Chamberlain verdedigt de Britsche
houding in Noorwegen.
Scherpe critiek der oppositie.
81ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 8 Mei 1940
Derde Blad No. 24575
Ook ontevredenheid in
regeeringskringen.
Prestigeverlies.
De houding van Zweden
De mislukking van
Trondjem.
Geen overijlde conclusies
De nieuwe taak van
Churchill.
Het debat.
Heeds vroeg ln den middag kwamen de
leden van het Britsche Lagerhuis gisteren
bijeen en onmiddellijk na het 'openen van
dc deuren werden ook de plaatsen op de
diplomatenloge bezet. Minister-president
Chamberlain werd, op zijn weg van Dow-
nlngstreet naar het parlement, door een
groote menigte toegejuicht.
Kort na het begin van het vragenuur be
[trad minister-president Chamberlain het
parlement, hU werd van de regeerlngsban
ken lulde toegejuicht.
Een aantal leden van het parlement was
in uniform gekleed. Onder de buitenland-
.sche gasten werd ook de Noorsche minister
van bultenl. zaken, Koht opgemerkt.
In de diplomatenloge zaten de ambassa
deurs van België, de Vereenlgde Staten,
Argentinië, Chili, Brazilië, Frankrijk, China,
de .sovjet-unie, Egypte en Japan, alsmede
de gezanten van Nederland, Roemenië,
Zweden, Noorwegen, Bulgarije en Letland.
Vóór het begin van de debatten werden
talrijke vragen gesteld en de minister van
oorlog. Stanley, antwoordde, dat het nieuws
van den Dultsdhen inval in Denemarken
door den chef van den generalen staf om
streeks 3 30 uur op 9 April werd ontvangen.
Verder doelde de minister mede, dat .som
mige Britsche afdeelingen van het expedi
tiecorps ln Noorwegen waren voorzien van
«neeuwbrillen.
Bij het einde van het vragenuur waren
alle banken vol bezet, zelfs plaatsen, welke
meestal leeg blijven, waren Ingenomen.
Toen minister-president Chamberlain op
stond. om zijn rede te beginnen, kwam de
minister van marine, Churchill binnen en
nam naast Chamberlain ln de regeerings-
bank plaats.
„Toen ik Donderdag JX hier het woord
voerde, aldus begon Chamberlain zijn rede,
reide ik. dat lk slechts een onvolledig ver-
tJag kon geven van de operaties. Ik was
genoodzaakt, mijzelf beperkingen op te leg
gen, teneinde te voorkomen, dat ik Iets zou
zeggen, waardoor onze troepen risico zou
den loopen. Het was op dat oogcnbllk be
kend, dat onze troepen uit Andalsnes wa
ren teruggetrokken, doch we moesten de
troepen uit Namsos nog terugtrekken en
tk kon dus niets zeggen over deze operaties,
welke nog gevaarlijker waren dan de af
tocht uit Andalsnes, zoowel wegens het
aantal manschappen, dat verscheept moest
worden, als wegens de mogelijkheid, dat
dc Dultschers hun geheele beschikbare
luchtmacht zouden inzetten.
In dit verband bracht de minister-presi
dent hulde aan leger en vloot, die deze
operatie zóó hebben doen slagen, dat geen
verliezen werden geleden.
Toen de Dultschers den volgenden och
tend merkten, dat de troepen waren terug
getrokken, zonden zij ongeveer 50 bom
menwerpers achter het convool aan Aan
gezien het convool buiten den actieradius
van de eigen (Jachtvliegtuigen lag en voor
de verdediging slechts was aangewezen op
het luchtdoelgeschut van de schepen, kan
men zich gelukkig prijzen, dat niet meer
dan één Britsche en een Fransche torpe
dojager verloren zijn gegaan.
„Op het ©ogenblik zijn dc manschap
pen uit Andalsnes cn Namsos terugge
keerd en de veldtocht in Zuld-Noorwe-
gen is ten einde.
Iedereen zal het er mede eens zijn, dat
de troepen, welke aan dezen tocht hebben
deelgenomen, hun taak met groote dapper
heid hebben vervuld. ZIJ hebben dit ge
daan op een wijze, de groote traditie onzer
strijdkrachten waardig."
