leve
ren een overtuigend bewijs, hoe goed deze
elfstedentocht is verloopen.
Onder de vele commentaren die de bui
tenlandsche pers heeft gepubliceerd naar
aanleiding van de rede van den Duitschen
rijkskanselier op 30 Januari, zijn er, die
Duitschland er van beschuldigen, de blok-
iademaatregelen op onverantwoordelijke
djze verscherpt te hebben. Deze commen
taren worden in Duitschland onzakelijk ge
acht. Men verwijst in de Duitsche pers
aaar de aanhoudende pogingen, die Enge
land in het werk stelt om te voorkomen,
dat het noodlijdende Fransche volk uit
overzeesche landen goederen ontvangt,
zonder dat Londen e rrekening mee houdt,
jat Frankrijk tot enkele maanden geleden
bondgenoot was. Men vraagt de rest van de
wereld, of er wel een scherpere vorm van
blokkade is dan dat men bevriende volken
aan eigen voordeel opoffert. Bovendien
houdt een dergelijke practijk de merkwaar
de bekentenis in, dat men den tegenstan
der meer menschelijkheid, meer hulpvaar
digheid jegens noodlijdende vrouwen en
ónderen van andere volken toeschrijft dan
toen zelf bezit.
In de beschouwingen, die de Duitsche
bladen aan zekere buitenlandsche pers
stemmen v/ijdén, wordt ook herinnerd aan
de geschiedenis der blokkade in het alge-
toeen en tijdens den tegenwoórdigen oorlog,
"oe weinig indruk zelfs bewezen feiten op
sommige anti-Duitsche commentatoren ma
ken, wordt wel aangetoond, doordat men
Duitschland verantwoordelijk stelt voor de
storingen in het oedrijfsleven, die een on-
Vermijdelijk gevolg zijn van het afsnijden
Jtoh allen overzeeschen aanvoer naar de
Dritsche eilanden. Men moet in gedachten
houden, dat de beslissende verscherping der
blokkade, in begin September 1939, uitging
jVan de regeering te Londen, die in strijd
toet het erkende volkenrecht de lijst van
contrabande uitbreidde tot goederen, die
weinig of niets uitstaande hebben met de
onmiddellijke oorlogsvoering. Tevoren, eind
Augustus, begin September 1939, had
Duitschland overigens bij monde van een
Jpocialen gezant den Noordschen staten
Ingesteld. dat de leveranties aan beide
oorlogvoerende partijen op dezelfde schaal
touden worden voortgezet. Door toedoen van
fcBritsche en Fransche regeeringen is dit
toitiatlef, dat voor de handhaving van den
neutralen handel van het grootste belan*
was. ten val gebracht.
Terwijl het dus op grond van de histo
rische feiten boven eiken twijfel verheven is,
dat de Westelijke mogendheden het sein
tot verscherking van het geldende blok-
kaderecht hebben gegeven, blijft nog te
onderzoeken, van welke zijde nieuwe prin-
cipieele elementen in de blokkade practijk
gebracht zijn. De beslissende daad was de
„order in council" van 27 November 1939,
waarbij Engeland verklaarde, dat alle goe
deren van Duitschen oorsprong in beslag
konden worden genomen, onverschillig
wiens eigendom ze waren. Deze maatregel
had dus betrekking niet op goederen, die
het weerstandsvermogen van den tegen
stander versterkten, doch op die. welke hem
een tegoed verschaften tegenover even
tueels overzeesche leveranciers. Inbeslag
neming van dergelijke goederen bracht den
tegenstander natuurlijk geen onmiddellijke
schade toe, slechts werden koopers er van
afgeschrikt, deze goederen in het vervolg
in Duitschland te kcopen. De maatregelen,
die Duitschland ten aanzien van de voor
Engeland bestemde overzeesche goederen
afkondigde, hielden het wegnemen of ver
nietigen dezer goederen in om een onmid
dellijke versterking van den vijand te
voorkomen.
