LEIDSCH DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 20
I Welke bon is
S Bon nr. 90
Heeft
iemand
II
Dank aan Italië
De toekomst
Het accoord met de
Sovjets
Een laatst beroep
1 Bon nr. 67 en 68
I Bon nr. 75
i Bon nr. 80
Bon nr. 85
1 Broodbon nr. 61 f.m.
^iffliiunnuuiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuniunnm1'
GEMENGD NIEUf
Ernstig auto-ongevs
bij Borne.
-*S
vele plaatsen pas na overwinning van den
krachtigsten tegenstand op gang te bren
gen. Parijs viel.
Het breken van den vijandelijken tegen
stand aan de Aisne maakte de doorbraak
tot aan de Zwitsersche grens mogelijk. In
een geweldige omsingeling stormden de
legers achter den rug van de MaginotlinleJ
die van haar kant zells doorbroken werd
Deze operaties werden bekroond door den
thans algemeen beginnenden opmarsch van
alle Duitsche legers door het naar voren
schuiven van den linkervleugel langs de
Rhone in de richting van Marseille en van
den rechtervleugel over de Loire in de rich
ting vah Bordeaux aan de Spaansche grens.
Toen maarschalk Pétain het neerleggen van
de Fransche wapens aanbood, heeft hy niet
een hem nog overgebleven wapen ter zijde
gelegd, doch een einde gemaakt aan een
voor het oog van iederen soldaat totaal on
houdbare situatie. Alleen het bloedige dilet
tantisme van den heer Churchill kan niet
of wil niet begrijpen of dit tegen beter weten
In loochenen. In deze tweede, derde en laat
ste phasen van dezen oorlog zijn, te zamen
met de reeds genoemde generalen, als leger
leiders eveneens op den voorgrond getreden
kolonel-generaal von Witzleben en de gene
raals von Weichs, Dollmann en Strauss. In
dezen strijd heeft het Duitsche voetvolk
wederom bewezen wat het altijd was: de
beste infanterie der wereld, met haar heb
ben alle wapens van het leger gewedijverd.
Wanneer zonder de dapperheid van het
leger nooit de behaalde successen bereikt
hadden kunnen worden, dan zou zonder het
heldhaftige optreden van het luchtwapen
alle dapperheid van het leger slechts ver
geef sch zijn geweest. Leger en luchtwapen
ztjn beide de hoogste lof waardig".
Hierna maakte de Fuehrer melding van
het optreden van het luchtwapen onder het
persoonlijke opperbevel van den generaal
veldmaarschalk Goerlng en noemde de na
men op van verdienstelijke leiders, met In
begrip van die der luchtdoelartillerie.
„Terwijl millloenen Duitsche soldaten van
het leger, het luchtwapen en het S.S.-wapen,
zoo ging de Fuehrer o.a. voort, aan deze
gevechten deelnamen, konden anderen niet
onttrokken worden aan de vorming van
reserve-formaties, die zich in het vaderland
bevonden. Velen der bekwaamste officieren
moesten, hoe bitter het voor hen was, de
opleiding van die soldaten leiden en con
troleeren. die eerst later naar de fronten
kunnen komen.
Alleen, zonder de beveiliging van het re-
serve-leger, van de reserve luchtvloot, van
de reserve s-s. formaties alsmede van de
partij en den staat in het algemeen, zou ook
de strijd aan het front niet gevoerd hebben
kunnen worden".
Als bijzonder verdienstelijke organisato
ren van het reserve-leger in het vaderland,
van de bewapening en van de ravitailleering
van het luchtwapen, noemde de Fuehrer
generaal Fromm en generaal der vliegers
Udet. Daarna gedacht de Fuehrer diegenen,
die in den staf van het opperbevel van de
weermacht zelf zijn naaste medewerkers
zijn, n.l. kolonel-generaal Keitel als chef
van het opperbevel van de weermacht en
generaal-majoor Jodl als chef van zijn staf.
„zy hebben in lange zorgvolle en drukke
maanden met hun officieren het grootste
aandeel in de verwezenlijking van mijn
plannen en gedachten.
