Het bezoe k van den Ri Ijkscor nmissan 's aan Maas tricht - Winterwandeltocht 81ste Ja^Ba LEÏD5CH DAGBLAD ïweede Blad Huwelijk met modern comfort FEUILLETON zaterdagmiddag heeft men door het geheele land een aanvang gemaakt met het uitreiken van het boekje .,Wilt u de waarheid weten In den Haag werd dit o.a. gedaan door Commissaris-Generaal Dr. H. Fisböck. De Commis saris-Generaal overhandigt een bakker het boekje en neemt het met hem dobr. (Polygoon) zondag organiseerde de a.n.w.b. zijn. eersten winter- wandeltocht welke van Bilthoven uit over verschillende landgoederen zooals Drakensteyn, Berg en Bosch, Mauritshoeve en Lage Vuursche voerde. De „winter-wandelaars" in het fraaie Stichtsche landschap. (Polygoon) DE IEPEN RONDOM DE HERVORMDE KERK TE HOOGWOUD WORDEN GE KAPT, DAAR ZIJ DOOR DE IEPENZIEKTE ZIJN AANGETAST. DE FRAAIE OUDE KERK KOMT ER OP DEZE WIJZE WEL ZEER KAAL AF. (Polygoon) de belangrijke voetbalwedstrijd d.w.s.—hermes d.v.s. te Amsterdam gespeeld, is in een gelijk spel geëindigd (22). Een aanval op het Hermes D.V.S.-doel. (Polygoon)] de officieele opening van het duitsche dienstgebouw te Maastricht vond Vrijdag in tegen woordigheid van Rijkscommissaris Rijksminister Seyss Inquart plaats. Tijdens het zingen van de Volkshymne. (Het Zuiden) nauwelijks is de overdekte ijsbaan in de apollohal te amsterdam geopend, of de Ne- derlandsche Vereeniging ter bevordering van het hardrijden op de schaats heeft haar oefeningen aangevangen. Bochten nemen kan men hier goed leeren. (Polygoon)] door Mr. CORRY STOLZ*-VAN DEN K3EBOOM. 42) Is het een doorgestoken kaart? Een combi natie Til Gerard Ringelhorst? Heb ben ze het soms in de gaten, Til en Gerard, nun oude vrienden, dat het misloopt tus sen Lies en hem? En hebben ze Ringel horst er op af gestuurd, om hem een zachter. wenk te geven?Als dat zoo isals die t hart hebben, zich met zijn zaken te gaan "moeienFruin's Nederlandsche Wet boeken in linnen band vliegen door de ka foer Dne deelen van het Weekblad van het «echt volgen. Dan een pressepapier. Dan s°mt meester Van Westhove Abbing bin nen. Wat is hier aan de hand? O niets, zegt Frank, ineens bekoeld. nr was een beetje woedend. Dat zie ik, zegt de ander droog. Als je dat weer eens voelt aankomen, zou je oan Van Dijk niet willen waarschuwen? Ik neb boven nog een kast vol boeken staan, 1116 ik je liever zag gebruiken voor dit soort «Port, Ik zal het binden wel betalen, zegt «ank, verlegen als een schooljongen, die «n standje krijgt. Dat spreekt vanzelf. Maar wie repa reert mijn geschokt zenuwgestel? Kerel, ik dacht, dat het huis boven mijn hoofd in stortte. Ik was namelijk juist beneden. Sorry, zegt Frank. Ja sorry, dat is jouw eeuwige dood doener. En mag ik ook weten, wat de aan leiding was tot dit tempeest? Heb je een verbolgen echtgenoot van een van je lief tallige cliënten op bezoek gehad? U denkt, geloof ik, dat ik nooit iets anders aan mijn hoofd heb, dan die misse lijke echtscheidingen, valt Frank uit.. Tut, tut, begin je weer? Dan ga ik me liever veilig stellen. Ik heb een bespreking gehad met een psychiaterbegint Frank kalmer. Groote goden, is het al zoo erg met je? Over een delinquent, negeert Frank. Een mishandeiingszaak, een toevoeging. En we hebben ons allebei een beetje opge wonden over de ontoegankelijkheid van sommige rechters voor het oordeel van psy chiaters, liegt hij er bij. Westhove weet in strafzaken immers toch van geen toeten of blazen, zal bovendien in deze ook wel van de behoudende richting zijn. Och, dat moderne gedoe, zegt de ander dan ook prompt. Een boef is en blijft een boef, al laat je door honderd dokters zijn psyche analyseeren, of hoe al (lie nieuwbak ken kunstbewerkingen heeten mogen. En fin, op dat gebied ben ik enorm ondeskun dig. Dus je belt Van Dijk wel, als je het weer voelt aankomen, hè? Schuddend van het lachen vertrekt de oude heer naar zijn eigen kamer. En Frank zit voor zijn bureau en piekert. Och, misschien was het maar een onzinnig idee van hem, misschien was die ouwe dok ter er zich heelcmaal niet van bewust, dat de wijsheid, die hij verkondigde, voor hèm meer beteekende dan een min of meer ac ceptabele theorie over een maatschappelijk verschijnsel.leeghoofden, vrouwen van een goedkoop serietypeMaar dat is Lies toch nooit ofte nimmer geweest. Lies, die gewerkt heeft als een paard. Lies, de