BINNENLAND 81 ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 28 September 1940 Derde Blad No. 24697 Het Vademecum van het Leidsch Dagblad Koffie en thee op bon 114 7% Dawes-leening Hoe laat moeten de lichten aan? Linnen zonder punten? W. C. L. A. graaf van Bijlandl overleden Gebruik de goederen wagens der spoorwegen doelmatig De Eigenheimer vijftig jaar De kansen van het Nederlandsche boek KOFFIETOEWIJZING KLEINER GEWORDEN. Gedurende het tijdvak van Zaterdag 28 September tot en met 8 November a.s. geeft blijkens een mededeeling van het wnd. hoofd van het departe ment van landbouw en visscherij dc met 114 genummerde bon van het al gemeen distributiebonboekje recht op het koopen van 250 gram koffie of 75 gram thee. Voorheen duurde de geldigheid van den koffie- en theebon vier weken; blij kens het bovenstaande is deze geldig heidsduur tot zes weken uitgebreid. Ten aanzien van de thee brengt dit geen verandering, omdat het rantsoen voor deze zes weken gebracht is op 75 gram. Met koffie echter zal men zuiniger moeten zijn. BETALING COUPON PER 15 APRIL 1940. De Vereeniging voor den Effecten handel heeft medegedeeld, dat de cou pons per 15 April 1940 der 1 °/o Duit- sche Buitcnlandsche leeninfc 1924 (Da wes-leening) van 21 September af bij de betaalkantoren ter nationaliseering en ter verkrijging van het in contan ten betaalbare gedeelte ten bedrage van Vli'lt per jaar kunnen worden in geleverd. NATIONALISEERING VAN VOOR 10 MEI VERVALLEN COUPONS. Voorts deelt de Vereenlging voor den Effectenhandel mede dat alle voor 10 Mei 1940 vervallen coupons van de 7°/o Dawes- Leening, Internationale 5>/e °/o Young-lee- ning Th Internationale Oostenrijksche Staatsleening 1930 en i'h'h Gegarandeerde Oostenrijksche Conversieleening 1934/1959, voor zoover daarvoor vroeger de gelegen heid tot het aanvragen van nationalisee ring werd opengesteld en van die gelegen heid nog geen gebruik werd gemaakt, thans ter nationaliseering kunnen worden ingeleverd met de daarvoor destijds vast gestelde inleveringslijsten. De AN.W.B. meldt ons: Gebleken is, dat het voorschrift, volgens hetwelk alle verlichting tusschen zonson dergang en zonsopgang verduisterd moet zijn, aanleiding heeft gegeven tot de op vatting, dat automobilisten en wielrijders verplicht zouden zijn de verlichting in ge noemd tijdvak te ontsteken. Deze ziens wijze, die wij aantroffen zoowel in een aantal bladen als ook bij sommige politie- instanties, is echter niet juist. Zoo als algemeen bekend is, schrijft het Motor- en Rijwielreglement voor. dat de rijwiel- en autoverlichting moet branden van een half uur na zonsondergang tot een half uur voor zonsopkomst. Deze be palingen zijn niet buiten werking gesteld. Naar het oordeel van den A.N.W.B. moet men dus het nieuwe verduisteringsvoor- schrift aldus opvatten, dat automobilisten en wielrijders ook thans nog hun lichten alleen behoeven aan te hebben in juist- genoemd tijdvak. Ontsteekt men echter de lichten reeds binnen het half uur resp. na zonsondergang of voor. zonsopkomst, dan moet die verlichting afgeschermd zijn. Het Departement van Waterstaat deelde den A.N.W.B. mede. dat deze opvatting juist is. DE VLASCOMMISSIE DOET EEN VOORSTEL VAN DEZE STREKKING. Nu het dagelij ksche leven sterk beïnvloed wordt door de waarden aan punten welke het publiek noodig heeft, is sinds eenigen tijd o.a. de vraag gerezen, welke rol het vlas speelt in de kleedingvoorziening van ons volk. Het lijdt geen twijfel, dat het een beteekenende rol is. In dit verband verneemt het „Dag blad van N.