- 6 e IV Ambtsaanvaarding Rijkscommissaris voorde bezetteNederlandschegebieden Kr il:... Echtpaar z.k. 8Isle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON DE AMBTSAANVAARDING VAN RIJKSCOMMISSARIS RIJKSMINISTER SEY8S-INQUART. LINKS: DE RIJKSCOMMISSARIS RIJKSMINISTER SKYSS-INQUART TIJDENS HET UITSPREKEN VAN ZIJN REDE IN DE RIDDERZAAL. RECHTS: DE RIJKSCOMMISSARIS INSPECTEERT DE OP HET BINNENHOF OPGESTELDE EEREWACHT. DRUKTE IN DE HOEFSMEDERIJEN. Daar vanwege de benzinebesparing bijna al het vervoer met paard en wagen moét geschieden, is e? voor de hoefsmeden een drukke tijd aangebroken. Zeer vele paarden moeten opnieuw beslagen worden. DE EERSTE STOOKDRUIVEN zijn te Zwaag aan de veiling „Bangert en Omstreken" geveild. Deze eerste druiven zijn de bekende nieuwe soort „West-Frisia". Zij hebben ongeveer de grootte van kleine pruimen. i tttJ -ipr m n "\v fm* V r - - r .4 DE BENZINE-BESPARING. VOORHEEN HUURDE MEN EEN AUTO MET OF ZONDER CHAUFFEUR. THANS ZIET MEN PAARD EN WAGENS TE HUUR STAAN. DUITSCHE SOLDATEN BEZIG MET HET VOE DEREN DER DUIVEN OP HET VRIJT HOF TE MAASTRICHT. IN DEN OMTREK VAN BERKHOUT is nog een groot aantal geëvacueerde koeien, waarvan de eigenaren, niet bekend zijn. Teneinde ieder in de gelegen heid te stellen zijn eigen vee terug te krijgen, werden de beesten op het sport terrein bijeengebracht, waar men zijn eigendommen kon uitzoeken. door Mr. KEA BOSSERS. 37) ..Zoo stomme ezel, d&t heb je hem gele verd, zeg. Van harte, hoor! Dat heb je hem geleverd!" HIJ deed luidruchtig genoeg. Jlmmy. „Zeg. ik heb zoojuist pas in de krant gelezen. Ik schrok me lam, zeg Lies. van harte hoor." Hij stond maar dwaas handen'te schudden. „Kerel, kerel, dat jou nu zooiets moest overkomen. Zoo'n akelig stuk voorzichtigheid! Als ik het nu nog ge weest was"Hij plofte in een stoel neer, sprong meteen weer op. daasde rond. ..Ik kan er gewoon niet bij. Vertel eens, is dat nou klets, wat er in de krant staat over die remmen?" /at er in de krant staat, weet ik niet zei Frank kort, „maar de remmen werkten niet. dat heb ik zelf aan de politie ver klaard." Jimmy floot tusschen zijn tanden. „Da's leelijk, zeg Wat zegt de ouwe ervan?" Frank haalde zijn schouders op: „Dat weet ik niet Hij heeft me nog nergens over gesproken Alleen gevraagd, of ik pijn had en wo En hij is verschrikkelijk bezorgd, dat zie je wel aan de mise-en-scéne hier." „En hoe voel je je? Erg beroerd? Kun je velen, dat ik er over boom?" „Natuurlijk" zei Frank. „Ik wil niets lie ver, dan er met jou over praten. Ik heb je raad hard genoeg noodig. Ik kan het je in twee woorden zeggen: De remmen deugden allang niet meer. Ik had je oom al Herhaal delijk gewaarschuwd, dat er ongelukken van zouden komen, maar hij wilde nu een maal geen kwaad hooren van het ouwe ding". „O-la-la" zei Jimmy. „Nu zie je. hoe ik er inzit" ging Frank door. „De andere wagen kwam van rechts, het uitzicht was goed genoeg. Ik reed niet harder dan dertig, dus als de remmen niet geweigerd hadden, was er niets gebeurd, al reed de ander ook nog zoo hard. Ik zou zeggen, driekwart van de schuld ligt zeker bij mij, tenminste bij mijn wagen. En daar draai ik in dit geval voor op, dat zie Je ze ker wel in." Jimmy dacht na, lang en diep. „Een taaie kluif voor Oom Aernout" zei hij tenslotte. „Moet hij daar voor de Recht bank. want het wordt natuurlijk een Recht bankzaak gaan zeggen: Heeren, hij heeft gelijk, het was mijn schuld?" „Zal ik niet van hem vergen" zei Frank „Maar stel. da. ze mijn rijbewijs intrekken Of nog erger, dat ik hechtenis krijg. Daar werken ze tegenwoordig volop mee „Het is een lamme geschiedenis" zei Jim my hartgrondig. „Of Oom Aernout's „no blesse oblige" verder zal gaan, dan het be talen van de geldboete, die jij eventueel zult krijgen Het zo i een lam karwei voor hem zijn. Wat denk je? Zal ik hem eens polsen?" „Als je je mond maar houdt over wat ik je verteld heb." „Heb je dat dan niet aan de politie mee gedeeld?" „Ben Je stapel? Ik kom daar uit mezelf niet mee aandragen. Ook niet voor de Rechtbank:" „Maar dat is.zei Jimmy, „dat is nou je snapt het wel." Hij kneep Franks linkerhand. „Ik ga even naar beneden. Tot straks". „Ziezoo" zei Jlmmy na een halfuur, „de zaal: is in orde, hoor. De oude heer heeft een oplossing gevonden, die lang niet gek is. Het