Stormschade - Opsporen van delfstoffen door den Opbouiodienst mw. Huwelijk met modern comfort Siste Jaargang LEIDSCH DAGBUD Tweade Blad FEUILLETON OP DE FLEVOLAAN gelegen tusschen Naarden en Huizen, velde de storm een grooten spai; welke dwars over den weg kwam te liggen, waardoor het geheele verkeer totaal werd ge stremd. Gemeente-arbeiders zaagden een stuk uit den boom, zoodat voetgangers tenminste konden passeeren. (Polygoon) DE NOVEMBERSTORMEN BOVEN ONS LAND. IN DE OMGEVING VAN DEVENTER WERD HET DAK VAN EEN GROOTE SCHUUR EEN PROOI VAN EEN HÈVIGEN RUKWIND EN WERD GEHEEL VERNIELD. (Polygoon) VOLKSCOMMISSARIS MOLOTOF IN BERLIJN. De voorzitter van den Raad van Volks commissarissen der Sovjet-Unie en Volkscommissaris van Buitenlandsche Zaken, Molotof, in specteert na aankomst in Berlijn de eerecompagnie. Links naast hem Rijksminister van Buiten landsche Zaken von Ribbentrop en generaal-veldmaarschalk Keitel. (Hoffmann) DE BEKENDE DUITSCHE DANSER HARALD KREUTZ- BERG ZAL EEN TOURNEE DOOR ONS LAND MAKEN. HET EERSTE OPTREDEN VAN KREUTZBERG IS 17 NOVEMBER A.S. TE ENSCHEDE. (Polygoon) THEE-OOGSTEN IN JAPAN MET VROOLIJKE LUCHTIGE HOOFDBEDEKKING. (Holland) HET DETACHEMENT OPSPOREN VAN DELFSTOFFEN van den Opbouwdienst, tot exploratie van fosforietlagen in Twente, werkt hard om zoo snel mogelijk tot vruchtbare resultaten te komen. Men zoekt fosforietknollen, zanden en kleien voor vele doeleinden. Hieronder behooren glaszanden, chamottezanden, kleien voor zeep enz. Rechts op vele plaatsen worden z.g. loopgraven gemaakt om de bodemlagen te onderzoeken. Links een ingenieur en leider der werkzaamheden onderzoekt met een loupe de grondsoorten. PolygoonX door Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KIEBOOM. 34) Yvonne wilde vanmiddag met alle geweld naar Noordwijk. Op Plaat's schoenen kan de ongelukkigste mensch nog loopen. En schoolschoemen voor kinderen och me neer, de menschen weten niet meer, wat goed werk isHet regent al, het was toch geen weer voor NoordwijkEn dus moet Plaat zijn kostje zien te scharrelen met reparatiewerk. Maar daar is ook de klad in. En nu hebben ze hem van alle kan ten in het nauw gedreven: De leverancier yan de ponsmachine op afbetaling. En de huisbaas. En de leveranciers van zoolleer bovenleer. En de belastingen ook natuur lik. Ze hebben zijn faillissement aange vraagd. Den zestienden zal het request voor de Vacantiekamer van de Rechtbank be handeld wordenZestien Augustus, dan staat er nog een andere zaak op de rol voor den laatsten keer. Zestien Augustus Vordt de echtscheiding (bij verstek) uit gesproken tusschen Yvonne de Faucoürt eh haar derden echtgenoot Hoeveel moet er nog betaald worden °P de ponsmachine? Frank probeert uit alle macht zich te concentreeren. Hij is blij, als de crediteuren de een na den ander binnen komen. Nu moet hij wel bij de zaak blijven. Leiding geven aan de discussies trachten te schipperen en te sussen een paar las tige heeren met een grapje en een zacht lijntje méé zien te krijgen. Er komen siga ren aan te pas, een dikke rookwolk hangt in de kamer. Er wordt druk gecijferd, er worden krachttermen gebruikt en dooddoe ners en dikke woorden: „crisis", „sanee- rinig", „levensvatbaarheid van het bedrijf", „parasiteeren op andermans crediet" wor den ijverig gehanteerd. Maar tenslotte wordt er gelachen en om halfvijf zijn de heeren het eens. Plaat mag blijven doorwer ken. Meester Robberts. zal élke week zijn boekhouding laten controleeren en de cre diteuren zullen ieder wekelijks een klein bedrag in mindering van hun vorderingen krijgen. Als de heeren vertrokken zijn, komt Plaat meester Robberts aangedaan bedanken, „dat hij hem gered heeft. U weet niet, wat het voor me is, meneer, dat ik die schande niet'hoef te belevenZie zoo, een goed werk gedaan, denkt Frank tevreden, terwijl hij de ramen wijd open zet, om den rook te verjagen. Maar vijf minuten later twijfelt hij weer. Een goed werk? Waarom? Wat is er voor reden om zoo bijzonder tevreden te zijn? Alsof die stumper, die Plaat er werkelijk op vooruit gaat, alsof hij er iets mee geholpen is, dat hij voortaan bij de genade van zijn credi teuren mag door tobben. Nu wordt hij lang zaam aan uitgeknepen als een citroen en anders was het een korte pijn geweest. Wat voor nut heeft zijn bemiddeling eigenlijk gehad? Wat voor werkelijk, aanwijsbaar nut heeft het werk van den advocaat in mis schien