Van Klompen en Klompenmakers Ons Kort Verhaal LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 10 Auguslus 1940 Derde Blad No. 24655 VISSCHERIJ-BERICHTEN 8fsie Jaargang iDe Twentsche vrouwenklomp is een venijnig wapen; de bruidsklompen op Marken; de zwierige Brabantsche aard verloochent zich nooit - ook niet in de klompen. Pet handwerk nog altijd onovertroffen De vreemde ontmoeting Kustvisschers krijgen weer goede prijzen kKUN/T EN IETTEEEN RADIO Dagbladreclame is uiet te vervangen ZUv nt). virb r»t< df n anta; t bea, er Us ab (j ik i ten u Ufa QttUi I» b* U«. ■<IHro k hts dt| :e puf «411 ïdltn Mto I Pb^Jj onfcl b^ji idelif i >ch4 pn] I n tl k. iet t| 50 c, >1 o Do praam. (Van een bijzoiideren medewerker). De boomen zijn geschapen tot nut en ïrmaak van den mensch. Van de olmen laakt men koetswerk, de kastanje Is er m onder te zitten, de elk om ons aan zijn jacht te spiegelen en van zijn hout meu- lelen te maken. Ook zijn er nog de lep om e Jepzlekte te bestrijden, de den waar in men kerstboomen maakt en ten slotte wilg en de populier, belde onontbeer- 'k bij het vervaardigen van klompen, en nder twijfel de nuttigste van alle, zoo- ang .schoenen niet anders dan op bonnen e krijgen zijn. *"■1 Klompen zUn de groote mode van het noment vraag den klompenmaker maar, >f het niet waar ls; hij kan zijn werk nvoudlg niet afl Tot nu toe floreert het lufje alleen nog op het land en in de lorpen, maar, wie weet, als de oorlog eens laren mocht duren en het leer nog schaar- icher ls geworden of dan niet ook de tad eieren (beter gezegd klompen) 'oor haar geld zal kiezen en liever tiH's winters een paar warme voeten heeft ln '•Jompen, dan natto en koude, zij het be leed met enkele schaarsche riempjes, die .sandalen noemt. ■"^Lljkt u het idee zoo gek? Kunt u zich een mooie Jonge vrouw ln oo'n gestroomlljnden modernen winter- nantel niet voorstellen, winkelend ln een drukke straat, en met een paar lichte klompjes aan de voeten? Natuurlijk zouden die dingen een beetje «■opgesierd moeten worden, bijvoorbeeld wit «■gelakt en beschilderd met vroolijke boe- De hakken zouden om der wille der lieve gewoonte, wat hooger ge- 4 ■maakt kunnen worden en de binnenkant desnoods gegarneerd met dons en fluweel. Ik zie de modebladen al aankondigen, dat „de zichzelf respecteerende vrouw" niet naar het theater kan gaan, dan op een paar gouden klompjes gevoerd met her melijn en gegarneerd met ornament van namaak diamantjes. U denkt, lezeres, dat Ik hier grapjes zit te maken... Toch niethet idee ls niet zoo gek. Wellicht maak ik toekomstmuziek. DE SPAANDERS VLIEGEN ER AF! Maar ondertusschen hakken de boeren alsmaar wilgen en peppels, heel prozaïsch en zonder te denken aan verguldsel en bonte bloemetjes op wit lak. Ondertusschen ook zagen andere boeren de stammen ln korte stukken en zit op een erf een man, die met een wig en een houten hamer die stukken ln vieren klooft en er den bast af haalt. IJverlg hakt de man voort, dat de spaanders links en rechts vliegen. Zijn bijl moet wel erg scherp zijn. Langzaam voltrekt zich het wonder van den kunstenaar: men ziet een klomp ge boren worden in ruwe lijnen en vormen