Nationale zeilwedstrijden te Haarlem Het A.R.O.L.-bekertoumooi
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Een viool
verdween
Msfe Jaargang
FEUILLETON
NATIONALE ZEILWEDSTRIJDEN
op het Noorder Buiten-Spaarne
en de Mooie Nel. Het ronden van
de eerste boei door de 12 voets-
jollen B. Polygoon
DE SCHEIDSRECHTERLIJKE UITSPRAAK OVER DE HONGAARSCH—ROEMEENSCHE
KWESTIE. De Rijksminister van Buitenlandsche Zaken von Ribbentrop en de Italiaan-
sche minister van Buitenlandsche Zaken graaf Ciano in Weenen. Holland>J
HET A.R.O.L.-BEKERTOURNOOI eindigde met een 21 overwinning van D.W.S.
H.B.S. D.W.S. kwam dus voor een jaar in het bezit van den fraaien wisselbeker.
Spelmoment voor het D.W.S.-doel. (Polygoon)
HET GROOTE WIELERCRITERIUM op de baan van „De
Waranda" te Oosterhout (Noord-Brabant). De start van de
nnafhankelijken en professionals. (Polygoon)
ATHLETIEKWEDSTRIJDEN om de Zuid-Hollandsche kampioenschappen in den Haag.
De finale 100 m. dames, gewonnen door mej G. Koudijs (in een tijd van 13,4 sec.) Tweede
werd mej. W. de Jong (links vooraan), en derde mej. L. Kok (rechts vooraan). (Polygoon)
DE EERSTE "MOSSELEN. Nauwelijks zijn de eerste mosselen
te Amsterdam aangekomen of opoe en opa smullen reeds van
dit zeebanket (Polygoon)
LAMA-JONG IN ARTIS TE AMSTERDAM. Het één week
oude Lama-tje maakt kennis met een anderen bewoner
n.l. de Nandoe. (Polygoon)'
door
PAUL SCHOTT.
15)
Nog voor Apt kon antwoorden, kwamen de
achtervolgden het straatje weer uit, en zij
moesten vlug voor een etalage gaan staan,
om niet gezien te worden.. Weer staken zij
het pleintje over en liepen direct het an
dere straatje in Vicolo Santa Croce, las
Lena, waar zij na eenige zoeken in het
winkeltje van Annibale Modena verdwenen.
-Daar zullen wij helaas straks ook bin
den moeten gaan," zei Apt, „hoe zullen wij
dat aanleggen?"
..We zullen leder onzen eigen weg moeten
Saan. Ik zal met mijnheer Modena gaan
Praten, en u zoudt het „mondaine dans
paar" kunnen volgen, wat denkt u daar
in? Mij kent Zubiaurre?"
Ditmaal moesten zij veel langer wachten.
Na ongeveer twintig minuten kwam de
Spanjaard lachend naar buiten Lena
Pakte haar buurman opgewonden bij den
arm - maakte nog een opmerking naar
binnen en had toen reeds afscheid geno
men, zoodat ze onmiddellijk een beslissing
moesten nemen. Apt volgde Zubiaurre, die
m de richting van het centrum der stad
Hep, Lena ging naar den heer Modena,
terwijl men het meisje noodgedwongen
aan haar lot over moest laten.
Lena betrad het winkeltje met een uit
gewerkt veldtochtplan in haar hoofd, dat
gewaagd moest worden. Zij had de twintig
minuten die zij moest wachten niet onge
bruikt laten voorbijgaan. In de halfdon
kere, nauwe, naar katten en kaas ruiken
de ruimte, kwam haar een jongeman tegen
met een rood, opgewonden gezicht.
Lena vroeg hem direct op vertrouwelij-
ken toon: „Was er niet zoo juist een „groot
heer" hier? Mijn verloofde? Ik heb hem
hier uit het straatje zien komen. Heeft hij
met u over de viool gesproken?"
Volkomen overrompeld knikte de jongere
chef van het Huis Modena.
„Ja, die mijnheer was hier. Maar wij
hebben de viool direct verder verkocht. Ik
heb mijnheer gezegd, dat wij de viool vol
komen te goeder trouw gekocht hebben."
Lena ging iets achteruit om de vochtigheid
te ontwijken:
„Dat zal mijn verloofde me direct wel
vertellen. De hoofdzaak is dat we uitge
vonden hebben, aan wien de dief het in
strument verkocht heeft. Natuurlijk heeft
u heelemaal geen schuld, Uw kooper zal
de viool nog wel In zijn bezit hebben. Wij
koopen haar eenvoudig terug heeft u
mijn verloofde den naam genoemd?"
„Ja, maar ik wil toch niets met de po
litie te maken hebben. Mijn vader is een
uur geleden naar Piemont vertrokken
het zou verschrikkelijk zijn, als wij zijn
nog nooit met de politie in... ik ben er
zeker van dat Bozzi de viool direct terug
zal geven, wanneer hij hoort dat zij ge
stolen ls." En terwijl hij met zijn beide
handen in het roode haar woelde: „Had
ik ooit kunnen vermoeden, dat die gemoe
delijke dikke man een dief zou zijn!" Lena
slikte een paar keer om zich niet te verra
den: dus toch Gomez! En welke rol speelde
Zubiaurre? Onbegrijpelijk! Jaagde hij ech
ter eigen wild? Of werkelijk alleen maar
om de Florentljnsche te imponeeren?
