iv
De Amstelflorageopend - Koningin Elisabeth bij de soldaten
8Isle JaargangLEiDSCH DAGBLADtoils Blad
FEUILLETON
Hatson brengt den
steen aan het rollen
KONING1N-MOF.DF.R FLISABFTII VAN BELGIK TOONT HAAR BFLANG- I1F GEZANT VAN HE DOMINICAANSCIIE KEFI'BLIEK VOOR HET EERST SINDS RUIM 6 MAANDEN streek op Schiphol weer
STELLING VOOR HET LEVEN VAN DE GEMOBILISEERD EN. Geïntrcs- ZExc Max Henriquez Urênu heelt rijn geloofsbrieven c(,n Duitsch verkeersvliegtuig neer. Het was met post geladen. Deretour-vracht
aan H.M. de Koningin overhandigd. Het vertrek naar het
secrd slaat iU het maken van gymnastische oefeningen gade. p,iciJ Naast den gcïam graaf van Zuy,ra vaD Nijevclt. waarbij een rending bloemen, wordt ingeladen.
door H. WANDY.
18»
Mr. ProudUy wilde den grond dadelijk be
zichtigen en Moorman moest, of hij wilde of
niet, wel met hem meerijden naar Brixton.
Deze man zou heel goed de invudblljetten
foor de belasting kunnen hebben uitgevon
den, dacht de secretaris tijdens den rit,
*'ant mr. Proudly deed zich kennen als een
onvermoeid vrager. Er was niets in Moor
man's leven en bezigheden, dat hem niet
interesseerde. Toen zijn persoon genoeg was
uitgevraagd, kwam z(jn meester, lord Win
ningham, aan de beurt.
..Is zijn lordschap erg excentriek?" wilde
de kleine man onder andere weten.
.,N een, niet zoo erg", gaapte Moor
man.
..Ik hoor altijd erg graag verhalen over
spleenige lords. Ik heb er een gekend, die
die snoot nooit zijn neus „Een zonderlinge
ekenschap, vindt U niet?"
Mr. Proudly's oogen glinsterden als kool
tjes vuur.
..Inderdaad. Buitengewoon zonderling. Ja.
Je hebt vreemde menschen". gaf Moorman
ongeïnteresseerd toe en hij slaakte een
sucht van verlichting, omdat zij op dc
Plaats van bestemming waren aangekomen.
Maar het stuk grond beviel mr. Proudly
niet erg. Hij had er heel veel op aan te mer
ken en de secretaris werd tenslotte zoo boos,
dat hij den aspirant-kooper verbluft liet
staan, In zijn wagen stapte en naar huis
reed.
Gedurende den heeleti terugweg ergerde
Moorman zich over den dikken man met de
hooge, schorre stem aJs hij dacht aan zijn
dwaze praatjes.
Maar plotseling viel hem toch iets zeer
merkwaardigs op.
Eigenlijk was het een niet zoo erg be
langrijk feit. maar de secretaris Moorman
had ln zijn tweejarigen, dienst bij lord
Winningham zijn meester nog nooit een
zakdoek zien gebruiken.
Llmehouse, de Chineesche wijk van Lon
den ligt tusschen de East India Docks en
de geweldige West India Docks aan een
bocht van de Theems. Maar niet alleen de
spleetoogige Chineezen gaan sluipend door
de verwaarloosde steegjes, maar ook de ge
sloten, stille Maleiers, de slimme Japanners,
de dronken Iersche zeelui, de aal-gladde,
listige Armeniërs met hun havikgezichten.
Allen komen ze hier met hetzelfde doel: uit
een alles overheerschende zucht naar winst
bejag, of om toe te geven aan geheime, zie
kelijke hartstochten.
Meestal is opium de magneet van Llme
house. Het eethuis „In de duizend verruk
kingen" stond er voor bekend, dat men er
op ieder uur van den dag of den nacht een
„verboden pijp" krijgen kon. Li Hang, de
eigenaar van dat dubieuze établissement,
stond op een avond in de deur van zijn
huis en keek onverschillig in de richting
van de Theems. Van den kant van de Docks
kwam langzaam een man aanlóopen, die
in zijn hand een lange tasch droeg, zooals
het spoorwegpersoneel ze gebruikt, wanneer
de dienst is afgeloopen. Toen hij Li Hang
dicht genaderd was, kneep de Chinees ge
durende een ondeelbaar oogenblik zijn don
kere spleetoogen dicht. De man ging,
schijnbaar zonder iets te zien, verder, en
verdween om den hoek. Een paar minuten
later kwam uit de tegenovergestelde rich
ting een andere man Hij droeg een soort
gelijke tasch als de eerste, en de zoon van
het Hemelsche Rijk herhaalde zijn oogen-
spel. Ook deze man liep kalm door tot den
hoek, om daarna uit het gezicht te ver
dwijnen. Toen draalde Li Hang zich om en
ging naar binnen. Snel liep hij door een
paar donkere, benauwde vertrekken en
opende toen een groote kleerenkast. Hij
schoof den vloer van de kast open en een
smalle, naar beneden leidende trap werd
zichtbaar. De Chinees sloot de kastdeur
van binnen, ging eenige treden naar bene
den en schoof den bodem van de kast, die
op scharnieren draaide, weer dicht. Bene
den kwam hij door een deur, waarvoor een
gordijn hing. ln een klein vertrek zonder
vensters, waarin een olielampje ee zwak,
droefgeestig licht verspreidde.
