Schuiten-breeuwen - Japansche gezant in Italië - Poppententoonstelling LEIDSCH DAOmiAD Tweede Blad 8fsfe Jaargang FEUILLETON Het Noodlot van de Ransome Rovers Een roman uit de voetbalwereld, door J. WILMAN- 7(1 I. Cyril Curtis voelde zich lekker als kip na zijn bad en, een van de nieuwste schla gers fluitend, begaf hij zich naar de eetka mer met het voornemen, het ontbijt alle eer aan te doen. Tinker, de bejaarde be diende had, zoodra hij de badkamerdeur hoorde sluiten, een kop thee gereed gezet op het lage tafeltje naast een schommel stoel; de krant en de post legde hij voor het pakken. Hij kende Cyril's onverander lijke gewoonte: eerst zijn thee en een siga ret, onderwijl vluchtig nagaand, wiè hadden getracht hem met correspondentie gelukkig te maken en de koppen in het ochtendblad lezend. Het nieuws, dat hem belangwek kend leek, bewaarde hij tot na het ontbijt, evenals de post zelf. Deze morgen zou een uitzondering op den regel worden. Het schreeuwerige hoofd van een der enveloppen had hem een schok be zorgd en in een gemoedstoestand, waarin hoop en vrees om den voorrang streden, ritste hij met een pink het couvert open- Hij merkte niet, dat zijn vingers trilden terwijl hij de keurig getypte mededeeling las van het Eerste Londensche Informatiebureau Benson en Raider, Inlichtingen Opdrach ten Adviezen, 1113 Wellington Street N.W.: Geachte Heer, Het onderzoek, door U aan ons bureau opgedragen, heeft geruimen tijd gevergd, maar wij vleien ons, in de opdracht te zijn geslaagd. De bewuste jongedame, Miss Nora Grasham, is verhuisd van Lon den, 54 Devonshire Street W C I, waar zij als lectrice in dienst was bij Mrs. Umpswood, naar Ransome. Zij heeft al daar intrek genomen bij haar oom, den industrieel Benjamin Sullivan, wonende 278 Grand Avenue. U gelieve de verschuldigde kosten, zijnde vijf pond achttien shilling, op het aan hoofd dezes vermelde nummer onzer postrekening te gireeren. Cyril vouwde den brief op en stak hem in zijn portefeuille. Hij zag Tinker met glanzende oogen aan. „Dat is nieuws, kerel, waardoor je voor treffelijk ontbijt nog ééns zoo góed zal sma ken! En dan wordt gepakt. Naar Ransome, luidt het parool!" „Het doet me genoegen, sir, dat het pret tige tijding is." Tinker fronste de wenkbrauwen. „Anders geen aantrekkelijke stad. Niet, dat ik er ooit geweest ben. Maar het wordt algemeen beweerd" ,.Als jij wist wat ik er ga zoeken èn vin den, Tinker, zou je het met me eens wezen, dat Ransome het neusje van den zalm is. Een parel van onvergelijkelijke waarde. Een paradijs in een vergeten uithoek van- het l?md." „Ja, sir. Het blijft een onveranderlijke waarheid, waar uw schat is, daar zal uw hart zijn." „Er sluimert iets van een philosoof in je, Tinker. Volgens jou ga ik dus in Ran some een schat opduikelen." „Zeker, sir. Alleen komt er geen philo sophic aan te pas. Wanner het gepermit teerd zou zijn, kon ik u zelfs een beschrij ving geven van den schat waar u op uit bent." ,,Het is gepermitteerd, Tinker." „Welnu dan, sir. Haar, dat denken doet aan beuken, die door de Octoberzon worden overgoten; een mond als een rozeknop; lange goudkleurige wimpers; oogen diep blauw en vol mysterie als een meer; wan gen waarvan het zachtrood telkens wisselt met karmozijn; een onberispelijk gevormd neusje; kleine allerfraaiste oorschelpen; een kin, vastberaden en toch echt vrouwelijk. Het geheel samengevat, sir een lieftal ligheid, een charme niet onder woorden te brengen." Cyril lachte. „Oolijkerd, ik was er naast! Ik had je niet van philosophische aanvech tingen mogen verdenken. Er schijnt eerder een dichter aan je verloren te zijn'ge gaan." „Devonshire Street 54 is niet zoo heel ver van Devonshire Street 70, sir. En „Hoe voor den drommel", viel Cyril zijn bediende in de rede, „weet jij, dat ik een Miss Nora Grasham zoek, die op Devons* hire Street 54 heeft gewoond. Ik weet het nu pas, dank zij het informatiebureau Ben son en Raider! Wanneer jij niet zoo dicht als een pot was geweest, had ik zoowat tien pond in mijn zak gehouden of, om precies te zijn, vijf pond achttien shilling voor de informaties en vier pond waarmede ik de bestaansmoeilijkheden van eenige kranten heb mogen verlichten." „Dat de jongedame, met wie ik u op een Donderdagavond