Spreker verklaarde verder, dat de Brit
sche troepen tegen een sterker en beter uit-
genisten vijand hebben gestreden. Spreker
wilde geen overzicht van de militaire ope
raties geven, doch den toestand schilderen
cn antwoorden op critiek, welke ls uitge
oefend. Het bericht van het terugtrekken
dei troepen uit het Zuiden van Noorwegen
heeft zeer zeker een diepen Indruk ge
maakt. De belichten uit Stockholm, die
misschien door den vijand werden ver
spreid, hadden verwachtingen gewekt, wel
ke niet gerechtvaardigd waren.
'Dc voorzitter Van het Lagerhuis verhief
zich op dit oogcnbllk in verband met tal
van interrupties, van zijn zetel en zelde.
dat hij deze voortdurende interrupties niet
kon toelaten).
Dp minister-president vervolgde daarna
zijn rede en zelde. dat de regeering zorg
moest dragen, den vijand geen inlichtingen
te verstrekken Het terugtrekken van de
troepen uit het Zuiden van Noorwegen is
evenwel niet te vergelijken met het terug
trekken uit Gallpoll in den grooten oorlog.
Er waren geen groote troepenmachten bij
betrokken, niet veel meer dan een divisie.
De verliezen zijn dan ook niet groot en er
werd niet veel materieel achtergelaten.
De Dultschc verliezen aan oorlogsbodems,
vliegtuigen, transportschepen en menschen.
zijn grooter dan de Britsche.
Engeland heeft evenwel een prestige
verlies te boeken en aan het sprookje
van de Duitsche onoverwinnelijkheid
te land is nieuwe kleur gegeven. Dit
heeft de Engeische vrienden cenigszins
ontmoedigd, doch op het oogenblik
moet men dit aanvaarden.
Betreffende de actie van het buitenland
zelde de minister-president, dat Frankrijk
opmerkelijk vastberaden ls, Urwijl Turkije
onwrikbaar blijft. Egypte versterkt zijn
verdediging en ln het nabije en midden
oosten ls de toestand gekalmeerd door het
herstel van dc normale Britsche vloot-
sterkte ln de Mlddellandsche Zee.
Zooals te verwachten was, ls de reactie
ln Zweden erger geweest dan elders. De
minister-president betreurde, dat ln de
Zweedsche pers commentaar van polemisch
karakter Ls verschenen. ..Hoewel de Zweed
sche teleurstelling begrijpelijk Is, helpt zij
noch Zweden noch de geallieerden Waar
wij ons zorg over maken zijn niet de ver
wijten, doch de maatregelen welke verder
genomen dienen te worden.
Als het Zweedsche volk en de Zweed
sche rcgccring besluiten neutraal te
blijven, dan vertrouw ik tenminste, dat
deze neutraliteit strikt onpartijdig je
gens beide oorlogvoerenden zal zijn
(toejuichingen).
Uit het feit, dat geen critiek ls uitgeoe
fend op het zenden van troepen naar Nar
vik maakt Chamberlain op, dat dit alge
meen wordt goedgekeurd. Men wa.s zich er
van bewust, dat de expeditie moeilijk zou
zijn en vol risico. Het zou moeilijk zijn,
Trondjem ln te nemen en bezet te houden.
Chamberlain vroeg den leden van het
Huis, zich niet overijld een denkbeeld te
vormen van de tot nu toe bereikte resul
taten. Het ls natuurlijk duidelijk, dat de
Dultschers winsten hebben behaald; het ls
echter ook duidelijk, dat zij een hoogen
prijs hebben betaald en het ls nog te vroeg,
om te zeggen, naar welke zijde de weeg
schaal zal doorslaan. De veldtocht is nog
niet ten einde en een groot deel van Noor
wegen ls nog niet door de Dultschers be
zet De koning en de regeering bevinden
zich nog op Noorschen bodem en zij zullen
de resten van de Noorsche strijdmacht rond
zich verzamelen, om tc strijden tegen den
Invaller. Daarbij zal Engeland aan hun zijde
staan.
Dultschland met zijn groote en wel
uitgeruste legers ligt zóó, dat het op
eik oogenblik op verschillende punten
kan aanvallen. Wij wenschen gereed
te zijn. om een aanval te weerstaan,
waar deze ook moge komen.
Spreker ls overtuigd, dat de gevolgen van
den Noorschen veldtocht overdreven wor
den en hij vertrouwt vast op de uiteinde
lijke overwinning van de geallieerden. Hij
voegde hieraan toe, dat hij niet denkt, dat
het Britsche volk zich niet de gevaren,
welke het land bedreigen, voor oogen houdt.