Aan een tafeltje zaten de belde mannen,
die een oogenblik geleden LI Hang's huis
voorbijgegaan waren. De eene, een groote,
breede kerel, werd door zijn kameraden
„Trompetter-Johnny" genoemd. Boven zijn
rechteroog had hij een verbleekt litteeken,
overblijfsel van een messteek.
De ander, een donker, middel-groot type,
was veel minder sterk dan zijn metgezel.
Hij had de vreemde gewoonte om, als hij
sprak, zijn linkeroog dicht te knijpen. Hij
was van origine een Italiaan en luisterde
naar den bijnaam „Rlgoletto".
Toen de Chinees binnentrad keken de
beide anderen hem vol verwachting aan.
Li Hang maakte een potsierlijke buiging en
uit zijn wijde mouwen haalde hij een geslo
ten couvert te voorschijn, dat hij op het
tafeltje legde.
„Wenschen de heeren bier of whisky?"
„Twee flesschen bier, maar pas over tien
minuten," beval Trompetter-Johnny terwijl
hij naar den brief greep. Li Hang verwij
derde zich zwijgend. Rigoletto was opge
staan en over den schouder van zijn collega
die Intusschen den brief geopend had. las
hij:
„Precies half twaalf vanavond moet gij
U vervoegen aan het huls nummer 4 op St.
James Square. Handschoenen moeten reeds
aangetrokken zijn. Den man, die u daar de
deur open zal maken, moet gij vragen of
mr. Miller thuis is. Antwoordt hij: „Mr.
Miller wacht u", dan is alles in orde GU
hebt den man dan blindelings te gehoor
zamen cn hem geen enkele vraag te stellen.
Uw aandeel zult gij over twee dagen op de
u bekende plaats vinden. Werktuigen nog
eens nazien. Horloges precies controleeren,
afzonderlijk komen en dezen brief onmid
dellijk verbranden.
HUITZILO."
Trompetter-Johnny haalde langzaam zijn
sigaren-aansteker uit zijn zak, liet die op
vlammen en zorgvuldig verbrandde hij
brief en envelop. Toen er nog maar een
klein hoopje zwarte asch over was. wreef
hij dat tusschen duim en wijsvinger fijn.
Rlgoletto krabde zich achter het rechter
oor en zei zacht: „Een verdomd precieze en
voorzichtige knaap, onze baas. Het zal me
benieuwen welke oude kast we moeten
openbreken."
Op dat oogenblik kwam de Chinees met
het bestelde bier terug. Hij zette de fles
schen en de glazen op het tafeltje en wilde
meteen weer heengaan. Rigoletto riep hem
terug.
„Vertel es. oude gifmenger, ken JU den
knaap die je alUjd de brieven voor ons
geeft?"
LI Hang schudde het hoofd.
„Heb je hem ook nooit gevraagd van
wien hij ze krUgt?"
Schuw keek de Chinees om zich heen.
Toen antwoordde hij: „LI Hang wil nog
eenmaal in zijn korte leven de kleine
dschunken op de Yangtse zien en dan in
de aarde van zijn land begraven worden.
Als hij met een kogel in zijn hoofd in de
Theems ligt. kan hij dat niet meer en
daarom vraagt hij niet...."
Een minuut voor half twaalf op St. James
Square. Trompetter-Johnny naderde het
huis 4 van Green Park uit en Rigoletto
kwam van den tegenovergestelden kant.
Beiden droegen ze een tasch. Toen ze el
kaar voor het huis ontmoetten, ging de
huisdeur geruischloos open en ze traden
binnen.
„Is Mr. Miller thuis?" informeerde Trom
petter-Johnny.
„Mr. Miller wacht u!" antwoordde een
diepe mannenstem. Nadat de man de deur
weer voorzichtig gesloten had, ging hij de
beide anderen voor. „Nu komen er zes en
twintig treden", waarschuwde hij zacht.
Toen ze boven waren en tastend in de
duisternis verder wilden, klonk de stem
weer: „Pas op, daar is de deur!" Dadelijk
daarop voelden zij hoe zij over een dik
tapijt liepen en zü hoorden het geluid van
een deurslot. Toen flitste een zaklantaarn
aan.
iNadruk verboden). (Wordt vervolgd)
DE OPENING VAN DE BLOEMENTENTOONSTELLING ..AMSTELFLORA" IN DE HOOFD
STAD. Van links naar rechts: minister Steenbcrghc (de openingsrede uitsprekende), dc
heer Kaufmann (voorzitter Amstelflora), dr. W. de Vlugt, (burgemeester van Amsterdam)
en mevrouw de Vlugt-Flentrop.
HOE HARD HET DONDERDAG J.L GESNEEUWD HEEFT, KAN MEN OH
DIT PLAATJE ZIEN, DAT GEMAAKT WERD IN DE GEMEENTE
WERVERSHOEF IN WEST-FRIESLAND.