Eerst na het einde van dezen oorlog zal
het mogelijk zijn de prestaties van onze
marine en haar leider in vollen omvang te
waardeeren. Dat alles echter, zoo zeide Adolf
Hitler verder zou niet mogelijk zijn geweest
zonder de houding van het binnenlandsche
front en eerst recht niet zonder de stichting
het werken en de bedrijvigheid der natio-
naal-socialistische partij.
Zonder haar werk zouden alle voorwaar
den zijn komen te vervallen voor de weder
opstanding van het Duitsche rijk en daar
mede voor het scheppen van een Duitsche
weermacht".
Zij heeft echter voor alles ook aan den
strijd de basis gegeven van de wereldbe
schouwing. Tegenover den zinneloozen in
zet van menschenlevens door onze demo
cratische tegenstanders voor de belangen
van hun plutocratieën stelt zij zoodoende
de verdediging van een sociale volksge
meenschap.
De Fuehrer noemde onder degenen, die
„zich hoogst verdienstelijk hebben gemaakt
in het streven naar de mogelijkheid, in
een nieuw Duitschland weder overwinnin
gen te kunnen voeren", rijksminister Hess,
den stafchef der S.A. Lutze, den organi
sator van de geheele veiligheidsorganisatie
en van de eenheden der gewapende S.S.,
Himmler, voorts Hierl als grondlegger en
leider van den rijksarbeidsdienst, Todt als
organisator van de wapen- en munitiefa-
bricage en als bouwmeester van het strate
gische wegennet alsmede van het vestings
front in het Westen, voorts dr. Goebbels
als den leider van een propaganda, „wel
ker peil het duidelijkst tot uiting komt bij
vergelijking met die van den wereldoorlog."
Na nog Hilgenfeldt genoemd te hebben als
leider van talrijke organisaties van het
binnenlandsche front en generaal von
Schroeder als leider van den rijksbond voor
de luchtbescherming, vervolgde de Fuehrer:
Ik kan deze lofrede niet besluiten zonder
daarbij tenslotte den man te danken, die
sedert jaren mijn buitenlandsch-politieke
richtlijnen in trouwen, moeizamen en af-
mattenden arbeid verwezenlijkt. De naam
van partijgenoot von Ribbentrop zal met
de politieke verheffing van de Duitsche
natie als rijksminister van buitenlandsche
zaken voor altijd verbonden zijn.
De Fuehrer deed hierop mededeeling van
de onderscheidingen, die aan de generaals,
die zich het meest verdienstelijk hebben
gemaakt, verleend worden.
Ik moet, zeide hij o.a., in de eerste plaats
den man noemen, bij wien het mij zwaar
valt, den voldoenden dank te vinden voor
de verdiensten, die zijn naam verbinden
met de beweging, den staat en bovenal
het Duitsche luchtwapen. Sedert het tijd
stip van de oprichting der S.A. is partij
genoot Goerlng met de ontwikkeling en
den bloei van de beweging verbonden. Se
der den wederopbouw van de Duitsche
weermacht werd hij tot schepper van de
Duitsche luchtmacht. Hij heeft daarmede
als eenige de hoogste bijdrage voor den
wederopbouw van de Duitsche weermacht
geleverd. Hij heeft als leider van de Duit
sche luchtmacht in het achter ons liggen
de verloop van den oorlog bijgedragen tot
het scheppen van de voorwaarden voor de
overwinning. Zijn verdiensten zijn uniek. Ik
benoem hem derhalve tot rijksmaarschalk
van het Groot-Duitsche rijk en begiftig
hem met het Grootkruis van het IJzeren
Kruis.
Hierop las de Fuehrer een lange lijst
van bevorderingen voor, waarop alle reeds
genoemde militaire leiders voorkomen.