De minister-president wil niets zeg
gen over de toekomstige strategische
plannen, doch Noorwegen toont, hoe
snel het oorlogstooncel kan wisselen en
men moet voorzichtig zijn, de krijgs
macht niet te versnipperen, hetgeen den
plannen van den vijand ten goede zou
kunnen komen. Ook moet men oppas
sen voor onderlinge verdeeldheid. Het
2E VECHTÊN EEN
I
4005
2ie dat
FlFTy- plFTy-^lGAR^ET
(Ingez. Med.)
tenzij men in staat ware geweest te voor
komen, dat dc Dultschers versterking
kregen. Men wist. dat de vliegveld-accomo-
datles bij Trondjem onvoldoende waren.
Aan de andere zijde moest men rekening
houden met de gevolgen voor de Noorsche
regeering en het Noorsche volk, indien geen
poging werd gedaan ln centraal-Noorwegen.
De Noorsche opperbevelhebber verzocht
dringend, koste wat het koste. Trondjem
aan te vallen, aangezien de plaats van es
sentieel belang was als haven en als zetel
van de regeering. Indien geen aanval zou
worden gedaan op Trondjem zouden de No
ren het gevoel hebben, dat zij geen weer
stand zouden kunnen bieden en zou het
geheele land in Duitsche handen zijn ge
vallen. Daarom moest men het risico loo
pen en pogen het dappere volk te helpen.
Indien men had geweigerd, zou men ons
met recht hebben kunnen verwijten, dat
Engeland zich niets aantrok van de vrijheid
der kleine staten en dat zijn eenig doel in
Scandinavië het Zweedsche Ijzererts was.
De minister-president zeide verder, dat
men de regeering heeft verweten, dat de
Fransch-Brltsche strijdmacht, welke be
stemd was Finland te helpen, werd ver
snipperd. Indien deze macht ln stand was
gehouden, had men het bezetten van de
Noorsche havens door Dultschland kunnen
voorkomen, althans eerder versterkingen
kunnen zenden.
Hij antwoordde hierop, dat men nooit de
Dultschers voor had kunnen zijn. wanneer
de Noren niet om hulp zouden hebben ge
vraagd en niemand kan willen, dat Enge
land vóór Dultschland Noorwegen zou zijn
binnengevallen.
Ook is het niet waar. dat men door het
handhaven van de strijdmacht eerder ver
sterking zou kunnen hebben gezonden. Het
tempo van het zenden van troepen was
afhankelijk van dc landingsmogelijkheld
en slechts enkele kleinere havens stonden
ter beschikking.
Spreker ls ervan overtuigd, dat juist ge
handeld is toen men poogde Trontjem te
veroveren en dat eveneens Juist gehandeld
is. toen men de troepen terugtrok, wijl bleek
dat de verovering niet mogglUk was Het
mislukken van het plan ligt aan twee fac
toren: ten eerste was het niet mogelijk,
zich meester te maken van de vliegvelden
en ten tweede kregen de Dultschers snel
versterking. Het was iCuldellJk. dat de geal-
TrontJem in te nemen en bezet te houden,
nen handhaven door een concentratie van
manschappen en materiaal, welke niet ln
verhouding tot de totale middelen was.
is immers mogelijk, dat men het hoofd
zal moeten bieden aan een oorlog, waar
bij alle kracht zal worden ingezet tegen
Engeland om den moed en den wil van
het iand te breken. In zulke omstandig
heden is het geen tijd voor onderlinge
twisten, doch moet men de rijen aan
eensluiten.
De militaire adviseurs hebben aangera
den. ln het geheel geen debatten in het
parlement te houden, doch de regeering
heeft dit standpunt niet kunnen aanvaar
den.
In een democratisch land moet critiek mo
gelijk zijn en degenen, waarop critiek wordt
uitgeoefend, moeten zich kunnen verdedi
gen. welke gevaren ook bestaan.
Men heeft gesproken van oneenlgheid
tusschen de ministers. Een dergelijk optre
den Ls onwaardig. Er Ls geen oneenlgheid
in het kabinet; er zijn geen onderlinge In
triges.
Personen met langdurige kabinets-
ervaring zijn het er over eens, dat men
niet vlugger zou kunnen werken, wan
neer het kabinet zou bestaan uit mi
nisters, die vrij staan van kabinets-
werk. Dit beteekent niet, dat ik mij
verzet tegen wisseling van personen in
het kabinet.
Daarop zeide de minister-president,
dat Churchill leiding moet geven aan
dc commissie van dc chefs der gene
rale staven. Hij zal bijzondere verant
woordelijkheid dragen voor de dagelijk-
sche oorlogsvoering. Ilij zal echter mi
nister van marine blijven. De minister
president vertrouwt, dat Churchill hem
zal verwittigen, indien dc taak te zwaar
voor hem wordt.
