A.D.O. verslaat D.H.C. met 3-1 - Instructeur W. van Graft gehuldigd
8 Isie Jaargang
LFfDSCH DASBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
mm
Een roman uit de voetbalwereld,
door J. WILMAN.
(27
Desondanks schreef Curtis er een. Hij
stelde haar Russell ter hand.
Deze bekeek haar. „De datum ontbreekt,"
constateerde hij met flauwen glimlach.
„Sorry!" Cyril herstelde het verzuim.
„Een oude kwaal van me data veronacht
zamen."
„Een onachtzaamheid, die in een geval
als dit van pas kan komen," merkte Wade
schamper op.
Curtis negeerde cTe hatelijkheid en stapte
de tuinkamer uit. Hij liep naar de biblio
theek oin te zien of Nora er nog was. Om
trent één ding had hij zekerheid: Russell
was de man niet die hij scheen. Wie zich
voor valsch kaartspel leende, kon tot elke
oneerlijkheid in staat worden geacht. Toch
wilde Curtis om een lief ding, dat deze er
varing hem niet op een 300 hoog leergeld
was komen te staan.
Een oogenblik overwoog hij, of hij Sul
livan omtrent het gebeurde zou inlichten.
Bij nader inzien vond hij het beter er nog
mee te wachten. Want ai stond het voor
hem vast, dat er geknoeid was hij kon
niet aantoonen, hoe. Had Cyril alleen met
Wade en Russell te doen gehad, dan zou hij
niet hebben geaarzeld. Niet, dat hij er iets
voor voelde om Arthur te sparen. Het leek
hem echter een gewaagde, onderneming, een
zoon bij zijn vader te beschuldigen en niet
tegelijkertijd met doorslaande bewijzen te
komen. Het drietal zou, indien er over werd
geïnterpelleerd, moeten toegeven, dat het
bij het triangel grof was toegegaan, doch
natuurlijk beslist ontkennen, dat er valsch
gespeeld v/as. Drie tegen één het bleef
een hachelijk geval. Hij besloot daarom,
vöorloopig te zwijgen en te zien, op welke
manier hij zijn dure leergeld van de scha
vuiten terug kon krijgen.
Nora kwam met haar oom uit de biblio
theek op het zelfde moment, dat hij de
hand op den deurknop legde. Het betrok
ken gezicht van haar verloofde deed het
meisje ongerust vragen:
„Is er wat?"
Hij lachte. „Wat zou er zijn, schat? Een
beetje last van de warmte, anders niet."
Nora bleek niet overtuigd, maar ze kon
niet aandringen, want Sullivan was haar
vóór.
„Je hebt de wapenkamer nog niet gezien,
wel?" Hij wachtte geen ontkenning af en
vervolgde: „Ze is de moeite waard. Kom
mee!"
„Oom Benjamin is de vreedzaamste man
van de wereld, Cyril, behalve als hij aan
zijn wapenkamer denkt! Dan verandert
hij in een soort van Rinaldo Rinaldiiii!"
Zij gingen er heen, Curtis hoofdzakelijk
omdat hij merkte, Sullivan er een plezier
mee te doen. Hij bekeek de uitgebreide ver
zameling oude en nieuwe wapens, jacht-
tropheeën, harnassen, maar moest zich op
schroeven om een bewondering te uiten, die
hij allerminst bezat. Sullivan daarentegen
legde een geestdrift aan den dag alsof hij
een kenner was. die de ongetwijfeld belang
wekkende collectie voor het eerst beschouw
de. Bij elk voorwerp gaf hij een toelichting.
„Het is een heel oude burcht," besloot hij
met trots, „en ze doet den naam „Dragon's
Castle" (1) eer aan. Je vindt er onderaard-
sche gangen naar zee, die bewijzen, dat de
vroegere burchtheeren niet vies van smok
kelhandel waren. En zwaar gemetselde kel
ders je reinste moordholen! Natuurlijk
is er aan legenden geen gebrek; ze zijn
echter te bloederig om op den laten avond
te vertellen. Je zoudt er maar weer nacht
merries van krijgen, Nora!" Hij kneep het
meisje plagend in een wang; toen zette hij
de explicatie voort. „Sinds menschenheuge-
nis is „Dragon's Castle" in bezit van de
Primrose's geweest. De familie raakte meer
en meer aan lager wal; de laatste telg, van
wien ik den burcht kocht, stierf zoo arm als
een kerkrat. Eigen schuld. Hij was een on
verbeterlijk dobbelaar. Na zijn laatste pon
den vergokt te hebben, sloeg hij zijn bezit
ting aan den paal. Er kwamen slechts en
kele liefhebbers opdagen; van dezen deed
ik het hoogste bod en het was nog niet
veel. Maar het bleek een kostbare geschie
denis om den boel weer bewoonbaar te ma
ken en het park, één wildernis, te fatsoe
neeren. Enfin, als je mijn bezitting op je
gemak hebt bekeken, zul je toegeven, dat
ze er mag zijn."
„Aha!" kraaide Russell's stem. „Weer
eens een gewillig slachtoffer te pakken,
Ben?"
Cyril keerde zich om. Hij noch Nora, noch
Sullivan hadden gemerkt, dat het vertrek
zich plotseling gevuld had. Zij waren allen
(1) Drakenburcht.
aanwezig met den advocaat waren Mrs.
Sullivan, Maud, Arthur, Theresa Goldman,
Lorna Mound, Wade en dokter Ryan mee
gekomen.
