Koning Winter in het land - Het onderzoeken van een duikboot
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
81ste Jaargang
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
HET COMPLEX VAN HET COOLSINGEL-ZIEKENHUIS TE
ROTTERDAM, dat in gereedheid wordt gebracht om als nood
ziekenhuis dienst te doen, totdat het te bouwen ziekenhuis
gereed is. (Polygoon)
VAN TIJD TOT TIJD WORDT DE ROMP VAN EEN DUIKBOOT AAN
EEN ONDERZOEK ONDERWORPEN. Op de foto ziet men een duiker
naar beneden gaan om dit werkje op te knappen. (Scherl)
DE NIEUWE FINSCHE PRESIDENT, RISTO RYTI, verlaat
na zijn verkiezing het Parlementsgebouw. (Holland)
OP DEN MOOIEN VIJVER VAN HET GEMEENTEMUSEUM TE
's-GRAVENHAGE WORDT DOOR DE JEUGD DRUK SCHAATSEN
GEREDEN. (Polygoon),
IN DE IJZIGE KOUDE WERKEN DE ARBEIDERS VAN HET AMSTERDAMSCHE WATERLEIDINGBEDRIJF
TE WEESPERKARSPEL AAN DE FILTERS om de randen ijsvrij te houclen, daar deze anders stuk zouden
vriezen. Het met de lange houten hamers stuk geslagen ijs wordt met stalen schepnetten naar de
pompen gevoerd. (Polygoon)
SPRUITKOOL, BOERENKOOL EN GROENE KOOL IS PAS LEKKER ALS ZIJ GOED DOORVROREN IS.
Men hakt de spruitkoolstruiken weg, om ze in de schuur te plukken. Het omhakken van een veld 0doorvroren
spruitkool ergens" in Noord-Holland. (Polygoon)',
Een roman uit de voetbalwereld,
door J. WILMAN.
(8
Het gebeurde wel vaker, maar ditmaal was
ze in gezelschap van haar dochter Polly.
Nadat ze zoowat drie kwartier over onder
werpen hadden gepraat, die me absoluut
niet Interesseerden, vroeg Polly of zij me
even apart kon spreken. Toen kwam de aap
uit de mouw. Ze had ons een paar keer
samen gezien en achtte het haar plicht, me
voor jou te waarschuwen. Je was een on
betrouwbaar sujet, zei ze, en het zou haar
spijten wanneer je ook mij als je speelbal
gebruikte. Je maakte er een gewoonte van,
altijd eenige meisjes tegelijk het hoofd op
hoi te jagen. Terwijl je met haar ging, hield
je er nog een andere vlam op na, Martha
Cowes. Aan beiden schreef je in dien tijd
precies dezelfde brieven; alleen de aanhef
varieerde tusschen „Lieve Martha" en „Lie
ve Polly". Martha had Polly eenige van
haar brieven afgestaan en met de hare
legde ze die als bewijsstukken over. Ik heb
ze gelezen; de inhoud was "iwoonlijk
eender."
Curtis lachte zachtjes. „Goeie ouwe Tin
ker! Tinker is mijn bediende, weet je? Hij
heeft me herhaaldelijk voorgehouden, dat
ik met een slordigheid ben behept, die me
nog eens leelijk zou opbreken!"
Nora zei gepiqueerd: „Ik zie niet in, wat1
er te lachen valt. Ik noem het geen slor
digheid, maar in hooge mate ongepast!"
De vroolijkheid bleef in Cyril's oogen.
„Ik bedoel mijn slechte gewoonte om data
boven brieven te vergeten. Als Polly Addi
son haar verslag naar waarheid had uit
gebracht, zou ze je gezegd hebben, dat zij
die brieven ontving toen ik in de zesde klas
van het gymnasium zat. Al een aardig tij die
geleden, hè? Martha Cowes zal het beves
tigen. Ze is met een dokter getrouwd, een
kennis van me, en we hebben later nog eens
smakelijk om de historie gelachen. Zoo,
heeft Polly die brieven bewaard? Ja, na
tuurlijk. Het zullen wel de eenige zijn, die
ze ooit van een mannelijk wezen ontvan
gen heeft. Ik begrijp nog altijd niet, hoe ik
ooit iets voor zoo'n zuur type kan hebben
gevoeld. Hoe dan ook ze heeft in ieder
geval aan mij twee wandelingen in den ma
neschijn te danken en drie epistels, netjes
overgeschreven uit het Brievenboek voor
Verliefde Harten. Als ik wist wanneer ze
jarig is, zou ik haar een volledig exemplaar
goud op snee aanbieden."
„Allemaal goed en wel," hield Nora vol.
Ze trachtte nog ontstemd te kijken, maar
er kwam bedroefd weinig van terecht. „Je
was toen toch op een leeftijd, dat je moest
weten wat je deed. Polly Addison kon wel
eens gelijk hebben welke zekerheid bezit
ik, dat je sedert standvastiger in de liefde
bent geworden?"
„Vraag je dat nog? Haal je Polly's beeld
voor den geest en kijk dan in den spiegel!
Grooter zekerheid kun je niet verlangen!"
„Ja, als het op smoesjes maken aan
komtPolly gaf me ook nog een an
dere waarschuwing: wanneer een rijke jon
geman het aanlegt met een meisje, dat
hard moet zwoegen voor haar boterham,
is oppassen de boodschap!"