„Ik kan, zoo ging de Fuehrer voort, de
beschouwing over dezen strijd niet be
sluiten, zonder hierbij direct onzen
bondgenoot te gedenken. Sedert er een
nationaal-soctalLstisch regime bestaat,
stonden op zijn programma van de
buitenlandsche politiek twee doelen,
ten eerste: het totstandbrengen van
een ware overeenkomst en een vriend
schap met Italië en ten tweede: het
totstandbrengen van eenzelfde verhou
ding tot Engeland, Gij weet, dat ik
deze opvattingen reeds twintig jaar ge
leden precies zoo heb verkondigd als
later. Xk heb deze gedachte in woord
en geschrift ontelbare malen behandeld
en verdedigd, toen ik zelf nog tot de
oppositie behoorde. Ik heb, toen het
Duitsche volk mij met zijn leiding be
lastte. onmiddellijk getracht, deze oud
ste doelstelling der nationaal-socialis-
tisclie buitenlandsche politiek practlsch
te verwezenlijken. Ik betreur het ook
thAns nog, dat het mij, ondanks al
mijn pogingen, met Engeland, niet ge
lukt is, tot dit vriendschap te geraken,
die, naar ik geloof, voor beide volken
een zegen geweest zou zijn, en, dat mij
dit, ondanks onophoudelijke oprechte
pogingen niet gelukt is.
Ik ben echter des te gelukkiger, dat ten
minste het eerste programpunt van mijn
buitenlandsche politieke doelstelling ver
wezenlijkt kon worden. Ik heb dit voor
alles te danken aan het genie, dat thans
aan het hoofd van het Itallaansche volk
staat, want alleen dank zij zijn seculairen
arbeid werd het mogelijk, de belde geeste
lijk zoo verwante revoluties samen te voe
gen, om nu aan het einde door het ge
meenschappelijk vergoten bloed een bond
te bezegelen, die voorbestemd is voor Euro
pa een nieuw leven te ontsluiten. Dat lk
persoonlijk de eer heb de vriend van dezen
man te kunnen zijn, stemt mij gelukkig,
ln aanmerking genomen het karakter van
een levenslot, dat Juist zooveel punten van
overeenkomst met liet mijne vertoont als
onze beide revoluties, Ja daarenboven de
geschiedenis der eenwording en de bloei
van onze belde volken gemeen heeft.
Toen het Duitsche rijk verleden Jaar
tegen mijn wensch en wil deze oorlog werd
opgedrongen, hebben Mussolini en 'k ons
beraden over het verdere optreden der
beide staten. Het nut, dat de houding van
Italië voor het Duitsche rijk opleverde, was
buitengewoon groot. Niet slechts econo
misch kwam ons de gezindheid en positie
van Italië ten goede, doch ook in militair
opzicht. Italië legde van den aanvang af
sterke krachten van onzen vijand vast en
verlamde bovenal hun vrijheid der strate
gische dispositie. Toen de Duce echter het
tijdstip gekomen achtte, met de wapor.s ln
de vuist op te komen tegen de voortdu
rende onverdraaglijke geweldplegingen
waaraan vooral de Franschen en Engel-
schen zich schuldig maakten en de koning
de oorlogsverklaring voltrok, geschiedde dit
ln de volle vrijheid van 2ijn besluit. Des te
groote r moet het gevoel van onzen dank
zijn. Het Ingrijpen van Italië heeft ertoe
bijgedragen, dat het besef van de totale
nutteloosheid van het bieden van verderen
tegenstand ln Frankrijk bespoedigd *"erd.
Sindsdien heeft onze bondgenoot eerst op
de toppen der Alpen gestreden en thans ln
de wijde ruimte van zijn belangengebled.
Juist zijn tegenwoordige luchtaanvallen en
gevechten ter zee worden ten uitvoer ge
legd in den geest, dien het nationaal-socia-
lisme voor het fascistische Italië gevoelt.
Iedere smart van Italië, zooals wij deze de
laatste dagen hebben gevoeld naar annlel
ding van den dood van Balbo, ls ook de
smart van Duitschland. Iedere vreugde cok
de onze. Onze samenwerking op politiek en
militair gebied ls een volkomen samenwer
king. Zij zal het onrecht te niet doen dat
door de eeuwen heen het Duitsche en het
Itallaansche volk is aangedaan. Want: aan
het einde van alles staat de gemeenschap
pelijke overwinning.
oogenblik. dat ik tot u spreek, ook wat
hun uitrusting betreft volkomcner en
sterker, dan zij voor het offensief in het
Westen waren.