ei van Columbus: Hij neemt een advocaat voor je, die aan de Rechtbank moet vertellen, wat een brave jongen en wat een onberispelijk chauffeur jij bent. Alleen als de Officier nou héél onvriendelijk doet, komt de aap uit de mouw, in casu een verklaring van Oom Aernout, dat hij de auctor Intellectualis oftewel de eigenlijke boosdoener is. Wat vind je ervan?" „Schitterend" zei Frank opgelucht. „Maar je hebt hem toch niet gezegd, dat je het van mij wist, van die remmen?" „Heeft hij me zelf onder tranen nou practisch dan onder tranen, hij keek belab berd genoeg, hoor gebiecht" zei Jimmy. „Ik heb mijn mond gehouden zooals al tijd. Ja" zei Jimmy plechtig, „zwijg zaamheid is een van mijn hoofddeugden. Bij mij vergeleken was wijlen Vader Wil lem maar een dilettant, Salva omni reve- rentia. Hè Lies?" hij knipoogde haar toe. „Ik kom maar van de H.B.S." zei Lies. „En kijk me niet zoo veelbeteekenend aan, Van mij hoef je niets te verzwijgen." „O niet? haalde Jimmy uit. Frank schoof onrustig heer. en weer. „Wat ls er Frankie? Heb Je pijn?" vroeg Lies. „Het schuldig geweten" zei Jimmy. „Nee Lies" weerde Frank af. „Ga door, Jimmy.". ,Het lijkt v/el chan'-age" ze! Lies. ,Kom maar op met je verschrikkelijk geheim." Jimmy greep haar pols bekeek ze om en om. Ongeloofelij k" mompelde hij. „Als lk het niet met mijn eigen oogen gezien had. „Wat dan, vervelende jongen?" snibde Lies, haar arm terugtrekkend. „Doe niet zoo interessant, het maakt toch geen in druk." „Drie weken geleden" vertelde Jimmy aan de staande schemerlamp „zag ik èr- gens iémand in actie Ik vraag mijn buur man: wie is die ztys, die zich daar zoo weert? O. zegt hij, dat „Mrs. X". „O jawel" zeg lk bij nadere beschouwing „daar heeft ze gelijk in". Mijn buurman begreep niet, wat ik bedoelde en ik heb her., niet ingelicht. Zie Je nu wel, dat ik zwijgen kan?" „O" zei Lies onverschillig, „is het anders niet?" Jimmy schaterde. „Nee, het was ook eigenlijk doodgewoon. Je bent een koelbloe dige jonge dame, zeg. Mijn discretie is aan jou niet besteed geweest. Jammer, zeg. Ik had nog sensatie kunnen wekken met mijn onthulling." „Flauw ben je" zei Lies. „En hou er nu maar over op. Ik heb al spijt genoeg ge had van die zotte opwelling." „Sorry" zei Jimmy „Maar tennissen kun je. dat moet ik je toch nog even zeggen." Lies durfde Frank niet aan te kijken. Lamme Jimmy, om die ellendige tennisge- schiedenis weer op te rakelen. Ze had er geen moment aan gedacht, dat hij het daarover hebben zou. Ze praatten nu weer gewoon door, gelukkig. Over het ongeluk. Lies herademde, voelde zich toch weer ang stig, toen Jimmy afscheid nam en vertrok. Nerveus bladerde ze in een tijdschrift. „Kom eens hier, kampioen" kwam Franks stem uit den luien stoel. „Ik heb je nog altijd niet gefeliciteerd met je overwin ning" Dien avond belde een Amsterdamsche medicus een collega in Bussum op. Terwijl hij op de aansluiting wachtte, greep hij nog eens de krant, las nog eens: Gistermiddag omstreeks half vier had op den Bussumer Grindweg een ernstige auto botsing plaats, waarbij echter gelukkig geen menschenlevens te betreuren zijn. De auto van jhr. d. G. t. L. te Hilversum, be stuurd door den chauffeur F. R. kwam op het kruispunt bij Kilometerpaal 39 in bot sing met een andere luxe-auto, die den rechterweg kwam afrijden. Vermoedelijk door het weigeren der remmen slaagde eerstgenoemde er niet in, de van rechts komende auto voorrang te verleenen. Beide wagens werden zwaar beschadigd. De be stuurder van de luxe auto, de heer D. uit Bussum werd met ernstige verwondingen naar het ziekenhuis aldaar overgebracht. De chauffeur R. liep o.m. een sleutelbeen fractuur op en werd door Dr. van Dam uit Bussum ter plaatse verbonden. De auto van Jhr. de G. te L, een zespersoons Renault van zeer verouderd type, werd in beslag ge nomen. Tegen den bestuurder werd proces verbaal opgemaakt. Het was eigenlijk een absurde veronder stelling. die bovendien op niets gebaseerd was En tóchDe telefoon belde: Ja. hij wilde graag even inlichtingen hebben over een patiënt. Hij had in de krant het bericht over het auto-ongeluk van gistermiddag gelezen wilde nu graag bijzonderheden we ten omtrent het door zijn collega behand- delde slachtoffer. (Nadruk verboden), (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5