nog, maar toch zichtbaar een klomp. Er komt een lang mes aan te pas, het paal- mes, dat er uitziet als het wapen van een ouderwetschen kaasverkooper en aan een eind vast zit aan een haak ln de werk bank. Dit mes snijdt de ronde kanten van den hiel en den neus. De klomp wordt tus- schen een houten schroef geklemd; de praam noemt de vakman zoo'n ding. En met allerlei boren word' de holte van den klomp ruw uitgeboord, om met ruimhaak en hlelhaak een soort holle beitels of lepelvormlge messen glad afgewerkt tc worden. Schuurpapier zorgt ten slotte, dat ook de vezels en ruwe kanten verdwijnen en klaar ls de klomp zooal niet voor het gebruik, dan toch om ln de zon of aan de zolderbalken te drogen gehangen te wor den. Aldus voltrekt zich het primitieve hand werk van den klompenmaker, dat men I nog hier en daar ln aartsvaderlijke wljs- held. ln een schuurtje met een klein erf ziet beoefenen. Het Ls een bijzonder ach- tenswaardlg bedrijf, wat we eigenlijk in jere moesten houden. Maar de man, die het uitoefent, komt met moeite aan den Er zit meer in een klomp, dan een boerenvoetmaar wc denken daar meestal niet aan. Maar het ls prettig om er eens aan herinnerd tc worden. En daarom plaatsen w(J met genoegen bij gaand „klompen-artikel", in de stellige verwachting, dat lezers en lezeressen evenveel plezier aan dit gezellige praatje zullen beleven als w(J toen ons dit stuk werd aangeboden. kost ook al brengen zijn klompen bij de kenners, (dat zijn vooral de boeren) wat meer op dari die welke door een ma chine 'smans groote concurrent wor den afgeleverd. De zwierige lijn der Brabantsche klompen. DE ONVOLMAAKTE MACHINE. Dat de handwerk-klompenmaker er nog net het leven bij kan houden ligt daar aan, dat het machinale bedrijf nog niet zoo geperfectioneerd ls, dat net als met de sigaretten, het product met een millioen stuks per dag ergens onder uit een toestel rolt, nadat het er op een andere plaats aïs een zoo juist gehakte boomstam ls inge gaan. Integendeel: de klompenmachine ls een vrij eenvoudig Instrument, waarop waarop klomp voor klomp apart gemaakt moet worden. Eigenlijk kan men niet spre ken van een machine, want er zijn er min stens drie: de copiëermachine, die den bui tenvorm draait, een boormachine voor het boren van de voetholte en een schuurma- chlne. De beide eerste werken steeds naar De Twentsche vrouwenklomp. een moe der vorm. In een oogenbllk tijds levert de copiëermachine een klompen- vorm af als op bijgaande teekening afge beeld. Als even later ook de boor haar werk gedaan heeft, begint de klompenmaker op de praam met paalmes, ruimhaak en hlel haak den neus en den hiel in den juisten vorm te snijden, scherpe kantjes weg te halen en den binnenkant nog wat bij te werken. Waarna ten slotte de schuurma- chine de rest doet om den klomp een feil loos uiterlijk te geven. TRIPJES, OUWERKERKERS EN BRUIDSKLOMPEN. Nadat ze reeds op de bekende wijze ge droogd zij", begint voor de meeste klompen hun carrière Een aantal echter is voorbe stemd in handen van de kunst te vallen wat, zooals men weet, in onze dagen niet altijd een voordeel Ls. Ook voor de klompen niet. Ze worden door een ln dit