De eerste Zuidvruchten in Rotterdam - De nieuwe Russische gezant in Berlijn
LEiDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Huwelijk met
modern comfort
81ste Jaargang
FEUILLETON
DONDERDAG J.L. KWAM DE NIEUWE GEZANT DER SOVJET-UNIE
W. G. DEKANOSOW, TE BERLIJN AAN. Onderstaatssecretaris Wörmann
en Legatieraad von Halem ontvingen den gezant aan het station Friedrich-
strasse. Op de foto van links naar rechts Onderstaatssecretaris Wörmann,
gezant Dekanosow en Legatieraad von Halem. (Scherl)
DAT HOUDEN DUITSCHE VLIEGTUIGEN UIT. Niettegenstaande zware treffers is de opdracht uitgevoerd
en werd op het vliegveld een goede landing gemaakt. Dit bewijst het degelijke werk van de Duitsche vliegtuig
industrie. Een der mannen van het grondpersoneel telt de gaten in den romp van een Heinkel H. E. III ge
vechtsvliegtuig, waar de granaatsplinters zijn ingeslagen. (Hoffmann)
DE GROOTE JAPANSCHE VLOOTSCHOUW IN YOKOHAMA. Ter gelegenheid van de herdenking van het
2600-jarig bestaan van het Japansche Keizerrijk vond bij Yokohama een groote vlootschouw plaats. Honderd
oorlogsbodems en vijfhonderd vliegtuigen namen er aan deel. Op den voorgrond een Japansche torpedojager
en op den achtergrond een deel der aan de schouw deelnemende schepen. (Scherl),
a-
TE ROTTERDAM ARRIVEERDE DE EERSTE WAGON SINAAS
APPELEN EN MANDARIJNEN. In één week werd de reis van
Palermo naar Rotterdam gemaakt. Verwacht wordt, dat nog meer
ladingen Zuidvruchten zullen volgen. Het lossen
en keuren van het fruit. (Polygoon)
DE NIEUWSTE AANWINST van
de Rotterdamsche Diergaarde
Blij-Dorp. (Polygoon)
DE WINTERHULP-COLLECTE TE AMSTERDAM. Op den Dam bij
bus no. 1, welke ten name van burgemeester dr. W. de Vlugt stond, keek de
Stedemaagd belangstellend toe. (Polygoon),
door
Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM.
48)
Bezig zijn, iets uitvoeren, anders houdt ze
de spanning niet uit. Ze loopt bedrijvig
heen en weer tusschen de kamer en het
keukentje. Water opzetten. Scherven op
vegen. Wat een rommel! Wegloopen. Hem
alleen laten. Frank! O, maar dan dan
hoeft ze ook geen consideratie te hebben
voor die anderEén oogenblik van
wild geluk dan denkt ze aan zijn wan
hoop van daareven en begint de kopjes op
het aanrecht in elkaar te zetten.
Wil ik je helpen met afdrogen? Ik vind
het meer dan lief, dat je je ^oo uitslooft.
Nick.
Ik doe het immers graag voor jou,
ze zachtjes.
Gezellig is het keukentje, niettegen
staande de erbarmelijke rommel, denkt
Nick. Maar zoo klein je moet telkens
rakelings langs elkaar heen. Zoo dichtbij is
hij nu het lijkt een droom.
Theeschenken voor hem. O. het lijkt
-wijgend neemt Frank zijn kopje van
haar aan. Zoo'n heel erg mispunt is hij dus
blijkbaar nog niet. Tegelijkertijd schaamt
Frank zich voor dat triomfantelijk gevoel.
•.Jouw kwajongensachtige ijdelheid
En dit hier weet Westhove nog niet eens.
Hoe hij, alleen omdat het zoo amusant was,
Nicks vereering, die hij van het begin af
al vermoedde, heeft aangewakkerd.
Nick, hoor eens.
Met neergeslagen oogen zit ze in haar
stoel. Frank zoekt naar woorden. Verstan
dig praten makkelijker gezegd dan ge
daan, denkt hij radeloos. Hij zet zijn tan
den op elkaar en begint opnieuw. Hoor
eens kindje, je moest nu maar liever naar
huis gaan. Ikik vind het erg lief van
je alles, maar zie je, Nick, ik heb sinds
gisteravond zoo'n abnormale portie te ver
duwen gehad. Ikja, je bedoelt het
goed, maar ik moet je weg sturen. Ik ben
een beetjebuiten mezelf vanavond.
Nick staat op. Het is haar nog altijd, als
of ze droomt. Ze laat zich in haar mantel
helpen. Frank drijft haar de kamer uit.
Wacht, ik breng je even naar de tram
halte. Beetje frissche lucht happen.
Zwijgend gaan ze de trappen af.
Frank kijkt de wegrijdende tram na. Ge
lukkig, dat is veilig en wel achter den rug.
Gelukkig, dat hij zich tegenover Nick niet
nog meer hoeft te verwijten. Gelukkig, dat
hij zich tegenover Westhove niet nog meer
hoeft te schamen. Westhove, die hem van
morgen op zijn eerewoord heeft geloofd.
Op Jimmy's bureau bromt de huistele
foon.
Meester Robberts uit Amsterdam om
u te spreken, meneer.
