k üliegramp aan Bali's kust - Het kruiend ijs - Treinongeluk
BOtfe tearaanq
LESDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
teen bericht van
Hamilton
FEUILLETON
door
hans hirthammer.
(schwa scheen wel in te zien, dat al
waarschuwingen vruchteloos waren.
Fm eCn llalf uur kunnen wij er zijn.
>iiiiu ,cl,ood huist in een eenzaam en
»lv Afhankelijk hol, dat door niemand
,v l hijzelf mag worden betreden. Een
«kt h van uitgezocht'e mannen be-
l a^em' maar zelfs, wanneer het u ge-
00 °?r deze keten heen te komen, bent
inn«~ vee' verder, want de plaats, waar
I^Priester zetelt, heeft een doodelijke
ung op eiken onbevoegde, die haar
'te betreden."
loezoo?"
fö*eet niemand. Men fluistert, dat
1 Jv.t'bepd omgeven wordt door een gif-
Ier v» u?' wie ^eze inademt, vindt
bendoodf'kkelijke p^nen onilerroepe-
L fames?"''6 Floyti' "Wat denk jij daar-
iieu°°'' dat ze'*s een gasaanvalletje
Oer H tons plan zal kunnen afhouden.
flat we geen gasmaskers hebben
meegenomen. Enfin, je kunt tenslotte niet
aan alles denken."
„Denk je, dat er iets waars schuilt in die
bewering?"
„Ach watl Zoo erg zal het wel niet zijn.
Anders zou de oude heer het zelf ook wel
niet zoo lang hebben uitgehouden."
Weldra bemerkten zij aan Vischwa's toe
nemende voorzichtigheid, dat zij de geva
renzone naderden. Het meisje hield elk
oogenblik haar pas in, luisterde ingespannen
naar elk geluid, dat door de heerschende
duisternis tot hen doordrong, fluisterde on
verstaanbare woorden en bewees daarmee,
dat zij nu elk oogenblik voor een onaange
name verrassing zouden kunnen komen te
staan.
Deze laatste liet dan ook niet lang meer
op zich wachten. Francis Floyd, die nu aan
het hoofd ging van de kleine expeditie, bleef
plotseling staan en de anderen, die tegen
hem opbotsten, waren wel gedwongen dit
voorbeeld te volgen.
Er was geen twijfel mogelijk! Op eenlge
passen van hen af bevond zich iemand. Dui
delijk vernamen zij een langgerekte, fluiten
de ademhaling.
„Die kerel slaapt!" fluisterde Cookerel.
„Hoor je niet, hoe hij snurkt?"
„Misschien komen we er doorheen zonder
hem wakker te maken".
„Laten we het probeeren!"
Voorzichtig slopen zij verder.
Nu klonk het gesnurk in Floyd's onmid
dellijke nabijheid Hij meende den niets ver
moedenden man te zien liggen, het moede
hoofd rustend op den arm gebogen. Hij liep
zoo ver mogelijk om hem heen en beduidde
den anderen hem te volgen.
De kleine manoeuvre scheen te zullen ge
lukken, maar juist, toen Floyd meende, dat
het gevaar geweken was, verscheurde een
doordringende kreet de heerschende stilte
Was Cookerel over den slapenden schild
wacht gestruikeld, of was de man uit zich
zelf ontwaakt? Het deed er tenslotte weinig
toe. Het ongeluk was gebeurd en nu bleef
hun niet veel anders over dan zich snel en
zoo stil mogelijk van den spelbederver te
ontdoen.
Helaas schreeuwde de man als een be
zetene en toen Floyd hem eindelijk bij zijn
keel te pakken kreeg en hem den adem af
sneed, was het te laat.
De hel scheen te zijn losgebroken. Hier
en daar werden fakkels zichtbaar. Half
naakte gestalten kwamen krijschend aan
rennen en dreigden de indringers onder den
voet te zullen loopen.
Met een snellen, welgerichten vuistslag
ontdeed Floyd zich van den man, die het
onheil had veroorzaakt. Daarna vloog zijn
blik over het tafereel, dat in het schijnsel
der walmende fakkels voor hem opdoemde.
Enkele seconden waren voldoende om hem
de situatie te doen overzien. Daar ginds, die
steile hoogte dat was hun eenige kans.
Uit die richting kwam niemand en als
het hun gelukte snel genoeg het eerste pla
teau te bereiken, dan zouden zij hun even-
tueele achtervolgers een voor een omlaag
kunnen werpen.
Hier beneden den strijd met de veelvou
dige overmacht aan te gaan. zou gelijk
staan met een poging tot zelfmoord.
Bliksemsnel gingen deze gedachten hem
door het hoofd. Hij greep Vischwa en trok
haar met zich mee. ..Vlug, daar naar bo
ven!" riep hij James toe. „Loop, zoo hard
als je kunt!"
Cookerel begreep onmiddellijk, wat hij
bedoelde en nu ontwikkelde zich een wed
loop op leven en dood.
Toen hun tegenstanders bemerkten, wat
zij van plan waren, trachtten zij hun den
pas af te snijden. Als een horde wilden, de
laaiende fakkels hoog boven hun hoofd
zwaaiend, stormden ook zü naar den rots
wand.