werk handigen boerenjongen van een lngekerft lijnenspel voorzien andere weer met een goudgeel vernis bestreken en vervolgens met zwarte en roode figuren beschilderd. Het zijn vooral de veekoopers die aan zulke klompen de voorkeur geven. Waarom? Dat blijft een raadsel. Er gebeuren trouwens meer gekke din gen ln de klompenwereld. Waarom bijvoor beeld steekt men ln Twente den scherpen neus zoo in de lucht en vindt Staphorst het beter de Ingetogenheid te betrachten door dien neus van al zijn kwaadaardig heid te ontdoen? De Twentsche vrouwen klomp is een venijnig wapen; die van den man van alle gevaar ontdaan door de punt plat af te kappen. Waarom? Ga naar Schevenlngen; daar kunt ge ln de Oostduinen de nettenboetsters zien zit ten met keurig witgelakte klompen en ga naar de haven, waar het vlsschersvolk op de schepen arbeidt met aan hun voeten nog de echte Ouwerkerkers, stinkend van visch en pekel. De vlschrookers, de zeil makers en de kuipers, zij dragen allen de zelfde vormlooze kistjes, maar ze weten niet waarom. Vraag hun niet, waarom ze niet liever ..tripjes" dragen ge weet wel lezer, die klomp met leeren riempjes. Men zal u zeggen: Dat zijn vrouwen klompen. Maar lk heb er in Zeeland toch wel eens mannen ln zien loopen. Brabanders zijn van nature vroolijke He den. ZIJ houden zoo'n beetje van zwier en luchtigheid. Bekijk hun klompen en ge zegt voor het eerst: kijk, dat Ls nu eens niet raadselachtig: daar zit lijn in, daar zit een tierelantijntje op, dat is als de trotsche boeg van een ouden driemaster. Daar zit nu letterlijk niets aan van den Ouwerker- ker, noch van den geest der Staphorsters. En dan ls er nog Marken. Menschendie dit eiland der lange neuzen bezocht heb ben, gewagen van het feit, dat er voor alle deuren zwart gelakte klompen staan. Zij hebben gelijk. De Marker, zijn vrouw en Een klomp na zijn eerste bewerking ln de copiëermachine. zijn kinderen dragen zwarte klompen en schrijven er met witte letters hun namen of voorletters op. In de binnenkamers echter staat op me nige plank ook nog een ander paar klom pen. Schoon en stofvrij staan ze te pronk en bewaren voor de vrouw des huizes de her innering aan haar bruidstijd. Want er wa ren dagen op het groene eiland, dat geen fatsoenlijk Christenzeem'an de hand van zijn uitverkorene kon vragen als hij niet het bewijs geleverd had, dat hij voor zijn Klaosien een paar klompen prachtig kon besnijden met de Turksche roos en de voor letters van haar naam op den rand van de kap. Poësie ln klompen?? Waarom lachte u me zooeven dan uit, toen lk uit den nood der tijden geboren theaterklompjes voor u teekende, verguld en gelakt en met bloemetjes op de kap?.. (Nadruk verboden). door JOH. W. BROEDELET. Omzichtig duwde Jim de kamerdeur open 3nstond plotseling tegenover iemand, dien hij nog nooit gezien had. Hij schrikte even, doch hield zich overigens goed. „Pardon", zei hij onwillekeurig. De ander, een oogenbllk bewegingloos, nam hem doordringend op. Daarop vroeg die met een Ijzige stem: „U wist niet, dat lk er was?" „Ik had niet het genoegen", antwoordde Jim beleefd. „Dat dacht ik al" werd de ander nu wat vriendelijker. „Ik kom toch