De werken aandenNoord-Oost-polder- Restauratie oude kerk te Opperdoes
["'H'TT9 0A "T?" *Q
Twsede BSad
Huwelijk met
modern comfort
FEUILLETON
door
Mr. CORRY STOLZ—VAN DEN KTEBOOM.
22)
- Je bent een schat, zegt Nick. Maar
hoor eens, ik wil er niet bij zitten, terwijl
jij telefoneert, dat vind ik veel te griezelig.
Dan loop ik even een straatje om en dan
ben ik om halfvier bij je. En dank je vast
wel voor alles, hoor.
Boy zit met een overwinnaarsair in zijn
clubfauteuil, als Nick zijn kamer binnen
komt.
O.K. hoor, zegt hij. En ik heb me
niet eens erg hoeven uit te sloven. Er ging
onverwachts een typiste trouwen, zeiden ze.
Ja secretaresse word je nog niet direct,
vind je het erg?
Heelemaal niet. zegt Nick enthousiast.
Ik vind het prachtig. Wat moet ik nu
doen?
Je moet je morgenochtend komen pre
sentseren en proeve van bekwaamheid af-
{®Sgsn. vertaalt Boy de woorden van den
directeur, die „stuur dat juffertje van ie
Jcar eens op zicht" gezegd heeft. En
dan kun je volgende week direct beginnen.
Volgende week al? V/at gauw zalig
zeg. O Eoy ik ben je zoo dankbaar.
Behoeft niet. Doe maar liever je jas
uit en ga zitten, dan laat ik thee aanruk
ken.
Ja, maar als ik nu meteen ga, kan ik
den trein van vier vijftien nog halen.
Verbazend hartelijk ben je. Heb ik me
daarvoor nu zoo uitgesloofd? Kun je nu
niet eens een kwartiertje gezellig zijn?
Nick kijkt hem een seconde aan, trekt
dan resoluut haar mantel uit en gooit haar
hoedje op een stoel.
Je hebt gelijk, zegt ze. Ik ben een
onhartelijk schepsel. Maar ik zal me alsnog
beteren. Laat die thee nog maar even wach
ten, zegEen trouwe vriend als Boy, die
je zóómaar in een handomdraaien aan een
baantje helpteen kwartiertje gezellig
zijn, het is niet te veel gevraagd
Zeg, als je nu in Amsterdam zit, dan
kom ik je eens gauw opzoeken, zegt Boy,
als Nick aanstalten maakt cm te vertrek
ken. Dan bel ik je op kantoor op en dan
gaan we genoeglijk samen dineeren.
Welja, zegt Nick met een hard lachje,
dat opbellen lijkt me vooral erg ge
slaagd. Dan ben ik daar op kantoor meteen
als jouw vriendinnetje gedoodverfd.
Mag ik je er attent op maken, zegt
Boy hoog, dat ik dit onderhoud be
gonnen ben met een zoo officieel en cor
rect mogelijk huwelijksaanzoek? Ik verwijt
je niet. dat je me hebt afgewezen, maar
ik vind ook niet, dat je reden hebt om je
beleedigd te voelen.
Ik ben heelemaal niet beleedigd. zegt
Nick. Ik ben ie alleen maar dankbaar,
dat heb ik je al gezegd Alleen achteraf
bekeken vind ik het allemaal een beetje
gek. Ik bedoel, als Ik nu een jongen v/as,
een vriend van je, dan zou iedereen die
introductie en protectie van jou als iets
doodgewoons accepteeren. Maar nu ik een
meisje ben
Tja, zegt Boy, als je het zelf nu
prefereert om vrij en onafhankelijk en
zelfstandig en hoe noemen jullie meisjes
dat allemaal nog meer te blijven, nou ja,
dan moet je de consequenties ook aan
durven.
Och ja, zegt ze, dat komt allemaal
door dat ellendige Doornenburgsche klets-
hol. Daar hebben ze me in dat halve jaar,
dat ik er gezeten heb, dermate aan mijn
hoofd gezanikt met wat wel en wat niet
te pas komt voor een jong meisje aboe,
ik zal blij zijn als ik daar weg ben. En ik
zal het verschrikkelijk leuk vinden, als je
me komt opzoeken in Amsterdam, hoor,
zegt ze hartelijk
Laat eerst maar eens weten, of je
aangenomen bent, zegt Boy practisch.
Ik heb nu wel veel te beweren, maar een
typiste, die niet kan typen, die kan ik er
zelfs niet in werken.
Wat jammer dan, dat ik mijn diplo
ma's niet heb meegebracht, zegt Nick.
Ze zijn zoo mooi, lila met groen, veel
mooier dan onze bulla's. En ik vrees, dat
ik er in de toekomst meer nut van zal heb
ben ook. Nou- zeg, ik zal mijn best doen,
je niet te schande te maken. Dag hoor.
Nick zit aan haar bureau, nerveus, één
oog op de klok. Als Oom Victor nu maar
vroeg genoeg op kantoor komt, zoodat ze
hem het nieuws nog kan vertellen vóór ze
naar de rolzitting moet;
Kwart over negen komt hij binnen:
Zoo boemelstudent, uitgepierewaaid? Je
ziet er maar pips uit, jonge dame. Toch
niet dronken geweest? Zeg, wat drinken
jullie eigenlijk op zoo'n geitenfulf?
