Ontvangst ridders der M. W.O. in de ridderzaal-Een muziekcorps per motor Echtpaar z.k. 8's'e Jaargang LE.'DSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON EEN LOCKHEED HUDSON van de Royal Air Force zwaar beschadigd door Duitsch afweergeschut tijdens een vlucht over Noorwegen. De piloot wist de machine toch veilig naar haar basis te brengen. VANDAAG viert het 2e Regiment Huzaren Motor- GROOTE ARTILLERIE-OEFENINGEN IN INDIK. In het Soekaboemische werden rijders zijn twee-jarig bestaan. Het ..muziekcorps per gr0ote artillerie-oefeningen gehouden, zoowel door de houwitsers als door de motor", hetwelk niet alleen uniek in Nederland, maar ook het cenisste Is ter wereld. bergartillerle. Een stuk van de bergartlUerie vuurt TE LISSE werd ter gelegenheid van den verjaardag van H. K. H. Prinses DE RIDDERS DER JUBILEERENDE MILITAIRE WILLEMSORDE ZIJN IN DE RIDDERZAAL ONTVANGEN DOOR DEN Juliana een tocht per trekschuit door de bollenvelden gehouden voor kinderen. KANSELIER DER NEDERLANDSCHE ORDEN. BARON VAN GEEN. DE RIDDERS BIJ, AANKOMST AAN DE RIDDERZAAL. Tijdens den tocht door bollenland. VOORAAN DR. COLIJN EN GENERAAL SWART. door Mr. KEA BOSSERS. 17) In vredesnaam, maar weer een flauw grapje, dat was de eenige manier. Toen Frank 's middags was uitgereden fietste ze naar Hilversum en bestelde bij den banketbakker, die altijd op „de Wael- donck" leerde, een feestelijke taart: Me vrouw Hobberts, „de Waeldonck"; half ne gen bezorgen. Ze zaten samen ln de keuken, zooals lederen avond, toen er aan de achterdeur gebeld werd. ..Ik kijk wel even" zei Frank en kwam mei de groote banketbakkersdoos binnen. ..Een taart Voor Jou. Lies. Waar komt die vandaan?" Lies lachte geheimzinnig. Nu zou het wel tot hem doordringen. Maar de bom barstte verkeerd. ..Wie kan Jou nu een taart sturen? De Jonker toch niet?" .,Nee. natuurlijk niet." ze proestte ..Gekke Jongen." ..Hoe weet Je dat zoo zeker? Weet je dan v ie het wel gedaan heeft? Je hebt toch niet weer /ooiets aan de hand. zooals met dien melkboer?" Nu werd Lies boos. „Frank, ik wou. dat Je een beetje op Jc woorden lette. Dat is toch geen uitdrukking!" „Ja, sorry hoor, dat zei lk in drift. Want zie je als het een vent Is. die Jou vandaag die taart gestuurd heeft, dan ,Sla Je hem op zijn gezicht. Weet lk al. Nee Frank, zóó ls het niet. Er ls een vent" Frank wipte op „die Je op zijn gezicht moet slaan, omdat hij vandaag géén taart heeft gestuurd. Snap Je de puzzle?" Frank bezon zich, deed ongeduldig, mepte Ineens op tafel „Lieske dan toch ezel die lk ben. och kindje, het ls vandaag de zestiende." Hij trok haar op zijn knie. ..Hondje, kun Je het me vergeven. Ik vind het toch zoo allemachtig stom en onhartelijk van me zelf. Ik wou mezelf wel „Op je gezicht willen slaan" zei Lies. „Je wordt onderhand vervelend. Maar Frankie. luister nu eens. dan zal ik probeeren Je uit te leggen zie je, ik begreep zoo goed, hoe Je er toe kon komen om mijn verjaar dag te vergeten. Niet doordat Je minder om me geeft. Maar doordat Je zoo'n boel oude dingen hebt moeten vergeten, doordat Je hoe noemde Je het laatst ook weer? zoo ontworteld bent." „Kom hier" zei Frank, „en wees liever eens flink woedend, want zóó vind ik Je te goed voor deze wereld." Den volgenden morgen stonden er bloe men op de keukentafel. Een groote bos witte seringen. En Franks laarzen zwierven uitgeschopt op den grond. Lies was behoor lijk verbaasd. Hoe had hij dat. klaarge speeld? Om zeven uur gemorrel aan de achterdeur. Ze ging opendoen, schrok met een. Daar stond Bart. dreigend, met een enorm geweer. „Bart1" Lies stoof achteruit. „Ik schrik me dood." Sstt" deed Bart. „Misschien zijn ze er nog. Hebben jullie niets gehoord?" „Nee. niets. Wat is er?" „Inbrekers. Hou Je kalm, meld. Ik zal wel eens gaan kijken." „O, wat griezelig." Lies kroop bang terug, keek. hoe oude Bart behoedzaam naar de gangdeur sloop, geweer ln de eene hand. de andere vooruitgestoken naar den knop. Pats ineens vloog de deur open, bijna tegen Barts neus en