Grieksche krijgsgevangenen - De laatste textielpunten worden opgemaakt
S-trW"'
Siste Jaargar
OICH OMBLAD
feede Blad
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
BIJ DE GROOTE OEFENINGEN- van net infanterie-regiment „Gross-
Deutschland" kon men zien hoe de stukken geschut tegen waarneming uit
de lucht worden gecamoufleerd witte doeken worden
over de kanonnen gelegd. (Schcrl)
VAN HET ALBANEESCHE FRONT. Een concentratiekamp, waar
zoojuist een groot aantal Grieksche gevangenen is binnengebracht.
Het uitdeelen van de soep (Holland)
OP DE LAATSTE DAGEN VAN JANUARI was het in alle maga
zijnen een groote drukte, omdat iedereen zijn punten wilde opmaken.
Een kijkje in een der magazijnen, waar de dames elkaar verdrongen
om toch maar aan de beurt te komen. (Polygoon)
DE WEG- EN WATERTOL tegenover den RijnSburgschen Vliet bij het
Leidsche hek, welke gaat verdwijnen, als de overdracht van een stuk
Haarlemmertrekvaart door Voorhout aan Leiden een feit is geworden.
(Holland)
VOOR HET UITVAREN. De bemanningen van twee Duitsche
düikbooten zijn aangetreden en worden door den flottielje-leider
toegesproken, vóór een nieuwe, gevaarlijke tocht begint.
(Hoffmann).
IJSSCHAVERS AAN DEN ARBEID. De ijsbond „Medemblik" organiseert in de komende dagen hardrij-
wedstrijden. De dooi en de sneeuw hebben het ijs in een slechten toestand gebracht, zoodat dit eerst afge-'
schaafd moet wprden. De man op de slede, welke men omgebouwd heeft tot ijsschaaf, dient voor „ballast",
daar de schaaf anders te licht is. (Polygoon)
Een roman uit de voetbalwereld,
door J. WILMAN.
(32
-Dat je hoog van den toren kunt blazen,
weten we allang! Maar daar vang je ons
niet mee! Toen Mr. Sullivan gisteravond
den bracelet van keizerin Poppea liet zien,
draaide j;j opeens dat verhaal over je imi
tatie af. Het kon niet toevalliger! Versta me
goed, Curtis je hebt mij niet hooren
zeggen, dat jij den bracelet gapte, al denk
ik het mijne er van. Wil je niet, dat Mrs.
•Sullivan en Hopkins je voor den dader aan
zien. breng dan je fameuze imitatie te
voorschijn, en gauw ook! Maak anderen
wijs, dat je voor zoo'n ding drie honderd
pond gekregen zou hebben! Blijf je in ge
breke tja, dan komt de politie er aan
te' pas!"
Vóór Curtis had kunnen antwoorden,
klonk een snijdende stem:
-Zouden jullie de beslissing niet aan
hüj overlaten? Ik geloof, dat dit nog altijd
uüjn huis is."
Niemand had Benjamin Sullivan's komst
bemerkt. Hij stond in de open deur en mon
sterde het clubje om Hopkin's tafel «met
onwelwillenden blik. De eerste bui ontlast
te zich boven het hoofd van Maud's ver
loofde.
„Ik had je verboden, Hopkins, met je
quasi speurderstalenten één van de gasten
te hinderen. Daareven kwam Mrs. Gold
man me haar beklag doen. Je blijkt mijn
verbod in den wind te hebben geslagen."
„Het was in opdracht van uw vrouw, dat
ik
„Slik de rest in, het. is de bekende kost",
onderbrak Sullivan hem gemelijk. „Afgaan
de op wat ik hoorde, meenen jullie te we
ten, wie den diefstal pleegde. Ben ik soms
niet in staat, mijn zaakjes zelf op te knap
pen?" Hij keek Wade fel aan. „Jij belee-
digde Curtis. Wil je ööit nog een voet in
mijn huis zetten, dan trek je je verdacht
makingen oógenblikkelijk in."
„Een moment, Mr. Sullivan!" protesteer
de Wade autoritair. „Ongetwijfeld is de
bracelet uw eigendom en u hebt hier te be
velen. Wat we deden, deden we in uw be
lang. Maar nu u er bent vraag Curtis,
wat hij bij Davidson in Londen uitvoerde."
„Ik vraag nooit naar dingen waarmee ik
niet te maken heb." Sullivan legde een
hand op Cyril's schouder. „Je kunt spre
ken of zwijgen, beste kerel, net zooals je
verkiest. Bij voorbaat verzeker, ik je, dat ik
Wade een roddelaar noem".
„Dank u. We spraken gisteravond over
mijn imitatie. Misschien herinnert u zich,
dat Ik de hoop uitte, er drie honderd pond
voor te zullen krijgen. Ik had dat bedrag
noodig en moest er op korten termijn over
kunnen beschikken. Bij gelegenheid vertel
ik u wel, waarom!"
Sullivan maakte een afwerende beweging
„Beste Curtis, je privézaken gaan mij in het
minst niet aan Bovendien ben ik overtuigd
dat het niets geweest kan zijn waarvoor jij
je behoeft te schamen."