acht van de tien zaken, die hij te behandelen krijgt? Ja, ze bestaan wel, de echte mooie processen, de zaken met weten schappelijke finesse, met een juridische pointe, de duels met woorden tusschen scherpzinnige juristen. Maar daar blijven de jongeren meestal nuchter van. Later, belooft Frank zichzelf, later zal hij daar ook zijn deel wel van krijgen. En voorloopig moet hij zich maar troosten met de hem zoo royaal toestroomende echtscheidingen. Die hem ook hulde en erkentelijkheid op leverenEn volgende week is Yvonne cliënte-af. Uit met de pretWant de uit- keering, waartoe echtgenoot nummer drie zich wil laten veroordeelen, is dermate schraaltjes uitgevallen, dat ze wel heel gauw en heel ernstig naar nummer vier zal gaan uitkijken. En dan staat meester Rob berts buiten spél. Nu eerst maar even een resumé van de besprekingen dicteeren. Morgen kan hij uit zijn notities niet meer wijs worden. En met een zucht begraaft Frank zich weer in het dossier Plaat. Wij zullen u gaarne leveren onder vol gende voorwaardenNick stenogra feert De drie maanden zijn achter den rug en ze is niet ontslagen. De telefoon belt. Ze staat op, klaar om te retireeren, maar een handbeweging aan den overkant van het bureau beduidt haar, dat ze mag blijven. Ze begint haar stenogram terug te lezen Na het telefoneeren zegt Wessels: Ik heb een opdracht voor u, een speziellen op dracht. U bent toch rechtsgeleerd, niet waar? Jazeker meneer, zegt Nick verbijsterd. Onze advocaten verlangen nadere in lichtingen over een proces dat wij voeren. Laat de correspondentie aan u geven en verzamel dan de gegevens. Jawei, meneer, zegt Nick. Versuft loopt ze naar de typekamer, rapporteert meneer Lammers, dat ze den verderen dag voor meneer Wessels dingen moet nazoeken en verdwijnt naar het archief. O meer niet? vraagt ze wanhopig, als juffrouw Jansen, die het archief bij houdt, haar de omvangrijke map overreikt. Zeg, heb je papier en potlood? Ik moet aanteekeningen maken voor Wessels. Je raakt me hier den heelen dag niet kwijt. En vermoedelijk zit ik er morgenochtend nog, voorspelt ze somber. Ziel. Wil je een kop chocola om den moed er in te houden? Graag. Zalig zeg. Waar haal je die van daan? Staatsgeheim. Hier, kijk maar. Maar mondje dicht, hoor. Verdekt opgesteld tusschen een jalouzie- kast en het raam staat een primus op een zeepkist je. In het kistje een cacaobus, sui- .kerpot, melkflesch en kopjes. Eenig, zeg. Maar hoe lever je hem dat? Loopt dat niet in de gaten? Kost ons iedere maand een kwartje voor Janus. Om zijn mond te houden. Ja nus is de „bo venportier". die ook de werk sters dirigeert. Ze zijn allemaal goede vrienden met Janus, die bij de marine ls geweest en geweldige verhalen kan doen over de tijden, dat hij nog op Harer Majes- telts „Willem Friso" voer. Janus kent de verjaardagen van alle meisjes van de boven verdieping en stuurt haar dan allemaal prompt prentbriefkaarten van de meest on waarschijnlijke havenplaatsen der wereld, waarvan hij een onuitputtelijken voorraad schijnt te hebben. Die gelukwenschen leve ren natuurlijk een ruimen oogst aan siga ren op. Nick wijdt zich eerst aandachtig aan haar chocolademelk, een zeldzame tracta- tie midden onder kantoortijd. Dan slaat ze met den moed der wanhoop de correspon dentiemap open. Om twaalf uur is ze nog niets verder. Het vel papier ligt nog akelig blank naast haar. Zie je, dat heb je nou van die lamme aca demie. Volgepropt word je met allerlei din gen, die je nooit noodig zult hebben. Ro- meinsch recht, Oud-Vaderlandsch recht je leert uit je hoofd den stamboom van het Huis Oranje-Nassau teekenen en de jaartallen van de ministeries Thorbecke kent ze nu nog. Maar zoo'n simpel modern wetje als de Octrooiwet, daar weet je als juris doctoranda geen syllabe van. Het is al mooi, als je weet, wat een octrooi is. Thuis onder het koffiedrinken stuift ze alle studieboeken door, maar zonder suc ces, diept eindelijk de Octrooiwet onder uit een koffer op. Maar daar wordt ze ook al niet wijzer van. Ze stampvoet. Dit is nu een kans, die voor het grijpen ligt, om te la ten zien, dat ze méér is dan een gewone tikjuffrouw het is om woedend te wor den. Nou, Wessels zal wel woedend zijn, daar kun je vast op rekenen. Met looden schoenen trekt ze om vier uur naar de kamer van haar chef. Ja. En juffrouw? Verwachtend kijkt hij haar aan. (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5