Floyd en zijn metgezellen verdubbelden
hun pogingen. Vooral Vischwa ontwikkelde
een ongeloofelijke snelheid. Haar haren
wapperden achter haar aan.
Floyd had alle moeite het meisje bij te
houden, temeer, omdat hij zijn vriend niet
in den steek mocht laten. Zwaar hijgend
en vrijwel geheel buiten adem snelde hij
achter de beide anderen aan. Het zweet
parelde hem op het voorhoofd.
„James, old chap, go on, wij halen het!
Maar spaar je krachten, want wij moeten
den berg nog op!"
Cookerel gaf geen antwoord, maar zijn
van inspanning verwrongen gezicht verried
meer dan waartoe woorden in staat zouden
zijn geweest.
Zij bereikten den voet van den berg met
een kleinen voorsprong op een paar vlugge
kerels, die van rechts naderbij stormden.
Met een paar sprongen was Floyd op een
hooger gelegen rotsblok. Hij stak zijn met
gezel de hand toe en trok hem omhoog.
Op dat oogenblik bleef Vischwa plotseling
staan. Even dachten de beide Engelschen
iets van een bovenaardschen glans op het,
naar hen opgeheven gezicht te zien. „Ik zal
probeeren de onzen te waarschuwen!" riep
zij den professor toe en de volgende
seconde vloog zij reeds langs den voet van
den berg, waarop de beide mannen een toe
vlucht hadden gezocht.
„Vischwa!" riep Floyd ontsteld, maar zijn
stem ging verloren in het geschreeuw van
de naderbij stormende belagers.
Met de uiterste krachtsinspanning waren
de beide mannen er in geslaagd het eerste
smalle plateau te bereiken en nu konden
zij dan eindelijk even op adem komen.
Floyd staarde naar omlaag; hij zag
Vischwa voortrennen, door een fanatieke
bende achtervolgd. Zijn hart kromp ineen
bij de gedachte, dat de kerels haar te pak
ken zouden kunnen krijgen. Het leek on
denkbaar. dat het haar zou gelukken aan
haar achtervolgers te ontkomen!
Daar nu hadden de kerels haar al inge
haald nu nu Neen, ze was hun op
nieuw ontweken.
Daarop legde de duisternis zich over het
opwindende schouwspel.
Nu wendde Floyd zich tot Cookerel. Deze
was op een steen gaan zitten, leunde met
zijn rug tegen den rotswand en had zijn
oogen gesloten. Zijn borst ging heftig op en
neer.
Floyd legde zijn hand op den schouder
van zijn vriend. „Zoo hard als vandaag,
Cooksy, hebben we, geloof ik ons heele leven
nog niet geloopen. Zijn we twee behoorlijke
sprinters of niet?"
Naarmate zijn ademhalingsorganen hun
functie hervatten, geraakte Cookerel ook
weer in het bezit van zijn gezonden humor.
„Ik heb nooit geweten, dat ik tot zulke
krachtprestaties in staat was. Als dat zoo
doorgaat, hoop ik Siddhab nog als een vol
leerd sportsman te verlaten".
„En met een prima slanke lijn, niet te
vergeten!" voegde Floyd er aan toe, maar
onmiddellijk daarop werd hij weer ernstig.
„Ik maak mij ongerust over Vischwa. Wat
kan ze zoo ineens van plan zijn geweest?
Als ze haar eenig leed berokkenen.man,
ik zou tot alles in staat zijn!"
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
HET KRUIENDE IJS TE NIJMEGEN.
Blik vanuit een uit voorzorg gedeeltelijk afgebroken ijzeren goederenloods aan de Waalkade
op het ijs in de rivier.
HET KRUIENDE IJS. De schepen die in de vluchthaven van Lobith liggen, hebben het hard te ver
duren. Het schip „Virgine" sloeg lek en wordt door pompen drijvende gehouden. Men heeft het gat in
den romp met een zeil trachten te stoppen.
iE SCHAPEN IN DE WEIDEN moeten in deze koude dagen,
p- het gras in de welden bevroren is of met sneeuw overdekt door
den boer bijgevoerd worden. Het vullen der bakken met hooi.
SPOORWEGONGELUK BIJ PRO BOLINGGO. Tengevolge van de ongekend hevige bandjirs op Java bezweek nabij Probolinggo de pijler van de spoor
brug, waardoor een trein met 64 goederenwagons met rijst en tabak, vijf tankwagens met melasse ontspoorde. Machinist, stokers en remmers wisten
zich met uitzondering van een, die om het leven kwam, in veiligheid te brengen. De aangerichte ravage.
BE VLIEGRAMP AAN BALI'S KUST waar de P K. A F.O. op weg
laar Australië, enkele minuten na den start van Den Pasar, in zee
liel. Acht van de 9 inzittenden kw amen om het leven. Boven; Het
frak van het mooie K.N.I.L.M.-vliegtuig. Onder: De Balineesche be
reiking toonde medeleven. De P.K.-A.F.O wordt op 't strand gebracht.
