Sa
f «fff
Mederlandsch schip zin
ikende - Het kruiende ijs bij N
ijmegen blij ft gevaarlijk
|Geen bericht van
Hamilton
80ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
t
JT
I f
FEUILLETON
Jfager n behoor^k den wcg kunt
HET VRACHTSCHIP „BURGERDIJK" VAN DE HOLLAND—AMERIK A-LIJN dat op
zestig mijl bezuiden Rock (een der Scilly-eilanden aan de Z.W. kust van Engeland) noodseinen heeft uitgezonden,
dat het zinkende was. Het schip meet 6835 bruto registerton en werd in 1921 gebouwd. Passagiers en bemanning
zijn in veiligheid gebracht.
HET KRUIENDE IJS IN DE WAAL.
De toestand te Nijmegen blijft gevaarlijk. Een aanlegsteiger, welke door het
ijs werd meegesleurd, temidden van de dreigende schotsen.
BIJ DRIITENLEEUWEN EN WAMEL WORDT DE TOESTAND DOOIt
HET IIOOGE WATER EN HET KRUIENDE IJS KRITIEK. Burgers
en militairen voorzien van waterlaarzen, helpen de bevolking van Druten
bij het verlaten van de huizen.
'li 9
DE KONING EN DE KONINGIN VAN ENGELAND bezochten
Mn vliegtuigfabriek, waar op groote schaal oorlogsvliegtuigcn
worden aangemaakt
DE BILJART-WEDSTRIJD IIOLLAND-BELGIE welke in Amsterdam
werd gespeeld, is door Holland met 159 gewonnen. De Nederlandsche
ploeg met den beker. V.l.n.r. van Vliet, de Leeuw, Koopman, Dommering.
Sengers en Sweerlng.
EEN PIER AAN DE OOSTKUST VAN ENGELAND WERD DOOR EEN
ONTPLOFFENDE MIJN ZWAAR BESCHADIGD. EEN OVERZICHT VAN
DE AANGERICHTE SCHADE.
door
HANS HIRTHAMMER.
138)
•En hoe komen we nu bij dien meneer
P1*? Zie jy kans hem zonder Vischwa te
*»nden? Er is hier ook geen enkele verkeers-
[••Wjj zullen ons weer op ons goed ge-
4 w moeten verlaten".
•■Ach wat. dat goeie gesternte, daar geef
i ook geen cent voorI" Cookerel staarde
"n»gen tijd peinzend voor zich uit.
R£™" rleP hij tenslotte triomfantelijk.
Jjwyd vertrok zijn gezicht tot een onge-
grimas, maar hij verzweeg de spot-
- fle °Pmerking, die hem op de lippen lag.
was trouwens geen tijd meer om nog
i van gedachten te wisselen.
L, de belde Engelsche den berg be-
JJJHoh. hadden de holbewoners de ach-
E2 8 gestaakt. Er ontstond een opge-
naen debat, waarbij men het echter over
i#n/aaJ' wat er nu "roest gebeuren, niet
I Sf, een te kunnen worden.
Iten bl®ek men toch eindelijk tot
besl«lt te zijn gekomen.
Het grootste deel verspreidde zich ln ver
schillende richtingen en de overgeblevenen
zetten de achtervolging voort door van
verschillende kanten den berg te beklim
men.
.,Wij moeten hooger op. Hoe hooger we
komen, hoe moeilijker het wordt voldoende
steunpunten te vinden, zoodat we dan voor
een overmacht niet meer bevreesd behoeven
te zijn."
„Heel goed. Dat past voortreffelijk ln mijn
plannetje!"
Daar zij nu beiden eenigszins uitgerust
waren en als bergbeklimmers bereids hun
sporen hadden verdiend, kwamen zij vrij
snel vooruit, niettegenstaande het klimmen
steeds moeilijker werd en een behoorlijke
dosis moed en kracht verelschte.
Niet zonder groote inspanning en na een
gevaarlijken, stellen rotswand overwonnen
te hebben, bereikten zU eindelijk het punt,
dat Floyd van het dal uit in het oog had
gekregen.
Hun belagers hadden zij ver achter zich
gelaten, slechts hier en daar verried een
enkele donkere schaduw hun aanwezigheid.
Hoewel men beneden in het dal door
middel van in alle haast bijeen gebrachte
lakkels een groot vuur had ontstoken, was
het hierboven vrijwel geheel donker
„Het verwondert me. dat zij het niet op
geven", zei Floyd „ZIJ kunnen zich toch wel
indenken, dat wij den een na den ander,
die hier boven durft te komen, een kopje
kleiner maken."
„Niet allemaal!" grijnsde Cookerel. ..Een
houden wij er hier om als bediende en gids
op te treden!"
„Wat?l Aha. dat was dus Je plannetje?"
„Geraden! Wij dwingen den knaap een
voudig ons den weg te wijzen en Zijne Doorl.
Hoogheid. Hola! Ach, wat een eer. voor
uit maar, mijn Jongen, go on! Nou stil maar,
stil maar. vooral kalm zoo!"
Een Jongeman, die plotseling van een
smal zijpad was opgedoken, maar nog Juist
bijtijds door Cookerel was ontdekt, wrong
zich worstelend ln zijn greep.
Loopt het ons daar even mee!" lachte hij.
„Hoezoo?"