niet ongelegen, hoop ik?" „O volstrekt niet", deed Jim op zijn beurt zeer tegemoetkomend, al bleef er iets wei- felends in zijn toon. „Dat doet me genoegen", sprak de ander nu bijkans hartelijk. En om er nóg Iets aangenaams op te laten volgen, voegde-ie ér aan toe: „Deze kamer bevalt me uitstekend." Jim knikte druk met het hoofd, ten tee- ken dat hij het daar volkomen mee eens was. A-lleen, lk zou haar nog wat grooter wen- schen", maakte de ander beleefd een aan merking. Jim haalde de schouders op. Och, een meter meer oef een meter minder, wat deed dat er eigenlijk toe? „U ls mogelijk wat verwonderd, me hier te treffen?" kwam de ander even terug op het begin van hun gesprek. Jlm haalde wederom de schouders op. De dingen dezer wereld gingen vrijwel langs hem heen. „Ik had dadelijk al zoo'n zin in deze woning", verklaarde de ander en hij wreef vergenoegd in zijn handen. „Ik kan het me indenken", stemde Jlm met hem in. „Ze ls lief gelegen". „Ik ben er driemaal langs geloopen", ging de ander verder. „En telkens, als lk terug kwam, stond het huis me meer aan. Dat zóó'n mooi pandje te huur staat, onbegrij pelijk! Buren zelen me, dat de familie op reis was. Dat was nu wel héél jammer, niet waar? Ik was zóó nieuwsgierig! Daar merk ik, dat de keukendeur achter niet op slot was. En lk daar binnen. U neemt me niet kwaUjk?" Jlm, een rustige natuur, was zoo kwalijk- nemend niet. Hij schudde dus maar weer eens met het hoofd. „Heeft u een prettige reis gehad?" vroeg de ander. Jim keek hem een oogenbllk .suffig aan. Dan antwoordde-ie onverschilligjes: „Och ja". „Ach, u is tenslotte altijd blij, als u weer thuis is", begreep de ander. „Vooral als men zoo'n home heeft!" Jim sprak hem andermaal niet tegen. „Kan lk de andere kamers ook even zien?" vroeg zijn bezoeker. „Nu ik er toch ben!" Jlm had niet het minste bezwaar, zou hem zelfs met genoegen volgen. En ze gingen de aangrenzende kamer in. „Hm, uw werkkamer", merkte de bezoe ker op. „Heerlijk stil gelegen. Ver van aUe straatrumoer. Als u daar aan uw schrijf tafel %it-, heeft u nergens last van. U is te benijden". „Ja, ja", knikte Jlm en hij keek naar de schrijftafel, die de ander zoo jaloersch maakte. „Als ik huur, ben lk van plan, deze kamer ook als mijn werkkamer in te richten", deelde de bezoeker hem mee. „Of u gelijk hebt", moedigde Jlm hem aan. „Wat een boeken heeft u!" sprak de ander bewonderend. „Ik dacht, dat ik een heele bibliotheek had. Maar die zinkt bij u in het niet. Daar heeft u een heelen tijd over gedaan om dat te verzamelen." „Och ja. Precies weet ik dat zoo niet meer", antwoorde Jim: „Voor je het weet, heb je soms zoo'n boel dingen, hè?" „Dat is waar", stemde de ander ln. Ze stonden voor de brandkast. „Zijn weinig meer in gebruik", meende de bezoeker. „Een safe ls zoo veel veiliger. Nu ja, voor papieren en zoo". „Och, je vindt het toch wel prettig, als je wat ln huls hebt", oordeelde Jim. „Je hebt onverwacht een paar mille noodlg, hè. en dan moet je naar de bank en die ls net ge sloten. Enfin, u weet hoe het gaat. En daarom Jim kon niet verder spreken. Wat ge beurde? Later begreep-ie dat pas: de ander had hem met een ijzer