binnen stoof Frank, ln één ren op Lies af: „Mijn lieve schat, van harte hoor!" meteen voelde hij zich ach teruit sjorren. „Schel uit met die flauwigheid," com mandeerde Bart streng. „Daar is nou geen tijd voor." „Zeg, lk mag mijn vrouw toch wel een verjaarszoen geven," protesteerde Frank, kreeg meteen het geweer in de gaten. „Allemachtig, Bart, wat ls er aan de hand? Krijgen we oorlog?" „Geen gekheid. Ga maar mee kijken as je lef hebt. Er zijn inbrekers in huls. Mis schien zijn ze hem nou wel gesmeerd door jouw lawaai." „Direct gaan kijken,zei Frank en sloop voorzichtig de gang in, Bart met het ge weer vooruitgestoken achter hem aan. „Als dat kanon geladen is, hou het dan een beetje opzij", fluisterde Frank naar achteren „Het is niet geladen", stelde Bart hem gerust Na een kwartiertje kwamen zc terug zonder Iets gevonden te hebben. „En toch heb lk onraad gehoord," ael Bart spijtig. „Ik ben geen ouwe tante. Ik heb duidelijk voetstappen gehoord en ge rinkel van glas." „Hoe laat was dat?" vroeg Frank, Ineens kleurend. „Om vijf uur zoowat, denk ik" vertelde Bart omstandig. „Toen heb ik natuurlijk direct mijn geweer genomen en ben er op uit gegaan. Ja. Ik ben niet bang. zie Je. Ik heb van mijn leven al zooveel meegemaakt met stroopers en zoo. Toen ben ik overal gaan kijken, om het huls heen en bij de garage, maar ik kon niks vinden. En toen heb ik op de loer gelegen, tot hier in de keuken de luiken opengingen en toen ben lk hierheen gekomen. Want ik wou den Jonker niet verschrikken zie Je, en ik was bang om ze weg te Jagen." ,3art" zei Frank, „het spijt me ontzet tend dat Je zoo'n schrik hebt gehad." „Schrik" zei Bart verachtelijk, „wie praat er nou van schrik? Ik schrik zoo gauw niet. dat zie Je wel." „Ja maar Bart. nou zul Je toch wèl schrik ken. Want zie Je, de inbreker, dat was lk" bekende Frank en wees op de seringen. „JU?? Wel jou vervloekte kwajongen! Heb JU....?" „In Jouw serre ingebroken, Bart. En die bloemen gestolen. Voor den verjaardag van mijn vrouw." „Wel heb ik ooit, jou leelijke brutale vle gel. Denk jij soms. dat je hier de baas bent? Nee maar. dat zal je niet glad zitten. Dat krijgt de Jonker te hooren en op slag. dat zeg ik je. Inbreken en seringen stelen, nou nog mooiei „Bart. luister nog eens even" bedelde Frank, ..dan zal ik Je vertellen, hoe het gegaan is. Zie je. mijn vrouw was gisteren jarig en dat had ik heelemaal vergeten, voor den eersten keer in mijn leven. En dat vond ik zóó beroerd, dat lk er den heelen nacht niet van kon slapen. En toen ben ik voor dag en dauw opgestaan, om aan jou wat bloemen te gaan vragen. Maar je was nog niet op. En toen denk ik. dan haal ik ze zelf maar even, want ik wóu bloemen hebben. En heb toen bij het openmaken van de serredeur een ruitje kapotgestooten. want het was zoo donker, zie je. En ik wou het je meteen komen vertellen, want ik wou het natuurlijk allemaal betalen. Zie je, zoo zit het." Bart schoof zijn pet naar achteren, be- krabbelde zijn bol en grinnikte „Hoor eens kwajongen" zei hij, „ik ben in mijn jonge jaren, al zeg ik het zelf, nogal een dolle dries geweest, als het om een meisje ging. Maar dat een getrouwde kerel zulke smoesjes gaat uithalen om zijn ge trouwde vrouw een pleziertje te doen. nou. dat gaat boven mijn pet. Maar. Bart is de kwaaiste niet. Plezierige verjaardag, zullen w~ maar zeggen. En Jij bent te fieleseteeren meid. met zoo'n knul. Je mag 'm in de ga ten houwen!" Bij het ontbijt stond de taart naast de bloemen op de keukentafel en 's middags ging Lies een groot stuk taart naar Bart en Lena brengen. „Het is zonde" zei Lena, „die man van Jou. dat is me d'r eentje, zeg Het lijkt wel, of-ie nog om je vrijt." Lies lachte maar eens. Dit was tenslotte nog de leukste verjaardag van allemaal HOOFDSTUK XL Hendrik had in de studeerkamer zijn loon in ontvangst genomen. .Paaschweek va- cantie" kondigde hij aan. „Fijn voor Jou" zei Lies hartelijk. CNadruk verboden), (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1940 | | pagina 5