Winterhulp-kinderfeest in Den Haag - Drukte op de duikhootweroen
8Isle Jaargang \1WM DQIADTweede Biad
FEUILLETON
Het Noodlot van de
Ransome Rovers
Een roman uit die voetbalwereld,
door J. WILMAN.
(4
Tinker wachtte reeds een goed half uur
met de lunch, toen Curtis verscheen; zijn
gezicht drukte duidelijk afkeuring uit over
dit tekort aan waardeering van zijn culi
naire talenten. Cyril klopte hem gemoede
lijk op den rug.
„Kijk maar niet sip, kerel! Het is de
schuld van Scotland Yard. Eerst ben ik
van het kastje naar den muur gestuurd
vóór ik den inspecteur te pakken had, die
met het onderzoek in de zaak-Slater is be
last. Hij vroeg me van alles en nog wat
en toen ik eindelijk kon ophoepelen was
ik nog net zoo wijs als bij het begin. Na
tuurlijk zei hij het niet, maar mijn indruk
is, dat de Yard er weinig fiducie in heeft,
Slater mèt de duiten te grijpen. Wat kan
mij de schavuit zélf schelen. Het is mij uit
sluitend om het geld te doen."
Onder het opdienen zei Tinker„Tijdens
uw afwezigheid belde Mr. Steve Hanley uit
Oxford, sir. Hij wilde u condoleeren met
den strop, dien Slater u heeft bezorgd- In
zekeren zin voelde hij zich aansprakelijk,
omdat hij u een paar jaar geleden met den
zwendelaar in connectie bracht. Ik moest u
zeggen, dat Slater hem eveneens beet heeft
met de Bourghness-geschiedenis, maar hij
maakt zich sterk, vandaag of morgen den
boef de minder fraaie uitdrukking is
van Mr. Hanley, sir bij de jaspanden te
hebben. Als hij gelegenheid heeft, komt hij
u Zondag opzoeken om u een hart onder
den riem te steken."
Curtis lachte zachtjes. Hanley's vader is
de opperbaas van Scotland Yard; hij heeft
er zoowat iederen rang doorloopen. Op
grond daarvan kent ook de zoon zich ecla
tante speurdersgaven. toe. Toch was Steve
maar zoo verstandig, de studie in de medi
cijnen te kiezen. Wel, als ik hem zielsge
lukkig kan maken met mij een hart onder
den riem te laten steken, dan mag hij Zon
dag zijn gang gaan."
Steve Hanley verscheen dien Zondag niet
en heel'wat volgende Zondagen evenmin.
Het bespaarde hem in ieder geval een ver-
geefschen tocht naar Devonshire Street.
Het hoogst onaangename feit; dat Henry
Slater er met zijn dierbare duiten vandoor
was, had niet. de' geringste wijziging in
Curtis' plannen kunnen brengen en de reis
naar Ransome zou niet enthousiaster zijn
aanvaard, indien hij de bezitter van mil-
lioenen ware geworden in plaats van zich
een berooid jurist zonder praktijk te weten-
Weldra leefde zelfs geen enkele gedachte
aan Londen meer in hem. De oorzaak daar
van lag bij een meisje met diepblauwe
oogen, mysterieus als een meer. Een meisje
dat wist te bewerken, dat Curtis zich leen
de tot iets, waarvoor hij onder alle andere
omstandigheden zeer zeker verachtelijk
den neus zou hebben opgehaald om uit
te komen als middenvoor in het door het
noodlot achtervolgde elftal van de Ran
some Rovers.
ni.
Reeds vijf minuten na aankomst moest
Cyril Curtis zijn bediende schoon gelijk ge
ven: Ransome was zoo op het eerste oog
een allesbehalve aantrekkelijke stad. Het
station lag in een omgeving, die een rom-
mellgen indruk maakte: tusschen arbei
dersbehuizingen verrees hier en daar,
vreemd aandoend, een pand welks voorko
men zoowel als afmetingen bewezen, dat
het door beter gesitueerden werd bewoond.
Eischen van stedebouwkundigen aard
scheen men in Ransome niet te kennen of
wel ze werden overbodig geacht. De be
strating bestond uit keien waarin het
zware vrachtvervoer ontelbare kuilen had
geslagen; de trottoirs legden, van den hui
zenkant af, een standvastige neiging tot
hellen aan den dag.
Een beproefd gebleken taktiek toepas
send, volgde Curtis den stroom reizigers
wien een rit in de electrische, welke dave
rend over het ongelijke plaveisel haar weg
zocht, waarschijnlijk een te kras experi
ment was, terwijl het gebruik van een taxi
op te sterke financieele bezwaren stuitte
en die daarom op de capaciteit van hun
beenen waren aangewezen. Curtis vond het
uitstekend zoo. In de eerste plaats spaarde
het geld, en op de kleintjes letten was nu
zaak geworden. Dan had het dit voordeel,
dat hij meteen een aanvang kon maken,
zich te oriënteeren.