Cyril wist, dat hij het pleit had gewon
nen. Hij schoof wat dichter naar haar toe.
„En wanneer een jongeman, die behalve
behoorlijke vooruitzichten zoo goed als niets
heeft, zei: „Nora, jij bent het eenige meisje
op de wereld, dat ik tot vrouw begeer; ik
weet, dat ik ook jou niet heelemaal onver
schillig ben en ik beloof voor je te zullen
sjouwen als een paard" zou je hèm dan
wèl gelooven?"
Zij bloosde diep. „Het komt er tenminste
aardig dicht bij."
Curtis stak een arm door dien van Nora
en gaf hem een zacht drukje. „Drie hoera's
voor Henry Slater!" juichte hij. „Dat hij
leve!"
„Doe niet zoo mal, wil je?" Zij maakte
haar arm los. „En schreeuw niet, alsof het
heele restaurant méé hoera moet roepen!
De menschen kijken naar ons! Wie is Henry
Slater? Wat heeft hij er mee te maken?"
„Wie Henry Slater is?" gnuifde Cyril.
„Een aartszwendelaar! En wat hij er mee
te maken heeft? Hij nam kort geleden de
beenen met dertig duizend pond van me,
ten naastenbij mijn heele kapitaaltje!"
„Gevoel je daarom soms roeping een bij
drage te geven om een standbeeld voor hem
op te richten?"
„Wis en drie! Zonder het te weten is hij
mijn stille weldoener geworden! Hij deed
den slagboom tusschen ons vallen! Lieve
schat, waarom heb je naar een dwaze in
geving van je hart gehandeld en mij niet
over die vermeende ontrouw gesproken?
Dan waren we niet een en vijftig dagen ge
scheiden geweest! Nog ongeveer zes a zeven
duizend pond zijn uit de catastrophe gered.
Ik ga praktijk uitoefenen en sla geen enkel
zaakje af, hoe miserabel ook. Heusch, ik
kom er gauw genoeg. Het eenige wat me
heelemaal niet bevalt Londen ligt zoo
ver van Ransome!"
„Het zou heel goed kunnen zijn, dat die
Slater wordt gearresteerd en nog een ge
deelte van je geld terechtkomt."
„Precies zoo'n rooskleurige kans maakt
de stakkerd, die zit te springen naar duizend
pond, en nu een sweepstake-lot koopt in
de hoop, dat hij er mee uit den brand ge
raakt!"
Nora schoof peinzend haar armband op
en neer. Zij hield de oogen neergeslagen,
terwijl ze zei: „Is het absoluut noodzake
lijkzij aarzelde even, dat je di
rect naar Londen terugkeert en je als ad
vocaat vestigt? Ik bedoelzou het groot
verschil maken als het wat later gebeurde,
bijvoorbeeld over drie, vier maanden?"
De vraag verblufte hem. Maar het denk
beeld om drie, vier maanden in Ransome
te blijven, stond hem onmiddellijk en bui
tengewoon aan. In Ransome zijn beteeken-
de: bij Nora zijn. En het stond voor hem
vast, dat een bijzondere bedoeling achter
de vraag moest schuilen.
„Ik ken je, jongedame!" zei hij lachend.
„Zooiets is niet plotseling in je opgekomen!
Je moet al eerder er over hebben gedacht!
Voor den dag er dus mee!"
„Je bent een uitstekend middenvoor in
het Oxford-team geweest, Cyril. Je hebt er
me weinig van verteld, maar ik heb er des
te meer over gelezen. In jou zie ik den
man, dien de Rovers juist noodig hebben.
Jij zou de club nog op het nippertje voor
degradatie kunnen redden."
„Heere-mijn-tijd!" Curtis zag haar met
groote oogen aan, toen schoot hij in een
lach. „Begrijp ik je goed, schat? Wou je
een professional van me maken?"
„Luister," pleitte het meisje. „Ik stel het
alleen ter wille van oom Benjamin voor.
Hij heeft zooveel voor mij gedaan, Cyril. Je
weet niet half, hoe hij het zich aantrekt,
dat de Rovers steeds dieper in den put ra
ken. Niet om het geld, dat hij er aan ten
koste legt. HU is rijk genoeg. Het gaat bij
hem om de eer van de club. Ze werd altijd
door hem gefinancierd, ook toen ze nog in
lagere divisies uitkwam. Oom Benjamin be
schouwt haar als een deel van zijn bestaan
een heel mooi deel, want hij heeft geen
prettig huiselijk leven. Dan nog iets, Cyril.
Ik laat me niet uit het hoofd praten, dat
er kwade praktijken in het spel zijn. Het
zelfde elftal, dat het vorig seizoen een be
hoorlijke partij voetbal ten beste gaf, kan
niet ineens gaan krukken. Als jij voor de.
Rovers wilt spelen, kom ie er allicht achter,
waar het aan hapert. Jij bent advocaat.
Norton, de manager, en trainer Brooks zul
len een luchtsprong maken wanner je hun
meedeelt, dat jij je beschikbaar stelt."
Curtis schudde glimlachend het hoofd.
„Sommige managers en trainers houden er
eigenaardige opvattingen op na over ama
teurs, die plotseling prof willen worden. Ze
kijken ze met een scheel oog aan."
„Gesteld dat Norton en Brooks het deden,
wat ik niet geloof het kost maar één
woord van oom Benjamin en het gebeurt."
.(Wordt vervolgd).