-Brabant en Zeeland", dat de studiecommissie van het Rijkstex- tielbureau tot het bevorderen van het verwerken van linnengarens en de vlas commissie in een gisteren gehouden vergadering het onderwerp ter sprake zouden brengen. Zij ovenvegen aan de betreffende rijksinstanties, voorstellen te doen, de aanschaffing van zuiver lin nen goederen geheel buiten de textiel distributie te doen stellen. Voor half linnen, half-katoenen producten wordt gedacht aan een beschikbaarstelling tegen de helft van het aantal punten, dat blijkens de textielindustrie voor wollen en katoenen producten behoo- digd is. KERKHOF OP DEN GREBBEBERG. Het wordt niet verpalatst. Van zeer goed ingelichte zijde wordt aan „De Standaard" medegedeeld, dat er voor alsnog geen sprake van is om het militaire kerkhof op den Grebbeberg te verplaatsen. Naar men aan het blad verklaarde, zijn er destijds weliswaar voorloopige bespre kingen gevoerd daar het kerkhof aan een zeer drukken verkeersweg is gelegen, doch deze besprekingen hebben .geen resultaat gehad. DIRECTEUR VAN DEN HAAGSCHEN DIERENTUIN. Op 60-jarigen leeftijd is te 's-Graven- hage overleden de heer W. C. L. A. graaf van Bylandt, directeur van den Haagschen dierentuin. W. C. L. A. graaf van Bylandt. De heer Van Bylandt werd in Potsdam geboren als zoon van een Nederlander, die Duitsch garde-officier was. Bij verschillen de Duitsche ondernemingen kwam hij in het handelsleven, doch deze omgeving lok te hem niet aan en hij ging naar Amerika. Na in Mexico een tijd als cowboy werkzaam te zijn geweest kwam hij in contact met Barnum en Baily. Van 1900 tot 1904 zwierf hij door Amerika, waarna hij naar Europa terugkeerde, om in Frankrijk een eigen onderneming op touw te zetten. Pas in 1925 kwam hij in Nederland terug, om een betrekking op te nemen als ad junct-algemeen secretaris van het Olym pisch Comité te Amsterdam, waar hij de persdienst en propaganda ter hand nam. In 1928 tenslotte werd hij directeur van den Haagschen Dierentuin. Hij heeft deze die rentuin, die met groote moeilijkheden te kampen had, uitgebreid en tot bloei ge bracht. Noode zal zijn hulp iri de directie, juist ln deze tijden, gemist worden. HAAL UIT DE WAGENS, WAT ER IN ZIT. Door de directie der Nederlandsche Spoor wegen wordt alles in het werk gesteld om aan de moeilijkheden van dezen tijd het hoofd te kunnen bieden. Weliswaar maakt het herstel van de aangerichte oorlogs schade regelmatig voortgang' en komt dit vanzelfsprekend de dienst uitvoering ten goede, maar daarmede komt men er niet. Het gaat er in de eerste plaats om, het ter beschikking staande goederenmateriaal zoo doelmatig mogelijk te gebruiken, een stre ven dat reeds lang bestaat, maar door den nood der tijden noodzakelijker is geworden. Het is een feit, dat zoowel de verzenders als ontvangers van de wagenladingen meer nog dan de spoorwegen zelf het doelmatig gebruik van het materiaal in de hand kun nen werken. Een wagen die stil staat beant woordt niet aan het doel waarvoor hij be stemd is. Hoe korter de tijd is, die tusschen twee opeenvolgende beladingen verloopt, hoe beter. De spoorwegen doen het hare om den omlooptijd der wagens zooveel mogelijk te bekorten en naar gelang het spoor wegnet meer hersteld wordt, des te beter zij daarin kunnen slagen. Maar daar naast doen zij ook een dringend beroep zoowel op de ontvangers als de verzen ders van goederen teneinde de verzen dingsmogelijkheid zoo hoog als het kan op te voéren. Op tal van manieren kan men hiertoe medewerken. Men ontneemt b.v. aan anderen de moge lijkheid goederen te verzenden, wanneer men meer wagens aanvraagt dan strikt noodzakelijk is. Teneinde den tijd van het lossen te bekorten en de emplacementen niet nutteloos te bezetten, moet men niet meer Wagens laten aankomen dan binnen den bepaalden tijd gelost kunnen worden. Men stuve ook geen wagen terug die gezon den wordt in plaats van de bepaalde soort die werd aangevraagd, doch