den Olympia Bio scoop zag ingaan, Nora Grasham heet, hoorde ik zoojuist voor het eerst, sir." ,,Niet er om heen draaien, Tinker! Je gaf van Miss Graham een beschrijving, die, ik beken het royaal, met de werkelijkheid aardig klopt. Maar je liet je haar adres ontvallen het adres waar ik weken lang naar heb gezocht! Ik zou drommels graag weten, hoe jij daar aan gekomen bent!" „Wel, sir, dan moet het hooge woord er maar uit. Ik zou die beschrijving niet heb ben kunnen geven, als u niet op uw schrijf tafel een sonnet had laten slingeren. Ik ben een groot bewonderaar van verzen- Dus las ik het. Toen zag ik op een middag het zelfde meisje, waarmee u de Olympia Bio scoop bezocht, met een sleutel Devonshire Street 54 binnengaan. Ik dacht aan het door u gemaakte sonnet het kon om zoo te zeggen haar foto zijn geweest." „Verdorie, kerel, waarom sprak je er mij niet over?" „Als gymnasiast had u om de veertien dagen een andere vlam, sir. In Oxford werd u iets bestendiger en duurde een verliefd heid wel eens een maand. Ik durfde op eigen gezag niet aannemen, dat u, in Lon den teruggekeerd, den termijn opnieuw zoudt verlengd hebben." „Jij hebt ook voor dit potje natuurlijk weer het passend dekseltje, Tinker. Maar met dat al ben en blijf je een stiekemerd." Cyril zette zich aan het ontbijt. Niet één bediende ter wereld kon volgens hem Tinker evenaren in het roosteren van brood, het bakken van eieren met ham of van, niertjes; zijn thee was een godendrank. Zij waren voor elkaar veel meer dan werk gever en werknemer. Toen Cyril's vader vijf jaar geleden was gestorven, had Tinker er reeds een heelen staat van dienst in den huize Curtis op zitten. De vraag, waar de bejaarde baas zou blijven, had niet de min ste moeilijkheid opgeleverd; alsof het van zelf sprak was hij naar Cyril gegaan, die in Oxford rechten studeerde en zich be hoorlijk kon bedruipen: zijn vader had hem een niet onaardig kapitaaltje nagelaten. Waarom zijn keus op rechten was gevallen, wist Cyril eigenlijk zelf niet; hij maakte er zich met een grapje af wanneer het hem werd gevraagd en zei, dat hij in een gekke bui elke faculteit op een papiertje ge schreven en het aan het lot overgelaten had Dit besliste: rechten; het blééf rechten. Hij was in de studie geen uitblinker, evenmin een kruk. Erkend moet, dat de voetbal veel grooter aantrekkingskracht op hem uit oefende dan eenig wetboek. In het stu denten-elftal was hij een middenvoor, wiens faam vér uitging buiten universiteitskrin gen en het bruine monster had er niet weinig schuld aan, dat hij twee jaar later promoveerde dan strikt genomen noodig was geweest. Sinds eenigen tijd bewoonde Curtis weer het ouderlijk huis, Devonshire Street 70 in Londen en achteraf betwijfelde hij sterk, of hij een gelukkige keus had gedaan wat zijn toekomstige carrière betrof. Want een maal gereed, zag' hij er tegen op, zich te vestigen en, als ongeveer leder beginnend jurist, jeremiades te moeten aanhooren van zich verongelijkt achtende lieden of als ar biter op te treden ter beslechting van kleine ruzietjes. IWordt vervolgd.). DE FUNCTIE VAN EERSTE NEDERLANDSCHE VROUWELIJKE STA TIONSCHEF wordt vervuld door mej. Gonny Zwaan, die men hier op het stationnetje van de Gooische stoomtram te Laren in actie ziet. (Polygoon) EEN ZEER OUD BEDRIJF in ons land is wel dat van „schuiten- breeuwer". Men vindt deze bedrijven in die dorpen, waar het verkeer hoofdzakelijk te water plaats vindt, zooals in „De Streek" „De Lange- dijk" enz. De schuitenbreeuwer in actie met het dichten van naden, het geen geschiedt door middel van hennep, dat vermengd is met andere bestanddeelen. (Polygoon) DE NIEUWE JAPANSCHE GEZANT IN ITALIË Hori Kiri Zembei, overhandigde een dezer dagen zijn geloofsbrieven. Na afloop poseerde men voor den fotograaf. (Holland) TE UTRECHT WERD ZATERDAG EEN POPPENTENTOONSTEL- OPLETTENDHEID EN SPANNING IN DE MACHINEKAMER. LING GEOPEND. EEN FRAAIE GROEP AMSTERDAMSCHE ER HANGT ZEER VEEL AF VAN DE OPLETTENDHEID VAN HET BURGERWEEZEN. (Holland) PERSONEEL VAN EEN TORPEDOBOOT. (Holland), GENERAAL-VELDMAARSCHALK VON BRAUCHITSCH BIJ DE TROEPEN IN HET OOSTEN. DE GENERAAL-VELDMAARSCHALK IN GESPREK MET EEN RECRUUT. (Holland),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5