Deze aanstelling van minister Churchill
is geen gevolg van de operaties in Noorwe
gen. De maatregel zou in leder geval geno
men zijn en Churchill heeft daarom een
staf onder leiding van generaal Ismay ter
beschikking gekregen. Generaal Ismay is
tevens lid van de commissie van de chefs
der staven.
De leden van het Huls moeten overtuigd
zijn, dat het in deze spannende dagen het
best is, de oorlogsindustrie op te voeren en
vliegtuigen, tanks, kanonnen en munitie
te fabrlcecren.
De regeering doet alles om den voor
sprong, welken Dultschland in de jaren van
voorbereiding heeft behaald, in te halen
en zij heeft de *>lledige medewerking van
werknemers en werkgevers en zij hoopt ook
op de medewerking van alle afgevaardig
den van alle partijen.
„WIJ achten ons zelf niet feilloos en
boven de anderen, die ons willen hel
pen, verheven. Laten wij, vóór de eerste
beproevingen komen, ons met alle
kracht aan het werk zetten en steeds
onze macht vergrooten, tot wijzelf in
staat zijn, toe te slaan, waar en wan
neer wij willen".
4019
(ingez. Med.)
ATTLEE.
Noorwegen. Diplomatiek, zoo zeide hij, is
onze positie verzwakt in ieder land tet we
reld. Het Ls de plicht van het parlement
om de diepste oorzaken te pellen van de
omstandigheid, dat onze oorlogsinspanning
niet ondersteund en vooruitgeworpen wordt
met een meedoogenlooze, den oorlog in
dachtige energie.
„Het is allemaal heel mooi" zoo vervolg
de Sinclair, „om de kleine neutrale naties
te waarschuwen, dat zij risico's moeten
loopen om grootere gevaren te vermijden,
maar welke maatregelen hebben de minis
ters genomen om onze strijdkrachten er op
voor te bereiden aan deze gevaren het
hoofd te bieden? Wij hebben een strijd-
Evenals de minister-president, bracht de macht uiteen laten gaan. die bestemd was
leider van de labour-opposltie, Attlee. hulde voor Finland. De premier heeft gezegd, dat,
aan het expeditiecorps ln Noorwegen. Ook 'vlj niet alles konden voorzien, maar een
gaf hij uiting aan zijn sympathie voor het '.Toot aantal Lagerhuisleden voorzag, dat
Noorsche volk Het terugtrekken van de de Duitsche aanval met bliksemsnelheid
troepen ls evenwel een achteruitgang De zou worden ondernomen en met meed oo
rede van den minister-president op Donder
dag J.l. was meer dan optimistisch en de
rede van Churchill was veel te optimistisch
Door deze redevoeringen was hoop ontstaan
en na de groote verwachting ls thans een
groote teleurstelling gekomen. Er zijn geen
aanduidingen geweest, dat het een expeditie
op kleine schaal was. het land beschouwde
deze als van groot belang en ook de pers
stelde het als zoodanig voor. Algemeen was
men van oordeel, dat de vijand, die zich tot
nu toe achter zijn muren had gehouden, zijn
hoofd hier bulten had gestoken. Er is geen
Initiatief aan Britsche zijde geweest. Toen
de regeering besloot mijnen te leggen om
den weg van Narvik te versperren, had zij
rekening moeten houden met de groote
mogelijkheid, dat Dultschland tegenmaat
regelen zou nemen. Op 18 Maart werd me
degedeeld dat een troepenmacht van 100.000
man gereed stond om naar Finland te gaan
Spreker kon niet begrijpen, dat deze macht
zoo snel uiteen was geraakt. Hij had ge
dacht. dat deze gereed werd gehouden om
een Duitsche tegenactie te keeren na het
leggen van de mijnen. Hij wil thans weten I
of het expeditiecorps groot genoeg was. of
het over de voldoende uitrusting beschikte,
of er voldoende vliegtuigen en schepen
waren en of het de goede soort troepen
waren. Ook wenschte hij te weten, welke
inlichtingen ontvangen waren van den ge
heimen dienst.