„Wel, die jongeling komt Immers als ge
roepen. Wij kunnen hem meteen als gids
engageeren!"
Met een forschen ruk had hij den jongen
den arm op den rug gebogen en toen hij
dit lichaamsdeel nog wat optrok, begon de
knaap, die niet ouder dan twintig jaar kon
zijn, om erbarmen te smeeken. Zijn lenige
gestalte kromde zich ln Cookerel's onbarm-
hartigen greep.
Floyd had het voorval met Intense ver
bazing gevolgd. „Maar....", stamelde hij,
je gelooft toch niet, dat.
„Natuurlijk ls hij bereid om als gids op te
treden! Nietwaar, mijn Jongen?" vervolg
de hij in het Hlndostansch. „Wij zullen Je
nies doen, wanneer je je verstandig ge
draagt en ons langs den kortsten weg bij
den premier van dit onderaardsche rijk
brengt, by mister Lama Chood of hoe die
meneer heeten mag".
De knaap had belangstellend geluisterd
maar bij het hooren van dezen naam
slaakte hij een kreet van afschuw. „Niet
naar Hla Ma Chood! Nooit! HU is onze
vijand!"
Cookerel floot zachtjes door zijn tanden.
„Jullie vijand? Wil Je daarmee zeggen,
dat Je tot die groep van opposanten behoort,
die Siddhab wil verlaten? Damned, dan
ken Je zeker ook onze beste vriendin,
Vischwa?"
De Jongen keek verrast op. „Vischwa?
leeft ze dan nog? Ach. ik zoek al dagenlang
naar haar. Ze hebben mij verteld, dat ze
dood was, maar dat kon ik niet gelooven."Él
„Nou breekt m'n klomp!" lachte Cookerel.
terwijl hij den arm van zijn gevangene los
liet. „Wat zeg je me daarvan. Francis? Ik
geloof, dat we het beste doen hem maar
direct tot onzen hofmaarschalk te be
noemen!"
29.
Het bleek al spoedig, dat zij in dezen Jon
geman een belanrijke aanwinst hadden ge
kregen.
Hij heette Bhagat, was van verschillende
dingen op de hoogte en blaakte van ijver
om den Sahibs van dienst te kunnen zijn.
Het eerste, wat hij deed, was de beide En-
gelschen opmerkzaam te maken op een
dreigend gevaar. Er bestond, zoo vertelde
hy. nog een tweede mogelijkheid om den
berg, waarop zij zich bevonden, te beklim
men. Als de Sahibs zich aan zijn leiding
wilden toevertrouwen, behoefden zij hun
achtervolgers niet eerst af te wachten Hij
wist nog een zij het ook vrij gevaarlijken
weg. die naar de vertrekken van Ma
Chood leidde. Op die manier zouden zij zelfs
in staat zijn een verrassende overrompeling
te bewerkstelligen.
„Prachtig, prachtig!" knikte Cookerel
waardeerend. ..Ga ons dan maar direct voor.
Maar wee Je gebeente, als je het in je hoofd
zou halen ons ln een hinderlaag te lokken
Neen, een dergelijke bedoeling zat by
Bhagat niet voor, hoewel er inderdaad vol
doende gelegenheid was om zich van de
beide vreemdelingen te ontdoen.
Daar was ln de eerste plaats een meer
dan waaghalzige wandeling over een berg-
kajn, welke gevolgd werd door een klim-
party over scherpe rotsen, die handen en
beenen tot bloedens toe verwondden en ten
slotte doemde er dan nog een steile helling
voor hen op, welke slechts voor levensmoe
den eenige aantrekkelijkheid kon hebben.
Bhagat spak weinig, maar dank zy zijn
voorzichtige en weloverwogen leiding kon
den alle moeiiykheden worden overwonnen.
Ongeveer drie uur konden daarmee ver-
loopen zyn, toen Bhagat hun plotseling
verzocht nu vooral zeer voorzichtig te zijn,
daar zelfs een los springende steen hun
aanwezigheid zou kunnen verraden.
zy gingen een hoek om en met een
onderdrukten kreet staarden de beide man
nen in de diepte
Een helder licht straalde hun tegemoet.
De jonge Inlander trad aan den rand van
den afgrond en wees naar omlaag. .Daar
beneden woont Hla Ma Chood. Als het ons
gelukt ongemerkt omlaag te komen, dan
zal het ons niet zoo heel veel moeite kosten
den man in onze macht te krijgen.
„Maar Vischwa heeft ons toch verteld, dat
een sterke wacht het paleis bewaakt?"
„Dat ls ook zoo, maar die iyfwacht ls ver
deeld over de verschillende toegangen uit
het dal. Niemand zal vermoeden, dat van
dezen berg af gevaar dreigt. Als wy hier
heelhuids afkomen, zullen wy alleen nog
maar Hla Ma Chood tegenover ons hebben
en hy is een man van zeer hoogen leeftyd."
.Dopeniyk houdt hy niet toevallig krygs-
raad of zoo. Dat zou de pret voor ons gron
dig kunnen bederven!"
..Ook daarvoor behoeft u zich niet onge
rust te maken. Sahib. Niemand mag Je ver
trekken van den opperpriester betreden.
Besprekingen, samenkomsten en dergeiyke
dingen worden elders gehouden."
(Nadruk verboden).
(Wordt vervolgd),