Ten derde: Dc munitievoorziening. T e
munitievoorziening werd op zulk een schaal
voorbereid en de aangelegde voorraden
zijn zoo groot, dat op vele gebieden thans
moet worden overgegaan tot een beperking,
resp. omschakeling der productie, daar de
ter beschikking staande depots cn opslag
ruimten, ook bij de grootste uitbreiding,
voor een deel niet meer de sterk toegeno
men aanvoeren zouden kunnen bergen. Het
munitieverbruik was, evenals in Polen,
boven alle verwachting gering en over het
geheel staat het ln geen verhouding tot de
voorraden. De gezamenlijke voorraden zijn
derhalve bij liet leger en de luchtvloot op
het oogenblik voor alle wapens aanzienlijk
grooter dan voor den aanval ln het Westen.
Ten vierde: voor den oorlog belangrijke
grondstoffen. Dank zij liet werk van den
rijksmaarschalk is de omschakeling von
het Duitsche bedrijfsleven tot een autar
kisch oorlogsbedrijfsleven reeds in vredes
tijd voltrokken. WIJ bezitten in dc eerste
plaats de belde belangrijkste grondstoffen,
kolen en ijzer in - lk mag wel zeggen
onbegrensde mate. Wat dc brandstofvoor
ziening betreft, dc voorraden zijn rijkelijk
groot en de capaciteit van onze productie
stijgt en zal binnenkort zelfs wanneer
iedere invoer uitblijft voor onze behoef
ten volkomen toereikend zijn. Door onze
inzamelingen van metaal is reeds aan
stonds onze metaalreserve zoo vergroot, dat
wij tegen een oorlog van eiken duur zijn
opgewassen en geen enkele gebeurlijkheid
behoeven te vreezen. Hierbij komen thans
nog de geweldige mogelijkheden, die in het
verkrijgen van een onafzienbaren bult, zoo
wel als in het ontsluiten van de door ons
bezette gebieden liggen. Duitschland
Italië bezitten ln de door hen gereguleerde
en gecontroleerde economische ruimte rond
200 mlllloen menschen, waarvan slechts
130 mlllloen soldaten opleveren, terwijl
meer dan 70 mlllloen uitsluitend in econo
misch opzicht werkzaam zijn.
„Ik kan u thans verzekeren, dat ik,
onverschillig wat ook komen kan, thans
in den tijd geen factor meer zie, die
ons op dc een of andere wijze bedreigt.
Ook de voedselvoorziening is dezen keer,
dank zij de tijdig getroffen maatrege
len, voor den duur van den oorlog ver
zekerd.
Ten vijfde: de houding van het Duitsche
volk. Het Duitsche volk is, dank zij de na-
tionaal-soclalistlsche opvoeding, niet ln
dezen oorlog gegaan met de oppervlakkig
heid van een hoera-patrlottlsme, doch met
den fanatleken ernst van een ras, dat het
lot kent, dat het te wachten staat voor liet
geval het overwonnen zou worden. De po
gingen van de propaganda onzer vijanden,
om deze aaneengeslotenheid te verbreken,
waren even dom als nutteloos. Tien maan
den oorlog hebben dit fanatisme verdiept.
Het Duitsche volk heeft zijn innerlijke hou
ding voor alles bewezen door zijn zonen, die
op de slagvelden strijden en die ln enkele
weken den na Duitschland sterksten mili
tairen tegenstander hebben verslagen en
vernietigd. Hun geest was en is ook de geest
van het Duitsche vaderland.