momenteel niet beschikbaar is. Het motto: „Haal uit den wagen wat er in zit" geldt eveneens voor het beladen, in dien zin, dat elke kubieke decimeter gebruikt moet worden door vakkundige belading en ook door een mogelijke combinatie met andere verzenders waardoor men het volle profijt van de beschikbare ruimte verkrijgt. Hierbij spelen ook de „papieren" een belangrijke rol. Bij de verzending vuile men vrachtbrieven e.d. met groote zorg in, terwijl men bij inontvangstneming van verzendingen belangrijke vertragin gen kan voorkomen door ervoor te zor gen, dat bij aankomst der goederen alle documenten en gegevens ter beschik king staan. Het verdient derhalve aanbeveling er bij de afzenders op aan te dr^en, dat zij de factuur en andere bescheiden vooruit zen den. De goederenwagens moeten regelmatig snel en geheel gevuld kunnen circuleeren. Daarom moet steeds met tempo worden geladen en gelost, zoo noodig ook des Zater- -*-rr'v»itfriagS Bijzondere omstandigheden stellen bij zondere eischen en daarom roepen de spoor wegen op bovenvermelde wijze hun klanten op het terrein van het goederenvervoer met klem toe: „haal uit de wagens wat er zit". EEN NATIONAAL AARD APPEL-FEEST. Weet u lezer en lezeres, dat u iederen middag of avond een gouden jubilaris aan uw tiis< h hebt? Of juister gezegd, dat hij tot uw discb behoort? Wellicht zal hij niet overal de gast zijn, doch waar hij is, vergast hij u zelf. Het is onze brave Eigenheimer die zijn gouden jubileum viert aan de Ne derlandsche maaltijden. We weten het wel, er zijn ook Zeeuw- sche bonten en blauwen, er zijn Bintjes en Roode Star, maar de Eigenheimers hebben toch een goed klinkenden naam bij het middagmaal. Vijftig jaar verschijnt hij nu op de tafel van rijk en arm, en daarom moge deze jubilaris thans met eere vermeld worden, nu hij het tot dezen voor het aardappelen-geslacht reeds hoogen leef tijd heeft gebracht. De Eigenheimer danken we aan wijlen den heer G. Veenhuizen te Sappemeer. Hij was het, die aan de aardappelen cultuur verschillende nieuwe soorten toe voegde, waarvan de Eigenheimer wel de beste reputatie heeft gekregen. Sinds, na de hongerjaren van 1740—1772, de aardappel oij de volksvoeding een ba- langrijke plaats ging innemen, zijn heel wat soorten gekomen en gegaan. Dat „gaan" was vooral ook een gevolg van het feit, dat de soort „vérsleten" raak te. en de cultuur-resultaten dus niet meer voldeden. Er was een drietal bekende kweekers van aardappelen-rassen, de Vries te Sua- meer, Velthuis te Groningen en dan Veen- huizen te Sappemeer. Aan laatstgenoemde dankt onze land bouw ruim negentig aardappel-soorten, die hij door kruisingen tot stand bracht. En daaronder valt nu ook de Eigenhei mer. Hij was bestemd als opvolger van de „Jammen", die omstreeks 1850 hun intrede op de Nederlandsche tafel deden. De tijd van heengaan van dc „Jammen" kwam na plm. vijftig jaar, hij was versle ten. Er waren oogsten van 50 H.L. per hectare en in het verslag van den Land bouw over 1903 werd medegedeeld dat een landbouwer op de Zuid-Hollandsche eilan den de kosten van zijn mud „Jammen" op f.25 schatte! Bij zijn pogingen om te zorgen voor nieuwe cultuurmogelijkheden, bracht de heer Veenhuizen ln 1890 de Eigenheimer op de markt, die hij had gewonnen door zaad-kruising van Blauwe reuzen en Fran- schen. De eerste resultaten bleken niet slecht te zijn, en in het reeds genoemde Land- bcuwverslag wordt medegedeeld „De Eigen heimers waarvan men zegt dat zij de aard appelen van de toekomst zijn, leverden een vrij aanzienlijk beschot tot 200 H.L. markt waar toe, en ze waren f 3.25 a f 3.50 waard." Het is me; de Eigenheimers steeds bete: gpgaan Niet alleen dat de telers ervan er waar deering voor hebben, doch ook