Rotterdamsche kinderen
met üacantie naar dt
m C
bstme
irk - Kaag
week
81 sfe Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
„BLOED VAN
BOEDDHA"
FEUILLETON
1 -
DE TWEEDE SPECIALE KINDERTREIN, ditmaal met Rotter-
dammcrtjes, vertrok Zondagmorgen van het D.P.-station te Rot
terdam, naar den Oostmark, waar de kinderen een heerlijke
vacantie tegemoet gaan. De Rijkscommissaris Rijksminister Seyss-
Inquart was bij het vertrek aanwezig. Links de groote drukte
op het perron. Rechts Dr. Seyss-Inquart leest de namen van
zijn jeugdige gasten van de kaart, welke zij om den hals hebben
hangen. Achter hem burgemeester Oud.
^ZONDAG WERDEN DE WEDSTRIJDEN VAN DE KAAGWEEK VOORTGEZET.
De regenbogen starten. Gedreven door de stijve bries,
schieten zij snel voorwaarts.
OP DE ZAAN BLJ WORMERVEER werden de kano wedstrijden om
het kampioenschap van Nederland gehouden. De dames van de
R.I.S.-juniores-klasse in hevig duel.
DE PASSIESPELEN TE TEGELEN GAAN DOOR! De stichting Passiespelen
te Tegelen heeft besloten, om de vrijwillige belofte, om de vijf jaar de Passiespelen
op te voeren, te volbrengen. De voorbereidingen zijn reeds zoo ver gevorderd, dat
de generale repetitie kon worden gehouden. Christus (voorgesteld door
P. van Oehlen) spreekt tot het volk.
DE FINALES om het kampioenschap van Nederland op de
M.E.T.S.-banen te Scheveningen. De strijd tusschen
Hughan (voor) en van Swol.
DE FINALES OM HET KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND, SPRINT
EN ACHTERVOLGING werden in het Olympisch Stadion te Amster
dam verreden. Van Vliet gaat als eerste over de streep
in zijn wedstrijd tegen Derksen.
q-v
HAROLD WARD
De anderen blijven hier, vrijwillig
snoods met geweld!"
Hij stak zijn hand veelbeteekenend in
[(n heupzak en keek hen uitdagend aan.
ïar niemand scheen van plan zich tegen
n bevelen te verzetten.
.Niemand bezwaren?" vroeg hij nog eens.
Miemand sprak, het scheen wel of ze
en met stomheid geslagen waren.
„Mogen we niet wat aantrekken?" vroeg
Iele tenslotte.
Vork schudde ontkennend het hoofd en
en der anderen drong er vejrder op aan.
fntusschen had Lee Fenton aan de tele-
ÜrUfei«eBSïi 1ÏÏ1 kwam zeggen, dat de
eriif onmiddellijk naar Oakwood Manor
u vertrekken.
Vork bedankte hem en keek somber den
itenant en de beide vrouwen na, die de
ip opgingen. Toen gaf hij den anderen
KH(naarr woonkamer te gaan en daar
mijven. Lee keek York smeekend aan.
..Kunnen we niet eerst iets te drinken
iJgen, kapitein?' vroeg hij.
hik ben beroerd van het gezicht van,,..
datzei hij, zich huiverend afwendend,
„en ik vermoed, dat de dames er nog wel
erger aan toe zullen zijn."
„Geen kwaad idee", stemde York toe, „ik
heb er zelf ook wel trek in!" Hij klapte in
zijn handen en Tim, die met Jennie op
eenigen afstand sidderend had staan kij
ken, kwam dadelijk aanloopen. Lee gaf hem
het bevel drank en glazen te brengen en
weldra kwam hij met het gevraagde terug.
Iedereen verdrong zich om het blad, York
sloeg een glas whisky in een teug naar bin
nen en voelde zich toen beter.
Terwijl men bedrukt bij elkaar zat te
flifisteren werden de lichten van eenige
auto's zichtbaar op de oprijlaan. Fenton
en verschillende andere politiemannen
stapten uit en York bracht ze naar den ver
moorden man onder den elk. Fenton vloekte
hardop en dokter Fay beval zijn assistenten
na een zeer kort onderzoek, het lichaam
weg te brengen. Terwijl ze naar het huis
terug gingen, hoorden ze de auto met haar
droeven last reeds naar Arrapahoe ver
trekken.
In het woonvertrek bood York den beiden
autoriteiten een dronk aan, hetgeen ze niet
weigerden. Fenton dacht, dat de politie
mannen die buiten gebleven waren, daar
ook niets op tegen zouden hebben en Lee
zond Tim met een flesch naar hen toe.
York nam den lijkschouwer mee naar
het kantoortje, vertelde hem van de ont
dekking van Lewis' lijk en verzocht hem zoo
spoedig mogelijk het officieele rapport in
te dienen. Fay mopperde, dat als York die
moordpartij niet spoedig zou stoppen, hij
het district op den rand van een faillisse
ment zou brengen, alleen al vanwege de
rekeningen, die hij zou indienen. Zelf had
hij er geen bezwaar tegen, hij kreeg zestien
dollars voor ieder onderzoek, maar het was
hard voor de belastingbetalers. Met deze
opmerking nam hij afscheid en reed naar
Arrapahoe terug, om zijn niet aantrekke
lijke nachtelijke taak te beginnen.