Wanneer ik thans, zoo vervolgde de
Fuehrer, over de toekomst spreek, ge
schiedt dit niet om te pralen. Ik wil zon
der eenige overdrijving een beeld geven van
den toestand, zooals ik dien zie. Het verloop
van de achter ons liggende tien maanden
van dezen oorlog heeft mijn opvatting in
het gelijk gesteld en de meeningen -'n
onze tegenstanders in het ongelijk, Wen-
neer zoogenaamde Engelsche staatsleden
verzekeren, dat hun land uit iedere ---'cr-
laag en iedere mislukking sterker te" -
schijn treedt, dan is het zeker geen groot
spraak, wanneer ik thans zeg, dat wij uit de
successen eveneens sterker te voor—u r
zijn gekomen. Wanneer gij bedenkt, dat wij
de laatste drie maanden een front ge
vormd hebben, dat thans van de Noord
kaap tot de Spaansche grens reikt, zijn de
verliezen, in het bijzonder wanneer zil f
die van den wereldoorlog vergeleken wor
den, buitengewoon gering. De oo-~iak
hiervan ligt afgezien van de in doorsnee
uitstekende leiding in de schitter*"* -
tactische opleiding van den soldaat indivi
dueel, van de eenheden alsmede in de
samenwerking der wapens. Niettemin heb
ben wij natuurlijk voorzorgsmaatregelen ge
nomen voor verliezen, welke veel groote r
zijn. De daardoor uitgespaarde mannen
van ons volk zullen ten goede komen aan
de voortzetting van den vrijheidsoorlog,
welke ons is opgedrongen.
Op het oogenblik worden vele onzer
divisies uit Frankrijk teruggetrokken cn
naar hun vredcsstandplaatsen getrans
porteerd. Vele mannen kunnen met
verlof gaan. Wapens cn uitrusting
worden weder in orde gebracht of met
nieuwer materiaal aangevuld. Over het
geheel is dc weermacht thans sterker
dan ooit tevoren.
Ten tweede: De wapens. Het verlies aan
wapens in den veldtocht tegen Noorwegen
en vooral ook tegen Nederland, België en
Frankrijk, is volkomen onbeteekenend.
Het staat in geen verhouding tot de pro
ductie. Leger en luchtmacht zijn op het
Ten zesde: het overige deel van de we
reld. De laatste hoop echter schijnt in de
oogen der Engelsche politici, behalve op de
verbonden en geallieerde volken bestaande
uit een aantal van door hen onderhouden
staatshoofden zonder troon, staatslieden
zonder volken en generaals zonder legers,
op nieuwe verwikkelingen gevestigd te zijn,
die zij hopen te voorschijn te kunnen roe
pen, dank zij hun in dit opzicht beproefde
handigheid. Het geloof aan een mogelijke
nieuwe vervreemding tusschen Duitschland
en Rusland is van deze verwachtingen een
Rverkelijke Ahasverus. De Dultsch-Ruissi-
sche verhouding ls definitief bepaald. Het
motief hiertoe lag in' het feit, dat Engeland
en Frankrijk, ondersteund door zekere kleine
staten, Duitschland veroveringsplannen in
gebieden toedichtten, die buiten alle Duit
sche belangen lagen. Weldra werd gezegd,
Duitschland wil de Oekraïne bezetten, dan
weer Duitschland wil Finland binnenruk
ken. Een anderen keer beweerd men, Roe
menië wordt bedreigd, ja tenslotte was men
zelfs voor Turkije bevreesd. Ik achtte het
onder deze omstandigheden juist, voorna
melijk met Rusland over te gaan tot een
nuchtere vaststelling der belangen, ten
einde eens en voor altijd duidelijk te ma
ken, wat Duitschland voor zijn toekomst
als belangengebled meent te moeten be
schouwen en wat omgekeerd Rusland voor
zijn bestaan belangrijk acht. Op deze dui
delijke afbakening van de wederzijdsche
belangengebieden volgde de nieuwe rege
ling van de Duitsch-Russische verhouding.
Alle hoop, dat thans in het kader
hiervan een nieuwe Duitsch-Russische
spanning zou kunnen intreden, is kin
derlijk. Noch Duitschland heeft een
stap gedaan, die het buiten zijn belan
gengebled bracht, noch Rusland heeft
zulks gedaan.