onverwacht een onwelwillenden klap op het hoofd gegeven en daar ging-ie. Ja, wat deed je daar tegen? Toen-ie na enkele minuten (dat het zoo kort duurde, besefte-ie eveneens pas later) weer bij kwam, lag-ie aan handen en voe ten gebonden en hij had een vervelende prop in zijn mond. Dat ie dat ding niet kon kon kwijt raken! Hij had ook liever een sigaar. En wat frommelden ze daar aan zijn lichaam? O, de bezoeker fouilleerde hem. Wou die zijn horloge hebben en zoo? Bijna al zijn zakken had die al uitge haald. Zoodra zag de boef niet, dat zijn slachtoffer de oogen opende, of hij beet hem nijdig toe: „De sleutel! Gauw! Waar is de sleutel?" Jlm wees op zijn mond, ten teeken dat ie niet praten kon. De ander wou hem al ontproppen. Doch hij bedacht zich eens even. Als zijn slacht offer dan misschien begon te schreeuwen? Voorzichtigheid was maar alles. „De sleutel van de brandkast!" bracht de boef er gejaagd uit. O, nu begreep Jim. En hij wees met zijn hoofd naar het handtaschje dat hij bij het betreden van zijn woning bij zich had en dat nu vlak naast de zoo rustig gelegen schrijftafel stond.. De ander stoof er op los, opende het, keek dan hevig verbaasd en barstte vervol gens in een schaterlach uit. „Kerel, had dat maar eerder gezegd."' kwam-ie vroolijk los. „Maar wie kon dat ook denken? Sinds wij soort lui echte hee- ren zijn geworden dat is een fijn pakkie wat je aan hebt, man! herkennen we elkaar niet meer. Wacht, ik zal Je los binden." En hij hielp Jim uit de touwen, zoodat 'die zich zelf kon ontproppen. „Dat is slechte tabak", spotte Jim en hij gooide de prop weg. „Dat had ik moeten weten van die tuindeur. Ik ben door een raam geklommen." Daarop haalde-ie uit zijn handtaschje een breekijzer, een steekvlam en verdere benoodigdheden. De rest van de geschie denis dóét er niet toe. (Auteursrecht voorbehouden). (Nadruk verboden). DE VANGSTEN ZIJN ECHTER SCHRAAL. (Van onzen visscherij-medewerker). Het weer werkte de afgeloopen week bijzonder mede voor de kustvisscheiij. De botters, kotters en de kleinere garnalenvlsschers konden lederen dag uitvaren. Vanuit Schevenlngen varen thans een 50 a 60 van deze scheepjes uit -3 diverse plaatsen. De laatste dagen zijn nog eenige bot ters uit Rotterdam en Goeree gearriveerd. De resultaten van de Katwijksche botters wa ren bevredigend; de hoogste dagbesommingen varieerden van f. 50 tot f. 70. De weekbesommingen van de groote kotters liepen van 1.300 tot f. 500. Het vischterrein blijft voor het groote aantal schepen te be perkt. De schepen mogen niet ten Zuiden van Schevenlngen en niet ten Noorden van Zand- voort visschen. De vangstresultaten z(jn in het algemeen mager: overwegend zeer klein val lende visch. De hooge vischprijzen zorgen er echter voor dat de besommingen niet tegen vallen. Mooie tong brengt van 1'. 1.80 tot f. 2.10 de kilo op en de grootste soort schol van f.30 tot 1". 