de consu menten hebben in het algemeen lof er voor. De landbouw-opbrengsten zijn opgevoerd tot 500 a 600 H.L. per Hectare; een zwaar der bemesting van het land en de goede gezondheidstoestand van het gewas hebben hiertoe medegewerkt. Want, al behoort de Eigenheimer tot de oudste soorten, zijn gezondheidstoestand is nog best. Het is de aardappel van den stevigen kleigrond, die de zorg waard blijkt te zijn. De Friezen kennen de Eigenheimers als Borgers of Borger Munsterschen. Het meest zijn zij échter als de Brielsche- en Over- maasschs Eigenheimers bekend. Er zijn reeds verschillende aardappel namen die tot het verleden behooren of gaan behooren; dat is het geval met de Zc-euvsrfr bonten en blauwen, met de Bravo's. waarvan de teelt enkele Jaren ge leden is verboden door de sterke vatbaar heid voor wratziekten, de Arnhemsche roo- den, de Westlandsche blauwen, Negenwe- kers enz. terwijl ook de Schoolmeesters en Muisjes den glorietijd wel wat achter den rug hebben. Doch de Eigenheimers hebben zich ge handhaafd, en nu na vijftig jaar heeft hij nog de volle sympathie van vrijwel alle kokende huisvrouwen. En daarom zuilen velen zich verheugen over dit gouden jubileum van hem, die zelf voor een feestmaaltijd kan zorgen. UITGEVERS ZWAAR GETROFFEN DOOR VERLIES VAN AFZETGEBIED. De Nederlandsche Uitgeversbond heeft gisteren te 's-Gravenhage zijn jaarlijksche algemeene vergadering gehouden. In zijn openingswoord herdacht de voor zitter, dr. A. M. H. Schepman, de door de oorlogshandelingen in Mei gevallen land- genooten, in het bijzonder het lid van den bond O. Zijlstra te Rotterdam. De bond verloor verder door den dood de leden V. G. van der Veen, directeur van de Arbei derspers en H. J. Oosten, van de firma Kirbergen en Kesper. Niet alleen verliezen aan menschenle vens zijn in ons vak te betreuren zoo ging spr. verder ook materieel werden uitgevers en veel boekhandelaren zwaar getroffen. Het geheele uitgeversvak is bovendien ernstig getroffen door het verlies van den afzet in Nederlandsch Oost- en West-Indië en doordat de verbindingen met België lan gen tijd verbroken waren en nog lang niet weer normaal geworden zijn. De versprei ding van het Nederlandsche boek heeft hierdoor een inkrimping ondergaan, die beval de langs fotografischen weg gereproduceerde knipsels uit de krant van de distributie en Overheidsmaatregelen, welke gij gelezen hebt en welke U zich al heel spoedig niet meer kunt herinneren. Door de Producten-Index van het Vademecum na te slaan voor BENZINE en OLIE BRANDSTOFFEN CHEM. PRODUCTEN GELDWEZEN LEDERWAREN LEVENSMIDDELEN METALEN Bezoek van vertegenwoordiger op aanvrage. PAPIERWAREN ROOKARTIKELEN SPECERIIEN TEXTIELWAREN VETTEN ENZ. kunnen Bankiers, Fabrikanten, Grossiers, Detaillisten en Huismoeders in één seconde op de hoogte ziin. Vraag een inteeken- biljet bij ons aan een gevoeligen terugslag op de bedrijven heeft. De eerste dagen na den oorlog had ook in Nederland de verkoop van boeken niet veel te beteekenen, doch geleidelijk kwam er een verbetering, die nog steeds aan houdt. Een goede gedachte was het daarom van de Boekenweek-commissie, een extra campagne voor het boek op touw te zetten. De kansen voor het Nederlandsche boek zijn immers niet slecht. De afge- loopen maanden hebben alle aanleiding gegeven tot bezinning op Nederland sche cultuurwaarden. De Nederlander, die steeds openstond voor de cultuur van aangrenzende landen, heeft daar bij misschien niet altijd de eigen Ne derlandsche op haar volle waarde ge schat. Indien hier verandering in komt, zal dit het Nederlandsche boek ten goede komen. De omstandigheden leiden verder tot grooter huiselijkheid en daardoor tot le zen of studeeren. Zou het niet mogelijk zijn, dat het voorlezen