De hoop van Engeland echter, door het
uitlokken van de een of andere nieuwe
Europeesche crisis een ontlasting van zijn
eigen situatie te kunnen bereiken, is, voor
zoover het de veriiouding tusschen Duitsch
land en Rusland betreft, een drogreden. De
Britsche staatslieden zien alles iets lang
zamer in, zij zullen derhalve ook dit nog
leeren begrijpen. Ik heb in mijn rede van
den zesden October-de verdere ontwikkeling
van dezen oorlog wel juist voorspeld. Wan
neer men thans niet Juist in de nederlagen
de teekenen en waarborgen van de eind
overwinning ziet, dan geloof ik, dat de ont
wikkeling mij tot dusver wel in het gelijk
heeft gesteld. Niettegenstaande lk van deze
ontwikkeling overtuigd was, heb lk destijds
Frankrijk en Engeland de hand toegestoken
om tot overeenstemming te komen. Het
antwoord, dat ik daarop ontving, zult gij u
nog herinneren. Al mijn argumenten over
het onzinnige van voortzetting van dezen
strijd, over de zekerheid, zelfs in het gun
stigste geval geen winst, doch slechts offers
te verkrijgen, werden of wel met spot en
hoon beantwoord, of wel doodgezwegen. Ik
hob u destijds tegelijkertijd verzekerd, dat
lk vreesde wegens mijn vredesvoorstel zelfs
te worden uitgekreten voor bangerd, die niet
wil vechten omdat hij niet meer vechten
kan. Het ls ook precies zoo gebeurd. Ik ge
loof echter wel, dat reeds thans Frankrijk
natuurlijk minder de schuldige staats
lieden als het volk over dezen zesden
October anders zal denken. Welk een on
noemelijke ellende ls sindsdien over dit
grooto land en volk gekomen. Ik wil het er
nog niet eens over hebben, wat een leed
deze oorlog den soldaten heeft gebracht.
Want bijna hier bovenuit gaat nog het leed,
dat ontstaan ls door dc gewetenloosheid
van hen, die millloenen menschen zonder
eonigen grond van hun haardsteden heb
ben verdreven, slechts met de gedachte,
hierdoor wellicht de Duitsche oorlogsvoe
ring moeilijkheden te kunnen bereiden.
Evenwel een onbegrijpelijke veronderstel
ling. Wat de heeren Cnurchlll en Reynaud
met hun adviezen en Instructies millloenen
menschen aan leed berokkend hebben, kun
nen zij noch bij hun leven, noch ln het hier
namaals verantwoorden. Dit alles had
zooals gezegd niet behoeven te gebeuren.
Want lk heb nog In October noch van
Frankrijk, noch van Engeland iets anders
verlangd dan alleen den vrede. Doch de hoe
ren belanghebbenden bij de bewapenings
industrie wilden de voortzetting van dezen
oorlog tot eiken prijs en zij hebben dezen
oorlog thans gekregen. Ik hoor thans uit
Londen slechts een schreeuwen het ls
niet het schreeuwen der massa's, doch der
politici dat de strijd moet worden voort
gezet. Ik weet niet, of deze politici reeds de
juiste voorstelling van de komende voort
zetting van dezen strijd hebben. Ik geloof
nauwelijks, dat het Engelsche volk naar
Canada gaat, doch het zullen toch wel al
leen de heeren belanghebbenden bij de be
wapeningsindustrie zijn, die zich naar Ca
nada terugtrekken. Het volk zal, naar lk
meen, toch wel in Engeland moeten blijven.
En het zal den oorlog ln Londen dan onge
twljfeld met andere oogen bezien dan zijn
zoogenaamde leiders in Canada. Gelooft
mij vrij, ik gevoel een lnnerlijken afkeer
van dit 6oort gewetenlooze parlementaire
volks- en statenvernietlgers.
