De omgewaaide toren te Weert - Bibliotheek Van den 81ste Jaargang LEin«CH DA^Ri AD Tweede Bied 1 Huwelijk met 1 modern comfort FEUILLETON door M Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM. 55) I Ik kan er onmogelijk wijs uit worden, lil Senle?r' zegt HÜ wordt al paars. Ik I Z immers van het heele proces niets af, Beneer, gaat ze vlug door. Als ik eerst I h stu^en had gezien en te weten had I ea?en komen' waar het eigenlijk over I 1 dan had 'k er natuurlijk wel mee I, gekund. Dat is handig, weet ze, gevaarlijk. Als de stukken ook hier °P kantoor zijn. Welke stukken? Meent u stukken zeep? raaot meneer Wessels. I toén doen da' dan? kimnen I wS1 I^e' on0sn advocaten zeggendaar iuliie het zelf maar uit. Het eenige "kt u zelf de stukken gaat lezen. ■wï^nikend boven den brief in zijn hand ïoï arank he' kantoor van mr. Van West- ■hii nnen- Aardig nieuws voor u, zegt v-'T !?e Noord-Nederlandsche sturen ons luristische medearbeidster op ons dak. ■v,7 at ze® )e? Mr- Van Westhove laat n verbazing zijn lorgnet vallen. H lüT. eiteer slechts, zegt Frank, Hier le«t u zeif maar_ Mr. Van Westhove schudt al lezend het hoofd. Hoe komen ze daar nu bij? zegt hij. Onze mejuffrouw meester Lens- waerdtBeginnen die nu ook al? En een juffrouw nog wel op den koop toe. Hij is verontwaardigd. Frank gnuift. U ontvangt haar zeker zelf? vraagt hij. 't Zijn uw cliënten im mers en bovendien, u hebt toch zoo'n zwak voor fabrieksjuristen. Dank je stichtelijk, weert de ander af. Defce zaak heb jij trouwens heelemaal behandeld. En bovendien dames hooren hier uitsluitend bij jou thuis. Quitte, lacht Frank, meteen zijn erger nis over de eeuwige, altijd eendere sneers en toespelingen van den ander, beantwoor dend. Den brief nog in zijn hand loopt hij peinzend naar zijn eigen kamer terug. Lens- waerdt Lenswaerdt waar heeft hij dien naam eerder gehoord? Er staat hem vaag iets voor van een meisje, dat ook zoo heette ook een juristje hij kan het niet thuisbrengen komt er trouwens ook geen steek op aan. Zit je weer te lezen kwajongen? valt Van Dijk uit, als hij het klerkenkantoor binnenkomt. Lezen? Ik studeer, zegt De Wit met rechtmatige verontwaardiging. Als ik eens een oogenblik tijd heb, mag ik toch zeker wel voer mijn examen werken? Als je heelemaal niets anders te doen hebt, ja, stemt Van Dijk toe. Nick is in het middaguur extra naar huis gegaan om zich te verkleeden, met het oog op den tocht ,,de stad in". Grijs mantel pakje, nieuw winterhoedje, ze is tevreden over zichzelf, als ze zich in den spiegel bekijkt. En op kantoor zijn ze ook gul met hun bewondering: keiïg dopje, zeg buitengewone coupe, dat pak van jou, zeker aangemeten? Ja, vorig jaar April, zegt Nick. Gunst, ik dacht, dat het nieuw was. Ja, tailor-made blijft altijd mode. Ja, als je maar slank bent! Dikke Mies van Hoeven kijkt alweer tragisch, zooals telkens, wan neer het onderwerp kleeren op het tapijt komt. Ja maar, Mies, jij snoept te veel. Je neemt te weinig beweging. Kamergymnastiek Citroensap Zwemmen lederen dag een bak sla Ze zijn weer op gang. De slanke lijn staat ook voortdurende in het brandpunt van de belangstelling. Dames dames! Meneer Lammers tracht met opgeheven handen het gekakel te doen bedaren, slaat dan met een liniaal op het bureau. Stilte alstublieft. De te lefoon bromt. Juffrouw Lenswaerdt bij meneer Wessels komen. Kom je nog terug? Nick, hoor eens, breng je chocola mee? Ja, volle melk en hazelnoot zeker, van ieder vijf, is het zoo niet? Oké, roepen ze. Veel plezier! Kijk eens bij Gerzon! Dames tochhoort ze meneer Lammers nog machteloos protesteeren, terwijl ze de deur dichttrekt. Met hoed op en mantel aan komt Nick bij meneer Wessels binnen de dikke map in de actentasch onder haar arm. Zóó. Hebt u visitekaartjes? Nick haalt er een uit haar taschje. Bof dat ze daar nog aan gedacht heeft. Hier is het adres. Op de gang bekijkt ze het papiertje: Mr. J. van Westhove Abbing Mr. G. Renselaer Mr. F. Robberts vragen. Advocaten en Procureurs Prinsengracht 993. Nee dat droomt ze. Zooiets kan niet echt gebeurenMaar dit is toch echt de gang van hun kantoor. En de steenen trap. En de actentasch onder haar arm is ook echt. En haar nieuwe hoedje. En het papiertje ook. Mr. F. Robberts. Zou hij nog weten, wie