Ook in Noorwegen bestond deze geheime
dienst en spr. verlangde te weten of de
inlichtingen van den dienst op de Juiste
wijze waren gebruikt. Hij heeft den indruk
dat de regeering zich teveel heeft geconcen
treerd op Narvik en niet op den algemeenen
toestand. Hij kan begrijpen, dat een lucht
basis in Noorwegen een werkelijk levens
belang was, indien men zich geen vliegveld
kon verzekeren, was men genoodzaakt zich
terug te trekken. Het ls duidelijk dat snel
heid van handelen hier noodzakelijk was en
Attlee wenschte te weten of de actie wel
tijdig genoeg werd ondernomen Tien dagen
na de Duitsche landing te Trondjem land
den de Britsche troepen te Andalsnes en
Namsos. HIJ wil geen critiek uitoefenen op
het terugtrekken van de troepen, doch dit
verandert niets aan het feit, dat de veld
tocht ln het Zuiden van Noorwegen een mis
lukking was. Zijn verwijt aan de regeering
is. dat blijkbaar te voren geen plannen
waren uitgewerkt. HU ls niet voldaan over
de verklaring van den minister-president,
dat het huidige oorlogskabinet voldoende
ls om den oorlog te voeren, hij heeft her
haaldelijk critiek uit moeten oefenen.
Ten aanzien van de benoeming van
Churchill zeide Attlee, dat het niet eerlijk
is hem op dezen post te benoemen, aange-
zien hij thans twee soorten belangen heeft,
de engere in zUn functie van minister van
marine en meer uitgebreide als lid van het
oorlogskabinet.
De regeering is doof en blind, wan
neer zij niet merkt, dat het volk angstig
is en niet overtuigd, dat de oorlog met
voldoende kracht wordt gevoerd en dit
genlooze energie. Onze strijdkrachten had
den moeten oefenen, zooals de Dultschers
oefenden. Wanneer wij gereed waren ge
weest. hadden wij Noorwegen eerder kun
nen bereiken dan tien dagen later en voor
dat de Dultschers zich konden hebben ge
nesteld en gereed waren om te opereeren
met volledige doeltreffendheid."
Terwijl Sinclair zijn rede voortzette,
wekte hij toejuichingen zoowel van mlnis-
tericele ontevredenen als van den kant der
oppositie. „Tienduizend manschappen" zoo
vervolgde spr.. „moet stellig een overdrij
ving zijn van de Duitsche verliezen in het
Skagerrak. maar het was geen groote prUs
voor een groote. moderne overwinning, laat
staan voor een campagne."
Spr. oefende critiek uit op verschillen
de tekortkomingen in de uitrusting der
troepen en ook op het uitzenden van
territoriale troepen, in plaats van ge
harde manschappen. Een transport
schip was zelfs uitgevaren zonder chro
nometer, zonder barometer of interna
tionaal codeboek, zelfs zonder bescher
ming tegen geweerkogels of splinters
en met slechts voldoende levensmidde
len voor de helft der aan boord zijnde
menschen, afgezien van beweerde an
dere tekorten. Churchill vroeg hierop
den naam van het schip. Sinclair zeide,
dat hij dien onder vier oogen ter ken
nis zou brengen.
Zweden, zoo vervolgde spr., is thans om
singeld en de Duitsche druk zal toenemen.
Kunnen wij dit land helpen tegenstand te
bieden en zoo ja, zUn wij thans voorbereid
om het militairen steun en steun ln de
ln de lucht te geven? De Zweden willen
weten, of, wanneer wij hen helpen. wU
alleen Zweedsche steden zullen bombar
deeren. die tiJdelUk bezet zijn door Duit
sche troepen en niet de Duitsche steden,
vanwaar deze troepen scheep gingen. Een
ultimatum aan Zweden in een der eerst
volgende paar weken zou geen verrassing
zUn.
Sinclair besloot: „De tijd staat niet al
tijd aan onzen kant. Hitier heeft dit
maal den ouden heer tijd bij zijn baard
te pakken gekregen. Wij moeten een
even groote snelheid en kracht in op
treden toonen, wanneer wij den oor
log willen winnen. Het moet uit zijn
met halve maatregelen. Wij moeten ons
vereenigen voor een politiek tot een
krachtiger voeren van den oorlog."
PAGE CROFT EN WEDGWOOD.