Whisky pur, zegt Nick. Uit melk-
glazen. Maar ik heb niet gefuifd, Oom Vic
tor. Dat examenfeest was maar een ver
zinsel. Hebt u vijf minuten tijd voor me?
Ik wilde u namelijk vertellen, dat ik op
een betrekking ben uit geweest. En ik ben
geslaagd. Hier, leest u dit maar eens.
Triomfantelijk duwt ze hem het contract
onder den neus. Een echt contract, tus-
schen de Naamlooze Vennootschap Noord -
Nederlandsche Zeepfabrieken, contractante
ter eene zijde enzoovoort.
Als regel worden lagere employés niet
op contract aangenomen, had de Directeur
gezegd. Maar aangezien Jonkheer de
Laet speciaal daarop heeft aangedrongen,
zullen we in uw geval een uitzondering
maken. Een hóóge uitzondering, had hij
er met een beminnelijk glimlachje bijge
voegd. Alleen wenschen we een proeftijd
van drie maanden te bedingen, dat is ons
goed recht, niet waar? Want, gesteld eens,
dat u een totaal onvoldoende kracht
zoudt blijken
Natuurlijk meneerik zal mijn best
doen, meneer, had ze onbeholpen gestot
terd. Die Bcy toch. wat slim om dat te be
denken van een contract, daar zou ze zelf
nooit op gekomen zijn. Drie maanden
proeftijd en een contract voor een jaar,
het is toch eigenlijk geweldig.
Mr. Van Eyckeveld leest alles van a tot
z nauwkeurig door
Wel. wel. zegt nij en vouwt het papier
dicht. En dat heb je zoo maar op je
eentje bekokstoofd? Je bent een kraan van
een meid, Nicolientje.
Nick kleurt by de onverwachte en, naar
ze voelt, ook onverdiende loftuitingen.
Ik ben biy, dat u het zoo opneemt,
zegt ze. Ik had gedacht, dat u er kwaad
om zoudt zyn. Ik wou, dat het by de Plpa
ook in goeie aarde viel, maar dat zal wel
niet, zucht ze.
Ik denk, dat je v^der het ook heel
flink van je zal vinden. En blij zal zijn
bovendien.
Nick kykt ongeloovig. Vader bly? Dat
meent u niet. Ze vonden het immers zelfs
maar matig, dat ik hier by u werkte. Nee,
ik voorzie er thuis moord en doodslag van.
Het zal je hard meevallen, zegt Mr.
Van Eyckevela. Nee, dat zal je wei mee
vallen, kindje.
Wat dan niet? vraagt Nick ongerust.
Is er iets thuis? Is Rob.
Je broer is weer gezakt, ja. Dat hoor
de ik gisteren op de soes. Maar dat is he
laas het ergste niet.
Wat dan? Wat doet u akelig geheim
zinnig.
Ja, zegt Oom Victor het is, geloof
ik maar beter, dat ik het je ronduit ver
tel. Zie je. ik wist het eergisteren al, maar
ik wilde je plezier in dat uitstapje van je
niet bederven. Ik wist immers, dat het
voorlocpig je laatste onbezorgde reisje wel
zou zijn. De quaestie is. dat Maandagmor
gen de Over-Betuws^he Bank in Arnhem
haar betalingen heeft gestaakt.
De bank van Com Eduard? vraagt
Nick ontzet.
Ja. En dat kost ie vader vrijwel zijn
heele vermogen, kindje Ik ben Woensdag
nog bij jullie thuis geweest.
O hemel, zegt Nick. Enhoe is
het.met het kantoor? Met Vaders
cliënten?
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
DE OPPERBEVELHEBBER VAN HET DUITSCHE LEGER IN HET WESTEN,
GENERAAL-VELDMAARSCHALK VON BRAUCHITSCH, BEGROET
ZUSTERS VAN HET DUITSCHE ROODE KRUIS. (Holland)
EEN BADKUIP AAN LAGERWALOp de hoog gelegen wei
landen in het Limburgsche heuvelland moet het benoodigde drink
water voor de dieren worden aangevoerd van het dal uit. Een
vernuftige boer in de omgeving van Maastricht had èen oude badkuip
ingericht als drinkbak voor het vee. (Het Zuiden)
DE WERKEN AAN DEN NOORD-OOST-POLDER.
TE KADOELEN IS HET BOUWWERK VAN DE STROOM- EN KEERSLUIS
THANS GEREED GEKOMEN. DE HOOGE BOK STAAT IN DE KEERSLUIS,
WAARDOOR BINNENKORT DE SCHEPEN ZULLE^Ï VAREN. VERDER ZIET
MEN DE DRIE GATEN VAN DE STROOMSLUIS. (Polygoon)
DE RIJKSMAARSCHALK leidt persoonlijk de krachtige groote
aanvallen op Engeland. Succesrijke piloten brengen hun Opperbevel
hebber rapport uit over het succes van de vergeldingsvluchten.
(Holland)
DRIE BOEREN OP DEN AKKER op een pas bevloeid rijstveld,
den stroomantel om en den grooten breeden hoed op, de typische
arbeidskleeding van de Japansche rijstboeren. (Holland)
EEN DER OUDSTE KERKEN in West-Friesland, n.l. de Ned. Her
vormde kerk te Opperdoes, wordt momenteel met subsidie van Rijk,
Monumentenzorg, Provincie en Kerkbestuur, gerestaureerd. Eenige
werklieden bezig met het haantje .van den geheel door steigers
omgeven toren te lichten. (Polygoon)