ze is? Nog weten van toen die lunch samen? Natuurlijk niet, weet ze nuchter. Natuurlijk is die meneer haar heele bestaan al lang vergeten. Och en allicht zal zij zelf hem in haar herinnering wel dermate opgetuigd en vervolmaakt hebben, dat hij haar bij na dere kennismaking flink zal tegenvallen, ge- duoht zal tegenvallen. Een fiksche dèsillu- sie, zooiets als een koude douche het ge ijkte besluit voor een „tardieve" kalver liefde. Ze grinnikt om het juridische woord. Zuinig op zijn, ze zal haar vocabulaire van middag hard genoeg noodig hebben. Al die mooie woordentardief en summier en irre levant en vexatoir.En dan timmert ze sowieso nog een figuur als modder, het is om je dood te lachen, de heele komedie. Ze bekijkt zichzelf nog eens met genoegen in een winkelruit. Leuk staat die dop toch een beetje brutaal, tikje gamin. En geen glimmende neus dan kan ze met een ge rust hart haar entrée maken. Mannen heb ben het van dien kant toch wel gemakke lijker voor een meisje is het, als aplomb en zelfbewust optreden vereischt worden, altijd een handicap, te moeten tobben: hoe zie ik er uit. Gek dan, dat er toch nog man nen zijn, die alle flair missen, die schutte rig en onbeholpen zijn. Waar zouden die over piekeren? Toch niet over glimmende neuzen of piekharen. Nou en wit ter wereld kan je in zoo'n geval anders dwars zitten? Overmoedig wipt ze de stoeptreden van het kantoor op. Het naambordje jawel hoor! Het klerkenkantoor precies zoo'n verzameling oud roest ais bij Oom Victor, alleen nog meer rommel; hier liggen de vensterbanken ook nog vol dossiers. En de klerk sohljnt pijpen te rooken, daar deed Vermolen ten minste niet aan. Verder is alles identiek: de niet meer moderne schrijfmachines, het cylinderbureau, de co- pieerpers waar, behalve op een oud ad vocatenkantoor, vind je die nog! Het lijkt een andere wereld, als je regelrecht uit de hypermoderne kantoren van de Noord-Ne derlandsche komt. Nieuwe zakelijkheid te genover ouderwetscheja wat?ge moedelijkheid is een gekke kwalificatie voor een advocatenkantoor. Maar haar lijkt het toch gemoedelijk en vertrouwd. Iets van vroeger, iets. dat ook hoort bij het academie gebouw, de Senaatskamer, de sfeer van ver geelde documenten en Latijnsche woor den Mag ik u even voorgaan? Precies zoo'n oudgediende als Vermolen. De gebrilde jongeling, die haar heeft binnengelaten is zeker tweede klerk. Druk kantoor vermoe delijk. Klop op de deureen beleefde buiging van haar begeleider: gaat u binnen. De deur gaat achter haar dicht enJuf frouw Lenswaerdt, wij hebben elkaar al eens ontmoet, hoe maakt u het? Frank is opgesprongen en biedt haar een stoel aan. (Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd). DE OMGEWAAIDE TOREN TE WEERT. WAt ER VAN DEN MOOIEN TOREN IS OVERGEBLEVEN. (Het Zuiden) KERSTMIS NADERT en in verband hiermede hebben de kaarsen- IN EEN DUITSCHe LOCOMOTIEVEN WERKPLAATS. Ondanks den oorlog worden fabrieken momenteel volop werk. De gegoten kaarsen komen uit in de Duitsche locomotievenwerkplaatsen regelmatig zulke reuzen gebouwd. De we de vormen en worden, alvorens verpakt te worden, aan een laatste reldnaam van den Duitschen locomotief bouw leidt onverminderd tot steeds nieuwe inspectie onderworpen. (Polygoon) opdrachten uit het buitenland, waaraan steeds ten volle kan worden voldaan. (Holland), NA DEN STORM. DE BEROEMDE „LANGE JAN" VAN WEERT IS DOOR DEN STORM VOOR EEN GROOT DEEL VERWOEST. VEERTIG METER VAN DEN TOREN IS OMLAAG GESTORT EN HEEFT HET HOTEL „DE VESPER" TOTAAL VERWOEST EN EEN DEEL VAN HET ACHTERSCHIP VAN DE KERK. (Het Zuiden) ALHOEWEL DE ZOMER NOG VER WEG IS neemt Scheveningen reeds thans weer haar maatregelen voor het nieuwe seizoen. De bankjes, waarop menig Hagenaar 's zomers naar het ondergaan van de zon kijkt, worden thans van den Boulevard gehaald om opgeschilderd te worden. (Polygoon) IN DE HOOFDBIBLIOTHEEK VAN DEN OPBOUWDIENST is men momenteel bezig met het verzenden van de eerste kisten met boeken, welke bestemd zijn voor de diverse afdeelingèn van den Opbouwdienst in het land. Elke afdeeling ontvangt per maand een kist met 75 goede boeken, welke door de manschappen gratis ter lezing verkregen kunnen WÖfden. (Polygoon)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5