40 per mand. De garnalenvisscherlj was eveneens goed loo- nend De schepen visschen meest zeer dicht onder de kust op de banken. Verschillende boot jes beoefenen s morgens de garnalenvisscherU uit terwijl "s middags op visch gevischt wordt. Dat de Scheveningsche versche vischmarkt wel vaart b(j den huldigen toestand blijkt uit den omzet over de maand Juli. Deze bedoeg ruim f. 50.000 tegen f. 44.000 in dezelfde maand van' het vorige jaar. Te verwachten is dat de ver houding voor de loopende maand nog gunstiger zal z(jn. daar het aantal vlsschende schepen de laatste weken niet onbelangrijk is uitgebreid. De grootste toename komt op rekening van de schokkers en kotters; deze brachten f. 32.000 aan tegen f. 22.000 in Juli 1939. De motorlog- gers die het vorig jaar Juli nog f. 8.000 besom- den. hebben in de afgeloopen maand in het geheel niet gevischt De haven van IJmuiden blijft voor visschers- schepen nog steeds gesloten. lederen dag is er veiling van conslgnatlevisch. Denemarken zorgt voor zoo goed als alle soorten visch: kabeljauw, schelvisch gul. koolvisch, makreel, schol, schar, bot en haring. Alles bU elkaar genomen zijn de aanvoeren echter niet groot. Zeer veel belangstelling bestaat er voor de versche haring, die meestentijds in Hollandsche Nieuwe wordt omgetooverd. Voor de vlschwin- kels en de venters is dit een nieuwe attractie en het moet gezegd worden dat de licht gezou ten vischjes uitstekend van smaak zijn. Niet tegenstaande de zeer hooge prijzen bestaat er zeel veel belangstelling voor van de zijde van het publiek. Naast de zeevisch wordt er eveneens dage lijks IJsselmeer visch te IJmuiden aangevoerd. Hiervoor bestaat eveneens veel belangstelling. De IJsselmeervisscherij wordt op het oogenbllk zeer intensief uitgeoefend. De groote Urker- Noordzeebotters visschen van Maandag tot Woensdagmorgen en besommen in deze twee etmaal van f. 150 tot f. 170. De lichtere motor- botters van 30 PK. visschen de laatste drie etmaal van de week en maken weekresultaten van f.120 tot f. 140. De aanvoeren van de vischmarkt te Enkhuizen waren de voorgaande week zeer groot. Per dag werd ongeveer 100.000 pond visch omgezet, hoofdzakelijk bestaande uit aal en paling. VISCHPRIJZEN. IJMUIDEN. 10 Aug. Gul 27—35 per 50 kg. ZoetwatervischSnoekbaars 4745 ct.; Baars 2240 ct. per k.g. STEUN AAN BEELDENDE KUNSTENAARS IN DEN HAAG. B. en W. willen f. 10.000 beschikbaar stellen Tot de bevolkingsgroepen, welke in sterke mate door de tijden zijn getroffen, kunnen de beeldende kunstenaars gere kend worden, aldus een schrijven van B. en W. aan den Gemeenteraad in Den Haag. Nu is naar het oordeel van B. en W. de kunst ook ln dezen tijd, en zelfs juist in dezen tijd, een levensbehoefte van hooge orde en voor velen een verkwikking bij de tegenwoordige moeilijkheden. Zij achten het daarom in het belang niet alleen van de kunstenaars, maar ook van het alge meen dat aan deze groep van burgers de voortzetting van hun arbeid wordt mogelijk gemaakt. B. en W. achten het een taak en een plicht van Den Haag. als een der voornaamste Nederlandsche kunstcentra, een zeker be drag voor dit doel te willen besteden. Zij achten de beschikbaarsteUing in eens van f. 10.000 speciaal voor opdrachten aan en aankoopen van Haagsche beeldende kunste naars voldoende. ZONDAG 11 AUGUSTUS. Jaarsveld 414,4 M. 8.00 KRO. 8.30 VPRO. 9.00 KRO. 17.00 NCRV. 1945—22.30 KRO: 8.00 Wij beginnen den dag 8.30 Korte