„Een domkop!" Lena lachte den jon
geman beminnelijk toe, zoodat hij tot ach
ter zijn ooren kleurde. „Binnen twaalf uur
zullen wij hem te pakken hebben. Heeft
mijn verloofde verteld, wie de dief is?"
„Neen, daar heeft mijnheer niets van
gezegd"
„Een vroegere knecht van ons," lachte
Lena. „Mijn verloofde is de Hertog van
Brabant". En nog voor de jongen van zijn
sprakelooze verbazing was bekomen vroeg
Lena: „En hoe kom ik naar Bozzi? Daar
is de hertog toch naar toe gegaan, niet
waar?"
Modena verklaarde den weg, door mid
del van een schetsje dat hij op een oude
tafel maakte. Toen vroeg hij nog of het
mogelijk was om aangifte te vermijden,
maar Lena was reeds op straat en vond
met behulp van het schetsje tamelijk vlug
den winkel van den antiquiteitenhandelaar,
waai- de vertegenwoordiger van de „Victo
ria" juist naar binnen wilde gaan, toen
Lena hem riep. Hij fluisterde haar in het
oor:- „Ga zoo vlug mogelijk naar de fruit
markt. daar is de Spanjaard heengegaan.
Ik kom dan later wel in het Grand hotel."
„Die Bozzi heeft de viool van een klein
prutsertje gekocht", zei Lena even vlug en
zachtjes. „Gomez heeft haar gestolen. Had
Zubiaurre de viool bij zich? Neen? Dan
heeft Bozzi haar waarschijnlijk niet meer.
U moet er achter zien te komen aan wien
hij haar verkocht heeft." Met deze woor
den was zij reeds verdwenen, den Span
jaard achterna. Apt betrad den winkel,
waar hij niemand vond, maar uit de ach
terkamer hoorde hij twee woedende stem
men, die Van een man, luid, ruw en opge
wonden en de zachte onderworpen stem
van een vrouw.
„Wat heb je hem gezegd? Je hebt zoo
maar toegegeven dat wij haar gekocht heb
ben? Oh Jij verschrikkelijke ezelin!
Suffert! brulde de man. „Waarom? Waar
om?"
„Maar ik kon het toch niet ontkennen,
toen hij het mij zonder omwegen„Na
tuurlijk! Ontkennen, wij weten nergens van
wij hebben geen enkel vermoeden! Het
mankeert er nog maar aan. dat je hem ver
teld heb, dat wij haar aan Cavalcanti ver
kocht hebben, porco di dio, die vrouw helpt
mij het graf in!"
„Maar ik steunde en jammerde de
vrouw, „ik heb toch alleen maar gezegd,
dat een onbekende haar gekocht heeft, een
volkomen onbekende". De mannenstem
tierde: „Dat lieg je! Je bedriegt me! Salim-
benl valt toch direct door de mand! Och,
waarom was ik toch niet zelf in den
winkel!" Op dit oogenblik scheen Bozzi den
klant op te merken, stortte zich in den
winkel en vroeg, terwijl hij met moeite zijn
waardige houding terugvond, waarmee hij
Mijnheer van dienst kon zijn.
„Ik wilde u vragen", zei Apt, „of u mis
schien hij kuchte even, en vervolgde
toen lachend: „ik wou een cadeautje voor
een dame koopen, voor een jonge dame, een
kleinigheid, wat kan men in zoo'n geval
ik heb niet het minste verstand van
zooiets."
Tien minuten later verliet hij met een
afschuwelijk ouderwetschen ketting den win
kei. Cavalcanti. dus wie was Cavalcanti?
Zonder twijfel had de vrouw den Spanjaard
den naam verrad§n, dat had hij aan haar
stem kunnen hooren. De Spanjaard wist
dus waarschijnlijk ook reeds den laatsten
kooper. Abt schudde het ronde hoofd, wat
een onzekerheid! Binnen zes uur was de
viool half Genua rondgegaan. Eigenlijk
niets dan een stuk hout, hout en katten-
darmen belachelijke overdrijving! Toen
met een plotselinge gedachtensprong: „Zou
Lena den violist lief hebben?" Een flink
meisje, flink en vroolijk. Paste eigenlijk
heelemaal niet bij die muzikanten, hande
laars in oude kunst en dergelijken. Caval
canti hoe kon hij Hij trad een hem
bekend café binnen en liet zich het tele
foonboek brengen, waarin hij direct den
naam van den grooten kunsthandelaar
vond. Daar stond het: Commendatore
Achile Cavalcanti, consul-generaal van
Bulgarije. En weer schudde Apt het hoofd:
een commendatore, een consul-generaal,
hield zich bezig met het in- en verkoopen
van gestolen kostbaarheden! Och, hoeveel
eerlijker en vertrouwder was dan het ver
zekeringsvak. Met gefronst voorhoofd slen
terde de jonge Zwitser naar het Grand
Hotel terug, terwijl het door zijn gedach
ten spookte: en wie was Salimbeni? Salim-
beni, die direct door de mand viel?
iNadruk verboden). .(Wordt vervolgd).