Er kan dus niet aan getwijfeld worden,
aldus besluiten de Duitsche commentaren,
dat de Duitsche blokkade-afkondiging:
„torpedeering van ieder schip, dat voor den
oorlog belangrijk materiaal en levensmid
delen naar Engeland vervoert" veel minder
scherp is en veel minder principieele be-
teekenis heeft dan de reeds 14 maanden
vroeger uitgevaardigde Britsche „order in
council". Men heeft in Duitschland kunnen
constateeren, dat een deel der buitenland
sche pers dit duidelijk erkend heeft.
Het vraagstuk van „de schuld aan de
blokkade" is in een verkeerd daglicht ge
steld, doordat men zich in vele neutrale
landen niet zeer heeft bekommerd om de
rechtspositie, doch zich heeft gericht naar
de zeer verbreide opvatting, dat de Weste
lijke mogendheden zouden zegevieren. Iri-
tuschen hebben de Engelschen hun „wasch
niet aan de Siegfriedlinie opgehangen",
doch aan de Noordelijke kust van het Ka
naal op eigen gebied verdedigingsstelllngen
moeten betrekken. (D.N.B.)
VREDESCONFERENTIE TE TOKIO
GEOPEND.
Vandaag is de vredesconferentie tusschen
Thailand en Fransch Indo-China te Tokio
geopend met een rede van den Japanschen
minister van buitenlandsche zaken, Mat-
soeoka. Deze verklaarde, dat de aaneenslui
ting van Groot-Oost-Azië een geschiedkun
dige noodzaak is. De landen in het Verre
Oosten zullen op deze wijze niet slechte bij
dragen tot den vrede in dit gebied, doch
ook tot den wereldvrede, wanneer zij we-
derkeerlg hun plaats in de gemeenschap
pelijke leefruimte waarborgen. Daarom is
het van belang, dat de veiligheid der stabi
liteit in Oost-Azlë tot stand gebracht wordt.
Matsoeoka zeide, oprecht te wenschen, dat
het grensgeschil tusschen Thailand en
Fransch-Indo-China wordt geregeld, de
vijandelijkheden tusschen de beide landen
hebben slechte onaangename gevolgen voor
geheel Oost-Azië gehad, zoodat Japan be
sloten heeftt zijn bemiddeling aan te bieden
en het geschil arbitraal te regelen. Japan is
erop voorbereid om met vastberadenheid en
verantwoordelijkheidsgevoel een regeling
van het conflict tot stand te brengen.
(PN.B.)
DE TOESTAND IN ROEMENIË.
In de dagelijksche mededeeling van het
Roemeensche ministerie van binnenlandsche
zaken wordt gezegd, dat het op 2 Februari
des avonds in de gemeente Danoau bij
Thorenburg, in Zevenburgen, tot een botsing
tusschen gendarmerie en een groep legion-
nairs is gekomen. Een legionnair werd ge
wond. Overigens is het in het geheele land
rustig.
Het aantal arrestaties bedraagt thans
6576, waarvan 3061 te Boekarest. In de
hoofdstad zijn 22 personen ia hechtenis ge
nomen, die geen gevolg hadden gegeven aan
het bevel van den militairen commandant,
volgens hetwelk men zich des avonds na 22
uur niet op straat mag bevinden.
Verder wordt medegedeeld, dat voor de
militaire rechtbank te Boekarest op 5
Februari negen deelnemers aan de gebeur
tenissen van 21 tot 24 Januari terechtge
staan hebben. Zes beklaagden werden ver
oordeeld tot dwangarbeid, kerkerstraf of
gevangenisstraf, drie werden vrijgesproken.
(D.N.B.).
NOORSCH KUSTVAARTUIG DOOR
ENGELSCHEN VERNIELD.
Naar het Noorsche Telegraafagentschap
meldt, is het 1151 ton metende Noorsche
kustvaartuig Ryfylke ln den middag van
den 5en Februari in de nabijheid van Stadt-
lanted door een Britsche duikboot aange
houden en door geschutvuur vernietigd. Het
grootste deel van bemanning en passagiers
is gered.