Studio- dienst 9.00 Hoogmis 10.30 Gramjnuziek 12.45 Berichten ANP gramjnuziek - 1.00 Boek bespreking 1.15 Gram.muziek 2.00 Derde en vierde bedrijf van de opera ..Boris Godou- now" (opn.) 3.15 Granuuuziek 4.30 Zle- kenpraatje 4.50 Gramjnuziek 5.00 Gewijde muziek (opn.) 5.15 Wekelijksche gedachten- wisseling (ANP) 5.30 Gereformeerde Kerk dienst. Hierna Orgelconcert 7.45 Gram. muziek 8.00 Berichten ANP 8.15 Gram. muziek - 8.50 Dansmuziek (gr.pL)- 9.10 Gram. muziek 10.10 Wij sluiten den dag 10.15 Berichten ANP, sluiting. Kootwijk 1875 M. VARA-Uitzending: 7.00 Berichten lEngelsch) 7.30 Grammuziek 8.00 Berichten ANP, hierna: Grammuziek 10.00 Pianovoordracht 10.30 Orgelspel 11.15 Berichten (Engelsch) 11.30 Cello en plano 12.00 VARA-orkest 12.30 Berichten (Dultsch) 12.45 Berichten ANP 1.00 VARA-orkest 2.00 Berichten (Dultsch) 2.15 Grammuziek 3.15 Berichten (Engelsch) 3.30 Esmeralda 4.00 Tuinbouwhalfuurtje 4.30 Gram.muziek 5.15 Wekelijksche gedachten wisseling (ANP) 5.30 Reportage 5.50 Grammuziek 6.15 Be richten (Engelsch) 6.30 Zang met pianobege leiding en grammuziek 7.00 Vragen van den dag (ANP) 7.15 VARA-orkest 8.00 Berich ten (Dultsch) 8.15 Berichten ANP 8.30 Berichten (Engelsch) 8.45 Rosian-orkest 9.15 Berichten (Engelsch) 9.30 Rosian-orkest 10.00 Berichten (Dultsch) 10.15 Berichten ANP 10.3010.45; 11.15—11.30; 0.15—0.30 en 1.151.30 Berichten (Engelsch). MAANDAG 12 AUGUSTUS. Jaarsveld 414,4 M. VARA-uitzending: 8.00 Be richten ANP 8.15 Gramjnuziek 10.00 VP RO: Morgenwijding 10.15 Declamatie 10.40 Planoduetten 11.10 Declamatie 11.30 Orgel spel en zang 12.00 VARA-orkest 12.45 Be richten ANP 1.00 Grammuziek 1.15 VARA- orkest 2.00 Viool, piano en grammuziek 2.40 Declamatie 3.10 Grammuziek 4.00 Esmeralda 4.45 Voor de kinderen 5.15 Be richten ANP 5.30 Dc Ramblers 6.00 Gram. muziek 6.30 ..De Golfbrekers" 6.40 Lezing „Gelre's ontwikkeling in de middeleeuwen" 7.00 Vragen van den dag (ANP) 7.15 Berich ten 7.20 Grammuziek 7.40 Causerie ..De textieldistributie" 8.00 Berichten ANP 8.15 VARA-orkest en soliste 8.45 Radiotooneel 9.15 Gevarieerd programma (opn.) 10.15 Be richten ANP. sluiting. Kootwijk 1875 M. NCR V-uitzending7.00 Berichten (Dultsch) 7.15 Berichten (En gelsch) 7.30 Grammuziek 8.00 Berichten ANP 8.10 Schriftlezing en meditatie 8.25 Gewijde muziek (opn.) 8.35 Grammuziek 9.45 Viool, piano en grammuziek 10.30 Gram. muziek 11.15 Berichten (Engelsch) 11.30 Grammuziek 11.45 Zang met pianobegelei ding en gram.muziek 12.30 Berichten Dultsch 1.00 Quintolia en grammuziek 2.00 Be richten (Duitsch) 2.15 Quintolia en gram. muziek 3.15 Berichten 'Engelsch) 3.30 Gram.muziek 4.15 Jac. Stoffers sextet en gram.muziek 5.00 Berichten (Duitsch) 5.15 Berichten ANP 5.30 Jac. Stoffer s sextet en gram.muziek 6.15 Berichten (Engelsch) 6.30 Gram.muziek 7.00 Vragen yan den dag (ANP) 7.15 Berichten 7.30 Reportage of muziek 8.00 Berichten (Duitsch) 8.15 Be richten ANP 8.30 Berichten (Engelsch) 8.45 Bel Canto 9.15 Berichten (Engelsch) 9.30 Bel Canto 10.00 Berichten (Duitsch) 10.15 Berichten ANP 10.30—10.45; 11.15—11.30; 0.150 30 en 1.151.30 Berichten (Engelsch).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 9