„Het is al een poos fel aan het lichten",
zei T Irs. Sullivan op een toon, alsof ze haar
echtgenoot voor het natuurverschijnsel
aansprakelijk stelde. „Sluit de wapenkamer
en ga mee. Je weet hoe bang ik yoor onweer
ben. Maud en Arthur ook."
Russell ginnegapte. „Was je al over de
helft, Ben?"
„Bijna klaar. Ik heb er een hekel aan om
een verhaal in afleveringen te doen. Ga vast
vooruit, Edith; al dat staal hier trekt den
bliksem maar aan!" Sullivan wendde zich
tot Cyril. „Om het kort te maken Prim
rose was gauw door de opbrengst van „Dra
gon's Castle" heen. Om aan nieuwe duiten
te komen, trachtte hij me de portretten
galerij en zijn schilderijen aan te smeren Hij
kreeg geen kans. Het eenige, wat hij nog
aan me kon kwijtraken, wat dit." Sullivan
liep naar een kleine safe en haalde er een
étui van tamelijken omvang uit. Op fluweel,
eenmaal diep zwart maar zoo sterk verscho
ten, dat de oorspronkelijke kleur nauwelijks
nauwelijks meer te bekennen viel, lag een
bracelet van massief goud.
„De overlevering wil, dat dit sieraad een
geschenk van keizer Nero aan zijn gemalin
Poppea was; het zou moeten blijken uit de
latijnsche inscriptie, waarvan nog enkele
lettergrepen leesbaar zijn," verklaarde Sul
livan. „De waarheid laat ik in het midden.
In ieder geval dateert het uit een tijd, dat
vrouwen nog werkelijk armbanden droegen,
niet van die polssieraden, die later in zwang
kwamen. Ze deden toen ook niet aan een
slanke lijn. Al heb jij gevulde armen, Nora,
deze bracelet zou je veel en veel te wijd
zijn. Het waardevolle zit niet in het goud,
wel in de acht steenen, in den vorm van een
hoefijzer op de breede sluiting aangebracht:
bovenaan twee purperkleurige, dan telkens,
zoowel rechts als links, een bloedroode, een
helgroene, een diepblauwe. Het sieraad is op
een waarde van tien duizend pond ge
taxeerd Ik heb er Primrose heel wat min
der voor betaald."
Met groote oogen staarde Curtis naar den
oracelet, door Sullivan uit het étui genomen
en omhoog gehouden. De kreet van verras
sing was over zijn lippen vóór hij er zich
rekenschap van had kunnen geven.
„Tien duizend pond!" riep hij één en al
verbazing uit.
Het ontging hem, dat Wade den jongen
Sullivan aanstootte en iets toefluisterde,
waarna de laatste knikte. Het was'den an
déren in de wapenkamer eveneens ontgaan.
Zij hadden alleen oog voor Curtis. Niemand
begreep iets van diens plotselinge opgewon
denheid.
„Mag ik den bracelet eens van nabij be
kijken?" vroeg hij op een toon, dien hij on
verschillig had willen doen klinken, doch
waarin hij slechts ten deele geslaagd was.
„Met alle genoegen. Ziedaar!"
Curtis onderwierp eerst het zware goud en
de massieve sluiting aan een minutieuze
beschouwing, vervolgens de steenen één voor
één. Onderwijl waren zijn gedachten in
Devonshire Street 70 te Londen, bij een
kleine verzameling preciosa, hem door zijn
moeder nagelaten. En tot die bescheiden
collectie benoorde een bracelet van keizerin
Poppea Zoolang zekerheid hem ontbrak,
moest hij wel spreken van „een" bracelet.
Het was ondenkbaar, dat er twee authen
tieke exemplaren zouden bestaan.
„(Wordt vervolgd).
DE ITALIAANSCHE KROONPRINS BEZOCHT OORLOGSGEWONI)EN IN EEN HERINNERING AAN DE HEVIGE GEVECHTEN OM HET BELANGRIJKE STEUNPUNT NARVIK EEN AAN DEN GROND
HET MILITAIRE HOSPITAAL TE BAGGIO. (Holland) GEZET DUITSCH STOOMSCHIP. (Hoffmann).
TE DEN HAAG WERD DE BELANGRIJKE VOETBALWEDSTRIJD A.D.O
D.H.C. GESPEELD. Door een 31 overwinning veroverde A.D.O. de eerste
plaats. Tijdens een D.H.C.-aanval waakt keeper Koek angstvallig over den bal.
(Polygoon)
GENEESKUNDIGE HULP IN ARTIS. De neushoornvogel, die een
ontstoken oog heeft, wordt door de oppassers behandeld. Daar het
dier over een formidabelen snavel beschikt, komen er
twee man aan te pas. (Holland)
TER GELEGENHEID VAN ZIJN 25-JARIG HUWELIJKSFEEST
EN TEVENS ZIJN 20-JARIG JUBILEUM ALS 'SPORTVLIEGER
werd de bekende sportvlieger en instructeur W. van Graft in
Den Haag gehuldigd doorzijn sportvrienden. Van links naar
rechts Geyssendorffer, H. M. Schmidt Crans, W. van
Graft, diens echtgenoote, Marinus' van Meel en
Edo Bergsma, oud-voorzitter A.N.W.B. (Polygoon)
DIT ENGELSCHE TORPEDO-WATERVLIEGTUIG werd door
het Italiaansche luchtafweergeschut neergeschoten bij een
aanval op een marine-basis. (Stapf)