De Ryfylke was een schip, dat uitsluitend
een burgerlijken dienst langs de kust onder
hield. onder Noorsche vlag voer en niet in
dienst der Duitsche weermacht stónd. Het
was niet gewapend en vervoerde geen oor
logsmateriaal.
Een reddingsvaartuig heeft 45 menschen
die zich in twee sloepen van de Ryfylke be
geven hadden, aan boord genomen.
(D.N.B.)
NIEUWE AANSLAG OP EGYPTISCH
KONINGSHUIS.
Aan de Popoio d'Italia wordt uit Beiroet
een nieuwe aanslag van den Britsche ge
heimen dienst op leden van het Egyptische
koningshuis gemeld. De oudste dochter van
koning Faroek zou door een werktuig van
de secret service geschaakt worden. De mis
dadige aanslag kon op het laatste oogenblik
verijdeld worden.
De Popoib d'Italia merkt op, dat deze
nieuwe daad van den Britschen geheimen
dienst de bedoeling had, druk op den Egyp-
tischen koning uit te oefenen. (D.N.B.)
ELF DOODEN TE NOGENT-SUR-MARNE.
Bij het ongeluk te Nogent-sur-Mame waar
het dak van de markthal is ingestort, pijn
volgens de laatste berichten elf menschen
om 'het leven gekomen. Voorts zijn 68 per
sonen gewond, waaronder 30 ernstig.
Het blad Aujourd' hui meldt, dat de Duit
sche kommandantur terstond een bataljon
infanterie heeft gezonden om hulp te bie
den. Hieraan is het te danken, dat 200 per
sonen snel gered konden worden. In verband
met dit door den zwaren sneeuwval veroor
zaakte ongeluk wordt vernomen, dat men
sedert 1879 te Parijs niet zulk een hevigen
sneeuwval heeft meegemaakt als dezen
winter.
Het opperbevel der Duitsche weermacht
maaikt bekend:
Een duikboot heelt twee gewapende
vijandelijke koopvaardijschepen van ln
totaal 12.000 bur.t. tot zinken gebracht.
Aan de Engelsche Oostkust ls een motor
torpedoboot er in geslaagd, een Britsch.
kustvaartuig tot zinken te brengen.
De luchtmacht heeft ondanks het slechte
weer, gewapende verkenningsvluchten on
dernomen ln het zeegebied rond Engeland
en mijnen gelegd voor Britsche havens. In
-het Middeliandsche-Zee-gebied hebben ge
vechtsvliegtuigen storlngsaanvallen onder
nomen op militaire installaties op het eiland-
Malta.
De vijand heeft gisteren in de avond
uren en in den nacht gepoogd, met afzon
derlijke vliegtuigen -het bezette gebied aan
de Kanaalkust binnen te dringen. Slechts
in een havenstad zijn door het werpen van
brandbommen kleine branden ontstaan, die
de burgerbevolking snel kon blusschen. Het
luchtdoelgeschut heeft hierbij een ge
vechtsvliegtuig van het tppe Armstrong-
Whitley neergehaald. Een tweede vliegtuig
werd gedwongen te landen en de beman
ning werd gevangen genomen.
Het 245ste weermachtsbericht van het
Italiaansche hoofdkwartier luidt:
Van het Grieksche front niets te melden.
In Cyrenaica is eenverwoede veld
slag gaande tusschen onze troepen en
vijandelijke formaties in het gebied
ten Zuiden van Benghazi.
In den sector van Cheren in Oost-Afrika
duren de gevechten voort. Aan hgt Zuide
lijke front zijn vijandelijke aanvallen door
onze dappere troepen afgeslagen. Onze
luchtmaoh-tformatles hebben artilleriestel
lingen, troepen en auto's gebombardeerd
en daarbij branden in munitie- en brand
stofvoorraden veroorzaakt. De vijand heeft
aanvallen gedaan op Asmara en eenige
andere plaatsen, zonder ernstige schade aan
te richten. Te jtsmara is een Gloster-
vliegtuig neergeschoten door onze jagers,
die snel tusrehenbeide kwamen. Een onzer
vliegtuigen is niet teruggekeerd.