Het doet mU bijna pijn, wanneer het
lot mij er toe uitverkoren heeft, dat
gene te stuiten, wat door deze menschen
ten val gebracht wordt, want het was
niet mijn oogmerk, oorlog te voeren,doch
een nieuwen socialen staat van zeer
liooge cultuur op te bouwen. Elk jaar
van dezen oorlog berooft mij van dezen
arbeid. En de oorzaken van dezen roof
zijn belachelijke nullen, die men hoog
stens als poltiekc fabriekswaar der na
tuur kan betitelen.
De heer Churchill heeft het zoo Juist weer
verklaard, dat hij den oorlog wil. HIJ ls
thans ongeveer zes weken geleden begon
nen met den oorlog op het terrein, waar hij
schijnbaar gelooft, wel bijzonder sterk te
zijn, namelijk den luchtoorlog tegen de
burgerbevolking, zij het ook onder het op
den voorgrond geschoven motto tegen zoo
genaamde oorlogsdoelen. Deze oorlogsdoelen
zijn sinds Freiburg open steden, gehuchten
en boerendorpen, woonhuizen, ziekenhui
zen, scholen, kinderbewaarplaatsen en wat
er al meer getroffen wordt. Ik heb hierop
tot nu toe nauwelijks laten antwoorden,
doch dit moet nu niet beteekenen. dat dit
het eenige antwoord is of zal blijven. Ik
ben er mij thans van bewust, dat ons ant
woord, dat eens zal komen, onnoemelijk
leed en ongeluk over de menschen zal uit
storten. Natuurlijk niet over den heer Chur
chill, want hij zal immers ongetwijfeld ln
Canada zitten, daar waar men reeds het
vermogen en de kinderen van de voornaam
ste belanghebbenden bij den oorlog heen
gebracht heeft.
Doch er zal voor millloenen andere
menschen vee! leed ontstaan.
En de heer Churchill zal mij ditmaal
wellicht bij wijze van uitzondering wil
len gelooven, wanneer ik als profeet
thans het volgende zeg: er zal daar
door een groot wereldrijk vernietigd
worden. Een wereldrijk, dat ik nooit
het voornemen heb gehad te vernieti
gen of ook maar te bcnadeelen. Alleen
ben ik mij er van bewust, dat de voort
zetting van dezen strijd slechts zal
eindigen met de algciieele vernietiging
van een der beide strijdenden. Dc heer
Churchill kan gelooven, dat dit Duitsch
land is. Ik weet. dat het Engeland zal
zijn. In dit uur voel ik mij verplicht,
voor mijn geweten nog eenmaal een
beroep te doen op het verstand, ook in
Engeland. Ik meen, dit te kunnen doen,
omdat ik immers niet als overwonnene
iets vraag, doch als overwinnaar een
beroep doe op het gezonde verstand.
Ik zie geen reden, die tot voortzetting
van dezen strijd zou kunnen dwingen.
Ik betreur de slachtoffers, die hij zal
eischen. Ook mijn eigen volk zou lk ze
willen besparen.
Ik weet, dat millloenen Duitsche mannen
en jongelingen in vuur geraken bij de ge
dachte, eindelijk den strijd te kunnen aan
binden met den vijand, die ons zonder
eenlgen grond voor de tweede maal den
oorlog verklaarde. Alleen weet ik, dat ook
thuis vele vrouwen en moeders zijn, die
ondanks de grootste bereidwilligheid, ook
het laatste te offeren, tooh met haar hart
aan dit laatste hangeijjp De heer Churchill
mag nu deze verklaring weer afdoen door
te schreeuwen, dat dit slechts het pro
duct is van mijn angst en van mijn twijfel
aan de eindoverwinning, lk heb dan In elk
geval mijn geweten tegenover de komende
dingen ontlast.
De Fuehrer besloot: terugblikkende op
de achter ons liggende tien maanden, wor
den wij wel allen overmeesterd door de ge
nade van de Voorzienigheid, die ons dit
groote werk liet gelukken. Zij heeft onze
besluiten gezegend en ons op de moeilijke
wegen begeleid. Ik zelf ben geroerd door
het bewustzijn van het mij door Haar toe
bedeelde lot, mijn volk de vrijheid en eer
hergeven te hebben. De schande, die 22
jaar geleden ln het bosch van Complègne
haar ontstaan vond, 3ls op dezelfde plaats
voor altijd teniet gedaan, rk heb nu van
daag voor de geschiedenis de mannen ge
noemd, die mij in staat gesteld hebben, het
groote werk te volbrengen, zy allen heb
ben gedaan wat zij konden en hun be
kwaamheid en vlijt aan het Duitsche volk
gewijd.