Zeg aan meester Robberts, dat ik mo
menteel tot mijn spijt in conferentie ben
en vraag, of meneer zoo vriendelijk wil zijn,
over een half uurtje terug te komen, or
donneert Jimmy.
Dan neemt hij de andere telefoon en
belt Hotel „de Hertenkamp" op, wacht tot
ze Lies gehaald hebben.
Lies, schikt het je om straks even op
kantoor te komen?
Ja, graag. Weet je iets over die be
trekking?
Neenog niet, aarzelt Jimmy, die
niet durft liegen. Maar ik wilde nog iets
met je bespreken. Kom je dan over een
half uur bijvoorbeeld?
Ja. goed- Wacht even, roept ze haas
tig, juist als hij de telefoon wil ophangen.
Jimmy, je hebt1 toch geen snoode
plannen?
Wat voor plannen bedoel je? vraagt
Jimmy onschuldig.
Heb je Frank ook laten komen, ja
of nee?
Nee, dat is te zeggen.begint Jimmy.
Ik hoor het al, roept Lies. Een han
dicap in jouw beroep, als je zoo slecht kunt
liegen. Je begrijpt zeker wel, dat ik niet
kom, hè?
Néé? dringt Jimmy aan. Bedenk
je je niet? Kom Lies, wees nu verstandig.
We kunnen er toch eens met ons drieën
over praten.
Verzoeningscomparities hooren bij den
President thuis, zooveel weet ik er nog wel
van, zegt ze spottend. En daar zijn we
nog niet aan toe. Jimmy, ik kom positief
niet en je hoeft het geen tweeden keer te
prcbeeren. Dag hoor.
Hard als een spijker, denkt Jimmy en hij
heeft nog meer medelijden met Frank, als
hij hem ziet binnenkomer).
Kerel, wat zi^e je er uit- Hij pompt
Franks hand op neer. Ga zitten, zeg.
Sigaret?
- Hoe staat het leven? Thuis ook alles
goed? vraagt Frank nog plichtmatig en dan
direct: Je snapt zeker wel, waarvoor ik
kom, hè?
Ja. Ellendige geschiedenis, Frank.
Heb jé al bericht van Lies?
Ja.
En?
Javeel kan ik je niet vertellen, zegt
Jimmy aarzelend. Beroepsgeheim en al
dat gezanik.
Ja, Westhove voorspelde, dat je daar
mee zou komen aandragen, maar ik dacht.
Ik kan toch niet anders, Frank. Denk
je soms, dat het voor mij een pretje is?
Nu heb ik jouw kant van de zaak nog niet
eens gehoord en toch heb ik Lies gisteren
direct verteld, dat ik, als ze wil gaan schei
den, geen hand voor haar uitsteek. En ver
der heb ik zoo juist geprobeerd, haar ook
hier te krijgen
Hier te krijgen? valt Frank hem ver
baasd in de rede. Is ze dan hier in Den
Haag?
Ja hoe zoo? Maar ze komt niet.
Weet je wat ze zei? Verzoeningscomparities
hooren bij den President thuis- En zoover
zijn we nog niet.
O ja? ze^j Frank suf. Maar is ze
werkelijk hier in de stad?
Ja, werkelijk. Waar dacht je dan, dat
ze was?
Nouergens andersehbui
tenland of zoo, mompelt Frank vaag. Is
to 'r min of meer.eh.usance
Jimmy kijkt hem niet-begrijpend aan,
dan ineens gaat hem een licht op
Kerel, wat heb je je nou in je hoofd
gehaald? Allemachtig, je denkt toch niet,
dat LiesZeg, ik dacht, dat jij je eigen,
vrouw beter kendeHoor eens, zegt
Jimmy, laten we nu even man en paard
noemen. Jij verkeert dus in de overtui
ging, dat meneer dingesehTer-
vlieteenehhoofdrol speelt in
dit drama, en als Frank zwijgend knikt,
zegt Jimmy heftig:
Maar daar is geen sprake van. Hoe
kom je erbij? Ik kan je pertinent verze
keren, dat er niets van aan is. Je zult mij
toch wel willen gelooven. Trouwens, wat
zou ik er aan hebben om het voor je te
verzwijgen, als het anders was?
Maar waarom wil ze dan scheiden?,
Dat wil ze volstrekt niet.
En waar heeft ze dan een advocaat
voor noodig?
Nou, jullie moeten toch op de een of
andere manier met elkaar in contact blij
ven. Ik moet je bijvoorbeeld uit haar naam
vragen, of jij wel scheidingsplannen hebt?
Ik? Daar geef ik je niet eens antwoord
op, zegt Frank met een bitter lachje.
Dus niet? Gelukkig. Ja en verder
moet ik je laten weten, dat ze geen geld
van je wenscht aan te nemen.
Wat? Frank vliegt overeind. En
waar moet ze dan van leven? Ze heeft geen
sou van zichzelf.
Dat is haar zaak en daarover mag ik
je tot mijn spijt niet inlichten, zegt Jimmy
met zijn beste beroepsair.
Maarmaar neem me niet kwa
lijk Jimmy, maar dan kun je moeilijk ver
gen, dat ik geloof, wat je me daar net ver
teld hebt.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