De avond begon te vallen. Een lange
bochtige straat bracht Cyril op de Grand
Avenue en hier ging Ransome iets op een
groote stad lijken. Er lagen geen keien,
maar er was een asfaltdek; hooge boog
lampen zorgden voor een haast overda
dige verlichting. Aan alles was te merken,
dat de Grand Avenue een van de belang
rijke verkeersaders moest zijn. De route
voerde langs het stadhuis, het postkantoor
en de beurs, drie representatief bedoelde ge
bouwen, doch te dicht op elkaar geplaatst
om aan de bedoeling te kunnen beantwoor
den. In de behoefte aan bioscoopvermaak
werd ruimschoots voorzien: over een af
stand van een paar honderd meter telde
Curtis tenminste drie cinema's, en de on
vermijdelijke music hall ontbrak al even
min. Tal van breede geasfalteerde straten
correspondeerden rechts en links op de
Grand Avenue.
Verderop werd de verkeersweg stiller en
deftiger met aan weerszijden statige hee
renhuizen en er tusschen enkele hotels, die
er duur uitzagen. Curtis liep door tot hij
nummer 278 had bereikt, de woning van
den industrieel Benjamin Sullivan. Een
massief grijs gebouw, dat in zijn voornaam
heid beklemmend aandeed. Het gaf hem
een gevoel alsof het meisje, dat verblijf
hield achter die hooge ramen, afgesloten
met zware gordijnen, zoodat geen licht
schijnsel naar buiten drong, eensklaps on
bereikbaar was geworden. Op dit oogenblik
begreep hij niet. hoe zij in zijn gedachten
steeds zoo nabij had kunnen zijn hem
reeds zoo vertrouwd. Doch onmiddellijk
dreef hij de beklemming uit. Wat ook de
reden mocht zijn gewee dat Nora Gras
ham zoo onverwachts Londen verlaten had,
zonder een enkel woord van afscheid zelfs
Cyril weigerde aan te nemen, dat de
oorzaak aan hem ken liggen. En nu was
hij in Ransome waarom zich dus het
dwaze denkbeeld in het hoofd gehaald, dat
het meisje onbereikbaar voor hem zou zijn
geworden?
Terwijl Curtis staarde naar het zwijgende
huis, doorleefde hij wederom den avond,
waarop hij met Nora Grasham in aanra
king was gekomen. Hij had haar zijn ge
leide aangeboden, toen zij in Russell Street
werd lastig gevallen door een tweetal dan
dy's, dat boven zijn theewater was, en het
was dankbaar aanvaard. Op Red Lion
Square, na een wandeling van twintig mi
nuten, had zij hem de hand toegestoken
en verklaard, nu verder w.el alleen te kun
nen gaan, daar zij vlakbij woonde. Het vrij
abrupte afscheid, hoewel een ontgooche
ling, was Cyril geen beletsel geweest, op
een nadere kennismaking aan te dringen
en na eenig aarzelen had Nora er in toe
gestemd. Er volgde een tijd, dat zij twee
maal per week in eikaars gezelschap waren,
's Donderdagavonds en 's Zondagsmid
dags; geregeld wachtte hij haar op Red
Lion Square en even geregeld scheidden zij
daar weder. Tot een Donderdag aanbrak,
dat. hij vergeefs naar Nora Grasham uit
keek, en een Zondag, die hem eenzelfde te
leurstelling bereidde. Curtis werd een be
kende verschijning op {iet plein, doch op
welk tijdstip van den dag hij er onver
droten schilderde, het meisje naar wie
van het eerste oogenblik af zijn hart was
uitgegaan en dat. naar zijn stellige over
tuiging, ook voor hem niet onverschillig ge
bleven was, liet zich niet zien.
(Wordt vervolgd).
EEN BRITSCHE BOMBARDEMENTSMACHINE werd geraakt door
het Italiaansche afweergeschut van een: der Marine-afweerbases aan de
Middellandsche Zee. De machine stortte in zee en werd later
door de Italianen geborgen. (Holland.)
ONDER HOOGEN DRUK WORDT ER OP DE DUITSCHE ONDERZEEBOOT-
WERVEN GEWERKT. DUIKBOOT NA DUIKBOOT VERSTERKT
DE DUITSCHE OORLOGSMARINE. (Holland)
DE JAPANSCHE ADELBORSTEN OEFENEN. Bij het Yoko-
suka-Marinekorps, dat belast is met de opleiding van de Japan-
sche adelborsten, wordt naarstig geoefend in alles wat een
zeeman moet weten. (Holland),
DE WINTERHULP NEDERLAND ORGANISEERDE IN DEN DIEREN
TUIN TE DEN HAAG EEN GROOT KERSTFEEST VOOR ARME
KINDEREN. EEN OVERZICHT VAN-DE VOLLE ZAAL. (Polygoon)
IN DE OMGEVING VAN ARNHEM hield de A.N.W.B. zijn
derden winterwandeltocht met onbekende bestemming. Eenige
deelnemers bij een aardig punt in de bosschen van „het Gelder-
sche Landschap" nabij de Leeren Doedel. (Polygoon)
HET IS BLAUW WIT BIJNA GELUKT V.S.V. EEN NEDERLAAG TOE
TE BRENGEN. Driemaal slaagden de Velsenaren er in gelijk te maken.
V.S.V. scoort haar eersten gelijkmaker (11). (Polygoon)