^lllllllillllllllllllllilllllllllllllllllillllllillllllllllllllllH,^
11
('•ra. 28 Juli),
op eiken bon 21/ ons bote
1 margarine of vet.
1
(t.m. 26 Juli)i
2Vï ons tarwebloem of te
wemeel, of roggebloem, 0
roggemeel of boekweitm»
of zelfrijzend bakmeel,
i
(t.m. 25 Juli)
1 kilogram suiker.
(t.m. 2 Augusta)
TA ons thee of r/2 pond koft
(t.m. 9 Augusta)
I 2/ ons tarwebloem, of ra
i gebloem of rogge-, tarwe-i
1 boekweitmeel of zelfrijzté>
bakmeel.
(15 t.m. 25 Juli
2000 gram brood.
I Petroleumbon nr.i
i
(t.m. 28 Juli-1
2 liter petroleum.
EEN DOODE EN TWEE GEWONÏÏ"
Een auto, bestuurd door den fc»j
Arens uit Wassenaar, ls eergisterar
den Rijksstraatweg tusschen Ba
Zenderen, vermoedelijk tengevolp
slippen, tegen een boom gereden. II
sing was zoo hevig, dat de wagen o
andere zijde van den weg vloog c
nog eenige boomen raakte.
De bestuurder en twee inzittende
familieleden van den heer Arends.f
uit de auto geslingerd en bekwamfij
stlge verwondingen. Zij werden, m
Stomps uit Borne de eerste hulp b'4
leend, naar het Algemeen Zieken!
Almelo vervoerd, waar mevr. Arend'
vreden in den loop van den avond itó
leden.
(Reeds geplaatst in een deel ona< 1
oplage.) uu
KRAS
Te Budncn bij StadfiksanoaJl £^6
de 83-Jarige lieer Kuiper (hetna
geleerd U i
A.
GEEN RICHTING AANGEGÖ&'
Wielrijder gedood te Wormen#
Eergisteravond werd op den iir
brugLimmen onder Wormerveö
Jarige wielrijder W. Luttik, die fiLj1
doende aangaf, dat hij van ricMbflj
anderde, door een auto gegrepen. I' 1
kreeg zeer ernstige verwondingen^
hoofd. Hij werd naar het zieke»!
Wormerveer vervoerd, waar hij gi^tS
is overleden. i
8226
fast van verstopping, slecht» i
spijsvertering, overmatige vet* ,c
vormlng of de schadelijke gevflt* 101
aen er van: aambeien, onzuiver m
bloed en vale onreine hulcf»
dan zuivere men bloed en Inge
wanden met r
Dr. Schleffer's J
Stofwisselingszout >a
Do betrouwbare en aangename
werking hiervan fs een weldaad fir
voor het geheele organisme» o':
Flacon -1 1,06. Dubbele flacon t fdl lü
bij apothekort enwakdrogieten.
(Inge* !cv:
Ik wil besluiten met al die naa^JJ
te vermelden, die niet minder hiw
hebben vervuld, die tot ln het mlw* J
dige hun lichaam en hun leven op
hebben gezet en te allen tijde btöwJS!
voor hun volk het laatste offer te "jitv
dat een man kan geven. Velen
den thans een laatste rustplaats
graven, waarin reeds hun vaders -jl
wereldoorlog rusten. Zij zijn g™%gf
een stil heldendom. Zij zijn bet ow
voor de honderdduizenden,
strijd der Duitsche weermacht oP^ïat1
zijn voor de vrijheid en de tockwjfe
ons volk en voor de eeuwige g1"001?^
het nationaal-soclalistische 0rftcn
sche rijk. i. i