AMSTERDAM, 7 Februari.
Op de Effectenbeurs heerschte heden
middag aanvankelijk een gedrukte stem
ming. Na het bekend worden van de eer
ste noteeringen kon men, vooral na 2, uur,
een stijging waarnemen. Herhaaldelijk
reeds heeft men den laatsten tijd kunnen
vaststellen, dat. zoodra het koerspel nei
ging vertoont tot terugloopen, het publiek
daarin aanleiding vindt kooporders te ver
strekken, hetgeen vaak een steun van niet
te onderschatten beteekenis uitoefent.
Zulks te meer, waar.in de afgeloopen
weken tal van limites die op lager ni
veau lagen werden ingetrokken.
Op de locale aandeelenmarkt openden
Aku's beneden pari. Zooals reeds gezegd
kwam onder beurs eenige vraag naar
voren, zoodat al spoedig de 100 werd
bereikt.
Tegen het slot kon de noteering zelfs nog
tot 1031/2 zijnde V/2 boven den vorigen
koers, oploopen.
Philips en Unilever lagen vrijwel onbe
wogen in de markt, terwijl verschillen van
slechts enkele fracties te constateeren
vielen.
Scheepvaartfondsen moesten zich over de
geheele linie een gering verlies getroosten.
Vaarten verloren twee punten, terwijl het
verlies voor Japanlijnen 4 bedroeg.
De minder .gunstige constellatie der po
litieke verhoudingen in het Verre Oosten is
hieraan niet vreemd. Van de overige fond
sen kunnen nog worden vermeld: Oude
Booten, die 148 noteerden, terwijl Scheep-
vaart Unies even beneden de 169 werden
verhandeld. Cultuurwaarden konden zich
na een gedrukte opening herstellen, al
hoewel hier en daar toch een gering ver
lies moest worden geleden.
Amsterdam Rubbers noteerden aanvan
kelijk 261,/2. maar wisten de daling per
slot van rekening met 263'/s tot 1 punt
te beperken. De minder courante soorten
waren goed prijshoudend.- Tabaksfondsen
werden omstreeks de vorige prijzen ver
handeld.
Bij Suikeraandeelen werd naar verhou
ding no het grootste verlies geleden.
H.V.A.'s liepen aanvankelijk 8 terug tot
410, maar latei* volgde weer een herstel
tot 413, hetgeen toch nog 5 lager was.
Aandeelen Vorstenlanden daalden tot 120V2.
Eenige handel kon evenals de laatste
dagen weer ten opzichte van bankaandee-
len worden geconstaeerd. Zoowel Amster-
damsche Bank als Handel Mij. konden iets
aantrekken.
Olie's lagen flauwer in de markt. Het
reeds gememoreerde herstel had op dit
fonds niet veel invloed. De noteering week
niet veel van de 240 procent af.
Op de Beleggingsmarkt waren Nederland
sche Staatsfondsen eerder een fractie lager.
De nieuwe emissie gold tusschen de 97 3/8
en 97 7/16. Ook de overige Nederlandsche
Staatsleeningen waren aan den Iets lageren
kant, evenals gemeente leeningen en pand
brieven.
Geld op prolongatie 2 3/4 procent.
OFFICIEELE VALUTAKOERSEN
DER NEDER1.AVDSCHF 6ANK
Valuta's (schriftelijke en tel transacties).
New York 1.88 3/16, 1.88 9/16: Berlijn 75.28,
75.43: Brussel 30.11 30.17; Helsinki 3.81 3.82:
Stockholm 44.81, 44.90; Zllrlch 43.63. 43.71.
Bankpapier:
Berlijn 75.19, 75.34; New York 1.8614, 1.901/4;
Brussel 30.08, 30.20; Stockholm 44.76, 44.94; Zü-
rich 43.59, 43.75.
3—1