„Neen. Maar ik geloof, dat deze zaak u
wel interesseert. Enfin, een kwestie van la
ter. Om het kort te maken: ik ging van
morgen naar Londen en liet de imitatie
door Davidson in Gower Street taxeeren. U
kunt zich mijn teleurstelling indenken toen
deze er niet meer dan vijftig pond voor wou
geven. De waarde zit uitsluitend in het
zware oude goud. Voor zoo'n krats deed ik
het ding niet weg en ik redde me op een
andere manier. Als u de imitatie wilt zien
één telefoontje aan mijn bediende en hij
stuurt ze over".
„Geen sprake van! Je kent mijn opinie
over Wade immers? Er zijn een paar pun
ten waarover ik in den familiekring ophel
deringen verlang. Maar Wade heeft je on
der getuigen verdacht gemaakt. Onder ge
tuigen zal hij je zijn excuses aanbieden".
Cyril liet er den ander gelegenheid toe.
Hij lachte „Ik heb wat gezonders voor hem
in petto, Mr. Sullivan een frisch pak op
de broek! Wade weet al, wat hij te goed
heeft, en hoe ik er naar snak, hem tien mi
nuten over de knie te nemen! Direct na
het ontbijt wordt het feest gevierd dan
ben ik altijd in de beste conditie!"
Doch Roger Wade voelde weinig voor het
vooruitzicht. Den volgenden ochtend ble
ven aan de pntbijttafel twee plaatsen on
bezet: de zijne en die van Mrs. Theresa
Goldman.
De nieuwe competitie ving aan op een
Zaterdag in September bij zoo hooge tem
peratuur dat voetballen een ware bezoe
king beteekende. De Rovers openden met
een wedstrijd in eigen home tegen Sunder
land, een ploeg met tamelijk forsch ge-
gebouwde voorhoedespelers, die van de
warmte veel meer hinder ondervonden dan
het lichte aanvalsquintet van de thuisclub.
De Sunderlanders waren na een kwartier
reeds vrijwel op en in het loome spel van
de voorhoede ging ook de middenlinie dee-
len. Vóór rast slaagde de snelle middenvoor
van de Rovers er in, den hattrick te ver
richten. Met den veiligen voorsprong van
30 kon de thuisclub de tweede helft in
gaan; Woodley en de linksbinnen Chapin
voegden ieder er nog een doelpunt aan toe,
waarna even vóór tijd Sunderland de eer
wist te redden. Men moest in de annalen
van de Rovers een heel eind teruggaan om
een zoo klinkende 51 overwinning op een
sterken tegenstander vermeld te vinden.
Hef ging ook daarna op rolletjes. De eer
ste uitwedstrijd, tegen Grimsby Town werd
eveneens gewonnen, zij het met de beschei
dener cijférs 3—2. Toen moest Chelsea in
Ransome met 20 de vlag strijken en de
volgende ontmoeting op vreemden grond
tegen Brentford, eindigde in een puntloos
gelijk spel. Een nieuw tijdperk scheen voor
de Rovers ingeluid, een tijdperk waarin zij
wilden demonstreeren, de voetbalkunst nog
wel degelijk te verstaan. Zij troonden als
derde op de ranglijst, onder hun stadge-
nooten en Everton, die in vier wedstrijden
geen punt hadden verspeeld. Al was het veel
te vroeg in het seizoen om zich reeds aan
voorspellingen te wageif het gaf den bur
ger moed: zeven punten uit vier ont
moetingen! Een groot deel van den ouden
aanhang bleek den weg naar de Eastern
Meadows teruggevonden te hebben.
Met dit al deden zich verschillende pro-
plemen voor Curtis voor. Dat de houding
van manager, trainer en aanvoerder jegens
hem er één was van koele afzijdigheid, acht
te hij begrijpelijk. Speciaal van Fedler's
kant vereischte het een dosis zelf beheer-
sching; wat diens mond verzweeg verrieden
de oogen al te vaak: dat hij de hoop niet
had opgegeven, eenmaal met den gehaten
amateur af te rekenen. Curtis trok er zich
weinig van aan. Overigens was hij sports
man genoeg om te erkennen, dat Fedler in
den vorm van thans zijn plaats als achter
speler ten volle verdiende, al weigerde hij
te gelooven, dat de bekeering van blijven-
den aard zou zijn. Dit was één van de pro
blemen: wat zat er achter de taktiek van
den captain?
Een ander vraagstuk vormde de nog im
mer onopgehelderde diefstal van den brace
let. Dat Sullivan er de politie buiten ge
houden had, moest deze zelf verantwoor
den. Het interesseerde Curtis niet. Wat hem
wèl interesseerde: waarom alles zóó was
geënsceneerd, dat de diefstal hem in de
schoenen kon worden geschoven. Volgens
Nora moest Arthur, Wade of Russel de be
werker zijn; mogelijk waren ze alle drie in
het complot
Op een avond, dat zij de kwestie voor de
zooveelste maal bespraken, had zij Cyril
gezegd:
„Bekijk het eens aldus. Zij waren reeds op
„Dragon's Castle" toen wij kwamen. Oom
Binjamin ging een dag vóór ons en nam
detn bracelet mee om hem jou te toonen. De
huisgenooten kennen zijn twee Sickenham-
sche hobby's: wapenkamer en bracelet De
intieme vrienden eveneens. Russell, Wade
en Arthur, de laatste twee in elk geval,
moeten al eenigen tijd van plan zijn ge
weest, je op unfaire manier weg te werken.
(Wordt vervolgd).