York belde Blumenthal op en vertelde
hem, dat zijn vermiste employé gevonden
was. Blumenthal scheen niet erg ingenomen
met het bericht en klaagde dat hij de on
kosten van het transport naar New York
en de begrafeniskosten nu ook op zijn dak
kreeg, terwijl de zaken toch al zoo slecht
gingen.
York ondervroeg daarna nogmaals de
groep in het woonvertrek, echter zonder
het minste resultaat, al meende hij op
Watson's gezicht een verdacht trekken te
ontwaren, hetgeen hem deed besluiten, dit
heer extra scherp in de gaten te houden.
Muer en de beide meisjes kwamen bene
den. Ze keken verheugd naar de flesschen
met drank en hielpen zich haastig aan een
hartversterking. York nam Muer mee naar
de hall.
„Wat gevonden?" vroeg hij.
Muer schudde mistroostig het hoofd.
„Niets", zei hij. „We hebben alles doorzocht
boven, koffers, kasten, kleeren, de heele
bende
„Weet je zeker dat je niets overgeslagen
hebt?"
„Absoluut zeker! Ik heb speciaal gezocht
naar het wapen, waar ze Lewis mee ge
dood hebben, maar ik heb niets gevonden,
dat er ook maar eenigermate op lijkt."
Lee had Tim sandwiches laten maken,
maar niemand scheen er veel trek in te
hebben. Het geheele gezelschap scheen
over de zenuwen heen te zijn. Er was niet
vee1 noodig om een paniek te veroorzaken.
„Jullie kunt naar je kamers teruggaan"
zei York tenslotte. „Probeer wat te slapen,
ik zal hetzelfde doen."
Pendrlll vroeg of hij nog langer hier
moest blijven. Zijn zaken zouden in de war
loojJen, beweerde hij, maar York deelde
hem mede, dat niemand zou mogen ver
trekken, voor de moordenaar gevonden was
„Ik ben er zelf niet op gesteld, hier lan
ger te blijven dan noodzakelijk is, het zal
er veel van afhangen, of ik jullie volle me
dewerking heb of niet."
Lancaster grinnikte hatelijk en wenkte
naar Dore Watson. Pendrill scheen nog wat
te willen zeggen, maar bedacht zich.
York gaapte, hij was doodop. Hij stelde
Fenton voor, dien nacht maar op Oakwood
Manor te blijven, maar de sheriff gaf er
de voorkeur aan naar huis te gaan en den
volgenden morgen vroeg terug te komen.
Toen hij vertrokken was, gingen Muer en
York ook naar boven. Zij vielen doodmoe
op hun bed neer. York sliep op het oogen-
blik, dat zijn hoofd het kussen raakte.
York deed met moeite zijn oogen open.
Er was iets niet in orde, hij voelde zich
doodziek, allee draaide om hem heen
uit Muer's bed klonk een dof gekreun.
Door het open raam kon hij de boomen
zien, er was geen maan, het was nog don
ker.
York begreep, dat hij vergiftigd was. Hij
trachtte zich te herinneren hoe het gif toe
gediend kon zijn, maar zijn hersens wei
gerden dienst. Het duizelige gevoel werd
steeds erger. Hij vocht tegen de opkomen
de bewusteloosheidHet gekreun
naast hem werd zwakker. Hij trachtte te
roepen, maar kon geen geluid uitbrengen.
Hij moest hulp hebben voor het te laat
was maar hoe?
Met inspanning van zijn laatste krachten
trok hij zich overeind, probeerde te staan,
maar zijn beenen begaver zich en hij viel
languit op den vloer. Op handen en voe
ten kroop hij naar de deur en heesch zich
aan den post op. Met bevende handen
tastte hij naar den knop van het licht en
draaide dit op.
Muer was er beroerd aan toe. Waarom
was hij er erger aan toe dan hijzelf? Muer's
bed stond dichter bij de deur, kon dit een
reden zijn? Hij veronderstelde van wel,
maar waarom? Plotseling schoot hem een
gedachte door het hoofdgas! Iemand
had getracht hem met gifgas te doodenü
Met inspanning van al zijn krachten
ging hij naar Muer's bed. Het scheen een
eindelooze weg en het duurde naar zijn
idee uren, voor hij den luitenant uit het
bed getrokken en naar het raam gezeuld
had. Muer was lijkwit, met blauwe lippen,
maar de koele nachtlucht deed hem schijn
baar goed. Hij opende de oogen. York
zelf voelde zijn krachten ook terugkeeren,
hij wankelde naar de deur en wierp die
open. Op de gang lag een gedaante. York
kroop er heen en ontdekte dat het Watson
was. Hij scheen bewusteloos te zijn. Uit
alle kamers hoorde hij gekreun, maar was
niet in staat hulp te verleenen. De bewe
ging scheen hem goed te doen, hij slaagde
er in den knop van het licht in de hall te
bereiken en knipte de lamp aan. Iemand in
het huis was verantwoordelijk voor deze
nieuwe wandaad en wat het ook kostte, hij
zou ontdekken, wie dat was. Hij wankelde
naar zijn kamer terug en vertelde Muer
in een heesch gefluister, wat hij van plan
was te doen. Muer trachtte hem ervan te
rug te brengen, maar York nam de revol
ver order zijn kussen vandaan en ging de
deur uit. de ra.j af. Hij wist dat er een ijs
kast naast de keukendeur stond, waar
schijnlijk zou daar wel melk zijn, en melk
was het beste geneesmiddel op het oogen-
blik.
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd)..