kranige kameraad die in hun „Waeldonck"- tijd het leeuwendeel van de moeilijkheden voor haar rekening nam en, behalve haar eigen werk, constant zijn zwaartillendheid en zijn lastig humeur te verduwen had En die nu niets te doen heeft, al bijna twee jaar lang. Niets dan het beetje werk voor een gezin van twee menschen op een flatje met modern comfortMaar dat is toch zijn schuld niet, verdedigt Frank zichzelf. Wat had hij daaraan kunnen veranderen? Zoodra hij bemerkte, welken kant het uit ging, zoodra ze, na de zeurperiode, aan het kattekwaad toekwam, zooals Ringelhorst het noemde, wel toen heeft hij toch al het mogelijke gedaan om haar terug te houden. Maar het heeft geen steek geholpen, al leek het eerst zoo mooiJa en nu drijven ze uit elkaar. Lies naar dien ander, dien slam pamper met zijn denderenden wagen. Dien avond bij de Van Vuerdens heeft hij het goed genoeg gemerkt, hoever ze al van hem is afgedrevenHet zal toch nog niet te laat zijn? Onzin, zóó is Lies niet. Katte kwaad, met vuur spelen, ja. Maar het is nu welletjes geweest. Makkelijk gezegd, maar hoe maak je daar zoo gauw een eind aan? Hij kan toch niet nu ineens weer de ver bolgen echtgenoot gaan spelen, na al die maanden, dat hij de zaak kalm over zijn kant heeft laten gaan. Omdat hij, eerlijk gezegd gezegd, het wel rustig vond. Omdat hij zijn eigen grootere vrijheid ook niet wilde prijsgeven. Maar nu moet het maar uit zijn. Eerst en vooral de vriendschap met Nick. Kleine Nick met haar jongensfiguur tje en haar jongensbravoure, die haar nooit bijna nooit in den steek laatEen lief klein ding is ze en ze is met haar schuch tere adoratie, die ze zoo kerelachtig zoekt te verbergen, meer waard dan twintig an deren, die er geen doekjes om winden. En daarom is het hoog tijd^ dat er een eind aan komt. Beter voor haar en beter voor hemzelf ook. En dan Lies terugwinnen, niet met ruzie, niet met scè nesja, maar hoe dan? En Frank be gint een idee, een oude illusie, die heel lang in een hoekje van zijn brein verstopt heeft gezeten, te voorschijn te halen en van alle kanten te bekijken.Dan belt hij Van Dijk, ik wilde graag even de laat ste Rekening-Courant van de bank hebben. Van mijn privé-rekening bedoel ik. Jawel meneer. En Frank haalt zijn kasboekje te voor schijn en begint te cijferen. In het klerkenkantoor zit De Wit en cij fert ook. Eén gulden vijftig heeft hij nog over van zijn zakgeld. Het kan precies. Twee plaatsen in de bios en een ijsje in de pauze. Dan kan hij-wel de heele week geen sigaretten meer koopen. En het is pas Maandag. De Wit zucht. Je moet er wat voor over hebben. Als ze nu maar wil Vanavond gaat hij er op af Als De Wit 's avonds na afloop van de Engelsche les vlak achter zijn aangebedene de deur uitkomt, besluit hij, nu den grooten stap te wagen. Hij neemt zijn hoed af. Pardon Juffrouw, hebt u er bezwaar tegen Nee jö, ik loop niet met jongens. Dat is een heel ander antwoord, dan hij in zijn dreams, 'waarin ze trouwens uit sluitend Engelsch samen gesproken heb ben te hooren heeft gekregen. En dat ze nog niet eens meneer zegt hij is toch al negentienNog één keer probeeren. Zeg, ik mag toch wel een eindje mee- loopen? De straat is vrijDat kun de, vol gens de algemeen geldende regels, als een begin van toenadering opvatten Hè, ik dacht, dat de meisjes van jullie kantoor allemaal zoo vriendelijk waren.... Misschien hapt ze nu wel. Als wie? Wat weet u van de meisjes Van ons kantoor? U weet niet eens, waar ik op kantoor benZie Je wel, het lukt. En ze wordt nog beleefd ook O niet? Zou u meevallen. Op de Noord-Nederlandsche Zeepfabrieken bentu. Mmm. Ja. Wie kent u dan zoo al bij ons? Niemand dan u, Juffrouw. En dat is mij voldoendeKlinkt dat effe Ik heet Lientje, zegt ze. Lientje Hendriks. De Wit. Kees de Wit. Hij neemt er nog een keer zijn hoed bij af. Aangenaam kennis te makenZie je, ze weet ook, hoe het hoort. Reusachtig leuk kind Zeg, was dat nou maar een smoes van je? begint Lientje even later, nieuwsgierig, over de vriendelijkheid van welke collega deze knul wel kan meepraten. Of ken je écht iemand bij ons op kantoor? NoukénnenD'r is een meisje op jullie kantoor en die is nogal erg dikke vrienden met mijn baas. O, ben Jij ook op kantoor? (Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd)..

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5