in de gezinnen weer meer in eere kwam? Een derde factor ten gunste van het Ne derlandsche boek is nog, dat heel wat, dat vroeger uit het buitenland kwam, thans ons land niet zal bereiken. De taak van den uitgever zal het zijn, met deze factoren rekening te houden en met open oog het nieuwe, dat zich van alle zijden aan hem voordoet, tegemoet te tre den. De belangrijkste zijde van zijn vak is steeds geweest, de auteurs te stimuleeren. Zullen niet veel schrijvers meer dan ooit het bemoedigend woord noodig hebben, dat hen er bij helpt, zich heen te zetten over de moeilijkheden, die hen in him pro ductie remmen? Aan moeilijkheden zoo ging spr. ver der zal het den uitgever bij zijn werk niet ontbreken. Een teleurstelling was on langs de aangekondigde heffing van Om zetbelasting op boek en periodiek. Wij heb ben ons steeds verheugd in de op cultu- reele gronden verleende vrijstelling, doch willen begrijpen, dat aan de versterking der rijksmiddelen ook ons cultuur-obiect een steentje zal moeten bijdragen. GRONDVERSCHUIVING AAN DEN MAASDIJK. Aan den Maasdijk heeft zich onder de gemeente Naaldwijk een ernstige grond verschuiving voorgedaan. Over een afstand van ongeveer 40 meter is de grond nabij de woning van den heer Van Staalduinen aan den Maasdijk verzakt, waardoor verschil lende telefoonverbindingen, de beschoeiing langs den waterkant en een waterleiding buis werden vernield. Met dc herstelwerkzaamheden is men be reids be>gonnen. HOE VAAK DE NEDERLANDERS IN 1939 UITGINGEN. Gemiddeld negen maal en het kostte hun f. 4.21. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft wederom een statistisch onderzoek ingesteld naar het vermaaksleven in Neder land. Deze uitgave heeft betrekking op alle gemeenten met een verordening op de ver makelijkheidsbelasting. Voor de gezamenlijke gemeenten met een heffing op vermakelijkheden beteekent deze belasting een inkomst/post van 5£ millioen. De inwoners dezer gemeenten bijna 7 millioen kochten te zanuen ongeveer 59 millioen toegangskaartjes in 1939 en be taalden hiervoor 29 millioen .gulden. Dit beteekent, dat elk der inwoners bijna 9 maaJl per jaar een Instelling van vermaak be zoekt, hetgeen hem in totaal- op een uit gave van f. 4.21 komt te staan. Een toe gangsbewijs kost te onzent dus gemiddeldi 50 cent. AMERIKAANSCHE VLIEGERS IN NEDERLANDSCH-INDIË. Belast met opleiding van piloten. De Deutsche Zeitung ontleent aan de New York Herald Tribune, dat de Neder landsch-Indische regeering acht Ameri- kaansche mar Ine-vliegers heeft belast met opleiding van piloten tegen een jaarlijksche vergoeding van 10.000 dollar. In het con- traot wordt vastgesteld, dat ln het geval Nederlandsch-Indië in een oorlog wordt be trokken deze vliegers onder geen enkele omstandigheid als oorlogsvliegers zullen dienst doen. GEDEELTELIJKE RESTAURATIE ST. JACOBSTOREN TE DEN HAAG GOEDGEKEURD. B. en W. van 's-Gravenhage deelen thans aan den gemeenteraad mede, dat aan de uitvoering ran een gedeeltelijke restauratie van den St. Jacobstoren de Regeeringscom- missaris voor den Wederopbouw zijn goed keuring heeft verleend. De beoogde restauratie betreft den toe gang met de daarbij 2 ans1 uitende construc- tiedcelenHet is de bedoeling de omlijsting van de deur. de steunbeeren aan weerszij den van den ingang, de boven de deur gele gen raamtraceermg, de pilasters op de hoe ken en de muurvlakken tot het zich op 16 m. hoogte bevindende zandsteenprofiel onder handen te nemen. De directeur van het Rijksbureau voor Monumentenzorg kan zich met dit plan ge heel vereenigen. B. en W. stellen den raad voor tot de uit voering van dit weïk te besluiten, waarvan de kosten worden genaamd op f. 16.000.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 9