Wereldrec
ord 500 met
er schoolslag ve
rbeterd - Mom
iment
voor geve
dienen
\mm ÖAGB1AD
Tweede Blad
I
■■■■BB
Huwelijk met
modern comfort
FEUILLETON
v v» vAc=i r
IN HET GOOI WORDT EEN GROOT BARAKKENKAMP GEBOUWD
VOOR DE OPLEIDING VAN DE LEIDERS VAN DEN OPBOUWDIENST.
Men verricht zelf allen handenarbeid. Overzicht van het kamp in aanbouw.
(Polygoon)
JOPIE WAALBERG verbeterde In het A.M.V.J.-bad te Amsterdam
het wereldrecord 500 meter schoolslag, dat op naam stond van Inge
Sörensen (Denemarken). Zij zwom den afstand in 7 min. 49.9 sec.
Jopie tusschen haar vriendinnen na de overwinning. (Polygoon)
EEN DÜITSCHE ONDERZEEBOOT komt van een succesvollen tocht
terug op haar basis aan de Fransche kust. De boot is binnengeloopen
en de commandant meldt zich bij den commandant van de duikboot-basis.
(Polygoon)
HET MONUMENT VOOR DE GEVALLEN NEDERLANDSCHE SOLDATEN
AAN DE HAAGSCHE SCHOUW is bijna gereed. De platen met de
namen der gesneuvelden worden aangebracht, Het monument werd ont
worpen door den Rotterdamschen kunstschilder Aart Glansdorp. (Holland)
EEN STUK ZWAAR GESCHUT WORDT OPGESTELD. Een Marine-
Bouwcompagnie bij de montage van een der vele stukken zwaar geschut,
welke de Hollandsche kusten beschermen tegen Engeland. Omvangrijke
werkzaamheden zijn noodig om het reusachtige kanon
in stelling te brengen. Scherl
door
Mr. CORRY STOL2VAN DEN KIEBOOM.
26)
Ja lieve kind, zegt Gerrie bedachtzaam.
wsat maar één recept voor. 't Is
«ni ataoende recept, maar ik vrees, dat jij
h'et aan zult willen.
?ermoed vraagt Lies met een vaag
Beneden in de straat toetert een claxon,
v.». naar het raam, buigt zich wui-
enu naar beneden.
Lie. I' zelf maar> zegt ze, .zich naar
rent ?m°raaiend. Daar heb je mijn re-
p in levenden lijve.
Zlet een ^gen open wagen. „Swal-
heett ^"eert ze ouder gewoonte. Frank
in t ar 111 z^n chauffeurstijd getraind
ppikenkennis. Een meneer In sportpak
de? i„ stuur. die Gerrie wenkt naar bene-
slent.L men- Die gooit als antwoord haar
trarSf'oos.uit het raam. Hoef ik al die
Vi'nnnf3" niet afi 'ogt ze Lies uit- Parterre
street/811 ouae mevrouw, die constant de
kers 7Ur ook afsluit. Bang voor inbre-
it- n z? haar hand op Lies' arm
ten'n.s.0PT ni3t' dat me verkeerd begre-
Diaar -uï' wil wel graag over je dokteren,
recept is voor mezelf bestemd.
I j. Je voor. Lies voelt zich kleuren.
ant gerust zijn, zegt ze hoog.
De deur van de zitkamer gaat open en
de meneer van de auto stormt binnen met
uitgestoken handen, die hijconstateert Lies
ijlings terugtrekt, als hij haar in het oog
krijgt.
Gerrie stelt voor: Meneer Eloembsrg
Grimmestein mevrouw Ecbberts.
De naam heeft een bekenden klank,
peinst Lies. In Almelo of Enschedé of di_ar
ergens zijn fabrikanten, die zoo heeten.
Misschien familie van Gerrie die kom;
immers ook uit die buurt. Ze lacht even.
Wat heeft ze zichzelf voor den gek te hou
den, je kunt goed genoeg zien, dat dat geen
familie-Innigheid is.
Gerrie is in de weer met thee en sigaret
ten.
Wel Muis, wat doen we? hoort Lies
meneer Bloemberg, die Wim blijkt te hee-
ten, vragen.
Gerrie's oogen lachen in de zijne. Ik
weet niet, zeg jij het maar. Heb je veel tijd?
Tot een uur of elf minstens. Ik ga naar
huis vanavond. Kan ik stomweg doorjak
keren, zonder ponten en dat geduvel. Be
ter dan verleden week. Toen moest ik nog
naar het Zuiden, legt hij Lies beleefd uit.
Die ellendige Moerdijk over.
Flip is nu naar het Zuiden. Tot mor
genavond. Dat heeft Gerrie haar straks cok
verteld, weet Lies. Maar nu blijven de woor
den hangen, lijkt het, alsof ze in de stilte,
die volgt, een andere beteekenis krijgen.
Lies voelt zich onbehaaglijk worden. Als ze
haar thee op heeft, zal ze maar weggaan.
Hier is ze toch te veel. Haar huis alleen.
Alleen. Alleen. De middag. En de avond. En
de nacht. En morgen den heelen dag. Flip
is naar het Zuiden. En Frank is naar het
Noorden. Jawel, maar da/t beteekent voor
hen allebei iets verschillends, voor Gerrie en
voor haar.
Gerrie's heldere lach doet haar opschrik
ken. Zeg, wat ben jij mijlenver. Ik heb
je al twee keer iets gevraagd. Zeker in het
hooge Noorden? plaagt ze.