Nadat Page Croft lof gesproken had over
de verrichtingen van de Britsche duikboo-
ten in het Skagerrak en gewezen had op
de verliezen van de Duitsche vloot bene-
vens op de uitbreiding van een Duit.-rhen
niet alleen In Noorwegen. De veldtocht rechterflank met duizend mijlen, waardoor
in Noorwegen is slechts het hoogtepunt Dultschland minstens 100.000 man tot het
van de ontstemming. Men zegt. dat zij eind van den oorlog in Noorwegen zal moe-
die de verantwoording draden, mannen h°™de,i .vofde Wedgwood het woord
r Hl) lelde, dat de eerste les was. dat met
njn. die een bijna onafgebroken loop- een luchtmacht. zooals die thans tot ont-
baan van mislukkingen hebben. Noor- wikkeling is gekomen, een leger, dat niet
wegen volgt op Tsjecho-Slowakije en over een luchtwapen beschikte, zich over-
1 dag niet kan bewegen. De tweede les ls. dat
alle neutralen, die aan Dultschland gren
zen. Dultschland moeten gehoorzamen. Het
dient nergens toe te trachten den neutra
len concessie.s te doen. daar zU klaarblUke-
lijk beheerscht moeten worden door vrees.
Niets ls van de neutralen te verkrUgen be
halve door vrees. De derde les is. dat de
vloot Engeland kan redden van uithonge
ring maar niet van een invasie. Klaarblij
kelijk heeft de regeering geen plannen
voorbereid tot bestrijding van een Inval in
Engeland. De superioriteit der Engeische
vloot was niet in staat om te verhinderen,
dat troepen zich naar Noorwegen begaven
en het feit, dat zij dit niet verhinderden,
maakt het buitengewoon gemakkelijk zich
voor te stellen, dat iets dergelijks zou ge
beuren aan de Zuidkust van Lincolnshire
of ln de Washbaal.
Polen.
Attlee haalde hier de „Times" aan, welke
heeft geschreven, dat de zwakheid van den
minister-president steeds ls geweest zijn toe-
wUdlng tot zijn collega's, die ofwel misluk
kelingen zUn ofwel rust noodlg hebben
Attlee voegde hieraan toe. dat men het lot
van het land niet in handen kan leggen
van menschen. die ofwel mislukkelingen
zUn, ofwel rust behoeven. Attlee verweet den
aanhangers van de regeering ministers te
steunen, die naar zij weten mislukkingen
zijn. Het parlement moet zich bewust zijn
van zijn verantwoordelUkheid. In het land
Ls het gevoelen algemeen verspreid, dat
Engeland den oorlog niet zal verliezen, doch
winnen. Doch om den oorlog te winnen,
moeten andere menschen aan het roer
staan, dan zU, die thans de leiding hebben.
SINCLAIR.
Sinclair (liberale oppositie), verklaarde,
dat hU geen critiek wilde leveren op het
besluit der regeering. Zuid-Noorwegen te
ontruimen, nadat haar was medegedeeld,
dat het onmogelUk was de operaties voor
de herovering van Trondjem tot een goed
einde te brengen. Onze critiek. aldus Sin
clair. moet gericht zijn op de vraag, waar
om wij ons ooit gebracht hebben ln een
situatie, waarin wU de nederlaag ln Noor
wegen moesten aanvaarden, want een ne
derlaag Ls het. Ons vertrouwen ln den
moed en de stootkracht van onze strijd
krachten wordt door niets geschokt en er
is niets, dat onze vastbeslotenheid, dezen
oorlog te winnen, aantast of verzwakt.
Wel komt echter de noodzakelijkheid
naar voren van grootere soepelheid en een
De vierde les is, dat ook Engeland voor
bereid moet zijn o™ gebruik te maken
van den bliksemsnellen slag, waarvan
de essentie is het doen van iets onwet
tigs, dat daarom onverwacht is.
Voortgaande zeide Wedgwood, dat de re-
gcering dezelfde wapens moet cebruiken
als Hitler, wanneer men Duitschland wil
verslaan. Wij weten thans niet. aldus spr.
waar Duitschland den volgenden klap zal
geven en bijgevolg zijn wij overal tot be
wegingloosheid gedoemd Wanneer wij wil
len slagen, moeten wij Hitier laten wachten
en hem bevreesd maken voor de vraag,
waar wij den volgenden slag zullen toebren
gen Het zou beter zijn. wanneer Zweden
wist dat wij zullen optreden, wanneer
Duitsche troepen optrekken n->nr Hen
meedoogenloozer wil om te overwinnen bij spoorweg naar Lulea Spanje er It^'i °-
de hoogste leiding der oorlogsinspanning, hooren tc weten, dat wi zouden, kunnen
Spr. verwees naar de Britsche economische caan optreden, voordat zij ten oorlog trek-
verliezen tengevolge van de bezetting van ken, in plaats, dat wij op hen wachten.