We zullen er de paarde-kracht van den
wagen bijsieepen, vindt Gerrie. Hoe is
het, Lies, voel je er voor om een eindje mee
te gaan rijden? Mevrouw Robberts heeft
voornamelijk verlangen naar de schoone
natuur, verduidelijkt ze.
Dat verlangen kan bevredigd worden,
belooft meneer Bloemberg bereidwillig.
Laten we nu even plannon maken. Ik heb
tijd tot elf uur, maar ik heb geluncht met
een troepje Arnhemmers, waarvan ik er
vanavond twee of drie moet meenemen. Ik
heb beloofd, dat ik om half vijf in „Lido'
zou komen of af te spreken.
Mooi, dan gaan wij ook mee, hè Lies. Jij
wou toch met alle geweld buiten zitten?
Ja., graag, zegt Lies aarzelend. Uitgaan
met Gerrie en dien wildvreemden meneer
die het niet onder stoelen of banken steekt,
dat het geweldig „aan" is tusschen hen, is
dat niet raar? Onzin, vindt ze meteen, die
vriendschap dateert blijkbaar rJet van van
daag of gisteren, daar kan zij niets aan
veranderen gaat haar ook niet aan. Ja
maar, als je met hen uitgaat, keur je het
stilzwijgend goed. Klets, ze is toch geen
oudbakken zeurkous. Vroeger, in die onnoo-
zele provinciestad hadden al hun kennis
sen onderlinge combinaties, werden Fiank
en zij altijd voor antiek en voorwereldlijk
gescholden.... Frank.... „je wordt knap
vervelend met je gezeur"
Ik vind het dol, zegt Lies. Maar
Gerrie schrikt ze ineens. Je kinderen,
het is kwart voor vier, wil ik ze even halen?.
Ik ben toch per fiets. Nu kan er van uit
gaan Immers niets komen, denkt ze, even
opgelucht, als ze de deur van Gerrie's flat
dichttrekt. Gerrie kan de peuters immers
niet meesleepen.
Aan de deur van 't Montessori-schooltje
vangt ze Miesje op, dan gaan ze samen bij
de aangrenzende „groote school" Flip junior
opwachten. Ze zal nog maar wat chocola
met hen gaan koopen, dan duurt het nog
even langer voor ze thuis zijnGoedkeu
ren, dat van Gerrie?
Kom jongens, nu gaan we wat lekkers
koopen. Ze neemt Miesje bij de hand. Flip
vraagt, of hij haar een arm mag geven,
aan een handje loopen is zoo kinderachtig
voor een jongen van de grcote schcci.
Tante, ik wou een gouten ding met
snoepjes, decreteert Miesje.
Best, puk, zegt Lies, voorloopig nog in
het duister. Wat voor een ding en waar
halen we dat?
Ginds op den hoek. tante, weet Fiip
te vertellen. U weet wel, van die blikken
koffiemolens en kolenbakken en zoc. 1,1'esje
denkt, dat blik goud is, maar ze is c-ï og
zoo klein. Een dubbeltje kosten ze, veegt hij
er practisch bij.
Na lang aarzelen heeft Miesje haar keus
bepaald op een kinderwagentje en een kof
fiemolen. Flip heeft liever een plak choco
lade, dat kun je tenminste heelemnal
opeten.
Nou ga ik thuis fijn moedertje speler,
zegt Miesje verheugd. Doe je mee, Flip?
Niks hoor, ik vraag, of ik op straat
mag, ga ik lekker voetballen, wimpelt
Flip af.
Hè toe nou! Miesje trekt een ptull-
lipje. Hè Flip. doe nou mee. Dan was ik
moeder en ik ging eten koken en jij was
vader en dan ging jij naar het koefee
Tanteonderbreekt ze zichzelf, ben
jij wel eens in het koefee geweest?
Nee, nooit, zegt Lies. Gerrie en Flip
zijn allebei stommelingen, denkt ze veront
waardigd.
Ik wel. praat Miesje verder. In zóó'n
grout koefee, tante. En toen bracht de Oc
tober mij een glaasje midade.
Limonade bedoelt ze, legt Flip v/eer uit
En Octobers zijn van die meneeren met
zwarte jassen aan. Die brengen gewoon al
les waar je om vraagt, tante. Limonad: en
biefstuk en borrels en aarpels, ook, echt
leuk, tante.
Lieve hemel, waar heb jullie al dien
tijd gezeten? verwelkomt Gerrie hen aan de
deur. Jasses, is dat uitblijven.
Ik dacht nog wei, dai je dat leuk zou
vind.n, zegt Lies verongelijkt.
Gerrie kijkt verbaasd, schatert opeens.
Kind. wat doe je menschelijk Je wordt
nog absoluut normaal. Nee hoor, hou je
jas maar aan, we gaan meteen. Eerst de
aapjes parkeeren. Jullie mogen mee, jon
gere, met de auto van oc Wim.
Ikke voorin, bedingt Flip.
Ikke ook vocrin, echo't Miesje.
Niks hoor. Jij bent nog veels te klein.
Geen ruzie hoor, kalmeert Gerrie.
Anders mogen jullie niet naar Tante
Carolien.
F';n. naar Tante Carolien i Ze zijn de
ruzie alweer vergeten. Gaan we weer
u:ó logeeren, Mams? Heb je or.ze koffers?
Ze krijgen elk een miniatuurkoffertje te
dragen. Flip rent de trappen af. Miesje \olgt
jubelend op den arm van „Oom Wim".
.(Nadruk verboden). .(Wordt vervolgd-
